ေမ့လုိ႔မရတဲ့ ခ်စ္သူ

ေဟ့ေရာင္ --ဥယ်ာဥ္မွဴး  ------  ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြ  ငါတုိ့နဲ့ေတြ႔ရတုန္းေလး ေလွ်ာက္လည္ၾကမယ္ေလ ကြာာ--
 သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ထုိက္ရဲ့ ေခၚသံကုိ ကုိၾကား၍ ၿဖဳိးေမာ္တစ္ေယာက္ အိမ္မွာဇတ္ကားၾကည့္ေနတာကေနထလာပါေတာ့တယ္ ၿဖဳိးေမာ္ကုိ ဒီလုိ အရမ္းရင္းႏွိးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၿဖဳိးေမာ္လုိ့မေခၚၾကေတာ့ဖူး
အထူးသၿဖင့္ ဆယ္တန္းတုန္းက  ေက်ာင္းအတူသူငယ္ခ်င္းေတြက ပုိဆုိးေပါ့  - ၿဖဳိးေမာ္ အဲဒီ(ဥယ်ာဥ္မွဴး)ဆုိတဲ့နာမည္ကုိၾကားမိတုိင္း သူ႔ကုိ သတိရတယ္ ၿပန္ေတြးလုိက္တုိင္းလည္း ၀မ္းနည္းၿပီး မ်က္ရည္စုိ႔မိတယ္
သူဆုိတာက ၿဖဳိးေမာ္ရဲ့ အခ်စ္ဦး နဲ႔ အခ်စ္ရဆုံး  မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပါ---------------------------------

   ဒီေန႔ က်ေနာ္တုိ့ဆယ္တန္းေက်ာင္းစဖြင့္တဲ့ေနေပါ့   --  3လနီးပါးေလာက္မေတြ႔ ၾကရတဲ့  သူငယ္ခ်င္းေတြ  အတုိးခ်ပီး စကားေတြေၿပာၾကတယ္  ေႏြရာသိ မွ ဘာေတြလုပ္တာ  ဘယ္သူေတြကေတာ့ ေႏြရာသီ
ကတည္းက က်ဴရွင္ေတြ တက္ေနၾကတာ ဆုိၿပီး  စကားေတြကုိညံံ့ေနၾကတာဘဲ  --  ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထုိးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုိယ့္အခန္းကုိ၀င္ၾကရပီေပါ့  အဲအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဆရာက မေရာက္ေသးဘူးေလ..က်ေနာ္
လည္းဟုိဟုိဒီဒီ မ်က္လုံးေ၀ွ႔ၾကည့္လုိက္မိတယ္..... က်ေနာ့္စာသင္ခုံနဲ့ မ်က္ေစာင္းထုိးထုိင္ခုံေလးမွာ သူမကိုေတြ႔လုိက္ရတယ္  အၿဖဴအစိမ္း၀တ္စုံေလးရဲ့ထက္မွာ အနီေဖ်ာ့ေရာင္ အေပၚအက္်ီေလးနဲ့  နီညုိေရာင္ဆံႏြယ္ေတြကေက်ာၿပင္ထက္မွာ ၀ဲက်ပီး ၿဖဴးေဖြး၀င္း၀ါေနတဲ့
အသားအေရာင္ပုိင္ရွင္မိန္းကေလး  အဲထက္ပုိပီး စိတ္၀င္စားဖုိ့ေကာင္းတာက  အေပၚႏွဳတ္ခမ္းေလးရဲ့ ဘယ္ဘက္မွာ..မွဲ့ေသးေသးေလး  ......  ၾကည္လင္ေတာက္ပ ေနတဲ့ မ်က္၀န္းတစုံရဲ့အထက္မွာ မ်က္ေတာင္ေမႊးေကာ့ေကာ့ေလးေတြ ...
အုိးးးး ညွို႔ခံထားရတဲ့ လူတစ္ေယာက္လုိ က်ေနာ္ ေသခ်ာကုိစုိက္ၾကည့္ေနမိတယ္ သူကေတာ့  သူ႔ေဘးနားက မိန္းကေလးေတြနဲ့စကားေတြေၿပာေနေတာ့ က်ေနာ္  ၾကည့္တာကုိ သတိမထားမိဖူး  ......  အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲေတာ့မသိဖူး....
