လေရာင္မွ်ားေသာ ေႏြညမ်ား

ညသည္ ေသြ႕ေျခာက္လြန္းစြာ ကႏၱာရဆန္လွ်က္ ရွိေနသည္။ အဇဋာတစ္ခြင္၀ယ္ တိမ္ညိဳတို႕ မိႈင္းေမွာင္ညစ္ေထြးလွ်က္။ တိမ္ညိဳတို႕ၾကားမွ အလင္းၾကယ္တခ်ိဳ႕ကား မဟီေျမျပင္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည္႕ေနသည္။လူရြယ္တစ္ေယာက္။ အသက္သံုးဆယ္ခန္႕ လူရြယ္တစ္ေယာက္။ လူရြယ္သည္ ေ၀ရီေနေသာ ညအလယ္မွ နွင္းပု၀ါကို ခြါခ်ျပီး နွင္းအမိုးေအာက္မွ ရုတ္တရက္ တိုးထြက္လာသည္။တစ္လွမ္း၊ နွစ္လွမ္း၊ သံုးလွမ္း၊ သံုးလွမ္း လွမ္းအျပီးတြင္ လူရြယ္က ေရွ႕သို႕ ဆက္မလွမ္းဘဲ  ရပ္လိုက္၏။ ေရွ႕မွာ ျမင္ရေသာ အရာ၀တၳဳကို ၾကည္႕ျပီး လူရြယ္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားျဖစ္ေနသည္။ အတန္ၾကာမွ အံ႕ၾသမႈကို မခ်ဳပ္တီးနုိင္ဟန္ျဖင္႕ ေမးခြန္းတစ္ခု တိုးထြက္လာသည္

 

` ခင္ဗ်ား ဘယ္သူလဲ..၀ိဥာဥ္လား.. သရဲလား....နာနာဘာ၀လား´

 

 

လူရြယ္၏ ေမးသံအဆံုးတြင္ ေရွ႕မွ ရွိေသာ အရာ၀တၳဳက စကားျပန္သည္။သူ၏ စကားသံမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို နားက်ည္းဟန္ ရိပ္ရိပ္ပါေန၏။

 

` က်ဳပ္ဘယ္သူလဲဆိုေတာ႕ က်ဳပ္နာမည္က ေႏြည..၀ိဥာဏလား အ၀ိဥာဏက လား ဆိုတာေတာ႕ ခင္ဗ်ား ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ၾကည္႕ေပါ႕ ´

 

အရာ၀တၳဳ၏ စကားသံ အဆံုးတြင္ လူရြယ္က စိတ္သက္သာရာ ရဟန္ျဖင္႕ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္ရင္းမွ ေမးခြန္းတစ္ခု ဆက္ထုတ္သည္။

 

` ခင္ဗ်ား ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ´

 

လူရြယ္၏ စကားသံ အဆံုးတြင္ ေႏြညဆိုေသာ အရာ၀တၳဳက ဘာကိုသေဘာက်သည္မသိ။ တဟားဟား ေအာ္ရယ္သည္။ အတန္ၾကာမွ သူက ရယ္ျခင္းကို ရပ္ျပီး စကားဆိုသည္။

 

` က်ဳပ္ ဒီမွာ လေရာင္မွ်ားေနတာဗ်.. က်ဳပ္တင္မဟုတ္ဘူး ဟိုဘက္မွာ အေဖာ္ေသြးခ်င္းေတြပါ ပါတယ္´

 

` ဗ်ာ..ဘာျဖစ္တယ္.. လေရာင္မွ်ားေနတာ ဟုတ္လား ´

 

 

` ဟုတ္တယ္.. လေရာင္မွ်ားေနတာ....ကိုယ္႕လူ နည္းနည္း နားရႈပ္သြားျပီထင္တယ္ ´

 

` နားရႈပ္ရံုတင္မဟုတ္ဘူး နားကို မလည္တာ.. ဘာျဖစ္လို႕ ခင္ဗ်ားက လေရာင္မွ်ားတာလဲ ´

 

 

