လူ႕ဘဝတြင္ လူသားမ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ အမွတ္တမဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျပဳမူမိၾကပါသည္။ မိမိအမွတ္တမဲ့ ျပဳမႈလိုက္ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ တစ္ဖက္သားအား အမွတ္တရျဖစ္ေစပါသည္။ ထိုအမွတ္တရသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းျခင္း ၊ အားတတ္ဖြယ္ေကာင္းျခင္း ၊ စိတ္ႏွလံုးရႊင္လန္းေစလွ်င္ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။ မိမိ၏အမွတ္တမဲ့ေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူမွာ ငိုေၾကြးရျခင္း ၊ အရွက္ရျခင္း ၊ သိကၡာက်ျခင္း ၊ စိတ္ႏွလံုးထိခိုက္ သြားလွ်င္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။ လူသားမ်ားသည္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကဲ့သို႕ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စိတ္ဓါတ္မတူပါ။ ညီညာမႈရွိခ်င္မွ ရွိပါမည္။ မညီညာသည့္ လူသားမ်ားအား ဆက္ဆံသည္႕အခါ သတိပိုထား ရပါသည္။
ကဗ်ာစာဆိုရွင္ တစ္ဦးကဖြင့္ဆိုဖူးသည္မွာ လူစိတ္ေဖာက္ျပန္ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း သည္ကမာၻေလာက၌ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ဟုဆိုထား၏။ ဆင္းရဲေပမဲ့ ဆိုက္ကားသမားလည္း သူ႕အရည္အခ်င္း ႏွင့္ သူ႕မာန ရွိသလို အရက္သမားသည္လည္း သူ႕နိယာမႏွင့္ သူ႕ဒႆနရွိေနပါသည္။ အမွတ္တမဲ့ျပီးစလြယ္ သြားေျပာ၍ မရပါ။ အမွတ္တမဲ့လုပ္လိုက္၍ ကိုယ္ကမသိလိုက္ေပမဲ့ တစ္ဖက္သားမွာ ေသြးသားႏွင့္ အသိဥာဏ္ႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ လူျဖစ္၍ဒိုင္ယာရီထဲ အမွတ္တရေရးသည္အထိ ျဖစ္တတ္ေသာ ပံုစံမ်ားကြ်န္မ ျမင္ဖူးခဲ့ပါသည္။ ထုိေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သြားေသာ ဖခင္သည္ စကားလက္ေဆာင္ ေပးခဲ့ပါသည္။ မိမိ၏ အမွတ္တမဲ့ အျပဳအမူသည္ တစ္ဖက္သား၌ နာက်င္ခံစား နားက်ည္းေစႏိုင္ပါ၍ မိမိေျပာမည့္စကားကို မွတ္သား၍ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီးမွ အမွတ္တရ ျဖစ္ေအာင္ေျပာပါလို႕ ေျပာခဲ့ပါသည္။
တစ္ခါတရံ မိမိအမွတ္တမဲ့ ေျပာတာကို မိမိအမွားမွန္ သိေပမဲ့ တစ္ဖက္လူသည္ သိခ်င္သိမည္ မသိခ်င္မသိပါ။ သိသိမသိသိ ဘာမွမတုန္႕ ျပန္ပါကအမွတ္တမဲ့ သမားသည္ ႏိုင္သူမွ လူဒႆနကို ခ်ိဳးေဖာက္ေသာ ရံႈးသူျဖစ္သြားပါသည္။ လူ႕ေလာကသည္ တိုေတာင္းပါသည္။ ကြ်န္မတို႕သည္ သက္တမ္း(၇၅) ႏွစ္တြက္ပါက သက္တမ္းသံုးပံု တစ္ပံုကုန္သြားပါေတာ့သည္။ က်န္သည့္ႏွစ္ပံုတြင္ ၾကိဳးစား၍ အမွတ္တမဲ့မ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္၍ အမွတ္တရမ်ား ရေအာင္ၾကိဳးစား ရပါမည္။
လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျမင္ခ်ငး္မတူၾကပါ။ မိမိျဖတ္သန္းရာ လမ္းမွမိမိၾကည့္တတ္ေသာ အျမင္ကိုသင္ေပးပါသည္။ မိမိေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ လမ္းကခရီးသည္ မိမိ၏အျမင္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ပံုျပင္ေလးတစ္ခု ရွိပါသည္။ ငယ္စဥ္က သင္ၾကားခဲ့ေသာ ပံုျပင္ေလးပါ။ ေက်းႏွစ္ေကာင္ ရွိပါသည္ ေလမုန္တိုင္းတိုက္၍ တစ္ေကာင္သည္ ဘရေသ့ထံ ေရာက္ပါသည္။ ဘရေသ့ထံေရာက္ေသာ ေက်းသည္ အမွတ္တရျဖစ္ေစေသာ စကားယဥ္မ်ားျဖင့္ လာသမွ်လူကို ဆက္ဆံပါသည္။ ခိုးသားဓါးျမမ်ားထံ ေရာက္ေသာေက်းသည္ ရိုင္းျပေသာ စကားၾကမ္းမ်ားျဖင့္ လာသမွ်လူကို အမွတ္တမဲ့ ေျပာတတ္ပါသည္။ စကားယဥ္ ၊ စကားၾကမ္းသည္ အမွတ္တမဲ့ ေျပာဆိုေပမဲ့ အမွတ္တရ တန္ဖိုးထားေလးစား ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ စကားျဖစ္ေစခ်င္ပါသည္။ ၾကမ္းကြ်ံ၍ ႏႈတ္ရေပမဲ့ စကားကြ်ံ၍ ႏႈတ္မရပါ။
