ေတာ္ဝင္ကမၺည္းရွင္...
အေတာင္ရွိလ်က္..အပ်ံခက္ေသာ..ငုံးငွက္ငယ္ေလး...
အေၿခရွိလ်က္..အလွမ္းခက္ေသာ..ငုံးငွက္ငယ္ေလး...
မိဘရွိလ်က္..စြန္႔ခြါထြက္ေသာ..ငုံးငွက္ငယ္ေလး...
ေလးဘက္ဝုိင္းအုံ..ေတာမီးဟုန္ၾကား..ၿမဳံပါၾကြမ္းလုလု...
သူ...သစၥာၿပဳတယ္....။
သူ႔ရဲ႕....သစၥာလက္နက္..ႏႈတ္ၿမြက္ကာသုံး..စိတ္ႏွလုံးေၾကာင့္..
ငုံးမင္းေလာက..မီးမခကုိ..ကမၺည္းအလွတင္ခဲ့တယ္....။
မီးလွ်ံမ်ား...
အဲဒီ....တစ္ခုေသာ..သမယ..ဝ႗ကဇာတ္ကုိ ..ငါ..ဖတ္႐ႈၿပီးသည့္ေနာက္..
ၿဖစ္ၿဖစ္သမွ်..ကမာၻေလာကကုိ..ေဒါမနႆၿဖင့္..ေၿပၿပရစ္သီ..ဖြဲ႕ခ်ည္မိသည္က.....
ေလာဘ..ေဒါသ..အာဃာတေတြ..ဘဝေတြမွာ..ပတ္လည္ဝန္းရံေနပါတယ္..။
ပဋိသေႏၶ..အုိ..နာ..ေသေရး..ဒီေဘးေတြလည္းရွိၿပန္တယ္...။
သားသၼီးေရး..စီးပြါးေရးနဲ႔....ေရွာင္ေၿပးမရ..ဒီဒုကၡေတြ...မီးလွ်ံေတြေပါ့...။ (ဘဝမီးမ်ား..စသည္..စသည္)
သစၥာၿမစ္တစ္စင္း...လႊတ္မိၿခင္း
ထုိထုိမီးလွ်ံေတြ..မာန္ေသၿငိမ္းဘုိ႔..ေစာင့္ထိန္းၿပဳစု..လူမႈသိကၡာ..ေရစင္ၿဖာနဲ႔..ၿငွိမ္းရမယ္...ဟု...၊ လူမႈသိကၡာ..ဘာဝနာေဖြး..ေရစင္ေအးေၾကာင့္......
လူမႈစစ္မီး...အသီးသီးလည္း..ၿငိမ္းပါေစ...
ႏုိင္ငံစစ္မီး..အသီးသီးလည္း..ၿငိမ္းပါေစ.... ကမာၻ႕စစ္မီး...အသီးသီးလည္း..ၿငိမ္းပါေစ....
ေတာင္းဆုေၿခြလ်က္...
မနက္ခင္းတုိင္း...မနက္ခင္းတုိင္း...မနက္ခင္းတုိင္း.... ငါ့ရင္လႈိင္းမွ...ဝ႗ကဇာတ္..သစၥာဓာတ္ကုိ..အၿပတ္အာ႐ုံ..ၿခဳံမိေနရင္း...သစၥာၿမစ္တစ္စင္း..လႊတ္မိတယ္...။
မီးလွ်င္ေရထက္...ေအးေစသတည္း...
ငါသည္...
ဘယ္ခါကမွ်...သူ႔လမ္းမကုိ...
ဆူးခ်ေႏွာက္ယွက္..မဖ်က္ဖူးပါ...
ဤသစၥာေၾကာင့္... ... ...
မၾကာမတင္..ကမာၻခြင္မွာ...မီးလွ်င္ေရထက္..ေအးေစသတည္း...။
မၾကာမတင္..ႏုိင္ငံခြင္မွာ...မီးလွ်င္ေရထက္..ေအးေစသတည္း...။
မၾကာမတင္..ၾကဥ္လည္ခြင္မွာ...မီးလွ်င္ေရထက္..ေအးေစသတည္း...။
{{ ကမာၻၾကီးတစ္ခုလုံးအား...၂ဝ၁၂-မွ..၂ဝ၁၃..သုိ႔အကူး..ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္..ရည္ညႊန္းလ်က္...}}
((( ဦးဦးဇင္း...ရင္တြင္းၿဖစ္ )))
((ကံထြန္းသစ္၏..မီးမခရင္ကုိ..မွီၿငမ္း..ေက်းဇူးတင္ပါသည္...))