` လာဗ်.. ေအးေအးေဆးေဆးထုိင္  ဒါကို က်ဳပ္ ေသခ်ာရွင္းျပမယ္။ ျပီးရင္ ကိုယ္႕လူဆီက တန္ဖိုးရွိတဲ႕ စကားေတြလည္း ၾကားရလိမ္႕မယ္လို႕ က်ဳပ္ေမွ်ာ္လင္႕တယ္ ´

 

ေျပာဆိုရင္းမွ အရာ၀တၳဳက သူ၏ အမိုးအကာကို ဖြင္႕ေပးလိုက္သည္။ စဥ္းစားဟန္ျဖင္႕ ခဏဆိုင္းေနျပီးမွ လူရြယ္က ေႏြည၏ အမိုးကာေအာက္သို႕ လွမ္း၀င္လိုက္ေလသည္.။

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

သူ၏ အရိပ္၀ယ္ လူငယ္၀င္ေရာက္ျပီးသည္နွင္႕ ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳက စကား စ ဆိုသည္။

 

`ကိုယ္႕လူ သိမလား မသိဘူး။ “၀နပၸဂုေမၺ ယထ ဖုႆိတေဂၢ၊ ဂိမွာနမာေသ ပထမသၼိ ံ ဂိေမွ ၊ တထူပမံ ဓမၼ၀ရံ အေဒသယိ  ” ဆိုတဲ႕ ရတနသုတ္ေတာ္လာ တရားနဲ႕ အညီ.. က်ဳပ္တို႕ဟာ  မ်ိဳးႏြယ္တူေတြထဲမွာ အလွဆံုးဆိုတာ သိသာတယ္´

 

လူရြယ္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသား ျဖစ္သြား၏။ စိတ္ထဲ၀ယ္ ` ဒီသတၱ၀ါ.. ဘုရားေဟာ တရားေတာ္ေတြလည္း သိတာပါလား ´ ဟု ေတြးေနဟန္။ေႏြညဆိုေသာ အရာ၀တၳဳကေတာ႕ မသိလိုက္ မသိဘာသာဟန္ျဖင္႕ ဆက္ေျပာသည္။

 

` ဒါေပမယ္႕ ဒါက ဟိုတုန္းကျဖစ္ခဲ႕တာ။ အခု က်ဳပ္တို႕ မလွနုိင္ေတာ႕ဘူး။ ကိုယ္႕လူ သိမွာေပါ႕။ က်ဳပ္တို႕ ေႏြညဆိုတာကလည္း မီးကို မ်ိဳထားရတဲ႕ ဘ၀ကိုး။ ဒီေတာ႕ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ က်ဳ႔ပ္တို႕ လွဖို႕ဆိုတာက ေလညင္းလိုမယ္။ လေရာင္လိုမယ္ ´

 

` အခု ခင္ဗ်ားတို႕က အဲ႕ဒါေတြ မရလို႕လား´

 

လူငယ္၏ စိတ္မရွည္ဟန္ ျဖတ္ေမးျခင္းကို ေႏြညက ျပံဳးျပီးလက္ခံရင္း စကားဆိုသည္။

 

 

` ကိုယ္႕လူက ေလာရန္ေကာ... ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ပါဦးေလ..။ ေျပာခဲ႕တဲ႕ အထဲမွာ ေလညင္းကိုေတာ႕ က်ဳပ္တုိ႕ရတယ္ဗ်..။အဲ..ဒါေပမယ္႕ လေရာင္ကိုေတာ႕ က်ဳပ္တို႕ မရတာ ၾကာခဲ႕ျပီ.။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္တို႕ကမၻာမွာ လကြယ္တာ ၾကာခဲ႕ျပီ.´

 

 

ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳက ေနာက္ဆံုး ` လကြယ္တာ ၾကာခဲ႕ျပီ ´ ဆိုေသာ စကားကို ခံစားမႈ အျပည္႕နွင္႕ ဆို႕ဆို႕နင္႕နင္႕ ဆိုသည္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာကို ၾကားလိုက္ရသည္႕အလား လူရြယ္က ဘာစကားမွ ၀င္မစြတ္ပဲ ျငိမ္နားေထာင္ေန၏။

` ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္႕လူလည္း ခံစားမိမွာပါ။ က်ဳပ္တို႕က လကြယ္ညမွာ မေနခ်င္ဘူး။ ကိုယ္႕လူတို႕ လွခ်င္သလို က်ဳပ္တို႕လည္း က်ဳပ္တို႕ ကမၻာကို လွေစခ်င္တယ္။ အထူးသျဖင္႕ က်ဳပ္တို႕ကမၻာမွာ တိမ္ညိဳေတြ မမိႈင္းေစခ်င္ဘူး။ တိမ္ဆိုး တိမ္ညစ္ေတြ ကင္းစင္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင္႕ က်ဳပ္တို႕ လေရာင္မွ်ားေနၾကတာ ´

 

ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳ၏ စကားအဆံုးတြင္ လူရြယ္က ေတြးဆဟန္ျဖင္႕ ျငိမ္ေနျပီးမွ ေမးခြန္းထုတ္သည္။

 

` ေနပါဦး က်ဳပ္မရွင္းတာ ေမးပါရေစဦး.။ခင္ဗ်ားက ကုိယ္႕ဘာသာ ေႏြညလို႕ေျပာတယ္။ က်ဳပ္ ၾကည္႕ေနတာ။ သစ္ပင္ေတြကလည္း ေ၀လို႕ စိမ္းလို႕ပါလား။ ေနာက္ျပီး.. ဘယ္မွာလဲ ေႏြသရုပ္ ၊ ရြက္၀ါလည္း မရွိ၊ ဥၾသသံလည္း မၾကားရ..ပိေတာက္ ၊ ငု၀ါ.. ဘာဆိုဘာမွလည္း မေတြ႕ပါလား။ဆိတ္သုဥ္းျခင္း၊ ေၾကြက်ျခင္း၊ ပြင္႕ေ၀ျခင္း ဆိုတဲ႕ ျဖစ္စဥ္ေတြ တစ္ခုမွလည္း မရွိပါလား.´

 

လူရြယ္၏ ေမးခြန္းအဆံုးတြင္ ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳက ျပံဳးသည္။သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ေလး ျပံဳးသည္။ အတန္ၾကာမွ သူက ေအးေဆးသက္သာေသာ ေလသံျဖင္႕ ေျပာသည္။

 

` ကုိယ္႕လူကို လူငယ္ လူရြယ္ဆိုျပီး က်ဳပ္က အျမင္စူးရွေလာက္မယ္ထင္ေနတာ။ က်ဳပ္အျမင္ မွားသြားတယ္ ´

 

လူရြယ္က ရွဴးရွဴးရွဲရွဲ ျဖစ္သြားျပီး စကားတုန္႕ျပန္သည္။

 

` ဘာဗ်.. ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို ေစာ္ကားေနတာလား ´

 

ေႏြညကေတာ႕ ျပံဳးျမဲ ျပံဳးလွ်က္ ဆက္ေျပာသည္။

 

` ကိုယ္႕လူ သတိထားၾကည္႕စမ္းပါ.။ က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ ဘ၀လို႕ တင္စားလိုက္တဲ႕ မီးကို မ်ိဳထားရတဲ႕ညကမၻာမွာ.. သစၥာတရားေတြ ေၾကြက်ေနျပီ။ ေနာက္ ၾကည္႕ဦး..။ ေလာဘေတြ ေဒါသေတြ.ေမာဟပန္းေတြ. အျပိဳင္းအရုိင္းပြင္႕ေ၀ေနလိုက္တာ ရနံ႕ တသင္းသင္းနဲ႕ပဲ။ ကိုယ္႕လူ နားေကာင္းလို႕ ၾကားတတ္မယ္ဆိုရင္ ခံုမင္ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ႕ အရုိင္းတို႕ရဲ႕ ေတးသီသံေတြလည္း ၾကားရပါလိမ္႕မယ္။ ဒါဟာ  ကိုယ္႕လူေျပာတဲ႕ ဆိတ္သုဥ္းျခင္း၊ ေၾကြက်ျခင္း၊ ပြင္႕ေ၀ျခင္းဆိုတဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြပဲ မဟုတ္လား´

 

စကားသံ အဆံုးတြင္ လူရြယ္ ျငိမ္က်သြားသည္။ အတန္ၾကာသည္အထိ ျငိမ္ေနျပီးမွ စကားျပန္ဆိုသည္။

 

