ဒီပံုျပင္ေလးက အိႏၵိယမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဂိုပယ္ဟာ ျမစ္အနီးက အိမ္ငယ္ေလးတစ္အိမ္မွာ သူ႕ဇနီး နာတာကီ နဲ႕အတူေနထိုင္ပါတယ္။
သူတို႕ဟာ အင္မတန္ဆင္းရဲပါတယ္။
ေနတိုင္းပဲ ဂိုပယ္ဟာ ျမစ္ထဲကို ငါးဖမ္းသြားပါတယ္။ သူ႕မွာ ငါးဖမ္းတဲ့ပိုက္တစ္ခုရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ငါးႏွစ္ေကာင္ ဒါမွမဟုတ္ သံုးေကာင္ကို သူ႕ပိုက္မွာ မိေနတတ္တယ္။ ဒီေနာက္ သူက အိမ္ကိုျပန္ၿပီး နာတာကီကို "ဒီေန႕ ဟင္းေကာင္းစားႏိုင္ၿပီ"လို႕ေျပာလိုက္တယ္။
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ သူ႕ပိုက္မွာ ငါးတစ္ေကာင္မွ မမိတတ္ဘူး။ အဲဒီေန႕ေတာ့ သူတို႕ ဟင္းေကာင္း မစားရေတာ့ဘူးေပါ့။
ဂိုပယ္ဟာအျမဲတန္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူဟာ ျမစ္ကိုခ်စ္လို႕ေလ။ ဒါေပမယ့္ နာတာကီကေတာ့ မေပ်ာ္ပါဘူး။
xxxxx
တစ္ေန႕ေတာ့ ဂိုပယ္ဟာ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ငါးတစ္ေကာင္ကို သူ႕ပိုက္ထဲမွာျမင္လိုက္ရတယ္။
"ေကာင္းလိုက္တာကြာ" သူကေျပာလိုက္တယ္။
"ငါတို႕ ဒီေန႕နဲ႕မနက္ဖန္အတြက္ စားဖို႕ဖူလံုသြားၿပီ"
ဒါေပမယ့္ ငါးႀကီးက သူ႕ရဲ႕ပါးစပ္ကို ဟၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။
"ငါ့ကို မသတ္ပါနဲ႕၊ ငါ့ကို ေရထဲျပန္လႊတ္ေပးပါ၊ ငါအသက္ရွင္ေနခ်င္ေသးတယ္။"
"ဘယ္လို…"ဂိုပယ္က ေျပာလိုက္တယ္။
"အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ" ငါးက ေျပာတယ္။
"မင္းကိုလႊတ္ေပးရင္ ငါ့မိန္းမ ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ကြာ"
ဂိုပယ္ကေျပာတယ္။
"ငါ့အေၾကာင္း သူ႕ကို ေျပာျပလိုက္ပါကြာ" ငါးကေျပာတယ္။ "ဒါေပမယ့္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို ေရထဲ ျပန္လႊတ္ေပးပါေနာ္"
ဂိုပယ္က ငါးႀကီးကို ေရထဲျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူဟာ ငါးတစ္ေကာင္မွ မပါဘဲ အိမ္ကို ျပန္သြား ခဲ့ပါတယ္။
"ဒီေန႕ ငါးမရခဲ့ဘူး…ဟုတ္လား ဂိုပယ္" နာတာကီကေျပာတယ္။
"ငါးအႀကီးတစ္ေကာင္ေတာ့မိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေရထဲကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တယ္"
"ဘာေၾကာင့္လဲ"
"ငါ…ျမစ္ထဲကို လႊတ္လိုက္ပါတယ္"
"ရွင္က ငါးအႀကီးတစ္ေကာင္ကို မိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေရထဲကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ ဟုတ္လား၊ ဒါဆို ငါတို႕ ဘာနဲ႕သြားစားမွာလဲ"
"ငါးႀကီးကေျပာတယ္"
"ဘာေျပာတာလဲ"
"မင္းကိုေျပာေပးပါတဲ့"
"ဘာမ်ားလဲ"
"မနက္ဖန္မနက္ ျမစ္ကို သြားမယ္။ ငါးႀကီး ပိုက္ထဲမွာ မိေနရင္ တစ္ခုခုေတာ့ ေမးၾကည့္ရမယ္။"
"ဘာမ်ားေမးခ်င္တာလဲ"
"စားစရာရယ္၊ ငါ့အတြက္ အနီေရာင္၀တ္စံုေလးရယ္" နာတာကီက ေျပာတယ္။
xxxxx
ထို႕ေၾကာင့္ ဂိုပယ္သည္ ထိုေန႕နံနက္တြင္ ျမစ္ကိုသြားသည္။ ႀကီးမားေသာငါးႀကီးက သူ၏ပိုက္ထဲကို ခုန္၀င္လာသည္။
"အမိန္႕ရွိပါခင္ဗ်ာ" ငါးႀကီးကေျပာသည္။
"နာတာကီက စားစရာရယ္၊ အနီေရာင္၀တ္စံုအသစ္ကေလးရယ္ အလိုရွိပါသတဲ့ခင္ဗ်ာ"
