ကၽြန္ေတာ္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကုိေျခဦးလွည့္ခဲ့သည္ ။ေန႕ခင္းရဲကေနအရွိန္ကတရိပ္ရိပ္တတ္ေနသည္
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေရာက္ေတာ့လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္မွာကာေဘာလုံးစာေစာင္ထုိင္ဖတ္ေနလုိက္သည္..။
ဒီအခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ့္ထက္ငယ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကၽြန္ေတာ့္ဝုိင္းသုိ႕ဝင္ထုိင္လုိက္သည္
ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ခင္ရတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္

“ေတာက္..”
“ဟမင္းကလည္းဘာျဖစ္တာလည္းကြ..”
“ဟုိေကာင္ေလးေပါ့ဗ်ာစကားေျပာတာေလၾကီးမုိးၾကီးနဲ့ေနာက္ျပီးကၽြန္ေတာ့္ကုိလာရန္စတယ္..”
“ကၽြန္ေတာ္ကလည္းစိတ္ကအရန္းျမန္တာဆြဲထုိးလုိက္တာေပါ့အဲ့ေကာင္ေလးက..
အေနာက္ျပစ္လဲသြားတယ္ေလ..မွတ္ေလာက္စားေလာက္ေအာင္ကၽြန္ေတာ္ဆုံးမေပးလုိက္တယ္..
လူေကာင္ၾကည့္ေတ့ာဖလံေလနဲ့လာရန္စေနတယ္...”

“ေအာ္..”

ကၽြန္ေတာ္နဲ့စကားေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလးကခႏၶာကုိယ္ကေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႕
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ခ်င္းယွဥ္ျဖစ္ရင္ေတာ့သူကုိဘယ္လုိမွမႏုိင္ေလာက္ပါဘူး...

အဲ့ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကသူ႕ကုိညီေလးတစ္ေယာက္လုိစကားေလးနည္းနည္းေျပာလုိက္မိတယ္..
“ညီမင္းအားလားအခုအလုပ္ရွိေသးလား..”
“အားပါတယ္..အကုိဘာလုပ္မလုိ႕လည္း..”
“ေအာ္ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးညီမင္းကုိအကုိယ္အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္..
မင္းနားေထာင္မလား..”
“ေျပာၾကည့္ေလအကုိ..ရာကၽြန္ေတာ္လည္းစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေပါ့..”

“ဒီလုိကြတစ္ခါကေပါ့ကြာမင္းဘီလုံးဌက္ဆုိတာၾကားဘူးတယ္မဟုတ္လား..”
“ၾကားဘူးတာေပါ့အကုိရ”
“ေအးအဲဌက္နဲ႕ဆင္နဲ႕ရန္ျဖစ္ရင္ဘယ္သူႏုိင္မယ္ထင္လည္းအားအင္ျပဳိင္ရင္ေပါ့ကြာ..”
ကၽြန္ေတာ္ကသူ႕ကုိရုိးဆင္းစြာေမးလုိက္သည္..
“အကုိကလည္းဆင္ပဲႏုိင္မွာေပါ့အကုိရကၽြန္ေတာ့္ကုိကေလးမွတ္ေနလုိ႕လားဒီေလာက္ေတာ့
သိပါတယ္ဟဲဟဲ..”

“အကုိေျပာျပမယ္နားေထာင္..”
ဘီလုံးဌက္ဆုိတာထည္ထုိးထားတဲ့ေျမေၾကာင္းေနာက္ေျမအက္ကြဲပတ္ၾကားေၾကာင္းေတြ
ထဲမွာဥ.ဥၾကတယ္အဲ့အက္ကြဲေၾကာင္းေတြမပ်က္ခင္ထည္ေၾကာင္းေတြမကြဲခင္ေပါ့ကြာဒီဘီလုံး
ဌက္ေတြဟာအေကာင္ေပါက္ကာပ်ံသန္းက်ရတယ္...

တစ္ေန႕မွာေပါ့ကြာဘီလုံးဌက္မတစ္ေကာင္ကထည္ေၾကာင္းေျမပတ္ၾကားေၾကာင္း
ေတြထဲမွာဥေတြဥထားတယ္သိပ္မၾကာခင္မွာပဲေတာထဲကဆင္အုပ္တစ္အုပ္
သူဥထားတဲ့ဥေတြရွိတဲ့ေျမအက္ကြဲေၾကာင္းထည္ေၾကာင္းနားကုိေရာက္လာခဲ့က်တယ္

အေသတခ်ာနားဆုိက္ေထာင္ေနတဲ့ညီငယ္က.
“ဟာဒါဆုိဥေလးေတြတတ္နင္းမိကုန္မွာေပါ့..”
“နားေထာင္ဦး..”

အဲ့အခ်ိန္မွာဘီလုံးငွက္မေလးကေတာင္းပန္ရွာတယ္
“အုိအသင္ဆင္တုိ႕ရယ္ဒီေအာက္မွာက်မရဲ႕သားဥေလးေတြရွိတာေၾကာင္႕
ဒီေျမကြပ္ကေနေရွာင္သြားေစလုိပါတယ္..”
ဒီလုိဆုိေတာ့ဆင္ေတြကေရွာင္သြားက်တယ္ဒါေပမယ့္
ဒီဆင္အုပ္ထဲမွာရုိင္းဆုိင္းတဲ့ဆင္တစ္ေကာင္ပါလာတယ္အဲ့ဆင္
တစ္ေကာင္ကငါ့အဲ့ခြန္အားဘယ္ေလာက္ၾကီးမားတယ္ဆုိတာျပမယ္လုိ႕
ေတြးကာမေရွာင္ပဲေျမပတ္ၾကားအပ္ကုိတတ္နင္းလုိက္တာအထဲမွာရွိတဲ့ဥေတြအကုန္လုံး
ကြဲကုန္ပါေရာလားကြာ..

“ဟာဒီဆင္အေတာ္ရုိင္းတာပဲ..”
နားေထာင္ေနေသာညီငယ္မွမေက်မခ်မ္းအသံေတြထြပ္ေပၚလာတယ္..
ေနာက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကဆက္ေျပာျပတယ္..

အဲ့ေတာ့ဘီလုံးဌက္မေလးကေဒါသထြပ္သြားတာေပါ့ေတြ႔မယ္
ငါ့သားသမီးေတြကုိနင္းေခ်သက္သြားတဲ့ဒီဆင္တေန႕ငါ့အေၾကာင္း
သိမယ္ဆိုကာစိတ္ထဲေတးထားလုိက္တာေပါ့ကြာ

“ဟအကုိရဒီဘီလုံးဌက္ကဘယ္လုိလုပ္ဆင္ကုိယွဥ္ႏုိင္မွာလည္း..”
“ဇာတ္လမ္းဆုံးရင္မင္းသိရလိမ္႔မယ္ေလကြာ..”

အဲ့လုိနဲ႕ဘီလုံးငွက္မဟာက်ီးကန္းတစ္ေကာင္ကုိ
အစာရွာအလုပ္ေကၽြးျပဳကာအေပါင္းသင္းသြားလုပ္တယ္..
ဒီေတာ့က်ီးကန္းကေမးတယ္ငါဘာကူညီရမလည္း
အဲ့ေတာ့ဘီလုံးငွက္မကက်ီးကန္းကုိေခၚသြားကာသူ႔သားသမီးဥေတြကုိ
တက္နင္းသြားတဲ့ဆင္ကုိျပတယ္အဲ့ဒီဆင္ရဲ႕မ်က္လုံးကုိေဖာက္ေပးပါတဲ့
အဲ့ေတာ့က်ီးကန္းကအဲ့ဒီဆင္ရဲ႕မ်က္လုံးကုိထုိးေဖာက္လုိက္တယ္...

“ဟာအေတာ္ေလးရက္စက္သလုိမ်ားက်မေနဘူးလားအကုိရာ..”
“ဟာမင္းကလည္းသူ႕သားသမီးေတြကုိတက္နင္းသြားေတာ့
သူလည္းဘယ္ေက်နပ္ပါ့မလည္း..”
ကၽြန္ေတာ္ကဆက္ေျပာျပတယ္..

ေနာက္ေတာ့ဘီလုံးငွက္ကမကယင္အုပ္တစ္အုပ္ကုိအေပါင္းအသင္း
သြားလုပ္တယ္ေနာက္ေတာ့ယင္အုပ္ကလည္းေမးတယ္ငါတုိ႕
ဘာကူညီရမလည္းတဲ့အဲ့ေတာ့ဘီလုံးဌက္မေလးကေျပာတယ္
အဲ့ဒီမ်က္လုံးကန္းေနတဲ့ဆင္ရဲ႕မ်က္လုံးထဲကုိပုိးမႊားေတြထည့္ေပးပါလုိ႕
အကူညီေတာင္းတယ္အဲ့ေတာ့ယင္အုပ္ကမ်က္လုံးကန္းေနတဲ့ဆင္ရဲ႕
မ်က္လုံးအေပါက္ထဲအေပါက္ဝအကုန္လုံးထဲဝင္ကာပုိးမႊားေတြထည့္လုိက္က်
တယ္...


”ဒီဘီလုံးဌက္ကဘာလုိ႕အဲ့လုိယင္ေတြကုိပုိးထည့္ခုိင္းရတာလည္း..”
”မ်က္လုံးလုံးဝမျမင္ရေအာင္လုပ္တာေပါ့ကြာဒီသေဘာပဲ..”
“ငါေျပာတာေတြကုိမင္းေသ်ခ်ာမနားေထာင္”


ေနာက္ေတာ့ဘီလုံးငွက္မေလးကဖားတစ္ေကာင္ကုိ
အေပါင္းသင္းသြားဆက္လုပ္တယ္
ဒီေတာ့ဖားကလည္းေမးတယ္သူဘာကူညီရမလည္းတဲ့
ဒီေတာ့ဘီလုံးငွက္မကေျပာတယ္ဒီေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ျပီးေတာ့
ေအာ္သံေပးပါလုိ႕အကူညီေတာင္းရွာတာေပါ့အဲ့ေတာ့ဖားကေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ျပီး
ေတာ့ေအာ္သံေပးတာေပါ့
အဲ့ေတာ့ေရစာေနရွာတဲ့မ်က္ကန္းဆင္ဟာ
ဖားေအာ္သံၾကားေတာ့ဖားေအာ္ရာအရပ္မွာေရရွိမွာပဲဆုိကာ
ေအာ္သံၾကားရာေတာင္ေပၚကုိတက္သြားတာေပါ့
ေနာက္ေတာ့ဘီလုံးငွက္မကေတာင္ေအာက္ကေခ်ာက္ထဲဆင္းကာ
ေအာ္သံေပးေပးပါလုိ႕ေျပာေတာ့ဖားကေတာင္ေအာက္က
ေခ်ာက္ထဲဆင္းကာေအာ္သံေပးတယ္
အဲ့ေတာ့ဆင္ကလည္းေတာင္ေအာက္ေခ်ာက္ဆုိတာမျမင္ရေတာ့
ေအာ္သံေနာက္ေတားတုိးလုိက္ကာေနာက္ဆုံး
ေတာင္ေအာက္ကေခ်ာက္ထဲက်တာေသဆုံးသြားရတာေပါ့ကြာ..

