ကၽြန္မရဲ႕မရိုးႏိုင္တဲ႕ လူသားပီသမွဳေလး တစ္ခုပါပဲ * ေမာင္ *

ကၽြန္မမွားလား ... ကၽြန္မ ေမာင္ကို သိပ္ခ်စ္မိတာ မွားသြားလား ။ ဟင္အင္ ! ကၽြန္မႏွလံုးသားက သူအလိုလို ျဖဴစင္စြာ ခ်စ္မိသြားတာ ကၽြန္မ မတတ္ႏိုင္ဘူး ေမာင္ ။ အသက္ရွဴလိုက္တိုင္း ေမာင္ကို လြမ္းတဲ႔ ေ၀ဒနာက ရင္ဘတ္ထဲ က တဆင္႕ ႏြမ္းလ်လ် ကၽြန္မႏွလံုးသားထဲကို ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာတယ္ ။ ေမာင္ဆိုတဲ႔ ေကာင္ေလးကို ခင္မင္ၿပီး ကာလေတြေနာက္ပိုင္းမွာ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို လြမ္းေနမိတယ္ ။ ဘာေၾကာင္႕လဲ ? ။ နာ၇ီတိုင္း တမ္းတေနမိတယ္ ။ အဲဒါကေရာ ဘာေၾကာင္႕လဲ ? ။ အဲဒီအေျဖကို ေသခ်ာ သိလိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာကၽြန္မ ေမာင္ကို သိပ္ခ်စ္ေနမိၿပီ ေမာင္ ။ ကဗ်ာမႀကိဳက္တဲ႔ ကၽြန္မ အလြမ္းကဗ်ာေတြ ဖတ္မိေနၿပီေမာင္ ။ အခ်စ္ေၾကာင္႕ေရးတဲ႔ကဗ်ာထက္အလြမ္းေၾကာင္႕ေရးတဲ႕ ကဗ်ာက ပိုၿပီး ခံစားရတယ္ ေမာင္ ။ ကၽြန္မ ေမာင္ကို ခ်စ္ခဲ႔တာ အျဖဴေရာင္သက္သက္ပါ ေမာင္ ။ဘာေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မွ မရွိပါဘူး ။ ဘ၀ေတြအားလံုး မျပည္႕စံုၾကေပမယ္႕ အနားမွာ ေမာင္ ရွိေနရင္ ျပည္႔စံုၿပီးသားပါ ေမာင္ ။ ေမာင္ကို ကၽြန္မခ်စ္တယ္ ။ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ကို ခ်စ္ေနရတာေလးကိုဘဲ ကၽြန္မ ေက်နပ္ပါတယ္ ။ အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းျပန္လွန္လို႔ရခ်င္ရလိမ္႔မယ္ ။ကၽြန္မရင္ထဲက အခ်စ္ေတြက ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာင္းလဲပါဘူး ။ အတိတ္ကို လည္း မေတြးခ်င္ဘူး ။ အနာဂတ္ကိုလည္း မစဥ္စားခ်င္ဘူး ။လက္ရွိအခ်ိန္ေလးမွာ ေမာင္ကို စိတ္ခ်မ္းးသာေအာင္ ကၽြန္မ ျဖည္႔စီးေပးခ်င္မိပါတယ္ ေမာင္ ။ ကၽြန္မ ႏွလံုးထဲမွာ ေမာင္ကို ေအးခ်မ္းတဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ အၿမဲေနရာေပးထားပါတယ္ ။ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ေျခာက္ကပ္တိတ္ဆိတ္ၿပီး ေပ်ာ္ရြင္မွု မဲ႔ခဲ႔တာ ၾကာပါၿပီ ။ ငယ္ရြယ္တဲ႔အသက္ရြယ္တစ္ခုမွာ မွားခဲ႕ အမွားတခုက  ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲကိုတင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစတာ မဟုတ္ဘဲ မိဘေတြကိုပါခံစားနာက်င္ေစခဲ႔ရပါတယ္ေမာင္ ။ ကၽြန္မ တစ္ကယ္ေတာ႕ ေမာင္ကို မခ်စ္သင္႔ပါဘူး ။ လူတိုင္းက ကဲ႔ရဲ႕ ရွဳတ္ခ်ၾကလိမ္႔မယ္ ဆိုတာသိေနေပမယ္႕  ကၽြန္မ ရဲ႕ အမွတ္မရွိတဲ႔ ႏွလံုးသားက ေမာင္ကို  ျဖဴစင္စြာ ခ်စ္မိခဲ႔ျပန္တယ္ ။ ငယ္ရြယ္တဲ႔ အသက္ရြယ္မွာ ေလာကဒဏ္ဆိုတာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခံခဲ႔ရတယ္ ။ ယိုင္နဲ႔ေနတဲ႔ ကၽြန္မ ဘ၀ကို ေမာင္ကို ခ်စ္မိတဲ႔ အခ်စ္ေတြက တည္႕မတ္ေပးေစခဲ႔ပါတယ္ ။ေမာင္ ရဲ႕ ေအးခ်မ္းတဲ႔  * သုေလး * ဆိုတဲ႔ ေခၚသံေလးက ကၽြန္မဘ၀အတြက္ အားေဆး ေလးပါဘဲ ေမာင္ ။ ရိုးသားပြင္႔လင္းတဲ႕ကၽြန္မစိတ္ကို အၿမဲ လိပ္ျပာသန္႕သလို ေမာင္ကို ခ်စ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြ အတြက္လည္း ကၽြန္မ ေက်နပ္မိပါတယ္ ။ ေမာင္ ရီသံေလးေတြ ေမာင္အၿပံဳးေတြကို ျမင္ရတိုင္း အၿမဲ စိတ္ခ်မ္းသာေနခဲ႔သူပါ ေမာင္ ။ ကၽြန္မ ဘုရားရွိခိုးၿပီးတိုင္း အၿမဲ သစၥာဆို ျဖစ္တယ္ေမာင္။