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ့ တန္းထ ႏွုတ္ဆက္ "မဂ္လာပါ ဆရာမ" လို႔ ေက်ာင္းသားအားလုံး မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ႏွုတ္ဆက္သံၾကားမွ က်ေနာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ရပ္ၿပီး ႏွုတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္....  ဆရာမက မဂ္လာပါတပည့္တုိ့ ထုိင္နုိင္ပါၿပီး ဆုိၿပီး  ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္
စစ္ပါေတာ့တယ္....  ေမာင္သိန္းေဇာ္ --ရွိ ၊  ေမာင္ေဇာ္မင္း-- ရွိ  ၊ ေမာင္ၿဖဳိးေမာ္ --ရွိ.............  မေ၀ေ၀လွုိင္ ..  ဟုတ္  ၊ မႏြယ္ႏြယ္ေအး---ဟုတ္၊  မရတနာစုိး.. ဟုတ္.... ဆုိၿပီး အလွည့္က် ေၿဖ သြားတယ္ သူ႔အလွည့္ကိုမေခၚေသးဖူး အဲဒီ အခ်ိန္က က်ေနာ္အၿဖစ္က ဆုေၾကၿငာေပးမယ့္နာမည္ကုိ ရင္ခုန္စြာနဲ႔  ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့ သူလုိပါဘဲ ခဏေနေတာ့   မၿငိမ္းၿငိမ္းအိ..ဆုိၿပီး ဆရာမေခၚလုိက္တဲ့အခါမွာ ၾကည္လင္သာယာတဲ့စူးရွရွအသံေလး နဲ႔ရွိပါတယ္ဆရာမ ဆုိၿပီး  က်ေနာ္ ၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ္ရဲ့ ေကာင္မေလး  မတ္တတ္ရပ္ပီး
ေၿဖပါတယ္  ...  ဘာ့ေၾကာင့္လဲမသိဖူး အဲဒီခ်ိန္ကစၿပီးသိစိတ္ထဲမွာေရာ မသိစိတ္ထဲမွာပါ သူ႔နာမည္က က်ေနာ္ႏွလုံးသားမွာေနရာယူခဲ့တယ္.......
ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ  ကေနတဆင့္ သူက ဧရာ၀တိီတုိင္း ၊ လပြတၱာ ၿမဳိ့ကေန သူ႔အေဒၚရွိတဲ့ က်ေနာ္တုိ့ဆီကုိေက်ာင္းလာတက္တာဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္  ..
သိပ္မၾကာလုိက္ပါဖူး  က်ေနာ္တုိ့ေက်ာင္းရဲ့အထက္တန္းေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ သူ႔နာမည္က ေရပန္းစားခဲ့တယ္ သူနဲ့အတူ တခ်ိန္ထဲေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေခတ္စားလာတာက  ပိုးအိစံဆုိထားတဲ့  မမပုသိမ္သူ သီခ်င္း..............
ညေနေက်ာင္းဆင္းၿပီဆုိတာနဲ႔ သူ႔ကုိ လုိက္ေၿပာေနတဲ့လူေတြက မေတြ႔ခ်င္ လည္းေတြ႔ေနရတယ္ က်ေနာ္လည္း သူ႔ကုိ တိတ္တိတ္ေလးၾကိတ္ၿပီးခ်စ္ေနမိတာေပါ့  ဒါေပမယ့္  သူ႔ကုိလုိက္ေၿပာတဲ့လူေတြက က်ေနာ္္ထက္  အစစရာသာၾကတယ္  
ပုိက္ဆံခ်မ္းသာၾကတယ္  ေနာက္ပီး   က်ေနာ္ဘ၀က  ေက်ာင္းတက္ဖုိ့ေတာင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကိးကေထာက္ပံ့လုိ့တတ္နုိင္တာ  ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀အထူးထုတ္ေတြ ေမးခြန္းေဟာင္းစာအုပ္ေတြ
၀ယ္နုိင္ဖုိ့ဆုိတာ ေ၀းစြ.....  ပုံႏွိပ္ၿပဌန္းစာအုပ္ေတာင္မ၀ယ္နုိင္လု့ိ  အိမ္ေဘးနားက ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ အကုိၾကိးေတြ ေပးလုိ့ပုိင္ဆုိင္ရတဲ့ ဘ၀  သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ စက္ဘီးအသစ္ေလးေတြနဲ့ ေက်ာင္းလာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
က်ေနာ္ဘ၀က တာယာကုတုံးနဲ့ ေဆးေရာင္မရွိေတာ့တဲ့ စက္ဘီးစုတ္ေလး  စက္ဘီးေလးက ေကာင္းလြန္းလုိ့ 3မုိင္နဲ့ 6ဖာလုံေ၀းတဲ့ အိမ္နဲ့ေက်ာင္းခရိးကုိ  စက္ဘီးနဲ့ေက်ာင္းတက္ရတာထက္ လမ္းေလွ်ာက္ပီးေက်ာင္းတက္ရတဲ့ေန႔က ပုိမ်ားေနတယ္ေလ  ...
