နံနက္(၉း၀၀)နာရီ
"သတ္ခ်င္တယ္"
------
"ရွင္တို႕ေယာက္်ားေတြကို ဓားနဲ႕ ႏုတ္ႏုတ္စင္း၊ ဒုတ္နဲ႕ထိုးၿပီး အကင္လုပ္စားခ်င္တယ္"
နံနက္ လုပ္ငန္းစဖို႕ G-talk ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး add လာတဲ့ Account ကို Yes လုပ္လိုက္ေတာ့ ဤကဲ့သို႕ မဂၤလာစကားေျပာၾကားလာသည့္အတြက္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။
"ရွင္တို႕ ေယာက္်ားေတြရဲ႕အသည္းကို မီးတရဲရဲနဲ႕ဒုတ္ထိုးၿပီးကင္စားလိုက္ခ်င္တယ္"
"အလိုေလးႀကိမ္း၀ါးေနလိုက္တာ"
"ကိုရင္ေက်ာ္ ဆိုတာလား"
"ဟုတ္"
"ဘယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကလဲ"
"ဘယ္ကလာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဟုတ္ရမွာလဲ၊ ကြန္ပ်ဴတာဆို္င္က"
"ဘာလို႕႔ ကိုရင္ေက်ာ္လို႕ ေခၚလဲ"
ေစာေစာစီးစီး အင္တာဗ်ဴဳးလာလုပ္ေနသည္။
"အေမက မွည့္ခဲ့တဲ့ နံမည္ဗ်"
"က်မ မေက်နပ္ဘူး"
"က်ေနာ္က ဘာမ်ား အမိကို လုပ္မိလို႕လဲ"
"ရွင္က….ေယာက္ဖမေတာ္ခ်င္ေတာ့ဘူး တို႕ ခင္ခ်င္လို႕ပါ….ငါမအားဘူး ဆိုၿပီး ရွင္တို႕ေယာက္်ားေတြ ခံရတာေတြခ်ည္းေရးေနလို႕"
"အဲဒါ အမိနဲ႕သက္ဆိုင္ေနလို႕လား"
"မဆိုင္ဘူး"
"ဒါနဲ႕မ်ား…က်ေနာ့္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ ဒါေတြလာေျပာေနတာလဲ"
"သတ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေျပာမလို႕"
"အလို ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား"
"ရွင့္ကို သတ္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး"
"ေစာေစာကေျပာပါလား"
"သစၥာ ေမတၱာဆိုတာသိလား"
"သစၥာ ေမတၱာေရႊမန္းသဘင္ကို ေျပာတာလား မၾကည့္ဘူးဘူး"
"အဲဒါကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး သစၥာတရား၊ ေမတၱာတရားကိုေျပာတာ"
"ေၾသာ္"
"ခ်စ္ပါေနာ္…သနားပါေနာ္ဆိုၿပီး ေျပာတာဘယ္သူလဲ"
"က်ေနာ္…အမိကို မေျပာပါဘူး"
"ရွင္တို႕ေယာက္်ားေတြပဲ မဟုတ္လား"
"ဟုတ္…ဟုတ္"
"က်မ သတ္ခ်င္ေနလို႕"
"အမိရယ္ေစာေစာစီးစီးဗ်ာ….အခုမွ ဆိုင္ဖြင့္တာ ကေလးမေလးေတြလည္း သန္႕ရွင္းေရးလုပ္တုန္းရွိေသးတာ က်ေနာ့ကို သတ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းခ်ည္းလာေျပာေနတာ၊ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"က်မရဲ႕ ခ်စ္သူကို သတ္ခ်င္ေနတာ"
"က်ေနာ္ ကြန္ပ်ဴတာလုပ္ငန္းပဲလုပ္တာခင္ဗ်၊ ေၾကးစားလူသတ္သမားအလုပ္လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်"
