တိ႒ေႏၱ နိဗၺဳေတ စာပိ၊ သေမ စိေတၱ သမံ ဖလံ။
ေစေတာပဏိဓိေဟတု ဟိ၊ သတၱာ ဂစၧႏိၱ သုဂၢတိ ံံ-လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားတယ္ မဟုတ္လား?
အဓိပၸါယ္ကို နားလည္ေအာင္ လကၤာေလးနဲ႕ ေရးေပးထားပါ့မယ္။
သက္ေတာ္ထင္ရွား၊ ျမတ္ဘုရား၊ စိတ္ထားၾကည္ညိဳသည္။
ပရိနိဗၺာန္စံသြား၊ ျမတ္ဘုရား၊ စိတ္ထားၾကည္ညိဳသည္။
ႏွစ္ဆူကြဲျပား၊ ျမတ္ဘုရား၊ စိတ္ထားၾကည္ညိဳသည္။
ၾကည္ညိဳစိတ္ထား၊ တူညီျငား၊ က်ိဳးကား တူညီသည္။
မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္ ေရႊပလႅင္ထက္မွာ စံေနေတာ္မူစဥ္ သဗၺညဳတဥာဏ္ကို ရေတာ္မူတဲ့ အခ်ိန္အခါက-စၿပီး မလႅမင္းေတြရဲ႕ ကုသိနာရုံ အင္ၾကင္း ရဂုံမွာ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္သြားတဲ့ အခ်ိန္အခါထိ အဲဒီ ၄၅-ႏွစ္ အတြင္းကို သက္ေတာ္ ထင္ရွားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားလုိ႔ေခၚပါတယ္။
ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္သြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္အခါက စ-ၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိေအာင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၅၆-ႏွစ္တိတိ အခ်ိန္ကာလကို ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္သြားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားလို႔ ေခၚပါတယ္။ သက္ေတာ္ထင္ရွားေနတာ ၄၅-ႏွစ္၊ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ၿပီးတာ ၂၅၅၆-ႏွစ္၊ အဲဒါကိုပဲ ႏွစ္ဆူကြဲျပား ျမတ္စြာဘုရားလုိ႔ ေခၚပါတယ္။
သက္ေတာ္ထင္ရွားျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ၄၅-ႏွစ္တုိင္တုိင္ သဒၶါ ေစတနာ ျပ႒ာန္းတဲ့ စိတၱဳပၸါဒ္ႏွင့္ ရဟန္း ပုဏၰား မင္း သူေဌး သူၾကြယ္ ဆင္းရဲသားပါ မက်န္ နတ္ ျဗာဟၼာအားလုံးတုိ႔ဟာ အာမိသပူဇာ ဓမၼပူဇာ ႏွစ္မ်ိဳးျဖင့္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ပူေဇာ္ျခင္းေၾကာင့္လည္း ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာအက်ိဳးတရားေတြ ရရိွခဲ့ၾကတယ္။
ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္သြားၿပီးျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ယင္းပူဇာႏွစ္မ်ိဳးျဖင့္ ပူေဇာ္လွ်င္လည္း ရရိွလာမဲ့အက်ိဳးတရားကေတာ့ သက္ေတာ္ထင္ရွားျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ျခင္းေၾကာင့္ရရိွထားတဲ့ အက်ိဳးတရားႏွင့္ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္သလိုမ်ိဳး သဒၶါ ေစတနာ ျပ႒ာန္းတဲ့ စိတၱဳပၸါဒ္ေတာ့ ထားရိွရပါမယ့္။ ဒါမွသာလွ်င္ တူညီတဲ့ အက်ိဳးတရားကို ရရိွမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မထားရိွရင္ျဖင့္ အက်ိဳးတရားလည္း မရရိွႏုိင္ပါဘူး။
``အာနႏၵာ ေလာက၌ ေစတီတည္ထုိက္ေသာပုဂိၢဳလ္ ေလးမ်ိဳးရိွကုန္၏။ ၎တုိ႔သည္ကား သမၼာသမၺဳဒၶ၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ အရိယာသာ၀ကဘိကၡဳ၊ စကၠ၀တိၱရာဇာ၊ ထုိပုဂိၢလ္တုိ႔၏ေစတီကုိ ဖူးေတြ႔ရသူတုိ႔သည္ ထုိပုဂိၢဳလ္တုိ႔၏ ဂုဏ္ကို အာရုံျပဳ၍ ဆင္ျခင္မိကာ ၾကည္လင္ယုိဖိတ္ သဒၶါစိတ္တုိးပါြအံ့၊ ၎တုိ႔၏ သုဂတိလမ္းေၾကာင္းသည္ ဟင္းလင္းပြင့္သည္သာတည္း´´လုိ႔ မဟာပရနိဗၺာန သုတ္မွာ ေဟာထားတာလည္း ရိွေသးတယ္ မဟုတ္ပါလား?