စက္ဘီးခဏခဏ ပ်က္ပီး ဘီးကခဏခဏ ေပါက္ေနလုိ့ဆုိပါေတာ့  ......  က်ဴရွင္ေတြ ၀ုိင္းေတြ ေဘာ္ဒါေတြဆုိတာ  က်ေနာ့္  အတြက္ေတာ့  မသက္ဆုိင္သလုိပါဘဲ  ......  အဲေလာက္ဆုိးရြားေနတဲ့ဘ၀သမား က်ေနာ္ကလဲ  ဒီေလာက္ ေပၚၿပဴလာ (popular) ၿဖစ္ေနတဲ့
ေကာင္မေလးကိုဘဲ ခ်စ္ေနမိတာ ရုိင္းရုိင္းေၿပာရရင္ အႏူလက္နဲ့ ေရႊခြက္နုိက္ခ်င္မိတာေပါ့........ေၾသာ္  အခ်စ္ဆုိတာကလည္း  ေၿပာဖုိ့ခက္သားေနာ္ ...ဘ၀ေပးအေၿခအေနေတြ မတူတဲ့အခ်ိန္မွာအခ်စ္ကိုလက္လွမ္းမွီသေလာက္ဘာသာၿပန္ၾကည္မိေတာ့ က်ေနာ္နားလည္ခဲ့တာက"
ႏွလုံးသားဆုိတာ က  ဦးေဏွာက္ရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မွု႔ေအာက္မွာဘဲ ရွိသင့္တယ္ဆုိတာေလ...."ဒါ့ေၾကာင့္္ သူ႔ကုိက်ေနာ္ ႏွုတ္က ဖြင့္ေၿပာခ်င္တဲ့အရာေတြ က်ေနာ္ရဲ့ ဒုိင္ယာရီစာအုပ္ေလးထဲမွာဘဲခ်ေရးခဲ့မိတယ္  က်ေနာ္ရဲ့စိတ္ကူးေတြအေတြးထဲမွာလဲ  သူနဲ့က်ေနာ္က သိပ္ခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူေတြ
လွပတဲ့ညေနခင္းေတြထဲမွာသူရယ္   က်ေနာ္ရယ္က စက္ဘီးေတြအတူစီးခဲ့ၾကတာေပါ့  ...  က်ေနာ္ဘ၀ကလည္းဆုိးပါတယ္ဗ်ာ  ဒိီလုိစိတ္ကူးရင္ခြင့္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္မရခဲ့ပါဖူး... ေဖေဖတုိ့ေမေမတုိ့က ပညာေတြ မတတ္ခဲ့လုိ႔ ဒီလုိ ေနပူထဲမွာအလုပ္ေတြလုပ္ေနရတာ ....
သားၾကိးဆယ္တန္းေအာင္ဘြဲ႔ေတြရၿပီး အလုပ္အကုိင္ေတြရွိမွ သားညီမေလးကုိ ေက်ာင္းထားနုိင္မွာတဲ့.. ..  ေမေမ့ကုိခ်စ္ရင္ စာၾကဳီးစားပါဆုိတဲ့  ေဖေဖနဲ့ေမေမရဲ့  စကားေတြကုိ က်ေနာ္ ၿပန္ၿမင္ေယာင္မိတုိင္း  စာထဲမွာဘဲ လူကုိႏွစ္ထားခဲ့တယ္..  လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ထိန္ထိန္မၿငိီး နုိင္တဲ့
 က်ေနာ္ အိမ္ေလးမွာ ဖေယာင္းတုိင္ေလးက က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေထာက္ပ့့ံမွု႔ေတြၿဖစ္ခဲ့တယ္  က်ေနာ္ အတြက္ေတာ့ တေန႔တာစာက်က္ခ်ိန္က တေန႔ ဖေယာင္တုိင္အတုတ္ၾကီး 2တုိင္ေလ ..... အဲဒီလုိ မေလာက္မငွနဲ့စာက်က္ေနရတဲ့ဘ၀မွာ သူ႔ကုိေတြးၿပီး
စိတ္ကူးယဥ္ေနဖု့ိက  အဆင္မေၿပခဲ့ဖူး....ဒါေၾကာင့္  စာကုိစိတ္ထဲမွာ ႏွစ္ထားလုိ့  အတန္းထဲမွာ က်ဴရွင္မတတ္တဲ့က်ေနာ္ရဲ့ အဆင့္ 1 to 3 ထဲကေရာက္တာ မဆန္းဖူးထင္ပါတယ္ေနာ္.....ဒီေလာက္ဆုိ က်ေနာ္နဲ့ က်ေနာ္ခ်စ္တ့ဲေကာင္မေလးရဲ့ အေၾကာင္း စာဖတ္သူ
သယ္ရင္းတို႔ သိေလာက္ၿပီေပါ့  .....  သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ ဘ၀မွာ  မၿဖစ္ဖူးထင္ထားတာေတြလဲ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္လာတတ္တယ္  ၿဖစ္မယ္ထင္တာေတြလည္း  မၿဖစ္ေၿမာက္တာတတ္ဖူးဆုိတာ  သူငယ္ခ်င္းတုိ့ယုံလားမသိဖူး ...  က်ေနာ္ကေတာ့ယုံတယ္ဗ်  ဆက္ဖတ္ၾကည့္ဦးေနာ္  .......။
              မွတ္မွတ္ရရပါဘဲ.... အဲဒီေန႔က်ေနာ္တုိ့ဆယ္တန္းေတြ  ေက်ာင္းမွာ ႏွစ္၀က္စာေမးပြဲေၿဖတဲ့ေန....... ကံၾကမၼာၾကိးကုိ ေက်းဇူးတင္ရမလား  လူခြဲေနရာခ်တဲ့ ဆရာမၾကိးကိုဘဲ ေက်းဇူးတင္ရမလားမသိဖူး
သူနဲ႔ က်ေနာ္က တခုံထဲမွာလာက်တယ္  သူကစာသိပ္မရဖူး   ဒါ့ေၾကာင့္က်ေနာ္ကုိ ခဏခဏ ေမးတယ္ က်ေနာ္လည္း  သူ႔တခြန္းေမးရင္ တခြန္းဘဲၿပန္ေၿပာတယ္ က်န္တာ တခြန္းမွ မေၿပာမိဖူး  ဒါနဲ႔ေၿပာရဥိးမယ္ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားအားလုံးနီးပါက သူ႔ကုိ လုိက္ေၿပာေနတဲ့
