(၁)
ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လုံး ၾကည္လင္ျပီးသာယာေနသည္။ ေနမင္းရဲ႕တေန႕တာနဳတ္ဆက္မႈအလွတရားအျဖစ္ ေကာင္းကင္နံရံအခ်ိဳ႕ကုိ အလွဆင္ထားသည္။အိပ္ယာဝင္စာကေလးတုုိ႕သည္ ဥယ်ာဥ္ျခံေထာင္႕ရွိ ကုကၠဳိပင္ၾကီးတြင္ ေနရာလုလုိ႕ က်လိကၽြလိ အသံတုိ႕နွင္႕ အိပ္စက္ဖုိ႕ဟန္ျပင္ေနၾကသည္။ ကၽြန္းလုံးအိမ္ၾကီးရဲေျမစုိက္ မီးဖုိခန္းမွာေတာ႕အဖြာခုိင္ တစ္ေယာက္ထဲ ေန႕ခင္းမွခူးခဲ႕ေသာ ဂ်င္နေဒါင္းရြက္နွင္႕ဂုဏ္ရြက္တုိ႕ကုိ စေလာင္းအုိးေလးနွင္ဆန္ဟင္ခ်ိဳခ်က္ေနသည္။ ဟင္ခ်ိဳအုိးကုိ အုန္းမုတ္ခြက္ေသးေသးေလးနွင္႕ ေမြေပးရင္း ျပဳတ္ျပီသား ငါးရံပလူရြက္မ်ားကုိ လက္နွင္႕ဆုတ္လုိ႕ ေရညစ္ေနသည္။ျပီးေတာ႕ အဆုတ္ကေလးမ်ားကုိ ကပ္ေၾကးနွင္႔ ပါးပါးေလးညွပ္ေနသည္။တဆုပ္ညွပ္ျပီးတုိင္း ေသာက္ေနတဲ႕ဖက္ေဆးလိပ္ကုိ ေဆးခံ အုန္းမဳတ္ခြက္ထဲသုိ႕ျပာေျခြခ်သည္။ မ်က္ဝန္းအစုံက ေက်ာင္ပိတ္ရက္ တုိင္း ဘုရားရွိခုိးေလ႕ရွိတဲ႕ ေျမးငယ္တုိ႕ကုိ ေမွ်ာ္လုိ႕ျခံဝန္းဝကုိၾကည္႕ေနမိသည္။
"ငၾကည္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ပါဟ ဖြားဖြားၾကီးေမွ်ာ္ေနေလာက္ျပီ "အကုိျဖစ္သူ ဖုိးဆန္းက ညီမငယ္ျပာတာကုိ ေက်ာပုိးရင္း ညီျဖစ္သူအားအားမလုိအားမရေျပာလုိက္သည္။ျပီးေတာ႕တဆက္ထဲေနာက္ကလုိက္လာတဲ႕ "ဝါတာညီမေလးေကာ္ေလွ်ာက္နုိင္လား" ေလွ်ာက္နုိင္တယ္ကုိကုိ ညီမေလးက မမီရင္ေျပးလုိက္မွာေပါ႕ ကုိၾကည္သာ အ၇မ္းေနွးတာ၊ အံမားညေနက ေက်ာင္းအျပန္ စက္ဘီးပ်က္ကုိတြန္းလာရလုိပါ ..ဒါေလာက္ေတာ႕ ငၾကည္တုိ႕က စေျပာပဲ..။ဖုိးဆန္းမွ " မနက္က အကုိစက္ဘီးနဲလုိက္ခဲ႕ပါဆုိေတာ႕ အကုိတင္နင္းရင္ပင္ပန္းမယ္ေလးဘာေလးနဲ အခုေတာ႕ ညီမေလးကုိေတာင္မီွေအာင္မေလ်ွာက္နုိင္ဘူး မဟုတ္လား"ေမာင္နွမေလးေယာက္ စကားတေျပာေျပာနွင္႕ဖြားဖြားတုိ႕ျခံဝေ၇ာက္လာသည္။
