"အေဖ....အေမ"........
ကြ်န္ေတာ္ေျပာသင္႔မေျပာသင္႔စဥ္းစားေနတုန္း သတင္းစာဖတ္ေနေသာ အေဖက အေမ႔ကိုတစ္ခ်က္ငဲ႔ၾကည္႔လိုက္ျပီး......"ဘာလဲသား....ေျပာစရာရွိတယ္နဲ႔တူတယ္ ဟုတ္လား"....ကြ်န္ေတာ္ကမ၀ံ႔မရဲနဲ႔ .."ဟုတ္ကဲ႔အေဖ"..."အေဖတို႔သိတာေပါ႔သားရယ္သားအမူအယာၾကည္႔တာနဲ႔အေဖတို႔ကရိပ္မိျပီးသား"
"သားဘာလိုခ်င္တာလဲအေမတို႔ကိုေျပာစမ္းသား ေအာ္သိျပီ ျပီးခဲ႔တဲ႔လက ဆိုင္ကယ္၀ယ္ထားျပီးျပီဆိုေတာ႔ ခုကားရခ်င္ျပီနဲ႔တူတယ္"
"ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား"............".ဟိုေလ...ဟို...သား အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ျပီအေမ"... "ဟင္",,,,,,အေဖကေတာ႔မ်က္မွန္ခြ်တ္လိုက္ျပီး ကြ်န္ေတာ႔ကိုေငးၾကည္႔ေနတယ္။" မေစာလြန္းဘူးလားသားရယ္ အေမကငါ႔သားကိုပညာဘဲဆက္သင္ေစခ်င္ေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ကေလးမေလးကဘယ္ကလဲသား" " ႏွင္းႏု တဲ႔အေမ" ....
"ဟင္ ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ဆိုရင္ အေမတုိ႔သေဘာမတူႏိုင္ဘူးသား သူတို႔ဆင္းရဲတာကို အေမတို႔ ဘယ္လုိမွအျပစ္မယူပါဘူး။ ဒါေပမယ္႕" အေမက စကားကိုခဏရပ္လိုက္ျပီးကြ်န္ေတာ႔ကို စိုက္ၾကည္႔လွ်က္" အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕စာရိတၱကို အေမတို႔မၾကိဳက္ဘူးသား"။တစ္ေန႔တုိ႕မိသားစုအားလံုးစိတ္ဆင္းရဲ ရလိမ္႔မယ္သား........" ဟုတ္တယ္ေနာ္အေဖၾကီး"
"သားတို႔လက္ထပ္ျပီးရင္ အေဖတို႔ စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ ႏွင္းနု ကိုသား တေျဖးေျဖး ျပဳျပင္ယူပါ႔မယ္...သားဂတိေပးပါတယ္"
"ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ သားသူတို႔ကို လာေတာင္းမယ္လို႔ ကတိေပးျပီးျပီ။ အဲဒါ အေမတို႔ ျဖစ္ေအာင္တာစီစဥ္ေပးပါေနာ္" ။
ဟင္းးးးးးအေမကေတာ႔သက္ျပင္းခ်ျပီးမ်က္ရည္၀ဲေနတယ္ေလ။ အေဖ ကေတာ႔စကားကို အပိုမေျပာ.....".ေအး ေျပာမရေတာ႔လည္းအေဖတို႔ေတာင္းရမ္းေပးရေတာ႕မွာေပါ႔ ဒါေပမယ္႕ ငါ႔သားေပးထားတဲ႔ ဂတိေတာ႔တည္ပါေစေနာ္။" ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ႔ေပ်ာ္ျပီး အလြယ္ဘဲေခါင္းညိမ္႔လိုက္တာေပါ႔။
ေနာင္တႏွစ္ခြဲခန္႔ ၾကာေသာ္..........