* ကၽြန္မ ေမာင္ကို အမွန္တစ္ကယ္ ျဖဴစင္စြာ ခ်စ္မိခဲ႕ပါတယ္ *

ထိုမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင္႕ ေမာင္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းနဲ႕ အၿပံဳးေတြကို ထာ၀ရ ျမင္ေတြ႔ေနပါရေစလို႕ ။ ေမာင္ဆီက ကၽြန္မျပန္လိုခ်င္တာ တစ္ခုထဲပါေမာင္ ။ ေမာင္ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစကၽြန္မကိုေတာ႕ ထာ၀ရ ခ်စ္ေနခြင္႔ေလးေတာ႕ ေပးပါေမာင္ ။ ေမာင္ ဓာတ္ပံုေလးကို စိုက္ၾကည္႔ေနတဲ႔ ကၽြန္မမ်က္လံုးေတြ ေ၀၀ါးလာၾကပါတယ္ ။ မ်က္လံုးအိမ္တစ္ခုလံုးမ်က္ရည္ေတြက ျပည္႕လွ်ံေနေစခဲ႔တာကို ။ ေမာင္ နဲ႔ ကၽြန္မ အကိုတစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ေပးမွဳ ျဖင္႔ ရင္းႏွီးခဲ႔ၾကပါတယ္ ။ ဒီကေနတဆင္႕ တက္လို႕ ေမာင္ရဲ႕ စိတ္၀င္စားမွဳေတြကို ကၽြန္မ ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရတယ္ ။ ေယာက်ာၤးေတြကိုေၾကာက္ေနမိတဲ႔ ကၽြန္မ ေမာင္ကို ေတာ႕ ျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္မိခဲ႔ပါတယ္ ။ မလွပခဲ႔တဲ႔ အတိတ္က အျဖစ္ေတြက အရိပ္ပမာ ေျခာက္လွန္႔ေနတာမို႕ ေမာင္ကို ပိုင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုတာကိုေတာ႕ ေမွ်ာ္လင္႔မထားခဲ႔ပါဘူး ။ ေမာင္က ပထမဆိုတာကိုမွ အၿမဲလိုခ်င္တတ္သူမ်ိဳးေလ။ကၽြန္မ ေမာင္ကို ခ်စ္ေနခြင္႔ရေနတာေလး တစ္ခုကိုဘဲ ေက်နပ္ေနတတ္ပါၿပီ ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေမာင္ ကၽြန္မကို ထားသြားမယ္ဆိုတာကိုလည္း သိေနခဲ႔ပါတယ္ ။ခုေတာ႕ ကၽြန္မ မေရာက္ခ်င္တဲ႔ေန႕ေလးကို ေရာက္ခဲ႔ရပါၿပီ ။ ဘာတဲ႔ ေမာင္ ဒုတိယလူဆိုတာကို ဘယ္လိုမွ ရင္ထဲ ထည္႔မရဘူးဆိုဘဲ။ဟုတ္ကဲ႕ ေမာင္ ။ ေမာင္ စိတ္ခ်မ္းသာသလို ဆံုးျဖတ္ပါ ။ ေမာင္ ေပ်ာ္ရြင္ ဖို႕ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕သာ ကၽြန္မ အတြက္ အဓိက က်ပါတယ္ေမာင္ ။ ေမာင္က ေနာက္ဆံုး စကားေလး ေျပာတယ္ ။ 

