♥★ထီလာသားကိုကညႊတ္ႏြယ္နွင့္အင္တာဗ်ဳးျခင္း♥★

အင္တာဗ်ဴးေတာင္ အေမးခံရတယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ဟုတ္တဲ ့ငါပါလားလို ့ ဘဝင္ျမင့္သြားျပီဗ်ိဳ  ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့ကို အခမဲ ့ ေႀကာ္ျငာေပးသလိုျဖစ္မွာဆိုေတာ့ အတိုင္းမသိ ဝမ္းေျမာက္

မိတယ္ဗ်။အဲေတာ့၊ ေမးေစဗ်ားးးးးးးး။

အကိုနာမည္ေနာက္က(ထီလာ)ဆိုတာအကိုဇာတိကိုေျပာတာလားရွင့္။

ဟုတ္ပါတယ္။ မိတၳီလာျမိဳ  ့ဟာ ကၽြန္ေတာ့ဇာတိ ခ်က္ျမွဳပ္ပါပဲ။ သူငယ္ရွင္း က

အင္တာဗ်ဴးတာတင္မဟုတ္ပဲ၊ ေဗဒင္လည္းကၽြမ္းတာပဲေနာ္။ အားက်တယ္ဗ်ာ။    ့   ့    ့    း)

အကိုကညႊတ္ႏြယ္ဆိုတဲ့နာမည္ကိုဘယ္လုိစိတ္ကူးနဲ႔ေပးျဖစ္တာလည္းရွင့္။

 ကၽြန္ေတာ့ကေလာင္နာမည္ကုိ ေမးမွ ေမးပါ ့မလားလို ့။( မေမးလည္း ဇြတ္ေျဖဖို ့စိတ္ကူးရွိျပီးသား)

ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့။ ကၽြန္ေတာ့နာမည္က မိန္းကေလးဆန္ေနသလားမသိဘူးဗ်ာ။ ခဏခဏမိန္းကေလးထင္ျပီး လာလာ "ဟိုင္း" ႀကတာ။ ဟုတ္ကဲ ့ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ကညြတ္ႏြယ္ပါခင္ဗ်။

ဘာညာ ဆိုျပီး ေယာကၤ်ားေလးမွန္းသိေအာင္ အရိပ္အေယာင္ ျပလိုက္မွ လစ္လစ္ သြားႀကတာ။

(ခိခိ)

အဲလိုမ်ိဳးေတြ ေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့နာမည္ကိစၥကို ေႀကာ္ျငာဝင္ခ်င္ေနတာပါ။ ဒီနာမည္ကို ေပးျဖစ္ခဲ ့တာက ဒီလိုပါခင္ဗ်။ အက္ေဆးစာပံုစံတို ့ရဲ  ့အေစာဆံုး စာ တစ္ပုဒ္ျဖစ္တဲ ့

"ေကာက္ရိုးႏြယ္" ဆိုတဲ ့ စာကို  "ဆရာႀကီးေဇယ်" ကေရးခဲ ့ပါတယ္။ အဲဒီစာကို ေက်ာင္းမွာတုန္း

က သင္ရိုးမွာပါလို ့သင္ခဲ ့ရပါတယ္။ လယ္ကြင္းပတ္ႀကားအက္ထဲက ေကာက္ရိုးႏြယ္ ကေလးနဲ ့ လယ္သူမေလး တို ့အေႀကာင္းကိုယွဥ္ေရးျပထားတာပါ။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကတည္းက "ေကာက္ရိုးႏြယ္" ဆိုတဲ ့အသံုးေလးကိုႀကိဳက္ေနခဲ ့တာ။ အခုလို မေတာက္တေခါက္ စာေရးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကေလာင္နာမည္ေပးခ်င္လာတယ္ေလဗ်ာ။ အဲေတာ့ သူ ့အတိုင္းလည္း မိတၱဴမကူးခ်င္ေတာ့ "ကညြတ္ႏြယ္" လို ့ေပးျဖစ္လိုက္ပါတယ္။ေနာက္တစ္ခ်က္က ကညြတ္ပင္ ဆိုတာ အျမင့္တစ္ေတာင္သာသာ ေလးနဲ ့ သက္တမ္းတိုအပင္မ်ိဳးပါ။တို ့စရာအျဖစ္စားစား၊ သုတ္ပဲစားစား၊ ေႀကာ္ပဲစားစား အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ဆီးခ်ိဳေရာဂါကိုထိန္းေပးသလို ၊ လူ ့ခႏၶာ ကိုယ္ရဲ  ့ အဆိပ္အေတာက္ေတြကို ဖယ္ရွားေပးတယ္လို ့ လည္း

