အေတြးရဲရဲ၊အေရးရဲရဲသေရာ္စာေတြအေရးမ်ားတဲ့........ကိုသူရႆဝါနဲ့အင္တာဗ်ဳးျခင္း

 စာေရးဖို႔ စိတ္ကူးမိလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၁၃ႏွစ္၊ ၁၄ႏွစ္ေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။

သူရႆ၀ါ ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာမည္ေလး ယူျဖစ္ခဲ့ပံုေလး ေျပာျပေပးေစခ်င္ပါတယ္။

ခဏခဏ အေမးခံရတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ ဟိုးအရင္ စာစေရးခါစတုန္းက နာမည္က အိမ္ေဝးၾကယ္ပါ။

အဲဒီ ကေလာင္ နာမည္ကို အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဆက္မသံုးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ..
 ကေလာင္နာမည္လည္း ဘာေပးရမလဲ စဥ္းစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္မိပါတယ္။

ဆရာႀကီး ပါရဂူ ေရးသားခဲ့တဲ့ “ေဗာ္လဂါမွ ဂဂၤါသို႔” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါ။ 

အဲဒီ စာအုပ္ထဲက လူ႔သမိုင္း မတင္မီ ေခတ္က

လုလင္ပ်ိဳ တစ္ဦးရဲ႕ အမည္ “သူရႆဝါ” ဆိုတာကို ႏွစ္သက္လို႔ အဲဒီ နာမည္ကိုပဲ ယူျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သေဘာက်လို႔ပါ။

 ေန႔က်ေ႐ႊကိုယ္ .. ေနမင္းရဲ႕သားေတာ္.. ေနမင္းရဲ႕တမာန္ေတာ္ စတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ိဳး သက္ေရာက္ ပါတယ္တဲ့။

 အကိုျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ ငယ္ဘ၀က ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ခုျဖစ္ေနတာနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းက်ပါသလား။


 ကၽြန္ေတာ္ ဟိုးငယ္ငယ္ အ႐ြယ္က ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ ေက်ာင္းဆရာဗ်။ နည္းနည္း အ႐ြယ္ရလာေတာ့ 

အဆိုေတာ္ ျဖစ္ခ်င္တာ။ ျဖစ္မယ့္ ျဖစ္ေတာ့ စာေရးဆရာ လာျဖစ္ပါတယ္။ 

 အကို ေလးစားရတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားရွိရင္ ေျပာျပပါလား။


 အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အကုန္လံုး ေလွ်ာက္ေျဖေနရင္ စာမ်က္ႏွာ ဆန္႔မယ္ မထင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္

အသက္ႀကီးႀကီး၊ ငယ္ငယ္ စာေပဂုဏ္ တစ္ခုခု ရွိေနၾကတဲ့ စာေရးဆရာတိုင္းကို

ေလးစားပါတယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။



 အကိုစာေတြစေရးတုန္းက ဘယ္သူေတြကိုအတုယူေရးခဲ့ပါလဲ



 စာေတြ စေရးျဖစ္ေတာ့ ဆရာမင္းလူ၊ ဆရာ တာရာမင္းေဝ တို႔ရဲ႕ စာေရးဟန္ေတြကို 

အတုယူ ေရးခဲ့ဖူး ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဟိုးအရင္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြက ဆရာ တာရာမင္းေဝ

ကဗ်ာဟန္ေတြ၊ အသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႔ ဆင္တူေနတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကတာ ႀကံဳဖူးပါတယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္ စကားေျပ ေရးရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ ဆရာ ဦးမင္းလူနဲ႔ အသြားအလာ နည္းနည္း

ဆင္ေနတာကို သတိထားမိပါတယ္။ ဒီဆရာေတြ အေပၚမွာ အရမ္းအားက် ခဲ့ၿပီး 

သူတို႔ရဲ႕ စာေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို အမ်ားႀကီးလႊမ္းမိုးထားခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

 အစ္ကို႔စာေတြ ဂ်ာနယ္မွာပါေတာ့ အကိုခံစားမူေလးမွ်ေ၀ေပးပါလား။


 ဝမ္းသာပါတယ္ .. ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္ခြင့္ရလာတဲ့အေပၚမွာ။ 



