တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြ..နံနက္ ၈နာရီခန္႕
ေတာၿမိဳ႕ေလး၏..သပ္ယပ္သန္႕ရွင္းေသာ အိမ္ၿခံ၀န္း တစ္ခုအတြင္းသို႕
လူလတ္ပိုင္းတစ္ဦး..အေသာ႕ေလးေျပး၀င္သြားပါတယ္..။
“ ပိုးဥမေရ…လုပ္ပါအုန္း..ျမန္ျမန္ေလး..”
“ ျဖစ္လာပီ..အိမ္ေပၚမေရာက္ေသးဘူး..ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ..”
“ ဟိုဟာေလဟာ..ဟိုဒင္း..”
“ ေသပါလား..ေစာေစာစီးစီး..အရင္းအဖ်ားမရွိ..”
“ နင္ကလဲ..ငါကို ဆိုင္ကယ္..အဖမ္းခံရလို႕ပါဟဲ႕..အဲဒါ ဒါဏ္ေငြ..”
ေငြကုန္ေပါက္မွန္းသိလိုက္ရတဲ႕..ပိုးဥမတစ္ေယာက္..တီေကာင္ ဆားထိလိုက္သလိုမ်ိဳး..
“ ေအာင္ထက္ရယ္..ျပတ္တုန္း လပ္တုန္း၂၃ ဟဲ႕ စိတ္ညစ္တယ္..ဘယ္ေလာက္လဲ..”
“ မသိေသးဘူး..အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရံုးေရွ႕မွာ..ၿမိဳ႕နယ္က..အဖြဲ႕ေတြလာဖမ္းတာ..”
“ ကဲ..လာ ငါလည္းလိုက္မယ္..ေတာင္းပန္ၾကည္႕ရေအာင္..”
ပိုက္ဆံအိပ္ေလးခ်ိဳင္းၾကားညွပ္လို႕ ပိုးဥမက စိတ္ျမန္လက္ျမန္..
ေအာင္ထက္ ႀကီးက ေနာက္က မနည္းပဲအမွီလိုက္ေနရပါတယ္..။
ရံုးရာက္ေတာ႕ ၿမိဳ႕ခံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ေအာင္ထက္သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ႕..မ်က္ႏွာပူေနပံုရပါတယ္..
သူလည္းကယ္နိုင္ပံုမရ..ပိုးဥမကို..လွန္းေခ်ာ႕လိုက္ပါတယ္..
“ ပိုးဥမ..ေျဖးေျဖး.လုပ္ပါဟဲ႕..ဘာျဖစ္လာလဲ..”
“ ဘာျဖစ္ရမလဲ..ရွင္႕သူငယ္ခ်င္းတြက္..ဆိုင္ကယ္ဒဏ္ေငြလာေဆာင္တာ..”
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးလဲ ဇက္ပုသြားပါတယ္..။
“ ဟိုႏွစ္ေယာက္..ဒါဏ္ေငြေဆာင္ဖို႕လား..ဒီဖက္ကိုလာ..”
စာပြဲတစ္လံုးမွာ အခန္႕သားထိုင္ေနတဲ႕ ခန္႕ခန္႕ေခ်ာေခ်ာ တရားသူႀကီးမရယ္..
အပြင္႕နွစ္ပြင္႕နဲ႕ ရဲအရာရွိႀကီးရယ္ပါ..
ေအာင္ထက္တို႕လင္မယား သူတို႕ေရွ႕ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ.. ခန္႕ေခ်ာ တရားသူႀကီးမက
“ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္..စီးရင္..ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ တပါတည္းပါရမယ္ဆိုတာသိလား..”
“ ဟုတ္.အဲဒါက..ဒီလိုပါ..ကၽြန္ေတာ္႕မိန္းမ..ပိုးဥမက..ေစ်းလႊတ္လို႕..အဲဒါနဲ႕..”
“ စကားမရွည္နဲ႕..ေမးတာပဲေျဖ..”
“ ဟုတ္..သိပါတယ္..”
“ မင္းမွာ အျပစ္ရွိလား..”
“ ဒါကဒီလိုပါ..ကၽြန္ေတာ္မိန္းမ..ပိုးဥမက..အခ်ိဳမွံဳ႕ကုန္ေနလို႕..ျမန္ျမန္ဆိုတာနဲ႕..”
“ ဟာကြာ..ေနာက္လူေတြရွိေသးတယ္..ဟိုစာပြဲမွာ ေငြေျခာက္ေထာင္ ေဆာင္သြား ..”
