“ႏွလုံးသားထဲက..ျမစ္ႏွစ္စင္း”

“ႏွလုံးသားထဲက..ျမစ္ႏွစ္စင္း”

တစ္ခ်ိန္က...ဒီလိုေလးေတြေပါ့...ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးၾကတယ္...

စားၾကေသာက္ၾက...စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ရင္းနဲ႔ေပါ့...

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့...အငယ္ဆုံးပဲ...အရမ္းလည္းဆိုးတာေပါ့...

ဒါေပမယ့္..ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔ မမက...ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္ေလ

ဒီေတာ့လည္း...သိလ်က္နဲ႔ဆိုးႏြဲ႕ခဲ့မိတာေပါ့ဗ်ာ...

တစ္ခါတစ္ရံက်ရင္...ကၽြန္ေတာ္က...စိတ္ေကာက္ျပတတ္တယ္...

တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုစိတ္ေကာက္ျပရင္...ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္း

စိတ္ေကာက္ျပတတ္တယ္ေလ...အဲ့ဒီလိုေတြ စိတ္ေကာက္ရင္...

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာ့တတ္တာသိေနခဲ့လို႔ေပါ့ဗ်..

တစ္ခါတစ္ရံက်ရင္...ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမက..တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာၿပီး...
ကၽြန္ေတာ့္ကို မေခၚၾကပဲေနဖို႔..စိတ္ကူးေနၾကတယ္ေလ...

ဒါေပမယ့္...မေနႏိုင္ၾကဘူးေပါ့...ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ...

ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခ်ာ့လာေအာင္လု႔ိ...ႏြဲ႕ဆိုးဆိုးခဲ့မိတာေပါ့ဗ်ာ....

ကၽြန္ေတာ္က..အရမ္းဆိုးတာမဟုတ္ပါဘူး...

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမက...ကၽြန္ေတာ့္ကို အခ်စ္ေလ်ာ့သြားမွာဆိုးလို႔

ဆိုးခဲ့မိတာပါဗ်ာ..

ကၽြန္ေတာ္ေလ...ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမရင္ခြင္ေလးထဲမွာ...ေနရရင္

သိပ္ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့တာေပါ့....

ကၽြန္ေတာ့္ကို...ဆုံးမသြန္သင္ရင္လည္း...ကၽြန္ေတာ္က အၿမဲနားေထာင္တတ္သူေပါ့.....

ကၽြန္ေတာ္က...အခ်စ္ႀကီးတယ္ဗ်...ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမကိုေတာ့

ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ...

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့...ကၽြန္ေတာ္ေလ....ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုန႔ဲမမရဲ႕

ေမတၱာကမၻာေလးထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ရတာေတြကို....ရင္ဘတ္ထဲမွာ

ထာ၀ရတမ္းတသတိရေနခဲ့လို႔ပါပဲဗ်ာ...

တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ...ျပန္ဆုံခဲ့ဖို႔...ဘုရားမွာေန႔တိုင္းဆုေတာင္းခဲ့ရေပမယ့္...

မဆုံႏိုင္ခဲ့ပါဘူးဗ်ာ....

ဒါေၾကာင့္လည္း....ကၽြန္ေတာ္ သိပ္...တန္ဖိုးထားခဲ့မိတဲ့....ေမတၱာ...

ေႏွာင္ဖြဲ႕ခဲ့မိတဲ့ သံေယာဇဥ္ခ်စ္ျခင္းေတြကို..ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေမ့ပစ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲဗ်ာ.....

အနီးေလးမွာေနခဲ့ရရင္ ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့သလို...အေ၀းႀကီးမွာေနလည္း

ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြက...လြမ္းေနတတ္ပါတယ္ဗ်ာ...

လြမ္းတယ္ဆိုတာကို...ကၽြန္ေတာ္စာမဖြဲ႕ျပတတ္ပါဘူး..

ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ...တစ္ခုေတာ့ေျပာျပႏိုင္ပါတယ္....

ကၽြန္ေတာ္ဘာပဲလုပ္လုပ္...ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမကို...စကၠန္႔နဲ႔အမွ်

သတိရေနမိခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲဗ်ာ...

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ...မခြဲခြါခင္အခ်ိန္ေလးေတြမွာ...တန္ဖိုးထားခဲ့ၾကပါတယ္

ေနာင္လည္းတန္ဖိုးထားေနမွာေပါ့....

ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ...အျပင္းအထန္ငိုေနမိခဲ့တယ္ေလ...

ကၽြန္ေတာ့္မ်က္၀န္းေတြမွာလည္း...မ်က္ရည္ေတြကစီးက်ေနခဲ့လို႔ေပါ့..

ဘာျဖစ္လို႔လဲ....ကၽြန္ေတာ္သိပ္လြမ္းေနမိလို႔ေပါ့ဗ်ာ....

ေျပာၾကမွာေပါ့..ကၽြန္ေတာ့္ကိုေလ....

ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြက....

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးရွိပါတယ္ဗ်ာ..ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့

ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြက...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕

တန္ဖိုးအရွိဆုံး...ကိုကိုနဲ႔မမအတြက္ ျဖစ္ေနခဲ့လို႔ေပါ့ဗ်ာ...

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုကို လြမ္းရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕မမကို လြမ္းရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္

တိတ္တိတ္ေလးငိုခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ......

ခင္ဗ်ားတို႔ေတာ့မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ....ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့..ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသား

ကို...ဘယ္ေတာ့မွ ညာလို႔မရခဲ့ဘူးဗ်.....

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္တုန္းကမွညာတတ္ခဲ့တဲ့လူမွမဟုတ္ဘဲကိုး...

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမနဲ႔ၾကားမွာ....ေနာင္တစ္ခ်ိန္...ျပန္ဆုံခဲ့ၾကရင္...

ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုေလးေနမွာေပါ့ဗ်......

ခုေတာ့...ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္စေတြကို...ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္...

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လက္ကေလးနဲ႔...တယုတယသုတ္လိုက္ေတာ့မယ္ဗ်ာ...

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုသာသိသြားခဲ့ရင္...ကၽြန္ေတာ့္ကို တိတ္တိတ္ဆိုၿပီး...

ေခ်ာ့ျမဴမွာ...အမွန္ဘဲဗ်....ကၽြန္ေတာ့္မမသိသြားခဲ့ရင္ေတာ့....

မငိုပါနဲ႔ကေလးရယ္ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့....

ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုနဲ႔မမေတြနဲ႔ ဆုံခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့...

သူတို႔က...တယုတယနဲ႔သုတ္ေပးမွာေပါ့ဗ်...မဟုတ္ဘူးလား..

ခုေတာ့...ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္းတည္းပဲ....ဆက္လြမ္းေနေတာ့မယ္ေလဗ်ာ.....ေနာ္....ေနာ္......။


ေနျခည္သစ္ႏြယ္(ျပည္)
www.naychithitnwe.com

(ကိုယ္တိုင္ေရး)