“အရမ္းနားေထာင္လုိ႕ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..”
“ဘီလုံးငွက္ကုိလည္းေလးစားတယ္...”
ဒီစကားသံေတြကေတာ့နားေထာင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕
စကားသံပဲျဖစ္တယ္...
“ညီမင္းမွတ္ထားရမွာက ကုိယ္ကဘယ္ေလာက္အင္အားၾကီး
ၾကီးလူတစ္ဖတ္သားကုိအႏုိင္မက်င့္ရဘူးငါကသူ႕ထက္ခြန္အားဗလ
သာတာပဲကြားဒီေကာင္ငါ့ကုိမွႏုိင္ပါဘူးဆုိကာအႏုိင္မက်င့္ရဘူး..
သူ႕မွာအေပါင္းသင္းရွိတယ္..ဦးေနာက္ရွိတယ္...
အေပါင္းသင္းနဲ႕ဦးေနာက္နဲ့ေပါင္းရင္မင္းဘဝဟာဆင္ရုိင္း
တစ္ေကာင္လုိျဖစ္သြားလိမ့္မယ္...”

ဒီေတာ့ေကာင္ေလးခဏတာညိမ္သက္သြားတယ္
လက္ဖတ္ရည္ဆုိင္အျပင္ဘက္ကုိေငးၾကည့္ေနတယ္..
ေနာက္ေတာ့စကားသံေလးထြက္က်လာတယ္..
“ဟုတ္တယ္အကုိရာကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆုိေဒါသထြက္တဲ့
စိတ္ေတြကုိေရွာ့ခ်လုိက္မယ္သည္းခံစိတ္ေလးေမြးမယ္
အႏုိင္က်င့္လုိတဲ့စိတ္ေတြ...ေျဖာက္လုိက္ေတာ့မယ္အကုိရာ..”

“ေအးအကုိအခုလုိၾကားရတာဝမ္းသားတယ္ကြာ..”
ေနာက္ေတာ့ေကာင္ေလးကၽြန္ေတာ့္အားေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေတြေျပာ
အကုိတစ္ေယာက္လုိခင္ေၾကာင္းေတြေျပာကာထျပန္သြားခဲ့တယ္...

ကဲအခုဒီပညာေပးရသလးဖတ္ေနတဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ
စကားေလးလက္ေဆာင္ပါးလုိက္ခ်င္ပါတယ္...
”ရုိင္းဆုိင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ႕အင္အားၾကီးမားမႈဟာ
ထုိအင္အားၾကီးမားမႈေၾကာင့္အသက္ေသၾကရတယ္တဲ့..”

(ခ်စ္ဦးေမာင္)**##ခံစားေရးသားသည္..။

ကြ်န္ေတာ္ေကာင္မေလးတေယာက္ကိုခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္။။ခုေတာ့သူကေနာက္တစ္ေယာက္နဲ့တြဲေနပါတယ္။။ကြ်န္ေတာ္သူ့ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့သလိုျပန္ခ်စ္မယ္လို့ထင္ခဲ့တာ။။ကြ်န္ေတာ္သူ့အေပၚကိုဘာမွမမွားခဲ့ဘူး။။ကြ်န္ေတာ့္ကိုဘလိုင္းၾကီးလမ္းခြဲသြားခဲ့တာပါ။။သူ့ကိုဘ၀တခုလိုသတ္မွတ္ျပီးခ်စ္ခဲ့မိတာ။။ခုေတာ့သူကကြ်န္ေတာ္နဲ့အေ၀းဆံုးကိုေရာက္ဖို့ၾကိဳးစားေနပါပီ။။လူတစ္ေယာက္ကိုမခ်စ္ဘဲနဲ့ဘာလို့လွည့္စားခဲ့တာလဲ။။ခ်စ္မယ္ဆိုလဲ ေသခ်ာစဥ္းစားပီးမွာခ်စ္ခဲ့ပါလား။။။ခုေတာ့ကြ်န္ေတာ္မွာသူ့ကိုသတ္ပစ္ခ်င္လိုက္ေအာင္ခံစားရတယ္။။ဒါေပမယ့္ကြ်န္ေတာ္သူ့ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့အတြက္သူ့အတြက္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားေပးေနပါတယ္။။သူေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုရင္ဘဲေက်နပ္ေပးမိပါတယ္။သူမခ်စ္ရင္ေနပါကိုယ္ခ်စ္ေနဖို့အေရးၾကီးပါတယ္။သူမလြမ္းရင္ေနပါကိုယ္လြမ္းေနဖို့အေရးၾကီးပါတယ္။သူသတိမရရင္ေနပါကိုယ္သတိရေနဖို့အေရးၾကီးပါတယ္။အခ်စ္မွာတန္ျပန္သတ္ေရာက္မွဳ့။။။အၾကင္နာအသြားအျပန္ေတာ့ရွိပါတယ္။။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္နားလည္ေပးလိုက္ပါတယ္။။။သူလဲတေန့ေန့ေတာ့နားလည္လာမွာပါ။။။

တစ္ခါက အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ ထုိအပ်ိဳႀကီးသည္ ဘာသာေရးအလြန္လုိက္စားသည့္အျပင္ သူ႔တူမမ်ားကုိလည္း သူ႔အတုိင္းပင္ ျဖစ္ေစခ်င္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔တူမတစ္ေယာက္ကလြဲလုိ႔ က်န္သည့္တူမမ်ားသည္ သူ႔စကားကုိနားမေထာင္ေခ်။ စကားနားမေထာင္သာ တူမမ်ားသည္ လင္အကုန္ရကုန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ႔ေဘးနားတြင္က်န္ခဲ့ေသာ  တူမအား သူ႔စကားကုိ တေသြမသိမ္းနားေထာင္သည္ဟု သူကထင္သည္။ ဒါ့အျပင္ သူ႔လုိပဲ ဘာသာေရး အသိတရားရွိသည္ဟု အပ်ိဳႀကီး စိတ္ခ်လက္ခ်ႀကီးယံုၾကည္ေလသည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူ႔တူမအား တရားျပသည့္အေနျဖင့္ လူအ႐ိုးစုတစ္ခုကုိျပလုိက္ေလသည္။ အဲလုိျပလည္းျပၿပီးေရာ သူ႔တူမလည္း တစ္ခါတည္း လင္ေနာက္လုိက္သြားပါေလေရာ။ အပ်ိဳႀကီးက တူမကုိ ဆူသည္။ နင့္ကုိ ငါတရားျပတာ နင္က ဘာလုိ႔လင္ယူသြားရတာလဲ။ “ဟဲဟဲ“ သိဘူးေလ အေဒၚက ကၽြန္မကုိ အ႐ိုးေဆြးႀကီးထုတ္ျပတာကုိး။ ကၽြန္မကုိ အေဒၚက နင္အ႐ုိးေဆြးေတာ့မယ္ နင္လည္း ေယာက္်ားယူေတာ့လုိ႔ ေျပာတယ္ထင္လို႔...........

မိုးကုတ္ View Point မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အမွတ္တရပါ။ ဒီပုံေလးကို ႀကည့္ျပီး မိုးကုတ္ျမိဳ႕ကို လာလည္ႀကပါလို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းျပီး ေအးခ်မ္းလွတဲ့ Ruby Land ကို ဆက္ဆက္လာျဖစ္ေအာင္ လာႀကပါေနာ္။ ေတာင္ေပၚသူ ရွမ္းမေလးေတြ ဘယ္ေလာက္လွလဲ ဆိုတာကိုလည္း ႀကည့္ရင္းေပါ့ .....