ေငြေျခာက္ေထာင္ဆိုတဲ႕ အသံလည္းၾကားေရာ..ပိုးဥမ မ်က္ျဖဴလန္မတတ္ျဖစ္သြားပါတယ္..
ေလသံေပ်ာ႕ေလးနဲ႕..
“ အမႀကီးရယ္..ေလ်ာ႕ပါအုန္း..လကုန္ရက္မို႕ပါ..”
“ ဟဲ႕..ကေလးမ..ေစ်းေရာင္းေနတာမဟုတ္ဘူး..ဒါတရားရံုးက ဒါဏ္ခ်ေနတာ..”
“ သမီးမွာ..သံုးေထာင္ပဲ ပါလို႕ပါ..”
အဲဒီခ်ိန္မွာ..အပြင္႕ေတြနဲ႕ အရာရွိႀကီးက..
“ သမီးရယ္....ဦးတို႕လည္း.. မကိုက္လို႕ပါ..”
မ်က္ႏွာပူေနရွာတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက မေနနိဳင္တဲ႕အဆံုး..
“ ဟဲ႕..ပိုးဥမ..လိုတဲ႕ေငြ..ငါ႕ဆီကယူ လဆန္းေတာ႕ျပန္ေပး..”
ဒီလိုနဲ႕..ကၽြန္ေတာ္တို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေငြေလးေျခာက္ေထာင္ကိုင္လို႕
ေျပစာေရးတဲ႕ အရပ္၀တ္တစ္ေယာက္ေရွ႕ ေရာက္ရျပန္ပါတယ္..
ပိုးဥမက ေထာင္တန္ေလး ေျခာက္ရြက္ကို တုန္တုန္ခ်ိခ်ိ နဲ႕ စာပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္ပါတယ္..
ေျပစာ စာေရးေလးက..ေျပစာကို ခပ္ျမန္ျမန္ေလးေရးလို႕ ေပးရွာပါတယ္..
ပိုးဥမက ေျပာစာကို .အေသခ်ာဖတ္ၾကည္႕ၿပီးတဲ႕ေနာက္..
“ အကိုႀကီး..သမီးေပးတာ..ေျခာက္ေထာင္..ဒီထဲမွာ တစ္ေထာင္ထဲေရးထားတယ္..”
“ ေအာ္..ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး..သြားလို႕ရပီေလ..”
ပိုးဥမရဲ႕ အသံကနည္းနည္းက်ယ္သြားလို႕ထင္ပါရဲ႕..
ခပ္ေခ်ာေခ်ာ တရားသူႀကီးမေရာ အပြင္႔ႀကီးနဲ႕အရာရွိႀကီးကပါ လွန္းအကဲခပ္ေနၾကပါတယ္..
“ အကိုႀကီး..ေျပစာမွာ..ဘာလို႕တစ္ေထာင္ပဲ..ေရးတာလဲ..”
“ ဟဲဟဲ..ဒါထံုးစံပဲ ညီမေလးရဲ႕..”
“ ဒီေျပစာေလးရွိရင္..အဆင္ေျပပီေပါ႕ေနာ္..”
ေျပစာ စာေရးေလးက ေခါင္းညိတ္ျပပါတယ္..
ျမန္လိုက္တဲ႕ပိုးဥမ.. စာပြဲေပၚက ေထာင္တန္ငါးရြက္ကို ဆတ္ကနဲ ျပန္ေကာက္ယူလိုက္ပါတယ္..
ေနာက္ေတာ႕..သူငယ္ခ်င္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို..သံုးေထာင္ျပန္ေပးလိုက္ရင္း
“ ေအာင္ထက္..ျပန္မယ္ေလ..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..တစ္ေထာင္ေရး တစ္ေထာင္ပဲေဆာင္နိဳင္မယ္..”
အံ႕အားသင္႔ေနတဲ႕ အပြင္႕နဲ႕ အရာရွိႀကီးက..
“ ဟဲ႕ ကေလးမ ေျပစာေရးရင္ မကိုက္လို႕ပါဟဲ႕..”
“ ဟုတ္..ဒါေတာ႕သမီးမသိဘူးေလ..တစ္ေထာင္ေရးလို႕..တစ္ေထာင္ေဆာင္ခဲ႕ၿပီ..”
လမ္းေပၚလည္းေရာက္ေရာ..ကၽြန္ေတာ္က..
“ ပိုးဥမ..နင္လုပ္လိုက္တာ..ဟိုခပ္ေခ်ာေခ်ာ တရားသူႀကီးမ အားနာစရာေကာင္းလိုက္တာ ဟယ္..”
“ ေသပါလား..အေရးထဲသူကတစ္မ်ိဳး..”