"ငါ့ကို ေရထဲျပန္လႊတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္သြားပါ ဂိုပယ္"
ဂိုပယ္ အိမ္ကို ျပန္သြားတယ္။ စားပြဲေပၚမွာ စားစရာရယ္၊ အနီေရာင္၀တ္စံုေလး၀တ္ထားတဲ့ နာတာကီ ရယ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"လွတယ္ေနာ္" ဂိုပယ္ကေျပာလိုက္တယ္။
"အခု မင္းေပ်ာ္ေနမွာေပါ့ေနာ္"
"မေပ်ာ္ပါဘူး၊ ညေနစာအတြက္ ဟင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႕ စားခ်င္တယ္၊ ေန႕တိုင္း အ၀တ္အစား အသစ္လိုခ်င္တယ္၊ မနက္ဖန္ ငါးႀကီးကို ေျပာေပးပါေနာ္"
ဒီေတာ့ ဂိုပယ္ဟာ မနက္ခင္းမွာ ျမစ္ကိုသြားတယ္။ ငါးႀကီးကလည္း သူ႕ပိုက္ထဲကို ခုန္၀င္လာတယ္။
"ဘာအလိုရွိပါသလဲ"
"နာတာကီက ညေနစာ ဟင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႕စားခ်င္တယ္၊ ေန႕တိုင္း အ၀တ္အစားအသစ္ လိုခ်င္ပါတယ္တဲ့"
"သူ အရာရာတိုင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါဘူး" ငါးႀကီးကေျပာတယ္။
"ငါသိပါတယ္" ဂိုပယ္ကျပန္ေျပာတယ္။
"ငါ့ကို ျမစ္ထဲ ျပန္လႊတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္ပါေတာ့"
ဂိုပယ္ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ ဟင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႕ညစာရွိေနတယ္။ နာတာကီကလည္း အျပာေရာင္၀တ္စံုအသစ္ကေလး၀တ္လို႕ေပါ့။
"လွတယ္ေနာ္၊ အခုေတာ့ ေပ်ာ္ေနၿပီေပါ့ေနာ္" ဂိုပယ္က ေျပာတယ္။
"မေပ်ာ္ပါဘူး"
"ဘယ္အတြက္ေၾကာင့္လဲကြယ္"
"ငါ အိမ္အႀကီးတစ္အိမ္လိုခ်င္တယ္၊ စားပြဲနဲ႕ထိုင္ခံုအသစ္ေတြ လိုခ်င္တယ္၊ ငါးႀကီးကို ေျပာေပးပါ"
ဒီလိုနဲ႕ ဂိုပယ္ဟာ မနက္ပိုင္း ျမစ္ကို သြားေတာ့ ငါးႀကီးကလည္း သူ႕ပိုက္ထဲကို ခုန္၀င္လာတယ္။
"ေျပာပါ…ခင္ဗ်ာ"
"နာတာကီက အိမ္အႀကီးတစ္လံုး၊ စားပြဲနဲ႕ထိုင္ခံုအသစ္ေတြ လိုခ်င္ေနပါတယ္"
"သူ အရာရာတိုင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါဘူး"
"ငါသိပါတယ္" ဂိုပယ္ကျပန္ေျပာတယ္။
"ငါ့ကို ျမစ္ထဲ ျပန္လႊတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္ပါေတာ့"
ဂိုပယ္ အိမ္ကိုျပန္သြားတယ္။ နာတာကီက အျဖဴေရာင္၀တ္စံုေလး၀တ္လို႕ လက္တင္ထိုင္ခံုေလး ေပၚမွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"အခုေတာ့ ေပ်ာ္ၿပီေပါ့ေနာ္"
"မေပ်ာ္ဘူး"
"မင္း မလိုခ်င္တာ ဘာမွမရွိပါလား"
"မရႏိုင္ဘူးလား၊ အခု အိမ္အႀကီးတစ္လံုး၊ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္၊ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း သံုးေယာက္ကို ငါ့အလုပ္ေတြအတြက္ အိမ္အကူလိုခ်င္တယ္၊ ငါ ဘာလို႕ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ"
xxxxx
ဂုိပယ္ဟာ မနက္က်ေနာ့ ျမစ္ကိုသြားတယ္။ ငါးႀကီးကလည္း သူ႕ပိုက္ထဲကို ခုန္၀င္လာတယ္။
"ဘာအလိုရွိပါသလဲခင္ဗ်ာ"
"အေစခံလိုခ်င္တယ္တဲ့"
"ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲ"
"မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္၊ ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ပါ"