ခတ္လူငယ္မ်ားရဲ့ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ > > ျပည္တြင္းက လူငယ္ရဲ့ အသံ > > အမွန္ေျပာရင္ အဲ့လိုကန္ၾကလား > > ေျပာရျပီ။ ျဖစ္ရပ္တခုအေပၚ အနက္ေကာက္ယူမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္လာၾကတယ္။ > ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကိုလည္းေျပာခ်င္လာတယ္။ ရက္ပ္ပါ ေဂ်ာက္ဂ်က္ underground > ထြက္တဲ့သီခ်င္းကိစၥပဲ။ > > လိင္ကိစၥေတြ၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္ေတြ အေပ်ာ္ၾကဴးမႈေတြအေၾကာင္းစာသားေတြ ပါတဲ့ > hiphop သီခ်င္းေတြကို ေဂ်ာက္ဂ်က္တို႔ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ > ဒီသီခ်င္းေတြကို ညစ္ညမ္းသီခ်င္းေတြ၊ ေအာက္တန္းက်တဲ့သီခ်င္းေတြ၊ > စာရိတၱပ်က္စီးေစတဲ့ သီခ်င္းေတြ၊ မိန္းကေလးေတြ နားမေထာင္သင့္တဲ့သီခ်င္းေတြလို႔ > ပိုးစိုးပက္စက္ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာေတြတခ်က္ခ်င္းေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။ > > ၁ ညစ္ညမ္းသီခ်င္းေတြလို႔ ဘာေၾကာင့္ေျပာရတာလဲ။ > > ဒီသီခ်င္းေတြမွာပါတဲ့စကားလံုးေတြကို ဒီလူငယ္ေတြကတီထြင္ခဲ့တာလား > သိပ္ကိုသန္႔ရွင္းျမင့္ျမတ္လွတဲ့ > ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔စည္းထဲမွာရိွေနခဲ့တဲ့စကားလံုးေတြပဲ > မဟုတ္ဘူးလား။ > လူသန္းနဲ႔ခ်ီေျပာေနၾက ခင္းဗ်ားတို႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါးစပ္ထဲက > စကားလံုးေတြပဲမဟုတ္ဘူးလား > ဒီသီခ်င္းေတြက ညစ္ညမ္းတာလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြရဲ႕ > ပါးစပ္ထဲကညစ္ညမ္းမႈေတြကို လူငယ္ေတြက ေတြ႔ျပီးထုတ္ေဖာ္ျပတာလား။ > > ၂ ေအာက္တန္းက်တဲ့သီခ်င္းေတြ > > လူငယ္ေတြေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္းကို > အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ေအာက္တန္းက်သလား။ အမွန္ကိုမ်က္ကြယ္ျပဳျပီး ဟန္တလံုးပန္တလံုး > > အိေျႏၵရိွျပတာ မွ အထက္တန္းက်တာလား > > ၃ စာရိတၱပ်က္စီးေစတဲ့သီခ်င္္းေတြ > > သီခ်င္းတပုဒ္နားေထာင္ရံုနဲ႔ေတာင္ သီခ်င္းထဲကလိုလိုက္လုပ္ခ်င္္ရမယ္ဆိုရင္ > လက္ေတြ႔ၾကံဳ > ရမယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ စာရိတၱေတြခိုင္မာႏိုင္မွာလား။ > သီခ်င္းကစာရိတၱကိုဖ်က္တာလား။ > စာရိတၱကိုယ္တိုင္က ယိမ္းယိုင္ေနတာလား။ > > ၄ မိန္းကေလးေတြနားမေထာင္သင့္တဲ့သီခ်င္းေတြ > > မိန္းကေလးေတြက လိင္ကိစၥနဲ႔မပတ္သက္ရဘူးလား။ ဒါဆိုေယာက်ားခ်င္းပဲပတ္သက္ၾကေတာ့ > မိန္းကေလးေတြရဲ႔အဂၤါကို ပါးစပ္က ေယာင္တတ္တဲ့ လူၾကီးလူုေကာင္းမ်ား။ > ေစာက္ေရးမပါတာလို႔ေျပာတတ္သူမ်ား ျပန္စဥ္းစားပါ ဒါေလးပါးစပ္မွာ > ဘာလို႔အျမဲငံုထားၾကတာလဲ။ မိန္းကေလးေတြကိုယ္တိုင္ေရာ မသံုးဘူးလား။ > မၾကားဖူးဘူးလား ဒီစကားလံုးေတြ။ သီခ်င္းေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္ျပည့္တန္ဆာမိန္းကေလးေတြ > အေပ်ာ္ၾကိဳက္မိန္းကေလးေတြ၊ သူတို႔ေတြက အျပင္မွာတကယ္မရိွေနတာေတြလား။ > နားရွက္စရာေတြကိုေန႔စဥ္ ထမင္းစားေရေသာက္ေျပာေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။ > > အဓိကအေၾကာင္းရင္ကိုရွာၾကမယ္ဗ်ာ။အေ၀းၾကီးေတြ ေကာင္းကင္ဆန္ဆန္စကားေတြ > ခဏခ်ထား ေျမၾကီးအေၾကာင္းအရင္စဥ္းစားစို႔။ > လက္ရိွလူငယ္ေတြမွာ သူတို႔ရဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္လိုအသံုးခ်ေနရလဲ။ > သူတို႔ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာဘာေတြျဖစ္ေနလဲ။ > သူတို႔ကပ်က္စီးခ်င္ေနသူေတြလား။ ေခတ္ကသူတို႔ကိုပ်က္စီးေစေနတာလား။ > မိန္းကေလးျပည့္တန္ဆာေတြဘာလို႔ေပါလာတာလဲ။ > ဒီေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြကို ဘာေတြက ျခိမ္းေျခာက္ေနတာလဲ။ > ဒါေတြဟာ အစိုးရကခြင့္ျပဳမထားရင္ ရိွေနပါ့မလား။ > ကလပ္ေတြ၊အႏွိပ္ခန္းေတြ၊ျပည့္တန္ဆာရံုေတြကို > ဘယ္သူေတြအဓိကဖြင့္လွစ္လုပ္ကိုင္ေနတာလဲ။ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကေမးခြန္းေတြေပးလိုက္တာပဲ။ > > ေဂ်ာက္ဂ်က္ကိုေလးစားတယ္။ျမင့္ျမတ္လို႔မဟုတ္ဘူး။သူရဲေကာင္းတေယာက္လို႔လည္း > မေျပာဘူး။ သူဟာ လူငယ္စိတ္အျပည့္ရိွလို႔ပဲ။ အမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပရဲလို႔ပဲ။ > ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေမးပါ။ အမွန္ေတြေျပာေနၾကတာလားဆိုတာ။ > တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကို ခံစားရတဲ့အတိုင္း မွန္တဲ့အတိုင္းထုတ္ေဖာ္ျပခြင့္ > မရႏိုင္ရင္ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ခြင့္ဆိုတာလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ ဆင္ျခင္တံုတရားေတြရဲ႕ > > ေျခဖ၀ါးေအာက္မွာပဲ ဖိနပ္လုပ္စီးလိုက္ၾကေတာ့။ > > “လူေတြကေတာ္ေတာ္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းခ်င္ၾကတာပဲ” > လူဆိုျပီးဟန္ေဆာင္ေနတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္လြန္ေနျပီဆိုတာလည္း > မသိဟန္ေဆာင္ထားၾကတုန္းပဲ > > ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပါးစပ္က ဖာသယ္ဆိုတဲ့စကား လူသိရွင္ၾကားေျပာခဲ့တာ > ဖာႏိုင္ငံၾကီးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာက်ေတာ့ ဘယ္သူမွနားေထာင္ဖို႔မရွက္ၾကဘူး > ေဂ်ာက္ဂ်က္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့သလို ဖာႏိုင္ငံျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္းေျပာတာက်ေတာ့ > မိုက္ရိုင္းတယ္ဆိုပဲ။ ညစ္ညမ္းတယ္ဆိုပဲ။ > > တကယ္ရွက္ရမွာက ဒီလိုအေျခအေနေတြကို လူငယ္ေတြမၾကံဳရေအာင္ အကာအကြယ္မေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ > > ခင္ဗ်ားတို႔ က်ဳပ္တို႔ေတြမဟုတ္ဘူးလား။ > လူျဖစ္ခ်င္ရင္ လူလိူစဥ္းစားၾကဗ်ာ….. > သူေတာ္စင္စကားေတြသိပ္မေျပာၾကနဲ႔….... > > ျပည္တြင္းက ျပန္လာတဲ့ ျပည္ပေရာက္ လူငယ္ရဲ့ အသံ > ဟစ္ေဟာ့ ေဆာင္းပါးနဲ ့ပါတ္သက္လို ့ျပည္ပမွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေ၀ဖန္နိုင္ႀကတာေတြ > ့ရတဲ့ အတြက္၀မ္းသာပါတယ္..... > > တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ပိတ္မိေနတဲ့လူငယ္ေတြဟာ မ်က္စိ၊ နား၊ > ဒြါရေျခာက္ေပါက္အပိတ္ခံထားရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ ္ျမန္မာျပည္ထဲမွာ > ၂လနီးပါးခရီးသြားခဲ့တာပါ။ ျမန္မာျပည္ထဲက လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်ား၊မ မေရြး > ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ နားဆင္ ေနႀကတာ ေတြ ့ရပါတယ္။ သူတို ့ေတြရဲ ့ဘ၀ေတြကို > အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာင္ျပန္ဟပ္လို ့ပါပဲ။ > > ကြ်န္ေတာ္ဆိုလိုတာကေတာ့ မလြတ္လပ္တဲ့ဘ၀ေတြမွာ သူတို ့ေတြကို > အႏုပညာကိုတစ္ခုတည္းေသာထြက္ေပါက္အေနနဲ ့လြတ္လပ္စြာ ေပါက္ကြဲခြင့္ေပးပါ။ > ျပည္ပကလူေတြအေနနဲ ့သူတို ့ကပို ့ေပးတဲ့ message အျဖစ္ နားေထာင္ေပးပါ၊ သူတို > ့ဘ၀ေတြကိုေလ့လာပါ။ ဒီနည္းနဲ ့ျပည္ပကကြ်န္ေတာ္တို ့ေတြ အေကာင္းဆံုး > ကူညီနိုင္မည့္ နည္းလမ္းေကာင္းေတြရွာေဖြနုိင္ပါလိမ့္မယ္။ > > စာႀကြင္း။ ။ သူတို ့ဟာ ဟစ္ေဟာ့ဦးေဆာာင္ အက္ဆစ္၊ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ ရသ နဲ ့ေဂ်မီတို > > ့ကိုလည္း ျပစ္ပယ္မထားပါဘူး။ > > ကြ်န္ေတာ္တည္ ့ပဲေျပာမယ္ေနာ္.... စိုင္းစိုင္းခမ္းလွိဳင္၊ ရဲေလး၊ ထြန္းထြန္း၊ > ဟဲေလးလို ေကာင္မ်ိဳးေတြကို စာရင္းထဲေတာင္ ထည့္မထား ပါဘူး။ > ဒါေတြကိုျပည္တြင္းကလူငယ္ေတြပဲ အသိဆံုးပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံ နယ္စပ္မဟုတ္တဲ့ ျမိဳ > ျပေတြမွာပိတ္မိေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို့လူငယ္ေတြ ကို ပါးစပ္ေတြ၀ိုင္းပိတ္ေနႀကမယ့္ > အစား ျပည္ပကလူေတြနားလည္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးႀကပါလို ့တိုက္တြန္းပါရေစ။ >

Worms on the planet, there are about 4000 species. But special attention attracts only one species – Megascolides australis. This is the largest soil invertebrates in the world. Champions of this species can reach a length – 3.4 meters! At this length, the diameter of its body is about 2-3 cm 

   (၁)ဖခင္။     ။သားႀကီးလာရင္ ဘယ္သူ႔ကို ယူမလဲ

      သား။      ။ဘြားဘြားက သားကိုသိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုေတာ႔ သားႀကီးလာရင္ ဘြားဘြား ကိုယူမယ္..