 သူရႆ၀ါဆိုတာ အစ္ကို႔နာမည္ရင္းလားရွင့္။



 ကေလာင္နာမည္ပါ။ နာမည္အရင္းက ဘုန္းသန္႔ေက်ာ္ပါ။ 



 အကို႔ ဇာတိ ေမြးရပ္ကဘယ္ကလည္းရွင့္



 ရန္ကုန္သားစစ္စစ္ပါခင္ဗ်ာ။ 



အကိုအသက္လည္းသိခြင့္ရွိရင္...



 လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာလမွာ ၂၅ ႏွစ္ ျပည့္ပါမယ္။ 



 ေအာ္..အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ခုလိုေရးသားနိုင္တာဂုဏ္ယူပါတယ္

အကို႔ကို သူရႆ၀ါမွန္းသိေအာင္ ဘယ္ပုိစ့္က အကိုအတြက္အားျဖစ္ခဲ့တာပါလဲ။

 ကၽြန္ေတာ္က စာေပေလာကထဲမွာ က်င္လည္တဲ့လူ ျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ စာေတြအမ်ားဆံုး ေရးခဲ့တဲ့၊

 အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးခဲ့တဲ့ ေနရာက အြန္လိုင္းမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အြန္လိုင္းေပၚမွာ စာေတြေရးတဲ့ 

ဘေလာ့ဂါ တစ္ဦးအေနနဲ႔ အျပင္စာေပေလာက, က သိလာတဲ့ အခ်ိန္က်မွ ကၽြန္ေတာ့္ စာမူေတြ 

ပံုႏွိပ္စာမ်က္ႏွာ ေတြေပၚမွာ ေနရာရလာတာ မ်ားပါတယ္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လူသိပ္မသိေသးခင္ 

အခ်ိန္တုန္းက ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ဆိုတဲ့ မဂၢဇင္းမွာ “၂၁ ရာစု ဒႆဂီရိ ပံုျပင္သစ္” ဆိုတဲ့ 

ဟာသဝတၳဳတိုနဲ႔ ဆုရဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္သတိထားမိခဲ့ၾကဟန္ မတူပါဘူး။ 

ဆိုေတာ့ ... ဘယ္ပိုစ့္နဲ႔ သူရႆဝါလို႔ လူေတြ သိခဲ့ၾကလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ေတာ့

မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ .. တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သိလာၾကတယ္လို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။  



 ကိုသူရႆ၀ါက ပံုႏွိပ္မီဒီယာေလာကမွာလည္း နာမည္ရတဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါ့အျပင္ အြန္လိုင္းမွာလည္း နာမည္ရေနတဲ့ ဘေလာ႔ဂါတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့

 ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္မီဒီယာ ေလာက ထဲကို ေရာက္လာခဲ့ပံုေလး အရင္ေျပာျပေပးပါလား။



ခုနက ေျပာသလိုပါပဲ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ စာေတြ မေရးခင္ ပံုႏွိပ္မီဒီယာမွာ ဝတၳဳတို တစ္ပုဒ္နဲ႔ ကဗ်ာ

အခ်ိဳ႕ ပံုႏွိပ္ ေဖာ္ျပ ခံရဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အႏုပညာ ဝမ္းစာ အရမ္းနည္းေသးလို႔ ထင္သေလာက္

ခရီးမေပါက္ ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ပံုႏွိပ္မီဒီယာဖက္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ဘာစာမွ မေရးျဖစ္ဘဲ 

အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ စာေတြ ဖိေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီရဲ႕ေနာက္ပိုင္း ၂၀၀၉ - ၂၀၁၀ ဝန္းက်င္ေလာက္

ေရာက္ေတာ့မွ ပံုႏွိပ္မီဒီယာ အသိုက္အဝန္းထဲ ျပန္ၿပီး ဝင္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ 



