"ျငမ္းဆင္ေပးရမည့္ အေတြးႏုေလးမ်ား"(အနာဂတ္ေကာင္းကင္၂ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ျပိဳင္ပြဲ-ဒုတိယဆုရ၀တၳဳတုိ)
********************************************************************************
"ေမေမ..ပီတာပန္ကဘာလုိ႔ပ်ံႏုိင္တာလဲ"
"အရိပ္ရွိလို႔ေပါ့..."
"စူပါမင္းနဲ႔စပိုက္တာမင္းကေကာဟင္"
"၀တ္စံုေတြရွိလုိ႔ေပါ့သားရာ..မင္းလည္းၾကည့္ေနရတာပဲ..ဒီမွာ ေမေမေက်ာက္ေတြၾကည့္ေနတယ္ ခဏခဏေလွ်ာက္မေမးစမ္းနဲ႔"
စိုးေလးရဲ႕မသိနားမလည္တဲ့အေမးကို ၾကည္ေ၀ေျဖေနပံုအားၾကည့္လ်က္ ရီရီစိတ္ပ်က္သြားမိသည္။
မိမိအလုပ္မအားတာနဲ႔ပဲ ကေလးအမွတ္မွားစရာေတြျဖစ္ေအာင္ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းထဲက အတုိင္း အလုိက္သင့္ေျဖေနေသာ ၾကည္ေ၀ကို အားမလုိအားမရျဖစ္ေနေပမယ့္ သူတို႔သားအမိ ၾကားထဲ ဆရာမၾကီး၀င္၀င္လုပ္တယ္ ဆိုျပီး ေမာင္ေလးကိုတုိင္မွာစုိးတာေၾကာင့္ ရီရီဘာမွ၀င္မေျပာ ေတာ့။
ေယာင္းမေတာ္ၾကည္ေ၀က ေနရာတကာ အစိုးရိမ္ၾကီးစြာ ၀င္ေျပာတတ္၊သတိေပးတတ္ေသာ ရီရီ႕ကိုလံုး၀အျမင္မၾကည္တတ္။
"အကို႔အစ္မက ေနရာတကာ ဆရာမၾကီး ၀င္၀င္လုပ္တယ္ သစ္ထုတ္ရံုးမွာလုပ္လုိ႔သာပဲ ေက်ာင္းဆရာမသာ ဆုိရင္ ၾကည္တုိ႔ေနစရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး"
ဆုိျပီးေမာင္ေလးထံေျပာေနသံေတြကို ရီရီ အတုိင္းသားၾကားခဲ့ျပီးကတည္းက စိုးေလးဘာလုပ္လုပ္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဟန္႔ရံု၊သူ႔အေဖနဲ႔အေမကို လွမ္းအသိေပးတတ္ရံုကလြဲျပီး ဘာမွ၀င္မေျပာျဖစ္ ေတာ့။ေမာင္ေလးေကာ ၾကည္ေ၀ပါ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ၀ယ္ေရာင္းအလုပ္ လုပ္ေနၾကတာမုိ႔ ၀င္ေငြေကာင္းသလုိ အရမ္းလည္းအလုပ္မ်ားၾကသျဖင့္ စိုးေလးလိုသမွ်ကို အၾကိဳက္ျဖည့္ဆည္းေပး ႏုိင္လင့္ကစား ၾကပ္မတ္ဂရုစိုက္ႏုိင္မွဳမွာေတာ့ ၀န္ထမ္းလင္မယားျဖစ္တဲ့ရီရီတုိ႔ေလာက္အခ်ိန္မေပး ႏုိင္ပါ။ဒါ့ေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ရီရီတုိ႔သားလင္းလင္းနဲ႔စိုးေလးတို႔ရဲ႕အထာ ကို ရီရီတုိ႔ကပိုိသိပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ တူအရင္းကို သားအရင္းနဲ႔မျခား သြန္သင္ဆံုးမ ၾကပ္မတ္ေပးေပမယ့္ ေယာင္းမလုပ္သူ က လံုး၀သေဘာမက်တာမုိ႔ ရီရီ႕အေနနဲ႔ ရင္ေမာစြာပဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ၾကည့္ေနေပးရသည္။
အခုလည္းပဲေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းတြင္ ထုိင္ေနေသာသူတုိ႔သားအမိကို အသံမျပဳပဲ ရံုးကျပန္လာ တ့ဲံ၀တ္စံုေတြလဲရန္ မိမိတို႔အခန္းရွိရာအေပၚထပ္သို႔သာ တက္ခဲ့လုိက္ေတာ့သည္။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"ဒီေ၀ါ့ကင္းရွူးၾကီးခၽြတ္မယ္...၀တ္ခ်င္ဘူး ပူတယ္"
အိမ္ေရွ႕ဖိနပ္ခၽြတ္တြင္ထုိင္ကာ အိမ္ေဖာ္အေထြးအား တဂ်ီဂ်ီလုပ္ေနေသာ စိုးေလးအသံေၾကာင့္ ၾကည္ေ၀ သားအနီးသို႔ခ်ဥ္းကပ္လာျပီး
"အဲ့ဒါကဘာျဖစ္ေနတာလဲသား အရင္လည္းစီးေနတာပဲဟာ ဒီေ၀ါ့ကင္းရွူးက သားဦးေလးႏုိင္ငံျခားကပို႔လုိက္တာေလ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြျမင္ရင္ အရမ္းလွတာပဲလုိ႔ေျပာၾကမွာ..."