ကြ်န္မအေဖသည္ စကားကိုျပီးစလြယ္ ေျပာျခင္းကိုလက္မခံပါ။ ဘာလုပ္လုပ္ စဥ္းစားခိုင္းပါသည္။ သမီးေတြ အမွတ္တမဲ့ ေျပာမိ၍ တစ္ဖက္လူနစ္နာျပီး အမွတ္တရျဖစ္မွာ သူေၾကာက္ရွာပါသည္။ အေဖ့ကိုအကူအညီ ေတာင္းခံလွ်င္လည္း လုပ္၍ရလွ်င္ လုပ္ေဆာင္ေပးျပီး လုပ္၍မရလွ်င္ မလုပ္ႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းအရင္းကို တစ္ဖက္လူအား ေျပျပစ္ေသခ်ာစြာ ရွင္းျပတတ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္အေဖသည္ ကြယ္လြန္သြားေပမဲ့ နာမည္တစ္လံုး ကဗၺည္းထိုး၍ အမွတ္တမဲ့ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္က်င္၍ ေကာင္းေသာ ၊ သဘာဝက်ေသာ အမွတ္တရမ်ားကို ေရးထိုးခဲ့ပါသည္။ အေဖ၏အမွတ္တရ နာမည္တစ္လံုး ကဗၺည္းတင္ခဲ့၍သာ ယခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္မတို႕ မိသားစုမ်ား စားဝတ္ေနေရး မေၾကာင့္မက် တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ စားေသာက္ေနထိုင္ ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တမလြန္ေရာက္သည့္တိုင္ သမီးမ်ားစိတ္ကို စြဲကိုင္လႈပ္ရမ္း၍ ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္သည့္ အင္အားရွိသည့္ အေဖျဖစ္ပါသည္။
အမွားမခံႏိုင္ေသာ လူမ်ားေတြ႕လွ်င္ ပို၍သတိထားရပါသည္။ ေလာကဓံသည္ အေျပာမခံႏိုင္ေအာင္ ရႈပ္ေထြးလွပါသည္။ တစ္ကိုယ္တည္း လူပ်ိဳ ၊ အပ်ိဳ ဘဝတြင္ အမွတ္တမဲ့ေန၍ မိဘႏွင့္ ေဆြမ်ိုးသူငယ္ခ်င္းမ်ား သည္မိမိအား သံေယာဇဥ္ရွိျပီး မိမိအေၾကာင္း သိ၍ခြင့္လြတ္ပါသည္။ အိမ္ေထာင္က်ပါက မိမိ၏အမွတ္တမဲ့ အျပဳအမူမ်ား ၊ စကားလံုးမ်ား သည္ လင္(သို႕မဟုတ္) မယား ၏ မိဘေမာင္ႏွမမ်ားကို အမွတ္တရ ျဖစ္ေစပါသည္။ ေကာင္းေသာ အမွတ္တရျဖစ္လွ်င္ အေၾကာင္းမဟုတ္။ မေကာငး္ေသာ အမွတ္တရျဖစ္လွ်င္ အိမ္ေထာင္ေရး တြင္ထိခိုက္ေစတတ္ပါသည္။ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာေအာင္ ကြ်န္မတို႕သည္ အမွတ္တမဲ့မွ ေကာင္းေသာအမွတ္တရမ်ား ရေအာင္ၾကိဳးစားရပါမည္။
လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကဲ့သို႕စိတ္မတူ ၾကေသာလူသားမ်ား ကိုဆက္ဆံသည့္အခါ အမွတ္တမဲ့ ေျပာေသာစကားမ်ား ၊ အျပဳအမႈမ်ားမလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္၍ အမွတ္တရစကားနဲ႕ အမွတ္တရ အျပဳအမႈမ်ား က်င့္ၾကံႏိုင္ေအာင္ ႏုငယ္စဥ္မွစ၍ အေျခခံဓေလ့ေလးတစ္ခုကို ေန႕စဥ္ ထမင္းစား ၊ ေရေသာက္သကဲ့သို႕ ေမြးျမဴက်င့္ၾကံ အားထုတ္သြားမည္ ဆိုပါက မိမိလိုလားရာ ပန္းတိုင္သည္ မိမိအနားတြင္ ေရာက္ရွိေနမည္မွာ ဧကန္မလြဲေတာ့ပါ………။
ကိုယ္တိုင္ဝန္ခံခ်က္။ ။“ အမွတ္တမဲ့ မွ အမွတ္တရ သို႕ ” ဘေလာ့ပို(စ္)သည္ မိုးမခကိုယ္တိုင္ေရး အေတြးပံဳရိပ္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ေနရာတြင္မွ ပါဝင္ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း မရွိေသာ ဘေလာ့ပို႔(စ္) ျဖစ္ပါသည္။