သိခဲ ့ဖူးပါတယ္။ အဲေတာ့ ဝါသနာေႀကာင့္ စာေရးေတာ့မယ္ ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစမယ္ ့

စာမ်ိဳးေတြကို သတိထားျပီး ေရွာင္ရွားေစလိုတဲ ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ အျမဲ

သတိထား မိေစဖို ့ ဒီ "ကညြတ္ႏြယ္" ဆိုတဲ ့နာမည္ကို ေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

အကိုရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမနဲ႔ ယခုလက္ရွိေနထုိင္ေနတဲ့ ေနရပ္ေလးသိပါရေစရွင္။

 ေမြးရပ္ေျမကေတာ့ အစက ေျပာခဲ ့သလို မိတၳီလာျမိဳ ့ပါ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အတည္တက်

ဘယ္မွာမွ မေနျဖစ္ေသးပါဘူး။ အလုပ္သဘာဝအရ ေႀကာင့္ပါခင္ဗ်။

အကိုအသက္ေလးကိုသိပါရေစရွင့္(ေသမင္းမသိေအာင္တိုးတိုးေျပာေနာ္စတာေနာ္စိတ္မဆိုးနဲ႔):D

 ဟိုက္၊ အဲဒါမွဂြက်ျပီ၊ ကၽြန္ေတာ္က မွတ္ပံုတင္ထဲမွာေတာင္ အသက္လိမ္ထားတာဗ်။

 လဝက နဲ ့ ျပႆနာမတက္ခ်င္ဘူးဗ်ာ။ ျပီးေတာ့၊ ေသမင္းက နားပါးတယ္ဗ်။(ခိခိအေနာ္ပါဘူးေနာ္)

အကိုရဲ့ အၾကိဳက္ဆံုးအရာေလးေတြ ဥပမာ- အစားအစာ၊ အေရာင္နဲ႔ ၀ါသနာပါတာေလးေတြကိုလည္း ေျပာျပေပးပါအံုးရွင္။

 

အစားအစာကေတာ့ သစ္သား ကို အရသာရွိေအာင္ ခ်က္ေပးမယ္ဆိုရင္ ၊ ဝါးလို ့လည္းလြယ္ေအာင္

 (ႏူးေအာင္) ခ်က္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ စားတတ္တာမို ့ အကုန္ႀကိဳက္ပါတယ္။ ;p(တိန္ဖလားဖလား)

 အေရာင္ကေတာ့ အျဖဴ နဲ ့အျပာ ေရာင္ကို ႀကိဳက္ပါတယ္။ ဝါသနာပါတာကေတာ့။

(အဲ၊ ဘာမွေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မရွိဘူးေနာ္)(ေတာ္ေတာ္ခ်ီးက်ဳးထားတယ္ေနာ္ကိုယ္ဘာသာခိခိ)

 စစ္တုရင္ထိုးတယ္၊ဘိလိယက္ထိုးတယ္၊ ဂစ္တာတီးတယ္၊ စာဖတ္တယ္၊ စာေရးတယ္ ဒါပါပဲ။

 အဲဒါေတြထဲမွာ စာဖတ္ရတာကို အႀကိဳက္ဆံုးပါ။

ကိုယ္ခ်စ္တဲ ့သူေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္တဲ ့အခ်စ္မ်ိဳးသာပဲ အခ်စ္လို ့ဆိုရမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္

 ႀကံဳဖူးခဲ ့တဲ ့အခ်စ္ကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အစြမ္းကုန္ နားလည္မွဳေပးႏိုင္စြမ္းတဲ ့