စိုးေလးက ၾကည္ေ၀့စကားေၾကာင့္ စီးခ်င္သလုိလို၊မစီးခ်င္သလိုလိုေတြေ၀သြားျပီး
"ၾကီးၾကီးကေျပာတယ္ သားတုိ႔ဆီမွာကရာသီဥတုပူတယ္တဲ့ ေက်ာင္းမွာဒီဖိနပ္ၾကီးစီးထားရင္ ေန႔လည္က် ေျခဖ၀ါးကပူလာရင္ သားစိတ္ညစ္ရလိမ့္မယ္တဲ့..ေဆာင္းတြင္းမွစီးလုိ႔ေျပာတယ္"
ေယာင္းမေတာ္မမရီလက္ခ်က္ဆုိတာ သိလုိက္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ ၾကည္ေ၀ေဒါသေထာင္းခနဲထ သြားေတာ့သည္။ၾကည္ေ၀့ဘက္က ဘယ္ေနရာမွ၀င္ပါတာမၾကိဳက္ေၾကာင္း အတိအလင္းနီးပါး ေျပာထားတာေတာင္မွ မေနႏိုင္မထုိင္ႏိုင္ ၀င္ပါခ်င္ေနေသးသည္။
ၾကည္ေ၀တုိ႔အတြက္ကေတာ့ သားကိုေက်ာင္းသြားတဲ့အခါ သူမ်ားကေလးေတြထက္ ေတာက္ေတာက္ပပ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ေစခ်င္သည္။
ကိုယ္ကအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔အျပိဳင္အဆုိင္ေနရတာေလ။မမရီတို႔လုိ လခစားလူစုၾကားမွာေတာ့ သူမသာ၊ကိုယ္မထူးေတြမုိ႔ ဘယ္ေလာက္ျပိဳင္ႏုိင္မွာမုိ႔လဲ။
ေက်ာင္းမွာက ၾကည္ေ၀့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ကေလးေတြ၊စီးပြားျပိဳင္ဖက္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြနဲ႔ျဖစ္ တာေၾကာင့္ ၾကည္ေ၀့သားကို အားလံုးအလယ္မွာ အတင့္တယ္ဆံုးျဖစ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြက ထိန္းမရႏုိင္ပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ႏဳိင္ငံျခားမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ၾကည္ေ၀့ေမာင္ေလးထံ ၾကည္ေ၀တုိ႔လိုအပ္သမွ် အသံုးအေဆာင္အဆန္းအျပားေတြ မွာေလ့ရွိတတ္ျပီး သံုးစြဲ၀တ္ဆင္ကာ ေနလာခဲ့သည္။
အခုေတာ့ မေအရဲ႕ဆင္ယင္မွဳကိုေတာင္ ကလန္ကဆန္လုပ္လာေအာင္ သားေတာ္ေမာင္အား ဆရာၾကီးလုပ္သြားေသာ ေယာင္းမေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ဥ္ေပါက္မိတာေၾကာင့္
"ဒီမွာစိုးေလး အေမေျပာတာေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထား..ေနာက္ကို ကိုယ့္အေဖအေမ ေျပာတာမဟုတ္ရင္ ၾကီးၾကီးမကလို႔ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မယံုနဲ႔သိလား...သူတုိ႔ေျပာတာေတြက အမွားေတြခ်ည့္ပဲ..အေမေျပာတာမွအမွန္ေနာ္...သိလား"
သားေတာ္ေမာင္စိုးေလးက မ်က္လံဳးအျပဴးသားနဲ႕ ေခါင္းျငိမ့္ျပေပမယ့္ ၾကည္ေ၀့ စိတ္ထဲ၀ယ္ လံုး၀မေက်နပ္ႏုိင္။လင္ေတာ္ေမာင္လာရင္ ေျပာျပျပီး အေမြကိစၥကိုျပတ္ျပတ္သားသားလုပ္ကာ ၾကည္ေ၀တုိ႔ေဆာက္ ေနေသာ တုိက္သစ္သို႔ အျပီးသတ္တာနဲ႔ေျပာင္းရန္ တုိင္ပင္ရေခ် ေတာ ့မည္ဟုဆံုးျဖတ္လုိက္မိေတာ့သည္။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲေမာင္ေလးရယ္...မမရီလည္း ဘာမွ၀င္မေျပာျဖစ္တာၾကာပါျပီ... အခုလုိခ်က္ခ်င္းၾကီးဆုိေတာ့"
"အခုကိစၥတစ္ခုတည္းရယ္လုိ႔မဟုတ္ဘူးမမေရ...မမတုိ႔သမီးေယာင္းမႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လုိမွ နီးနီးစပ္စပ္ေနလုိ႔ျဖစ္မွာမဟုတ္တာကၽြန္ေတာ္သိတယ္...ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း စီးပြားေရးကတစ္ဖက္ နဲ႔အလုပ္ရွုပ္ရတဲ့အထဲ မိန္းမနဲ႔အစ္မၾကား ဗ်ာမ်ားျပီးေသာကေရာက္ေရာက္ေနရတာ နားခ်င္လွျပီ"
တစ္ဦးတည္းေသာ ေမာင္ေလးက အခုလုိၾကီးျပတ္ျပတ္သားသားဆိုလာေတာ့ ရီရီ႕အေနနဲ႔၀မ္းနည္း လြန္းလွသည္။
"ငသက္ေျပာတာလဲဟုတ္ပါတယ္အရီရယ္...အခုရွဳပ္မွေနာင္ရွင္း ျပတ္ျပတ္သားသားျဖစ္သြားတာပဲ ေကာင္းပါတယ္...မင္းတုိ႔အေမြဆုိင္ကိစၥကို လက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ကဘာမွ၀င္မေျပာလုိေပမယ့္ ၾကည္ေ၀ကမွ အတူမေနခ်င္ေတာ့ဘူးဆုိမွေတာ့ အေမြခြဲလိုက္ၾကပါေတာ့ကြာ...တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ငသက္ရာ ငါတုိ႔မိသားစုအတြက္ တစ္ေနရာရာေလာက္ အရင္ရွာပါရေစဦး... မင္းတုိ႔က အမ္းမယ့္ လူေတြဆုိေတာ့...ငါတုိ႔နဲ႔သင့္ေတာ္မယ့္ေနရာေလးေတြ႔မွ ေျပာင္းပါရေစ"