` အင္း.. ခင္ဗ်ားေျပာမွ က်ဳပ္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ေတြ လင္းလာတယ္။ အ၀ိဇၨာ ဖုံးလႊမ္းျပီး အေျမွးတက္ေနတဲ႕ က်ဳပ္ဦးေဏွာက္ကို ေဆးေၾကာေပးတဲ႕ ခင္ဗ်ားရဲ႕စကားေတြ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ လေရာင္ကို ခင္ဗ်ား ဘာနဲ႕ မွ်ားေနသလဲ ´

 

လူရြယ္၏ စကားအဆံုးတြင္ ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳ၏ အမူအရာ သိသိသာသာ ပ်က္ယြင္းသြားသည္။ ျပီးမွ အထိတ္တလန္႕ဟန္ျဖင္႕ စကားဆိုသည္။

 

 

` ကိုယ္႕လူေျပာတဲ႕ အခ်က္က က်ဳပ္ အသိဥာဏ္ထဲကို ဆြဲမေခၚလာရဲတဲ႕ ေမးခြန္း ျဖစ္ေနတယ္။ က်ဳပ္ လေရာင္ကို မွ်ားေနတာၾကာျပီ။  မွ်ားတယ္ဆိုကတည္းက ကိုယ္႕ဘက္မွာ သူတပ္မက္တဲ႕ အရာတစ္ခု ရင္းရေတာ႕မယ္။ အေယာင္ျပရေတာ႕မယ္။  က်ဳပ္အတန္တန္ စဥ္းစားတယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ခ်ိတ္မွာ ဘာကိုတပ္ထားလဲဆိုတာ။ ေရရာတိက်တဲ႕အေျဖ မရခဲ႕ဘူး။ ကိုယ္႕လူေျပာၾကည္႕စမ္းပါ။ က်ဳပ္ လေရာင္ကို ဘာနဲ႕မွ်ားသင္႕သလဲ ´

 

 

လူရြယ္က စဥ္းစားဟန္ျဖင္႕ အတန္ၾကာေအာင္ ျငိမ္က်သြားသည္။ ျပီးမွ သူက ဆိုသည္။

 

 

` အင္း..ဘာနဲ႕ မွ်ားသင္႕သလဲဆိုတာကိုေတာ႕ က်ဳပ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ ဒါေပမယ္႕ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္တစ္ခုေတာ႕ သတိေပးခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားမွ်ားတဲ႕ ခ်ိတ္မွာ ခင္ဗ်ားကို ခင္ဗ်ား ျပန္မတပ္မိပါေစနဲ႕..လို႕..´

 

 

လူရြယ္၏ စကားသံ အဆံုးတြင္ ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳၾကီး သိမ္႕ကနဲ တစ္ခ်က္တုန္သြားသည္။ ထိုအခ်က္သည္ သူမထင္မွတ္ပဲ  ျဖစ္သြားနိုင္သည္႕အခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သလို သူလက္မခံရဲေသာ အမွန္တရားလည္း ျဖစ္နိုင္သည္။

ေငးငိုင္ေငါင္စင္းေနရာမွ ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳက ထစ္ေငါ႕စြာ ေမးခြန္းထုတ္သည္။

 

 

`..ဒါ..ဒါ..ဒါဆို..က်ဳပ္ ..က်ဳပ္.. ဘာလုပ္သင္႕ သလဲ..´

 

 

ယခုတစ္ခါတြင္ လူရြယ္၏ ဟန္က အလြန္ပင္ တည္ျငိမ္ေနသည္။ သူက ေခါင္းကို တစ္ဆက္ဆက္ ညိတ္ေနေရးမွ ဆိုသည္။

 

 

` ဒီလိုရွိတယ္ဗ်ာ.။ ခင္ဗ်ားကုိယ္ ခင္ဗ်ား ခ်ိတ္မွာ ျပန္တပ္မိသြားတဲ႕ အျဖစ္မ်ိဳးလည္း မျဖစ္ရေအာင္ လေရာင္ကိုလည္း မွ်ားမိနိင္ေအာင္ အခ်က္သံုးခ်က္ကို ခင္ဗ်ားတို႕ လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ရလိမ္႕မယ္´

 