* ေမာင္ သုေလးကို တစ္ကယ္ခ်စ္ခဲ႔တာပါ ။ ဒုတိယဆိုတဲ႔ အသိႀကီးက ေမာင္ကို တခ်ိန္လံုး ေျခာက္လွန္႕ေနလို႔ပါသုေလး ။ ေမာင္ကို နာနာက်ည္းက်ည္း မုန္းလိုက္ပါေနာ္ *

*မုန္းရမယ္ ဟုတ္လားေမာင္  ။ ေမာင္ရယ္ ခ်စ္ခဲ႔တာ မုန္းဖို႕ မွ မဟုတ္တာဘဲရွင္ *

ဒီစကားေလး နဲ႔ ေမာင္ကို ႏွုတ္ဆက္ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာ လာခဲ႕ေပမယ္႕ ကၽြန္မ ႏွလံုးသားေတြကေတာ႕ ေမာင္နားမွာ ဘဲရွိေနၾကပါတယ္ ေမာင္  ။ ေမာင္ကို သုေလး အရမ္းခ်စ္တယ္ ။

အခ်စ္တစ္ခုကို ေတြ႔ရွိဖို႔ ရွာေဖြစရာ မလိုအပ္ဘူး...........
သတ္မွတ္ခ်က္ စည္းမ်ဥ္းေတြ လဲ မလိုဘူး..............
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္ခ်ိန္မွာ ေတြ႔မယ္.............
ဘယ္ေနရာမွာ ေတြ႔မယ္ဆိုတာေတြလဲ မရွိဘူး............
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ စံႏွဳန္းေတြနဲ႔ ရွာေဖြေနမယ္ဆို............
ဒါက ရွာေဖြမွဳ တစ္ခုသတ္သတ္ပါဘဲ..........အခ်စ္မဟုတ္ဘူး
အခ်စ္ဆိုတဲ႔ အရာက ဘ၀နဲ႔လဲမဆိုင္ဘူး............
ျဖစ္သင္႔သင္႕ျခင္း.....မျဖစ္သင္႔ျခင္းေတြလဲ မပါဘူး............
ခ်စ္ခ်င္လာရင္ ခ်စ္ခ်င္တဲ႔အခ်ိန္မွာ.........
သူဘာသူရင္ထဲက ဘယ္သူမွ မတားဆီးႏိုင္ေအာင္
ခ်စ္မိမွာဘဲ.........
အသိတရားေတြကလဲ အခ်စ္ကို မတားဆီးႏိုင္ဘူး...............
အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ႔ ထိကို မဆိုလိုဘူးေနာ္ .........
အခ်စ္တစ္ခုထဲကို သီးသန္႔ေျပာတာပါ
အခ်စ္ ဆိုတာ ရိုးသားတယ္
ျဖဴစင္တယ္...........လူေတြက ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြတပ္ၿပီး ...........
အေရာင္ေတြ ဆိုး အက်ည္းသန္ေအာင္ လုပ္ေနက်တာေလ...........
အခ်စ္နဲ႔ ဘ၀ေတာ႔ မတူဘူးေပါ႔ေနာ္...........
အခ်စ္ကို ရင္ထဲက မညာတမ္းခံစားခြင္႔ရွိတယ္..........
အိမ္ေထာင္ေရးမွာေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတဲ႔ ႏွလံုးသားကို ငံု႕ၾကည္႕ သင္႔သလို...........
အသိတရားဆိုတဲ႔ ေတြးေခၚမွဳ ဦးေႏွာက္ကိုလဲ ေမာ႔ၾကည္႕သင္႔တယ္ရွင္႕...............

ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႔ ခ်စ္သူ

လာပါေတာ႔.......လာပါေတာ႔ ေအာ္ကာေခၚလဲ

ေပၚမလာ...............
ခါခါေမာ႕ ခါခါေမာ႕ ေမွ်ာ္ကာေနလဲ
ေရာက္မလာ.............
ငါေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကို ဥပကၡာျပဳ
ေစာင္႔ေမွ်ာ္ရတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ရင္ထဲက နာက်င္ျခင္းေတြကို ေက်ာခိုင္း ထားရက္သူ
မင္းျမင္လွည္႔ပါ ခ်စ္သူရယ္...

ငါရဲ႕ အလြမ္းေတြကို  တံတားခင္း.......
တမ္းတျခင္းေတြကို ပန္းခင္းထားတဲ႔
လမ္းေပၚမွာ ခဏေလာက္ေတာ႔

ေလွ်ာက္လွမ္းေပးဖို႕ ငါမ်က္ရည္ေတြက
ဒူးေထာက္ခရ ဖိတ္ေခၚေနပါတယ္..........

ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ႔ ခ်စ္သူရယ္

ေမာင္ ကို လြမ္းတဲ႔ စိတ္ေတြနဲ႔ မေရးတတ္ေရးတတ္ ကဗ်ာေလးေတြ ကၽြန္မ အခန္းထဲမွာ ျပည္႕ေနၿပီေမာင္ ။ ျပန္မလာမွာ ေသခ်ာတဲ႔သူကို ေမွ်ာ္မိေနတာ ရူးသြပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲေလ။ ႏွလံုးသားဒဏ္ရာေတြကို သက္သာေစဖို႕ အက်ိဳးရွိေစမယ္႕ အလုပ္တစ္ခုကို ကၽြန္မ၀င္လုပ္ခဲ႔ပါတယ္ ။ သူနာျပဳတစ္ေယာက္က လူနာေတြ ကို ျပဳစုတဲ႔ေနရာမွာဘဲ ရွိေနသင္႔တယ္ လို႔ မွတ္ယူလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ႕ ေမာင္ကိုလြမ္းဆြတ္ရင္း လူနာေတြ နဲ႔ ကၽြန္မ ေနသားတက် ရွိေနတတ္ပါၿပီ ။ အားေလ်ာ႔ ေမွးမွိန္ေနတဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ မ်က္၀န္းေတြကို အေရာင္တက္လာေစဖို႕ အေရာင္တင္ေပးသူလို႔ ေခၚမယ္ဆိုလည္း မမွားႏိုင္င္ပါဘူး ။ ေမာင္ သုေလး ဘ၀ထဲကေန အၿပီးထြက္သြားခ်ိန္ကစၿပီး ဒီေဆးရံုေလးမွာ သုေလး စိတ္ေရာ လူပါ ႏွစ္ၿပီး အလုပ္လုပ္လာတာ ခုဆို 5ႏွစ္တိုင္ခဲ႕ေလၿပီ။ ဒီေဆးရံုေလးမွာက ခုခံအားက်ဆင္းတဲ႔ ေ၀ဒနာရွင္ေတြဘဲ ရွိၾကတယ္ ။ ေဆးရံုကို ေရာက္လာကာစဆို လူနာတိုင္းကငါတို႔ ေသကို ေသရေတာ႕မယ္ဆိုတဲ႔အသိေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ပ်က္သုန္းေနၾကသလို သူတို႕ မ်က္လံုးေလးေတြကလည္း ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ အေရာင္ေဖ်ာ႕ေနၾကပါတယ္ ။ ေမတၱာ တရားေတြကို ေစတနာေတြပါ ထပ္ေလာင္းျဖည္႔စီးကာ လူနာေတြၾကားမွာ ကၽြန္မဘ၀ေလးကို ႏွစ္ျမွပ္ေနခဲ႔ျခင္းေတြဟာလူသားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနျခင္ပါပဲ ။ ကၽြန္မ ကိုးကြယ္ ယုံၾကည္ေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကို နားေထာင္ျခ္းလည္းမည္ဧ။္ ။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေမတၱာသည္ ဘုရားသခင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေမတၱာပင္ျဖစ္သည္ လို႔ ေမေမက ခဏခဏ ေျပာျပခဲ႔ဖူးပါတယ္ ။ကၽြန္မ ဒီေရာဂါေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးေစခဲ႔တာကေတာ႕ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္က စာေလးတပိုဒ္ေၾကာင္႕ပါပဲ ။

"ေအာင္ျမင္၊ ျပည့္စံုသူေတြ ၾကားထဲမွာ ေနရျခင္းသည္ ဘ၀ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရတာလြယ္ကူသေလာက္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေမွးမီန္၊ စိတ္ဓါတ္က်ေနေသာ သူမ်ားၾကားထဲတြင္ ေနထိုင္၊ သူ၏ဘ၀ကို ေပးဆပ္ထားသူတစ္ေယာက္အဖို႕၊ သူလည္းစိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္၊ အျခားေရာဂါခံစားသူမ်ားကို အားမငယ္ရေလေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရေသာ အလုပ္သည္ လြယ္ကူေသာ လုပ္ရပ္မဟုတ္ေခ်။ ယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႕ စြန္႕လြတ္ အနစ္နာခံမႈမရွိပါက လြယ္ကူေသာ ကိစၥမဟုတ္ေခ်။
လူနာေတြ စိတ္ဓါတ္မက်ေစရန္ထိုက့ဲသို႕ မျဖဴျဖဴသင္းေျပာသည္။"