"သိပါတယ္….ရွင့္ကို ေမသဇင္ ဗ်ဴးတုန္ုးကဖတ္လိုက္ရပါတယ္"
"ဒါဆို"
"က်မ နစ္နာတာေတြကို ေျပာမယ္"
"အမိရဲ႕အေၾကာင္းလား"
"ဟုတ္တယ္….ၿပီးရင္ ဘေလာ့ေရးၿပီးတင္ေပး"
"အခု မအားေသးဘူး၊ တစ္ေန႕တာအလုပ္ေတြကို စီစဥ္ရဦးမယ္၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတာ၀န္ေပးၿပီး ခိုင္းရဦးမယ္"
"ဘယ္အခ်ိန္အားႏိုင္မလဲ"
"၁၁ နာရီေလာက္ဆိုအားပါတယ္"
"အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ျပန္ေခၚမယ္…ဒါပဲ"
အလုပ္မွမစေသးဘူး။ ဘယ္သူမွန္းမသိ၊ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ မိန္းကေလးက ေဒါသႀကီးေနဟန္တူသည္။
နံနက္(၁၁း၀၀)နာရီ
"မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတယ္"
"အဲဗ်…အသားလြတ္ႀကီးပါလား"
"ရွင့္ကိုေျပာတာ မဟုတ္ဘူး"
"က်မေျပာထားတယ္ေလ၊ က်မ ခ်စ္သူအေၾကာင္းလို႕"
"အမိကလည္း အရင္ႏႈတ္ဆက္ၿပီးမွာ ေျပာပါလား"
"၂ နာရီေလာက္ ေအာင့္အည္းေနရတာ၊ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕"
"ကဲဗ်ာ…ေျပာမွာသာေျပာပါ"
"ခ်စ္ပါတယ္၊ ႀကိဳက္ပါတယ္၊ ျမတ္ႏိုးပါတယ္၊ သဒၵါပါတယ္ ဆိုၿပီး လွ်ာအရိုးမရွိတိုင္းေျပာခဲ့သူ႕ကို မုန္းတယ္"
"အမိကလည္း ေျပာခ်င္တာေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာစမ္းပါ၊ အခုအထိ ဘာ့ေၾကာင့္မုန္းတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္သတ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ တစ္ခြန္းမွ မေျပာေသးဘူး"
"လူလည္၊ ပညာတတ္ႀကီးေလ၊ သစၥာမရွိတဲ့အေကာင္ႀကီးေလ၊ ႏွမခ်င္းကိုယ္ခ်င္းမစာတဲ့ေကာင္ႀကီးေလ"
"အမိ ေတာ္ေတာ္ေလး နာက်ည္းေနပံုရတယ္"
"သတ္ကို သတ္ခ်င္ေနတာ အဲဒီေကာင္ကို"
"အျဖစ္အပ်က္ကေလးေျပာပါအံုး"
"သူနဲ႕ က်မ အြန္လိုင္းမွာ ခ်စ္သူျဖစ္သြားတယ္"
"ဒါေတြက မဆန္းပါဘူး၊ မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၊ ႀကံဳေနတာပဲ၊ ယံုမိလို႕ ဒုကၡေရာက္ရတာ အမ်ားႀကီးပါ"
"သူက ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသင္ေနတာတဲ့၊ က်မကို မျမင္ဖူးေပမယ့္ သိပ္ခ်စ္တာတဲ့"
"အမိက ယံုလိုက္တာေပါ့"
"ေန႕တိုင္း ခ်က္တင္ထိုင္ျဖစ္ေတာ့ သူေျပာတာေတြယံုၿပီး သူ႕ကို ပညာတတ္တစ္ေယာက္၊ လူဂုဏ္တန္ တစ္ေယာက္၊ အားကိုးေလာက္မယ့္သူတစ္ေယာက္လို႕ထင္ၿပီး ခ်စ္မိသြားတာ"
"လူလည္းမျမင္ဘူးပဲနဲ႕"
"သူ႕ဓာတ္ပံု ဆိုၿပီး ပို႕လိုက္တာေတာ့ရပါတယ္"
"ဟုတ္လား"
"သူတက္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္ေရွ႕မွာ ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြေလ"