"ဒါကေျပာေနစရာလားကိုေအာင္ရာ..ကၽြန္ေတာ့္အစ္မအရင္းၾကီးပါဗ်...အခုဟာက ျပတ္ျပတ္သားသားျဖစ္ေအာင္သာ ေဆြးေႏြးလုိက္တာ ျဗဳန္းစားၾကီးေတာ့ မလုပ္ၾကေသးပါဘူး"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘအေမြေလးကို မမႏွေျမာလုိက္တာေမာင္ေလးရယ္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ျပန္မေရာင္းပါနဲ႔ေနာ္"
"ဒါေတြေတြးမေနပါနဲ႔ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း တုိက္သစ္ထဲေငြေတြ၀င္ေနတာဆုိေတာ့ မမတုိ႔ကို အမ္းျပီးရင္ နည္းနည္းျပင္ဆင္ျပီး ျပန္ထုတ္မွအဆင္ေျပမွာဗ်"
ေမာင္ေလးကိုသက္က ေျပာဆုိျပီးတာနဲ႔ ဆင္းခ်သြားႏုိင္ေပမယ့္ ရီရီအတြက္ကေတာ့ မ်က္ရည္ တလည္လည္နဲ႔က်န္ခဲ့ရျပီ။
ေၾသာ္...ရီရီကိုက လွ်ာရွည္လုိက္မိျပန္တာကိုး..ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲေလ...ေမာင္ေလးဆုိတာလညး္ တစိမ္းဖက္လာျပီဆုိေတာ့ အစ္မကုိေတာင္ သံေယာဇဥ္မထားႏုိင္ေတာ့တာ မဆန္းေလပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"ငွက္ေတြက ဘာလုိ႔ပ်ံႏုိင္တာလဲဟင္"
ရံုးပိတ္ရက္မို႔ အိမ္မွာ သားျဖစ္သူူ ၆ႏွစ္သား လင္းလင္းကို ထမင္းခြံ႕ေကၽြးေနခိုက္ လင္းလင္းက ေမးလုိက္တာပင္။ တေလာတုန္းက စိုးေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အေမကိုေမးသံတစ္ခုအား ေတြးမိျပီး လင္းလင္းလည္း ဒီလုိပံုစံေမးေတာ့မယ္ဆုိတာ ၾကိဳသိထားလုိက္မိသည္။
"အေတာင္ပံရွိလုိ႔ေပါ့သားရဲ႕"
"ဒါျဖင့္ စပိုက္တာမန္းတုိ႔၊စူပါမန္းတုိ႔ကေကာ အေတာင္ပံမရွိပဲပ်ံႏုိင္တယ္ေလ"
"အဲဒါေတြက စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြကြယ့္ အျပင္မွာ တကယ္မပ်ံႏုိင္ဘူး သားတို႔ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းေအာင္ ဇာတ္လမ္းလုပ္ျပီးရိုက္ထား၊ေရးထားတာ"
"ဟင္ ...စိုးေလးေျပာတာနဲ႔လည္းမတူဘူး....စိုးေလးကေျပာေတာ့ ၀တ္စံုေတြရွိလုိ႔ပ်ံႏိုင္တာတဲ႔"
ရီရီသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လုိက္မိသည္။ၾကည္ေ၀ရဲ႕ အာေဘာ္ေတြေပါ့။
လင္းလင္းကိုေတာ့ အမွတ္မမွားရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပထားရမည္ဟုဆံုးျဖတ္ကာ
"စုိးေလးကအသိမွားေနတာ သားရဲ႕ အမွန္က စပိုက္တာမန္းတုိ႔၊စူပါမန္းတုိ႔ဆုိတာလည္း အေမတုိ႔၊သားတုိ႔၊အေဖၾကီးတုိ႔လုိ ရိုးရိုးလူေတြပဲ...မပ်ံႏုိင္ဘူး သိလား။၀တ္စံုေၾကာင့္လည္း မပ်ံႏုိင္ဘူး သားတုိ႔ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ရုိက္ျပထားတာ မွတ္ထားေနာ္"
သားရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ အေတြးတစ္ခုေပၚသြားပံုရကာ တစ္ခ်က္ျပံဳးလ်က္က
"ဒါျဖင့္ သားလည္း ၾကီးလာရင္ ဇာတ္ေကာင္လုပ္ခ်င္တယ္ေမၾကီး သူတုိ႔လုိ ရုိက္ျပခ်င္လုိ႔"
"အမေလးေတာ္ ငါ့သားကမင္းသားလုပ္မယ္ေပါ့..ကဲပါ ငါ့သားၾကီးလာရင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အခုစာၾကိဳးစားထားေနာ္...စာၾကိဳးစားရင္ ၾကီးလာရင္ ဘာမဆုိလုပ္လုိ႔ရတယ္ သိလား..ျပီးေတာ့ အားရွိေအာင္လည္း ေဟာဒီအစားေတြမ်ားမ်ားစားရမယ္....ဒီငါးေတြက သားေလးဥာဏ္ေကာင္း ေအာင္လုိ႔၊ေဟာဒီပဲဟင္းက သားသားအရိုးေတြသန္မာျပီး ပစၥည္းေတြသယ္ႏုိင္ေအာင္လုိ႔ေလ"
ကၽြန္မအေျပာေၾကာင္ ့ သားက ေခါင္းညိတ္ျပကာ စားေလသည္။ သားနဲ႔ေနရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ ေတြမွာ လတ္တေလာ ေသာကေတြကို ေဘးဖယ္လ်က္ သားနဲ႔တန္းတူ ဘာမဆုိ စိတ္၀င္တစား ျပဳမူ ဆက္ဆံေပးေလ့ရွိတာ ရီရီ႕အက်င့္လုိ ျဖစ္လုိ႔ေနေခ်ျပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"အိမ္ကသားေတာ္ေမာင္ကေတာ့ႏွင္းေရ သူ႔အန္တီေလး ရန္ကုန္ကျပန္လာလုိ႔ သူမွာလုိက္တဲ့ စူပါမင္း၀တ္စံုေတြ၊ကစားစရာေတြသြားယူေလရဲ႕...ဖုိးတာမွာဆုိင္ကယ္နဲ႔လိုက္ပို႔ေနရတယ္"
"အမေလး အခုေခတ္ကေလးေတြကေတာ့ အဆန္းအျပားဆုိ အကုန္သိေနျပီၾကည္ေရ နင္ကသား ေမြးထားေတာ့ပိုဆုိးတာေပါ့ ငါ့မွာသမီးတစ္ေယာက္ေတာင္ ေတာ္ၾကာ ဟိုအက်ီ ၤ၊ေတာ္ၾကာ ဒီစကတ္နဲ႔ဟိုတစ္ေန႔ကလဲ နားဆြဲအသစ္ပူဆာလုိ႔ လုပ္ေပးလုိက္ရေသး ဒါေတာင္၅ႏွစ္ပဲရွိေသးလုိ႔ ေပါ့...."
