တစ္ခါက သူေဌးသားညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ရွိၾကတယ္..သူတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္က ရြာေတြမွာ စပါးေပး လိုက္ေပးတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ၾကတာေပါ့.မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူးကာလေလးမွာေပါ့ သူတို႕ေပးထားတဲ့ စပါးေပးေလးေတြ ကို လိုက္သိမ္းေတာ့.ရြာေတြကိုဆင္းျပီး တစ္ရြာျပီးတစ္ရြာျပီးလွည့္သြားေနေတာ့တာေပါ့.
ဒီလိုနဲ႔ ရြာတစ္ရြာလဲေရာက္ေရာ မိုးကလဲခ်ဳပ္ေနျပီမလို႕အဲ့ရြာမွာပဲ ညအိပ္ဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး ရြာလူၾကီးအိမ္မွာပဲတည္းခိုၾကတယ္ေလ. ရြာလူၾကီး အိမ္မွာ ဧည့္သည္ေရာက္တယ္ဆိုေတာ့ ရြာထဲက အိမ္ေတြကလဲ ဟင္းေတြလာပို႕ၾကတာေပါ့. ရြာစဥ္လွည့္လာရတာေမာလာတာနဲ႕ ဗိုက္ကလဲဆာဆာနဲ႕ သူေ႒းသားညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္လဲ အပီအျပင္ဆြဲေတာ့တာေပါ့. သူေ႒းအကိုၾကီးကေတာ့ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ပဲစားတာေပါ့ေနာ္.သူေ႒းသားညီေလးကေတာ့ အားရပါးရနဲ႕လာပို႔သမွ် ဟင္းကို အစံုလိုက္စားပစ္လိုက္ေတာ့ တာေပါ့.
တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းလာေတ့ာ ေစာေစာပဲ အိပ္ယာ၀င္ခဲ့ၾကေတာ့တာေပါ့.အိပ္ယာထဲေ၇ာက္လို႕မွ မၾကာေသးဘူး ဇာတ္လမ္းက စလာေတာ့တာပဲေလ.အစံုစားသတၱ၀ါျဖစ္တဲ့ ညီေလး ခမ်ာမွာေတ့ာ အစံုစား အစားစံုေတာ့ ဗိုက္ကနာလာျပီ.အကိုၾကီးကိုေခၚျပီး အိမ္သာရွာေဖြေရးဆင္းလာရေတာ့တာေပါ့.ရြာမွာက အိမ္သာမရွိဘူးေလ ညရဲ႕လေရာင္ေအာင္မွာစမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႕သင့္ေတာ္ရာေနရာေရြးရေတာ့တာေပါ့.
အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ လယ္ကန္သင္းေပါင္ ကိုေရာက္လို႕လာေတာ့တာေပါ့.ေနရာကလဲရွာမေတြ႕ ဗိုက္ကလဲနာလာတာ အရမ္း ျဖစ္ေနေတာ့ကိစၥကိုလယ္ကန္သင္းေပါင္မွာပဲ ေျဖရွင္းလိုက္ေတာ့မယ္လို႕ဆိုျပီးေတာ့ ၀ါးလံုးတိုင္ငုတ္ကေလးေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ေလးေပါ့. ၀ါးလံုးငုတ္ကေလး ကိုင္ျပီး ညေလေလးတျဖဴးျဖဴးနဲ႕ ဇိမ္ယူေနေတာ့တာေပါ့.စိတ္ထဲေပါ့သြားေတာ့မွ သတိရသြားျပီး ဘယ္လိုလုပ္ ကိစၥကိုသန္႕စင္ရပါ့မလဲေပါ့.
အခက္ေတာ့ေတြ႕ေနပါျပီ ေရ ေ၀လာေ၀း.စကၠဴဗလာ.ဒုတ္နတၳိ ေလ.အကိုၾကီးကို အကူအညီ ေတာင္းေတာ့လဲ ပိုက္ဆံေတြနဲ႕လုပ္ခိုင္း. ညီေလးက အင္အင္းကုန္းဖို႕ကပိုက္ဆံနဲ႕ လုပ္စရာလားဗ်ာ သေမွ်ာပါတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ ေဘးနားေလးမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်စ္စာခဲ (မာေနတဲ့ေျမခဲ)ေလး ကိုကိုင္ၾကည့္္ေတာ့ မာတယ္ ဟုတ္ျပီ ဆိုျပီးေတာ့က်စ္စာခဲေလးကိုင္ျပီး ပစ္မွတ္ကိုအသြား...ပစ္မွတ္လဲေရာက္ေရာ ..က်စ္စာခဲကြဲျပီးလက္ကပဲပစ္မွတ္ကိုေရာက္သြားေတာ့ တာေပါ့..ဟာ..သြားပါျပီ ..လက္ကိုေပကုန္ပါျပီဆိုျပီး လက္ ကို ဆြဲခါလိုက္တာေလ လက္ကေဘးနားက ၀ါးလံုးငုတ္ကိုသြားျပီးရိုက္မိျပန္ပါေလေရာ... ေအာင္မေလးဗ်ာ..နာလိုက္တာ......ဆိုျပီး လက္ကိုအာေငြ႕ေပးဖို႕ လက္က ေအာ္တိုပဲ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲဗ်ာ....အဟီး......ညီေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သြားျပီလဲ ေတြးပဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ေနာ္.......ဆက္ေျပာရဲေတာ့ဘူး..............ဟိဟိ
