ခ်စ္ခဲ ့ဖူးပါသည္..သို ့ေသာ္

ျပန္မ၇ႏိုင္ေတာ့ေသာ က်ြန္မ၇ဲ ့အတိတ္မွာ သူ၇ွိသည္..။စကားနည္းေသာ၊ သံေယာဇဥ္နည္းေသာ ၇ူတည္တည္ေနတတ္ေသာ အသားညိဳညိဳ ၊အ၇ပ္၇ွည္၇ွည္ေကာင္ေလးတေယာက္၇ွိသည္။ ေဘာလုးံဂ်ုာနယ္မွလဲြ၍ ဘာကဗ်ာ၊ ဘာ၀တၱဳမွ မဖတ္တတ္ေသာ အႏုပညာဆိုေသာစကားလုးံကို ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္၇ွိသည္။ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္မွ က်ြန္မတို ့ေတြ ့ခဲ ့ျခင္းမဟုတ္သလို၊ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘဲႏွင့္လည္း က်ြန္မတို ့လမ္းခဲြခဲ ့၇သည္.။အတိတ္သည္တခ်ဳိ ့ေန၇ာတြင္ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးႏွင့္ေပ်ာက္ကြယ္ခ်င္သလို၊ တခ်ဳိ ့ေန၇ာေတြကိုေတာ့ ျပက္ျပက္ထင္ထင္မွတ္မိေနတတ္ေလသည္..။
အတိ္တ္စာမ်က္ႏွာေတြကို တေခါက္ျပန္လွန္ခြင့္၇ွိခဲ ့လွ်င္ သူနဲ ့ဖုန္းေျပာခဲ ့ေသာ ေနာက္ဆုးံတေခါက္က စကားေတြကို က်ြန္မ ျပန္ျပင္ေျပာခ်င္ ေျပာခဲ ့ေပလိမ့္မည္..။
***************************
ငါတို ့ပထမဆုးံေတြ ့တဲ ့ေန ့က နင္ဘာအက်ီ ၤ၀တ္ထားလဲ ငါမွတ္မိတယ္သိလား….ဟု သူေျပာေတာ့ က်ြန္မကလည္း…..နင္လဲ ဘာ၀တ္ထားလဲ ဆိုတာ ငါမွတ္မိတယ္ ဟု ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ ့သည္.။အခ်စ္သည္ ဘယ္ေန၇ာက ေပၚေပါက္လာလဲ က်ြန္မ မသိပါ…။သို ့ေသာ္ စကားလုးံေတြ အမ်ားၾကီး မလိုဘူးဟုေတာ့ ထင္ပါသည္..။
ဟာ…ဒါဆို ဟု ၀မ္းသာအား၇ေျပာေတာ့ က်ြန္မက ဘာလဲ …ဟု ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျပန္ေမးျဖစ္ခဲ ့သည္..။
ဒါဆို..ဒါဆို နင္လဲ ငါ့ကိုု ခ်စ္ေနလို ့ေပါ့ ဟုသူေျပာေတာ့ က်ြန္မက ၇ယ္၇င္း ဘာဆိုင္လို ့လဲ ဟု ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ ့ပါသည္.။
သို ့ေသာ္ အဲ ဒီေနာက္ေတာ့ သူနဲ ့က်ြန္မ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္
ခဲ ့ၾကေလသည္.။က်ြန္မေ၇းတဲ ့ကဗ်ာေတြကို ေဘာလုးံသမားနာမည္ေလာက္ေတာင္ စိတ္၀င္စားမွုမ၇ွိေသာ သူနဲ ့က်ြန္မ၇ဲ ့ေ၇စက္သည္ ထူးဆန္းလွပါသည္..။က်ြန္မက စာအုပ္ဆိုင္ေတြဘက္ ေျခဦး လွည့္ေနခ်ိန္တြင္ သူကေတာ့ ေခြးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ accessoriesမ်ားေ၇ာင္းေသာ ဆိုင္ဘက္သို ့သာ ဦးတည္ေနတတ္သည္..။သူက ေခြးခ်စ္တတ္သေလာက္ က်ြန္မကေတာ့ အနားေတာင္ အကပ္မခံႏုိုင္ေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္တတ္ေလသည္..။တခါတေလ သူ မ်ားစိတ္ပါလက္ပါ စာအုပ္မွာတတ္လွ်င္ ေခြးေမြးျမဴေ၇းဆိုင္၇ာစာအုပ္မ်ားသာ ျဖစ္တတ္သည္..။ထိုအခါမ်ဳိးတြင္ေတာ့ က်ြန္မ က စာအုပ္လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ေနသူဆိုေတာ့ လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးတတ္ပါသည္.။