"ဟုတ္လား"
"မဟုတ္ဘူး"
"ဘယ္လိုဗ်…မရွင္းဘူး"
"အဲဒါ…သူ႕ပံုမဟုတ္ဘူး၊ သူမ်ားပံုေတြ"
"အမိက ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ"
"ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ပါတယ္"
"ဘယ္လိုပါတာလဲ"
"ႏိုင္ငံျခားပညာသင္အေတြ႕အႀကံဳေဆာင္းပါးတစ္ခုဖတ္လိုက္ရတယ္၊ အဲဒီမွာ ပါတဲ့ဓာတ္ပံုေတြမွာပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက သူေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ တစ္ခုမွမဟုတ္ဘူး"
"အမိ…ဒါေတြကို သိရဲ႕သားနဲ႕ ဆက္ခ်စ္ေနတာလား"
"မဟုတ္ဘူး…..အဲဒီ..သူပို႕ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြက အတုေတြမွန္း သိတာ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲရွိေသးတာ"
"အင္း….အမိ သူ႕နဲ႕ ဘယ္လို ဆက္ျဖစ္ၿပီး သူ႕ကို သတ္ခ်င္ေနရတာလဲ"
"အဲဒါေျပာခ်င္လို႕"
"က်ေနာ္ ထမင္းစားဦးမယ္…ေနာက္မွေျပာ"
"ရွင္က က်မရင္ဖြင့္တာကို အခ်ိန္ေပးၿပီး မခ်က္ခ်င္လို႕လား"
"မဟုတ္ပါဘူး အမိရယ္…..ဒီမွာ ကေလးမေတြက ထမင္းပြဲျပင္ၿပီးေစာင့္ေနတယ္၊ အလုပ္အပ္တဲ့လူေတြကို လည္း လက္ခံေဆာင္ရြက္ေပးေနရတယ္၊ ကေလးမေလးေတြ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ကိစၥေတြလည္း က်ေနာ္က ေျဖရွင္းေပးေနတယ္"
"ဒါဆို ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္ေခၚရမွာလဲ"
"ညေန ၃ နာရီေလာက္မွ ျပန္ေခၚေပး"
"ျပန္ေခၚမယ္…ေစာင့္ေန"
ညေန(၃း၀၀)နာရီ
"အားၿပီလား"
"အားေတာ့မအားဘူး….ေျပာစရာရွိတာေျပာ….အမိကဇာတ္လမ္းမဆံုးမခ်င္း အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္လို႕ ရမွာ မဟုတ္ဘူး"
"ဒီလို…ကိုရင္ေက်ာ္ရဲ႕…"
"ေျပာပါ"
"က်မ သူ႕ကို တအားယံုမိတယ္၊ ဓာတ္ပံုေတြၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္မိတယ္"
"အင္း"
"သူ႕ရဲ႕ အေျပာအဆို၊ အညဳအတာ၊ အခရာေတြထဲမွာ နစ္ေျမာေနမိတယ္"
"အမိက ယံုလြယ္တာကိုး"
"ဟုတ္တယ္…က်မ…ဘ၀တစ္ခုလံုး….သူ႕အေပၚပံုအပ္ခ်င္ခဲ့မိတယ္"
"ေၾသာ္…ဒီအထိေတာင္ပဲလား"
"ဟုတ္တယ္….သူ႕ပံုေတြပို႕ၿပီး မၾကာခင္ပဲ က်မဆီက ဓာတ္ပံုေတြေတာင္းတယ္"
"အင္း…ေျပာပါဦး"
"က်မလည္း အလွရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူဆီပို႕ေပးလိုက္တယ္"
"အင္းေပါ့ေလ….ခ်စ္သူျဖစ္ၾကၿပီဆိုေတာ့ ဓာတ္ပံုေတြ အျပန္အလွန္ပို႕ၾကတာပဲ"
"ဒီမွာ..ကိုရင္ေက်ာ္"
"ဟုတ္ကဲ့….."
