တစ္ကယ္ဆိုငါကိုယ္တိုင္သိဖို့ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ ငါဟာဘာလဲဆိုတာကိုေပါ့......
တစ္ခါတစ္ခါလူေတြက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ေမ့ေနတတ္တယ္ ကိုယ္ဘယ္အေျခအေနမွာေရာက္ေနလဲဆိုတာ
ကိုယ္တိုင္ျပန္ေပးၾကည့္ ဖို ့ေတာ့လိုမယ္ဗ်ာ ့။
ခဏေလးေနရတဲ့ဘ၀မွာသာယာေနရံုနဲ့
ျပီးမျပည့္စံုေသးဘူးဆိုတာ နည္းနည္ေတာ့စဥ္စားရမယ္။
ျပည့္စံုေနတဲ့အေပၚမွာဘဲ လိုအပ္ခ်က္ေတြက ရွိေနဆဲပဲေလ။
ျပီရင္က်ေနာ္ တို့ေမ့ေနတဲ့အရာေတြက
က်ေနာ္တို့ကို ငရဲေရာက္တဲ့အထိပို့ေပးပါလိမ့္မယ္။
ေလာကမွာေပ်ာ္စရာေတြထက္ ေပ်ာ္စရာေတြအေပၚမွာ သာယာေနတတ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ေသရမွာကို သင္ေမ့ေနပါလိမ့္မယ္
ေသရမွာကိုေမ့ သြားတဲ့အခါ
ေသဖို့အတြက္ ျပင္ဆင္ရမွာေတြကိုလည္း ေမ့သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီေန ့ စ တဲ့ေျခလွန္းေတြဟာ မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ျဖစ္နိုင္သလို ေန ့မကူးပဲ တမလြန္ဆိုတဲ့အတြက္လည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ ငါဘယ္အေျခအေနမွာရွိေနျပီလဲ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးသပ္လွ်က္ေနခဲ့ပါက ျပင္ဆင္္ရန္အတြက္ လက္ရွိအခ်ိန္က က်ေနာ္တို့အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ သဘာ၀ထဲက လူသားဟာ ေသဖို့ခဲယာဥ္းသလို ေသဖို ့အလြယ္ကူဆံုးကလည္း ဒီလူသားေတြပါပဲေနာ္...။ သိပၸံနည္ပညာေတြ တိုးတက္ထြန္းကာလာခဲ့ပါျပီ ေလာကၾကီးက တစ္ေန့တစ္ျခားပိုမို ျပည့္စံုလာခဲ့ပါျပီ လိုေလေသးမရွိသံုးခ်င္ရာသံုးစြဲးခ်င္ရာစြဲလို ့ ေနထိုင္နိုင္ခဲ့ပါျပီ အဲဒီအရာေတြဟာ ဘယ္အခ်ိန္ထိလဲ က်ေနာ္တို့ အဲဒီအရာေတြကို ဘယ္အခ်ိန္ထိသံုးစြဲးနိုင္ၾကမွာလဲ အဲဒီအေပၚမွာက်ေနာ္တို ့ တက္မက္ေနခဲ့တာေတြဟာ ေလာကမွာပဲ က်န္ခဲ့မဲ့အရာေတြပါေနာ္။ ဒါေမမဲ့လည္း သိပၸံဟာ က်ေနာ္တို့ရဲ ့ တမလြန္ဆိုတဲ့အတြက္ေတာ့ ျပီးျပည့္စံုေအာင္ ဖန္တီးထားတာမရွိေသးပါဘူး။ လူဟာ နွစ္ဘ၀ နွစ္ဌာနအတြက္ ရွင္သန္ရပါတယ္။မေသခင္ဘ၀ တစ္ဌာနမွာေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျပီးျပည့္စံုခဲ့ၾကပါတယ္။ေသျပီးတဲ့ဘ၀ တစ္ဌာနမွာ က်ေနာ္တို ့ ပိုျပီအဆင့္ျမင့္ျမင့္ေနထိုင္နိုင္ဖို ့က်ေတာ့ က်ေနာ္တို့ ဘယ္အရာကို အားကိုးၾကမလဲဗ်ာ...။ သိထားရမွာကေတာ့ ေလာကမွာေနရတာဟာ အခ်ိန္အကန့္အသတ္ရွိေနေပမဲ့ တစ္မလြန္ရဲ့ တစ္ဘက္မွာေနရမဲ့ ဘ၀ဆိုတာကေတာ့ အခ်ိန္ကန့္သတ္မွဳ့ကင္းတဲ့ ထာ၀ရ ေနထိုင္ရမဲ့ေနရာဆိုတာကိုပါပဲ။ဘယ္ေနရာက အေရးအၾကီးဆံုးလည္းဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ္တို့ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္ေမးျမန္ျခင္းျဖင့္ မွန္ကန္ေသာအေျဖကို ေတြ ့ရွိနိုင္ၾကပါေစဗ်ာ....။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိေအာင္ ၾကိဳးစားျခင္းျဖင့္ တမလြန္ဆိုတာကို သတိရနိုင္ၾကပါေစေနာ္......။
ေစတနာျဖင့္
ခ်စ္မိတ္ေဆြမ်ား သို့................