"အမေလး အမေလး အတူတူပဲေဟ့...အိမ္ကစိုးေလးလည္း ၅ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္ စိုင္းစိုင္းဦးထုပ္၀ယ္ေပး ရဲေလးအက်ီ ၤ၀ယ္ေပးနဲ႔ ပူဆာတတ္လုိက္တာမွ ဟင္းဟင္း"
ေအာက္ထပ္တြင္ အတုိင္အေဖာ္ညီစြာ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနၾကေသာ ေယာင္းမေတာ္ၾကည္ေ၀နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆန္စက္ပိုင္ရွင္သမီး ႏွင္းသီတာတုိ႔ရဲ႕စကားသံေတြကို ေရကန္တြင္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ ေနရာမွ ရီရီအတုိင္းသားၾကားေနရသည္။
ႏွင္းသီတာျပန္သြားျပီ တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့မွ ၾကည္ေ၀တုိ႔အလုပ္သမားေလးဖုိးတာႏွင့္ စိုးေလးတို႔ ၾကည္ေ၀တုိ႔မိဘမ်ားအိမ္မွ ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။
စိုးေလးရဲ႕လက္ထဲတြင္ အထုပ္အပိုးေတြနဲ႔မုိ႔ ၾကည္ေ၀့ညီမရန္ကုန္ကအျပန္ ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ပံုရသည္။စိုးေလးက အိမ္ထဲခဏ၀င္သြားျပီး...စူပါမင္း၀တ္စံုလုိမ်ိဳး ကေလးေတြအတြက္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ ၀တ္စံုေလးကို ၀တ္ကာျပန္ထြက္လာျပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္ေနတဲ့ရီရီအား
"ၾကီးၾကီးေရ..လင္းလင္းေကာ"
"လင္းလင္း အိမ္စာေရးေနတယ္သားေရ"
စိုးေလးက ေဘးေလွကားမွေန၍အိမ္ေပၚသို႔ တ၀ုန္း၀ုန္းေျပးတက္သြားလ်က္ လင္းလင္းကုိ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚသည္။
ခဏေနေတာ့ စိုးေလးနဲ႔သားေတာ္ေမာင္ လင္းလင္းတုိ႔ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာတာကိုေတြ႔လုိက္ရ သည္။လင္းလင္းက လည္ပင္းတြင္ သူ႔အေဖပုဆုိးအစုတ္တစ္ခုကို ခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ စိုးေလးရဲ႕ စူပါမင္း၀တ္စံုလုိမ်ိဳးေလး လုပ္ထားရွာသည္ကို ေတြ႔လုိက္ရာ ရီရီ စိတ္မေကာင္းပင္ျဖစ္မိသြားေတာ့ သည္။
"သားေရ ဘယ္ကိုလဲ စာေတြျပီးျပီလား"
"ျပီးျပီေမၾကီး သား စိုးေလးနဲ႔တုိက္သစ္မွာသြားေဆာ့ဦးမယ္ေနာ္"
ၾကည္ေ၀တုိ႔ေဆာက္ထားတဲ့တုိက္သစ္က ႏွစ္ျခံေက်ာ္မွာမုိ႔ စိုးေလးနဲ႔သားတုိ႔သြားေဆာ့ေနက် ျဖစ္သည္။
ေဆးမသုတ္၊အေခ်ာမကိုင္ရေသးလ်က္ရွိေနဆဲ ႏွစ္ထပ္တုိက္တစ္လံုးပင္။ကြဲစရာ၊ခ်စရာ မွန္ေတြပင္ မတပ္ရေသးတာမုိ႔ သူတုိ႔ညီအစ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာ့ကစားလုိ႔ရတဲ့ ေနရတစ္ခုပင္။
"ခဏပဲသြားေဆာ့ေနာ္သား..အျမင့္ေတြလည္းတက္မေဆာ့နဲ႔ဦး ၾကားလား ခဏေနလုိ႔ျပန္မလာရင္ ေမၾကီး လုိက္လာမွာေနာ္"
သားက ေခါင္းညိတ္လ်က္ စိုးေလးဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ ပါသြားေလေတာ့သည္။
.................................
"မရီရီ မရီရီ"
အ၀တ္ေတြလွန္းေနတုန္းမွာပဲ တစ္ျခံေက်ာ္က ကိုလွတင့္တစ္ေယာက္ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ရင္း အေျပးတပိုင္း၀င္လာတာေၾကာင့္ အလန္႔တၾကားျဖစ္ကာ
"ဘာလဲ ကိုတင့္ ဘာျဖစ္လာလုိ႔လဲ"
"ခင္ဗ်ားတုိ႔အိမ္ကကေလးေတြ တုိက္သစ္ေပၚကျပဳတ္က်လုိ႔ လာၾကပါဦးဗ်"
"အမေလး ငါ့သားေလး ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ"
အိမ္ထဲမွေန၍ နားစြင့္ေနပံုရေသာၾကည္ေ၀တစ္ေယာက္ မ်က္ကလဲဆန္ျပာနဲ႔ေျပးထြက္သြားေတာ့မွ မင္သက္ေနတဲ့ရီရီ႕မွာ ၾကည္ေ၀့ေနာက္ကေျပးလုိက္ရေတာျ့ပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"၀ရံတာေအာက္တည့္တည့္မွာ သဲပံုရွိေနတာ အမ်ားၾကီးကံေကာင္းတယ္ဗ်ာ ႏဳိ႔မုိ႔ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေလးေတြအတြက္ မေတြးရဲစရာပဲ"
ဆရာ၀န္ၾကီးအနီးတြင္ကိုသက္ႏွင့္ကိုေအာင္တုိ႔က ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ နားေထာင္ေနၾကေပမယ့္ ၾကည္ေ၀နဲ႔မမရီတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ကေလးမ်ားအနီးတြင္ တရွံဳ႕ရွံဳ႕ျဖစ္ေနဆဲ
"ေတာ္ပါေတာ့ၾကည္ရယ္ ကေလးေတြလည္းအရိုးေတြထိခိုက္ရံုေလာက္ပဲကြာ...ကံအမ်ားၾကီး ေကာင္းလုိ႔သာေပါ့"
ေမ့ေဆးျပယ္ေနျပီျဖစ္တဲ့ လင္းလင္း တရွုံ႕မဲ့မဲ့ႏွင့္
"သားကစိုးေလးကိုေျပာပါတယ္...ဒီ၀တ္စံုေတြက တကယ္ပ်ံလုိ႔မရဘူးလုိ႔ေမၾကီးေျပာထားတယ္ဆိုတာကို စိုးေလးက
မင္းအေမေျပာတာကအမွားေတြတဲ့..ငါ့အေမကေျပာတယ္တဲ့ စူပါမင္းက ၀တ္စံုရွိလုိ႔ပ်ံႏုိင္တာတဲ့ သူ႕မွာလည္း၀တ္စံုရွိတယ္ပ်ံျပမယ္ဆုိျပီး ၀ရန္တာကေနခုန္ခ်တာ အဲဒါသားက စိုးေလး လက္ကိုလိုက္္ဆြဲရင္းနဲ႔ သားပါျပဳတ္က်သြားတာေမၾကီး"
စကားကိုေရေရလည္လည္နဲ႔ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္ေျပာျပတတ္တဲ့ ရီရီ႕သား လင္းလင္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ ၾကည္ေ၀ကရွုိက္ကာရွဳိက္ကာ ပိုငိုေလေတာ့သည္။
စိုးေလးကျဖင့္ သတိမရေသးတာေၾကာင့္ ပူပန္ေနၾကရသည္။
ရီရီက ေယာင္းမေတာ္ၾကည္ေ၀အနီးသို႔သြားကာ ၾကည္ေ၀ရဲ႕ပုခံုးကိုဆုပ္ကိုင္ႏွစ္သိမ့္လုိက္ေတာ့ ၾကည္ေ၀က ရီရီ႔ရင္ခြင္အတြင္းတုိး၀င္ဖက္တြယ္ကာ
"ၾကည္ေ၀့ကုိခြင့္လႊတ္ၾကပါ"
လုို႔ဆုိလ်က္....ဆက္ကာ ဆက္ကာရွဳိက္ငိုေနေလေတာ့သည္။
###################################################
"နန္းေတာ္ရာသူ"ေရးသားသည္။
31-1-2013
1:39(PM)![]()
********************************************************************************
"ေမေမ..ပီတာပန္ကဘာလုိ႔ပ်ံႏုိင္တာလဲ"
"အရိပ္ရွိလို႔ေပါ့..."