 VOA မွာ ကိုသူရႆ၀ါရဲ႕ (ဘေလာ႔ဂါေတြေျပာသမွ်..) ဆိုတာေလးကို ႏွစ္ခါေလာက္ 

နားေထာင္ဖူးးပါတယ္.. အြန္လိုင္းမွာ ဘေလာ့ဂါ ျဖစ္လာပံုေလးလည္း ေျပာေပးပါဦး။



 ၂၀၀၇ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း ေလာက္မွာ www.mysuboo.com ဆိုတဲ့ Social Web Blog ေပၚမွာ တျခား 

ဘေလာ့ဂါေတြ၊ သူငယ္ခ်င္း စာေပ ဝါသနာရွင္ေတြနဲ႔ အတူတူ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေရးျဖစ္ခဲ့ရာက စပါတယ္။ 

အဲဒီ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဒီ Web Blog အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ ပ်က္သြားရင္ အဲဒီမွာ တင္ထားတဲ့ 

ကိုယ့္စာေတြ ေပ်ာက္ဆံုး သြားမွာစိုးလို႔ Blogspot တစ္ခု လုပ္ၿပီး စာေတြ အားလံုး စုသိမ္းထား႐ံုပါပဲ။

 အဲဒီ ဘေလာ့ဂ္ လုပ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွ အြန္လိုင္းကေန ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ေတြ႕ၿပီးေတာ့ စာလာဖတ္တဲ့

ပံုမွန္ပရိသတ္ ရွိလာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဘေလာ့ဂါလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚလိုက္ၾကပံု ရပါတယ္။ 

 ေနာက္တစ္ခ်က္ကေလ.. ကိုသူရႆ၀ါက စာေတြေရးတဲ့အခါ သေရာ္စာ(Satire)
ေတြ ေရးတာေတြ႕ရပါတယ္။

 ကၽြန္မႀကိဳက္တဲ႔ သေရာ္စာ ေလးပုဒ္ရွိပါတယ္.. NetGuide ထဲမွာပါ။

  +စိုးရိမ္တတ္ေသာသူရႆ၀ါႏွင့္ကြန္ပ်ဴတာေလာက၊ အိုင္တီေလာက 

 +သူရႆ၀ါႏွင္႔ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ အြန္လိုင္းကမၻာ 

 +သူရႆ၀ါႏွင့္ေခတ္၏သမီးပ်ိဳမ်ား 

 +သူရႆ၀ါႏွင့္ယားဋီကာ…အဲလိုသေရာ္ေတြေရးဖို႕Ideia ရလာပံုေလး ေျပာျပေပးပါအုန္း..



 ကၽြန္ေတာ္ သေရာ္စာေတြ မေရးခင္က ကဗ်ာ၊ ဝတၳဳ၊ ေဆာင္းပါး အဲဒါေတြပဲ ေရးျဖစ္တယ္။

 ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ Net Guide ဂ်ာနယ္တိုက္ကို ေရာက္တဲ့ တစ္ရက္မွာ အဲဒီက အယ္ဒီတာ ကိုေဇာ္မင္းက

 ကၽြန္ေတာ့္ကို သေရာ္စာေတြ သူ႔ဂ်ာနယ္အတြက္ ေရးေပးဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခါမွ

မေရးဖူးတဲ့လိုင္း ျဖစ္ေနေတာ့ ျငင္းခဲ့တယ္။ သံုးလေလာက္ ၾကာသြားေတာ့ ကိုေဇာ္မင္းက သေရာ္စာ 

သူ႔ဂ်ာနယ္မွာ အပတ္စဥ္ ေရးဖို႔ ထပ္ၿပီး တိုက္တြန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားနာတာနဲ႔ ေရးေပးမယ္လို႔ 

ကတိခံလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ပထမဆံုး ဘာအေၾကာင္းကို စၿပီး သေရာ္ ေရးရရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေတာ့ 

သူမ်ားကို ေရးရင္ အေရးမေတာ္ရင္ အဆဲခံ ရမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။ ဒါနဲ႔ .. ကဲ .. မထူးဘူးကြာ

.. ကိုယ့္ကိုယ္ကို သေရာ္လိုက္မယ္လို႔ ေတြးၿပီး ကိုယ္ စိုးရိမ္တတ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကို နည္းပညာ ေလာကနဲ႔

ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ပထမဆံုး တစ္ပုဒ္ အေနနဲ႔ “စိုးရိမ္တတ္ေသာ သူရႆ၀ါႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာ ေလာက၊ 

အိုင္တီ ေလာက” ဆိုတာေလး ေရးျဖစ္ ခဲ့တယ္။ “သူရႆ၀ါႏွင္႔ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ အြန္လိုင္းကမၻာ” 

ကေတာ့ ဒီေလာကထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေလးေတြကို စုၿပီး စိတ္ထဲ ရွိတာေလး၊

ႀကံဳဖူးတာေလးေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ ေရးလိုက္တာပါ။ “သူရႆ၀ါႏွင့္ေခတ္၏သမီးပ်ိဳမ်ား” ကေတာ့ 

အခုေခတ္ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ေနပံု ထိုင္ပံု အဝတ္အစား အေျပာအဆိုနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ 

သူတို႔ လုပ္ေလ့ လုပ္ထ ရွိတဲ့ အမူအက်င့္ ေလးေတြကို ေလ့လာၿပီး ေရးျဖစ္ခဲ့ တာပါ။

 “သူရႆ၀ါႏွင့္ ယားဋီကာ” ကေတာ့ အားလံုး သိတဲ့ အတိုင္းပါပဲ .. ကိုရီးယား ယဥ္ေက်းမႈလိႈင္း အေၾကာင္း

အေျခခံ ေရးျဖစ္ခဲ့ တာပါ။  



 ေနာက္ ေမးခ်င္တာေလး တစ္ခုက.. ကိုသူရႆ၀ါက ဘားကမ့္ ပြဲေတြလည္း မွန္မွန္ 

တက္ခဲ႔တာ သိရပါတယ္.. ဘားကမ့္နဲ႔ အလွမ္းေ၀းသူမ်ား အတြက္ ေျပာေပးပါဦး..



 ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံရဲ႕ ေခတ္နဲ႔ အမွီ ရင္ေဘာင္တန္း လိုက္ႏုိင္ၾကတဲ့ လူငယ္ ဘေလာ့ဂါမ်ားနဲ႔

 တာဝန္ ရွိသူ ေတြက သူမ်ားေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ ျပတ္မက်န္ ခဲ့ေအာင္လုပ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ 

အဆင့္မွီ နည္းပညာ ႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲမ်ား အျဖစ္ “ဘားကမ့္” ပြဲေတြ စဥ္ဆက္ မျပတ္ လုပ္ေန

ႏိုင္ျခင္း အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ယူ မိခဲ့ပါတယ္။ သာမာန္ ေဆြးေႏြးပြဲ၊

ေဟာေျပာပြဲ ေတြထက္ ပိုမို ထူးျခားတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိတဲ့ နားေထာင္သူနဲ႔ တင္ျပေဆြးေႏြးသူတို႔

ပူးေပါင္းေရာေႏွာၿပီး နည္းပညာ ဖလွယ္ခြင့္ ရွိတဲ့ ပြဲေတြပါ။ မတက္ေရာက္ ဖူးသူ ေတြလည္း

ေနာင္ က်င္းပမယ့္ ဘားကမ့္ ပြဲေတြကို တစ္ခါေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ တက္ေရာက္ၾကည့္ ေစခ်င္ ပါတယ္။



အကို အႏွစ္သက္ဆံုး ဘေလာ့ျဖစ္ျဖစ္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ျဖစ္ ရွိရင္ ေဖၚျပေပးပါဦး။

 ဟိုးအရင္ စာေတြ စေရးခါစက အေရးအသား၊ အေတြးအေခၚနဲ႔ အခုအခ်ိန္ ေရးေနတဲ့ စာေတြရဲ႕

 အရည္အေသြးပိုင္း ကေတာ့ ကြာတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ကေတာ့ 

အားလံုးဟာ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ေသခ်ာ စိတ္ႏွစ္ၿပီး ေရးခဲ့တာေတြ ျဖစ္လို႔ ဘယ္ဟာကို အႀကိဳက္ဆံုးလို႔ မရွိပါဘူး။ 