အခ်ိန္မွာ  က်ေနာ္က သူ႔ကုိ စိတ္မ၀င္စား သလုိဘဲ ေနၿပလိုက္တယ္  က်ေနာ္ မခ်စ္လုိ့မဟုတ္ဖူးေနာ္.....  သိပ္ခ်စ္တာေပါ့ဗ်ာ  သူက်ေနာ္ကုိၿပန္စဥ္းစားမွာ မဟုတ္ေလာက္ဖူးဆိုၿပီး   စိတ္ထဲက ဘဲဘဲ တိတ္တိတ္ေလး ခ်စ္ေနခဲ့တာေပါ့  ဒါကုိ တစ္ေယာက္မွ မေၿပာၿပသလုိ
တစ္ေယာက္မွလဲ က်ေနာ္ကုိမရိပ္မိၾကဖူး...  ကဲၿပန္ဆက္ဦးမယ္ေနာ္...   ဒါနဲ့ အဲဒီေန႔ကေၿဖတဲ့ဘာသာၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ  သူက အၿပင္ကေစာင့္ပီး  ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လု့ိက်ေနာ္ကုိေၿပာတယ္ က်ေနာ္ကလည္း ရပါတယ္ ဟာ လု့ိၿပန္ေၿဖလုိက္တယ္  ......
အဲေနာက္ေန႔ ေနာက္ဆုံးဘာသာ ECO (အီကုိ)  မေၿဖခင္ မနက္မွာ  က်ေနာ္က ေက်ာင္းရဲ့ ၀ရံတာမွာ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ထုိက္နဲ့ ထုိင္ေနတယ္  .....   အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတစ္ေယာက္ထဲ က်ေနာ္ဆီကုိလာတယ္ေလ  က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ထုိက္ကလဲ ဟုိမွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းအိ
မင္းဆီ လာေနၿပီတဲ့  ငါေရွာင္ေပးမယ္ မင္းသူ႔ကိုခ်စ္တယ္လုိ႔ေၿပာလုိက္တဲ့ ဆုိၿပိီး က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းက ေရွာင္ထြက္သြားတယ္   က်ေနာ္ကေတာ့ မေၿပာရဲပါဖူးဗ်ာ  ေၿပာလဲမထြက္ဖူးေလ  သူက်ေနာ္ကုိ ၿပန္ခ်စ္မွာ မဟုတ္ဖူးဆုိတဲ့ အေတြးက အၿမဲတမ္း စုိးမုိးထားတယ္ေလ  ..
သူက က်ေနာ္ေဘးမွာထုိင္ပီး  ၿဖဳိးေမာ္ နင္စာေတြ ရၿပီလား ..?  နင္ကစာေတာ္တဲ့လူဆုိေတာ့ ရေနေလာက္ပါၿပီ  ဒါေပမယ့္ ငါစာေမးပြဲမွာ ေမးမယ့္ ဟာေတြကုိ သိလုိ႔ လာေၿပာတာဆုိပီး က်ေနာ္စာရြက္ေလးတစ္ရြက္လာေပးတယ္ ၿပီးေတာ့ သူခ်က္ခ်င္းထြက္ခြါသြားတယ္..
က်ေနာ္လည္းစာရြက္ ေရွ႔မ်က္ႏွာစာကုိ ေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ကုိလွန္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခ်ိိန္မွာ  သူလက္ေရးနဲ့ ေရးထားတဲ့စာကုိက်ေနာ္ေတြ႔လုိက္ရတယ္...................
                 ၿဖဳိးေမာ္ .....    
        နင့္က တကယ္ဆုိ ငါ့အတြက္ ဥယ်ာဥ္မွဴးပါ  ငါကေတာ့နင္အတြက္ ပန္းကေလးတပြင့္အၿမဲၿဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ....        
                                                  ဥယ်ာဥ္မွူးမရွိတဲ့  ပန္းကေလး ဘ၀မွာ ငါဘယ္လုိ အသက္ရွင္ရမွာလဲ.......
                                                  ငါမိန္းကေလးတန္မဲ့ ဒီလုိေၿပာလုိ႔ ငါ့ကုိ အထင္မေသးနဲ့ေနာ္
                                                  ဥယ်ာဥ္မွူးရဲ့ ေမတၱာေရၾကည္ေတြနဲ႔  ပန္းကေလးကို ၿဖန္းပတ္ေပးပါေတာ့ေနာ္......
                                                                                                                                          ငါတိတ္တိတ္ေလး ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္  
         နင့္ရဲ့                                                                                                                                                                   ပန္းကေလး................