တခါမ်ား..သူ ့ကို က်ြန္မလိုပဲ စာဖတ္၀ါသနာပါေစခ်င္၍ စာအုပ္တအုပ္္လက္ေဆာင္ေပးဖူးပါသည္..။သူက ဘာမွ မေျပာဘဲႏွင့္ ယူေတာ့ယူသြားပါသည္..။သို ့ေသာ္ ဘယ္နားေခ်ာင္ထိုးလိုက္လဲေတာ့ မသိပါ..။တပတ္ေလာက္ၾကာ၍ က်ြန္မက စာအုပ္ကဘယ္လိုေနလဲ ..ဖတ္လို ့ေကာင္းလား ဟုေမးေတာ့ ..မဖတ္ျဖစ္ေသးပါ..တဲ ့…။တစ္လေလာက္ေန၍ ေမးေတာ့လဲ ထိုသို ့ပင္ေျဖသည္..။ထို ့ေၾကာင့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ သူ ့ကို စာအုပ္လက္ေဆာင္ မေပးျဖစ္ေတာ့ေပ..။
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားတြင္ ၀ါသနာတူျခင္းမတူျခင္း၊ အမူအက်င့္တူျခင္းမတူျခင္းသည္
သိပ္အေ၇းမၾကီးဟု ထင္ေကာင္းထင္ၾကလိမ့္မည္.။သို ့မဟုတ္ ဒီလိုပဲ တျဖည္းျဖည္း ညိွယူ၍ ၇ႏိုင္သည္ ဟု တြက္ခ်င္တြက္ၾကလိမ့္မည္..။သို ့ေသာ္ ညိွယူဖို ့အေျခခံအေၾကာင္းေလးေတာ့ ၇ွိဦးမွသာ ညိွယူ၍ ၇ႏိုင္ေပလိမ့္မည္..။ထို ့သို ့မဟုတ္ပါက ထိုကဲ ့သို ့ေသးမႊားေသာ မတူညီ မွုမ်ားသည္လည္း..ၾကာလာေတာ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး၏ ဆက္ဆံေ၇းကို ထိခိုက္လာႏုိုင္ေလသည္..။သို ့ေသာ္ ထိုကဲ ့သို ့အေျခခံ၀ါသနာမတူျခင္းသည္ က်ြန္မတို ့ႏွစ္ေယာက္၏ ခ်စ္ျခင္းကို တစိတ္တပိုင္းအက္ကဲြေစခဲ ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း အဆုးံတုိုင္ ေတာ့လဲ ျပတ္ေတာက္သြားေစခဲ ့သည့္အေၾကာင္း၇င္းေတာ့ မဟုတ္ေသးပါ..။
က်ြန္မနဲ ့သူ၇ဲ ့ကဲြျပားျခားနားခ်က္က ေနာက္တခု၇ွိပါေသးသည္..။သူက သံေယာဇဥ္နဲ ၊ စကားနဲ၍ ေဒါသထြက္ခဲ ပါသည္.။က်ြန္မကေတာ့ သူႏွင့္ ေျပာင္းျပန္ၾကီးသာ ျဖစ္သည္..။သံေယာဇဥ္ၾကီး ၊ အစဲြအလန္းၾကီး၍ စကားလဲ အတန္ငယ္ မ်ားေလသည္..။သူကေတာ့ ေဒါသထြက္ခဲ၍ ထြက္လွ်င္လည္း…အံကိုၾကိတ္၍ ၾကိတ္မွိတ္ေနတတ္ျပီး..ပါးစပ္က ထုတ္မေျပာတတ္ေပ။သို ့ေသာ္ နံ၇ံကို လက္သီးနဲ ့ထိုးလိုက္တာမ်ဳိး ၊ ေတြ ့၇ာပစၥည္းတခုခုကို က်ဳးံကန္လိုက္တာမ်ဳိးနဲ ့ေပါက္ကဲြတတ္ပါသည္..။က်ြန္မႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ေတာ့ က်ြန္မ မၾကိဳက္တာ တခုခုကို က်ြန္မေ၇ွ ့မွာ လုပ္ျပျခင္းျဖင့္ အ၇ဲြ ့တိုက္တတ္ေလသည္..။
တခါက သူ က်ြန္မကို ေဒါသထြက္ျပီး အ၇ဲြ ့တိုက္ခဲ ့ပုံကို မွတ္မိပါေသးသည္.။
အဲဒီေန ့က က်ြန္မ မဂၢဇင္းတိုက္မွာ စာမူသြားပို ့ေတာ့ သူလိုက္လာေပးသည္..။မဂၢဇင္းတိုက္ကအထြက္ က်ြန္မႏွင့္အလြန္ခင္ေသာ စာေပမိတ္ေဆြ အစ္ကုိၾကီးတေယာက္ႏွင့္ စကား၇ပ္ေျပာမိသသည္ကို သူ ဘာကို မေက်မခ်မ္းျဖစ္သည္မသိပါ..။(ေနာက္မွ ျပန္ေျပာျပတာကေတာ့ သူ ့ကိုေဘးထားျပီး မိတ္ဆက္မေပးဘဲနဲ ့ အဲဒီတေယာက္နဲ ့၇ယ္၇ယ္ေမာေမာ ေျပာေနလို ့
