ငယ္ငယ္က ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ၾကားဖူးတယ္..... စပ်စ္သီးစားခ်င္တဲ့ ေျမေခြးပံုျပင္ေလးေပါ့၊ စားခ်င္လြန္းလုိ႔.. လည္
တဆန္႔ဆန္႔နဲ႔ ေမွ်ာ္ခဲ့တယ္တဲ့.... အခ်ိန္တန္သည့္တုိင္ေအာင္စားခြင့္မရေတာ့လဲ စပ်စ္သီးကုိ ခ်ဥ္တယ္... လုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္တဲ့.... ေျမေခြးကုိ
မုန္းခ်င္စရာေကာင္းတယ္..... အမွန္အတုိင္း မေျပာတဲ့ ေျမေခြး.... ဒါေၾကာင့္စဥ္းလဲ ေကာက္က်စ္ရင္ ေျမေခြးနဲ႔ ခုိင္းႏွဳိင္းၾကတာလုိ႔ ေတြးခဲ့
ဘူးတယ္.....
ႀကီးလာေတာ့ စပ်စ္သီး စားခ်င္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကုိ ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားခဲ့ရတဲ့. ေျမေခြးတစ္ေကာင္ရဲ့ ခံစား
ခ်က္ကုိ နားလည္ လာခဲ့တယ္.... တစ္ခုပဲ ေျပာစရာရွိတယ္..... သူ... စပ်စ္သီးေလးကုိ နားလည္ မေပးႏုိင္ခဲ့ဘူးလို႔...... နားလည္ေပးႏုိင္ခဲ့
ရင္ ခ်ဥ္တယ္လုိ႔ ဘယ္ေျပာရက္မလဲေနာ္...... သနားစရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္.... ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ လိမ္ညာျခင္းေတြနဲ႔ ဖံုးကြယ္ခဲ့တဲ့ သူ႔
အျဖစ္ကုိ သနားမိတာလဲ ပါတာေပါ့..... ဒီနည္းလမ္းတစ္ခုထဲကသာ သူ႔အတြက္ ထြက္ေပါက္ေလး ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ........
ကၽြန္ေတာ္လဲ စပ်စ္သီးေလးကုိ စားခ်င္ခဲ့ဖူးတယ္........ ေနာက္ၿပီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ဖူးတယ္..... ေနာက္ေတာ့ သတိရ
ေနခဲ့ဖူးတယ္....... အခုေတာ့ လြမ္းေနတတ္ခဲ့ၿပီ........ အခုထိေတာ့ မစားခဲ့ရတဲ့ စပ်စ္သီးေလးက မခ်ဥ္ေသးပါဘူး..... ေနာက္ၿပီး ႏြမ္းလ်
မသြားေသးဘူး..... ခ်ဳိၿမိန္ေနဆဲပါပဲ... အရသာရွိေနဆဲပါပဲ....လုိ႔။
`` ကုိ သန္႔စင္ကုိက အခုဘယ္ကုိ ပုိစတင္က်လဲဟင္..´´ ေကာ္ဖီဆုိင္မွာ အတူထုိင္ရင္း သူကေမးလာတယ္.. ေက်ာင္း
မွာလဲ သူငယ္ခ်င္းေပမဲ့ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါပဲ.... ရင္းႏွီးေပမဲ့လဲ အမည္ကုိ ကုိတပ္ ေခၚတတ္တဲ့သူ႔ကုိ ျပန္ၿပီး
ေလးစားခဲ့ရတယ္.... ဒီလုိဆက္ဆံတတ္ျခင္းကလဲ ဆက္ဆံေရး တည္ၿငိမ္ေစတဲ့ အကာအကြယ္ေလး ျဖစ္ခဲ့တယ္နဲ႔ တူပါတယ္... သူ႔အေပၚ
ေျပာင္းလဲလာတဲ့ စိတ္ကုိလဲ ဖြင့္မျပရဲခဲ့ဘူး........ အခင္မင္ေတြ ပ်က္သြားမွာ စုိးလုိ႔ပါ..... ၾကည္လင္တဲ့ လမင္းႀကီးနဲ႔ တူတဲ့ သူ႔ မ်က္ႏွာကုိ
ၾကည့္ရင္း ေက်ာင္းတက္စဥ္ကာလ တစ္ခုလံုးကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတယ္....... ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းေတြၿပီးေတာ့လဲ လုပ္ငန္းခြင္ကုိယ္စီ၀င္ခဲ့
ၾကရတာပဲေပါ့........ အခုေတာ့ ႏွဳတ္ဆက္ေကာ္ဖီေလးေသာက္ျဖစ္ၾကေတာ့မယ္.....