 အခ်စ္မ်ိဳးလို ့ပဲ ေျပာရေတာ့မွာေပါ ့ဗ်ာ။(ေပးဆပ္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေပါ့ေနာ္)

 

အကိုရဲ  ့ဘဝလက္တြဲေဖၚကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေစရမယ္လို ့ ရည္ရြယ္ထားတာမ်ား ရွိပါသလဲရွင့္။

 

ကၽြန္ေတာ္က ပန္းတကာ့ပန္းေတြထဲမွာ ခေရပန္းကို အႀကိဳက္ဆံုးပါ။ သူ ့ကိုပန္ခ်င္ရင္

 တစ္ပြင့္တည္း ပန္ဖို ့ခက္တယ္။ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ ့ သီကံုးျပီးပန္မွရတယ္။ ဆူးရွိတဲ ့ပန္းမ်ိဳး

 မဟုတ္ဘူး။ အေရာင္ကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး မေျပာင္းပဲ တစ္မ်ိဳးတည္းရွိတယ္။ သူ ့ရနံ ့က

 မစူးရွဘူး။ သင္းသင္းေလး။ အဖူးအငံု ဘဝမွာလည္း ေမႊးတယ္။ အပြင့္ဘဝမွာလည္း ေမႊးတယ္။

 မိခင္အပင္ကိုစြန္ ့ခြာျပီးတဲ ့ေနာက္မွာလည္း ရက္ေတာ္ေတာ္ႀကာႀကာအထိ ေမႊးတယ္။ ေနာက္ဆံုး

 အစိုဓါတ္ကုန္ျပီး ႏြမ္းေသြ ့ သြားတဲ ့အထိ ေမႊြးေနတုန္းပါပဲ။

 အဲဒါေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရည္ရြယ္တဲ ့ ဘဝေဖၚဟာ ခေရ ပန္းေလးလိုပဲ ျဖစ္ေစ ့ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

အကိုအေနနဲ႔ခုေခတ္လူငယ္ေတြအေပၚဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

 

တိန္။သူငယ္ရွင္း ေမးပံုႀကီးက ကၽြန္ေတာ္က အန္းဒိတ္ ဘိုးေတာ္ႀကီး က်ေနတာပဲ။ခိခိ။

(ခိခိမဟုတ္လို႔လားအေၾကာင္းသိျခင္းေတြေနာ္ငိငိ)

 ေတာ္တယ္။ထက္တယ္။စြန္ ့စားရဲတယ္။ စူးစမ္းတတ္တယ္။ ကိုယ့္ဘဝ ေအာင္ျမင္မွဳကို

 ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ျပီး ရွာတတ္ႀကတယ္။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း အခ်စ္ေရးနဲ ့

 ပတ္သက္ရင္အရမ္းေပါ ့ဆႀကတယ္။ ယံုလြယ္လြန္းႀကတယ္ (အားလံုးေတာ့မဟုတ္ႀကပါဘူး)။

 အားက်စရာေတြရွိသလို အားမရတာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္လို ့ပဲျမင္မိတယ္ဗ်ာ။

ကိုေအာင္ထက္ ဆိုတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေႀကာင့္ေပါ ့ဗ်ာ။ အေႀကာင္းတစ္ခုနဲ ့ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေလ

 ေနတုန္း သူက သိပ္ျပီးႀကည့္မရဘူးနဲ ့တူပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ  ့စာေတြနဲ ့ က်ဳပ္တို ့ဆိုက္ ကို လာျပီး

 ႏွိပ္စက္စမ္းပါ ဆိုျပီး အႏိုင္က်င့္တာနဲ ့ ေရာက္လာရတယ္ေပါ ့ဗ်ာ။

အဟဲ။ ကၽြန္ေတာ္က စာေရးတာကိုဝါသနာပါတယ္ဆိုေပမယ္ ့ စာေရးပ်င္းတယ္ဗ်။ အဲေတာ့

 ခဏခဏ မေရးႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္စာတစ္ပုဒ္ တင္လိုက္တိုင္း ကိုေအာင္ထက္ လာလာျပီး မန္ ့

