တီ...တီ...တီ... အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ႕ႏႈိုးစက္ျမည္သံေၾကာင္႕ အိမ္မက္ေကာင္းေနတုန္းေ တာ္ေတာ္ပင္ကသိကေအာင္႕ျဖစ္သြားသည္
ဒါနဲ႕ပဲမ်က္စိမွတ္ပီး...ႏႈိးစက္ပိတ္ရန္ စာပြဲေပၚလက္လွမ္းပီးႏႈိးစက္ကိုလိုက္စမ္းလိုက္သည္.."ဒုတ္”"ေအာင္မေလးေသပါပီဗ်...”
နာတာမွေတာ္ေတာ္ၾကီးကိုနာသြားတာ..အိပ္ခ်င္ေနေသးတဲ႔ စိတ္ေတြေတာင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားတယ္..
တရာခံကကိုေတာ္ေခ်ာၾကြက္ေထာင္ေျခာက္....ၾကြက္ေသာင္းက်န္းလြန္းလို႕ညကမွဝယ္လာတဲ႕ေထာင္ေျခာက္..အစာတပ္ပီးကုတင္ေအာက္
ခ်ထားဖို႕ေမ႕ပီးႏႈိးစက္နားထားခဲ႔မိတာ...အခုေတာ႕ၾကြက္ေထာင္ေျခာက္ကလက္ေတာင္ေျခာက္ျဖစ္သြားပီ....ေတာ္ေသးတယ္ ေ
မာင္းသိပ္မပ်င္းလို႕..ဖ်ားဖ်ား ေစာေစာစိးစီးအကုသိုလ္စဝင္တာပဲ..အိမ္မက္ေတာင္ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိဘူး..ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ႕
အိမ္မက္..အိမ္မက္ထဲမွာ က်ေနာ္လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေနတုန္း ေမွာ္ဆရာတေယာက္က"ေကာင္ေလး မင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း
စိန္တုန္းအၾကီးၾကီးတတုံးေကာက္ရေအာင္ ငါမစမယ္”လို႕ေျပာပီးေပ်ာက္သြားတယ္ ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္းဆက္ေလွ်ာက္တာေပါ႕
ခပ္လွမ္းလွမ္းလည္းေရာက္ေရာ အေရွ႕တည္႕တည္႕မွာအေရာင္လက္လက္နဲ႕ေတြ႕ေတာ႕အားရဝမ္းသာေျပးသြားပီးၾကည္႕လိုက္တာေပါ႕
အနားေရာက္လို႕ လွမ္းေကာက္မယ္ၾကံေတာ႕မွပီေကပတ္တဲ႔စကၠဴခြံျဖစ္ေနတယ္ ဟီဟီ.. ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ဟိုၾကည္႕ဒီၾကည္႕
ၾကည္႕ပီးဆက္ေလွ်ာက္တာေပါ႕ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား...သိပ္ေတာင္မေလ်ွာက္လိုက္ရဘူး တလက္လက္နဲ႔လမ္းမေပၚမွာ ထက္ေတြ႕ျပန္ေရာ..
ဒီတခါေတာ႕ဘယ္ရမလည္း မေျပးေတာ႕ဘူး ခပ္တည္တည္နဲ႕ေလွ်ာက္သြားတာ အနားလည္းေရာက္ေရာႏႈိးစက္က တတီတီထျမည္တာနဲ႕
လန္႕နိုးသြားတာ...ဂယ္ပဲ..ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္ထဲကသိကေအာင္႕ျဖစ္သြားတယ္..အခုေတာ႕စိန္တုံုးကဘယ္နားေနမွန္းမသိဘူး
လက္ကေတာ႕ ၾကြက္ေထာင္ေျခာက္နဲ႔ညားသြားပီ...ကမန္းကတန္း အဲ႕ဒီေထာင္ေျခာက္ကိုလက္ကျဖဳတ္ပီး ေရခ်ိဳးခန္းတန္းေျပးေတာ႕
တာေပါ႕.."ရႊီး”..........."ဘိုင္း”..."အား...ေတျပန္ပီဟ"ေရခ်ိဳးခန္းေျခသုပ္ဝတ္ ေရေတြနဲ႔ဆိုေတာ႕ေၾကြျပားေပၚမွာေခ်ာေနတာ သတိမထား
မိဘူး" ေတပါပီဟ”တခြန္းပဲေအာ္လိုက္နိုင္တယ္...ဖင္ထိုင္ရက္ျပဳတ္က်တာ အီစလံေဝသြားတာပဲ...အိမ္မွာဘူတူမွမရွိေတာ႕ ကိုယ္ထူ