လူရြယ္က သူ႕စကားကို ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳၾကီး စိတ္၀င္စားမႈ ရွိမရွိ တစ္ခ်က္ အကဲခတ္သေယာင္ မ်က္လံုးကို လွန္ၾကည္႕သည္။  ျပီးမွ သူက ဆက္ေျပာသည္။

 

နံပါတ္တစ္အခ်က္အေနနဲ႕ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္က ရိုးသားဖို႕လိုမယ္´

 

`ဟုတ္ျပီ.. ဆက္ေျပာပါဦး.´

 

` နံပါတ္နွစ္အခ်က္အေနနဲ႕ ခင္ဗ်ားအပါအ၀င္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရင္ေသြးေဖာ္ေတြဟာလည္း မွန္ကန္တဲ႕လမ္းေၾကာင္းမွာ စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ ရွိေနရမယ္။ ဒါမွလည္း ခင္ဗ်ားတို႕ လေရာင္ကို မ်ားလို႕မိတဲ႕အခါမွာ အဲ႕ဒီအလင္းနဲ႕ အလွတရားကို  ေသခ်ာေပါက္ ထိန္းသိန္းနိုင္မွာ။ ခင္ဗ်ားေျပာပံုအရဆို ခင္ဗ်ားတို႕ တစ္ခ်ိန္က ဒါကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႕ဖူးသားပဲ ။ ဒါကို ျပန္ျပီး သင္ခန္းစာ ယူၾကည္႕ေပါ႕ ´

 

ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳက ေတြးေတာဟန္ ျငိမ္ေနျပီးမွ  ေမးခြန္းကို ဆက္ထုတ္သည္။

 

` အင္း... ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေရာ.. ဘာလဲ ´

 

နံပါတ္သံုး အေနနဲ႕.ခ်ိတ္မွာ ေသခ်ာတဲ႕ အရာတစ္ခုခု ခင္ဗ်ား တပ္ၾကည္႕။ အဲ႕ဒီဟာက  ခင္ဗ်ားေျပာသလို သူတပ္မက္တာလည္း ျဖစ္ရမယ္။ ခင္ဗ်ားကိုလည္း မထိခို္က္ေအာင္ ကာကြယ္နုိင္ရမယ္´

 

 

` ဟုတ္တယ္ေလ.. က်ဳပ္ေမးတာက.. အဲ႕ဒီ မွ်ားစာက ဘာလဲလို႕..´

 

` ခင္ဗ်ားခ်ိတ္မွာ တပ္ရမယ္႕ မွ်ားစာဟာ ဘာလဲလို႕ေတာ႕ က်ဳပ္လည္း ေသခ်ာမေျပာတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ္႕ က်ဳပ္အျမင္အရ. ခင္ဗ်ားရဲ႕ မွ်ားခ်ိတ္မွာ  အရာတစ္ခုကို ေတြ႕မိလိုက္တယ္။ ဒါကို  တပ္ျပီး မွ်ားရင္ ခင္ဗ်ား လေရာင္ကို မွ်ားလို႕ မိနိုင္မယ္လို႕ က်ဳပ္ေတာ႕ ယူဆမိတယ္´

 

`ဒါဆိုတာက ဘာလဲ..´

 

လူရြယ္က တည္ျငိမ္စြာ  တစ္လံုးခ်င္း ေျပာသည္။

 

` ဒါဆိုတာက..ပညာ ပဲ..´

 

` ဘာရယ္.. ပညာ.. ဟုတ္လား´

 

` ဟုတ္တယ္ ။ ပညာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႕ ခင္ဗ်ားထင္ထားသလို သိမႈ တတ္မႈဆိုတဲ႕ ပညာေတြတင္မဟုတ္ဘူး။ ပညာရဲ႕သေဘာက နယ္ရိႈင္းက်ယ္ျပန္႕တယ္၊ ဒီ႕ထက္ အလြန္တရာ က်ယ္ေျပာတယ္။  ခင္ဗ်ား ဒါကို ခ်ိတ္မွာ တပ္ျပီး လေရာင္ကို မွ်ားၾကည္႕.။ ေသခ်ာေပါက္ ရနုိင္မယ္လို႕ အာမ မခံနိုင္ေပမယ္႕ ရနိုင္ဖို႕ရာ လမ္းေတာ႕ မ်ားမယ္ထင္တယ္။ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုသေဘာရလဲ..´

