ငါတို႔ႏိုင္ငံက လူငယ္ေလးေတြ ဖတ္မိၾကပါေစ.

ဂီတကို ကမၻာေပၚရႇိလူသားတိုင္း ခံစားမႈတစ္ခုေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္လက္အပန္းေျဖလိုျခင္းျဖင့္ျဖစ္ေစ ၎တို႔၏ ေန႔စဥ္ဘ၀မ်ားတြင္ အခ်ိန္ယူနားေထာင္ေလ့ ရႇိတတ္ၾကသည္။ ယင္းတို႔ထဲမႇ အသက္အရြယ္၊၀ါသနာႏႇင့္ ခံစားမႈ ကိုလိုက္ကာ ဂီတမ်ဳိးစုံကို ေရြးခ်ယ္နားဆင္တတ္ၾကသည့္ လူမ်ဳိးစံုလည္း ႏိုင္ငံစံုတြင္ ရႇိၾကေပလိမ့္မည္။ ထုိထဲတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔၏ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ မဟာဂီတကို ႏႇစ္ၿခိဳက္လြန္း၍ သင္ယူလ်က္ရႇိေနသည္ဟု ဆို ေသာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား Mr.Joshua Mitchell (ျမန္မာအမည္-ကိုၾကယ္စင္ထူး) က ျမန္မာတို႔၏ မဟာဂီတႏႇင့္ ၎ခံယူထားသည့္ ျမန္မာသီခ်င္းမ်ားအေၾကာင္းကို ယခုကဲ့သို႔ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းစဥ္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။

ေမး ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္တုန္းကစေရာက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့ဂီတနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္္ကစၿပီး ရင္းႏႇီးကြၽမ္း၀င္ခဲ့ပါလဲ . . .
ေျဖ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရာက္ခဲ့တာက ၂၀၀၉ ခုႏႇစ္ေလာက္ကပါ။ ျမန္မာ့ဂီတနဲ႔စၿပီး ရင္းႏႇီးကြၽမ္း၀င္ခဲ့တာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အေမရိကန္မႇာ ေနထိုင္စဥ္ကတည္းကပါ။ ျမန္မာ့ဂီတေတြထဲကမႇ မဟာဂီတနဲ႔ အေတာ္ေလး ရင္းႏႇီးကြၽမ္း၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ျမန္မာစကားကိုသင္တယ္။ ေနာက္မဟာဂီတကို ဆက္သင္ခဲ့တယ္။
ေမး ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာရႇိတဲ့ ဂီတအမ်ဳိးအစားေတြထဲက မဟာဂီတကို ဘယ္လိုကစၿပီး သိရႇိခဲ့တာလဲ . . .
ေျဖ ။ အလႇဴ၊ မဂၤလာေဆာင္၊ ဘုရားပြဲေတြမႇာ မဟာဂီတကို အမ်ားဆံုး ၾကားခဲ့ရတယ္။ ဒီအသံကို ၾကားကတည္းကစၿပီး စိတ္၀င္စားခဲ့တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒီလိုနားေထာင္ေနရင္းနဲ႔မႇ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈေတြကို ႏႇစ္ၿခိဳက္လာတယ္။
ေမး ။ မဟာဂီတကို ဘာေၾကာင့္ႏႇစ္ၿခိဳက္ရတာလဲ...
ေျဖ ။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မႇာ ဂီတအမ်ဳိးအစား မ်ဳိးစံုရႇိၾကမႇာပါ။ မဟာဂီတကိုႀကိဳက္ရတာက သံစဥ္ေတြက လတ္ဆတ္တယ္။ အစဥ္သျဖင့္ လန္းဆန္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သံစဥ္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းႀကိဳက္လာတယ္။ နားေထာင္တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမႇာ မဟာဂီတရဲ႕သံစဥ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ႏိုင္ငံက သီခ်င္းစာသားေလးေတြ အစားထုိးဆို ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေမး ။ မဟာဂီတနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေရာ  ဘယ္အပိုင္း ေတြေလ့လာေနေသးလဲ . . .