လူနာအခ်င္းခ်င္းအားေပးျခင္းဟာ သူတို႕စိတ္ဓာတ္ကုိ ျမွင့္တင္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ ေနာက္ သူတို႕စိတ္၀င္စားတဲ့ ရုပ္ရွင္ႀကည့္တာ၊သူတုိ႕ႀကိဳက္တဲ့ အဆိုေတာ္ေတြ သီခ်င္းနားေထာင္တာနဲ ့လူေကာင္းေတြက သူတို႕အေပၚ ေႏြးေထြးေပးတာ၊ သူတို႕ကို နားလည္မႈအျပည့္ေပးတာမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕စိတ္ဓာတ္ခြန္အား တက္ေစတဲ့အရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ဆို ရခဲတဲ႔ လူဘ၀ဆိုတာ တန္ဖိုးထားသင္႔တဲ႔ အရာဆိုတာ လူတိုင္းသိေနသင္႔ပါတယ္ ။ AIDS ေရာဂါ ဟာ တစ္ကမာၻလံုးကို ျခိမ္းေျခာက္ အႏၲရာယ္ျပဳေနဆဲကပ္ေရာဂါ(Pandemicdiseases) မ်ားထဲ မွတစ္မ်ဳိးအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ HIV ပိုးကို စတင္ေတြ႔႐ွိခဲ့တဲ့၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွသည္၂၀၀၆ ခုႏွစ္ထိ လူ႔အသက္ေပါင္း ၂၅ သန္းေက်ာ္ ဆံုး႐ံႈးေစခဲ့တဲ့ ကူးစက္ေရာဂါလည္း ျဖစ္ပါတယ္။၂၀၀၅ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္ထဲမွာပင္ လူဦးေရ ၂.၄ မွ ၃.၃ သန္း ထိေသဆံုး ခဲ့ပါတယ္ ။ HIV ဆိုသည္မွာ Human Immunodeficiency Virus ကို အတိုေကာက္ ေခၚဆိုတာျဖစ္ျပီး AIDSဆိုသည္မွာ HIVဗိုင္းရပ္စ္ေၾကာင့္ျဖစ္ပြားေသာ ေရာဂါလကၡဏာစု (Acquired Immuno-Deficiency Syndrome) ကို ေခၚဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ HIVဗိုင္းရပ္စ္ ဟာ Retroviridae အုပ္စု၀င္ ျဖစ္ျပီး HIV-1 နဲ႔ HIV-2 ဆိုျပီး မ်ဳိးကဲြႏွစ္မ်ဳိး႐ွိပါတယ္။ HIV-1 ဟာ ပိုမိုျပင္းထန္ ကူးစက္လြယ္ျပီးတစ္ကမာၻလံုးပ်ံ႕ႏွံ႔ကူးစက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္သြားခံနီး မွန္တင္ခံုေရွ႕ထိုင္ကာ ျပင္ဆင္ရင္း အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕ေနလိုက္တာ ဖုန္းျမည္သံေလး ၾကားမွာ အေတြးဆေလးေတြ ျပတ္ေတာက္သြားရပါေတာ႔တယ္ ။ အေတြးေတြကို လက္စသတ္ကာ ဖုန္းေလးကိုင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အလုပ္တူတူ လုပ္ေနသူ ဆရာမေလး ေအးျမတ္ အသံက အေလာတႀကီးထြက္လာပါေတာ႔တယ္ ။

* ဟဲလို သုေလးလား*

*ဟုတ္တယ္ ေအးျမတ္ ေျပာေလ ဘာျဖစ္လို႕လဲ *

*အေရးႀကီးေနလို႔ေဟ႕ နင္ကလည္း ဖုန္းဒီေလာက္ေခၚေနတာကို မကိုင္ဘူး *

*ဟုတ္တယ္ ငါအေတြးလြန္ေနတာနဲ႔ နင္ဖုန္းသံကို မၾကားလိုက္လို႕ပါ *

* ေအးပါ..နင္ခု ေဆးရံုကို ျမန္ျမန္လာခဲ႔ပါေနာ္ ..ငါေသခ်င္ေနၿပီ *

*ဟဲ႔ ဘာျဖစ္ရတာတုန္း ရွင္းေအာင္ေျပာစမ္းပါဟယ္*

*ဒီလိုေဟ႕ ! ညက လူနာအသစ္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္ေလ..ညထဲက ေသာင္းးက်န္းတာ ငါတို႕ေကာ

သူမိသားစုေကာ ဘယ္သူမွ မအိပ္ရဘူးေဟ႕ ...ေလေျပေအး ဆရာမ ေဒၚသုေလး လာႏွစ္သိမ္႔တရားေလး

ေဟာေပးဖို႕ ေဆးရံုကို ျမန္ျမန္လာပါလို ႕ ရွင္းၿပီလား *

*ေၾသာ္! ျဖစ္ရမယ္ေနာ္ ။ ဟုတ္ပါၿပီ ခုလာမယ္ေနာ္ ။ ငါသူငယ္ခ်င္းေလး သနားပါတယ္ ။ ပင္ပမ္းေနၿပီ ။

