တစ္ေန႔သဥ္ ကၽြႏ္ုပ္မြန္စီယာဆီေညာ္သည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးတစ္ခုလံုး၏ ၿမိဳ႕တြင္းဧရိယာ တစ္စိတ္တစ္ေဒသို႔ တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေလ့လာလိုစိတ္ျဖစ္ေပၚမိသျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္ငွားရမ္းေနထိုင္အေျခခ်ရာအိမ္ဆီမွ ေမာ္ေတာ္ကားဂိတ္ဆီသို႔ ေျခက်င္ေလွ်ာက္ထြက္လာရင္းမွ စဥ္းစားမိသည့္အေၾကာင္းအခ်က္ကား ထိုကဲ့သို႔ေလ့လာသုေတသနျပဳသည္ဆိုရာတြင္ ေမာ္ေတာ္ကားျဖင့္ လွည့္လည္ျခင္းထက္ ေျခက်င္ေလွ်ာက္ေလ့လာျခင္းက လတ္တေလာအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ဒိ႒ဓမ(မ) လက္ငင္းက်က်သိျမင္ရျခင္း၊ ေမာ္ေတာ္ကားစီးသည္ဆိုရာတြင္လည္း အျပင္ပန္းအေရာင္အဆင္းသာလွပၿပီး ေပးထားေသာ ယာဥ္လိုင္းနာမည္ႏွင့္မအပ္စက္လွသည့္ အထူးယာဥ္ႀကီးမ်ားမွာ စီးနင္းလိုက္ပါလာကုန္ေသာ ခရီးသည္မ်ားအဖို႔ၿငိမ္းေျငာင္းသာယာမႈမရွိသည့္အျပင္သာမန္ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကဲ့သို႔ မတ္တတ္ရပ္ခရီးသည္မ်ားစြာျဖင့္ ေခြးတိုး၀က္၀င္ က်ပ္ညပ္စြာလိုက္ပါရေပေသာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္ေလ့လာလိုေသာပတ္၀န္းက်င္အေနအထားကို ေလ့လာမရႏိုင္ျခင္းစသည့္ ျခင္းေပါင္းမ်ားစြာတို႔ကို ေတြးေတာစဥ္းစားမိေပသျဖင့္ က်န္းမာေရးႏွင့္ညီညြတ္ျပည့္စံုၿပီး ေလေကာင္းေလသန္႔ကိုပါရွဴရႈိက္ရႏိုင္သည့္လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းသည္သာလွ်င္ မွန္ကန္မြန္ျမတ္ေပသည္ဟုတြက္ဆသံုးသပ္မိၿပီးသကာလ
ကၽြႏ္ုပ္၏ဘယ္ညာေျခလွမ္းတို႔ကို သတိႀကီးစြာ ထားရင္း တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေလ့လာသုေတသနျပဳမႈ အစီအစဥ္ကိုျခြင္းခ်က္မရွိစတင္ခဲ့ေခ်ေတာ့သည္ တမံု႕တကား။
ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဘယ္ညာေျခလွမ္းတုိ႔ကို သတိႀကီးစြာထားရသည္ဟူသည့္ အခ်က္ကို ကွ္ေနရာမွေနရွ္တခုတ္တရ ရွင္းလင္းတင္ျပခ်င္ပါေပ၏။ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရန္ကနု္တိုင္းေဒသႀကီး၏တခ်ဳိ႕ေသာကတ(တ)ရာလမ္း၊တခ်ဳိ႕ေသာ ကြန္ကရစ္လမ္းမမ်ားေပၚတြင္သြားလာေမာင္းႏွင္ေနၾကကုန္ေသာအေႏွးယာဥ္မ်ား၊ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား၊လွ်ပ္စစ္စက္ဘီးမ်ားႏွင့္ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားစြာတို႔သည္၄င္းတို႔၏ခရီးကိုသြားလာရာတြင္လမ္းနံေဘးမွေလွ်ာက္ေနသူမ်ား