က်ေနာ္ မမနဲ႔ နီးရေအာင္ ဆိုၿပီး နတ္ကႏၷားေပးဖို႔ ပုိက္ဆံ စုေနပါတယ္မမ။
အလွည့္က်ရင္ မမတို႔ လမ္းထိပ္က မီးကင္းမွာ က်ေအာင္ ဆယ္အိမ္မႈးနဲ႔
ရပ္ကြက္လူႀကီးကိုလည္း ဖာလူဒါ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္ တိုက္ထားပါတယ္မမ။ မမနဲ႔
နီးဖို႔ဆိုၿပီး ယၾတာေခ်ေပးတဲ့ ေဗဒင္ဆရာကိုေတာ့ ေခ်ာင္းရုိက္ဖုိ႔
ဝါးရင္းတုတ္ ေကာက္ထားပါတယ္ မမ။ အနီးစပ္ဆံုး ဆိုလို႔ တျမန္ႏွစ္
မိုးတြင္းတုန္းက မမစီးတဲ့ကား က်ေနာ့္နားက ျဖတ္သြားတုန္း ပုဆိုးကို
ဗြက္စင္သြားတာပဲ ရွိပါေသးတယ္ မမရယ္။
* ေႏြညေတြမွာဆို အသုဘ ယပ္ေတာင္လို ေအးခ်မ္းမႈ ေပးႏုိင္တဲ့ မမအျပံဳးေလးကို သတိရမိတယ္။
ငယ္ငယ္ကတည္းက ေက်ာင္းဝမွာေရာင္းတဲ့ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ ဝယ္စားတိုင္း မမရဲ့
သြားေလးေတြကို ျမင္ေယာင္တယ္။ ေက်ာင္းကားဆရာ ဦးေလးႀကီး ကြမ္းခ်ိဳးတက္ေနတဲ့
သြားေတြနဲ႔ ျပံဳးျပတိုင္း မမရဲ့ သြားေလးေတြ ဒီလိုမဟုတ္ပါလား
လို႔ျမင္ေယာင္ျပန္တယ္။ မမဟာ က်ေနာ့္ရင္ထဲ အျမဲရွိပါတယ္။ ဒီေန႔
ၾကက္သားအာလူး ခ်က္တာေတာင္ မမအတြက္ဆိုၿပီး က်ေနာ္ အာလူးတစ္လံုး
ခ်န္ထားမိတယ္...
* မမနဲ႔ နီးဖို႔ က်ေနာ္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘဝကို တက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ရြာကို
လုိက္လည္တိုင္း ထန္းပင္တက္ သင္ေနပါတယ္ မမ။ တကယ္ေတာ့ ဟိုး မိုးေပၚ
ေလယဥ္ပ်ံထဲက ေျခသုတ္ဖံုလို မမရဲ့ ဘဝဟာ မဟာအဝီစိ ငရဲ ေအာက္ဆံုးမွာ ေဒဝဒတ္
ဖင္ခုထုိင္တဲ့ ေခြးေျခခံုလို က်ေနာ့္ ဘဝက လက္လွမ္း မမီႏိုင္ေအာင္
ျမင့္မားလွပါတယ္ဗ်ာ။ စြဲလန္း တတ္လိုက္ပံုမ်ား မမကို လြမ္းလို႔
ကိုရီးယားကား မၾကည့္ျဖစ္တာေတာင္ သံုးရက္ရွိၿပီေပါ့။
* မမကို လြမ္းလြန္းလို႔ ထမင္းမစားႏုိင္တာနဲ႔ ဒန္ေပါက္ခ်ည္း ဝယ္စားေနရတာ ႏွစ္ရက္ေတာင္ ရွိၿပီ။
ညဖက္ဆိုလည္း မအိပ္ႏိုင္လုိ႔ မနက္မိုးလင္းမွပဲ တစ္ေနကုန္ အိပ္ေနရတယ္။
လြမ္းလြန္းလို႔ မယ္ဒလင္တီးေတာ့လည္း ေဘးအိမ္က အလိုက္ကန္းဆိုး မသိတဲ့ လူက၊
သူ႔အဖြား ေနမေကာင္းလို႔ မတီးပါနဲ႔တဲ့။ ဒီေန႔လည္း လြမ္းလြမ္းရွိတာနဲ႔
ခိုေတြကို ဆန္ေကြ်းၿပီး ေလးခြနဲ႔ ပစ္ေနမိတယ္။ မမနဲ႔ ေတြ႔မွ ေၾကာ္စားဖို႔
ေၾကာင္အိမ္ထဲ ထည့္သိမ္းထားတယ္။
* မေန႔က မမကို သတိရေနရင္း ေရခဲေခ်ာင္း ဝယ္စားေတာ့ မမအတြက္ ရည္စူးၿပီး တစ္ေခ်ာင္း ပုိဝယ္လိုက္ၿပီးမွ
မမ အနားမရွိႏုိင္မွန္း သတိရတယ္။ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္လွည့္စီ လ်က္ရင္းနဲ႔
မမအတြက္ တစ္ေခ်ာင္းက အရည္ေပ်ာ္ၿပီး ျပဳတ္က်သြားတယ္။ ျမန္မာကားထဲမယ္
ဓါတ္ပံုျပဳတ္က်ၿပီး မွန္ကြဲသလိုပဲ နိမိတ္ မေကာင္းလုိက္တာ။ က်ေနာ့္ရဲ့
အခ်စ္အတြက္ သက္မဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းေလးေတာင္ စေတးရရွာတယ္။ ေနာက္ ၾကံဳမွ