`` ၿမိတ္ကုိ ပါ..... မနက္ျဖန္သြားေတာ့မလုိ႔ေလ..... အခု သင္တန္းၿပီးလုိ႔ ခဏအိမ္ျပန္လာတာ... တစ္ခါတည္း ႏွဳတ္
ဆက္တယ္ေနာ္.....´´ မ်က္ႏွာၾကည့္ရင္းေျပာေတာ့ သူလဲ ျပန္ၾကည့္ေနတယ္..... အရင္ကေတာ့ တစ္ခါမွ ဒီလုိ တည့္တည့္ သူမၾကည့္ခဲ့ဘူး
အခုေတာ့ မွတ္မိေအာင္မ်ား ၾကည့္ေနေရာ့သလားလုိ႔ ကုိယ္လုိရာကုိယ္ဆဲြေပါ့........ ေတြးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။
`` အမွတ္တရ တစ္ခုခု ေပးလုိက္ခ်င္တယ္..... ဘာေပးရမဲ စဥ္းစားေနတာ.....´´ သူ႔စကားေၾကာင့္ ကုိယ့္အေတြးကုိ
ရွက္မိသြားေသးတယ္.......
`` တစ္ခုေလာက္ ေတာင္းဆုိလုိ႔ရမလား ႏြယ္..... ´´ အရဲစြန္႔ၿပီးေတာ့..... ေျပာလုိက္မိတယ္..... သူက စူးစမ္းသလုိ
ၾကည့္ရင္း `` ေျပာၾကည့္ေလ....´´တဲ့...... ကၽြန္ေတာ္လဲ ေျပာခ်လုိက္ပါတယ္..... `` ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ကုိတပ္ၿပီး မေခၚပါနဲ႔.........´´ လုိ႔၊ ေျပာ
ခ်င္တဲ့ စကားေလးေတြေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ အကန္႔အသတ္တစ္ခု ရွိေနခဲ့လုိ႔ေလ.... သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ခင္မင္ေလးစားစြာ အခ်ိန္ေတြကုိ ျဖတ္
ေက်ာ္ခဲ့ၾကလုိ႔ပါ..... ကၽြန္ေတာ့္အၿမီးအေမာက္မတည့္တဲ့ စကားေၾကာင့္ထင္တယ္...... သူအသံတိတ္ေလး ရယ္ေနတယ္.... ၿပီးေတာ့.....
`` ဒီထက္ အေရးႀကီးမယ္ ထင္တဲ့ စကားေျပာပါလား.....ကုိ....... အဲ သူငယ္ခ်င္းရယ္.... ´´တဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္... ေျပာ
ခ်င္လြန္းတဲ့ စကားေလးကုိ ေျပာလုိက္ရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔......`` ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ သတိရေပးပါ.....´´ လုိ႔ေျပာရင္း ေခါင္းငံု႔ခ်လုိက္တယ္
တစ္စံုတစ္ခုကုိ စုိးရြံ႔လုိ႔ပါ...... `` စိတ္ခ်ပါ...သူငယ္ခ်င္း ေနာက္တစ္ခါႀကံဳခဲ့ရင္...... အေျခအေနေပးရင္ေတာ့ ေျပာခ်င္တဲ့ စကားေလးကုိ
ေျပာကြာ..... နားေထာင္ခ်င္တယ္...... ခု သြားေတာ့မယ္ေနာ္...´´ တဲ့ ေျပာရင္း လက္ေမာင္းကုိ ဆုပ္ညွစ္သြားခဲ့တယ္...... ခပ္ေ၀းေ၀းက
တံခါး၀ကုိေရာက္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ လက္ကေလးေထာင္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြလွဳပ္ျပႏွဳတ္ဆက္သြားတယ္...... ရႊန္းလဲ့ေနတဲ့
မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔ေပါ့.......... ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တန္ဘုိးအႀကီးဆံုးလက္ေဆာင္တစ္ခုကုိ ရရွိခဲ့သလုိ အင္အားေတြ ျပည့္ၿဖိဳးရင္းနဲ႔... ၾကည္
လင္လန္းဆန္းစြာ ဘ၀ကုိေလွ်ာက္လွမ္းရေတာ့မယ္.... ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေရွ႔မွာ ရွိေနခဲ့တယ္ေလ...... ကၽြန္ေတာ့္အေရွ႔မွာသူတကယ္ကုိ
ရွိေနခဲ့တယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလး အသိေပးသြားခဲ့လုိ႔ပါ.......။
စပ်စ္သီးေလးလဲခ်ဳိ........