              အဲဒီစာကုိ က်ေနာ္ ဖတ္ေနတ့ဲအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ထုိက္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ စာရြက္ ကို လုၿပီး တေက်ာင္းလုံးကို  လုိက္ၿပပါေတာ့တယ္   ဒီလုိနဲ႔... သူနဲ့က်ေနာ္က ခ်စ္သူေတြ ၿဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ ကဲ ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းလုိက္တဲ့က်ေနာ္လဲ  
ကုိယ္ေၿပာစရာေတာင္မလုိဖူး ....  တဆက္ထဲမွာဘဲ က်ေနာ္နာမည္က ဥယ်ာဥ္မွဴး  သူနာမည္က
ပန္းကေလးဆုိၿပီး က်ေနာ္တုိ့ ေက်ာင္းမွာ နာမည္ေတြ တြင္ခဲ့ၾကတယ္  သိပ္ေပ်ာ္တာေပါ့ဗ်ာ  က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေမ့မရပါဖူး  အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တုိ့ေလာက္ခ်စ္တတ္တဲ့လူရွိမယ္ေတာင္မထင္ခဲ့ၾကဖူး  ေက်ာင္းမွာဆုိ စာေတြ အတူက်က္ၾကတယ္ သူယူလာတဲ့
ထမင္းဗူးေလးနဲ့အတူစားခဲ့ၾကတယ္...သူ၀ယ္လာတဲ့ မုန္႔ေတြ သၾကားလုံးေတြကို တစ္ေယာက္တလဲ ခြင့္ေက်ြးၾကတယ္ သူနာမလည္တဲ့စာေတြကို က်ေနာ္ကရွင္းၿပတယ္  ... သိပ္ေပ်ာ္ဖုိ့ေကာင္းခဲ့တယ္ဗ်ာ  နာရီေတြ ကုန္တာၿမန္လုိက္တာ...   
       (24.3.2005) ဘယ္လုိမွေမ့မရတဲ့ေန႔စြဲေလးပါ အဲဒီေန႔က ECO(ေဘာဂေဗဒ) စာေမးပြဲ ေနာက္ဆုံးေၿဖတဲ ့ေန႔ေလ..... စာေမးပြဲအခန္းထဲမ၀င္ခင္ နာရီ၀က္ေလာက္ အလုိမွာ က်ေနာ္က
သူ႔လက္ေလးကုိ ဖြဖြေလးဆုတ္ကိုင္  သူ႔မ်က္၀န္းမွာလဲ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ္ ရင္ထဲမွာလဲ  မွာလဲ မ်က္ရည္မုိးေတြေန႔ေပါ့ ....ေနမင္းၾကိးကလဲ က်ေနာ္ တု႔ိခ်စ္သူေတြကို ဟားတုိက္ေနသလုိဘဲ  ပူၿပင္းလုိက္တာဗ်ာ...
 သူက က်ေနာ္ကုိ ငုိရုိက္သံေလးနဲ့အတူ ၿဖဳိးေမာ္ ငါ့ကုိမေမ့ပါနဲ့ေနာ္  ငါလဲ နင့္ကုိမေမ့ဖူး...  (အဲဒီ အခ်ိန္က က်ေနာ္အိမ္မွာ ဖုန္းမရွိသလုိ  သူ႔အိမ္မွာလည္း တယ္လီဖုန္းမရွိခဲ့ဖူး...  က်ေနာ္ သိသေလာက္ကေတာ့ က်ေနာ္ ေနတဲ့ အနီး ပတ္၀န္းက်င္မွာေတာင္ဖုန္းမရွိဖုူးထင္ပါတယ္....
အဲေလာက္ထိေခတ္မွီတာေနာ္) အခုငါတုိ့ေတြ ေ၀းရဦးမယ္  ငါဆယ္တန္း ေအာင္စာရင္းေတြထြက္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ရင္ နင့္ဆီ ၿပန္လာမယ္ေနာ္  ....  နင့္ငါ့ကုိေမွ်ာ္ေနေနာ္ .....  ငါ့ရဲ့ဓါတ္ပုံေလးနဲ့ ဒီလက္ကိုင္ပု၀ါေလးကုိ အမွတ္တရသိမ္းထားဆုိပီး  က်ေနာ္ကုိ ေပးခဲ့တယ္ ....
အဲဒီလုိနဲ႔  အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး ခဏတာ ေ၀းခဲ့ရပီ.........
              ဥယ်ာဥ္မွဴး...ဥယ်ာဥ္မွဴး...........  မင္းဆယ္တန္းေအာင္တယ္ကြ.....   ဆုိၿပီး က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ထုိက္ ၀မ္းသာအားရလာေၿပာတယ္... ...  ေအာ္.. အင္းေဇာ္ထုိက္ ... ဟာမင္းက မေပ်ာ္သလုိနဲ႔ ငါကေတာ့လာေၿပာရတာ မင္းပုံစံက မဟုတ္ေသးပါဖူး.....
ၿငိမ္းၿငိမ္းအိေရာ...ေအာင္လား  ဟင္..? မင္းကေတာ့ လုပ္ၿပီ  လာေၿပာတဲ့ ငါ့ကုိလဲ ေအာင္လားေမးဦးေလးကြာ.... ေအး  ပါကြာ မင္းက ေအာင္မယ္ဆုိတာ ယုံလုိ႔မေမးတာ  ....ေၿမာက္မေနပါနဲ့ကြာ ... ငါကမင္းေလာက္မေတာ္ပါဖူး  ... မင္းက ဂုဏ္ထူး ႏွစ္ခုေတာင္ပါတယ္ကြ...