 (ေဟာက္) သြားတဲ ့ ကြန္းမန္ ့ေတြကိုႀကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္။ ( ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္။ စာေရးဦး။

 ဘာညာ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ ့။ )

  ဝါသနာေႀကာင့္ ေရးခ်င္ေပမယ္ ့ေရးရမွာ(စာရိုက္ရမွာ)ပ်င္းတာေႀကာင့္ ေရးစရာစိတ္ကူး

 ေပၚလာရင္ စာရြက္ အတိုအစေတြနဲ ့ တို ့မွတ္ထားလိုက္တယ္ဗ်။ ေရးခ်င္စိတ္(ဖီးလ္)

 ဝင္လာေတာ့မွ တစ္ထိုင္တည္းေရး ျဖစ္လိုက္တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ကိုယ္ေရးတဲ ့စာကို

 စိတ္တိုင္းမက်ဘူးျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္ေတာ့။ စာတစ္ပုဒ္ေရးျပီးရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းနဲ ့ အေခ်ာမသပ္ႏိုင္ဘူး။

 ခုေနာက္ပိုင္း မ်က္ေစ ့ ေရာဂါေႀကာင့္ပိုျပီး အေရးက်ဲသြားတယ္ဗ်ာ။

  ကဗ်ာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ဆံုးပဲဗ်။ဝတၳဳကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲပါတယ္။

 ဝတၳဳက စာအမ်ားႀကီးေရးရတာေႀကာင့္ေလ။    ့   ့  ့;D

 ေလးငါးဆယ္ပုဒ္ေလာက္ပဲရွိမွာပါ။ ေရးျဖစ္တိုင္းလည္း အေႀကာင္းတစ္ခုခုေႀကာင့္ အမွတ္မထင္

 ျဖစ္ေပၚလာတဲ ့ စိ္တ္ခံစားမွဳ ကိုအေျခခံျပီး ေရးတာေတြခ်ည့္ပါပဲ။ သူ ့ခ်ည့္သပ္သပ္ေတာ ့

 စိတ္ကူးယဥ္ျပီး မေရးတတ္ပါဘူး။

  "သမုဒယႏြယ္" ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရဲ  ့ အျဖစ္ကို အေျခခံျပီး

 စိတ္ကူးယဥ္အေတြးမ်ားမ်ားနဲ ့ ေရးလိုက္တာပါ။ ေရးလိုက္ဖ်က္လိုက္နဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ ေလးလ

 ေလာက္ ေရးလိုက္ရပါတယ္။ ေရးရင္းနဲ ့ လံုးခ်င္းတစ္အုပ္စာေလာက္ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ိဳ ့။

 ေရးျပီးေတာ့ အခန္းဆက္ နဲ ့တင္ေပးမလို ့ ရည္ရြယ္ပါေသးတယ္။ ေနာက္ပို္င္းစိတ္ကူးေျပာင္းျပီး

 အတိုလုပ္လိုက္တာပါ။ အရွည္ကို အတိုလုပ္လိုက္ေတာ့ အဖြဲ ့အႏြဲ  ့အေရး ပိုင္းမွာ အားနည္းနည္း

 ေပ်ာ့သြားပါတယ္။ ဇာတ္အိမ္က ႀကီးေနေတာ့ မူလဇာတ္အိမ္ကို မပ်က္ေစခ်င္တာေႀကာင့္

 ဇာတ္လမ္းကိုအားျပဳတဲ ့အေရးမ်ိဳးလည္း ျဖစ္သြားပါတယ္။ စာကလည္း နည္းနည္း

 ရွည္ေနပါေသးတယ္။ ထပ္ျပင္ဖို ့ကလည္း စ်ာန္မဝင္ေတာ့တာနဲ ့ ဒီအတိုင္းပဲ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ဗ်ာ။

 ထပ္ျပင္ဖို ့ေတာ့ ဆႏၵ ရွိေနပါေသးတယ္။

အကိုသိတဲ့ကဗ်ာေရးသားနည္းပံုစံမ်ားကိုလည္း

ေရႊျမိဳ႔ေတာ္စာေရးသားသူေတြသိေအာင္မွ်ေ၀ေပးပါအုန္းရွင္။

 