တဲ ့..။စာအုပ္အေၾကာင္းစိတ္မ၀င္စားတဲ ့လူကို စာေပမိတ္ေဆြနဲ ့ မိတ္ဆက္ေပးဖို ့က်ြန္မ အာ၇ုံမ၇ာက္ခဲ ့တာေတာ့ တကယ္ပါ….ျပီးေတာ့လဲေလ ..အသိနဲ စကား့ေျပာပါတယ္ဆိုမွ..ငိုျပီး ေျပာ၇မွာလား.. ၇ယ္ျပီး ပဲ ေျပာမွာေပါ့)
အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူက က်ြန္မကို အ၇ဲြ ့တိုက္ပါေတာ့သည္..။သူနဲ ့က်ြန္မ ျမိဳ ့ထဲ သြားဖို ့ taxi ဌားစီး၇ာ..taxiေပၚတြင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းျဖစ္သည္..။က်ြန္မက သူ ေဆးလိပ္ေသာက္တာ မၾကိဳက္၍ မေသာက္၇န္ေျပာထားဖူးပါသည္..။ထို ့ေၾကာင့္ သူက က်ြန္မ မၾကိဳက္မွန္းသိ၍ တမင္ ေသာက္ျပျခင္းသာျဖစ္သည္….။ျပီးေတာ့လဲ က်ြန္မ ေ၇ွာင္ထြက္သြား၍ မ၇ေသာ ေန၇ာကို တမင္ေ၇ြး၍ ေသာက္ျပေလသည္..။က်ြန္မ က သူ အ၇ဲြ ့တိုက္ေနမွန္းသိ၍ တခြန္းမွ မေျပာဘဲ ခပ္မဆိတ္သာေနေပးလိုက္သည္..။တကယ္ေတာ့ သူ ့၇ဲ ့အဲ ဒီ လို တခုခုဆို ပါးစပ္က ထုတ္မေျပာဘဲ အ၇ဲြ ့တိုက္တဲ ့အက်င့္ကို က်ြန္မ သိပ္မုန္းပါသည္..။အဲဒီ အက်င့္ကလည္း က်ြန္မ သူ ့ကို တဘ၀လုးံလက္တဲြ သြား၇န္ မ၇ဲ၀င့္ေစေသာ အေၾကာင္းတခုလဲ ျဖစ္ေလသည္.။
တခါတ၇ံ က်ြန္မသည္ သူ ့စိတ္ကို နားမလည္ေပ။သူသည္ သူ ့စိတ္ကို ဘာနဲ ့မွ ခ်ည္ေႏွာင္ မခံခ်င္ဘဲ လႊင့္ထားတတ္ေသာ သူမ်ဳိးျဖစ္သည္.။က်ြန္မကို ခ်စ္ေနျခင္းအေပၚကိုေတာင္မွ သူ ့စိတ္ကို သူ ေက်နပ္၇ဲ ့လားလို ့က်ြန္မ မၾကာခဏ ေတြးခဲ ့မိပါေသးသည္.။က်ြန္မ ေပၚတြင္ ၇ွိေသာ သူ ၏ အနဲငယ္ေသာ သံေယာဇဥ္ကိုပင္လွ်င္ သူ က ၇ုန္းထြက္ခ်င္ေနသည္ ဟု က်ြန္မ ထင္သည္..။ခ်စ္၇တာကို မၾကိဳက္ဘူးဟု သူ ေျပာခဲ ့တုနး္က က်ြန္မ အေတာ္အ့ံၾသသင့္ခဲ ့ေလသည္..။ထို သို ့ေျပာခဲ ့ေသာ ပါးစပ္သည္ က်ြန္မ ခ်စ္သူ၏ပါးစပ္မွ ဟုတ္ပါေလစ ဟု ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ခဲ ့မိပါေသးသည္.။
ေႏွာင္ၾကိဳးေတြနဲ ့ခ်ည္ထားတာကို မုန္းတယ္ကြာ….။တခါတေလ က်ြန္မ က သူ ့ကို ဘာမလုပ္နဲ ့ဟု ကန့္ကြက္မိသည္၇ွိေသာ္..သူက ထို ကဲ ့သို ့ေအာ္တတ္ေလသည္..။တကယ္ေတာ့ က်ြန္မ က သူ ့ကို ေႏွာင္ၾကိဳးမ်ားႏွင့္ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္ မဟုတ္ခဲ ့ေပ.။ခ်ည္ေႏွာင္ထားခဲ ့လွ်င္လည္း..ထိုေႏွာင္ၾကိဳးမ်ားသည္ တကယ္ေတာ့ သူ ့အတြက္ ဘာမွ အ၇ာမထင္ေသာ ေႏွာင္ၾကိဳးမ်ားသာ ျဖစ္ေလသည္..။