အားရွိသည္ ဟု ပင္မထင္မွတ္မမူဘဲ စည္းကမ္းမဲ့ရမ္းကားစြာေမာင္းႏွင္ေနၾကေလသျဖင့္“သတိတမံဥာဏ္ေျမကတုတ္”ဆိုရိုးစကား အတိုင္းသတိႀကီးစြာထားျခင္းသည္ အႏ(တ)ရယ္ကိုႀကိဳတင္ကာကြယ္တားဆီးေရွာင္ရွားရာေရာက္ေလသည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ေပတည္း။
ထိုသည့္အျပင္ “ပညာသတိမရွိသသူ အျပစ္ထူ၏”ဟူေသာမာဃေဒ၀လကၤာက်မ္းလာ ဆံုးမစာႏွင့္အညီ၊ အျပစ္ထူသည့္လူ႕ေပါက္ပန္းအျဖစ္ကို မေရာက္ရိွလိုျခင္းကလည္း အေၾကာင္းရင္းတစ္ခ်က္ျဖစ္ပါေပေသး၏။ ယင္းသို႔ျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္မြန္စီယာဆီေညာ္သည္ ပလက္ေဖာင္းမရွိရွာေသာ လမ္းမႀကီး၏နံေဘးမွေနရွ္ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး တစ္မ်ဳိး၊ေက်ာခိုင္းရွ္တစ္ဖံုျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့ေခ်ေလရာ“၀ီးခနဲ ၀ီးခနဲ” ေမာင္းႏွင္ေနၾကကနု္ေသာ ေမာ္ေတာ္ကားအမ်ဳိးအစားစံုတို႔ကို ေရွာင္ရွားၾကည့္ရႈရင္း ကၽြႏ္ုပ္သိလိုေသာ အခ်က္အလက္မ်ား မ်ားကိုလည္း မေမ့မေလ်ာ့ စူးစမ္းမွတ္တမ္းျပဳစုေနရေပေတာ့၏။
ကၽြႏ္ုပ္မြန္စီယာဆီေညာ္သည္ အစကနဦးေလ့လာသမႈကား၊ လူကံုထံဟုဆိုရဖြယ္ရွိေသာ ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ပုတ္ဂို
ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ပုတ္ဂိုတစ္ဦး သည္ ၄င္း၏သိန္းရာေက်ာ္တန္ဖိုးရွိသည့္ ႏုိင္ငံျခားမွ ေလာေလာလတ္လတ္ တင္သြင္းလာသည္ဟု ယူရမည့္ ေမာ္ေတာ္ကားႀကီးတစ္စီးအား လူအမ်ားသြားလာအသံုးျပဳေနေသာ လမ္းနံေဘးတစ္ေနရာ၏အရိပ္ရွိရာေနရာတြင္ ရပ္တန္႔ထားၿပီးသကာလ ေမာ္ေတာ္တပ္ဆင္ထားသည့္ ေရပိုက္ျဖင့္ ေရေဆးသန္႔ရွင္းမႈကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ျပဳလုပ္ေနေလေခ်ရာ၄င္း၏လုပ္ရပ္မွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အက်ဳိးရလဒ္ကား ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေသာက္ေနက် လက္ဖက္ရည္ ကဲ့သို႔ အဆင္းသ႑ာန္ရိွ ဗြက္ေရမ်ားပင္ျဖစ္ေပသတည္း။ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္အျခားေသာ အမ်ားျပည္သူတုိ႔သည္ ယင္းဗြက္ေရ မ်ားကို သတိျဖင့္ ေရွာင္ရွားနင္းျဖတ္ရင္းသာ မိမိတို႔၏ခရီးစဥ္ကို ေရွးရႈရေခ်ေတာ့၏။ ကၽြႏ္ုပ္၏စိတ္ထဲဥ္ အႏွီ၄င္း လူသည္ လူကံုထံဟုစာလံုးေပါင္းဖို႔မသင့္မူဘဲလူစိတ္ကုန္ေနၿပီး