္္္္္္္ရွင္သန္မွဴႏွင့္ အသက္ရွဴသံမ်ားအားလံုး
ဘူတာဆံုးတဲ. ရထားကဲ့သို.
ရပ္တန္.ေစႏိုင္ေသာ သခင္ရယ္...
အၾကိမ္ၾကိမ္ မ်က္၀န္းေတြရဲ.ေအာက္..
ရယ္ေမာငိုေၾကြးခဲ.သည့္....ကၽြႏ္ုပ္..
အမိန္.မရွိလည္း ၀ပ္စင္းလ်က္...
တာ၀န္တစ္ခုရွိခဲ.တယ္.....။
ဘယ္လိုမ်ား...ဘယ္လိုလဲ...
အေတြးေတြ....လမ္းမေလ်ာက္ေတာ့ဘူး
မနက္အထမွာ..သူ.မ်က္ႏွာ..
ေန.ခင္းပိုင္းလည္း...ေတြ.ရင္းတိုင္းျမဲ..
အိပ္စက္စဥ္မွာ အိပ္မက္၀င္လာ.....
မ်က္လံုးမွိတ္ျပီး....ခ်စ္ႏိုင္သည္....
သင္ ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္ ဘ၀မွ.......
ရွင္ ႏွင့္ က်ဳပ္...ဘ၀သို..................။