အဲဗ်။အဲဒါေတာ့သိပ္မလြယ္ဘူးထင္တယ္။ ေတာ္ႀကာအင္တာဗ်ဴးတာဆိုလို ့ဖတ္မိပါတယ္

 ကဗ်ာေရးနည္းေပါင္းခ်ဳပ္နဲ ့ေတြ ့ေနတယ္လို ့ ျဖစ္ေနမယ္ဗ်။ခိခိ။

  ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာဖူးတဲ ့ကဗ်ာေရးနည္းေတြကေတာ့

 အစေလးလံုး

 

အလယ္သံုး

 

အဆံုးငါးခုႏွစ္။

 

ဆိုတဲ ့ ကဗ်ာအစသံေပါက္ ကေန ဒီေန ့ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြအထိ ပဲလို ့ေျပာရမယ္ထင္တယ္။

 ကဗ်ာ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ မွာ ကဗ်ာပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ထြန္းကားခဲ ့တာဆိုတာ့ အစအဆံုးသာ

 ေလ့လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ဘူးလို ့ေျပာရမွာပါ။ လိုက္စားလို ့မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။

 ကဗ်ာေရးနည္း အမ်ိဳးအစားေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။ ဒီႀကားထဲ ကဗ်ာစာရင္းအသြင္းမခံရတဲ ့

 ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား ေတြလည္း ရွိေသးတယ္ဗ်။ ဥပမာ။ ေမတၱာစာ တို ့ ကြက္စိပ္ တို ့လိုေပါ ့။

  ကၽြန္ေတာ္အေရးမ်ားတာကေတာ့ ေဒြးခ်ိဳး၊ႀတိခ်ိဳး၊ေလးခ်ိဳး အစရွိတဲ ့ အခ်ိဳးကဗ်ာေတြနဲ ့

 ေလးလံုးစပ္ကဗ်ာေတြပါပဲ။ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ကိုလည္းတစ္ခါတေလေရးေလ့ရွိပါတယ္။

 ေမာ္ဒန္မဟုတ္တဲ ့ ဂႏၶဝင္ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားေတြဟာ ကဗ်ာရဲ  ့ဖြဲ ့စည္းပံုနဲ ့ ကာရန္ယူပံုစနစ္

 ေတြက ေဘာင္ခတ္ထားေတာ့ ေရးရတာ နည္းနည္းလက္ဝင္ပါတယ္။ ေမာ္ဒန္ကေတာ့

 လြတ္လပ္ကာရန္စနစ္ ဆိုေတာ့ ဝါသနာပါသူတိုင္း ေရးဖို ့အဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါေတာင္

 ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေတြထဲမွာ အမ်ိဳးကြဲတခ်ိဳ  ့ရွိေနပါေသးတယ္။ ေမာ္ဒန္က စိတ္ကူးရွိသေလာက္

 ခံစားမွဳစ်ာန္ဝင္သေလာက္ အရွိအတိုင္းခ်ျပလို ့ရတာမို ့ ကာရန္ နဲ ့ကဗ်ာေတြထက္ ဒီေခတ္မွာ

 အသံုးပိုျပီးတြင္က်ယ္ေနပါတယ္။ ဒီေန ့ပံုႏွိပ္မဂၢဇင္း ေတြကိုႀကည့္ရင္ ပိုျပီးျမင္သာမွာပါဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ့ကဗ်ာပိုးနဲ ့ပတ္သက္လို ့ လက္ဦးဆရာေတြကေတာ့ ဆရာမႀကီး ေဒၚသန္းႀကင္နဲ ့

 ဆရာႀကီး ဦးေအးေငြ(ပန္းဝကၤပါ) တို ့ပါ။

 အတုျမင္အတတ္သင္ခဲ ့ရတဲ ့ဆရာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ ပုဂံေခတ္ "ျမကန္"

 ကဗ်ာရွင္ကစလို ့ ၊ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္ တို ့အလယ္ ဒီေန ့ ပံုႏွိပ္မီဒီယာ