"မိန္းမ…လက္နက္ဘာလဲ"
"မ်က္ရည္စက္ေလ"
"ဟုတ္တယ္….က်မမ်က္ရည္က်ေနတာ"
"ဘာလဲ…သူကပစ္သြားလို႕လား"
"မဟုတ္ဘူး"
"ဟာဗ်ာ…ဒါနဲ႕မ်ား က်ေနာ့္ကို အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီးခ်က္တင္လုပ္ေနတယ္"
"က်မတို႕ မိန္းကေလးေတြဟာ အသက္ထက္ အရွက္ကို တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္"
"ဟုတ္တယ္ေလ"
"က်မေလ…"
"ေျပာပါ"
"အေဖ၊ အေမ၊ ေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ၊ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၊ က်မေနတဲ့ၿမိဳ႕မွာ လံုး၀ေနလို႕ မရေအာင္ ဘ၀ဆံုး ေအာင္လုပ္တဲ့ က်မခ်စ္သူ၊ ခ်စ္သူလို႕ေတာင္မေခၚခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ အဲဒီအေကာင္ကိုေလ က်မ သတ္ခ်င္တယ္"
"အင္းဗ်ာ….ခင္ဗ်ားက အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႕တဲ့ခ်စ္သူကို အယံုလြယ္ၿပီး သူခ်ိန္းတဲ့ေနရာသြားလို႕ ဘ၀ပ်က္သြားေပါ့"
"မဟုတ္ဘူးရွင့္"
"က်ေနာ္ နားမလည္ေတာ့ဘူးဗ်ာ"
"က်မ ရွင့္ကို Link ေပးမယ္၊ ၾကည့္လိုက္"
သူမေပးေသာ Link ကို Click လုပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္သည္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အရွက္ကင္းမဲ့စြာရိုက္ထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ာ၊ ေယာက္်ားအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ပလူးေနေသာဓာတ္ပံုမ်ား ကိုေတြ႕ရသည္။
"ေတြ႕လား"
"အင္း….ေတြ႕တယ္"
"အဲဒါ….က်မမဟုတ္တဲ့ က်မပံုေတြ"
"ဘယ္လိုဗ်"
"က်မခ်စ္သူဆိုတဲ့အေကာင္ဆီကို ပို႕လိုက္တဲ့ဓာတ္ပံုေတြထဲက က်မ မ်က္ႏွာေတြကို Photoshop နဲ႕ ျပင္ၿပီး က်မ သိကၡာက်ေအာင္၊ အရွက္ရေအာင္၊ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး မ်က္ႏွာမျပ၀ံ့ေအာင္ လုပ္လိုက္တဲ့ပံုေတြေလ၊ အေဖတို႕ ေတြ႕သြားၿပီး က်မကို ရိုက္ႏွက္ထားတာ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အရွက္ရေနတာ အဲဒါသူ႕ေၾကာင့္ေလ"
"ေအးဗ်ာ…ဒီေကာင္…ႏွမခ်င္းမစာနာဘူး"
"သူလံုး၀ အဆက္အသြယ္မလုပ္ေတာ့ဘူး"
"အင္း"
"ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ ဘယ္သူမွန္းမသိဘဲ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႕တဲ့ ခ်စ္သူကို လံုး၀ မယံုၾကည္ၾကပါနဲ႕၊ က်မလို ဘ၀မပ်က္ေပမယ့္ အရွက္နဲ႕သိကၡာကို အဖတ္ဆည္လို႕မရေအာင္လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ရွိေနတယ္၊ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ မိန္းကေလးေတြသိေစခ်င္တယ္"
"ေအးဗ်ာ…သူအခုလိုလုပ္တာ မေကာင္းပါဘူး"
"ဒီမွာ ကိုရင္ေက်ာ္"
"ဗ်ာ"
"က်မ သတ္ခ်င္တယ္"
"ဟုတ္"
"က်မ….သူ႕ကို ရွာၿပီးသတ္ခ်င္တယ္"
အားလံုးကိုခင္မင္ေလးစားလ်က္
ကိုရင္ေက်ာ္
(၈-၁၂-၂၀၁၁)(၀၄း၂၅)နာရီ