(ဖြားဖြားက တခုခုကုိသိသလုိ ေျမးတုိ႕ဖြားဖြားနားကုိလာ ေျမးၾကီးမီးမထြန္းနဲေတာ႕ေမတၱာသုတ္ရြတ္ၾက ဖြားဖြာေျပာျပီးမၾကာမီ
မိုးသက္ေလျပင္းနွင္႕အတူ ေတာ္လည္းသံၾကီးျမည္းဟီးေတာ႕သည္)
ဖြားဖြားမ်က္ဝန္းကေျမးေတြ ျမင္တာနဲ အျမဲေပ်ာ္ေနတတ္သည္။ဖြားဖြားကအေတာင္ ကိုးဆယ္ ပါတ္လည္ရွိတဲ႕အိမ္ျခံဝန္းထဲမွာ သီးပင္စားပင္ အစုံစုိက္ျပီး တစ္ေယာက္ထဲေနရေတာ႕ေျမးေတြက သူ႕အတြက္အားေဆးတခြက္ေပါ႕။ျပီးေတာ႕ျခံထြက္သီးနွံေတြဆုိ စိတ္ၾကိဳက္ လွဴျပီးမွ ပုိတာေလးကုိသိမ္းထားတတ္တာ။သားငယ္ျဖစ္သူ ငၾကည္တုိ႕ အေဖက ဖြားဖြာလယ္ယာေတြ လုပ္ျပီး သီးစားနွစ္တုိင္းရေနေတာ႕ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ပူစရာမလုိေပ။ေဆးလည္းကုတတ္သလုိ တရြာလုံးကခ်စ္ေတာ႕ အပူအပင္မရွိေနျပီး ဘုရားတရားသာအခ်ိန္ျပည္႕လုပ္ေနတတ္သည္။
"ေျမးတုိ႕ေရာက္လာျပီလား ၊ဘုရားခန္းကုိတက္ၾက အဖြား ငါးရံပလူးရြက္ေလး လက္ဘက္နဲေရာသုတ္ျပီးတက္လာခဲ႕မယ္။ေမာင္နွမေလးေယာက္ ရုပ္ပြါးေတာ္ျမတ္အားကန္ေတာ႕ျပီ ဖြားဖြားကုိေစာင္႕ေနၾကသည္။ ဖြားဖြားကုိးကြယ္တဲ႕ ရုပ္ပြါးေတာ္ျမတ္က အဖြားအသက္ ေလးဆယ္ ေလာက္က ေတာ္တက္ထင္ေခြရင္ သဲေတာင္နံရံမွာ ေပၚေနတာေတြ႕လုိ႕ ပင္႕ျပီ းဘုန္းေတာ္ၾကီးဆီ အပ္တဲ႕အခါ ၊ဘုန္းေတာ္ၾကီးက အိမ္မက္မွာ မိခုိင္တုိ႕အိမ္မွာ ဘုရားဆြမ္းခ်တယ္လုိ႕ ျမင္မက္လုိ႕ ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းမွာမကုိးကြယ္ပဲ ၊ဖြားဖြားနဲထုိက္တယ္ဆုိျပီ အိမ္မွာကုိးကြယ္ခုိင္းထားတာ။ဘုရားမေတြခင္ ဖြားဖြားလည္း ခဏခဏ အိမ္မက္တစ္ခုမက္တယ္ ။အိမ္မက္ထဲမွာဘုရာရုပ္ပြါးေတာ္ ျမတ္နွင္႕သံဃာေတာ္ျမတ္ကုိ ဆြမ္းခ်အျပီးမွာ နတ္သမီးတပါးက လက္ထဲကုိ ေဆးျမစ္တခုေပးတယ္လုိ႕။အိမ္မက္က ဘုရားရုပ္ပြါေတာ္ျမတ္ေတြ႕ျပီးမွ မမက္ေတာ႕တာ ၊အခုဆုိ ဘုရာေနကစာတင္ ဆြမ္းေလာင္းပြဲလုပ္လာတာ နွစ္စဥ္ဆုိေတာ႕ ဖြားဖြားက ၈၁ နွစ္ဆုိေတာ႕ ၄၁ နွစ္ေတာင္ရွိျပီေပါ႕။