သူ႔ အၿပံဳးေလးလဲခ်ဳိ......
ရင္တဖုိဖိုနဲ႔
တစ္ခုခုကုိခံစား
သတိရစိတ္ေၾကာင့္ ဖ်ားေနတယ္.....။
ေတြ႔ခ်င္လြန္းပါရဲ့...... မေန႔ကေတာ့ ခဲြခဲ့တယ္
မနက္ျဖန္မွာ ေတြ႔ဖုိ႔အေရး....
အေတြးေလးနဲ႔ေပ်ာ္ ၊ ေမ ေမွ်ာ္ေနမလား....
တိမ္ေတာင္ေလးေတြရဲ့ ၾကားမွာ
သူ႔ အၿပံဳးမ်ား ဖူးပြင့္.......
ေမ့ ရင္ခြင္ အေရာက္လာခဲ့မယ္
မၾကာေတာ့တဲ့တစ္ေန႔.........
ခ်ဳိတဲ့.... အရသာရွိတဲ့ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္လန္းဆန္းေစတဲ့ စပ်စ္သီးေလးကုိ စားခ်င္ခဲ့လုိ႔.... မဆံုျဖစ္ေတာ့တဲ့ ရက္
ေတြမွာ ရင္ဖုိစြာ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ အေဟာင္းေလး..... မွင္ေရာင္ေတြေတာင္လြင့္ခဲ့တယ္....... ကၽြန္ေတာ္ ႏြယ့္ဆီကုိ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး
ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ခဲြခြာၿပီး မၾကာခင္မွာ ႏြယ္ လက္ထပ္သြားၿပီဆုိတဲ့ သတင္းကုိ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆီကတဆင့္ သိခြင့္ရခဲ့တယ္........
ရင္ထဲမွာ သီးေနတဲ့ စပ်စ္သီးေလး ႏြမ္းေျခာက္သြားတာလား..... လြင့္ေၾကြသြားတာလား... မေ၀ခဲြတတ္ခဲ့ဘူး..... ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိ
ေတာ့ စပ်စ္သီးေလး လန္းဆန္းေနဆဲပါပဲ...... ေမ့လုိ႔မရ...... ရင္ခြင္ထဲကေန ေခၽြခ်လုိ႔ မရခဲ့လုိ႔ပါ.....။
တိမ္ေတြၾကားထဲကုိလဲ ေရာက္ခ့ဲတယ္..... စမ္းေခ်ာင္းေလးေတြနားကိုလဲ ေရာက္ခဲ့တယ္.... ေရာက္ရာ အရပ္မွာလဲ
လွပတဲ့ စပ်စ္ၿခံႀကီး တစ္ၿခံကုိလဲ အၿမဲ ေတြ႔ခဲ့တယ္..... ပင္လံုးျပည့္ေနတဲ့ စပ်စ္သီးမွည့္ေတြနဲ႔ေပါ့...... ေက်းငွက္ေလးေတြလဲ ခုိနားေနၾက
တယ္..... တီတီတာတာလဲ ခ်စ္ခြန္းဖဲြ႔ေနၾကတယ္.... သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ရင္းနဲ႔လဲ ေက်နပ္ေနခဲ့တယ္၊ စိတ္ကူးထဲက စပ်စ္ၿခံႀကီးထဲမွာေလ.....