"စူပါမင္းနဲ႔စပိုက္တာမင္းကေကာဟင္"
"၀တ္စံုေတြရွိလုိ႔ေပါ့သားရာ..မင္းလည္းၾကည့္ေနရတာပဲ..ဒီမွာ ေမေမေက်ာက္ေတြၾကည့္ေနတယ္ ခဏခဏေလွ်ာက္မေမးစမ္းနဲ႔"
စိုးေလးရဲ႕မသိနားမလည္တဲ့အေမးကို ၾကည္ေ၀ေျဖေနပံုအားၾကည့္လ်က္ ရီရီစိတ္ပ်က္သြားမိသည္။
မိမိအလုပ္မအားတာနဲ႔ပဲ ကေလးအမွတ္မွားစရာေတြျဖစ္ေအာင္ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းထဲက အတုိင္း အလုိက္သင့္ေျဖေနေသာ ၾကည္ေ၀ကို အားမလုိအားမရျဖစ္ေနေပမယ့္ သူတို႔သားအမိ ၾကားထဲ ဆရာမၾကီး၀င္၀င္လုပ္တယ္ ဆိုျပီး ေမာင္ေလးကိုတုိင္မွာစုိးတာေၾကာင့္ ရီရီဘာမွ၀င္မေျပာ ေတာ့။
ေယာင္းမေတာ္ၾကည္ေ၀က ေနရာတကာ အစိုးရိမ္ၾကီးစြာ ၀င္ေျပာတတ္၊သတိေပးတတ္ေသာ ရီရီ႕ကိုလံုး၀အျမင္မၾကည္တတ္။
"အကို႔အစ္မက ေနရာတကာ ဆရာမၾကီး ၀င္၀င္လုပ္တယ္ သစ္ထုတ္ရံုးမွာလုပ္လုိ႔သာပဲ ေက်ာင္းဆရာမသာ ဆုိရင္ ၾကည္တုိ႔ေနစရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး"
ဆုိျပီးေမာင္ေလးထံေျပာေနသံေတြကို ရီရီ အတုိင္းသားၾကားခဲ့ျပီးကတည္းက စိုးေလးဘာလုပ္လုပ္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဟန္႔ရံု၊သူ႔အေဖနဲ႔အေမကို လွမ္းအသိေပးတတ္ရံုကလြဲျပီး ဘာမွ၀င္မေျပာျဖစ္ ေတာ့။ေမာင္ေလးေကာ ၾကည္ေ၀ပါ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ၀ယ္ေရာင္းအလုပ္ လုပ္ေနၾကတာမုိ႔ ၀င္ေငြေကာင္းသလုိ အရမ္းလည္းအလုပ္မ်ားၾကသျဖင့္ စိုးေလးလိုသမွ်ကို အၾကိဳက္ျဖည့္ဆည္းေပး ႏုိင္လင့္ကစား ၾကပ္မတ္ဂရုစိုက္ႏုိင္မွဳမွာေတာ့ ၀န္ထမ္းလင္မယားျဖစ္တဲ့ရီရီတုိ႔ေလာက္အခ်ိန္မေပး ႏုိင္ပါ။ဒါ့ေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ရီရီတုိ႔သားလင္းလင္းနဲ႔စိုးေလးတို႔ရဲ႕အထာ ကို ရီရီတုိ႔ကပိုိသိပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ တူအရင္းကို သားအရင္းနဲ႔မျခား သြန္သင္ဆံုးမ ၾကပ္မတ္ေပးေပမယ့္ ေယာင္းမလုပ္သူ က လံုး၀သေဘာမက်တာမုိ႔ ရီရီ႕အေနနဲ႔ ရင္ေမာစြာပဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ၾကည့္ေနေပးရသည္။
အခုလည္းပဲေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းတြင္ ထုိင္ေနေသာသူတုိ႔သားအမိကို အသံမျပဳပဲ ရံုးကျပန္လာ တ့ဲံ၀တ္စံုေတြလဲရန္ မိမိတို႔အခန္းရွိရာအေပၚထပ္သို႔သာ တက္ခဲ့လုိက္ေတာ့သည္။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"ဒီေ၀ါ့ကင္းရွူးၾကီးခၽြတ္မယ္...၀တ္ခ်င္ဘူး ပူတယ္"
အိမ္ေရွ႕ဖိနပ္ခၽြတ္တြင္ထုိင္ကာ အိမ္ေဖာ္အေထြးအား တဂ်ီဂ်ီလုပ္ေနေသာ စိုးေလးအသံေၾကာင့္ ၾကည္ေ၀ သားအနီးသို႔ခ်ဥ္းကပ္လာျပီး
"အဲ့ဒါကဘာျဖစ္ေနတာလဲသား အရင္လည္းစီးေနတာပဲဟာ ဒီေ၀ါ့ကင္းရွူးက သားဦးေလးႏုိင္ငံျခားကပို႔လုိက္တာေလ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြျမင္ရင္ အရမ္းလွတာပဲလုိ႔ေျပာၾကမွာ..."