ေျဖ ။ အခုကေတာ့ ဆရာမေဒၚခင္မင္နဲ႔ မဟာဂီတကိုသင္တယ္။ ကိုယ္တိုင္သီဆိုႏိုင္တာ အပုဒ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ ရႇိပါၿပီ။ ေစာင္းတီးရင္း ဆိုၾကည့္ျဖစ္တာပါ။
ေမး ။ ဂီတအႏုပညာဆိုတာကို ဘယ္လိုသံုးသပ္ခ်င္လဲ။ ျမန္မာရဲ႕ ဂီတအႏုပညာေပၚမႇာေရာ ဘယ္လိုခံစားမိလဲ . . .
ေျဖ ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမႇာ သီခ်င္းအဆိုေက်ာ္အဖြဲ႕ေတြကို သီဆိုအားေပးၾကတဲ့ လူငယ္ေတြရႇိတယ္။ စတိတ္ရိႈး၊ လိုက္ဖ္ရိႈးစတာေတြ ေဖ်ာ္ေျဖတာမ်ဳိးေတြ ေနရာအႏႇံ့ရႇိၾကတယ္။ ဘား၊ ကလပ္ေတြမႇာ စသျဖင့္ေပါ့။ ဒီမႇာကေတာ့ လမ္းေဘးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္လိုေနရာမ်ဳိးမႇာ ကိုယ္တိုင္တူရိယာ တီးခတ္ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မျမင္မိဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အႏုပညာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ခံယူမိတာကေတာ့ ပန္းခ်ီ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကဗ်ာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စာေပ၊ ဂီတပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕လူမႈဘ၀ေတြကို ထင္ဟပ္ျပသေစႏိုင္တာေတြပဲ လို႔ျမင္တယ္။ အခ်စ္သီခ်င္းေတြကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး။ ဂီတ နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အခုေခတ္ျမန္မာလူငယ္ေတြကိုၾကည့္ရင္ မဟာဂီတကိုႏႇစ္ၿခိဳက္မႈ နည္းေနတယ္လို႔ျမင္တယ္။ ဂီတေတြကို ေဖာ္က်ဴးတဲ့ေနရာမႇာလည္း လူမႈဘ၀ေတြကို ထင္ဟပ္ျပသႏိုင္တာ ေတြ ရႇိေစခ်င္တယ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေတြဆိုရင္လည္း သူတို႔႐ိုးရာ ဓေလ့နဲ႔ဘ၀ေတြကို သီခ်င္းေတြနဲ႔ ပံုေဖာ္ သီဆိုႏိုင္တာမ်ဳိးေပါ့။
ေမး ။ အႏုပညာစစ္စစ္ေတြအတြက္ တန္ဖိုးအထားရဆံုး ကိုယ္ပိုင္ဖန္တီးႏိုင္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ ျမန္မာ့အႏုပညာကို ဘယ္လိုထင္ျမင္မိလဲ . . .
ေျဖ ။ ျမန္မာ့အႏုပညာမႇာ သာမက ကမၻာမႇာရင္ဆိုင္ေနရတာကေတာ့ ေကာ္ပီကိစၥေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ့အႏုပညာထဲမႇာ မဟာဂီတရဲ႕သံစဥ္ စာသားေတြဟာ ကုိယ္ပိုင္ဖန္တီး တီထြင္မႈေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖန္တီးသူဟာ တီထြင္စိတ္ကူးႏိုင္မႈ ရင့္သန္သူေတြပဲလို႔ ျမင္မိတယ္။ တခ်ဳိ႕ဂီတအမ်ဳိးအစားေတြမႇာ ျမန္မာ့လူမႈဘ၀ကို ေပ်ာက္ပ်က္ေစတာေတြ ျမင္မိတယ္။ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ျမင္မိ၊ အသံၾကားမိ႐ံုမွ်နဲ႔ လူမႈဘ၀ကိုထင္ဟပ္ေစတာ တကယ့္အႏုပညာစစ္စစ္ပါပဲလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
http://www.news-eleven.com/index.php?option=com_content&view=ar... မွ ကူးယူတင္ျပေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္