စိတ္ကူးေလး ေပ်ာက္ဆံုးသြားေတာ့ ေက်နပ္ျခင္းေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တယ္..... ကၽြန္ေတာ္ ပံုျပင္ထဲက ေျမေခြးကုိ ေကာင္းေကာင္း
အျပစ္တင္တတ္ခဲ့ၿပီ...... ဘာေၾကာင့္ စပ်စ္သီးကုိ ခ်ဥ္တယ္လုိ႔ ေတြးရတာလဲလုိ႔....... တကယ္ေတာ့ စပ်စ္သီးေလးေတြရဲ့ အရသာက ခ်ဥ္
ၿပီးမွ ခ်ဳိရတာကုိ သူမစားဖူးေတာ့ မသိခဲ့လုိ႔ ေနမွာေပါ့...... တံုးလုိက္တာ....လုိ႔ အျပစ္တင္တတ္ခဲ့တယ္...... တကယ္ေတာ့ စပ်စ္သီးကုိ
ခါးတယ္လုိ႔ ေတြးမိမွာ ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အေၾကာက္ဆံုးပါပဲ....။
`` ကုိ သန္႔စင္ကုိ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္..... ဧည့္ခန္းထဲမွာပါ..... ´´ အျပင္ကေန လွမ္းေအာ္သြားတဲ့ လုပ္ေဖာ္
ကုိင္ဘက္တစ္ေယာက္ရဲ့ အသံေၾကာင့္ ဧည့္ေဆာင္ရွိရာကုိ ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္...... ဧည့္ခန္းထဲကုိ အျပင္ကေန လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့..
အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး.......... ဇေ၀ဇ၀ါနဲ႔ လွမ္း၀င္လုိက္ေတာ့ ဧည့္သည္ အမ်ဳိးသမီးက မတ္တတ္ထရပ္ရင္း `` မဂၤလာပါရွင္... ကၽြန္မရန္ကုန္
က ႏြယ္ႏြယ္ဦးပါ...... ဆရာ့ကုိ စကားႀကံဳပါးလုိက္လုိ႔ လာေတြ႔တာပါရွင္.. ´´ တဲ့.. ေျပာရင္း ေခါင္းငံု႔ ႏွဳတ္ဆက္လုိက္တယ္၊ တျဖည္းျဖည္း
ျပန္ေမာ့လာတဲ့ မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္မိေတာ့.... အံ့ၾသလြန္းလုိ႔ တစ္ဒဂၤ ဆြံ႔အ သြားမိတယ္၊ သူက ဆံပင္ေတြကုိလဲ စည္းေႏွာင္ထားတယ္.....
ၿပီးေတာ့ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ႏြယ္.. အသိတရားနဲ႔ လွဳပ္ရွားမွဳက ျမန္လုိက္တာ ခ်က္ခ်င္း အနားကုိေရာက္ၿပီး လက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကုိ
ဆုပ္ကိုင္ထားမိၿပီ..... သတိရတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလက္လႊတ္ၿပီး `` ထုိင္.....ထုိင္ပါ ႏြယ္. တစ္ေယာက္ထဲလား... ´´လုိ႔ အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့နဲ႔
ေမးလုိက္မိတယ္...... ႏြယ္က ရႊန္းလဲ့ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ `` ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔လုိ႔လဲ ´´...တဲ့ `` ဟုိ....ဟုိေလ ႏြယ့္အမ်ဳိးသားမပါဘူး
လား.. ´´ စုိးတထင့္ထင့္ ေမးလုိက္မိတယ္... `` အမ်ဳိးသားက ျပန္မလာလုိ႔ေလ.. ႏြယ္ပဲလုိက္လာရတယ္... ဒါေတာင္ ေက်ာင္းမွာ တည္းက
ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူေနာ္..... (၃/၄)ႏွစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ပစ္ထားလုိ႔ ႏြယ္ကုိယ္တုိင္ လုိက္လာတာ...... သူ ေက်နပ္ပါ့မလား မသိဘူး...