သုေလး ခုလာခဲ႔မယ္ေနာ္ *

*အင္း ..ဒါဆို ဒါဘဲေနာ္ *

အ၀တ္စားအျမန္လဲကာ ေဆးရံုကို ထြက္လာခဲ႔ပါတယ္ ။ ကိုယ္ပိုင္ကားေလးကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းကာ အလုပ္သြားသူမို႕ ေဆးရံုကိုအျမန္ဆံုးေရာက္လာပါတယ္။ သုေလး ဒီအလုပ္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာက ၀ါသနာပါတာရယ္ အခ်ိန္ေတြကို အက်ိဳးရွိေနေစခ်င္တာရယ္ရခဲတဲ႔ လူဘ၀ေလးကို တန္ဖိ္ုးရွိစြာ အသံုးခ်ခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေလးေတြေၾကာင္႔ လုပ္ျဖစ္ခဲ႔ျခင္းမ်ိဳးပါ ။လူဘ၀ဆိုတာ အမွန္ေတာ႔ တိုတိုေလးပါ။ရခဲတဲ႔ လူဘ၀ေလးတိုတိုေလးမွာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြနဲ႔ ပူေလာင္ေနရတဲ႔ ဘ၀မ်ိဳးကိုေတာ႕ အေရာက္မခံလိုပါဘူး ။ေအးခ်မ္းျခင္းဆိုတာကိုကိုယ္ပို္ဖြင္႕ဆိုခ်က္တစ္ခုနဲ႔ေအးေဆးစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနမိပါေတာ႔တယ္ ။ ကားပါကင္ထိုးၿပီး ေဆးရံုအတြင္းသို႕ အေျပးတပိုင္းေလွ်ာက္လာမိပါတယ္ ။ သုေလးကို ျမင္တာနဲ႔ ၀မ္းသာအားရ ေျပးႀကိဳသူက ေအးျမတ္ ။

*ေတာ္ေသးတာေပါ႔ သုေလး လာတာ ျမန္တားဘဲ ။ စိတ္ေတြ ညစ္လွၿပီ သုေလးေရ ။ သူဘဲ ေအာ္ႏိုင္တယ္ ။ ခုေလ သူေအာ္လြန္းလြန္းလို႕

အသံေတြေတာင္ ၀င္ေနၿပီေတာ႕ *

*အယ္ျဖစ္ရမယ္ ဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္ႀကီးတယ္ေနာ္ *

*ဟုတ္တယ္  ။ သနားေတာ႕ သနားပါတယ္ ဟယ္။ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတာကြ ။ လူကေတာ္ေတာ္ ေျဖာင္႔တာ ။သူေရာဂါ ရွိတာကိုသိတာ တပတ္ေလာက္ဘဲရွိေသးတယ္ေလ။ ေနာက္တစ္ခုက သူဒီေရာဂါရတာက သူအမ်ိဳးသမီးဆီက တဲ႔   ။ သူအမ်ိဳးသမီးကႏိုင္ငံျခားမွာ ကြာရွင္းၿပီး က်န္ခဲ႔တယ္ ။ ဒီလူက ေတာ္ေတာ္ အသန္႔ႀကိဳက္တာဆိုဘဲကြ ။ ကဲ လာေအးျမတ္လိုက္ျပမယ္ေနာ္ ။သူေအာ္တာခံဖို႔ပါ အားေမြးထားေနာ္..ဟီးဟီ *

*လုပ္ၿပီ ေအးျမတ္ကေတာ႕ေနာ္ *

*ေရာ္ ! တကယ္ေျပာေနတာ အသားကုန္ေအာ္ေနတာ ေတြ႔ရင္သိပါလိမ္႔မယ္ *

* ကဲ ..ဟုတ္ပါၿပီ လူနာဆီသြားၾကမယ္ေနာ္ *

လူနာအခန္းနားေရာက္ယံု ရွိပါေသးတယ္ ေအာ္သံေတြကို စတင္ၾကားေနရပါၿပီ။ သုေလး ေအးျမတ္ကို လွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႕ေအးျမတ္က ဘယ္ႏွယ္႔ရွိစဆိုတဲ႔ ပံုစံေလးနဲ႔ မ်က္စပစ္ျပပါတယ္ ။ နားလည္မွဳ အၿပံဳးတစ္ခုကို မ်က္ႏွာေပၚ အရင္တင္ထားလိုက္ၿပီး လူနာအခန္းထဲကို ၀င္လို္ကတယ္ဆိုရင္ဘဲ လူနာကုတင္ေဘးမွာ စိတ္ပ်က္စြာ ထိုင္ေနၾကေသာ လူနာရွင္ေတြ သနားဖြယ္ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ ။ သုေလးကို ျမင္တာနဲ႔ သူတည္ခ်က္က သုေလးဆီ ေျပာင္းလာပါေတာ႔တယ္ ။