စိတ္ဓာတ္ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ မာေက်ာသည့္အတြက္“လူကုန္ထံ” ဟုပင္စာလံုးေပါင္းရေပမည္ဟု ေတြးျဖစ္မိေပေတာ့၏။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူလူထုအတြက္ ေရခ်ဳိပိုမိုရရွိေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္အခါသမယကာလတြင္ ယခုကဲ့သို႔ေရခ်ဳိမ်ားကိုတန္ဖိုးမသိဘဲ၄င္း၏ကားကိုေဆးေၾကာေနျခင္းျဖင့္ျဖဳန္းတီးပစ္ေနတတ္သည့္အထက္ပါ “လူကုန္ထန္”ကို လူစားမ်ဳိးကားကၽြႏ္ုပ္တို႔ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအႏွံ႕အျပားတြင္ ရိုက္သတ္ရွ္ပင္ မကုန္ႏုိင္ေခ်ဟု တစ္လက္စတည္း စဥ္းစားသံုးသပ္မိေခ်ေတာ့၏။
ကၽြႏ္ုပ္မြန္စီယာဆီေညာ္သည္ က်ွ္သို႔ျဖင့္ ဆက္လက္သုေတသနျပဳေခ်ျပန္ရာ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လူအမ်ားစုေ၀းတန္းစီေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ရျပန္သျဖင့္ဘာလဲဘယ္လဲဟု စနည္းနာျပန္ရေတာ့၏။ အေျဖကား မထင္မွတ္စဖြယ္ပင္။ထိုသို႔လူအမ်ားစုေ၀းေနၾကသည္ကား လွ်ပ္စစ္မီတာေဆာင္ၾကရန္ ျဖစ္ေပသတည္း။ အံ့ၾသစဖြယ္ ဟု ကၽြႏ္ုပ္မွတ္ခ်က္ခ်မိ၏။ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ဟူမူကား ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက လွ်ပ္စစ္မီတာခမ်ားကို ယခု 2012ခုႏွစ္၊ ႏွစ္စရက္စမွအစျပဳၿပီးသကာလ တိုးျမွင့္ေကာက္ခံလိုက္ေခ်ရာ၊ ျပည္သူလူထုေက်ာမြဲလူတန္းစားတို႔မွာ မိမိတို႔ဥာဏ၊ကာယ တို႔ျဖင့္ရွာေဖြရရွိလာေသာေငြေၾကးမ်ားထဲမွ အစားၿခိဳးၿခံ၊ အ၀တ္ၿခိဳးၿခံရင္းအစိုးရကို မလြန္ဆန္သာသ ျဖင့္ အခြန္ေပးေဆာင္ၾကရျခင္းေၾကာင့္ ေပတည္း။ဥာဏသမားဟုဆိုရာတြင္ အနည္းေလး အေျခခံပညာ 10တန္းေအာင္ျမင္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာစာစီစာရိုက္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳၾကရသူမွ အစျပဳရွ္ အစိုးရ၀န္ထမ္းျဖစ္ေစ၊ပုဂ(ဂ)လိက ၀န္ထမ္းျဖစ္ေစ စသည္တို႔အက်ဳံး၀င္ေခ်ေလရာ တစ္လမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသံုး က်ပ္ေငြ ေလးေသာင္းမွေျခာက္ေသာင္းသာသာရရွိၿပီး ယင္းသည့္လစာေငြထဲမွ ခရီးစရိတ္ႏွင့္ အျခားဗာဟီရစရိတ္တို႔ကို ႏႈတ္ပယ္လိုက္သည္ရွိေခ်ေသာ္ အစိုးရမင္းမ်ားထံသို႔ ဆက္သေပးသြင္းရပါေသာ အခြန္အခေငြႏွင့္ဆိုလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏မိဘျပည္သူ သို႔႔တည္းမဟုတ္ လုပ္သားျပည္သူတို႔ခမ်ာ အစား၊အ၀တ္၊အေနတို႔ကို မတရားၿခိဳးၿခံေခၽြတာရေပ သျဖင့္ လူစဥ္မီ၊ဥာဏ္စဥ္မီေစရန္ စားေသာက္ရမည့္ အာဟာရဓာတ္တို႔မျပည့္၀ေၾကာင္း ကၽြႏ္ုပ္ေတြးဆသံုးသပ္မိေပ၏။
ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အမိျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ကား နယ္ခ်ဲ႕ကိုလိုနီေခတ္ လက္ေအာက္မွအစျပဳရွ္။ ယေန႔ကိုယ့္မင္း ကုိယ့္ခ်င္း သမ(မ)တႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသည္အထိပင္ သံုးရ္ွမကုန္ ျဖဳန္းရွ္မကုန္ေသာေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတို႔ ေပါမ်ားၾကြယ္၀ပါေသာ္ျငား ယင္း၄င္း သယံဇာတတို႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏မိဘျပည္သူမ်ားႏွင့္ လားလားမွ် မသက္ဆိုင္ရမူဘဲ Elephant တန္ဆာကို Dog ေမွ်ာ္ရသေလာက္ပင္ နီးစပ္မႈမရွိသည္ကိုလည္း ကၽြႏ္ုပ္၏စဥ္းစားဥာဏ္က ေတြးဆမိျပန္ပါေပ၏။
ကၽြႏ္ုပ္မြန္စီယာဆီေညာ္သည္ ေတြးရင္းစဥ္းစားရင္းျဖင့္ မူးေ၀ေနာက္က်ိလာေပေသာေၾကာင့္ သုေတသနျပဳမႈကို ေခါက္သိမ္းကာ မလွမ္းမကမ္းတြင္ရွိသည့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေလးအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္နားခိုလိုက္ရေခ်ၿပီး ကၽြႏ္ုပ္ေသာက္ေနက် ပံုမွန္နည္းနည္းက် တစ္ခြက္ကို မွာယူရင္း ေခတ(တ)ခဏဖင္ထိုင္ခ်လိုက္ေပေတာ့၏။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ကၽြႏ္ုပ္၏မွတ္စုစာအုပ္ထဲဥ္လည္း ေအာက္ပါ စာတခ်ဳိ႕ကို ကွဳ္သို႔ ကွဳ္ၽႏွယ္ စာေရးလိုက္ရ ေပေတာ့ ၏တကား။
သယံဇာတမ်ား
ေပါၾကြယ္ေလျငား အို……လူသား
ကံကေရွာင္ကြင္းသြား…..။
-ဥာဏ္ကရွိေလလည္း
ကံကခ်ဳိ႕နည္း အို…လူမြဲ
ဒံုရင္း ဒံုရင္းပဲ။
-ကိုယ့္အားသာကိုယ္ကိုး
အခြန္ဆတိုး ထမ္းရွ္ပိုး
ကံေတြေကာင္းလိမ့္ႏိုး။
-ဘူးသီးသီးေတာ့မည္
အရီးပီပီေခၚသံစီ
ၾကားလူႏႈတ္ပလီ။
-ႏုိင္ငံ့ေက်ာမြဲမ်ား
ေရွးဆုေတာင္းမွား လူျဖစ္ျငား
သြားရည္က်ရုံဗ်ား ။ ။
ps....fount အခက္အခဲေၾကာင့္ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုမ်ားကို သည္းခံဖတ္ရႈေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္။
ယခုတစ္ပတ္ True News Journal တြင္စိစစ္ေရးမွ ျဖဳတ္ ထားေသာစာမ်ားကို အျပည့္အ၀ဖတ္ရႈႏုိင္ရန္ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္
မြန္စီယာဆီေညာ္