     ဖခင္။     ။ပာာ႕ ဘြားဘြား ကိုသားယူလို႔ ဘယ္ရမလဲ။အဲ႔လိုေၿပာလို႔မရဘူးသား။

   သား။      ။ဒါဆိုရင္ ဘာၿဖစ္လို႔ သားေမေမကို ေဖေဖက ယူလို႔ရတာလဲ။

  ဖခင္။       ။^&!()%^$%!$”*(

     (၂)ဖခင္။   ။သား ၁ နဲ႔ ၁ ေပါင္းဘယ္ေလာက္ရလဲ။

         သား။    ။မသိဘူး ေဖေဖ

         ဖခင္။    ။လူ အ (၂) ရတယ္ ...ပာင္း..ဒါေလးေတာင္မသိဘူး။ဒါဆိုရင္ ေဖေဖနဲ႔ သား ေပါင္းရင္ ဘာရလဲ။

        သား။    ။ေဖေဖနဲ႔သား ေပါင္းရင္ လူအ ႏွစ္ေယာက္ရတယ္။

      ဖခင္။     ။..&^!*”^!%”$!£”)(*)

       (၃)တစ္ခါကေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္စာေမးပြဲေၿဖၿပီးအမွတ္စရင္းရလာတယ္..

     1က။   ။"နင္အမွတ္ ဘယ္ေလာက္ ရလဲ" သုည နင္ေကာ...

   2က။    ။"ငါလဲ သုည ပဲရတယ္"

            အမွတ္ခ်င္းတူေနၿပန္ပီး ဆရာက ငါတို႔ကိုခိုးႀကည္႔တယ္ ေၿပာအုံးမလားမသိဘူး........

     (၄)ဖခင္။   ။ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းထားေပးထားတာေတာင္စာမႀကိဳးစားခ်င္ဘူး ေဖေဖတုန္းက

ဆင္းရဲလို႔ ေက်ာင္းတက္ခ်င္တာေတာင္ မတက္ခဲ႔ရဘူး။

  သား။    ။ေဖေဖ....သားတို႔ဘယ္ေတာ႔ ၿပန္ဆင္းရဲ မွာလဲပာင္႔...

 ဖခင္။     ။&*!^”!%”!^%”!08

        ဘ၀တုိတုိမွာ အရသာခ်ဳိခ်ဳိခံစားခ်င္တာ “လူသား”             

ဒီေမးခြန္းေလးကေတာ႕..လြယ္လြယ္ေလးပါ႔ပဲ
ေၿဖၾကည္႔ရင္ေတာ႔သိလာမွာပါ........
စမယ္ေနာ္......ရထားတစီးမွာ အတြဲ ( ၃ ) တြဲပါပါတယ္။
ပထမတြဲ မွာက လူ ( ၃၇ ) ဦးပါတယ္
ဒုတိကတြံမွာက လူ ( ၂၄ ) ဦးပါတယ္
တတိယတြဲမွာက လူ ( ၅၂ ) ဦးပါတယ္
ေသခ်ာေလးလည္းမွတ္အံုးေနာ္ ...... မွားမွာဆိုးလို႕ပါ
ဆက္ရေအာင္.....ရထားက ဘူတာ ( ၉ ) မွာနားတယ္ ( ၁၀ ) ခုေၿမာက္မွာအၿပီးရပ္တယ္
ဘူးတာ( ၁ ) မွာ.........လူ ( ၁၈ ) ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၂ ) မွာ.........လူ ( ၂၀ )ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၃ ) မွာ.........လူ ( ၁၅ ) ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၄ ) မွာ.........လူ  ( ၈ ) ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၅ ) မွာ.........လူ ( ၃ ) ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၆ ) မွာ.........လူ ( ၉ ) ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၇ ) မွာ.........လူ ( ၂၄ ) ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၈ ) မွာ.........လူ ( ၃၂ )ေယာက္တက္တယ္
ဘူးတာ( ၉ ) မွာ.........လူ ( ၁၃ )ေယာက္တက္တယ္

ရၿပီလား.....မွတ္ထားၿပီးၿပီထင္ပါတယ္
ဘူးတာ( ၁ ) မွာ.........လူ ( ၁၃ )ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၂ ) မွာ.........လူ ( ၈ )ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၃ ) မွာ.........လူ ( ၂၄ ) ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၄ ) မွာ.........လူ  ( ၅ ) ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၅ ) မွာ.........လူ ( ၁၈ ) ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၆ ) မွာ.........လူ ( ၁၅ ) ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၇ ) မွာ.........လူ ( ၂၂ ) ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၈ ) မွာ.........လူ ( ၂၉ )ေယာက္ဆင္းတယ္
ဘူးတာ( ၉ ) မွာ.........လူ ( ၄ )ေယာက္ဆင္းတယ္
ေသခ်ာလည္းမွတ္အံုးေနာ္.....မွားရင္အေၿဖမထြက္ပဲေနအံုးမယ္ေနာ္...
အင္.....အားလံုးမွတ္ၿပီးၿပီထင္ပါတယ္......
ေမးခြန္းေလးကေတာ႔....“ဘယ္ဘူးတာဘယ္ႏွစ္ေယာက္တက္တယ္.....ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ဆင္းတယ္” ?
ေမးမွာမဟုတ္ပါဘူး........
“ေနာက္ဆံုးဘူးတာမွာ လူဦးေရအားလံုးဘယ္ႏွစ္ေယာက္က်န္သလဲ ?”
ဆိုတာကိုလည္းမေမးပါဘူး...........ဟဲဟဲ
အတည္ေမးေတာ႔မယ္ေနာ္....
“ဒီပုဒ္စာေလးက ဘာအမ်ိဳးစားပုဒ္စာလည္းဟင္ ?”ဥပမာ..(ဘာပုဒ္စာလည္း ? )
သယ္ရင္းမ်ားအားလံုးေၿဖႏိုင္ပါေစဗ်ာ....
အေၿဖကို မွတ္ခ်က္မွာေရးၿပီးလို႔....မွန္ မမွန္ သိခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ႕
ဒီေနရာေလး မွာသြားၾကည္႔လို႕ရပါတယ္

ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္.....

ကုိယ္ေက်ာင္းစတက္ေတာ့ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ပါ

မနက္ပုိင္းအခ်ိန္ အတန္းမမီမွာစုိးလုိ႔ မနက္စာကုိ အျမန္စား

ဆုိင္ကယ္ေလးကုိထုတ္ၿပီး ေက်ာင္းကုိသြားရတာ.......

ဆုိင္ကယ္ဦးထုပ္ကုိေမ့အသြား

ေမာ္ေတာ္ပီကယ္တားလုိ႔ ၅၀၀၀ ေပးရတာလည္း

အမွတ္တရပဲ

ကုိယ္ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့

နတ္သမီးအလား ေက်ာင္းသူေတြကုိေတြ႕ရ

ကုိယ့္ရဲ႕ မ်က္စိထဲမွာ အရာရာအားလံုးဟာလွပ

ကုိယ့္အသက္က(၁၆)ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတာ

ကုိယ္ရင္ခုန္လုိက္တာေျပာမေနနဲ႔ ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိဖိထားရတယ္

အသည္းကေလး ခုန္ထြက္သြားမွာစုိးလုိ႔

စာသင္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့

ပါေမာကၡႀကီးက ကုိယ့္ကုိျပန္ၿပီး မဂၤလာပါလုိ႔ႏႈတ္ဆက္တယ္

ဘာလုိ႔လဲဆုိတာ ကုိယ္မသိခဲ့ဘူး.....

ေက်ာင္းကတီခ်ယ္ေတြက စာသင္တာေတာ္ပါတယ္

ကုိယ့္ဦးေႏွာက္ကလည္း လုိက္မွီပါတယ္

ဒါေပမယ့္ကုိယ္ေလ ကုိယ့္ကုိကုိယ္သနားတယ္......

ကုိယ့္ရဲ႕ဦးေႏွာက္ေတြေကာင္းေနတုန္း

ဦးေႏွာက္အနားေပးထားမွျဖစ္မယ္

ဒါေၾကာင့္ကုိယ္စာေတြကုိ အနီးမွကပ္က်က္တယ္......

ဒီၾကားထဲမွာ ကုိယ့္ရဲ႕နတ္သမီးေလးကုိေတြ႕တယ္

သူ႔အတြက္ကုိယ္ကုန္လုိက္တာ ေသာက္ေသာက္လဲပဲ

သူ႔အတြက္ပဲေလ အိမ္ကေပးလုိက္တာ အကုန္ကုန္ပါေစ

စာသင္ႏွစ္၀က္ၿပီးဆံုးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ့္နတ္သမီးက

ကုိယ့္ကုိလမ္းခြဲသြားတယ္ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့

ေနာက္တစ္ေယာက္အတြက္ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေနရာခ်န္ထားခ်င္လုိ႔တဲ့......

ကုိယ္အသည္းကြဲတယ္

ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္စားေသာက္ဆုိင္ကုိေရာက္ခဲ့တယ္

ကုိယ္က မစားဘဲနဲ႔ေသာက္ခဲ့တယ္.... (ေခါင္းေတြကုိက္လုိက္တာ)

ကုိယ္အခုေတာ့ စာေတြလည္း အကုန္လုပ္ၿပီးၿပီး

ဘာသာစံုမိတၱဴသြားဆြဲလုိက္တယ္ အရင္စာသင္ႏွစ္၀က္လုိမဟုတ္ဘူးေလ

အေတြ႕အႀကံဳရွိေနၿပီ မိတၱဴဆုိင္ကုိ ေနာက္က်မွသြားတယ္........

