ကုိကုိရယ္..... ေမေမရယ္.... ကၽြန္ေတာ္ရယ္..... ကမၻာႀကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ထားတယ္... ေဖေဖ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့တဲ့
သံေယာဇဥ္ေတြကုိစားသံုးရင္းနဲ႔.. ေမတၱာတရားေတြကုိ ခုိလွဳံရင္းနဲ႔. ေနာက္ၿပီး ေမေမ့အၾကင္နာေတြကုိ မွီခုိရင္းနဲ႔ေလ... အဲဒီ ဘ၀ေလးကုိ
စခဲ့တာကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့.... (၁၅)ႏွစ္ေလာက္ကေပါ့.....
ကုိကုိနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အၿမဲ အမွတ္ရစရာေတြနဲ႔ခ်ည္းပါပဲ.. ေဖေဖ့ကုိ ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိခဲ့ဘူး၊ ေဖေဖထားသြား
ခဲ့တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က (၅)ႏွစ္သား၊ ကုိကုိက (၁၀)ႏွစ္၊ ေဖေဖ့ကုိေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေပမဲ့ သိေတာ့ သိေနခဲ့တယ္.. ေဖေဖ့ဓါတ္ပံုေတြ
ကုိၾကည့္ရင္းနဲ႔ေလ.. အခုထိလဲ ေဖေဖ ႏွဳတ္ဆက္သြားတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္နဲ႔ ကုိကုိ႕ကုိ နမ္းခဲ့တာေလးေတြ မွတ္မိေနေသးတယ္၊
ခရီးေဆာင္ အိတ္ေလးတစ္လံုးနဲ႔ ေဖေဖ့ကုိ ကားဂိတ္ လုိက္ပုိ႔ခဲ့ၾကတာေလ.. အဲဒီအခ်ိန္ကေန အခုထိ ေဖေဖ ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ဘူး....
ခရီးသြားရင္းနဲ႔ ေဖေဖ ဆံုးသြားတယ္လုိ႔ေတာ့ ေျပာၾကတယ္....။
ေဖေဖ ခရီးထြက္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ (၅)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ပဲြေလး အမွီ ျပန္လာမယ္လုိ႔ မွာသြားတယ္.... ေမြးေန႔ကုိ
ေရာက္လာေတာ့ ေဖေဖက ျပန္မေရာက္ေသးဘူး..... ေမြးေန႔ကိတ္ အေသးေလးတစ္လံုး၀ယ္ၿပီး ညေနေစာင္းေလးမွာ.... ေမြးေန႔ပဲြေလး
က်င္းပလုိက္ရတယ္........ ေမေမရယ္၊ ကုိကုိရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေလ......ကၽြန္ေတာ္ ကိတ္မုန္႔ေလးေတြ ခြံ႕ေကၽြးခဲ့ဖူးတယ္....။
ေဖေဖ ျပန္မလာႏုိင္ေတာ့တဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး ေမေမနဲ႔ ကုိကုိက ပင္ပန္းႀကီးစြာ ရုန္းကန္ရင္း.... ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
ခ်စ္ရင္း၊ အလုိလုိက္ရင္းနဲ႔.... ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကတယ္... ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္ရတာ ဘယ္လုိမွန္း မသိေပမဲ့ ကုိကုိ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္ခဲ့တာေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္သိတယ္.... ဘာကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိကုိ႔ကုိ အားကုိးခဲ့တယ္.... ကုိကုိနဲ႔ အတူေဆာ့ကစားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ထမင္းစားတဲ့..
အခ်ိန္ေတြ၊ အတူတူ ေလွ်ာက္လည္ခဲ့ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေတြက ေမ့ႏုိင္စရာကုိ မရွိခဲ့ပါဘူး.......။ ၾကက္ဥေလး တစ္လံုးထဲ ရွိရင္လဲ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
ေကၽြးၿပီး သူက ဟင္းအႏွစ္ေလးေတြနဲ႔ စားခဲ့တာ.... သတိရတုိင္း မစာနာမိခဲ့တဲ့ ငယ္ငယ္က အျဖစ္ေတြအတြက္ မ်က္ရည္၀ဲခဲ့ဖူးတယ္.....
