“ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးျပီး” အခ်စ္ကို ေစာင့္စားေနတာထက္စာရင္ ကၽြန္ေတာ္က အခ်စ္ရွိရာအရပ္ကို ငန္းငန္းတက္ ရွာေဖြခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္မ်ိဳး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပိုးဖလံခ်ိဳး ခ်ိဳးျပီး မီးကို ရွာေဖြရင္း “တည့္”၀င္တိုးပစ္လိုက္တယ္။
အမွန္က အခ်စ္ကိုရွာေဖြဖို႔ လက္နက္ခဲယမ္း သိပ္မလုိပါဘူး။ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တဲ့ အေလ့အထေလးရယ္၊ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ အာ၀ဇၨန္းရယ္ရွိရင္ရျပီ။ တကယ္လုပ္ၾကည့္လိုက္။ “အေၾကြး” ဇာတ္ကားထဲက မင္းသားၾကီးေက်ာ္ဟိန္းေျပာသိလို “ဆယ္ႏွစ္”ကြ လို႔ မိန္႔မိန္႔ၾကီးေျပာခ်လိုက္လို႔ရတယ္။ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္လြယ္ဖို႔အတြက္ ပါရမီကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီးလိုတယ္။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ကေတာ့ ေအးေဆးေပါ့။
ဒါေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ခိုက္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္လူၾကီးသမီး “ခင္ဥေရႊ” ကို ခပ္နာနာ ၾကာၾကည့္ေလး တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔၊ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္မွာ အလုပ္လိုက္ပို႔ခြင့္ရလိုက္တယ္။
“ဥ..ဥကို ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႔ပါရေစေနာ္”
ဒီလိုေျပာရံုနဲ႔ ေကာင္မေလးရင္ခုန္သြားေလရဲ႕။ မယံုမရွိနဲ႔ သူေျပာတာကို ဆက္နားေထာင္ၾကည့္လိုက္။
“လိုက္ပို႔တာေတညါ ပို႔..ပို႔ပါ..ဒါ…ဒါေပမယ့္ အဲလိုၾကီးေတာ့ မေခၚပါနဲ႔လားဟင္”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဥရယ္…ဥက ဥမို႔လို႔ ဥလို႔ေခၚတာပဲ ဒါကို ဥက…”
“ေတာ္ပါေတာ့ရွင္၊ တားမရရင္လည္း ေရွ႕ကခင္တစ္လံုးေတာ့ ထည့္ေခၚပါ”
“ေအးေလ… ျပီးတာပါပဲ… ဒါဆို ဥ အဲေလ ခင္ဥကို ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႔မယ္ေနာ္”
ဒီေလာက္ပဲ။ တူးေသာင္ဇန္အလဲဗန္းၾကီးမွာ ေထြလီကာလီေတြ သိပ္လုပ္စရာမလိုဘူးေလ။ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔လက္ထဲက ျခင္းေတာင္းေလးကို ဆြဲယူလိုက္ရင္း ျမိဳ႕ထဲကားေပၚ လွမ္းတက္လိုက္တယ္ဆုိရင္ပဲ.. က်ဴးပစ္ရဲ႕ “ျမွား” တစ္အုပ္တစ္မဟာ ကၽြန္ေတာ့ရင္၀မွာလာစိုက္တယ္။ အဲဒါေမာ္ဒန္အခ်စ္ပဲ။
ရက္သတၱပတ္တစ္ခု အခ်ိန္ေပးလိုက္တယ္။ တစ္ရက္ကို အသြား၊အျပန္ႏွစ္ေၾကာင္း။စုစုေပါင္း ဆယ့္ေလးၾကိမ္ေတြ႕ဆံုျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားက အခ်စ္ဆိုတဲ့ မ်ိဳးဥၾကီးဟာ.. အေကာင္ အထည္အျဖစ္ ရွင္သန္ဖို႔ ေကာင္းေကာင္းၾကီးလံုေလာက္ေနျပီ။ ဒါေၾကာင့္ရက္ရာဇာေတာင္ မေရြးေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေမြးေန႔ ေမလသံုးဆယ့္တစ္မွာ ဘုရားသြားဖူးရင္း၊ လိပ္ဥပါတူးပစ္လိုက္တယ္။
“ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဥကို ခ်စ္ေနမိျပီ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားတာ ေရႊတိဂံုဘုရား။ ေတာင္ဘက္မုဒ္က ဆင္းဆင္းလာခ်င္း ဖိနပ္ခ်စီးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ကၽြန္ေတာ္“ကပ္တိုး”ေလးေျပာထည့္လိုက္တယ္။ ထင္မထားတ့ဲအခ်ိန္ ထင္မထားတဲ့ ေနရာမွာ “ေပၚတင္”ၾကီး ၊ရည္းစားစကားေျပာခံလိုက္ရလို႔ထင္ပါရဲ႕.။ ခင္ဥေရႊေတာ္ေတာ္ရွက္သြားတယ္။ ပါးႏွစ္ဖက္မွာ ကြမ္းတံေတြးနဲ႔ အပက္ခံလိုက္ရသလို ရဲတြတ္ျပီး၊ မ်က္လံုးက ၾကြက္တစ္ေကာင္လို ျပဴးထြက္လာတယ္။ “အို”လို႔ေျပာရမွာေတာင္ ေမ့ေနပံုပါပဲ။ “ေတာဖားျပဳတ္”ကို တုတ္မီးနဲ႔ထိုးလိုက္သလို “စင္းစင္းေသ” သြားလို႔ မနည္းအသက္သြင္းယူရတယ္။
“ခင္ဥ….ခင္ဥ ကၽြနေတာ္ေျပာတာ ၾကားပါတယ္ေနာ္”
“ေၾသာ္…အင္း..အို…သြား..ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး”
ခင္ဥခမ်ာ ခုမွ ရွက္ဖို႔သတိ၀င္လာဟန္နဲ႔ အစကျပန္ရွက္ျပတယ္။ “တကူးတက” လုပ္ယူရတာဆိုေတာ့ “ေအာ္ရင္ဂ်ီနယ္” ရွက္တာေလာက္ေတာ့ သိပ္ၾကည့္မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ေက်နပ္ပါတယ္။ ခ်စ္ေရးအဆိုခံရတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ရွက္ေနျပီဆိုရင္ ရာသီဥတုက ကိုယ့္ဘက္ပါလာျပီမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ျပိဳလာေတာ့မယ့္ မိုးကို တုတ္နဲ႔ထိုးခ်လိုက္တယ္။
“ကၽြန္ေတာ့္ကို အေျဖတစ္ခုခု ျပန္ေပးပါလား ခင္ဥရယ္။။ေနာ္”
ကၽြန္ေတာ္အဲ့သလိုေလးပဲ ေျပာေပးလိုက္တယ္။ အရွက္သည္းေနတဲ့ခင္ဥထံက မပြင့္တပြင့္ စကားသံေလးထြက္က်လာတယ္။
“စဥ္းစားပါရေစ”တဲ့။
ကဲ…ျပီးေနျပီ။ ဒီေခတ္ၾကီးမွာ စဥ္းစားပါရေစဆိုတာ အခ်စ္ရဲ႕ ေရွ႕ေျပးစကားလံုး သက္သက္ပဲမဟုတ္လား။ မၾကာခင္မွာ ခင္ဥနဲ႔ ခ်စ္သူဘ၀ေရာက္ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိက ကၽြန္ေတာ့ကိုမသိမသာေလး ဣေျႏၵပ်က္သြားေစတယ္။ ခင္ဥရဲ႕ လက္သန္းကေလးကို ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕လက္သန္းနဲ႔ မထိတထိေလး ခ်ိတ္ဆြဲပစ္လိုက္တယ္ေလ။ အသည္းႏွလံုးဆိုတာ ဖိုသီဖတ္သီခုန္လို႔။
