ကိုလို႕ေခၚရမလား……..ေမာင္လို႕ေခၚရမလားဆိုၿပီးစဥ္းစားေနတာ…ၾကာလွပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်ိဳ႕ထက္အသက္ႀကီးတဲ့သူမို႕ ကိုလို႕ပဲ ေခၚဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
မနက္လင္းတာနဲ႕ ကို႕အတြက္ ဘာဟင္းခ်က္ေပးရရင္ေကာင္းမလဲလို႕ စဥ္းစားရတာအေမာပါ။ ေမေမကေတာ့ ဟင္းေတြက ညည္းခ်က္တဲ့ ဟင္းေတြက ညည္းမႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြပဲတဲ့။ ခ်ိဳက ေမေမ့ကို ညာရတာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းေတြႀကိဳက္လို႕ ခ်က္တာလို႕။ ေမေမက ဘာမွေတာ့ မေျပာပါဘူး။ သူသိေနသလိုပဲ။
ဟုတ္တယ္ေလ….ခ်ိဳက ကို ေန႕လယ္စားဖို႕၊ ဆာရင္စားဖို႕ ယူသြားတာေလ။
ကိုဆိုတာက ခ်ဳိ႕ရဲ႕ အလုပ္ရွင္ဆိုလဲဟုတ္။ ကြန္ပ်ဴတာပညာကိုသင္ေပးတဲ့သူလဲဟုတ္တယ္ေလ။ ကိုက အလုပ္လုပ္ရင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေဒါင့္ေစ့ေအာင္လုပ္တာ။ ကိုက ခရီးလည္း ခဏခဏသြားတယ္။ ကိုသြားရတာက နယ္ေတြမွာ ကို႕ကို ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးဖို႕ဖိတ္ရင္ အျမဲသြားတယ္ေလ။ ရန္ကုန္ကို ကြန္ပ်ဴတာလုပ္ငန္းနဲ႕ပတ္သက္ရင္လဲ ခဏခဏသြားတယ္။
ဒါေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ေျပာရတာလဲဆိုေတာ့ ကို အဲလို ခရီးသြားရင္ ခ်ိဳက ကို႕ ေနရာကေန အလုပ္ေတြကို ဦးစီးၿပီးလုပ္ရတာေလ။ ကိုက ခ်ိဳ႕ကို စိတ္ခ်တယ္တဲ့။ လိုအပ္တာေတြကိုေတာ့ ကိုက ဖုန္းဆက္ မွာတတ္ပါတယ္။
ခ်ိဳက ကို႕ဆီက ဖုန္းမလာရင္ အလုပ္အေၾကာင္းေျပာရတယ္။ လုပ္ငန္းအေျခအေနေတြ ေျပာရတယ္။ ကို နဲ႕ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မဆူဘူး။ မေငါက္ဘူး။ တတ္ေအာင္ သင္ေပးတယ္။
ကိုကေတာ့ ခ်ိဳနဲ႕အလုပ္ေတြလႊဲထားၿပီး တစ္ေနကုန္ ပရိုဂရမ္ ေရးခ်င္ေရးေနတာ။ ရံုးကအပ္ထားတဲ့ ေငြစာရင္းပရိုဂရမ္၊ ကိုယ္ေရးပရိုဂရမ္ေတြ ေရးေနတာေလ။ ေနာက္ရွိေသးတယ္။ ကိုက အင္တာနက္ေပၚမွာ စာေတြေရးတယ္၊ နည္းပညာေတြတင္တယ္။ သိပ္ေအာင္ျမင္တာပဲ။
ေနာက္ ကိုက စာေတြ အရမ္းဖတ္တာ။ ကို႕အိမ္ကို ေရာက္ရင္ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးတစ္တိုက္ထဲ ၀င္ရသလိုပဲ။ စာအုပ္ေတြလည္းစံုတယ္။ ျမန္မာလိုေရာ။ အဂၤလိပ္လိုေရာပဲ။ စာအလြန္ဖတ္တာ။ ကိုက ငယ္ငယ္က ဆင္းရဲတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေတာင္မရွိဘူး။ ကို႕မိသားစုက ကို႕ကို သူ႕တို႕ ပိုင္တဲ့ ေျမကြက္ေလး ေရာင္းတာေလ အေမြေတာင္မေပးဘူး။ ကိုက အဲဒါကို ဘယ္ေတာ့မွ ၀မ္းနည္းတယ္မေျပာဘူး။ ေအာင္ျမင္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ ကို ႀကိဳးစားလို႕ အခုလို ခ်ိဳ႕ရဲ႕အလုပ္ရွင္ျ့ဖစ္လာတာ။ ကိုႀကိဳးစားလို႕ ႏိုင္ငံျခားမွာ ကြန္ပ်ဴတာသြားသင္ ေသးတယ္။ အဲဒါကို ခ်ိဳေနာက္မွ သိရတာပါ။ ကိုက ေတာ္ေတာ္လွ်ိဳ႕၀ွက္တယ္။ အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ ေတာ္ေတာ္လွ်ိဳ႕၀ွက္တယ္။