ကုိကုိနဲ႔ ေ၀းေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေလ......။
ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိေနသမွ်ထဲမွာ တစ္ခါက ေမေမ့ကုိလဲ ဒုိ႔ ညီမေလးဆုိၿပီးေတာ့ ေရခ်ဳိးေပးခဲ့ၾကတယ္...ခါးခါးလူးမယ္
ဆုိၿပီး.. သနပ္ခါးလူးေပးၾကတယ္...... ဆံပင္ေတြ ၀ုိင္းဖီးေပးၾကတယ္..... ၿပီးေတာ့ ရယ္ေမာေက်နပ္ေနတဲ့ ေမေမ့ကုိ ၀ုိင္းဖက္ၿပီး နမ္းခဲ့
ၾကတယ္..... ေမေမကေတာ့ ပီတိမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေဖေဖ့ကုိ တမ္းတရင္းနဲ႔ေပါ့.... သားတုိ႔က ေဖေဖနဲ႔ အရမ္းတူတယ္တဲ့.... ေဖေဖ့လုိပဲ...
ၾကင္နာတတ္ၾကတယ္တဲ့.... ကေလးဘ၀ေပမဲ့လဲ ေမေမ့ကုိ သနားလုိက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း..... ေဖေဖ့ကုိ ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေပမဲ့လဲ.ေဖေဖ
နဲ႔တူတယ္ဆုိလုိ႔ အရမ္းလဲ ေက်နပ္ခဲ့တာပါပဲ..... ေနာက္ၿပီး ေမေမခ်စ္တဲ့ ေဖေဖနဲ႔ တူတယ္ဆုိလုိ႔ ဂုဏ္လဲ ယူမိတယ္...... စိတ္ကူးထဲမွာ
ေတာ့ ေဖေဖက အရမ္းခ်စ္ခင္စရာ ေကာင္းတဲ့ ခန္႔ခန္႔ျငားျငား လူႀကီး တစ္ေယာက္ပဲေပါ့..... ေဖေဖက အရက္ေရာ၊ ဘီယာေရာမေသာက္
တတ္ဘူး၊ စီးကရက္ပဲ ေသာက္တယ္၊ စိတ္ေကာင္းလဲရွိတယ္၊ စိတ္ထားလဲ မွန္တယ္တဲ့... ၾကားရတဲ့ စကားေတြကေနတစ္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ္
အတုခုိးခဲ့ပါတယ္...... ေဖေဖ့လုိ လူခ်စ္ေအာင္ ေနမယ္၊ လူေကာင္းျဖစ္ေအာင္ေနမယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေမေမ့ကုိ သက္ဆံုးတုိင္ လုပ္ေကၽြးမယ္
လုိ႔..... ကုိကုိနဲ႔ အတူတူေလ.....
ဆင္းဆင္းရဲရဲ နဲ႔ ေနာက္ၿပီး ဖခင္ရဲ့ ေစာင့္ေရွာက္မွဳ မပါပဲနဲ႔..... ႀကီးျပင္းခဲ့ရေပမဲ့ ေမေမနဲ႔ ကုိကုိရဲ့ ႀကိဳးစားအာထုတ္
မွဳေတြေၾကာင့္ ပညာေရးကုိေတာ့ ေကာင္းမြန္စြာ လုိက္စားႏုိင္ခဲ့တယ္..... အားငယ္တဲ့ ဘ၀ေတြမုိ႔ထင္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ညီအစ္ကုိႏွစ္
ေယာက္လံုး ႀကိဳးစားအားထုတ္တဲ့ အေလ့အထေတြ ရခဲ့ၾကတယ္...... တကယ္လဲ သူတင္ကုိယ္တင္ ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္၊ စာေမးပဲြ ေအာင္
စာရင္းထြက္တုိင္း သားေတြေအာင္ျမင္တုိင္း တစ္ႏွစ္စာ အေမာေျပတယ္လုိ႔ ေမေမေျပာတဲ့ စကားကလဲ ငယ္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္
သတိထားစရာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ဆက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားစရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ သတိရတုိင္း ဖိၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ ေနာက္ဆံုးမွာ ကုိကုိကေအာင္ျမင္
သြားခဲ့ၿပီ...... မိဘကုိလုပ္ေကၽြးၿပီး၊ ေသာကေတြကုိ မွ်ေ၀ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ေစတနာေၾကာင့္ထင္တယ္... ကုိကုိ႔ကုိ ကူညီေထာက္ပံ့တဲ့..
သူေတြ၊ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့တာ..... ေက်ာင္း၀တ္စံုေလးကအစ၊ စာအုပ္၊ မုန္႔ဖုိး ၀ုိင္းၿပီးေထာက္ပံ့ေပးၾကတယ္.....