ေနာက္တစ္ပတ္အၾကာမွာသူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္္ခဲ့ၾကတယ္။ ခင္ဥကဆို ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚတာမ်ား “ကို”တဲ့။ တစ္လံုးတည္းနဲ႔ထိတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္။ အဲ့ဒီေခၚသံေလးၾကားရံုနဲ႔တင္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ရဲသြားတယ္။ အာဖရိကဆာဟာရထဲမွာ ကုကားက.ကျပီး မီးနင္းျပဖို႔လည္းေအးေဆးပဲ။ ေျမာက္၀င္ရိုးစြန္းမွာ ေရခဲတုံးဖင္ခုထိုင္ျပီး “ဂလိုင္ေခါက္” ေနရမယ္ဆိုလည္းလာထား။ (ဂလိုင္ေခါက္=ေရခဲေခ်ာင္းေရာင္း) ။ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အီရတ္စစ္တလင္းမွာ က်ည္ခြံလိုက္ေကာက္ရင္း၊ ဒိုင္ျပန္သြင္းေၾကးဆိုရင္ေတာင္ “အိုတီ”ပါ ဆင္းေပးလိုက္ဦးမွာ။
ဒါေပမယ့္ ဆန္းတယ္။ ကံၾကမၼာဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ဘ၀ကို တင္းနစ္ေဘာတစ္လံုးလို ခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးေျမွာက္တင္ေပးျပီးမွ ရိုက္ခ်တတ္ေသးရဲ႕ေလ။ အခုလည္းၾကည့္ ေလေျပေလညင္းနဲ႔ ကလူက်ီစယ္လို႔ ေပ်ာ္ေနတုန္းရွိေသးတယ္။ ဟာရီကိန္းရဲ႕ အေငြ႔အသက္ကိုျမင္လိုက္ရျပီ။ ခုနတင္ ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ရင္ဟာ ေရဗူးဗလာနဲ႔ ကႏၱာရသဲေျမတလင္းမွာ ခ်က္ခ်င္းၾကီး၊ “ေခြးဇာတ္ခင္း” သြားေရာဆိုပါေတာ့။ အဲဒီလို “ပရိေဒ၀”ေတြ ရင္၀ကို အဖ်ားခတ္ခံရတဲ႔ေန႔က…။
“ကို…အေဖကေတာ့ ခင္ဥတို႔အေၾကာင္းသိသြားျပီ”
ၾကားရတဲ့စကားက အခ်ိန္ႏွစ္ဆယ္သဲအိတ္နဲ႔ ငယ္ထိပ္လႊဲအရိုက္ခံရသလို အသည္းခိုက္သြားတယ္။ တစ္ရပ္ကြက္တည္း ေနၾကတဲ့လူေတြဆိုေတာ့ သိတာ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လန္႔သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒီလိုလန္႔သြားတဲ့ အေၾကာင္းၾကီးၾကီးကလည္း ရွိေနတယ္။
ခင္ဥအေဖက “ေဘာ”ခေရဇီ အဘိုးၾကီးတစ္ဦးေလ။ ရပ္ကြက္လူၾကီးလည္း ဟုတ္တယ္ဆုိေတာ့။ ရပ္ကြက္ေဘာလံုး အသင္းရဲ႕ ဥကၠဌဆိုလည္းသူပဲ နည္းျပဆိုလည္း သူပဲ။ ေနာက္ဆံုး မန္ေနဂ်ာ၊ ျပာတာ၊ စာရင္းစစ္၊ ပုလင္းညွစ္ ကအစ သူပဲတာ၀န္ယူထားတာ။ ဒီေလာက္ထိ ေဘာဦး၊ ေဘာလယ္၊ ေဘာသိမ္း ၀ါသနာထံုလွတဲ့ ေယာကၡမနဲ႔ ပက္သက္မိျခင္းဟာ၊ “ေဘာ”နဲ႔ ပက္သက္မိျခင္းပဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္ေလ။
ပိုဆိုးသြားတာက ခင္ဥရဲ႕ “အေဖနဲ႔ လာေတြ႕လိုက္ပါ”ဆိုတဲ့“ကလူတူတူ” စကားေၾကာင့္ပါ။ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အဲ့ဒီမွာ စေတြ႕တာပါပဲ။ ေဘာခေရဇီ ေယာကၡမနဲ႔ သြားေတြ႔ရမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဘာလံုးကို ေျခသလံုးနဲ႔ပဲ ကန္တတ္တဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့ မေၾကာက္ဘဲရွိပါ့မလား။
ဒါေပမယ့္လည္း ၀က္ျဖစ္မွာေတာ့ ဟိုဒင္းေၾကာက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ခင္ဥက သူ႔အေဖနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ ရက္ခ်ိန္းေပးလိုက္တယ္။ ေယာကၡမနဲ႔ေတြ႕ရမယ့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္ရင္း ဂ်ာနယ္ေတြဖိက်က္မိေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ခင္ဥခ်ိန္းတဲ့ ရက္ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။