ကိုယ္ထပါပဲ ျပန္ထရတယ္..ဒါနဲ႕သြားတိုက္ေရမိုးခ်ိဳးပီး နံရံကျပကၡဒိန္ကို အေျပးၾကည္႕လိုက္တယ္ အားေတာ႕ရစရာဗမာျပကၡဒိန္ရက္က
ဒိေန႕ျပသဒါးေန႕လို႕ေရးထားတယ္"ဖ်ားဖ်ား ”မနက္ကတည္းကတလြဲေတြနဲ႕နိုးလာခဲ႕တာ ဒါနဲ႔အလုပ္သြားဖို႕
ေျခအိပ္စြပ္ပီးဖိနပ္ထဲေျခေထာက္လည္းစြပ္လိုက္ေရာ...."ကြ်ိ....ကြ်ိ..ကြ်ိ...”... "အန္...ဘာလည္းဟ....ဘာလည္းဟ...”ခ်က္ျခင္း
ေျခေထာက္ထုတ္ပီး ဖိနပ္ကိုေမွာက္ခ်လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ.. ဘယ္ေပါက္လႊတ္ပဲစားၾကြက္မသမီးကညတြင္းခ်င္း ဖိနပ္ထဲ ေအာ္ပေရးရွင္း
ဝင္သြားတယ္မသိဘူး ၾကြက္စေလာင္းေလးေတြ ထြက္က်လာပါေလေရာ....."အီးယား........”ေတပါပီမိုးနက္မင္းရယ္...”က်ေနာ္မ်ိဳးၾကီးကို
မေနာက္ပါနဲ႔ေနာ္....စိန္တံုးကိုေမွာ္ဆရာမဖန္ဆင္းေပးရင္ေနပါ...ၾကြက္စေလာင္းေလးေတြေတာ႕မယူပါရေစနဲ႔ဂ်ာ.......”မိုးေပၚေခါင္းေမာ႕
လက္အုပ္ေလး၂ဖက္ခ်ီပီး ဆုေတာင္းလိုက္တယ္ ဆုေတာင္းေနတံုးပဲ ”ဘုန္း”ကနဲအိမ္ေရွ႔အုန္းပင္က အုန္းသီးတလံုးေၾကြက်သြားတယ္...
ဆုေတာင္းျပည္႕တာလားမိုးနက္မင္းမ်က္စိမွတ္ျပတာလားေတာ႕မတိဘူး....ဆုလည္းေတာင္းအပီးအုန္းသီးလည္းေၾကြအပီးဖိနပ္ထဲကၾကြက္
စေလာင္းေတြ ထုတ္ပီးေတာ႕ ကားမွတ္တိုင္ကိုခက္သြက္သြက္ေလးေလွ်ာက္လာခဲ႕တယ္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလည္း ေအာက္ခဏခဏ
ငံု႕ၾကည္႕ရတာအေမာ.”.စိန္တံုးေလ.”.”.တိရယ္မွတ္ရား”....ဟိုကအေတအျခာေျပာတြားတာ..”.မစမယ္တဲ႔”....ဒီလိုနဲ႔
ေအာက္ၾကည္႕ေလွ်ာက္လာရင္း တေနရာလည္းေရာက္ေရာ ”ဒုံး”........”အီးယား”......”.ေတပါပီဂ်” ကားမွတ္တိုင္နားက ”ရပ္”ဆိုတဲ႔
ဆိုင္းဘုတ္ကိုမျမင္ပဲဝင္တိုက္မိတာ ရွက္လိုက္တာမွ ေသာက္ရမ္းပဲ ကားမွတ္တိုင္က လူေတြဝိုင္ၾကည္႕ေနတာ ဒီေကာင္ မ်က္မျမင္လား
မသိဘူးဆိုတဲ႔မ်က္လံုးေတြနဲ႕ ထင္လည္းထင္ခ်င္စရာကိုယ္ကလည္း ေအာက္ဘဲငံု႕ၾကည္႕ပီးေလွ်ာက္လာတာကိုး...မွတ္တိုင္ထဲက
ေကာင္ေလးတေယာက္ကဆိုက်ေနာ္႕နားအေျပးလာပီး”အကိုရလား....က်ေနာ္႕လက္ကိုကိုင္ က်ေနာ္မွတ္တိုင္ထိပို႕ေပးမယ္တဲ႕”...
”အဟင္႕”.... လူကိုေတခ်င္ေစာ္နံတြားတာပဲ.....”ရတယ္ညီ...အကိုျမင္ရတယ္ တယ္” လို႕ရွက္ရွက္နဲ႔ျပန္ေျဖလိုက္ရတာေပါ႕
ေကာင္ေလးကအားေတာင္႕အားနာနဲ႔ျပန္ေျပာပါတယ္” ေဆာရီးေနာ္အကို က်ေနာ္ကမ်က္မျမင္ထင္လို႕တဲ႔” ပီးေရာ..တူေျပာလိုက္ကာမွပဲ
..”ရပါတယ္ညီ..အကိုအေတြးေတြမ်ားေနလို႕ပါ” လို႕ေျပာပီးကားမွတ္တိုင္နဲ႔ခက္လွမ္းလွမ္းမွာ
ရပ္ပီးလိုင္းကားအလာကိုေစာင္႕ေနလိုက္ရတယ္ ဟီဟီး......ရွက္လို႕.....ေစာင္႕ေနရင္း၁၀မိေလာက္လည္းၾကာေရာ...
