အငုိဒုကၡ တုိင္းျပည္ျကိးအကုန္လုးံကုိလာေစခ်င္းလုိပါဖတ္ေပးပါေနာ္

အငိုဒုကၡ တိုင္းျပည္*
>
> *လိုသလို ပုဒ္မ ခ်လို ့ရတဲ့*
>
> *အငို ဒုကၡ တိုင္းျပည္မွာ*
>
> *မိစၦာေတြ ဘုရင္လုပ္ ေနသည္။*
>
> *လိပ္ျပာေတြကို ႏွင္ထုတ္ေနသည္။*
>
> *ေသြးညွီနံ႔ေတြနဲ ့ ခ်ဥ္စုတ္ ေနျပီ။*
>
> *လူေတြအားလံုး ရင္ရွဳပ္ ေနသည္။*
>
> *တကၠသိုလ္မ်ား လယ္ကြင္းထဲသို ့ေျပာင္းသြားေလျပီ။*
>
> *ဘြဲ ့ရတစ္ေယာက္ အလုပ္မရ၍ ေခါင္းစားေနသည္။*
>
> *သူေတာင္းစားတို ့က် ေကာင္းစားေနသည္။*
>
> *အိတ္ကပ္ၾကီးေတြ ေဖာင္းကားေနသည္။*
>
> *တိုင္းျပည္ၾကီးကုိ တညီတညြတ္ထဲ ေရာင္းစားေနျပီ။*
>
> *ယၾတာေတြေခ်ျပီး မန္းမွဳတ္ေနျပီ။*
>
> *သံဃာေတြကိုေတာင္ ဝရမ္းထုတ္ ေနျပီ။*
>
> *အလွဴရွင္ေတြ မေရွာင္ ဖမ္းခ်ဳပ္ေနျပီ။*
>
> *လူမဆန္စြာ ၾကမ္းၾကဳတ္ေနျပီ။*
>
> *ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ေတြနဲ ့..အရမ္း..လုပ္ေနျပီ။*
>
> *သူတို႔ ေခါင္းထဲ..သြားမၾကည့္နဲ ့..ဘာမွမရွိဘူး..အေဟာင္းသား။*
>
> *လူေတြလည္း..ေတြးလာၾကတယ္..တစ္္ရြ**ာေျပာင္းရင္..ေကာင္းမလား။*
>
> *ဒီလိုနဲ ့ပဲ..မိသားစုေတြ..မဆံုဆည္းႏုိင္**ေလာက္ေအာင္..ေခ်ာင္းျခား။*
>
> *ဘဝနဲ ့ရင္းျပီး..ၾကိဳးစားတာေတာင္.. မေရရာတဲ့ …ေလာင္းကစား။*
>
> *ဒါေတြဟာ.. အေမတစ္ကြဲသားတစ္ကြဲ.. ျဖစ္ေနရတဲ့.. အေၾကာင္းမ်ား။*
>
> *ရင္ထဲကို.. ေသာကငွက္ေတြ.. က်ဴးေက်ာ္လာတာေတာင္.. မေမာင္းအား။*
>
> *သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ ႔ အလုပ္ရွာဖို႔ ..စင္ကာပူကို ထြက္ေနၾကတယ္။*
>
> *အလုပ္မရရင္ သိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္.. ရွံဳးျပီဆိုေတာ့ မ်က္ရည္က်မယ္။*
>
> *ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္မွ ပိုဆိုးသြားတတ္တာ.. ဒီေခတ္ဆိုးရဲ ့သက္ေသတစ္စပဲ။*
>
> *ကမၻာက သာမန္လူေတြနဲ ့ငါတို ့ကာရန္တူရံုေလးေတာင္.. ဘာလို ့ဒီေလာက္အထိ
> ခက္ေနရသလဲ။*
>
> *ေျမညီထပ္ေလး ေရာက္ဖုိ ့ေတာင္.. ကုိယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုယ္..
> ေလွကားလိုနင္းျပီး.. တက္ေနရဆဲ။*
>
> *ဆႏၵခံယူပြဲ အတုၾကီးနဲ ့လည္း ကမၻာကိုေတာင္ နားလွည့္ပါးရိုက္။*
>
> *မသူေတာ္ အခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း ဆိုတဲ့ စကားနဲ ့ဖားလိုက္။*
>
> *သူငယ္ခ်င္းတို ့……သူတို႔ မွ်ားလာတဲ့ ငါးစာေတြကို မစားနဲ ့…ထားလိုက္။*
>
> *အသိဥာဏ္ မရွိတဲ့ ေခြးသူခုိးေတြဟာ*
>
> *ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္တုန္းကထက္လည္း ေသြးဆိုး ႏုိင္တယ္။*
>
> *ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကုိ ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔မေဖာက္ဘူးလို႔
> ဘယ္သူေျပာရဲသလဲ။*
>
> *ကမၻာ့ေျမပံုၾကီးထဲက ေသြးကြက္ေလး တစ္ကြက္ရဲ ့ကံၾကမၼာကုိ ဘယ္သူေဟာရဲသလဲ။*
>
> *သူငယ္ခ်င္း…*
>
> *မင္း..ေအးေအးေဆးေဆးေနလို ့လည္း ဒီဂယက္က လြတ္မယ္မထင္နဲ ့။*
>
> *မိစၦာေတြ မဆင္းမခ်င္း ဒီဝဋ္က ကၽြတ္မယ္ မထင္နဲ ့။*
>
> *ဝန္နဲ ့အားမမွ်တဲ့ မင္းစီးလာတဲ့ဒုိင္နာဟာ အခ်ိန္မေရြး
> လမ္းေခ်ာ္ေမွာက္သြားႏုိင္တယ္။*
>
> *ကပ္တစ္ခုစိုက္လိုက္တာနဲ ့မင္းဘဝက အခ်ိန္မေရြး လမ္းေပၚေရာက္သြားႏုိင္တယ္။*
>
> *တိုင္းျပည္ကို ျခယ္လွယ္ေနတဲ့ ဘုရင္တစ္အုပ္ဟာ*
>
> *အစိုးရနာမည္ခံထားတဲ့ မစင္တစ္ထုပ္ပါ*
>
> *ျပည္သူေတြကလည္း သူတို ့ထင္သလို အခ်ဥ္မဟုတ္ပါ။*
>
> *ဒီလိုနဲ ့မခံခ်င္စိတ္ေတြ ငလ်င္ခဏခဏလွဳပ္*
>
> *သူတို ့ေတြရဲ ႔ ပလႅင္ခဏခဏလွဳပ္လည္း*
>
> *အခုထိမျပဳတ္ေသးေတာ့*
>
> *တစ္ေယာက္တည္းေတြးရင္း ရင္ရွဳပ္*
>
> *ေပါက္ကြဲမွဳေတြကုိ ကဗ်ာအျဖစ္ အျပင္ထုတ္လုိက္တယ္။*
>
> *ဒုကၡေတြနဲ ့ ရွဳပ္ပြေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေျခြ ေျပာင္းျပန္ကမၻာထဲ*
>
> *လဲက်တိုင္းသာ ပုလဲခေနရင္ မ်က္ရည္ေတြသာ ေခ်ာင္းလွ်ံလာမယ္။*
>
> *အက်ိတ္အခဲေတြ စိတ္ထဲမွာ သိပ္သည္းကာ ေျဗာင္းဆန္လာတယ္။*
>
> *စကားလံုးေတြ ၾကမ္းသြားမိခဲ့ရင္ ကဗ်ာဖတ္သူကို  ေတာင္းပန္ပါတယ္