ဟုိအရင္ပတ္ကထင္ပါတယ္။ ၀ိကိမွာထဲမွာပါတဲ့ ကာတြန္းျပကြက္ေလးကုိဖတ္ရင္း ျပဳံးေနမိပါတယ္။ ကာတြန္းက ဘုရင္ကုိ ဆင္းရဲ႕ သားတစ္ေယာက္က က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕အသံကုိေသခ်ာနားေထာင္ေပးပါခင္ဗ်ာ၊ ေရွ႕မွာကြယ္ေနလုိ႔ပါ ဆုိၿပီး မွဴးမတ္ေတြရဲ႕ေနာက္ကေနေလွ်ာက္ ေနတဲ့ပုံေလးပါ။ ျပည္သူေတြရဲ႕အသံကုိနားေထာင္ေပးပါဆုိၿပီး ေလွ်ာက္တင္တဲ့သေဘာပါ။
ျပည့္သူအသံကုိနားေထာင္ရမယ္ဆုိတဲ့စကားကလည္း ဒီမုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းခါစ အခ်ိန္တုံးက တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ၾကားေနရပါ တယ္။ ျပည့္သူအသံ တဲ့။ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူႀကီးဆုိတာေအာက္လက္ငယ္သားေတြရဲ႕အသံကုိ နားေထာင္ၿပီး ေကာင္းေအာင္မွန္ေအာင္တုိး တက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ရမွာပါ။ ႏုိင္ငံတစ္ငံကုိဦးေဆာင္မယ့္ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာကလည္း ျပည့္သူအသံကုိ နားေထာင္ႏုိင္ရပါမယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲ႕သားလူတန္းစားေတြမ်ားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိရင္ဆင္းရဲ႕သားေတြရဲ႕အသံကုိ ပုိၿပီးေတာ့နားေထာင္ရမွာပါ။
တစ္ခါတုံးကျပည့္သူအသံေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတုိးတက္ပုံကုိလည္းေရးျပလုိက္ပါတယ္။ ကပိလတုိင္း ဥတၱရပဥၥာလျပည္မွာပဥၥာလဆုိတဲ့မင္းဟာ တုိင္းျပည္ကုိ အဂတိေတြလုိ္က္စားၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလုိအုပ္ခ်ဳပ္ေလေတာ့ တုိင္းျပည္လည္း မေအးခ်မ္းမၿငိမ္သက္ဘူးေပါ။
ျပည္သူျပည္သားေတြဟာ မွဴးမတ္ေတြရဲ႕အခြန္ေတာ္ကုိအလြန္အမင္းေကာက္ခံမႈေတြေၾကာင့္ ေနခင္းမွာမအိပ္ရဲ႕ၾကပဲ မုိးလင္းတာနဲ႔ပုိင္ ဆုိင္တဲ့ပစၥည္းေတြကုိ ဆူးေတြနဲ႔ကာရံၿပီး ေတာထဲမွာသြားပုန္းေနၾကရပါတယ္တဲ့။ ညခင္းေရာက္လုိ႔ အိမ္ျပန္လာေတာ့လည္း သူခုိးဓားျပေတြရဲ႕ရန္မူမႈကုိ ခံေနၾကရပါတယ္။ ျပည္သူျပည္သားေတြမွာေတာ့ျဖင့္ ေန႔ပူ ညပူနဲ႔ေပါေလ။
အဲဒီအျဖစ္ပ်က္ကုိျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ျမိဳ႕ျပင္ကတည္ပင္ေစာင့္နတ္ဟာ မင္းႀကီးရဲ႕တစ္ေန႔အသျပာႏွစ္ေထာင္ဆက္သေနတဲ့ေက်းဇူး ကုိေထာက္ၿပီး မင္းကုိဆုံးမခ်င္စိတ္ရွိလာပါတယ္။ အဲဒီနတ္ဟာဘုရားအေလာင္းနတ္ပါ။ ရုိးရုိးနတ္မဟုတ္ပါဘူး။
တည္ပင္နတ္ဟာညေရာက္တဲ့အခါ ဘုရင္ရဲ႕အခန္းထဲကုိ၀င္ၿပီး မင္းႀကီး၊ မင္းႀကီးရဲ႕တုိင္းျပည္ဟာ ပ်က္စီးေနၿပီ၊ တုိင္းျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့မင္း ဟာတုိင္းျပည္ကုိ မတရားေသာနည္းနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ဒီဘ၀မွာလည္း ဖ်က္ဆီးခံရတတ္သလုိ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ငရဲကုိက်ေရာက္တတ္ တယ္လုိ႔ဆုံးမစကားေျပာၾကားပါတယ္။
အခုျဖစ္ေနတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြမွန္မမွန္ကုိ သိေအာင္ ျပည္သူအသံကုိနားေထာင္ဖုိ႔ကုိလည္းမွာၾကားသြားပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ မင္းႀကီး ဟာ ေနာက္တစ္ေန႔မုိးလင္းေတာ့ အမတ္တစ္ဦးနဲ႔ ဆင္းရဲသားဟန္ေဆာင္ၿပီး ၿမိဳ႕တြင္း ရြာတြင္းထဲကုိ၀င္ၿပီး စုံစမ္းၾကည့္တယ္ေပါ။
မင္းႀကီးတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ လမ္းမွာဆူးစူးေနတဲ့အဘုိးအုိတစ္ေယာက္ရဲ႕ဆဲသံကုိၾကားရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေနရာမွာလည္း ဟင္းရြက္ခူးရင္းခ်ံဳေပၚက လိမ့္က်တဲ့အဘြားအုိတစ္ေယာက္ရဲ႕ဆဲသံကုိ ထပ္ၾကားရျပန္တယ္တဲ့။ ေနာက္တစ္ေနရာသြားျပန္ေတာ့ လည္းႏုိးညစ္ရင္းႏြားမအကန္ခံရၿပီး လဲက်ေနတဲ့ႏုိးညစ္သမားကုိျမင္ေတြးၾကတဲ႔ကေလးတစ္အုပ္ရဲ႕ ႏုိးညစ္သမား လဲက်သလုိပဥၥာလ မင္းဟာလည္း စစ္ေျမျပင္မွာလဲက်ပါေစ ဆုိတဲ႔ဆဲသံကုိ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ဒီလုိသြားရင္းနဲ႔ ပဲ လယ္ယာထြန္ရင္းထြန္းသြားနဲ႔တုိက္မိၿပီး ႏြားလဲက်ေနလုိ႔ ဆဲဆုိေနတဲ့လယ္သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံကုိလည္းၾကား ရျပန္တယ္တဲ႔။ က်ီးငွက္ေတြထုိးဆိတ္တာခံေနရတဲ့ ဖားတစ္ေကာင္ရဲ႕ငါ့ကုိက်ီးေတြထုိးဆိတ္ၾကသလုိ စစ္ေျမျပင္မွာ ေသဆုံးၾကရတဲ့ ပဥၥာလမင္းနဲ႔သားေတာ္တုိ႔ဟာလည္း က်ီး၊လင္းတေတြထုိးဆိတ္ၾကပါေစဆုိၿပီးဆဲဆုိေနသံကုိ ထပ္ၾကားရျပန္ပါတယ္။
အဲဒီအသံေတြကုိၾကားခဲ့ရတဲ့ပဥၥာလမင္းႀကီးဟာ ေနာက္ေတာ့တုိင္းျပည္ကုိျပန္လည္ျပဳျပင္ၿပီး တရားမွ်တစြာအုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္၊ တုိင္းျပည္ လည္းျပန္လည္စုိေျပလာတယ္ေပါ။
ျပည္သူအသံဟာ တန္ဖုိးရွိပါတယ္။ ဆင္းရဲ႕သားေတြရဲ႕အသံဟာ ရုိးသားပါတယ္။
မုံရြာနဲ႔အလုံေျပးဆြဲေနတဲ့လႈိင္းကားေပၚမွာ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့အသံကုိလည္းျပန္ၾကားေယာင္မိပါရဲ႕။ ႏွစ္ရာက်ပ္ကေနသုံးရာက်ပ္ေၾကးေျပာင္း သြားတာကုိမသိတဲ့ အတြန္႔တက္ေနတဲ့ခရီးသည္အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ ကားဒရုိင္ဘာေျပာတဲ့စကားပါ။ ဒီမွာအစ္မႀကီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ က်တာဘာမွမရွိပူး၊ စိတ္ဓာတ္ပဲရွိတယ္ တဲ့။ ဒါဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕အသံပါ။
ေၾကာက္ရြ႕ံမႈေတြနဲ႔ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေနခဲ႔ရတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ရဲ႕ရင့္မႈအသံေတြ ဒီထက္ပုိၿပီး ျဖစ္ေပၚလာပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေနမိသလုိ အဲဒီအသံေတြကုိ နားေထာင္မယ့္သူေတြလည္း မ်ားမ်ားေပၚလာေစရယ္လုိ႔လည္းဆုမြန္ေခၽႊေနမိပါတယ္။
အဲ ျပည္သူအသံဟာ တန္ဖုိးရွိလွေၾကာင္းကုိေတာ့ျဖင့္ လူႀကီးေတြသိပါ့မလားဆုိတဲ့စုိးရိမ္စိတ္က တဖြဖြျဖစ္ေနပါရဲ႕ေလ။