ကုိယ့္အသည္းေတြလည္း အေယာင္ေဆာင္တတ္ၿပီ

ကုိယ့္ရဲ႕မမႀကီးေတြကုိလည္း  ဟန္ေဆာင္ၿပီးခ်စ္တတ္ေနၿပီ

အခုေတာ့ ကုိယ္အျမတ္ျပန္ရၿပီေပါ့

ေၾသာ္ဘာလုိလုိနဲ႔ ေက်ာင္းႀကီးေတြေတာင္ ပိတ္သြားတာ

တကၠသုိလ္ေက်ာင္းႀကီးက ေတာင္ဆင္းေတာင္တက္ အဓိပတိလမ္းမႀကီးေရ

ေနာက္ႏွစ္ကုိယ့္ကုိျပန္ေတြ႕ရင္ မေမ့နဲ႔ေနာ္

ကုိယ္နဲ႔အတူ ငတ္တစ္လွည့္ ျပတ္တစ္လွည့္

သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ မင္းတုိ႔ေခ်းထားတဲ့အေၾကြးေတြကုိလည္း

ငါ့ကုိေတြ႕ရင္ ျပန္ေပးဖုိ႔သတိရေနာ္.......(ဘုိင္ဘုိင္)

အိုင္တီ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသားပံုျပင္
- သူရႆဝါ -

“ဖိုးဖိုး ပံုေျပာျပပါ”
အသံနဲ႔ အတူ အိမ္ထဲ ေျပးဝင္ လာတာက ေျမးေလး ေမာင္ဝါဝါ။ သူပ်င္းၿပီဆို ဖိုးဖိုးဆီ ေရာက္လာၿပီး ပံုျပင္ေတြ ေျပာျပ ခိုင္းတတ္တာ ထံုးစံပဲ။ ဖိုးဖိုးလည္း ေျပာဖို႔ ပံုျပင္ကို မနည္း စဥ္းစား ရတယ္။ သူပံုျပင္ နားေထာင္ ခ်င္ၿပီဆို ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ႀကံဖန္ ေျပာျပႏုိင္မွ … မဟုတ္ရင္ ဒီေကာင္က လြယ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ေျမးေလး ေမာင္ဝါဝါကို အရင္ အေမာေျဖ၊ ထိုင္ခိုင္း လိုက္ရတယ္။

“ေအးပါကြာ .. ေျပာျပပါ့မယ္၊ အသက္ေလး ဘာေလး မွန္မွန္ အရင္႐ွဴဦး”
“ရပါတယ္ ဖိုးဖိုးရ၊ အားတဲ့ အခ်ိန္ေလး လာရတာ၊ ျမန္ျမန္သာ ေျပာျပ”
“ဒါျဖင့္ .. ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသားအေၾကာင္း ေျပာျပမယ္၊ ဒီလိုကြာ .. ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက …”
“အာ .. ဖိုးဖိုးကလည္း .. ေရွးသေရာခါ ျပည္ဗာရာဝယ္ ကုေဋၾကြယ္ထား သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ ခ်စ္၍တေစ အိမ္မွာေန၍ စာေပမတတ္ .. ဘာညာကြိကြနဲ႔ သိၿပီးသားႀကီး၊ ေက်ာင္းမွာတုန္းကေတာင္ သင္ခဲ့ရတဲ့ဟာကို”
“ေသခ်ာ မွတ္မိလို႔လား ငါ့ေျမး ေမာင္ဝါဝါရဲ႕”
“မွတ္မိတာေပါ့ .. ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဒီမိုဏသီ ျပည္မွာ …”
“ဗာရာဏသီျပည္ လုပ္ပါ .. ငါ့ေျမးရယ္”
“အဟီး .. ဘြာေတး ဘြာေတး .. ေဖ့ဘုတ္မွာ ဒီမိုနာမည္ တပ္ၾကတာ ေခတ္စားေနတာ  စိတ္ထဲ စြဲေနလို႔ .. ဆက္ေျပာမယ္ ..”
“ေအး .. ေအး ေျပာပါဦး”
“ဗာရာဏသီျပည္မွာ သူေ႒းႀကီး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ေလ၊ သူ႔မွာ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္၊ အဲဒီ သားေလးကို သူေ႒းႀကီးက အရမ္းခ်စ္ေတာ့ အလိုလိုက္ၿပီး ေက်ာင္းမထားဘူး၊ ငါတို႔ရဲ႕ စည္းစိမ္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ဟာ ငါ့သားေလး တစ္သက္ စားလို႔မွ မကုန္ဘဲ .. ေက်ာင္းထားစရာ မလိုဘူးလို႔ ေတြးၿပီးေတာ့ေလ၊ အဲဒါနဲ႔ အဆံုးကေတာ့ ဖိုးဖိုးလည္း သိတဲ့ အတိုင္းပဲ .. ပညာမတတ္တဲ့ သူေ႒းသားက အျဖစ္ဆိုးနဲ႔ ဇာတ္သိမ္း သြားတယ္ မဟုတ္လား”
ေအာင္မေလး .. သူကမ်ား ကိုယ့္ကို လူတတ္ႀကီး လုပ္ၿပီး “ဖိုးဖိုးလည္း သိတဲ့အတိုင္း” ဆိုပဲ။ ေမာင္ဝါဝါ့ကို ဒီပံုျပင္ေတာ့ ဆက္ေျပာလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုခုေတာ့ ေျပာျပမွ  ရမယ္။ အဲဒါနဲ႔ မနည္း ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ ထုတ္ရတယ္။ လူႀကီး ဆိုေတာ့ ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ေပါ့။

“ဒီလိုကြ .. ဖိုးဖိုး ေျပာျပမယ့္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား ပံုျပင္က အဲဒါမဟုတ္ဘူး .. ေနာက္ထပ္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား တစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေျပာျပမွာ …”
“အင္ .. ဟုတ္လား .. ဝါး .. ဒါျဖင့္ ျမန္ျမန္ေျပာ ျမန္ျမန္ေျပာ ဖိုးဖိုး .. နားေထာင္ခ်င္ၿပီ”
“အခု ေျပာမယ့္ ပံုျပင္ထဲက ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေ႒းႀကီးက အခုနက ငါ့ေျမး ေျပာတဲ့ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား ပံုျပင္ကို ဖတ္ဖူးတယ္ကြ၊ ဒီေတာ့ သူ႔မွာ တစ္ဦးတည္းေသာ သားကေလးလည္း ေမြးလာေရာ အဲဒီ ပံုျပင္ထဲက သူေ႒းသား ေလးလို ပညာ မတတ္ရင္ ဒုကၡ ေရာက္မွာ စိုးလုိ႔ ငယ္ငယ္ ကတည္းက ပညာေတြ သင္ခိုင္းတယ္တဲ့ ..”
“အဲဒါနဲ႔ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား ကေလးက ပညာတတ္ႀကီး ျဖစ္သြား ေရာလား”
“ေအးေပါ့ .. ငါ့ေျမးရဲ႕၊ ေခတ္ကလည္း အိုင္တီ ေခတ္ဆိုေတာ့ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသားေလးက အိုင္တီမဲန္း ေပါက္စေလး ျဖစ္လာေတာ့ တာေပါ့ .. အိုင္တီ သင္တန္းေတြ လိုက္တက္၊ ေခတ္မီ နည္းပညာ ပစၥည္းေတြ ဝယ္လိုက္ သံုးလိုက္၊ နည္းပညာ ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္လိုက္နဲ႔ေပါ့”
“ေအာ္.. နည္းပညာ ဂ်ာနယ္ဆိုေတာ့ ဟိုတက္စပု ဂ်ာနယ္တို႔ ဘာတို႔ ေျပာတာေပါ့ေနာ္ ဖိုးဖိုး”
“တက္စေပ့ လုပ္ပါကြ .. ေျမးကလဲ”
“အာ .. ဖိုးဖိုးက ဘာသိလို႔လဲ၊ အဲဒီဂ်ာနယ္က ဦးသူရစိုးတို႔၊ ဦးရဲထြဋ္သိန္းတုိ႔ ဆိုတဲ့ အယ္ဒီတာ ႀကီးေတြက ပုပုေလးေတြ၊ အဲဒါေၾကာင့္ တက္စပု ဂ်ာနယ္ .. အဟီး”
“ဟုတ္ပါၿပီ .. ဆက္ေျပာျပမယ္ … သူေ႒းႀကီးလည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့ ကြယ္လြန္ သြားေရာ၊ ဒါေပမယ့္ သူက သူ႔သားေလးဟာ အိုင္တီ သင္တန္းေတြ တက္ေန၊ သင္ေန၊ သိေနတဲ့ သူဆိုေတာ့ ပံုျပင္ထဲက ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသားလို မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ငါ တာဝန္ေက်ၿပီလို႔ စိတ္ခ်ၿပီး စိတ္ေအး လက္ေအး ေသသြားတာ”  
“ဒါက အိုင္တီ ကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသား ပံုျပင္ပဲ ဖိုးဖိုးရ၊ ဒီ သူေ႒းသား ေလးကေတာ့ သူ႔အေဖ ေသသြား ေပမယ့္ ပညာေတြ တတ္ေတာ့ ဟိုကုေဋရွစ္ဆယ္ သူေ႒းသားလို ေတာင္းစားရင္း လမ္းမွာ ေသမသြားေတာ့ဘဲ ေအးေအး ေဆးေဆး ျဖစ္သြားမွာ ေပါ့ေနာ္ ဖိုးဖိုး”
“ဟင့္အင္း .. ဟိုတစ္ေယာက္ ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး အျဖစ္ဆိုး သြားေသးတယ္”
“ဟမ္ .. ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဖိုးဖိုးရ၊ သူက ပညာေတြ တတ္တယ္၊ အိုင္တီ ပညာေတြ ေလ့လာ လိုက္စား ဆည္းပူး တယ္ဆို”
“ေအး .. ေလ့လာ လိုက္စား ဆည္းပူး လြန္လြန္းလို႔ကို ျဖစ္သြားတာ”
“ဘယ္လိုႀကီးလဲ ဖိုးဖိုးရ .. ေသခ်ာေျပာပါဦး”
“ဒီလိုကြာ … သင္တန္း ေတြကလည္း တက္ၿပီးရင္း တက္ရင္း တက္မဆံုးႏုိင္၊ သင္တန္းေၾကး ေတြကလည္း ေဈးႀကီး၊ လက္ပ္ေတာ့ပ္တုိ႔၊ တက္ဘလက္တို႔၊ ဖုန္းဟမ္းဆက္ တို႔လည္း တစ္ခု ဝယ္လိုက္၊ ၿပီးရင္ သိပ္မၾကာဘူး .. ဗားရွင္း အသစ္ေပၚလိုက္၊ ထပ္ဝယ္လိုက္၊ အသစ္ ထပ္ထြက္ေလ၊ ေဈ းက ပိုႀကီး လာေလနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ရွိသမွ် ကုေဋရွစ္ဆယ္ ကုန္ေတာ့တာပဲ၊ အလုပ္ လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့လည္း သင္ထားတဲ့ ပညာနဲ႔ ရတဲ့ လစာနဲ႔က မမွ်၊ တျဖည္းျဖည္း စိတ္က် ေရာဂါ ေတြရ၊ တစ္ေနကုန္လည္း ကြန္ပ်ဴတာ ေရွ႕ပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ထိုင္ၿပီး အလုပ္ေတြလုပ္၊ အႀကီးႀကီးေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားနဲ႔ ၾကာေတာ့ မ်က္လံုးေတြပ်က္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ လည္းကုန္၊ အလုပ္လည္း အဆင္မေျပ၊ စိတ္က် ေရာဂါ ေတြျဖစ္နဲ႔ ဦးေႏွာက္ပါ ေခ်ာင္သြားေတာ့ တာပဲ ငါ့ေျမးေရ ..”
“ဟင္ … သူက်ေတာ့လည္း တတ္လြန္းလို႔ ခက္ … ေတာ္ၿပီ ဖိုးဖိုးရာ၊ ဖိုးဖိုး ပံုျပင္ႀကီးက ေကာင္းလည္း မေကာင္းဘူး၊ စိတ္ညစ္သြားၿပီ … ျပန္ေတာ့မယ္”
ေျပာေျပာ ဆိုဆိုနဲ႔ ေျမးေလး ေမာင္ဝါဝါေတာ့ ျပန္သြား ပါေတာ့တယ္။ ဖိုးဖိုးကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ ခံစားခ်က္ကို ပံုျပင္ထဲ ထည့္ေျပာ လိုက္ရလို႔ စိတ္ေက်နပ္ သြားၿပီ။ အင္း … အားသြားၿပီ ဆိုေတာ့ အိုင္ဖုန္း ဖိုက္နဲ႔ နာႏုိ ဆင္းမ္ကဒ္ ျပႆနာကို ဘယ္လို ေျဖရွင္း ၾကည့္ရ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစား လိုက္ဦးမွ .. ဆိုၿပီး မိန္႔မိန္႔ႀကီး ထိုင္ေတြး ေနလိုက္ ပါေတာ့တယ္။