စိုးေလးက ၾကည္ေ၀့စကားေၾကာင့္ စီးခ်င္သလုိလို၊မစီးခ်င္သလိုလိုေတြေ၀သြားျပီး
"ၾကီးၾကီးကေျပာတယ္ သားတုိ႔ဆီမွာကရာသီဥတုပူတယ္တဲ့ ေက်ာင္းမွာဒီဖိနပ္ၾကီးစီးထားရင္ ေန႔လည္က် ေျခဖ၀ါးကပူလာရင္ သားစိတ္ညစ္ရလိမ့္မယ္တဲ့..ေဆာင္းတြင္းမွစီးလုိ႔ေျပာတယ္"
ေယာင္းမေတာ္မမရီလက္ခ်က္ဆုိတာ သိလုိက္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ ၾကည္ေ၀ေဒါသေထာင္းခနဲထ သြားေတာ့သည္။ၾကည္ေ၀့ဘက္က ဘယ္ေနရာမွ၀င္ပါတာမၾကိဳက္ေၾကာင္း အတိအလင္းနီးပါး ေျပာထားတာေတာင္မွ မေနႏိုင္မထုိင္ႏိုင္ ၀င္ပါခ်င္ေနေသးသည္။
ၾကည္ေ၀တုိ႔အတြက္ကေတာ့ သားကိုေက်ာင္းသြားတဲ့အခါ သူမ်ားကေလးေတြထက္ ေတာက္ေတာက္ပပ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ေစခ်င္သည္။
ကိုယ္ကအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔အျပိဳင္အဆုိင္ေနရတာေလ။မမရီတို႔လုိ လခစားလူစုၾကားမွာေတာ့ သူမသာ၊ကိုယ္မထူးေတြမုိ႔ ဘယ္ေလာက္ျပိဳင္ႏုိင္မွာမုိ႔လဲ။
ေက်ာင္းမွာက ၾကည္ေ၀့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ကေလးေတြ၊စီးပြားျပိဳင္ဖက္ေတြရဲ႕သားသမီးေတြနဲ႔ျဖစ္ တာေၾကာင့္ ၾကည္ေ၀့သားကို အားလံုးအလယ္မွာ အတင့္တယ္ဆံုးျဖစ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြက ထိန္းမရႏုိင္ပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း ႏဳိင္ငံျခားမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ၾကည္ေ၀့ေမာင္ေလးထံ ၾကည္ေ၀တုိ႔လိုအပ္သမွ် အသံုးအေဆာင္အဆန္းအျပားေတြ မွာေလ့ရွိတတ္ျပီး သံုးစြဲ၀တ္ဆင္ကာ ေနလာခဲ့သည္။
အခုေတာ့ မေအရဲ႕ဆင္ယင္မွဳကိုေတာင္ ကလန္ကဆန္လုပ္လာေအာင္ သားေတာ္ေမာင္အား ဆရာၾကီးလုပ္သြားေသာ ေယာင္းမေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ဥ္ေပါက္မိတာေၾကာင့္
"ဒီမွာစိုးေလး အေမေျပာတာေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထား..ေနာက္ကို ကိုယ့္အေဖအေမ ေျပာတာမဟုတ္ရင္ ၾကီးၾကီးမကလို႔ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မယံုနဲ႔သိလား...သူတုိ႔ေျပာတာေတြက အမွားေတြခ်ည့္ပဲ..အေမေျပာတာမွအမွန္ေနာ္...သိလား"
သားေတာ္ေမာင္စိုးေလးက မ်က္လံဳးအျပဴးသားနဲ႕ ေခါင္းျငိမ့္ျပေပမယ့္ ၾကည္ေ၀့ စိတ္ထဲ၀ယ္ လံုး၀မေက်နပ္ႏုိင္။လင္ေတာ္ေမာင္လာရင္ ေျပာျပျပီး အေမြကိစၥကိုျပတ္ျပတ္သားသားလုပ္ကာ ၾကည္ေ၀တုိ႔ေဆာက္ ေနေသာ တုိက္သစ္သို႔ အျပီးသတ္တာနဲ႔ေျပာင္းရန္ တုိင္ပင္ရေခ် ေတာ ့မည္ဟုဆံုးျဖတ္လုိက္မိေတာ့သည္။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲေမာင္ေလးရယ္...မမရီလည္း ဘာမွ၀င္မေျပာျဖစ္တာၾကာပါျပီ... အခုလုိခ်က္ခ်င္းၾကီးဆုိေတာ့"
"အခုကိစၥတစ္ခုတည္းရယ္လုိ႔မဟုတ္ဘူးမမေရ...မမတုိ႔သမီးေယာင္းမႏွစ္ေယာက္က ဘယ္လုိမွ နီးနီးစပ္စပ္ေနလုိ႔ျဖစ္မွာမဟုတ္တာကၽြန္ေတာ္သိတယ္...ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း စီးပြားေရးကတစ္ဖက္ နဲ႔အလုပ္ရွုပ္ရတဲ့အထဲ မိန္းမနဲ႔အစ္မၾကား ဗ်ာမ်ားျပီးေသာကေရာက္ေရာက္ေနရတာ နားခ်င္လွျပီ"
တစ္ဦးတည္းေသာ ေမာင္ေလးက အခုလုိၾကီးျပတ္ျပတ္သားသားဆိုလာေတာ့ ရီရီ႕အေနနဲ႔၀မ္းနည္း လြန္းလွသည္။
"ငသက္ေျပာတာလဲဟုတ္ပါတယ္အရီရယ္...အခုရွဳပ္မွေနာင္ရွင္း ျပတ္ျပတ္သားသားျဖစ္သြားတာပဲ ေကာင္းပါတယ္...မင္းတုိ႔အေမြဆုိင္ကိစၥကို လက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္ကဘာမွ၀င္မေျပာလုိေပမယ့္ ၾကည္ေ၀ကမွ အတူမေနခ်င္ေတာ့ဘူးဆုိမွေတာ့ အေမြခြဲလိုက္ၾကပါေတာ့ကြာ...တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ငသက္ရာ ငါတုိ႔မိသားစုအတြက္ တစ္ေနရာရာေလာက္ အရင္ရွာပါရေစဦး... မင္းတုိ႔က အမ္းမယ့္ လူေတြဆုိေတာ့...ငါတုိ႔နဲ႔သင့္ေတာ္မယ့္ေနရာေလးေတြ႔မွ ေျပာင္းပါရေစ"
