ပထမဆံုးအခ်စ္ကို ေနာက္ဆံုးခိုးၾကည့္ျခင္း

ပထမဆံုးအခ်စ္ကို ေနာက္ဆံုးခိုးၾကည့္ျခင္း

ျပာမေခၽြရေသးသည့္ေဆးလိပ္ကိုၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းရွိေသာ အခိုးအေငြ႕ကို အသဲႏွလံုးပံုစံျပဳကာ ခပ္ျဖည္းျဖည္း

မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ေကာင္းကင္ေပၚလြင့္တက္ေနေသာ အခိုးအေငြ႕သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတိုက္ျဖတ္လာေသာ ေလေျပေသြးေၾကာင့္ အသဲႏွလံုးပံုစံ တစ္စစီပ်က္ကာ မာန္ဖီေနေသာ က်ားသစ္တစ္ေကာင္ကဲ့သို႕ မိမိ၏ မ်က္လံုးထဲတြင္

ထင္ေယာင္ထင္မွား ျမင္ေယာင္မိျပန္သည္။ မိမိသည္ တစ္ခါမွ ေဆးလိပ္မေသာက္ဖူးေပမယ့္ ယခုနာရီပိုင္း အခ်ိန္ေလး မွာပင္ ကၽြမ္းက်င္ေသာ သူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာက္တတ္ေနခဲ့ျပီ ။ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္ေအာင္ ္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္၊ စိတ္ညစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သူမကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမည္လား ။ ဒါမွ မဟုတ္ နုနယ္သည့္ခံစားခ်က္ကို မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္

သည့္ မိမိကိုယ္မိမိပဲ အျပစ္တင္ရမည္လား ။ ယခုခ်ိန္ထိ ေ၀ခြဲ၍ မရေသး။

ေ၀ဒဗၺက်မ္း ၊ ကၠုဇုက်မ္း စေသာ က်မ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕တြင္ နာမည္က လူကို စီးသည္ဆိုေသာ စကားကို မိမိၾကားဖူးသည္။

လက္ေတြ႕ဘ၀ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘတ္နာမည္ကိုမွည့္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွ ျဖစ္မလာသည္လည္း ၾကားဖူးသည္။ နာမည္က

နိုင္ေနေသာေၾကာင့္ နာမည္သြားသည့္အတိုင္း ကိုယ္က တရြတ္တိုက္ လိုက္ရသည္လည္း ၾကားဖူးသည္။ ယခုလည္း

မည္သို႕ ေျပာရမည္နည္း ။

သံုးရာသီရွိသည့္အထဲတြင္ မိမိသည္ ေႏြရာသီကို ေၾကာက္ခဲ့သည္။ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕၍ ေခၽြးတရြဲရြဲက်ေသာ ေႏြရာသီ

ကိုေၾကာက္သည္မဟုတ္။ အလြမ္းကို သယ္ေဆာင္လာတတ္ေသာ ေႏြ ။ တေငြ႕ေငြ႕ခံစားရတတ္ေသာေႏြ  ။ မ်က္ရည္မက်ပဲ ေဆြးရေသာ ေႏြကို အရမ္းေၾကာက္ခဲ့သည္။ အရမ္းမုန္းခဲ့သည္။ အရမ္းကို ထိတ္လန္႕ခဲ့သည္။ ေႏြရာသီတြင္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္တို႕သည္ မိမိဘ၀ကိုပင္ ေသေစနိုင္ခဲ့သည္။ ယခုလည္း ဘာထူးမည္နည္း ။ ေယာက်္ားတန္မဲ့ မ်က္ရည္တရႊဲရြဲက်ျပီး ကေလးငယ္မ်ား ဖိုးလမင္းထံ ထမင္းဆီစမ္း ေရႊလင္ပန္း ေတာင္းသကဲ့သို႕ အသဲခြဲသင္တန္းတြင္ ဂုဏ္ထူး ခူးဆြတ္ဖူးေသာ မိိန္းမတစ္ေယာက္ထံ “ ခ်စ္ပါဗ်ာ ၊ ဘာညာ ”

ဆိုျပီး ေတာင္းခံေနရသည္က မိမိ၏ အေခါင္းကို မိမိကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္သည္ႏွင့္ တူလွေပသည္။

အခ်စ္သည္ လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀ကိုနုပ်ိဳေစသည္။ အခ်စ္သည္ လူတစ္ေယာက္၏ဘ၀ကို အိုမင္းေစသည္။ အခ်စ္သည္ လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀ကို ရွင္သန္ေစသည္။ အခ်စ္သည္ လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀ကို ေသဆံုးေစသည္။

အခ်စ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ရာဇ၀င္။ ပံုျပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္ ။ ဇနပဒကလ်ာဏီ ႏွင့္ နႏၵမင္းသားတို႕၏ အခ်စ္သည္ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႕ ေ၀းခဲ့သည္။သိဒၵြတၳမင္းသားကို ခ်စ္ခဲ့ေသာ ယေသာ္ဓရာသည္ တမ္းတရင္းနဲ႕ ေ၀းခဲ့သည္။ စူဠပဒုမ၏ အခ်စ္သည္ နာက်ည္းျခင္းႏွင့္ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။ ေရႊအိမ္စည္ႏွင့္ ပဋိကၡရား တို႕၏ အခ်စ္သည္ ကြဲျပားျခင္းျဖင့္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းခဲ့သည္။ ဓာတုကလ်ာႏွင့္ နတ္သွ်င္ေနာင္တို႕၏ အခ်စ္သည္ ေ၀းကြာျခင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္ခဲ့