အဟက္ဟက္... ´´ တဲ့၊ စကားဆံုးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိမ္းႀကံဳးဖက္ထားလုိက္မိတယ္.... ၿပီးေတာ့ မ်က္စိကုိလဲ မွိတ္ထားတယ္.... ၿပီးေတာ့
ႏြယ္ေခါင္းေလးကုိ ငံု႔နမ္းလုိက္မိတယ္..... ပါးေလးေတြ ႏွဖူးေလးေတြကုိ နမ္းမယ္ဆုိရင္ ဖက္ထားတာကုိ လႊတ္လုိက္ရမယ္.... ကၽြန္ေတာ္
ႏြယ့္ကုိ မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး.... ကၽြန္ေတာ္ အၾကာႀကီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ရတာေလ.... ဒီရင္ခြင္ထဲကုိ ၀င္ေရာက္လာမဲ့ ေန႔ကုိေပါ့.....။
`` လက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆုိတာ ႏြယ္တမင္ သတင္းလႊင့္ခဲ့တာ... ကုိ ႏြယ့္ကုိ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ သိခ်င္လုိ႔... စိတ္
ပ်က္ၿပီး အိမ္ေထာင္ျပဳသြားရင္လဲ ကံပဲလုိ႔ ေတြးထားတာေလ.... ဒါေပမဲ့ ကုိက (၃)ႏွစ္(၃)မုိးၾကာေအာင္ တစ္ေယာက္ထဲ ေနခဲ့တယ္.....ၿပီး
ေတာ့ ႏြယ္လဲ လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေလးေကာင္းေကာင္း လုပ္ႏုိင္ခဲ့လုိ႔ အခုကုိ႔ဆီကုိ လုိက္လာတာ ... ေမေမတုိ႔ကလဲ သေဘာတူတယ္ေလ
ကုိ မေပ်ာ္ဘူးလား....ဟင္´´ တဲ့...... ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္ျပလုိက္တယ္.... ၿပီးေတာ့ ႏြယ့္ကုိ ``ဟ.... ´´လုိ႔ေျပာရင္း ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ စပ်စ္သီး
ေလးတစ္လံုးကုိ ခြံ႔ ေကၽြးလုိက္တယ္...... ႏြယ္က ၿပံံဳးျပရင္း ေက်ာက္ခဲေလးကုိ ကန္ေရျပင္ထဲ ပစ္လုိက္တယ္..... လွဳိင္းဂယက္ေလးေတြ
တျဖည္းျဖည္းခ်င္းရုိက္ခတ္သြားတယ္....... ေနာက္ေတာ့ ကန္ေရျပင္ႀကီး ျပန္ၿပီး တည္ၿငိမ္သြားတယ္...... ကၽြန္ေတာ္ ေရျပင္ရဲ့ အေ၀းက
ကၽြန္းေလးကုိ ၾကည့္မိတယ္.... ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာလဲ ကၽြန္းေလး တစ္ကၽြန္း ရွိခဲ့ဘူးတယ္...... စပ်စ္ၿခံေလး စုိက္ထားတဲ့ ကၽြန္းေလးေပါ့
ခုေတာ့ စပ်စ္သီးေတြ မွည့္ေနၿပီ.... ေနာက္ေတာ့ ႏွလံုးသားေလးလဲ ဖူးပြင့္လာခဲ့ၿပီ.... ဒါဆုိရင္ ဒီကၽြန္းေလးက နတ္သမီးေနတဲ့ ကၽြန္းေလး
ျဖစ္မလား..... ႏွလံုးသားေလး ေနတဲ့ ကၽြန္းေလးပဲ ျဖစ္မွာပါ...... တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စပ်စ္သီးကုိ ခ်ဥ္တယ္လုိ႔ တစ္ခါမွမ ေတြးျဖစ္ခဲ့
ပါဘူး......... အခုစပ်စ္သီးေလး ခ်ဳိသြားၿပီေလ....... အေတြးအဆံုးမွာ ႏွလံုးသားရဲ့ ေတာင္းဆုိခ်က္အရ ႏြယ့္ ပါးေလးကုိ အမွတ္တမဲ့ ေမႊး
လုိက္မိတယ္...... စပ်စ္သီးေလးက ခ်ဳိတဲ့အျပင္ ေမႊးျမလုိက္တာ...........။
ေန၀င္ခ်ိန္ အညိဳေရာင္လမ္းမွာ
လွမ္းေလွ်ာက္ေတာ့မယ္..........
ၾကည္ႏူးတဲ့ အၿပံဳးေတြနဲ႔
လက္ကေလးတဲြထားမယ္.....
စပ်စ္ခ်ဳိခ်ဳိ ရနံ႔ေမႊးေစမဲ့...
လွပတဲ့ ဒီ ေကာင္းကင္မွာ
အေရာင္ေတြ လြင့္ေစေတာ့
ဒီ ရင္ခြင္ ခ်စ္သူရွိရင္
ျပည့္စံုလွေပါ့.........
ဒီညအတြက္ လွပတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးဖဲြ႔ျဖစ္ေတာ့မယ္....... ခ်စ္သူနဲ႔ အတူေလ....... သတ္ပံုေတြမွားေနခဲ့ရင္
သူျပင္ေပးမွာပါ..... ဒါကေတာ့ ဒီညအတြက္ မဟုတ္ဘူး...... တစ္ဘ၀အတြက္ ေပါ့..........