ေက်ာေပးကာထြက္ေျပးသူရယ္၊ဒုိ႔နွစ္ေယာက္အတူရွိခဲ႔တဲ႔ေန႔ေတြ၊အခ်ိန္ေတြသာစကားေျပာတတ္မည္ဆုိ၊ကုိမင္းကုိဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ၊ဘယ္ေလာက္သံေယာဇၪ္ရွိလဲဆုိတာသူတုိ႔ေတြေျပာျပ၊သက္ေသထူေပးၾကမွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ကုိတုိ႔နွစ္ေယာက္ခြဲခြာလုိက္ရတဲ႔အခ်ိန္မွာ၊ကုိ႔ကုိပဲခ်စ္ေနမွာပါ၊ကုိ႔ကုိပဲသံေယာဇၪ္ရွိတာပါ၊သစၥာရွိရွိနဲ႔ေစာင္႔ေနမွာပါလုိ႔မင္းေျပာခဲ႔တဲ႔စကားေတြကဟန္ေဆာင္မုသားေတြပဲေပါ႔ေနာ္။ကုိတုိ႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာင္ေရးကုိေမ်ာ္ေတြးကာရင္ေအးရေလေအာင္ကုိက်ဳိးစားလာခဲ႔သမ်ွေတြအသုံးမဝင္ေတာ႔တာဟာ၊ပန္းသဇင္ေလးရဲ႕တသက္တာအတြက္န္းသဇင္ေလးကရင္ေျပာင္းခုိျခင္းအေပၚမွာပဲမူတည္ေနပါတယ္ကြယ္။ကုိ႔ရင္မွာထင္က်န္ေနတဲ႔နင္႔ရဲ႕ေျခရာေတြ၊သုံးမရေတာ႔တဲ႔နွင္႔ရဲ႕အၾကင္နာေဟာင္းေတြကငါ႔ကုိစိတၲဇနဲ႔အိပ္မရတဲ႔အတိတ္ညေတြပိတ္ၾကပ္ေနေအာင္လုပ္ေနျမဲပါပဲဟာ။အတိတ္ကအရိပ္ေတြကုိေမ႔လုိက္ေတာ႔မယ္လုိ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ေပမယ္႔လည္း၊ငါ႔စိတ္ကနွင္႔ဆီကုိေရာက္ေရာက္သြားတယ္ဟာ။စိတ္ကူးယၪ္ရုံပဲရေတာ႔မွာေပါ႔ကြယ္။ငါ႔အျဖစ္ကပန္းတုိင္ေရာက္နုိးနုိးမွာေတာင္ပံက်ဳိးသည္႔ငွက္တေကာင္ပမာသာျဖစ္ေတာ႔သည္။ေတြ႔ဆုံၾကဳံကြဲဓမၼတာပဲေလ၊မိမိစိတ္ကုိတရားသေဘာနွင္႔ေျဖျခင္းသည္စိတ္ကုိေအးခ်မ္းေစသည္မဟုပ္ပါလား။တ
↧