*ဟာ...လာျပန္ၿပီေနာက္တစ္ *

ဆိုတဲ႔ေနရာမွာတင္ သူအသံ လံုး၀တိတ္ၾကသြားပါေတာ႔တယ္ ။ သူအသံၾကားလိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ သုေလး သူမ်က္ႏွာကို ေသခ်ာစြာ စိုက္ၾကည္႕မိတယ္ဆိုရင္ဘဲ သူ နဲ႔ ထပ္တူ သုေလးပါ အံ႔ၾသမွင္သက္သြားရပါေတာ႔တယ္ ။ႏွုတ္ဖ်ားဆီက ထြက္က်လာတဲ႔ တုးလ်လ် အသံေလးႏွစ္ခုကေတာ႕ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေပၚထြက္လာခဲ႔ပါတယ္ ။

*သုေလး * *ေမာင္ *

အိုး ! ေလာကႀကီးက ရက္စက္လိုက္တာ ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔ ေမာင္ကို ဒီလိုပံုစံ ဒီလိုေနရာမွာ ဘာလို႔ ျပန္ဆံုေစ၇တာလဲ ။ ဒီလိုေရာဂါသည္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သုေလးနားကို ျပန္လာေစခဲ႔ရတာလည္းရွင္ ။ မတရားဘူး လံုး၀ မတရားဘူး ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးညိမ္သက္ေနမွဳကို ေျဖရွင္းလိုက္သူကေတာ႕ ေအးျမတ္ပါပဲ ။

*ကဲ လူနာေစာင္႔ေတြ ခဏနားလိုက္ပါေနာ္ ။ ညကလည္းတရးမွ မအိပ္ရေသးဘူးဆိုေတာ႕ေလ*

*ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာမေလး ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ သားေလးေလး တို႕ ခဏအိမ္ျပန္လိုက္အံုးမယ္ေနာ္။

ညေန ျပန္လာခဲ႔မယ္*

ကၽြန္ေတာ္တစ္စံုတစ္ခုမွ ျပန္မေျပာလိုက္မိပါ ။ေခါင္းကိုသာ အသာညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္ ။

လူနာေစာင္႔ေတြေကာ ေအးျမတ္ပါ ထြက္သြားေတာ႕ သုေလး ေမာင္ ကုတင္နားဆီသို႕ ေျဖးညင္းစြာ

တိုးကပ္လာလိုက္မိပါတယ္ ။ ကုတင္ေဘးက ခံုမွာ ထိုင္မိခ်ိန္ထိ အသိစိတ္နဲ႔ လူက မကပ္မိေသးပါဘူး ။

သုေလး ေမာင္မ်က္ႏွာကိုသာ ေငးၾကည္႔ေနမိပါတယ္ ။ ရုတ္တရတ္ ေမာင္ဆီက စကားေလးထြက္လာပါတယ္ ။

*သုေလး ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ ေမာင္ ရွက္လိုက္တာကြာ ။ စကားေတြ အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာခဲ႔တဲ႔ေကာင္ပထမဆိုတာကိုမွ လိုခ်င္မိတဲ႕ ေကာင္ ..ခုေတာ႕ လူတကာ ရြံ႔မုန္းတဲ႔ HIV ေ၀ဒနာရွင္ တစ္ေယာက္ဘ၀ကို ေရာက္ေနရၿပီ ။ သုေလး ခုခ်ိန္မွာ အႏိုင္ရေနၿပီေလ ။ ေမာင္ကို မုန္းေနတယ္မလား ။ သုေလး ေျပာႏိုင္တဲ႔ အခ်ိန္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ သုေလး ရင္ထဲက အမုန္းေတြ အတြက္ ကလဲ႔စာေးခ်လိုက္ပါ သုေလး *

သုေလး ေမာင္ကို ရင္နာစြာနဲ႔ ေမာင္စကားေတြကို နားေထာင္ေနရတယ္ဆိုတာ ေမာင္မသိဘူးလားရွင္ ။ ေမာင္ လက္ေတြကိုျဖဴစင္ေသာ စာနာျခင္းအားေတြ ထည္႕ၿပီး ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိပါသည္ ။ ေမာင္မ်က္ႏွာကုိ ေသခ်ာၾကည္႕ၿပီး သုေလးရင္ထဲကစကားေတြကိုေျဖးေျဖးနဲ႕ေအးေအး ေျပာျပလိုက္မိပါေတာ႕တယ္ ။