ေနာက္ပီး မင္း ေကာင္မေလး လဲ ေအာင္ပါတယ္ကြာ......၊ ဟာ... ဟုတ္လား...   ဒါဆုိမင္းကိုလၻက္ရည္လုိက္တုိက္မယ္.....  လာသယ္ရင္းသြားမယ္.....  ေနဦးေလကြာ  ငါအေမ့ကုိေတာင္မေၿပာရေသးဖူး  မင္း၀မ္းသားေအာင္အရင္ဆုံးလာေၿပာတာ  ညေနေရာက္မွ  
သြားေသာက္မယ္ကြာ.......က်ေနာ္ေပ်ာ္လုိက္တာ အဲဒီေန႔ေလာက္ေပ်ာ္မယ့္ေန႔ ရွိမယ္ေတာင္မထင္ဖူး...သူငါ့ဆီကုိၿပန္လာေတာ့မွာကြ...........  အဲဒီေန႔က  အေတြးေတြထဲမွာ က်ေနာ္ရယ္ .. က်ေနာ္ခ်စ္သူေလးရယ္  တကၠသုိလ္ၾကီးမွာ  ေက်ာင္းေတြ တူတူတက္ခဲ့ၾကတယ္..........
သူ႔ၿပန္လာမယ့္ရက္ေတြကုိေမွ်ာ္ေနေပမယ့္ သူေရာက္မလာခဲ့ပါဖူး...........က်ေနာ္လည္း  က်ေနာ္ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္  ..မိဘေတြရဲ့တုိက္တြန္းမွဳ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့အာေပးစကားေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ စစ္တကၠသုိလ္ ဗုိလ္ေလာင္း၀င္ေၿဖခဲ့တယ္...........
                က်ေနာ္လည္း ဗုိလ္ေလာင္း၀င္ခြင့္စာေမးပြဲေတြၿဖစ္တဲ့မႏၱေလးမွာေရးေၿဖ  ..... ရန္ကုန္မွာ လူေတြေမးခြန္းေတြကုိ ေအာင္လုိ့ ၿပင္ဦးလြင္မွာ ေဆးစစ္ေအာင္ရင္ ဗုိလ္ေလာင္းၿဖစ္ခါးနီးအခ်ိန္မွာ  သူ႔က်ေနာ္ဆီကုိေရာက္လာတယ္  သူ႕သူငယ္ခ်င္းကေနတဆင့္  သူ႔အေဒၚအိမ္မွာ
ေရာက္ေနၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း  သူ႔ကုိမနက္ၿဖန္ 09း00 နာရိမွာ ေက်ာင္းမွာ လာေတြဖုိ့အေၾကာင္းစာထဲမွာေရးထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္ .....  က်ေနာ္ ခ်စ္သူ က်ေနာ္တုိ့ဆိီကုိေရာက္ေနၿပီဆုိတာသိေတာ့ေပ်ာ္လုိက္တာဗ်ာ  မနက္ၿဖန္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ကုိေတြးၿပီး  ဒီေန႔ အခ်ိန္ ေတြကုိ
အၿမန္ကုန္ခ်င္ေနမီတယ္  ..........  ေနာက္ေန႔  ေက်ာင္းၿခံ၀င္းထဲကုိ က်ေနာ္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္း၀ရံတာေလးမွာ ထုိင္ေစာင့္ေနတဲ့သူ႔ကုိ  က်ေနာ္ လွမ္းေတြ႔လုိက္ရတယ္ အၿဖဴေရာင္ ဂါ၀န္ေလးရဲ့ အထက္မွာ ဂ်င္းဂ်ာကင္ အေႏြးထည္ေလးန့ဲ့
သိပ္ခ်စ္ဖုိ့ေကာင္း က်ေနာ္ခ်စ္သူ ....  က်ေနာ္သူ႔ဆိီကုိ အေၿပးေလးနဲ့ေၿပးဖက္ၿပီး  ဆံႏြယ္ေလးေတြကုိ နမ္းေနမိတယ္  ..........သူနည္းနည္းေတာင္ ပိန္သြားသလုိဘဲ... က်ေနာ့္ကုိမ်ားလြမ္းလုိ့မသိဖူး ဆုိၿပီး  စိတ္ထဲမွာေရရြတ္ေနမိတယ္...
  ဘာလုိ့အၾကာၾကိီးခြဲသြားတာလဲ ကြာ  ..ဆုိၿပီး က်ေနာ္ ညည္းသံေလးနဲ႔ေမးလုိက္ေတာ့ ေခါင္းေလးေမာၿပီး ငါ့လည္းနင့္ကုိအရမ္းလြမ္းတာေပါ့  အရမ္းလည္းေတြ႔ခ်င္တာေပါ့ဟာာ  စိတ္ကူးတုိင္းတာ လက္ေတြ႔ၿဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္  ငါနင့္အနားကတဖ၀ါးမွ ခြါမိမွာ မဟုတ္ဖူး......