တကယ္ေတာ့ သူနဲ ့က်ြန္မသည္ ေလွ်ာက္ေနေသာ ပန္းတိုင္ခ်င္း မတူေပ..။ပန္းတိုင္ မတူလွ်င္လည္း အနဲငယ္ညိွႏိွုင္း၍ တူေအာင္ၾကိဳးပမ္း၇န္ ၾကိဳးစားခဲ ့ဖူးပါသည္..။သို ့ေသာ္ က်ြန္မ သိလိုက္သည္ကေတာ့ သူ ့တြင္ က်ြန္မႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အနာဂတ္ပန္းတိုင္ မ၇ွိျခင္းပင္ျဖစ္သည္ကို ၀မ္းနဲစြာ သိခဲ ့၇ေလသည္..။
လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ အခ်စ္ကို မီး၇ွို ့သျဂိဳလ္လိုက္တာပဲ…
ဒီလို ၀တၱဳဆန္ဆန္စာသားေတြကို က်ြန္မ စာေ၇း၇င္သာထည့္ေ၇းျဖစ္ခဲ ့ပါသည္..။
သို ့ေသာ္ တကယ္တမ္းတြင္ေတာ့ ခ်စ္သူတိုင္း ထိုပန္းတိုင္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္ၾကျမဲ…ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကျမဲျဖစ္ေလသည္…။
ဘယ္ေတာ့လက္ထပ္္ၾကမလဲလို ့ က်ြန္မက စေမး၇မွာ မ၀ံ့၇ဲေလာက္ေအာင္ သူ ့တြင္ ထို အ၇ာႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘာအ၇ိပ္အေငြ ့မွ မ၇ွိသည္ကို က်ြန္မ သိ၇ျပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မေပးဘဲ သူ ့ကို စြန္ ့ခြာျဖစ္ခဲ ့ပါေတာ့သည္..။က်ြန္မက ဘယ္ေတာ့မွ သူ ့ကိုစြန့္ခြာလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ထင္မွတ္ထားခဲ ့ေလေသာ သူကအေတာ္ေတာ့အံ ့ၾသသင့္သြားခဲ ့ပါ္သည္..။သို ့ေသာ္ သူ ့၀သီအတိုင္း က်ြန္မ ကို ဘာတခြန္းမွ မေမး၊ ဘာတခြန္းမွလည္းမေျပာဘဲ အံကိုသာၾကိတ္၍ ေက်ာခိုင္းသြားခဲ ့ေလသည္..။က်ြန္မ မွားသည္ ဟု ေနာင္တ မ၇ေသာ္လည္း…ခ်စ္သူကုိ စြန္ ့လႊတ္လိုက္သည့္အတြက္ေတာ့ ေၾကကဲြခဲ ့၇ပါသည္..။
လမ္းခဲြျပီး ၃လေလာက္ၾကာေတာ့ သူ ေနာက္ဆုးံတခါဖုန္းဆက္ခဲ ့ပါေသးသည္..။
သတိ၇လို ့…ဟုသူေျပာသည္ကို ..ငါတို ့ေနာက္ထပ္အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘဲ ေနၾကတာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္ က်ြန္မ တြန္းထုတ္ခဲ ့ပါသည္..။တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မ က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္သိေသာ သူတေယာက္ျဖစ္သည္..။မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ ဇာတ္လမ္းကို ကြ်န္မ ဇြတ္မွိတ္၍ မေ၇းခ်င္ေတာ့ပါ..။သူႏွင့္ထိုကဲ ့သို ့ဆက္လက္ပတ္သက္ေန၇လွ်င္ ကြ်န္မ သူ ့ကို ျပန္လည္ျငိတြယ္သြားမည္ ဆိုသည္ကိုေကာင္းစြာ သိခဲ ့ေသာေၾကာင့္ အစိမ္းျဖတ္ ျဖတ္လိုက္၇ျခင္းျဖစ္ေလသည္..။သူ ထိ၇ွနာက်င္သြား၇သည္ကို သိေသာ္လည္း ကြ်န္မ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ..။ႏွလုးံသားကိုယုံ၍ ကံကို ပုံမခ်၇ဲေလေတာ့ တေယာက္တည္းဆိုသည့္ အေနအထားေလးျဖစ္သြား၇န္ လုံေလာက္သည့္ အတၱကိုသာ တသက္လုးံ ျပဳးံျပံဳးေလးဖက္တြယ္ထား၇င္းေန၇ေတာ့မည္ ျဖစ္ေလသည္..။