၃ - ေအာက္တိုဘာ - ၂၀၁၂
TechSpace Journal
Volume (1), Issue (29)

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ ဒီကဗ်ာေလးကို ရြတ္ဆိုခဲ့ရတယ္။

ေက်ာင္းမွာ ဆရာမသင္ေပးခဲ့လို႕ ရြတ္ဆိုျပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ခ်စ္စရာအမူအရာေလးနဲ႕ ဟန္ေရးျပဆိုခဲ့တာကို မိဘေတြက သေဘာက်ျပီး ခဏခဏဆိုခိုင္းခဲ့တာ ဟန္ေရးျပကခိုင္းခဲ့တာကို အမွတ္ရေနတုန္း။ ေက်ာင္းကပြဲေတြမွာ မပီကလား ပီကလားနဲ႕ စင္ေပၚတက္ျပီးလဲ ဒီကဗ်ာေလး ရြတ္ခဲ့ဖူးပါရဲ႕။

ထိုအခ်ိန္က ဒီကဗ်ာေလး ရြတ္ခဲ့စဥ္က ၾကက္တူေရြးနႈတ္တိုက္ သင္ၾကားခဲ့ျပီး အလြတ္ရေနတဲ့ ကဗ်ာေလးကို ရြတ္ဖတ္လာခဲ့တာပါ။ ကဗ်ာေလးရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ေသခ်ာမသိခဲ့။ ကဗ်ာေလးထဲမွာ ပါဝင္သည့္ တိရစၦာန္ေပါင္းစံုကသာ ေမ့ကို ဖမ္းစားထားတာပါ။ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္မိတိုင္း ခ်စ္စရာတိရစ ၦာန္ေတြကိုသာ မ်က္လံုးထဲ ျမင္ျပီး ၾကည္နူးေနမိတာပါ။ အနွစ္သာရကို မသိခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

ခုေတာ့ ကေလးဘဝက ေမေလး လူၾကီးျဖစ္ခဲ့ျပီ။ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရသည့္ သက္တမ္းကာလတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေလာကဓံ အေတြ႕အၾကံဳေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္ထုေထာင္းမႈေတြလဲ မ်ားစြာ ခံခဲ့ရျပီ။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စရိုက္အဖံုဖံုမွာ အစစ္အတုေတြ မ်ားစြာကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိေလာက္ေတြ႕ရွိခဲ့ျပီ။

ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ငယ္ငယ္ထဲက အလြတ္ရခဲ့ဖူးတဲ့ဒီကဗ်ာေလးကုုိ ေရးေတးေတး အမွတ္ရလာျပီး ခပ္တိုးတိုးေလး ျပန္ဆိုၾကည့္မိတယ္။

အို........ကြယ္..........။

ငယ္ငယ္တုန္းက အမွတ္မထားမိတဲ့ ကဗ်ာထဲက အနွစ္သာရေတြ။

ပထမဦးဆံုး ထိုကဗ်ာေလးကို ေရးစပ္ခဲ့သူ ကဗ်ာဆရာကို စတင္ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ လူဘံုခန္းဝါမွာ ၾကံဳဆံုလာခဲ့သမွ် လူ႕သေဘာ၊လူ႕မေနာေတြကို လွလွပပ ေဖာ္ေဆာင္ေရးသားထားပံုက ပညာသား ပါေလစြ။ မွန္ကန္လြန္းတဲ့ သူ႕အေတြး ၊သူ႕အေရးကို ေလးစားအာက်မိပါေလရဲ႕။

တစ္ေခါက္ရြတ္ဆိုတိုင္းမွာ ကဗ်ာထဲက အနွစ္သာရကို တစ္ခါ တစ္မ်ိဳး မရိုးနိုင္စြာ ခံစားလာရတယ္။ ခုလဲ ေနာက္ထပ္တစ္ေခါက္ ခပ္ဖြဖြေလး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ဆိုၾကည့္မိတယ္။

ယုန္ကေလးက နားရြက္ေထာင္၊
ပညာရွိေယာင္ေဆာင္။

ေၾကာင္ကေလးက လက္သည္း၀ွက္၊
ေခ်ာင္းလိုက္ရတဲ့ ၾကြက္။

ေရႊဇီးကြက္တို႕ အိေျႏၵ၊
ဘုရင္ၾကီးလုိေန။

မုိးေလ၀သ ေဗဒင္ေဟာ၊
ေတာက္တဲ့ ကိုလူေခ်ာ။

ေျပာတုိင္းယံုတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳ၊
ေခါင္းညိတ္တတ္တယ္ဆို။

ေရႊက်ီးညိဳသာပါက၊
ဧည့္သည္လာပါမွ။

ယုန္ကေလးက နားရြက္ေထာင္

ပညာရွိေယာင္ေဆာင္တဲ့။

ယုန္ကေလးကေတာ့ သူ႕မွာရွိတဲ့ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ နားရြက္ေလး ေထာင္ေထာင္ ေထာင္ေထာင္နဲ႕  ပညာရွိေယာင္ေဆာင္ျပီး ဟန္ၾကီး၊ဟန္ၾကီး တစ္ခြဲသားနဲ႕ ၾကြားလံုးထုတ္ခဲ့တယ္။

အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ သူေတြဟာလဲ ယုန္ကေလးလိုပဲ မတတ္တာကို တတ္ေယာင္ေဆာင္ ၊ ဟိတ္ဟန္ေတြနဲ႕ တတ္ေယာင္ကားလုပ္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြကို ယုန္ကေလးနဲ႕ ခိုင္းနႈိုင္းကာ ပညာျပေပးခဲ့ပံုက လွပပါေပတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ပံုျပင္ထဲက ယုန္ကေလးကိုပဲ ျမင္ေယာင္မိတယ္။ ဥပမာေလးကို မျမင္မိတာ အမွန္။ ျမင္မိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမ့ကိုယ္ေမ အရင္ဆံုး ဆန္းစစ္မိတယ္။။ ေမေရာ ယုန္ကေလးလို တတ္ေယာင္းကား လုပ္ေနသလား။

ေၾကာင္ကေလးက လက္သည္းဝွက္

ေခ်ာင္းလိုက္ရတဲ့ ၾကြက္။

ေၾကာင္ကေလး လက္သည္းဝွက္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္။ သူရဲ႕အစာျဖစ္တဲ့ ၾကြက္ကို လိမၼာပါးနပ္စြာ ရွာေဖြ စားေသာက္ဖို႕လား ။ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာႏွင့္ အႏၱရယ္ေပးတတ္တဲ့ လက္သည္းကို ဝွက္ထားတာလား။ ေတြးေလ ေတြးေလး အေတြးက နက္ရိႈင္းလာေလပါပဲ။ လွည့္ဖ်ာတတ္တဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ေၾကာင္လက္သည္းဝွက္ ပညာရွိေတြ၊ ေၾကာင္လက္သည္းဝွက္ လူ႕ေကာက္က်စ္ေတြကို ပါးနပ္စြာ ရွာေဖြေပါင္းသင္းတတ္ဖို႕ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ ပါးနပ္စြာ ေနဖို႕ ၾကိဳးစားရပါအံုးမယ္။ ကိုယ့္ရဲက ရွိစုမဲ့စု လက္သည္းေလးလဲ ဝွက္သင့္ရင္ ဝွက္ရပါအံုးမည္။

ေရႊဇီးကြက္တို႕ အိေျႏၵ
ဘုရင္ၾကီးလုိေန၊

တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ အိေျႏၵၾကီးနဲ႕ ေနတတ္တဲ့  ေရႊဇီးကြက္ၾကီးက ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါးလို႕ ခန္႕ခန္႕ထည္ထည္ဆိုျပီး ခိုင္းႏႈိင္းထားတာလား။ ပညာရွိတို႕မည္သည္ ပရမ္းပတာ မေန ၊ ပညာရွိတို႕မည္သည္ မာန္၊ဂုဏ္မဝင့္၊ ပညာရွိတို႕မည္သည္ စကားကို လိုသည္ထက္ပို၍မေျပာ၊ ပညာရွိတို႕အမ်က္ အျပင္သို႕မထြက္ စသည္တည္ျငိမ္ျခင္းမ်ားကို အိေျႏၵၾကီးၾကီး ေရႊဇီးကြက္ႏွင့္နႈိင္းျပထားပံုေလးကလဲ ေတြးမိေလတိုင္းမွာ နက္နဲလာခဲ့ျပီး မိမိကိုယ္ကို ဆင္ေျခသံုးသပ္စရာေတြက ပို၍ျမင္လာခဲ့ပါသည္။

