အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဂၢတိုင္း သုသုမာရဂိရိျမိဳ႔တြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ နကုလပိတာ နကုလမာတာ အမည္ရွိေသာ သူၾကြယ္ ဇနီးေမာင္ႏွံအိမ္သို႔ ၾကြေတာ္မူသည္၊ သူၾကြယ္ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ရိုေသစြာရွိခိုးလ်က္ သင့္ေလ်ာ္ေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနၾကျပီးလွ်င္ နကုလပိတာ သူၾကြယ္က ဤသို႔ေလွ်ာက္သည္-
ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ အသက္ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ ငယ္ရြယ္သူျဖစ္ေသာ နကုလမာတာႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ပါသည္၊ လက္ထပ္သည့္အခ်ိန္ကစ၍ ယေန႔အထိ နကုလမာတာကို ေက်ာ္လြန္ျပီး အျခားေသာ မိန္းမမ်ားထံ စိတ္ေရာက္ဖူးသည္ဟု တခါမွ် မရွိခဲ့ဘူးပါ၊ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္မႈကား ဆိုဖြယ္ရာပင္ မရွိေတာ့ပါ၊ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ယခုဘ၀၌လည္း အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုျပီး ေနာင္ဘ၀သံသရာ၌လည္း အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုရန္ အလိုရွိၾကပါသည္ဘုရား။
နကုလမာတာကလည္း ေလွ်ာက္ျပန္သည္-
ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္မ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ နကုလပိတာႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ပါသည္၊ ထိုအခါမွစ၍ တပည့္ေတာ္မသည္ နကုလပိတာကို ေက်ာ္လြန္ျပီး ေယာက်္ားတပါးထံ စိတ္ေရာက္ဖူးသည္ဟု မရွိခဲ့ဘူးပါ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္မႈကား ဆိုဖြယ္ရာပင္ မရွိေတာ့ပါ၊ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ယခုဘ၀၌လည္း အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုျပီး ေနာင္ဘ၀သံသရာ၌လည္း အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုရန္ အလိုရွိၾကပါသည္ဘုရား။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေလသည္-
သူၾကြယ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ အကယ္၍ ယခုဘ၀၌ အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုျပီး ေနာင္ဘ၀သံသရာ မွာလည္း အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုခ်င္ၾကလွ်င္ ႏွစ္ေယာက္လံုးသည္
၁-တူမွ်ေသာ သဒၶါ ရွိၾကရမည္။
၂-တူမွ်ေသာ အက်င့္သီလ ရွိၾကရမည္။
၃-တူမွ်ေသာ စြန္႔ၾကဲမႈ စာဂ ရွိၾကရမည္။
၄-တူမွ်ေသာ အသိဉာဏ္ပညာ ရွိၾကရမည္။
ယင္းသို႔ တူမွ်ေသာ သဒၶါ, တူမွ်သာ သီလ, တူမွ်ေသာ စာဂ, တူမွ်ေသာ ပညာရွိလွ်င္ ထိုဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ယခုဘ၀လည္း အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုျပီး ေနာင္ဘ၀သံသရာမွၾလည္း အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုၾကရကုန္၏။
ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ သဒၶါတရား ရွိၾက၏၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၏ အလိုကို သိၾက၏၊ ကိုယ္ႏငတ္ကို ေစာင့္စည္းၾက၏၊ ထိုဇနီးေမာင္ႏွံတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ဖြယ္စကားကို ေျပာဆိုၾကကုန္လ်က္ တရားသျဖင့္ အသက္ေမြးၾက၏။
အက်င့္သီလ တူမွ်ၾကကုန္ေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္တို႔အား စီးပြားဥစၥာ တိုးပြားလ်က္ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ရ၏၊ ရန္သူမ်ား မေကာင္းမၾကံႏိုင္ေပ။
တူမွ်ေသာ သီလအက်င့္ရွိေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ယခုဘ၀တြင္ တရားကိုက်င့္၍ ေနာင္အခါ နတ္ျပည္ ေလာက၌ ႏွစ္သက္ေမြ႔ေလ်ာ္ကာ မေတာင့္မတ လိုရာရလ်က္ ၀မ္းေျမာက္ၾကရကုန္၏။
( စတုကၠ အဂၤုတၱိဳရ္၊ ဒု-ပဏၰာသက၊ ပုညာဘိသႏၶ၀ဂ္၊ ၅-ပဌမ သမဇီ၀ိသုတ္ )