 ကဲအခု အဲဒါေတြမေမးနဲ့ ငါေရာက္ေနၿပီေလ  .....နင္အခုဗုိလ္ေလာင္းတက္ေတာ့မွာဆုိ  နင္က ဗုိလ္ၾကီးၿဖစ္ရင္ ငါ့ကုိေမ့သြားမွာလားဟင္.....?ေမးရက္လုိက္တာ ခ်စ္သူရယ္  ငါကနင့္ကုိ ဒီေလာက္ခ်စ္တာ ဘာလုိ႔ေမ့ရမွာလဲ  နင္တာမခြဲသြားနဲ႔ ငါက နင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဖူး........
အဲဒီေန႔ရက္ေတြတုန္းက က်ေနာ္တုိ့အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္  က်ေနာ္ သူ႔ဆီကုိ အၿမဲသြားေနမိတယ္  သူ႔အနားကေနတဖ၀ါးမွကုိမခြါခ်င္ဖူး  .... က်ေနာ္တုိ့ေတြခ်စ္တာကုိ သူ႔အေဒၚက သိသလုိ က်ေနာ္ အိမ္ကလဲ သိသြားခဲ့ပါတယ္  .....က်ေနာ္အိမ္ကေတာ့ဘာမွ မေၿပာပါဖူး  .....
ေမေမကေတာ့ သားၾကီးက ငယ္ပါေသးတယ္ .... ေက်ာင္းၿပီးမွ စဥ္းစားၾကေပါ့ေနာ္ ဆုိၿပီး ဒီေလာက္ဘဲမွာတယ္ေလ....ခက္တာက သူ႔ေဖေဖနဲ့ေမေမပါ   ..... က်ေနာ္ကုိ သေဘာမတူဖူးလုိ့မေၿပာေပမယ့္  က်ေနာ္ခ်စ္သူကုိ က်ေနာ္ရွိတဲ့ ၿမဳီ႔ေလးမွာ ေက်ာင္းမတက္ခုိင္းေတာ့ဖူး  
ပုသိမ္မွာဘဲတက္ရမယ္လုိ့ေၿပာပါေတာ့တယ္  ..... အဲဒီေန႔က က်ေနာ္လည္း မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲေနသလုိ သူလည္းငုိလုိက္တာဗ်ာ   ငါနင့္ကိုဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဖူးေနာ္ ....  ငါတုိ့ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မေ၀းေစရဖူးဆုိၿပီး သူက်ေနာ္ကုိေၿပာခဲ့တယ္ .....နင္ ဟုိေရာက္ရင္ နင့္လိပ္စာ ကို
ငါ့အေဒၚကေနတဆင့္ ေၿပာေပးေနာ္ ငါ့့္လိပ္စာရတာနနဲ႔နင့္ဆီကုိခ်က္ခ်င္းစာေရးမယ္တဲ့   တကယ္လုိ့မွ ဘယ္လုိမွ အဆက္အသြယ္မရခဲ့ရင္  ငါေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ရင္ နင့္ဆီကုိၿပန္လာခဲ့မယ္ ဆုိၿပီး သူက်ေနာ္ကုိေၿပာခဲ့တယ္..........
 ေနာက္တပတ္အၾကာမွာေတာ့ သူ႔မိဘေတြက သူ႔ကုိ ပုသိမ္ကိုေခၚသြားတယ္  ..............ရည္မွန္းခ်က္ေတြ မၿပည့္ေသးသေရြ႔ ငါတုိ့ေတြ ေ၀းေနရဦးမွာေပါ့ဟာာာာာာာာာာာာ.............အဲဒီေန႔႕က (23.11.2005).........
                            ေတာင္ေလွကားၿမဳိ႔ေတာ္လုိ့ေခၚတဲ့ ၿပင္ဦးလြင္ရဲ့  ေဆာင္းေလညွင္းေအးေအးေလးေတြၾကားမွာ ေခ်ြးစက္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ေလက်င့္ေနရတာ က်ေနာ္တုိ့ဗုိလ္ေလာင္းေတြဘ၀ေပါ့ ... ပင္ပန္းတာေပါ့ဗ်ာ စကၠန္႔တံေလး လွဳပ္တုိင္း  အခ်ိန္က အေရးပါတယ္ဆုိတာ
သက္ေသၿပစရာမလုိေလာက္ေအာင္ကို  ပင္ပန္းတာေပါ့...  လြမ္းေန႔ဖုိ့ ေဆြးေႏြးဖုိ့ အခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ကို အားလပ္ခ်ိန္က နည္းပါးတယ္ေလ  ဒါေပမယ့္ ၿဖဳိးေမာ္ ညအိပ္တုိင္းေခါင္းအုံးေအာက္မွာထားထားတဲ့ သူ႔ဓါတ္ပုံေလးကုိနမ္းမိတယ္ နမ္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာတေန႔တာ
 ပင္ပန္းတာေတြက ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္  တခါတေလသူ႔ဓါတ္ပုံေလးကိုၾကည့္ၿပီးစကားေတြေၿပာေနမိတယ္  တခါတရံ အိမ္မက္ထဲမွာ က်ေနာ္ တုိ့ႏွစ္ေယာက္ စကားေတြ ေၿပာၿဖစ္ၾကတယ္ .........  