"ဒါကေျပာေနစရာလားကိုေအာင္ရာ..ကၽြန္ေတာ့္အစ္မအရင္းၾကီးပါဗ်...အခုဟာက ျပတ္ျပတ္သားသားျဖစ္ေအာင္သာ ေဆြးေႏြးလုိက္တာ ျဗဳန္းစားၾကီးေတာ့ မလုပ္ၾကေသးပါဘူး"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘအေမြေလးကို မမႏွေျမာလုိက္တာေမာင္ေလးရယ္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ျပန္မေရာင္းပါနဲ႔ေနာ္"
"ဒါေတြေတြးမေနပါနဲ႔ဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း တုိက္သစ္ထဲေငြေတြ၀င္ေနတာဆုိေတာ့ မမတုိ႔ကို အမ္းျပီးရင္ နည္းနည္းျပင္ဆင္ျပီး ျပန္ထုတ္မွအဆင္ေျပမွာဗ်"
ေမာင္ေလးကိုသက္က ေျပာဆုိျပီးတာနဲ႔ ဆင္းခ်သြားႏုိင္ေပမယ့္ ရီရီအတြက္ကေတာ့ မ်က္ရည္ တလည္လည္နဲ႔က်န္ခဲ့ရျပီ။
ေၾသာ္...ရီရီကိုက လွ်ာရွည္လုိက္မိျပန္တာကိုး..ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲေလ...ေမာင္ေလးဆုိတာလညး္ တစိမ္းဖက္လာျပီဆုိေတာ့ အစ္မကုိေတာင္ သံေယာဇဥ္မထားႏုိင္ေတာ့တာ မဆန္းေလပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"ငွက္ေတြက ဘာလုိ႔ပ်ံႏုိင္တာလဲဟင္"
ရံုးပိတ္ရက္မို႔ အိမ္မွာ သားျဖစ္သူူ ၆ႏွစ္သား လင္းလင္းကို ထမင္းခြံ႕ေကၽြးေနခိုက္ လင္းလင္းက ေမးလုိက္တာပင္။ တေလာတုန္းက စိုးေလးတစ္ေယာက္ သူ႔အေမကိုေမးသံတစ္ခုအား ေတြးမိျပီး လင္းလင္းလည္း ဒီလုိပံုစံေမးေတာ့မယ္ဆုိတာ ၾကိဳသိထားလုိက္မိသည္။
"အေတာင္ပံရွိလုိ႔ေပါ့သားရဲ႕"
"ဒါျဖင့္ စပိုက္တာမန္းတုိ႔၊စူပါမန္းတုိ႔ကေကာ အေတာင္ပံမရွိပဲပ်ံႏုိင္တယ္ေလ"
"အဲဒါေတြက စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြကြယ့္ အျပင္မွာ တကယ္မပ်ံႏုိင္ဘူး သားတို႔ ၾကည့္လုိ႔ေကာင္းေအာင္ ဇာတ္လမ္းလုပ္ျပီးရိုက္ထား၊ေရးထားတာ"
"ဟင္ ...စိုးေလးေျပာတာနဲ႔လည္းမတူဘူး....စိုးေလးကေျပာေတာ့ ၀တ္စံုေတြရွိလုိ႔ပ်ံႏိုင္တာတဲ႔"
ရီရီသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်လုိက္မိသည္။ၾကည္ေ၀ရဲ႕ အာေဘာ္ေတြေပါ့။
လင္းလင္းကိုေတာ့ အမွတ္မမွားရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပထားရမည္ဟုဆံုးျဖတ္ကာ
"စုိးေလးကအသိမွားေနတာ သားရဲ႕ အမွန္က စပိုက္တာမန္းတုိ႔၊စူပါမန္းတုိ႔ဆုိတာလည္း အေမတုိ႔၊သားတုိ႔၊အေဖၾကီးတုိ႔လုိ ရိုးရိုးလူေတြပဲ...မပ်ံႏုိင္ဘူး သိလား။၀တ္စံုေၾကာင့္လည္း မပ်ံႏုိင္ဘူး သားတုိ႔ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ရုိက္ျပထားတာ မွတ္ထားေနာ္"
သားရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ အေတြးတစ္ခုေပၚသြားပံုရကာ တစ္ခ်က္ျပံဳးလ်က္က
"ဒါျဖင့္ သားလည္း ၾကီးလာရင္ ဇာတ္ေကာင္လုပ္ခ်င္တယ္ေမၾကီး သူတုိ႔လုိ ရုိက္ျပခ်င္လုိ႔"
"အမေလးေတာ္ ငါ့သားကမင္းသားလုပ္မယ္ေပါ့..ကဲပါ ငါ့သားၾကီးလာရင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အခုစာၾကိဳးစားထားေနာ္...စာၾကိဳးစားရင္ ၾကီးလာရင္ ဘာမဆုိလုပ္လုိ႔ရတယ္ သိလား..ျပီးေတာ့ အားရွိေအာင္လည္း ေဟာဒီအစားေတြမ်ားမ်ားစားရမယ္....ဒီငါးေတြက သားေလးဥာဏ္ေကာင္း ေအာင္လုိ႔၊ေဟာဒီပဲဟင္းက သားသားအရိုးေတြသန္မာျပီး ပစၥည္းေတြသယ္ႏုိင္ေအာင္လုိ႔ေလ"
ကၽြန္မအေျပာေၾကာင္ ့ သားက ေခါင္းညိတ္ျပကာ စားေလသည္။ သားနဲ႔ေနရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ ေတြမွာ လတ္တေလာ ေသာကေတြကို ေဘးဖယ္လ်က္ သားနဲ႔တန္းတူ ဘာမဆုိ စိတ္၀င္တစား ျပဳမူ ဆက္ဆံေပးေလ့ရွိတာ ရီရီ႕အက်င့္လုိ ျဖစ္လုိ႔ေနေခ်ျပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"အိမ္ကသားေတာ္ေမာင္ကေတာ့ႏွင္းေရ သူ႔အန္တီေလး ရန္ကုန္ကျပန္လာလုိ႔ သူမွာလုိက္တဲ့ စူပါမင္း၀တ္စံုေတြ၊ကစားစရာေတြသြားယူေလရဲ႕...ဖုိးတာမွာဆုိင္ကယ္နဲ႔လိုက္ပို႔ေနရတယ္"
"အမေလး အခုေခတ္ကေလးေတြကေတာ့ အဆန္းအျပားဆုိ အကုန္သိေနျပီၾကည္ေရ နင္ကသား ေမြးထားေတာ့ပိုဆုိးတာေပါ့ ငါ့မွာသမီးတစ္ေယာက္ေတာင္ ေတာ္ၾကာ ဟိုအက်ီ ၤ၊ေတာ္ၾကာ ဒီစကတ္နဲ႔ဟိုတစ္ေန႔ကလဲ နားဆြဲအသစ္ပူဆာလုိ႔ လုပ္ေပးလုိက္ရေသး ဒါေတာင္၅ႏွစ္ပဲရွိေသးလုိ႔ ေပါ့...."