သည္ ။ ရွင္ေမြးလြန္းႏွင့္ မင္းနႏၵာတို႕၏ အခ်စ္သည္ ကြဲကြာျခင္းျဖင့္ ေ၀းခဲ့သည္။ ကၽြန္ုပ္တို႕ ရပ္ကြက္ထဲက မမေလး ဟြမ္ေဖြးသည္ စြန္႕လြတ္ျခင္းျဖင့္ ခ်စ္ခဲ့သည္ ။ ဆဒၵန္ဆင္မင္း၏ အခ်စ္သည္ ခြင့္လြတ္ျခင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။

မိမိ၏အခ်စ္သည္ ဘယ္လိုအမ်ိဳးအစားေပနည္း ။ ေသခ်ာသည့္တစ္ခုမွာ ဆဒၵန္ဆင္မင္းကဲ့သို႕ ခြင့္လြတ္ျခင္းျဖင့္ ခ်စ္နိုင္မည္မဟုတ္။ မမေလးဟြမ္ေဖြးကဲ့သုိ႕ စြန္႕လြတ္ျခင္းျဖင့္ ခ်စ္နိုင္မည္မဟုတ္။ ဇနပဒကလ်ာဏီကဲ့သို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ေ၀းခဲ့သည္မွာေတာ့ ယံုမွားစရာမရွိ ။ မွန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးသည္ ။ အရမ္းကိုခ်စ္ခဲ့ဖူးသည္။ ဘာလို႕ခ်စ္တာလဲဆိုသည့္ေမးခြန္းကို ျပန္မေျဖနိုင္ေလာက္ေအာင္ သူမကိုခ်စ္ခဲ့သည္။

သို႕ေသာ္----သူမသည္ မိမိကို တစ္ၾကိမ္အနမ္းေပးျပီးမွ မိမိ၏ ႏွလံုးသားဗဟိုတြင္ အေသခံဗံုးတစ္လံုး ပစ္ခြဲခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ဘ၀သည္ ဆင္းရဲမြဲေတလြန္းသည္။ ဘာဆိုဘာမွ မရွိ ။ အတတ္ပညာမရွိ။ အတန္းပညာမရွိ ။ စည္းစိမ္လည္းမရွိ ။ ဂုဏ္သိန္လည္း မရွိ ။ ရွားရွားပါးပါး အခ်စ္တစ္ခု ရွိခဲ့သည္ ။ သည္အခ်စ္ကလည္း ရက္ပိုင္းပင္မခံ ။ ေဆးလိပ္အခိုးေငြ႕ကဲ့သို႕ တစ္စစီ လြင့္ပ်ယ္ခဲ့သည္ ။ တစ္စစီ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သည္။

မိမိသည္ ေႏြကို ေၾကာက္သည္ႏွင့္ အတူ ေႏြ၏ လွည့္ကြက္ကိုလည္း ထိတ္လန္႕သည္။ ေႏြရာသီတြင္ ခ်စ္ခဲ့ေသာ အခ်စ္သည္ ေႏြရာသီပင္မခံ  ။ ေႏြရာသီ၏ တံုျပန္ခ်က္က ျပင္းထန္လြန္းေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႕မ်ား မိန္ေႏြ--ဟု ေႏြကို သေဘာက်သည့္အလား မွည့္ထားခဲ့သည္မွန္း မသိ ။ မိန္ေႏြ--ဆိုသည့္ နာမည္သည္ ဆရာတကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ ၏ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲက ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္သည္ ။ ဇာတ္ေကာင္၏ ခံစားေနရသည့္ ဘ၀ကို အားက်သလို ၊ နာမည္ကိုလည္း ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ မိမိယူသံုးခဲ့သည္။ ယခုမိမိသည္ နာမည္၏ ဆြဲေခၚရာအတိုင္း တရြတ္တိုက္ လိုက္ေနရသည္။ ေႏြကို မုန္းသည္ ။ ေႏြကို ေၾကာက္သည္ ။ ေႏြကို ထိတ္လန္႕သည္။ ေႏြတြင္ ရြက္၀ါတို႕ ေၾကြက်သည္။ ယခုလည္း မိမိ၏ အခ်စ္တို႕သည္ ေျမေပၚသို႕ ဆင္းသက္ကုန္ေခ်ျပီ ။ ယခုစာေရးေနခ်ိန္ပင္ ေနာက္ဖက္နားဆီမွ ရိႈက္သံတိုးတိုးႏွင့္ သီခ်င္းသံခပ္သဲ့သဲ့ ၾကားေနရသည္။ သူလည္း ေႏြတြင္ ခ်စ္ခဲ့သည့္ နာက်င္ျခင္းကို အလူးအလိမ့္ ေျဖေဖ်ာက္ေနဟန္တူသည္။   ။

 “ ေႏြမိန္တေပါင္း xxx ေႏြမိန္တေပါင္း xxx ရြက္ေဟာင္းေၾကြ က် ေျမခခဲ့ျပီ ကြယ္ xx  ””

““ ေႏြမိန္တေပါင္း xxx ေႏြမိန္တေပါင္း xxx ရြက္ေဟာင္းေၾကြက် ေျမခခဲ့ျပီကြယ္ xxx ””

““ နည္းနည္းခ်စ္လွ်င္ နည္းနည္းရႈံးသည္ ။ မ်ားမ်ားခ်စ္လွ်င္ မ်ားမ်ားရႈံးသည္ ။ ခ်စ္မိသူသည္ အရႈံးပဲ ပိုင္ဆိုင္ရ၏ ””

မမေလး အိအိ၏ ဒႆန

ေလးစားစြာၿဖင့္ ---------မိန္ေႏြ

သၾကၤန္အက်ေန႕--12/4/2012