ရည္းစားေဟာင္းရွိတယ္တဲ့။ သူ႕ထက္အသက္ႀကီးၿပီး ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူနဲ႕ယူသြားလို႕ သူ႕ရည္းစားေဟာင္း ထက္သာေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုၿပီးလုပ္ေနတာတဲ့။
ကို႕အေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္။ ေတာသံုးေတာင္ပဲ။
အခုရက္ပိုင္း ကို အရမ္းမႈိင္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲ မသိဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕ ရန္ျဖစ္ထားတဲ့ပံုပဲ။ ကို႕ေလာက္ သေဘာေကာင္းတဲ့သူကို ဘယ္သူကမ်ား ရန္ေတြ႕ထားတာလဲ မသိဘူး။ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲေနတဲ့အခါရွိတယ္။
အဲ….ေျပာရအံုးမယ္။ ကိုက အလုပ္ပဲလုပ္တဲ့။ ဒီမွာ အခ်စ္ဇာတ္ကားအေၾကာင္း၊ ရည္းစားအေၾကာင္း မေဆြးေႏြးရဘူးတဲ့။ အားေနရင္ စာဖတ္တဲ့။
ေနာက္တစ္ခုက သူ႕စားပြဲနားကို ဘယ္သူမွ အကပ္မခံဘူး။ ခ်ိဳက မသိမသာနဲ႕သြားရင္ေတာင္ ပါးစပ္က မေျပာဘူး။ မ်က္ႏွာက မႀကိဳက္တဲ့အမူအယာျပတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မသြားေတာ့ပါဘူး။
ခရီးသြားတယ္ဆိုၿပီး ကို သံုးေနတဲ့ကြန္ပ်ဴတာကို သြားမဖြင့္ေလနဲ႕ ပတ္စ္၀ါ့ မ်ိဳးစံုေပးၿပီး ပိတ္ထားတာ။ ကိုေျပာတာက သူေရးေနတဲ့ ပရိုဂရမ္ေတြ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကလိရင္ပ်က္သြားမွာစိုးလို႕တဲ့။
ေျပာေနတာက ဘယ္ေရာက္သြားလဲေတာင္သိဘူး။ အဲဒီ ကို ဆိုတဲ့ ခ်ိဳ တစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ေနတဲ့သူ အတြက္ ဘာကိုပဲလုပ္ေပးရလုပ္ေပးရ လုပ္ေပးခ်င္တယ္။
ကို႕ပံုကို ေျပာရအံုးမယ္။ ကိုက ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္။ အသားျဖဴတယ္။ ကို႕လက္ကေလးေတြ၊ ေျခေထာက္ေလးေတြက ေဖြးႏုေနတာပဲ။ အခု ၀ လာတယ္။ ၀ မွာ ေပါ့ အားကစားမွ မလုပ္တာ။ ၂၄ နာရီ ကြန္ပ်ဴတာ သံုးေနတာ။ ကို က အ၀တ္အစားကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္တတ္တယ္။ အစားအေသာက္ ဂ်ီးမ်ားဘူး။ ေစတနာေကာင္းလြန္းအားႀကီးတယ္။ အေပ်ာ္အပါး အေသာက္အစားဆိုတာကေတာ့ ေ၀လာေ၀း။
ခ်ိဳက ကို႕ကို တကယ္ခ်စ္ရသူပါ။ ကိုကေတာ့ ခ်ိဳ႕ကို တပည့္တစ္ေယာက္လို၊ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္လိုပဲ ဆက္ဆံေနေတာ့ ခ်ိဳ႕ရင္ထဲမွာ ခံစားေနရတာကို ဘယ္သိပါ့မလဲ။
ကိုရယ္…ခ်ိဳ က မိန္းကေလးပါ……..ရင္ထဲမွာခံစားေနရတာ ၾကာပါၿပီ…….ကို႕အတြက္ ခ်ိဳ႕ရင္ထဲက စကားေတြကို ကိုရီးယား ကားထဲက မင္းသမီးလိုေျပာလို႕ရရင္ေျပာလိုက္တယ္တယ္။
“ခ်ိဳေလ ကို႕ ကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္” လို႕ေလ။
ခ်ိဳသဲမာ
ခ်စ္သ၀ဏ္လႊာေခၚတံုးက တင္မလို႕ေရးထားတာေလ အခုမွ တင္ျဖစ္တယ္။