က်ေနာ္ ဒုတိယနွစ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ  သူနဲ့အဆက္အသြယ္ရခဲ့တယ္ သူ႔အေဒၚကေန႔တဆင့္က်ေနာ္လိပ္စာကုိသူ႔ဆီပုိ့ေပးေတာ့ သူက်ေနာ္ဆီကို  စာေတြေရးပါတယ္   သူရဲ့အားေပးစကားေတြနဲ့ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း ပင္ပန္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိ ၿဖတ္သန္းနုိင္ခဲ့တယ္...
က်ေနာ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဘ၀မွာ  (5) လပုိင္းေနာက္ပုိင္း သူ႔နဲ့က်ေနာ္ အဆက္အသြယ္ပ်က္သြားတယ္  ......က်ေနာ္လည္း  နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဆက္သြယ္မွဳ႔ေတြ ပ်က္ကုန္တာၿဖစ္မယ္လုိ့ေပါ့ေပါ့ေလးေတြးေနမိတာေပါ့ ...ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါေက်ာင္းဆင္းလုိ့ခြင့္ရရင္
ေမေမ့ကုိေၿပာၿပီး  သူ႔ကုိသြားေတြ႔မယ္ဆုိၿပီး  အေတြးကမၻာေလးနဲ့ေပ်ာ္ေနမိ္တယ္......
                       ဒီေန႔ က်ေနာ္ေက်ာင္းဆင္းလုိ႔  တပ္ကေနခြင့္ေပးလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္  အိမ္ၿပန္ေရာက္ခဲ့တယ္ အိမ္ၿပန္ေရာက္လုိ့ခဏနားၿပီးေတာ့...ေဖေဖနဲ့ေမေမ့ကုိ က်ေနာ္ ခ်စ္သူဆီကုိသြားေတြ႔ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းခြင့္ေတာင္းလုိက္တယ္..........
ေမေမက မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီးသားၾကီး မင္းမသြားနဲ့ေတာ့  ....ဘာၿဖစ္လုိ့လဲ ေမေမ သူက်ေနာ္ကုိေတြ႔ရင္အရမ္းေပ်ာ္မွာ  က်ေနာ္လည္းအရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနတာေလ  ေမေမရယ္ သားကုိနားလည္ေပးပါေနာ္....လုိ့ေၿပာလုိက္ေတာ့  ေမေမက "သားၾကီး မင္းေကာင္မေလးက  မရွိေတာ့ဖူး
သားနဲ့ဘယ္လုိမွ မေတြ႔နုိင္ေတာ့ဖူးတဲ......"ဗ်ာာာာာာာာာာာာာာာာ ဘာၿဖစ္လုိ့လဲ ေမေမ သားကုိနားလည္ေအာင္ေၿပာၿပပါဦး.......သားသူက နာဂစ္ မုန္တုိင္းထဲပါသြားတယ္  သူမရွိေတာ့ဖူး .. သူအခုဒီေလာကၾကီးထဲမွာ မရွိေတာ့ဖူး......သားနဲ့အေ၀းဆုံးကုိထြက္သြားၿပီ...
သူေသသြားၿပီသားၾကီးရယ္........ေမေမလည္း သားပညာေရးကုိမထိခုိက္ေစခ်င္လုိ့မေၿပာတာ  ေမ့ေမ့ကုိနားလည္ပါေနာ္တဲ့.............ဟာာာာာာာာာ ေလာကၾကီးဘာၿဖစ္သြားတာလဲ..ဘာေတြၿဖစ္ကုန္တာလဲ ေမေမရာ ..ေမေမသားဘယ္လုိနားလည္ရမွာလဲ  
အဲဒီညက  က်ေနာ္မ်က္ရည္ေတြနဲ့အတူ  မုိးခ်ိန္းသံေတြရယ္ လွ်ပ္စီးလက္သံေတြရယ္ ေနာက္ပီး  အရွိန္ၿပင္းတဲ့ မုိးေတြ၇ြာသြန္းသြားတယ္...........။။။။။။။။။။။
                        အခုေတာ့  နင္နဲ့ ငါ စာအတူက်က္ခဲ့တဲ့ေနရာေလးမွာ အၿခားေကာင္ေလးနဲ့ေကာင္မေလးစာေတြက်က္ၿပီးၿပဳံးရယ္ေနၾကတယ္ ....နင္မရွိေတာ့တ့ဲေနရာေလးမွာ  ငါတစ္ေယာက္ထဲ နင့္ကုိလြမ္းေနမိတယ္ .ၿပန္မရနုိင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ  ငါရူးသြပ္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္.....................        ငါနင့္ကုိတုိက္ဆုိင္မွဳ့ေတြရွိတုိင္း သတိရလွ်က္ပါ  ေနာင္ဘ၀ဆုိတာ ရွိခဲ့ေသးရင္  ဒီလုိ အၿဖစ္ဆုိးေတြနဲ႔
မၾကဳံပါရေစနဲ႔ ခ်စ္သူရယ္...................။။။။။။  
                                                           ခ်စ္တဲ့သူတုိင္းေပါင္းဖက္ရပါေစ
                                                                                             ငၿဖဳိး(ရင္တြင္းၿဖစ္)