က်ေနာ့္ကို တစ္ေခ်ာင္း ျပန္ဝယ္ေကြ်းပါ မမ
အလွည့္က်ရင္ မမတို႔ လမ္းထိပ္က မီးကင္းမွာ က်ေအာင္ ဆယ္အိမ္မႈးနဲ႔
ရပ္ကြက္လူႀကီးကိုလည္း ဖာလူဒါ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္ တိုက္ထားပါတယ္မမ။ မမနဲ႔
နီးဖို႔ဆိုၿပီး ယၾတာေခ်ေပးတဲ့ ေဗဒင္ဆရာကိုေတာ့ ေခ်ာင္းရုိက္ဖုိ႔
ဝါးရင္းတုတ္ ေကာက္ထားပါတယ္ မမ။ အနီးစပ္ဆံုး ဆိုလို႔ တျမန္ႏွစ္
မိုးတြင္းတုန္းက မမစီးတဲ့ကား က်ေနာ့္နားက ျဖတ္သြားတုန္း ပုဆိုးကို
ဗြက္စင္သြားတာပဲ ရွိပါေသးတယ္ မမရယ္။
* ေႏြညေတြမွာဆို အသုဘ ယပ္ေတာင္လို ေအးခ်မ္းမႈ ေပးႏုိင္တဲ့ မမအျပံဳးေလးကို သတိရမိတယ္။
ငယ္ငယ္ကတည္းက ေက်ာင္းဝမွာေရာင္းတဲ့ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ ဝယ္စားတိုင္း မမရဲ့
သြားေလးေတြကို ျမင္ေယာင္တယ္။ ေက်ာင္းကားဆရာ ဦးေလးႀကီး ကြမ္းခ်ိဳးတက္ေနတဲ့
သြားေတြနဲ႔ ျပံဳးျပတိုင္း မမရဲ့ သြားေလးေတြ ဒီလိုမဟုတ္ပါလား
လို႔ျမင္ေယာင္ျပန္တယ္။ မမဟာ က်ေနာ့္ရင္ထဲ အျမဲရွိပါတယ္။ ဒီေန႔
ၾကက္သားအာလူး ခ်က္တာေတာင္ မမအတြက္ဆိုၿပီး က်ေနာ္ အာလူးတစ္လံုး
ခ်န္ထားမိတယ္...
* မမနဲ႔ နီးဖို႔ က်ေနာ္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘဝကို တက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ရြာကို
လုိက္လည္တိုင္း ထန္းပင္တက္ သင္ေနပါတယ္ မမ။ တကယ္ေတာ့ ဟိုး မိုးေပၚ
ေလယဥ္ပ်ံထဲက ေျခသုတ္ဖံုလို မမရဲ့ ဘဝဟာ မဟာအဝီစိ ငရဲ ေအာက္ဆံုးမွာ ေဒဝဒတ္
ဖင္ခုထုိင္တဲ့ ေခြးေျခခံုလို က်ေနာ့္ ဘဝက လက္လွမ္း မမီႏိုင္ေအာင္
ျမင့္မားလွပါတယ္ဗ်ာ။ စြဲလန္း တတ္လိုက္ပံုမ်ား မမကို လြမ္းလို႔
ကိုရီးယားကား မၾကည့္ျဖစ္တာေတာင္ သံုးရက္ရွိၿပီေပါ့။
* မမကို လြမ္းလြန္းလို႔ ထမင္းမစားႏုိင္တာနဲ႔ ဒန္ေပါက္ခ်ည္း ဝယ္စားေနရတာ ႏွစ္ရက္ေတာင္ ရွိၿပီ။
ညဖက္ဆိုလည္း မအိပ္ႏိုင္လုိ႔ မနက္မိုးလင္းမွပဲ တစ္ေနကုန္ အိပ္ေနရတယ္။
လြမ္းလြန္းလို႔ မယ္ဒလင္တီးေတာ့လည္း ေဘးအိမ္က အလိုက္ကန္းဆိုး မသိတဲ့ လူက၊
သူ႔အဖြား ေနမေကာင္းလို႔ မတီးပါနဲ႔တဲ့။ ဒီေန႔လည္း လြမ္းလြမ္းရွိတာနဲ႔
ခိုေတြကို ဆန္ေကြ်းၿပီး ေလးခြနဲ႔ ပစ္ေနမိတယ္။ မမနဲ႔ ေတြ႔မွ ေၾကာ္စားဖို႔
ေၾကာင္အိမ္ထဲ ထည့္သိမ္းထားတယ္။
* မေန႔က မမကို သတိရေနရင္း ေရခဲေခ်ာင္း ဝယ္စားေတာ့ မမအတြက္ ရည္စူးၿပီး တစ္ေခ်ာင္း ပုိဝယ္လိုက္ၿပီးမွ
မမ အနားမရွိႏုိင္မွန္း သတိရတယ္။ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္လွည့္စီ လ်က္ရင္းနဲ႔
မမအတြက္ တစ္ေခ်ာင္းက အရည္ေပ်ာ္ၿပီး ျပဳတ္က်သြားတယ္။ ျမန္မာကားထဲမယ္
ဓါတ္ပံုျပဳတ္က်ၿပီး မွန္ကြဲသလိုပဲ နိမိတ္ မေကာင္းလုိက္တာ။ က်ေနာ့္ရဲ့
အခ်စ္အတြက္ သက္မဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းေလးေတာင္ စေတးရရွာတယ္။ ေနာက္ ၾကံဳမွ
က်ေနာ့္ကို တစ္ေခ်ာင္း ျပန္ဝယ္ေကြ်းပါ မမ