က်ေနာ္စီးမဲ႕ဘက္စ္ကား ဖုန္းဒိုင္း..ဖုန္းဒိုင္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႕ရဲ႔ဆင္ေျဖဖံုး မညီမညာ အစာေၾကကားလမ္းမွာ ဘယ္ယိမ္း ညာယိမ္းနဲ႔
ယိမ္းကကပီးေရာက္လာပါေလေရာ....ကားရပ္တာနဲ႕က်ေနာ္လည္းကားေပၚတိုးတက္ပီး အထဲမွာမက္တပ္ရပ္လိုက္စီးရတာေပါ႕
ကားသမားကိုပိုက္ဆံေပးအပီး က်ေနာ္လည္းအေပၚလက္ကိုင္တန္းေလးကိုင္ပီး ကို႕ေနရာ ကိုယ္ရပ္ေနရင္း စိန္တံုးကို
သတိရမိပီးစိတ္မနာေသးပဲ ကားေပၚမွာ ေအာက္ငံု႕ၾကည္႕မိလိုက္တယ္ ဟဲဟဲ ..”.ေတြ႕ပါရဲ႔ဗ်ာ...” လက္လက္လက္လက္နဲ႔
အေမွာင္ထဲမွာဒီေလာက္လက္ေနမွျဖင္႕ေတာ႕ တကယ္႕စိန္ဆိုတာေသျခာေနပီ..ဘယ္ရမလည္း...ကိုယ္ကို
လူၾကားထဲအသာေလးလွ်ိဳပီးေအာက္ငံု႕လိုက္တယ္ တလက္လက္ထေနတဲ႕စိန္တံုးကို အသာေလးအမိအရဖမ္းဆုပ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ...
”ဦးေလးၾကီး..ဘာလုပ္တာလည္းသားဖိနပ္ကို..”...””တိန္”...စိန္တံုးမွတ္ပီးအပီပဲဆိုကိုင္လိုက္တာ ကေလးဖိနပ္ထိပ္က မီးသီးေလးျဖစ္
ေနပါေလေရာ.....အနားကလူေတြကလည္းဝိုင္းပီးၾကည္႕ၾကတာေပါ႕ ဝိုင္းဖဲ႔မဲ႔မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ”မဟုတ္ပါဘူးကြာဒီဖိနပ္ကိုမျမင္ဖူးလို႕
အေမွာင္ထဲမွာလင္းေနေတာ႕ ဘာလည္းဆိုတာသိခ်င္လို႕ကိုင္ၾကည္႕တာပါညီေလးရာ” လို႕ျပန္ေဖာလိုက္၇တာေပါ႕........
ကေလးအေမကလည္းအဲ႔ဒီေတာ႕မွ” ဒီဖိနပ္ကသူ႕အေဖ စကာၤပူကေနလွမ္းပို႕လိုက္တာေမာင္ေလးရဲ႕”ဆိုပီးလူၾကားထဲၾကြားပါေလေရာ..
”ဟုတ္လားက်ေနာ္ကမျမင္ဖူးလို႕ကိုင္ၾကည္႕တာစိတ္မရွိနဲ႔ေနာ္” လို႕ေတာင္းပန္လိုက္မွ ျပသနာကေအးသြားတယ္.....ဒီလိုနဲ႔က်ေနာ္ဆင္းမဲ႔
မွတ္တိုင္လည္းေရာက္ေရာလူအုပ္ထဲကအတင္းထိုးအဆင္း ကားေပၚကေနေျမေပၚကိုအလွမ္း
”ဗ်ိ”........”အီးဟီး”.....တခ်က္တည္းပဲအသံထြက္လိုက္တယ္ ”ဗ်ိ” တဲ႔ ေအာက္မွာက ကားေပၚတက္ဖို႕ က်ေနာ္႕အဆင္းကိုေစာင္႕ေနတဲ႔
ေကာင္မေလးေတြ....သူတို႕လည္း”ဟယ္”......တခြန္းပဲထြက္နိုင္လိုက္တယ္.....လက္တထြာေလာက္ ဝတ္လာတဲ႔ေဘာင္းဘီဂြ ကြဲထြက္သြား
တာ....ေအာက္ကေကာင္မေလးေတြ လည္းတခြန္းဆိုတကယ္႔ကိုတခြန္းဆိုတကယ္တခြန္းပဲ တိုက္မ်ားထားသလားမွတ္ရတယ္
တညီတညာထဲ”ဟယ္”...တဲ႕...ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးေတြနဲ႕...................................
(ေနာက္အလြဲေတြကိုေနာက္မွဆက္ေရးတင္ေပးပါ႕မယ္ေနာ္...အလုပ္အားရပ္ေလး..ဟာသတခုေရးခ်င္တာနဲ႔ ....စိတ္ထဲရွိတာခ်ေရးမိလိုက္တာ...စာေရးဆရာတေယာက္မဟုတ္တဲ႕အတြက္ေၾကာင္႕ စာသားမေျပျပစ္တာေတြကိုနားလည္ေပးၾကပါေနာ္
ေနာက္အပိုဒ္ ကိုလည္းဒီအခန္းကပဲဆက္ေရးေပးပါ႕မယ္ .......အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ၾကပါေစ......(ေမွာ္ဆရာ.....).