အထက္ပါ ဘုရားစကားေတာ္ေတြကုိ ေထာက္ဆၾကည့္ပါက ရုပ္ထု ဆင္းထု ပူေဇာ္မႈ ကုိးကြယ္မႈကို ခြင့္ျပဳထားတယ္ဆုိတာ သိရိွႏုိင္ပါတယ္။ ခြင့္ျပဳသည့္အေလွ်ာက္ ပူေဇာ္သူေတြ ပူေဇာ္ေနၾကတာပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္ ရုပ္ထု ဆင္းထု သက္သက္မဟုတ္ပါပဲ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အာရုံျပဳၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပုံေတာ္ကို မွန္းဆကာ ပူေဇာ္ၾကဖုိ႔ကေတာ့ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ရုပ္ထု ဆင္းထုဆုိတာကုိေတာ့ ေလးမ်ိဳးေလးစားလုိ႔ မွတ္ၾကရပါ့မယ္။ ဓာတုေစတီ၊ ဓမၼေစတီ၊ ဥဒၵိႆေစတီ၊ ပရိေဘာဂေစတီေတာ္ေတြေပါ့။
ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ ဘာမွ ေစာဒကမတက္လုိ ၾကေသာ္လည္း တစ္ျခားဘာသာ၀င္မ်ားအေနနဲ႔ ေစာဒကတက္တတ္ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ပူေဇာ္မႈ ကုိးကြယ္မႈ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေတြက ရုပ္ထု ဆင္းထုကို ပူေဇာ္တယ္။ ကုိးကြယ္တယ္။ တစ္ျခားဘာသာ၀င္ေတြက ပညတ္ခ်က္ တစ္ခုအေနနဲ႔ ရုပ္ထု ဆင္းထုမ်ားကို မပူေဇာ္ရ။ မကိုးကြယ္ရတဲ့။ အဲဒီေတာ မုိးနဲ႕ေျမ။ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္။ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္။ ဖီလာ ကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနေတာ့ တာေပ့ါ။ သူတို႔က ဆုိၾကတယ္ေလ- ရုပ္ထု ဆင္းထု ကိုးကြယ္မဲ့ အစား သစ္သားတုန္း အုတ္ပုံ သဲပုံတုိ႔ကုိ ကုိးကြယ္ပါေတာ့လားတဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ရုပ္ထု ဆင္းထုဆုိတာလည္း သစ္သား အုတ္ သဲ-စသည္တုိ႔ကို ျပဳလုပ္ထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါတဲ့။
မိန္းမခ်င္းတူတူပါပဲ ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ့္အေမ၊ ကိုယ့္အမ၊ ကိုယ့္ညီမ၊ ကိုယ့္သမီး တုိ႔ကို ျပန္ယူၿပီး သား မယား မျပဳက်င့္ၾကသတုန္းလုိ႔သာ ေစာဒကတက္တဲ့ ဘာသာျခားေတြကို ျပန္ေျဖလိုက္ပါရေစ။
ဒါေၾကာင့္ သက္မဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဂုဏ္ေတာ္မွန္း၍ သဒၶါ ေစတနာ ျပ႒ာန္းတဲ့ စိတၱဳပၸါဒ္ျဖင့္ ရုပ္ထု ဆင္းထုကုိ ပူေဇာ္ကုိးကြယ္ရျခင္းသည္ သက္ရိွျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ကုိးကြယ္ရသလိုမ်ိဳး အက်ိဳးတရားမ်ားရရွိပါေၾကာင္း ေစတနာ ေမတၱာျဖင့္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္-ဤေဆာင္းပါးကုိ ညီေလး တတုိင္းေမႊးရဲ႕ ေအာက္ပါ ေတာင္းဆုိခ်က္ျဖင့္ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။
အေမးစကား ကိုအေလးထားျပီး
ေရးသားေပးတဲ့ေစတနာကိုေလးစားပါတယ္...
ရွင္းလင္းေသာအသိလည္းရပါတယ္
အခုေတာ့မွ...ပူေဇာ္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳး အက်ိဳးပြားပံုဆင္ျခင္မိပါတယ္
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ကလူႀကားထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာလို႕ေျပာေပမည့္
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ့္သာသနာအေႀကာင္း ေကာင္းေကာင္းမသိ
အစြန္အဖ်ားနားအႀကားေလာက္သာ..ရွိတတ္တာမို႕
တခါတရံေတာ့..ဆရာဗန္ တို႕လိုရွင္းျပေပးတဲ့သူကို..ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
တစ္ခုေျဖလို...တစ္ခုထပ္ေမး...ငတေလး...ေလာဘႀကီးတယ္မထင္ပါႏွင့္
၇ုပ္ထုမ်ားကိုကိုးကြယ္ေနသည္ဟု..ေျပာသံမ်ားကို ေခ်ပလိုပါတယ္
ဆရာဗန္...တခါတရံ အခ်ိန္အားရင္ ေျဖႀကားရွင္းလင္းေပးပါဦးေနာ္
ျမင္ေသာ္လည္း မေတြ႔
ေတြ႔ေသာ္လည္းနားမလည္
သနားစဖြယ္ ငတ တို႕ကို
ကယ္မပါဆရာဗန္
ေတာင္းဆိုအပ္ပါတယ္...........။
------------
(၁-၂-၂၀၁၃) ေသာၾကာေန႔ ည ၉-နာရီ ၅၅ မိနစ္
သုခီ ဒီဃာယုေကာ ဘ၀။ (ဆရာဗန္)