 မွာေကာ အြန္လိုင္းမီဒီယာ မွာပါ ေရးသားေနတဲ့သူေတြအဆံုး အားလံုးလိုလိုပါပဲ။

  ကၽြန္ေတာ္အားက်ခဲ ့တာေတြကိုေျပာရရင္ေတာ့ တစ္ေထာင့္တစ္ည မကေလာက္ဘူးဗ်။

 အဲဒီအထဲကမွ ကဗ်ာဆိုရင္ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီရဲ  ့ကဗ်ာေတြ။ ဝတၳဳ ဆိုရင္ ဆရာျငိမ္းေက်ာ္

 ရဲ  ့ဝတၳဳေတြ။ ေဆာင္းပါးဆိုရင္ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳရဲ  ့ေဆာင္းပါးေတြ ကို မႀကာခဏ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္နဲ ့ငယ္ငယ္ကတည္း ရင္းနွီးခဲ ့တာဗ်။ အဲ - ကၽြန္ေတာ္ကိုးတန္းႏွစ္ကတည္းက

ကိုယ္ပိုင္ကဗ်ာစာအုပ္သီးသန္ ့ထားျပီး ကဗ်ာေတြေရးခဲ့တာ။ ဆယ္တန္း(တကၠသိုလ္ဝင္တန္း)

ႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီး ကဗ်ာစာအုပ္ခိုးထုတ္ခဲ ့ ဖူးတယ္။ဆရာေတြမိသြားလို ့

တစ္အုပ္ႏွစ္အုပ္ ေလာက္ပဲ ရလိုက္တယ္ အကုန္ အသိမ္းခံလိုက္ရတယ္ဗ်။ ေနာက္ပိုင္း မဂၢဇင္း

တခ်ိဳ ့မွာလည္း သံုးေလးပုဒ္ ေရးဖူးခဲ ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာေတြမွာေရးရတာက ဇြဲေကာင္းမွ ၊

ေရးအားေကာင္းမွ ၊  အဆက္မျပတ္ေစမွ ရတာမ်ိဳးဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ လို ငပ်င္းနဲ ့ ဘယ္လိုမွ

မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်။ခိခိ။(ဂုဏ္ပုဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ေနာ္)

 ခုေနာက္ပိုင္း အြန္လိုင္းမွာ စာေရးတဲ ့ဆိုက္ေတြေပၚလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အႀကိဳက္

ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့။ စားဝတ္ေနေရး အတြက္ အခ်ိန္ေပးေနရျပီး တစိုက္မတ္မတ္ မေရး

ႏိုင္ေတာ့တဲ ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လို ဝါသနာရွင္ေတြအဖို ့ အခုလို အြန္လိုင္း ဆိုက္ေတြဟာ

တကယ္ကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ခ်င္စရာေတြပါဗ်ာ။

စကားလက္ေဆာင္အျဖစ္ ဒါေလးကို ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာတိုက္ပြဲေပ်ာ္မယ္ ့လယ္ေစာင့္တဲ

 အဲဒါေလးေတြဟာ စိတ္ညစ္စရာႀကံဳလာတိုင္း ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ေျဖေဆး ေတြပါပဲ။

အလကၤာေက်ာ္စြာ စိန္ေဗဒါႀကီးရဲ  ့ ေဆာင္ပုဒ္အတိုင္းပါပဲဗ်ာ။ ဒီေန ့"ကညြတ္ႏြယ္" သည္

 

မေန ့က "ကညြတ္ႏြယ္" ထက္ သာေစရမယ္ ေပါ ့။

စိတ္ခံစားမွဳကို အသိနဲ ့ မထိန္္းဘဲ သတိလႊတ္သြားႀကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဘးပါပဲဗ်ာ။

ျမိဳ႔ေတာ္ဆိုဒ္မွာ အကိုအေနနဲ႔ အခင္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းမ်ားရွိရင္

အန္၊ ျပီးေသးဘူးလားဟင္၊ ေျဖရတာ အာေညာင္းလာျပီ၊(အဲေလ) လက္ေညာင္းလာျပီဗ်။ခိခိ။

  လူဆိုးႀကီး ကိုေအာင္ထက္က ထိပ္ဆံုးကေပါ ့ဗ်ာ။

 ဒုတိယက ညီအစ္ကိုအရင္းလိုခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ ့ရဲ  ့ အစ္ကိုႀကီး  usoewin