* ေမာင္ သုေလး ေျပာျပမယ္ေနာ္ ။ ေသခ်ာ နားေထာင္ပါ ။ အရင္ဆံုး ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကို ခဏေလး အသာထားလိုက္ပါ ။ေမာင္ ေရာဂါ အေၾကာင္းကို ရွင္းျပမယ္ေမာင္ ။ ဒီေရာဂါရလို႕ ငါေသကိုေသရေတာ႔မယ္လို႕ သတ္မွတ္လိုက္ဖိုပ မလိုပါဘူးေမာင္ ။ဘယ္ေရာဂါမဆို ဂရုမစိုက္ရင္ ေသေစတဲ႔ ေရာဂါေတြခ်ည္းပါပဲ ။ HIV ျဖစ္မွ ေသရမွာလားေမာင္ ။ အဏိက အေရးႀကီးတာကတပါးသူကို မကူးစက္ေအာင္ ဆင္ျခင္ေနႏိုင္ရမယ္ ။ ေသာက္ရမယ္႔ ေဆး၀ါးေတြကို အခ်ိန္မွန္ ပံုမွန္ ေသာက္မယ္ ။ အဓိက အက်ဆံုးကေတာ႔ စိတ္ဓာတ္ကို ခ်မပစ္လိုက္ဖို႔ပါပဲ ။ ခုဆို ေမာင္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတယ္ ။ ဘယ္သူအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစလဲ ေမာင္။ဘ၀တူ ေ၀ဒနာရွင္ေတြကိုလည္း အေႏွာင္႕ယွက္ျဖစ္ေစတယ္ ။ ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း ပင္ပမ္းတယ္ ။ ဘာလုပ္မွာလဲ ။ ခုခ်ိန္မွာ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမယ္႕ အလုပ္ေလးေတြကို ပိုလုပ္ေနရမယ္႔ အခ်ိန္မွာ ေမာင္ ။ မွားခဲ႕တာေတြကို ထို္ငေတြၿပီး တသသ နာက်င္ေနရမယ္႔  အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူးေမာင္ ။ အမွားဆိုတာ တသသ လြမ္းေနရမယ္႕ အရာမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာေလ ။ ဒီေတာ႕ ေမာင္ အရာရာကို အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းပါေနာ္ ။ ေနာက္တစ္ခု သုေလး တို႕ ကိစၥ သုေလး ေမာင္ကို စခ်စ္မိကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ တခါမွ မမုန္းခဲ႕ဘူးပါဘူးေမာင္ ။ သုေလးအရင္ထဲက ဘာကိုမွ မေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ပါဘူး ။ သုေလးလိုခ်င္တာ သုေလး ေမာင္ကို ခ်စ္ေနခြင္႔ရေနယံု တစ္ခုေလးကိုဘဲ ေက်နပ္တတ္ခဲ႔တာပါေမာင္ ။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေသသည္႔တိုင္ ခ်စ္ေနလို႕ရပါတယ္ ။ တူတူေနရမွ လက္ထပ္ရမွ မဟုတ္ပါဘူးေမာင္ ။ သုေလး ေမာင္ကို စေတြ႔ထဲကခ်စ္မိခဲ႔တာ မုန္းဖို႕မွ မဟုတ္တာဘဲေမာင္ရယ္ ။

သုေလး စကားအရွည္ႀကီးကို ေျပာၿပီး   ေမာင္ မ်က္လံုးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည္႔ေနလိုက္မိပါတယ္ ။ပထမဆံုး ေမာင္ေၾကကြဲ ခံစားေနရတယ္ ။ဒီခံစားခ်က္ေလးကေန တခုခုကို သေဘာေပါက္ တည္ညိမ္သြားတဲ႔ ပံုကိုေျပာင္းလဲသြားေစတယ္ ။ ေမာင္မ်က္လံုးေလးအေရာင္ေတြ တေျဖးေျဖးတက္လာပါၿပီ ။ ေမာင္ နားလည္သေဘာေပါက္သြားၿပီဆိုတာ ေမာင္မ်က္လံုးေတြက သက္ေသတည္ေစခဲ႕ပါတယ္ ။ တိုေတာင္းလွတဲ႔ ႕ လူဘ၀ဆိုတာႀကီးကိုအက်ိဳးရွိတာေလးေတြနဲ႕လူသားတိုင္း ကုန္ဆံုးေစခ်င္တဲ႔ ကၽြန္မေစတနာေတြနဲ႕ ေမာင္ရဲ ႕ မွိန္ေဖ်ာ႕ေနတဲ႔  မ်က္လံုးေတြကို အေရာင္တင္ေပးလိုက္ျခင္းက ကၽြန္မရဲ႕မရိုးႏိုင္တဲ႕  လူသားပီသမွဳေလး တစ္ခုပါပဲ * ေမာင္ *

 ခိုင္ေလး (ေရႊေတာင္)