“အေဖ သမီးေျပာေျပာေနတဲ့ ျပည့္စံု ဆိုတာ သူေပါ့”
ဆိုျပီး စကား၀ိုင္းကို ခင္ဥက စတည္ေပးတယ္။ ခင္ဥရဲ႕အသံက ေလေျပခတ္ခံလိုက္ရတဲ့ ဆည္းလည္းသံေလးလို ခပ္လြင္လြင္ေလး လြင့္ေမ်ာသြားတယ္။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ သူ႔အေဖရဲ႕ ေထာ္လာဂ်ီစက္၊ ခၽြဲက်ပ္သလို “အသံ၀က္တေစၦ”ၾကီးကို ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကားရေတာ့တာပဲ။ “ေဘာ” ေလာကထဲ ကို ႏွစ္နာရီေလာက္ စီးေမ်ာသြားရတယ္။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေဘာသမားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိလိုက္ရတယ္။ ေဘာခင္း၊ ေဘာဖ်က္၊ ေဘာတက္၊ ေဘာဆင္းေတြ ပလူပ်ံကုန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးရပ္ကြက္ ေဘာလံုးဘက္ ျပန္ဆင္းလာေတာ့ ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုျပီး ၾကည္ႏူးေနတုန္းရွိေသး။ အပိတ္ႏႈတ္ဆက္မွာေျပာခ်လိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္“ဟတ္”ထိသြားခဲ့ရတယ္။
“မင္း… ဒီႏွစ္ ရပ္ကြက္ေဘာလံုးအသင္းထဲ ၀င္ကန္မယ္မွတ္လား… ေအးေလ က်န္တာေတာ့ မင္းသေဘာေပါ့.. ဟင္းဟင္း.. ဒါေပမယ့္ သမီးကေတာ့ မင္းကိုအေတာ္ သံေယာဇဥ္ရွိသား”
၀ါက်တစ္ေၾကာင္းနဲ႔ တစ္ေၾကာင္းက အဓိပၸါယ္မတူေပမယ့္ ႏွစ္ေၾကာင္းေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ “ဂိုလီဘာ”ကို ၾကိဳးတုတ္ျပီး “ပင္နယ္တီ”ရႊတ္တာထက္ေတာင္ “ကြက္တိ”က်ေသးတယ္..။သမီးနဲ႔ျခိမ္းေျခာက္ လိုက္တဲ့ အခါ “ၾကက္ကုက္ကို လည္လိမ္ခ်ိဳးသလို” ကၽြန္ေတာ္“ေပေစာင္းေစာင္း”ၾကီး “ငူ” က်သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုး “သူ႔ဆန္စားရဲမွ” ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္တယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုးနဲ႔ အမွတ္တရအျဖစ္ဆံုး ေဘာလံုးပြဲၾကီးကို ေအာက္ပါ အတိုင္းဆင္ႏြဲခဲ့ရေတာ့တယ္။
မေတာ္ရေသးတဲ့ ေယာကၡမမ်ားရက္စက္ျပီဆိုရင္ ေၾကာက္ရတယ္။ အခုလည္းၾကည့္ဦး၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုထည့္ ကစားတဲ့ေနရာက “ေနာက္တန္း”တဲ့။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း၊ ခပ္ေတာင့္ေတာင္ေကာင္ေတြနဲ႔မွ “သဟဇာတ”ျဖစ္မယ့္ေနရာ။ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံကိုလညး္ၾကည့္ေတာ့။ ရင္ဘတ္က ဂ်ိဳး(ခ်ိဳး)ရင္ဘတ္၊ ေျခသလံုးႏွစ္ဖက္
...
အေနာ္ ပထမဆံုး ေရးေသာ ဟာသ ၀တၳဳတိုေလး မို႕
အမွားပါရင္ ကို႕ဘာသာပဲ ျပင္ျပီး ဖတ္လိုက္ပါေနာ္
ဒုတိယပိုင္း ေမွ်ာ္ ( ေဘာပြဲ ေနာ္ ေဘာပြဲ )