"အမေလး အမေလး အတူတူပဲေဟ့...အိမ္ကစိုးေလးလည္း ၅ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္ စိုင္းစိုင္းဦးထုပ္၀ယ္ေပး ရဲေလးအက်ီ ၤ၀ယ္ေပးနဲ႔ ပူဆာတတ္လုိက္တာမွ ဟင္းဟင္း"
ေအာက္ထပ္တြင္ အတုိင္အေဖာ္ညီစြာ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနၾကေသာ ေယာင္းမေတာ္ၾကည္ေ၀နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆန္စက္ပိုင္ရွင္သမီး ႏွင္းသီတာတုိ႔ရဲ႕စကားသံေတြကို ေရကန္တြင္ အ၀တ္ေလွ်ာ္ ေနရာမွ ရီရီအတုိင္းသားၾကားေနရသည္။
ႏွင္းသီတာျပန္သြားျပီ တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့မွ ၾကည္ေ၀တုိ႔အလုပ္သမားေလးဖုိးတာႏွင့္ စိုးေလးတို႔ ၾကည္ေ၀တုိ႔မိဘမ်ားအိမ္မွ ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။
စိုးေလးရဲ႕လက္ထဲတြင္ အထုပ္အပိုးေတြနဲ႔မုိ႔ ၾကည္ေ၀့ညီမရန္ကုန္ကအျပန္ ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ပံုရသည္။စိုးေလးက အိမ္ထဲခဏ၀င္သြားျပီး...စူပါမင္း၀တ္စံုလုိမ်ိဳး ကေလးေတြအတြက္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ ၀တ္စံုေလးကို ၀တ္ကာျပန္ထြက္လာျပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္ေနတဲ့ရီရီအား
"ၾကီးၾကီးေရ..လင္းလင္းေကာ"
"လင္းလင္း အိမ္စာေရးေနတယ္သားေရ"
စိုးေလးက ေဘးေလွကားမွေန၍အိမ္ေပၚသို႔ တ၀ုန္း၀ုန္းေျပးတက္သြားလ်က္ လင္းလင္းကုိ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေခၚသည္။
ခဏေနေတာ့ စိုးေလးနဲ႔သားေတာ္ေမာင္ လင္းလင္းတုိ႔ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာတာကိုေတြ႔လုိက္ရ သည္။လင္းလင္းက လည္ပင္းတြင္ သူ႔အေဖပုဆုိးအစုတ္တစ္ခုကို ခ်ည္ေႏွာင္လ်က္ စိုးေလးရဲ႕ စူပါမင္း၀တ္စံုလုိမ်ိဳးေလး လုပ္ထားရွာသည္ကို ေတြ႔လုိက္ရာ ရီရီ စိတ္မေကာင္းပင္ျဖစ္မိသြားေတာ့ သည္။
"သားေရ ဘယ္ကိုလဲ စာေတြျပီးျပီလား"
"ျပီးျပီေမၾကီး သား စိုးေလးနဲ႔တုိက္သစ္မွာသြားေဆာ့ဦးမယ္ေနာ္"
ၾကည္ေ၀တုိ႔ေဆာက္ထားတဲ့တုိက္သစ္က ႏွစ္ျခံေက်ာ္မွာမုိ႔ စိုးေလးနဲ႔သားတုိ႔သြားေဆာ့ေနက် ျဖစ္သည္။
ေဆးမသုတ္၊အေခ်ာမကိုင္ရေသးလ်က္ရွိေနဆဲ ႏွစ္ထပ္တုိက္တစ္လံုးပင္။ကြဲစရာ၊ခ်စရာ မွန္ေတြပင္ မတပ္ရေသးတာမုိ႔ သူတုိ႔ညီအစ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာ့ကစားလုိ႔ရတဲ့ ေနရတစ္ခုပင္။
"ခဏပဲသြားေဆာ့ေနာ္သား..အျမင့္ေတြလည္းတက္မေဆာ့နဲ႔ဦး ၾကားလား ခဏေနလုိ႔ျပန္မလာရင္ ေမၾကီး လုိက္လာမွာေနာ္"
သားက ေခါင္းညိတ္လ်က္ စိုးေလးဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ ပါသြားေလေတာ့သည္။
.................................
"မရီရီ မရီရီ"
အ၀တ္ေတြလွန္းေနတုန္းမွာပဲ တစ္ျခံေက်ာ္က ကိုလွတင့္တစ္ေယာက္ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ရင္း အေျပးတပိုင္း၀င္လာတာေၾကာင့္ အလန္႔တၾကားျဖစ္ကာ
"ဘာလဲ ကိုတင့္ ဘာျဖစ္လာလုိ႔လဲ"
"ခင္ဗ်ားတုိ႔အိမ္ကကေလးေတြ တုိက္သစ္ေပၚကျပဳတ္က်လုိ႔ လာၾကပါဦးဗ်"
"အမေလး ငါ့သားေလး ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ"
အိမ္ထဲမွေန၍ နားစြင့္ေနပံုရေသာၾကည္ေ၀တစ္ေယာက္ မ်က္ကလဲဆန္ျပာနဲ႔ေျပးထြက္သြားေတာ့မွ မင္သက္ေနတဲ့ရီရီ႕မွာ ၾကည္ေ၀့ေနာက္ကေျပးလုိက္ရေတာျ့ပီ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
"၀ရံတာေအာက္တည့္တည့္မွာ သဲပံုရွိေနတာ အမ်ားၾကီးကံေကာင္းတယ္ဗ်ာ ႏဳိ႔မုိ႔ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေလးေတြအတြက္ မေတြးရဲစရာပဲ"
ဆရာ၀န္ၾကီးအနီးတြင္ကိုသက္ႏွင့္ကိုေအာင္တုိ႔က ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ နားေထာင္ေနၾကေပမယ့္ ၾကည္ေ၀နဲ႔မမရီတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ကေလးမ်ားအနီးတြင္ တရွံဳ႕ရွံဳ႕ျဖစ္ေနဆဲ
"ေတာ္ပါေတာ့ၾကည္ရယ္ ကေလးေတြလည္းအရိုးေတြထိခိုက္ရံုေလာက္ပဲကြာ...ကံအမ်ားၾကီး ေကာင္းလုိ႔သာေပါ့"
ေမ့ေဆးျပယ္ေနျပီျဖစ္တဲ့ လင္းလင္း တရွုံ႕မဲ့မဲ့ႏွင့္
"သားကစိုးေလးကိုေျပာပါတယ္...ဒီ၀တ္စံုေတြက တကယ္ပ်ံလုိ႔မရဘူးလုိ႔ေမၾကီးေျပာထားတယ္ဆိုတာကို စိုးေလးက
မင္းအေမေျပာတာကအမွားေတြတဲ့..ငါ့အေမကေျပာတယ္တဲ့ စူပါမင္းက ၀တ္စံုရွိလုိ႔ပ်ံႏုိင္တာတဲ့ သူ႕မွာလည္း၀တ္စံုရွိတယ္ပ်ံျပမယ္ဆုိျပီး ၀ရန္တာကေနခုန္ခ်တာ အဲဒါသားက စိုးေလး လက္ကိုလိုက္္ဆြဲရင္းနဲ႔ သားပါျပဳတ္က်သြားတာေမၾကီး"
စကားကိုေရေရလည္လည္နဲ႔ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္ေျပာျပတတ္တဲ့ ရီရီ႕သား လင္းလင္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ ၾကည္ေ၀ကရွုိက္ကာရွဳိက္ကာ ပိုငိုေလေတာ့သည္။
စိုးေလးကျဖင့္ သတိမရေသးတာေၾကာင့္ ပူပန္ေနၾကရသည္။
ရီရီက ေယာင္းမေတာ္ၾကည္ေ၀အနီးသို႔သြားကာ ၾကည္ေ၀ရဲ႕ပုခံုးကိုဆုပ္ကိုင္ႏွစ္သိမ့္လုိက္ေတာ့ ၾကည္ေ၀က ရီရီ႔ရင္ခြင္အတြင္းတုိး၀င္ဖက္တြယ္ကာ
"ၾကည္ေ၀့ကုိခြင့္လႊတ္ၾကပါ"
လုို႔ဆုိလ်က္....ဆက္ကာ ဆက္ကာရွဳိက္ငိုေနေလေတာ့သည္။
###################################################
"နန္းေတာ္ရာသူ"ေရးသားသည္။
31-1-2013
1:39(PM)