အားလံုး အတူတူပါပဲ။  



 အကို အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာအေပၚ အကို အျမင္ေလး ေျပာပါဦး။



အဲဒါကေတာ့ လူတိုင္းအတြက္၊ အခ်ိန္တိုင္းအတြက္၊ ေနရာတိုင္းအတြက္၊ အေျခအေနတိုင္း 

အတြက္ တူညီ မွန္ကန္တဲ့ အေျဖတစ္ခု၊ လက္ခံႏုိင္မႈတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္။

 အေျခအေန အခ်ိန္အခါ အသက္အ႐ြယ္ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အခ်စ္အေပၚ 

အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ပံု တူခ်င္မွ တူလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း အတြက္ေတာင္ 

ခပ္ငယ္ငယ္ ၁၆ ႏွစ္၊ ၁၇ ႏွစ္သား တုန္းက အခ်စ္အေပၚ ခံယူပံုနဲ႔ အခုလက္ရွိအခ်ိန္ အခ်စ္အေပၚ

ခံယူပံု တူမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခုလက္ရွိ အခ်ိန္မွာ အခ်စ္အေပၚ သေဘာထား ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ 

တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ၾကားထဲက အျပန္အလွန္ တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ နားလည္မႈ အတိမ္အနက္ ပါပဲ။ 

တစ္ဦးက ေလးနက္ၿပီး တစ္ဦးက ေပါ့ေလ်ာ့ ရင္လည္း အဲဒီ အခ်စ္က သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားထဲ 

တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကုန္ဆံုး သြားမွာပါ။ ဆိုလိုခ်င္တာက အဲဒီနားလည္မႈက ႏွစ္ဦး ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းၿပီး 

အခ်ိန္ကာလ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာမလဲ။ တစ္လ နားလည္မႈ ရွိရင္ အဲဒီအခ်စ္က တစ္လ 

တန္ဖိုး ရွိတယ္၊ အခ်စ္လို႔ ေခၚလို႔ရတယ္။ တစ္သက္လံုး အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ 

တည္ေဆာက္ ႏုိင္ရင္ အဲဒါ တစ္သက္လံုး ဘဝမွာ လက္တြဲ သြားမယ့္ တန္ဖိုးမ်ိဳး ရွိတဲ့ အခ်စ္ေပါ့။

ဒီလိုပဲ ေျပာခ်င္တာပါ။  



 ခု ေနာက္ပိုင္း အြန္လိုင္း ေပၚမွာ လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးသား လာၾကတယ္။

 လူငယ္ေတြကို အကို႔ အေနနဲ႔ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါလဲ။



 တိုင္းျပည္ တစ္ျပည္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းကို အခိုင္မာဆံုး သက္ေသျပ ႏုိင္တာ စာေပပါ။ 

လူငယ္ေတြ စာအမ်ားႀကီး ေရးလာၾကတာကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရးသလဲ

ဆိုတာေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဂ႐ုျပဳ ျပင္ဆင္ တန္ဖိုးျမွင့္ရမယ့္ ကိစၥပါ။ 

 အကို ခ်စ္သူၿမိဳ႕ေတာ္ စာဖတ္ပရိသတ္ ေတြကို ဘယ္လို စကား လက္ေဆာင္မ်ား ပါးလိုက္ခ်င္ပါသလဲ။

လူမွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ေနဖို႔ အေရးႀကီး ပါတယ္။ 

အခ်ိန္ျပည့္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ ဘဝရဲ႕ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္ အေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာ

ေပ်ာ္႐ႊင္ႏိုင္ ၾကပါေစလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ 



 အကို စာစေရးတဲ့ လူငယ္ေလးေတြကိုေရာ ဘယ္လိုမ်ား အၾကံၿပဳခ်င္ပါေသးလဲ။

 စာမ်ားမ်ားဖတ္၊ မ်ားမ်ားျပန္ေရးၿပီးေတာ့ Public ကို ျပသဖို႔ ရည္႐ြယ္တဲ့ ကိုယ့္စာအေပၚ