 ေနာက္၊ ေရႊျမိဳ ့သူ (ေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကၽြန္ေတာ့စာေတြကို အားေပးလို ့ ၊

 သူက အရမ္းလည္းေဖၚေရြတယ္ဗ်)ျပီးေတာ ့ ကဗ်ာရင္ဘတ္အက်ယ္တူတဲ ့ တတိုင္းေမႊး

 ေနာက္ထပ္က၊ အခုဗ်ဴးေနတဲ ့ သူငယ္ရွင္း ေပါ ့။

အားလံုးေပါင္းလိုက္လို ့ တပ္စိတ္ တစ္စိတ္စာ ရွိမယ္ဆိုရင္ တပ္စိတ္မွဴးကေတာ့

 အလြန္ထူးျခားတဲ ့ ကြန္ဆူးမား ဆိုတဲ ့ငတိႀကီးေပါ ့ဗ်ာ။  . . . . ;D

 ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမိဳ ့ေတာ္သူျမိဳ ့ေတာ္သား အားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြခ်ည့္ပါပဲဗ်ာ။

 

ပရဟိတ ဆိုတာကိုကၽြန္ေတာ္ျမင္တာေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ရွိသူေတြလုပ္တဲ ့အလုပ္ ပါပဲ။

 ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမဲ ့တဲ ့သူေတြထံမွာေတာ့ အတၱဟိတ ေတြပဲ ရွိေနႀကမွာပါ။

 အဲေတာ့၊ ေရႊျမိဳေတာ္ အြန္လိုင္းပရဟိတအသင္း ဟာ လူသားခ်င္းစာနာ မွဳဆိုတဲ ့ ပန္းခ်ီကားကို

 ေဆးျခယ္ ေပးေနတာမို ့ႀကည္ႏူးပီတိေတြျပည့္ေမာက္ေနတယ္လို ့ျမင္မိတာေပါ ့ဗ်ာ။

(ဟုတ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္)

အက္ဒမင္ေတြရဲ  ့စြမ္းေဆာင္မွဳေတြ၊ မင္ဘာအင္အားေတြ၊ အလ်င္းသင့္သလိုစီစဥ္

 ေပးတတ္တာေတြ ေႀကာင့္ အဆင့္တစ္ခုထိေရာက္ေနတဲ ့ ဆိုက္ကေလးပါ။

 လိုအပ္ခ်က္ဆိုလို ့ ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ဆိုက္ကိုသံုးရတာ တျခား ဆိုက္ေတြသံုးရတာထက္

 ေလး(ေႏွး) ေနတာတစ္ခုပါပဲ။ အဲဒါကေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ျမန္မာျပည္ကြန္နက္ရွင္

 ေႀကာင့္လို ့ပဲေျပာရမလားမသိဘူးဗ်ာ။(ဟုတ္ခုလိုအၾကံေပးလိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္)

အြန္လုိင္းေပၚမွာ အြန္လုိင္းသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခင္မင္မူအေပၚမွာဘယ္လိုျမင္လဲ၊ အြန္လုိင္းခင္မင္မူကိုေရာ အကိုအေနနဲ႔ ယံုၾကည္မူရွိလားရွင့္။

 

အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ယံုႀကည္ပါတယ္။ အြန္လိုင္းမွာ ခင္တဲ ့သူငယ္ခ်င္းေပမယ္ ့

 တခ်ိဳ ့ဟာ (ရင္ဘတ္ခ်င္းတူလို ့ လားေတာ့မသိ) ငယ္ေပါင္းေတြထက္ေတာင္ ပိုျပီးရင္းႏွီး

 တယ္ဗ်။ နွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ရိုးသားႀကရင္ အြန္လိုင္းသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာလည္း လူမွဳပတ္ဝန္းက်င္

 တစ္မ်ိဳးအျဖစ္နဲ ့အက်ိဳးျဖစ္ႀကမွာပါ။

 