 မုိးေလ၀သ ေဗဒင္ေဟာ
ေတာက္တဲ့ ကိုလူေခ်ာ

မည္သူက အေလးထား နားဆင္သည္ျဖစ္ေစ ၊အေလးမထား နားဆင္သည္ျဖစ္ေစ ကိုေတာက္တဲ့ကေတာ့ သူ႕အလုပ္ကို ပံုမွန္လႈပ္ရွားရင္း မိုးေလဝသ အေျခအေနကို ေဖာ္ညႊန္းေနမွာပါပဲ။ ဘယ္လိုပေရာဂေတြပဲ လာလာ ကိုေတာက္တဲ့ကေတာ့ မျဖံဳ ၊သူ လုပ္သင့္၊လုပ္ထိုက္တာကို တာဝန္ေက် လုပ္ေဆာင္ေပးေနမွာပါပဲ။သူ႕တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းနိုင္သူအျဖစ္ ရပ္တည္ေနမွာပါပဲ။

ငယ္ငယ္က ေတာက္တဲ့ ေအာ္သံၾကားရင္ “ဒီေန႕ ေနသာမယ္” ဆိုျပီး ေအာ္ဟစ္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရက်ိဳးလဲ နပ္ပါသည္။ ကိုေတာက္တဲ့၏ ေအာ္သံသည္ မည္သည့္အခါမွ သစၥာမေဖာက္ ။ တသတ္မတ္တည္း မွန္ကန္ေလ့ရွိခဲ့သည္ကို။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္မိမိ တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေသာ သစၥာရွင္ေတာက္တဲ့အား ကိုလူေခ်ာ ဟု ခ်ီးခ်ဴးေထာပနာ ျပဳကာ တင္စားထားခဲ့ပံုေလးကို ခုခ်ိန္ခါမွာေတာ့ သေဘာေပါက္ခဲ့ေလျပီ။

 ေျပာတုိင္းယံုတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳ
ေခါင္းညိတ္တတ္တယ္ဆို

ထိုအထဲတြင္ ေမသည္ ထိပ္ဆံုက ပါဝင္နိုင္ေကာင္း ပါဝင္နိုင္ပါသည္။ ႏွလံုးသားက နူးညံ့လြန္းကာ သနားၾကင္နာ တတ္၍လား၊ အသိမၾကြယ္ ဥာဏ္ငယ္ငယ္မို႕  ယံုလြယ္လြန္းတာလား ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရပါအံုးမည္။ သို႕ေသာ္ ထိုေခါင္းေလးကေတာ့ ညိတ္ျမဲ ညိတ္စဲ ျဖစ္၍သာတည္း။ ထိုကဲ့သို႕ေသာ အားနည္းမႈမ်ိဳး ရွိေနလွ်င္ အဘယ္မွာ တိုးတက္နိုင္မည္နည္း၊ အဘယ္သို႕ အမွန္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိနိုင္မည္နည္း။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေျပာတိုင္းယံုတတ္သည့္ ေပါက္သင္ညိဳေလး မျဖစ္ဖို႕ ေလ့လာသင္ယူ မာေၾကာတတ္ရေပအံုးမည္။အရာရာကို ဆန္းစစ္ဆင္ေျခနိင္ရပါအံုးမည္။

 ေရႊက်ီးညိဳသာပါက
ဧည့္သည္လာပါမွ။

အိမ္သာရင္ က်ီးသာတယ္။(ပထမ အိမ္သာ ဆိုတာက အိမ္တြင္းသာယာတာ ၊ဒုတိယ က်ီးသာဆိုတာက က်ီးတစ္ေကာင္“ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္အသံနွင့္ သံသာတာ) က်ီးသာရင္ ဧည့္လာတယ္လို႕ ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ဧည့္သည္ေရာက္ရင္ လာဘ္လာတယ္ဆိုျပီး ဧည့္သည္လာသည္ကို ႏွစ္ျခိဳက္တတ္သည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ယူဆတတ္သည္။

အဘိုးအဘြားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည့္ ဧည့္သည္လာရင္ လာဘ္ေကာင္းတယ္ ဆိုသည့္ စကားတစ္ခြန္းအေပၚ ဧည့္သည္ေတြေရာက္တိုင္း ဂုဏ္ယူဝမ္းသာခဲ့ဖူးသည္။

ဧည့္သည္လာရျခင္းသည္ မိမိ၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းျခင္း၏ သာဓကတစ္ခုျဖစ္နိုင္ပါသည္။ မိမိ၏ ေနခ်င္စဖြယ္ သာယာေသာ အိမ္ေၾကာင့္ ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ အကူအညီလို၍ ေခတၱတည္းခိုရန္လည္း ျဖစ္နိုင္ပါသည္။ ထိုဧည့္သည္မ်ားထဲမွ မိမိအား ျပန္လည္ ကူညီမႈေတြ ေပးနိုင္သလို အိမ္ရွင္အားေက်းစြပ္သည့္ ဧည့္သည္မ်ားလဲ ပါဝင္နိုင္ပါသည္။

ခု လက္ရွိမ်က္ေမွာက္ကာလအေနအထားအရ ၊ေမတို႕ဘိုးဘြားပိုင္တဲ့ ေျမ၊ေမတို႕ရဲ႕ေျမ ၊ ေမတို႕နိုင္ငံကို ေမတို႕ အိမ္လို႕ စို႕ပါစို႕။

ေမတို႕ အိမ္ေလးသာယာစျပဳလာျပီ ။ အိမ္ေလးသာယာဖို႕ အိမ္သူအိမ္သား အားလံုးမွာ တာဝန္ရွိပါသည္။ စည္းကမ္းရွိေသာ အိမ္သူအိမ္သားမ်ားအျဖစ္ မိမိအိမ္ေလး သာယာလွပေအာင္ စြမ္းေဆာင္နိုင္ၾကရမည္။ ထိုအိမ္ေလးမွ ေကာင္းျခင္းဂုဏ္သတင္းသည္ သာသာယာယာ ေအာ္ေနသည့္ က်ီးတစ္ေကာင္အလား ဧည့္သည္မ်ားကိုဖိတ္ေခၚေနေလျပီ။

ဧည့္လာေလ လာဘ္ေကာင္းေလလို႕ အဘိုးအဘြားေတြ ေျပာခဲ့ဖူးေသာ စကားေၾကာင့္ ဧည့္သည္လာတိုင္း ဂုဏ္ယူစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာကို အမွတ္ရေနမိ၏။ ခုခ်ိန္ထိလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။

သာယာသည့္ အိမ္ေလးထဲသို႕ ဧည္သည္မ်ား ေရာက္ရွိလာေအာင္ ေမတို႕အိမ္သူအိမ္သားအားလံုး စည္းကမ္းရွိရွိ လွလွပပ ေနထိုင္သြားရင္ နာမည္ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ၾကားသည့္ ေရႊက်ီးလဲ သာေပေတာ့မည္။

မူရင္းကဗ်ာရွင္၏ အေတြးသည္ ထိုသို႕ ျဖစ္ျခင္မွ ျဖစ္နိုင္ေပမည္။ ေမကသာ ထိုသို႕ အေတြးေပါက္၍ ထိုသို႔ ဖြင့္ဆိုခဲ့ပါသည္။ အမွားမ်ားရွိခဲ့လွ်င္ ေမ၏ အမွားသာျဖစ္သည္။ ေမကေတာ့ ထိုကဗ်ာေလးကို ကေလးဘဝကထက္ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ပို၍ ႏွစ္သက္ျမတ္နိုးေနခဲ့ျပန္သည္။ ေမ့ရင္ထဲမွာ စြဲျပီးရင္း စြဲေနမည့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ရေလျပီ။



..... (¯`v´¯)♥

.......•.¸.•´

....¸.•´

... (

☻/

/▌♥♥

/ \ ♥♥ ေမသဇင္


              ၿဖဴေလး ကေလးတုန္းက ၿဖဴေလတုိ႕ဟာ မိသားစု မိတ္ေဆြေတြဆီ လည္ပတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီမိသားစုက ဇာနာတဲ့။
သူတုိ႕က ကိုကာကိုလာကို ေရခဲေသတၱာထဲ အၿမဲထားတယ္။

( အေမက ေျပာတယ္။ အဲဒါ သူတုိ႕ ခ်မ္းသာလုိ႕တဲ့။ၿဖဴေလးတို႕ကေတာ့ အိမ္မွာ ေရပဲ ေသာက္ရတာပါ။)
ဒါေၾကာင့္ မင္းအိမ္မွာ မင္းက Coke ေသာက္ရတဲ့အခါမွာ မင္းဟာ တကယ္ေအာင္ျမင္ေနၿပီလုိ႕ ထင္လုိက္တာေလ။

ဒီလုိနဲ႕ တစ္ေန႕က်ေတာ့ ၿဖဴေလးတို႕လည္း ၿဖဴေလးတို႕ရဲ႕ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ Coke ေတြ ထည့္ထားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ၿဖဴေလး သိလုိက္တယ္။ ကိုကာကိုလာက မင္းကို စူပါစတားျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုတာေလ။

ၿဖဴေလး ၁၂ ႏွစ္သမီးေရာက္ေတာ့ အဂၤလန္ မွာပညာသြားသင္ ခ်င္လာတယ္။ ” အဂၤလန္ဆို အားလုံးသိမွာပဲ ” အဂၤလန္ဆိုတဲ့နိုင္ငံကပညာေတြ ထူးခၽြန္တ့ဲ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံပါ  ၊ အဲဒါနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕လည္း ေနာက္ေတာ့ စိတ္ေျပာင္းသြားတာပါပဲ။

စာအုပ္ေတြ စ ေရးတဲ့တုိင္ေအာင္ စာေရးဆရာေတြဟာ ဗဟုသုတ အေတာ္ျပည့္၀ၾကမွာပဲလို႕ ၿဖဴေလးထင္မိေသးတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံမွာ မင္းလည္း အဲဒါမ်ိဳး ေတြးမိေကာင္း ေတြးမိမွာပါပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕၊ ေအာင္ျမင္ဖို႕ ေမြးဖြားလာတဲ့လူေတြ ရွိတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေလ။ မရွိပါဘူး။

ေအာင္ျမင္တဲ့လူေတြဟာ သာမန္လူေတြထက္ ဘာမွ ပိုမထူးၾကပါဘူး။ သူတို႕မွာ ဦးေႏွာက္တစ္ခု၊ ေျခႏွစ္ဖက္၊ လက္ႏွစ္ဖက္ပဲ ရွိတာပါ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႕လည္း တစ္ေန႕ကို ၂၄ နာရီပဲ ရၾကတာပါ။