 ကိုယ္တုိင္ တာဝန္ယူခ်င္စိတ္ အျပည့္ရွိဖို႔ပါ။ 



 အကို႔အေနနဲ႔ ခုေခတ္ေပၚ လူငယ္ေတြ (ယဥ္ေက်းမႈ) အေပၚ ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။ 

ဘယ္လို သံုးသပ္ခ်င္ပါလဲ။

 အခုေခတ္ လူငယ္ေတြက နားပြင့္ မ်က္စိပြင့္ ေတြပါ။ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး ေခတ္မွီ လာၾကတယ္၊ 

ပြင့္လင္း လာၾကတယ္၊ အရင္ကထက္လည္း ပိုၿပီး လြတ္လပ္ လာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ လြပ္လပ္မႈ၊ 

ပြင့္လင္းမႈနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ ကို တစ္ခုတည္းေပါင္းၿပီး မစဥ္းမစား မဆင္မျခင္ အသံုးခ်ေနၾကတဲ့ 

လူငယ္ အခ်ိဳ႕ ရွိေနတယ္။ ယဥ္ေက်းဖို႔ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ စကား အေျပာအဆို ယဥ္ေက်းဖို႔ ဆိုတာ တစ္ခုတည္း

 မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ ႏႈတ္ အမူအယာ ယဥ္ေက်းတယ္ ဆိုတာက အေပၚယံ အျပဳအမူပါ။

တကယ္တမ္း လိုအပ္တာက စိတ္ယဥ္ေက်းမႈပါ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကို မထိခိုက္ဘူး၊ 

သူတစ္ပါး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစရဘူး၊ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ လူမႈ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ 

နစ္နာ ဆံုး႐ံႈးမႈ မရွိေစရဘူး စတဲ့ အဆင့္အတန္း ျမင့္တဲ့ ပင္ကိုယ္ စိတ္ယဥ္ေက်းမႈကို ဆိုလိုပါတယ္။

လူငယ္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ္ႏႈတ္ အမူအယာကို သတိနဲ႔ ခၽြန္းအုပ္လို႔ မရတာမ်ိဳးေတြ 

ရွိတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိက အေရးႀကီးတာက စိတ္ယဥ္ေက်းမႈ ရွိေနဖို႔ပါပဲ။



 အကို႔ အေနနဲ႔ ခုေခတ္ေပၚ လူငယ္ေတြ (စိတ္)အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။ ဘယ္လို သံုးသပ္ခ်င္ပါလဲ။



 ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီက လူငယ္ေတြက လႊင့္ပစ္လိုက္ရမယ့္ စိတ္ဓါတ္ေတြ မဟုတ္ေသးပါဘူး။

 စိတ္ေကာင္း ရွိခ်င္မွ ရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ မယုတ္မာဘူး၊ မညစ္ပတ္ဘူး။ အဲဒီလို လူေတြ လူငယ္ထု ထဲမွာ 

အမ်ားႀကီး က်န္ေန ပါေသးတယ္။ အဲဒါကို အေရအတြက္ ပိုမိုတိုးပြါးေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔ပါ။ 

ကိုယ့္ လူငယ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ သတိေပး ထိန္းေက်ာင္း သြားၾကရမယ္ ထင္ပါတယ္။

ခုလိုေျဖၾကားေပးတဲ့ကိုသူရႆ၀ါကိုအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္

ကိုသူရႆ၀ါတေယာက္ စာေပအက်ိဳးဆထက္တိုးလို႔သယ္ပိုးရြတ္ေဆာင္နိုင္ပါေစရွင္။

ဟုတ္ခုလိုေမးျမန္းတဲ့မရွင္းသန္႔ေမနဲ့ခ်စ္သူျမိဳေတာ္သူ၊သားအားလံုးကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ
ခ်စ္သူျမိဳ႔ေတာ္ဆိုဒ္ဒီထက္မကအာင္ျမင္ပါေစဗ်ာ။

ကိုသူရႆဝါအိမ္ေလးသို႔
ကိုသူရႆဝါဘေလာ့မ်ားကိုေလ့လာခ်င္ရင္ျဖင့္
ခ်စ္သူျမိဳ႔ေတာ္ကဧည့္ခံတဲ့သစ္သီးေလးပါသံုးေဆာင္ဦးေနာ္:D