အကို ့ရဲ  ့ ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြကို သီးသန္ ့ ထားတဲ  ့ ေနရာေလးမ်ားရွိရင္ ေျပာျပပါဦး။

ျပီးေတာ့ အကိုနဲ ့ဆက္သြယ္လို ့ရမယ္ ့ လိပ္စာေလးမ်ား ေျပာျပလို ့ရမလားရွင့္။

 

 ကၽြန္ေတာ့ရဲ  ့ ဂ်ီေမးလ္ အေကာင့္ကkanyooknwel@gmail.com

 ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့ ရဲ  ့ကဗ်ာေတြစာေတြကိုhttp://kanyooknwel.blogspot.com/

 နဲ ့http://thettin1010.blogspot.com/တို ့မွာ လာေရာက္ ဖတ္ရွဳေဝဖန္ေပးႏိုင္ႀကပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ရွင္းေမးတာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားေနျပီးဆုိေတာ့ ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းေလးအေနနဲ႔
ဆုိဒ္တည္ေထာင္သူနဲ႔ အက္ဒမင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔အၾကံျပဳစကားေလးမ်ားရွိမယ္ဆုိရင္

ေျပာျပေပးပါအံုးရွင္။

 ဆိုက္တစ္ခုကို တည္ေထာင္သူေတြဟာ ေခတ္သစ္ ေဝ  ႆႏၱရာ ေတြပဲဗ်။ ရုပ္ဝတၳဳ အက်ိဳးအျမတ္

ကိုမႀကည့္ဘဲ စိတ္ခံစားမွဳ အက်ိဳးအျမတ္ကိုပဲ အရယူေနသူေတြဆိုေတာ့ ေလးစားမိတယ္ေပါ ့ဗ်ာ။

အက္ဒမင္ေတြဆိုတာကလည္း ကိုယ္ ့ထမင္းကိုယ္စားျပီး ကိုယ္ ့စားရိတ္ကိုယ္ခံလို ့ ဝါသနာရဲ  ့

ေက်းကၽြန္ အျဖစ္ အမွဳထမ္းေနႀကသူေတြပါပဲ။ အႀကံျပဳခ်င္တဲ ့တစ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီေရႊျမိဳ ့ေတာ္ ဆိုက္ကေလးကို ဘယ္လိုအေႏွာက္အယွက္ေတြေႀကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရည္ရြယ္ရာ၊ ခရီးဦးတည္ရာကို မလြဲမပ်က္ေစပဲ စည္းလံုးေဖးမ ျပီး ပဲ ့ကိုင္သြားႀကေစခ်င္ပါတယ္။

အကိုစာေပေတြကိုေရႊျမိဳ႔ေတာ္မွာဆက္လက္ေရးသားပါအုန္းလို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္ရွင္။.

 

 ဟုတ္ကဲ ့ပါ။ အေျခအေနေပးသေရြ  ့ တင္ျဖစ္ေနဦးမွာပါ။ ခုလို လိုလိုလားလား ေတာင္းဆို

 

တဲ ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။

အခုလုိ အင္တာဗ်ဴးအစီအစဥ္ေလးျဖစ္ေျမာက္လာေအာင္ ရွင္းေမးျမန္းသမွ်ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ အခ်ိန္ေပးျပီး ေျဖၾကားေပးခဲ့တဲ့ ကိုကညႊတ္ႏြယ္ကိုေရႊျမိဳ႔ေတာ္မွအားလံုးကိုယ္စားရွင္းက ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ရွင္။

 

ဟုတ္ကဲ ့ပါခင္ဗ်ာ လက္ေပါက္စိပ္စပ္နဲ ့ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္၊ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေမးတတ္လြန္းတဲ ့ သူငယ္ရွင္း ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့  ေရႊျမိဳ ့ေတာ္သူျမိဳ ့ေတာ္သား အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

 ကၽြန္ေတာ့စာ၊ ကဗ်ာ မ်ားကိုလည္း ဖတ္ရွဳ ေဝဖန္ေပးႀကပါဦးလို ့(အဆစ္) ေျပာလိုက္ပါရေစ။