တိုတုိေျပာရရင္

ဘယ္သူမွ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕ ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ အထူးခြင့္ျပဳခ်က္ေတြနဲ႕ ေမြးဖြားလာၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားသခင္ကလည္း ေကာင္းကင္ဘုံကေန ဆင္းလာၿပီး “ကဲ အခုက မင္းအခ်ိန္ မင္းအခါပဲ” လို႕ မေျပာပါဘူး။ “ဒါက မင္းတတ္ႏုိင္တယ္” “ဒါက မင္း မတတ္ႏုိင္ဘူး” လုိ႕လည္း မေျပာပါဘူး။
မင္း ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕၊ မင္း ေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ မင္းပဲ လုပ္ရမွာပါ။

ေန႕ရက္တုိင္းဟာ အဖိုးတန္

ကေလးတုန္းက ယုန္နဲ႕လိပ္ပုံျပင္ကို ၿဖဴေလးတို႕အမ်ားစု ၾကားဖူးၾကမွာပါ။
ယုန္နဲ႕လိပ္ အေျပးၿပိဳင္ၾကတာေလ။ ယုန္က တာထြက္ကတည္းက လွစ္ခနဲ လွစ္ခနဲ ေျပးသြားလုိက္တာ အရမ္းျမန္တယ္ဆုိပဲ။ မၾကာပါဘူး။ ပန္းတုိင္ကို ျမင္ရတဲ့ေနရာ ေရာက္သြားတယ္။ လိပ္ကေတာ့ တေရြ႕ေရြ႕ပဲဆုိေတာ့ စ ထြက္လာတဲ့ေနရာမွာပဲ ရွိဦးမယ္လို႕ သူ တြက္လုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ေရးတစ္ေမာ အိပ္ဦးမွလို႕ သူ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ လိပ္ကေတာ့ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ပဲ ပန္းတုိင္ဆီကို မရပ္မနား ေရြ႕လ်ားလာတယ္။ ေနာက္ဆုံး ယုန္ ႏိုးလာတဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႕မ်က္လုံးေတြသူ မယုံႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ ပန္း၀င္စည္းမွာ လိပ္က ရွိေနၿပီေလ။

ဒီပုံျပင္ကို အႀကိမ္တစ္သန္းေလာက္ ေျပာခဲ့ၾကတာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ အခုလည္း ဘာလုိ႕ ေျပာေနဆဲျဖစ္ရတာလဲ။
ဒါက မင္းပုံျပင္ပဲေလ။

မင္း ဘာပဲ လုိခ်င္လိုခ်င္၊ ဘာပဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခ်င္ မွန္မွန္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္းဟာ ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္၀ဖုိ႕ အေကာင္းဆုံး နည္းလမ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း က …
ျပင္သစ္ဘာသာ သင္ေနတယ္ဆိုရင္......
စက္ဘီး၀ယ္ဖို႕ ပိုက္ဆံစုေနတယ္ဆုိရင္.....
ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းလို ဖရီးကစ္ကန္တတ္ဖို႕ ေလ့က်င့္ေနတယ္ဆုိရင္.....
ဓာတုေဗဒကို ေအာင္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုရင္.....
ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ တက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္......
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္.....
ပုံမွန္၊ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္း၊ ရိုးရိုးေလး ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ေနရုံပါပဲ။....
ဘ၀ဟာ တည္ေဆာက္ေနရတဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါ။....
ဒါေၾကာင့္ ေန႕ရက္တုိင္းဟာ အဖိုးထုိက္တန္လွပါတယ္။........

လြမ္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က လူသူရွင္းေသားမကၠစိကို ကမ္းေျခတစ္ခုမွာ သူေတြႀကဳံခဲရေသာအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုေျပားျပသည္။

            ေန၀င္စည္ဆာအခ်ိန္ ကမ္ေျခတစ္ခုမွာ သူတစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြားရင္းက

ဟိုုးအေ၀းဆီမွာ လူတစ္ေယာက္လွမ္းျမင္ရသည္။ နည္းနည္းနီလာေတာ႔ ေဒသခံတစ္ေယာက္

ျဖစ္ေၾကာင္းသတိထားမိ၏၊ဒီလူကကမ္းေျခေသာင္စပ္မွာ ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းႏွင္႔သြားေနရာကတစ္ဆံုတစ္

ခုကို ငံု႔ေကာက္ကာ ပင္လယ္ေရထဲလႊင့္ျပစ္လိုက္သည္။၊သည္ေနာက္အဲသည္လိုပဲ နည္းနည္းေလွ်ာက္

သြားလိုက္ တစ္ခုခုေတြ႔ လွ်င္ေကာက္ယူလိုက္လႊင့္ပစ္လိုက္လုပ္ေနသည္၊။

            ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြသူ႕အနားေရာက္သြားၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္ေတာ့ လႈိင္းႏွင့္ပါလာၿပိး

သဲေသာင္ျပင္ေပၚတင္က်န္ေနသည္႔ ၾကယ္ငါးေလးေတြေရထ ဲျပန္ျပစ္ထည္ေပးေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း

သိလိုက္ရသည္။

            သူဘာရည္ရြယ္ခ်က္ ႏွင့္လုပ္ေနသလဲ ကၽြန္ေတာ့မိတ္ေဆြ စဥ္စားမရျဖစ္သြားသည္ ။သို႔ ႏွင့္ သူကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး တည့္တည့္ပင္ေမးၾကည့္သည္။"မသိလို႔ေမးပါရေစဗ်ာ မိတ္ေဆြဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္။"

            '"ၾကယ္ငါးေတြ သမုဒၵရာထဲ ျပန္ပို့ေပးေနတာေလ ခင္ဗ်ားျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ အခုဒီေရက်ခ်ိန္ေသာင္

ျပင္ေပၚက်န္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ေတြဟာေရတက္တဲ့အခ်ိန္ထိေရာက္ေအာင္ ဒီမွာ အၾကာႀကီးေစာင္ေနရမွာ၊ဒါေပမဲ့

အဲဒီေလာက္ၾကာရင္ ေအာက္ဆီ ဂ်င္ျပတ္ၿပီးေသးမွာပဲ"

            "ဟုတ္ကဲ့ အဲဒါေတာ့ကၽြန္ေတာ္ လည္းသေဘားေပါက္ပါတယ္ "ကၽြန္ေတာ္မိတ္ေဆြကဆိုသည္"ဒါေပမဲ့

ဒီကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္မွာ  ၾကယ္ငါးေတြေထာင္ခ်ီ ၿပီးရွိေနမွာေပါ့ဗ်ာ ၊အဲဒီေကာင္ေတြအား လံုး ခင္ဗ်ားဘယ္လိုလုပ္လိုက္ေကာက္မလဲ တစ္ေယာက္တညး္မႏိုင္ႏိုင္ ဘူးေလဗ်ာ ၊ၿပီးေတာ့ စဥ္စားၾကည့္ ဒီကမ္းရိုးတန္တစ္ေလွ်ာက္လံုးဆိုရင္ ခုလိုသဲေေသာင္ျပင္ ရာခ်ီရွိတာေပါ့ ဒီေသာင္စပ္တုိင္းမွာရွိေနမဲ့ ၾကယ္ ငါးေတြဘယ္လိုလုပ္မလဲ သူသဘာ၀နဲ့သ ူျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဘာေတြ ထူးျခား ေျပာင္းလဲ သြားႏိုင္မလဲ"ဲ

            ေဒသခံပုဂၢဳလ္က ျပံဳးသည္ ။ ေနာက္ထပ္ၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္ ေကာက္တယ္။ ထို့႔ေနာက္ "တစ္ျခားေကာင္ေတြအတြက္ မထူးေပမဲ့ ေဟာဒီၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္ အတြက္ေတာ့ ထူးျခားသြား တာေပါ့ဗ်ာ " ဟုဆိုကာ ပင္လယ္ေရထဲလွမ္းျပစ္ ထည္႔လိုက္သည္။

မူရင္း(Jack Canfield & Mark V.Hansen  တို႔၏  One At Time)

            ဆရာေဖျမင့္္္္၏ ႏီလံုးသားအာဟာရ ရသစာမွားမွေကာက္ႏႈတ္တင္ျပပါသည္။ေလးစားလွ်က္

                                    ေဇာ္ေဇာ္လြင္******။

                                   ခ်စ္သူေရ.....

                အခ်စ္ေႀကာင္႔ ခံစားတတ္ႀကတယ္။

                အလြမ္းေတြေႀကာင္႔ ရူးေနတတ္တယ္။

                ငါ႔ မွာေတာ႔ရင္ခုန္ ေနရေပမယ္႔.....

               အလြမ္းကိုပဲ ေတာင္႔တရတယ္။

               နင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ႏွိပ္စက္ၿပီးၿပီးလဲ....

                နင္႔ ေႀကာင္႔ ငါရူးေနရၿပီး.......

                 တကယ္ပါ.........

              အဲဒီေလာက္ေတာင္ ရက္စက္တတ္သလား.....

              နင္ေနာက္ထပ္ ႏွိပ္စက္ခ်င္ေသးရင္.....

               ငါ႔ အသက္ပါေပးခဲ႔ပါရေစ.....ခ်စ္သူေရ....

              နင္႔  ငါ႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး..ေရွာင္ေနတတ္တယ္

              တစ္ခါတစ္ရံ အခ်စ္ဆိုတာကို ငါမုန္းမိတယ္။

             ေပးဆပ္ၿခင္းနဲ႔ ငါ အသက္ရွင္ခ်င္ေတာ႔တယ္။

              အေနာက္ ေကာင္းကင္ယံ မွာနင္႔ကိုေမွ်ာ္လင္ ႔ဖို႔....

              ငါ ခြန္းအားေတြကိုစုေဆာင္းေနၿပီးးးးးး

          သူငယ္ခ်င္းဒို႕ေယ်.....

    "ခဏတာေလးပဲ ရွင္သန္ရတဲ႔ ဘ၀ေလးထဲမွာ ငါတို႔ဘာေႀကာင္႔ မုန္းေနႀကမွာလဲ"

ခ်စ္သူ.... မင္းရဲ့အျပံဳး တစ္ခ်က္ေၾကာင့္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ ယွဥ္ျပိဳင္ရဲေပမယ့္.... မင္းရဲ့ အမုန္း တစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ႏွလံုးသားေတြ ေၾကမြ ပ်က္စီးသြားမွာကိုလည္း ေတြးေဝေၾကာက္မိပါရဲ့....