၀ုန္းးးခြမ္းးးးးး"မိန္းမ မင္းကိုငါ ဒီထက္ဆက္ျပီးသီးမခံႏိုင္ေတာ႔ဘူးေနာ္ မင္းအခ်ိဳးေတြ ျပင္ရင္ျပင္........."ကြ်န္မလည္းရွင္႔လိုခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းတဲ႔လူနဲ႔ ဆက္မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး ။ရွင္တို႔ အိမ္မွာလည္း မေနႏိုင္ေတာ႔ဘူး"......... "ဆင္းမယ္"
"ေအး.... မင္း အိမ္တကာလည္၊ အတင္းေျပာ၊ ဖဲရိုက္ လုပ္ေနအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ဆင္းသြားေပါ႔ကြာ။ ဒါေပမယ္႔.....ငါ႔သားကိုေတာ႔
မင္းနဲ႔မထည္႔ႏိုင္ဘူး"။ "ရတယ္ေလ..မိႏွင္း တို႔ကပိုေတာင္လြတ္လပ္ေသးတယ္..ခုဆင္းးးးးမယ္"
"ဟဲ႔ ဟဲ႔ သားတို႔ ဒီလိုစိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္ၾကနဲ႔ေလ ေျမးေလးမ်က္ႏွာကိုၾကည္႔ၾကပါအံုး" ။ ဘယ္လိုဘဲ အေမ ေဖ်ာင္းဖ်နားခ်ပါေစ။ ဟိုမရႊေခ်ာကေတာ႔ ရွိသမွ် မျပီးဆင္းသြားျပီေလ။ေန႔လည္ကအေၾကာင္းေတြကို စဥ္းစားရင္းေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္၊ ဒီမိန္းမေတာ႔ မွတ္ေလာက္ေအာင္ ပစ္ထားလိုက္အံုးမယ္ေပါ႔။ေတာ္ေသးတယ္။သားေလးကလိမ္မာတယ္။ငယ္ငယ္ကတည္းကပုခက္နဲ႔ဘဲအိပ္တတ္ေတာ႔ သက္သာသြားတာေပါ႔ ။နို႕မို႔ဆိုမလြယ္ဘူး။ ဘာမွ မထူးပါဘူး သူ႔အေမရွိတံုးကလဲကြ်န္ေတာ္ဘဲ ကေလးထိန္းရတာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေခါင္းရင္းခန္းက အေဖနဲ႔အေမတို႔တီးတိုးတိုင္ပင္သံၾကားရတယ္။တို႔ေျမးေလးသနားစရာ ဘာညာေပါ႔........
ကြ်န္ေတာ္လည္းအသာဘဲ နားစြင္႔ေနမိတယ္။အိပ္လို႔မွမေပ်ာ္တာ။ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းည ေအးေအးနဲ႔ေကြးေနေပမယ္႔စိတ္ကေတာ႔ မိန္းမဆီမွာ ဟီးးးးခ်က္ခ်င္းၾကီးေတာ႔ဘယ္ေမ႔အံုးမွာလဲေနာ႔။
"ေဖၾကီး.........ကေလးတစ္ေယာက္တည္းေအးမ်ားေနမလားမသိဘူး။ေစာင္ေသေသခ်ာခ်ာျခံဳထားလား ထၾကည္႔စမ္းပါအံုးေတာ္"
"ေအးကြာ ငါသြားၾကည္႔လိုက္ပါ႔မယ္..မင္းေခြ်းမနဲ႔ေတာ႔ ရင္ေလးတယ္ေဟ႕.."
ေအာ္........အေဖနဲ႔အေမ ကေတာ႔သူတို႔ေျမးေလးကိုစိတ္မခ်ဘူးထင္ပါ႔။ေစာင္လြတ္ျပီးေအးမ်ားေနမလားလို႔စိတ္ပူေနေသးတယ္။ခုနေနကမွကြ်န္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာျခံဳေပးထားတာ။ "ကြ်ီ."...............တံခါးကိုေျဖးေျဖးေလးဖြင္႔သံၾကားရတယ္။အေဖ ေျခကိုဖြနင္းျပီး ဓာတ္မီးတစ္လက္နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အခန္းထဲ၀င္လာတယ္။ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အေဖသူ႔ေျမးကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆိုတာသိခ်င္တာနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္ေနဟန္ေဆာင္ျပီး အသာေလးခိုးၾကည္႔ေနမိတယ္။
ဟာ........ဘယ္႔နယ္႔ အေဖက သားေလးရဲ႕ပုခက္ကို ေက်ာ္လာျပီး ကြ်န္ေတာ႔ကိုယ္တစ္ပိုင္းသာျခံဳထားမိတဲ႔ ေစာင္ကို ရင္ဘတ္ထိေရာက္ေအာင္ဆြဲတင္ျပီးေသေသခ်ာျခံဳသြားေပးပါတယ္။ျပီးေတာ႔ပုခက္ထဲကသားေလးကိုတစ္ခ်က္ငဲ႔ၾကည္႔ျပီး အသာေလးျပန္ထြက္သြားါတယ္။
ဟာ....ဒါ....ဒါဆို ..............အေဖတို႔ေျပာတဲ႔ "ကေလးတစ္ေယာက္တည္းေအးမ်ာေနမလားမသိဘူးဆိုတာ".........သူတို႔ေျမးကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ကြ်န္ေတာ႔ကိုေျပာေနတာကိုး။
ကြ်န္ေတာ႔ရင္ထဲမွာ အေတာ္ေလး ဆို႔နင္႔သြားတယ္။ ေအာ္....မိဘ ဆိုတာ ကိုယ္႔သားသမီးေတြ ဘယ္ေလာက္ဘဲၾကီးၾကီးသူတို႔မ်က္စိထဲမွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို႔ဘဲျမင္ေနပါလား။ငါလည္းတစ္ေန႔........ပုခက္ထဲ႔ကႏွစ္ခ်ိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနေသာသားေလးကိုေငးၾကည္႔လွ်က္
"ကေလးတစ္ေယာက္တည္းေအးမ်ားေနမလား"
" ကေလးတစ္ေယာက္တည္းေအးမ်ားေနမလား"
" ကေလးတစ္ေယာက္တည္း"
ဆက္လက္ၾကီဳးစားပါဦးမည္။