ေက်ာင္းၿပီးေတာ့လဲ အလုပ္တစ္ခါတည္း တန္း၀င္ခဲ့ရတယ္.... ကုမၸဏီတစ္ခုမွာေလ.... ကုိကုိ႔ရဲ့ ရုိးသားမွဳနဲ႔ ႀကိဳးစားမွဳေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခား
ကုမၸဏီကုိေတာင္ ရာထူးတုိးေျပာင္းေရႊ႕သြားၿပီ...... ကုိကုိ ရာထူးတုိးေျပာင္းေတာ့ ေမေမက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ထူးဆန္းတဲ့ စကားေတြေျပာ
လာတယ္...... သားငယ္က ကုိကုိ အလုပ္ထိခုိက္ေအာင္ မပူဆာရဘူးေနာ္တဲ့...... သားအတြက္ အကုန္အက်မ်ားရင္ ကုိကုိက မတရား
သျဖင့္ ေငြေတြသံုးမိရင္ ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္တဲ့...... သူကေတာ့ ညီေလးကုိ အလုိလုိက္ခ်င္မွာတဲ့.... ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ စဲြေန
ေအာင္မွတ္ထားတယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ကုိကုိ ဒုကၡမေရာက္ေစရဘူးလုိ႔......
ကၽြန္ေတာ့္ ႏွစ္တုိင္း ေက်ာင္းမွာ ဆုရတုိင္းပင္ပန္းၿပီး ႏြမ္းပါးတဲ့ ေမေမရယ္၊ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လုိပဲ သူ႔အတန္းမွာ
ဆုရတဲ့ ကုိကုိရယ္ အခမ္းအနားအတူ တက္ျဖစ္ခဲ့တယ္..... အဲဒီလုိေန႔ေတြမွာ ေမေမ့ အၿပံဳးေတြက ရီေ၀ေ၀နဲ႔ လွပေနတတ္တယ္၊ ေနာက္
အားအင္ေတြကိုလဲေတြ႔ျမင္ရတယ္. သူမ်ားေတြလုိ မိခင္ဖခင္အစံုအလင္ မတက္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ကုိစဥ္းစားမိတုိင္း၊ ေမေမနဲ႔ ကုိကုိ႔လက္ေတြကုိ
ကၽြန္ေတာ္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုပ္ကုိင္ထားခဲ့ဘူးတာလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ.... အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ခန္႔ျငားတဲ့ ေဖေဖ့ကုိ တုိက္ပံုႀကီးနဲ႔
အတူတူ လုိက္ပါေစခ်င္တာေပါ့..... ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း အနားမွာ ရွိေနခဲ့တာက ေမေမနဲ႔ကုိကုိပဲေလ....
အခု ကၽြန္ေတာ္လဲ ေက်ာင္းၿပီးၿပီ... အစုိးရအလုပ္ ၀င္လုပ္ေတာ့မယ္.... ေမေမ အရမ္းေက်နပ္ေနတယ္.. ေမေမက
ေျပာတယ္....... သားငယ္ေလးနဲ႔ အတူ လုိက္ေနမယ္တဲ့.... ကုိကုိကလဲေျပာတယ္....... မၾကာခင္မွာ ႏုိင္ငံျခားက ျပန္လာမယ္တဲ့.......
ၿပီးရင္ တျခား ကုိယ္ပုိင္အလုပ္ေလး လုပ္ၿပီး မိသားစုတူတူေနမယ္...... ေမေမ့ကုိ အနားေပးရမယ္တဲ့..... သံသရာအတြက္ အလုပ္လုပ္ပါ
ေစေတာ့တဲ့........ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲကေန ဘာျပန္ေျပာလုိက္လဲ သိလား..... ေမေမ့ကုိ ညီညီ တာ၀န္ယူမယ္... ကုိကုိ႔ကုိေတာ့ မိန္းမေပး
စားမယ္...... ကုိကုိလဲ မိသားစုနဲ႔ နားေတာ့လုိ႔........ အသံေတာ့ မထြက္ခဲ့ဘူးေပါ့........။
ကၽြန္ေတာ္ ကုိကုိနဲ႔ အတူတူ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းေလးမွာ တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနမိတယ္...အေျခအေန
အရပ္ရပ္က ေျပာင္းလဲသြားတာကုိ အခုမွ သတိထားမိတယ္၊လမ္းေဘးမွာ ပြင့္ေနတဲ့ ပန္းေလးေတြက လွလုိက္တာလုိ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးလဲ
ၾကည္လင္ေနသလုိ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြလဲ လန္းဆန္းေနတယ္..... ကုိကုိျပန္လာရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ေမေမနဲ႔ ကုိကုိ႔ကုိ... ဟင္း
ေကာင္းေကာင္းခ်က္ေကၽြးရမယ္.... စဥ္းစားၾကည့္တာေတာ့ ေမေမနဲ႔ ကုိကုိက စတုိင္ အျပည့္နဲ႔ေပါ့..... ၿပံဳးလဲ ၿပံဳးေနေလရဲ့ဗ်ာ....