 

စကားသံအဆံုးတြင္ ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳ ၀မ္းသာအားရဟန္နွင္႕ ေျပာသည္။

 

` အား.......ဟုတ္ျပီဗ်ိဳ႕.။ ကိုယ္႕လူေျပာတာ.. သဘာ၀က်တယ္။ တကယ္လို႕သာ အဲ႕ဒီလေရာင္ကိုသာ ဖမ္းမိနိုင္ရင္ တိမ္ဆိုးတိမ္ညစ္ေတြ ကင္းစင္သြားမယ္။ ဒါဆိုရင္ က်ဳပ္တို႕ကမၻာေျမမွာ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြ စည္ပင္ေ၀ျဖာလာလိမ္႕မယ္။  ဒီလိုဆိုရင္ က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ အပူကို မ်ိဳသိပ္ထားရတဲ႕ ကမၻာဟာ သာယာ ေအးခ်မ္းျပီေပါ႕..ဟုတ္ျပီဗ်ိဳ႕။ ကိုယ္႕လူေျပာတာ သဘာ၀က်တယ္ ´

 

 

` ကဲ.. ဒါဆိုရင္ ခင္ဗ်ား လေရာင္ကို ဆက္မွ်ားဗ်ာ..။ကၽြန္ေတာ္ေတာ႕ ခရီးဆက္လိုက္ဦးမယ္ ´

 

 

` ေကာင္းပါျပီဗ်ာ..။ က်ဳပ္ေၾကာင္႕ ကုိယ္႕လူ အ၀ိဇၹာအေျမွးတက္ေနတဲ႕ အသိဥာဏ္ေတြလင္းလက္ခဲ႕တယ္လို႕  ဆိုခဲ႕သလို.၊ ကိုယ္႕လူေၾကာင္႕လည္း က်ဳပ္တို႕ကမၻာ သာယာျခင္းရဲ႕ အစကို ဆြဲကိုင္နုိင္တာ။ ဒီအတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ ´

 

 

` ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ.. ဒါဆို က်ဳပ္သြားေတာ႕မယ္ ´

 

 

ေႏြညအမည္ခံ အရာ၀တၳဳက သူ႕အမိုးကို ဖြင္႕ေပးလုိက္သည္နွင္႕ လူရြယ္က တိုးထြက္လာသည္.။ျပီးေနာက္ လူရြယ္က ေကာင္းကင္ကို တစ္ခ်က္ေမာ႕ၾကည္႕ေနသည္.။ သူအမိုးေအာက္ မ၀င္ခင္က ေခ်ာင္းၾကည္႕ေနေသာ ၾကယ္စင္တခ်ိဳ႕သည္ ေပၚေပၚတင္တင္ ရုပ္လံုးျပလာတာကို ေတြရသည္.။ တိမ္ညိဳတို႕ေနရာတြင္ ျမဴမင္းလြင္မ်ားက အစားထိုးျပီး  ကင္းလွည္႕ေနသေယာင္။ လွမ္းေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ား ၀ါးတစ္ရိုက္ခန္႕ အေရာက္တြင္ သူ႕ေနာက္ပါးမွ.. ရႊင္လန္းစြာ ထြက္ေပၚလာေသာ သီခ်င္းသံကို လူရြယ္ ၾကားလိုက္ရ၏။

 

 

ေရႊ ေငြ ရတနာမိုးxxxx သြန္ျဖိဳးရြာေတာ႕မည္xxxxxx ရြာလိမ္႕မည္..ရြာလိမ္႕မည္.x x x  ခုေကာင္းစြာပ  အရာရာညီ..xx x x ဆုေတာင္း ပံ ပတၳနာခ်ီ.. ပတၳနာညီ ပတၳနာခ်ီ.. မမွိန္ပါသည္ အရွိန္၀ါညီ..ဣႏၵာျပည္လို စည္ပင္လိမ္႕ဦး...........မည္။

 

 

 

 

 

ဆႏၵမြန္ျဖင္႕.....။လြမ္းေနာင္http://lwannnaung.blogspot.com/