"ငါ့ကို ျမစ္ထဲ ျပန္လႊတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္ပါေတာ့"
ဂိုပယ္ အိမ္ကို ျပန္သြားတယ္။ နာတာကီ ကို အေစခံ သံုးေယာက္ နဲ႕ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"အခုေတာ့ မင္းမေပ်ာ္ဘူးလား" ဂိုပယ္ကေမးလိုက္တယ္။
"မေပ်ာ္ပါဘူး"
"ဘာေၾကာင့္ မေပ်ာ္တာလဲ"
"ငါ ေငြလိုခ်င္တယ္၊ အေစခံေတြအတြက္ ေငြလိုတယ္၊ ငါ့နားအတြက္ နားကြင္းေလးလဲ လိုခ်င္တယ္"
ဂိုပယ္ မနက္ေရာက္ေတာ့ ျမစ္ကိုသြားတယ္၊ ငါးႀကီးကလည္း ပိုက္ထဲကို ခုန္၀င္လာတယ္။
"ေျပာပါ"
"အေစခံေတြအတြက္ ေငြလိုခ်င္တယ္၊ ေနာက္ၿပီး နားကြင္းလည္းလိုခ်င္တယ္"
"သူ အရာရာတိုင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါဘူး" ငါးႀကီးကေျပာတယ္။
"ငါသိပါတယ္" ဂိုပယ္ကျပန္ေျပာတယ္။
"ငါ့ကို ျမစ္ထဲ ျပန္လႊတ္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္ပါေတာ့"
ဂိုပယ္ အိမ္ကို ျပန္သြားတယ္။ နာတာကီ ထံမွာ ေငြ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနတယ္။ ေနာက္ၿပီး နားကြင္း အသစ္ကေလးလည္း ပန္ထားတယ္ေလ။
"လွတယ္ေနာ္၊ အခုေတာ့ အမ်ားႀကီးးေပ်ာ္ရၿပီေပါ့၊ မင္းအလိုရွိတိုင္းရေနတာကိုး"
"မေပ်ာ္ဘူး"
"ဘာ"
"ငါ…ဒီႏိုင္ငံႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္၊ အရာရာငါ့အတြက္ျဖစ္ရမယ္၊ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ဘုရင္မ ျဖစ္ရမယ္"
"မင္းဟာ ငါ့ရဲ႕ ဘုရင္မပါ"
"ငါ ဒီႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ ဘုရင္မျဖစ္ခ်င္တယ္၊ မနက္ဖန္မနက္ ငါးႀကီးကို သြားေျပာေပးေနာ္"
xxxxx
မနက္က်ေတာ့ ဂိုပယ္က ျမစ္ကိုသြားတယ္။ ငါးႀကီးကလည္း သူရဲ႕ပိုက္ထဲကို ခုန္၀င္လာတယ္။
"ေျပာပါခင္ဗ်ာ"
"သူက ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ဘုရင္မျဖစ္ခ်င္တယ္တဲ့"
ငါးႀကီးက ဘာမွျပန္မေျပာဘူး။
"ငါသိပါၿပီ၊ သူလိုခ်င္တာမွန္မသမွ် မရႏိုင္ပါဘူး" ဂိုပယ္ကေျပာတယ္။
"မွန္တာေပါ့" ငါးႀကီးကေျပာတယ္။
"ငါ့ကို ေရထဲျပန္လႊတ္ၿပီး၊ မင္း အိမ္ကိုသာ ျပန္ပါေတာ့ ဂိုပယ္ရယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္" ငါးႀကီးကေျပာတယ္။
ဂိုပယ္အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ နာတာကီ အိမ္အိုႀကီးထဲမွာ ရွိေနတယ္။ သူ႕မွာ စားစရာလဲမရွိဘူး။ အ၀တ္အစားအသစ္လဲမရွိဘူး။ စားပြဲ၊ ကုလားထိုင္အသစ္လဲမရွိဘူး။ ညစာလဲမရွိဘူး။ ဘာဆို ဘာမွ မရွိဘူး။
သူမက ဂိုပယ္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ျမစ္ကို အခုျပန္သြား" နာတာကီကေျပာလိုက္တယ္။
ဂိုပယ္ ျမစ္ကို သြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါးႀကီး အဲဒီေနရာမွာ ရွိမေနဘူး။
ငါးႀကီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သူ႕ရဲ႕ပိုက္ထဲကို ခုန္မ၀င္လာေတာ့ဘူးတဲ့ကြယ္။
xxxxx
MARGERY MORRIS ၏ You Can't Have Everything You Want ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။
အားလံုးကိုခင္မင္ေလးစားလ်က္
ကိုရင္ေက်ာ္
(၁၉-၁-၂၀၁၂)