"ကဲေျမးတုိ႕ ဘုရားရွိခုိးၾကမယ္ ဖြားဖြာတုိင္ေပးတာကုိ ဘုရာရွင္ကုိအာ၇ုံျပဳလုိ႕လုိက္ဆုိၾက"ဖိုးဆန္းမွ ဟုတ္ဖြားဖြား" ျပီးေတာ႕ ညီေလးညီမေလးတုိ႕ လက္အုပ္ခ်ီၾကလုိ႕ ေျပာလုိက္တယ္။ဖြားဖြား ဘုရားရွိမယ္ဆုိတာနဲ ဘု၇ားရွင္ကုိပင္႕တယ္၊ ျပီးေတာ႕ နတ္ေတြကုိပင္႕တယ္ ၊သီလေဆာက္တည္တယ္၊သ၇ဏဂုံ သုံးပါ၊ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါး၊ တရးဂုဏ္ေတာ္၆ပါး၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ ၉ပါး၊ၾသကာသ အစခ်ီလုိ႕ရွိခုိးျပီး ဆုေတာင္ေမတၱာပုိ႕တယ္။ေျမးေတြကုိေတာ႕ ၂၄ ပစၥည္း၊သမၺေဒၶနဲ၊ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဖတ္ေစတယ္။ဆုေတာင္ေမတၱာပုိ႕တယ္။ျပီးေတာ႕ ေျမးေတြကုိ ငါးရံပလူရြက္သုတ္ေက်ြးျပီး။ဖြားဖြားက ပရိတ္ၾကီး ၁၁ သုတ္နဲ ဂါထာေပါင္းစုံရြတ္ဖတ္ျပီးမွ ဘု၇ားရွိခိုးျပီးတယ္။
"ေျမးတုိ႕ ဒီေန႕ဖြားဖြားတုိင္ေပတာေနာက္ဆုံးေနာ္၊ျမန္မာလူမ်ိဳးဗုဒၶဘာသာေတြဆုိတာ ကုိယ္တုိင္ဘုရားရွိခုိးစာကုိရြတ္တတ္ ပူေဇာ္တတ္ရတယ္၊ဒါမွ ဘုရားရွင္ကုိယုံၾကည္ကုိးကြယ္သူ ျဖစ္မွေပါ႕" ျပိဳင္တူဆုိသလုိ ဟုတ္ဖြားဖြား" သားတုိ႕ အလြတ္ရေနပါျပီ ၊ " သမီးတုိ႕လည္းအလြတ္ရတယ္" ညီမေလးေတြေျပာတာ ဟုတ္တယ္ ။ေန႕တုိင္းလည္း တုိင္ေပးလည္းလုိက္ဆုိ ဆုိရမဲ႕အလွည္႕လည္း သူတုိ႕ကလုိက္ဆုိေနတာရယ္။အရမ္းလိမၼာၾကတာေပါ႕။
ညသည္ ၇နာရီေလာက္ရွိျပီထင္။ဖြားဖြားသည္ ဘုရားရွိခုိးျပီးတာနဲ မီးျခစ္ေလး တေထာက္ေထာက္နဲ ေရနဲဆီမီး အိမ္ကုိထြန္းဖုိ႕လုပ္ေနတယ္။သိုေပသိမီး ေထာက္ကထြက္မလာ။" ဖြားဖြာ ဆီကုန္ေနျပီထင္တယ္ ေျမးကုိေပး" ဖုိးဆန္း ကေျပာရင္ မီးျခစ္ကုိယူျပီး၊ ေနာက္ပိတ္အဖုံးကုိဖြင္႕လုိ႕ ပါးစပ္နဲမႈတ္လုိက္တယ္။ဝါဂြမ္းမွာရွိတဲ႕ဆီကုိ မီးစဆီေရာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကပဲေလ။ဆီတစ္ကယ္ခန္းေျခာက္သြားရင္ေတာ႕ မရေတာ႕ဘူးေပါ႕ ၊သူကုိယ္တုိင္ပဲမီျခစ္ကုိ ေထာက္ခနဲျခစ္ျပီး မီတုိ႕လုိက္တယ္။ရုတ္တရက္ ေလျပင္းတစ္ခ်က္က မီးေတာက္ကုိ ျငိမ္းလုိက္တယ္။ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္တုိ႕တယ္။ေလျပင္းကျငိမ္းလုိက္ျပန္တယ္။ဖြားဖြာ ညကအိမ္မက္ကုိ သတိရသလုိစဥ္းစားတယ္။အိမ္မက္ထဲမွာ ေၾကာက္စရာမေကာင္းဆုိးဝါး ၊ျပိတၱာ၊ေျမဖုတ္ဘီၤးလူးတုိ႕သည္။ေၾကာက္စရာမေကာင္းပဲ ညဳိးငယ္ေသာမ်က္နာထားနွင္႕ ငုိင္ေနၾကတာေတြ႕ေတာ႕ ဖြားဖြား ကေမးလုိက္တယ္ နင္တုိ႕ ငါေမတၱာပုိ႕တာ မရဘူးလာဆုိေတာ႕ ၇ပါတယ္လုိ႕ေျဖၾကတယ္။ဖြားဖြား အတန္ငယ္စဥ္းစားျပီး ။ဖြားဖြားကတစ္ခုခုကုိသိသလုိနဲ ေျမးတုိ႕ဖြားဖြားနားကုိလာ ေျမၾကီမီးမထြန္နဲေတာ႕ ဘုရားကုိအာရုံျပဳ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ၾက၊ ဖြားဖြားေျပာျပီးမၾကာ မုိးသက္ေလျပင္းနွင္ ႕အတူ ေတာ္လည္းသံၾကီး ျမည္ဟီးတယ္။ ညေနကၾကည္လင္ေနတဲ႕ ေကာင္ကင္မွာေတာ႕ ၾကယ္ေရာင္ေျပာက္လုိ႕၇ုတ္တရက္ အုံ႕ဆုိင္းလုိ႕ ေလာကတစ္ခုလုံး အေမွာင္အတိဖုံးလြမ္းသြားတယ္။ ဖုိးဆန္းနဲငၾကည္ မၾကားဘူးေတာ႕ အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္။ညီမေလး ၂ေယာက္လည္း သမီးေၾကာက္တယ္၊ သမီးေၾကာက္တယ္ဆုိျပီး ဖြားဖြားၾကီးကုိဖက္လို႕ ငုိေနၾကတယ္ ။ခဏပဲၾကာလုိက္တယ္ ေလျပင္းေတြကျငိမ္ သက္သြားတယ္ ၊ေကာင္ကင္မွာလည္း ၾကယ္ကေလေတြ ျပန္စုံလုိ႕ ၾကည္လင္လာတယ္။ဖုိးဆန္းနဲ ငၾကည္ ဖြားဖြား ကုိေမးခြန္းထုတ္ျပီ "ဖြားဖြား ခုနက ေလျပင္ေတြ တုိက္ျပီး မုိးသက္ေတြဘာျဖစ္လို႕က်တာလည္း၊ ျပီေတာ႕ ေၾကာက္စရာလုိလုိ ေၾကကြဲ ဝမ္းနည္းသံလုိလုိ အသံၾကီးနဲ ေျမၾကီးေတြ ဘာလုိ႕တုန္ခါသြားတာလည္း ဖြားဖြား" ဖုိးဆန္း ေမးလည္းေမး မီျခစ္ကုိေထာက္ခနဲ ျခစ္ျပီး မီးခြက္ကုိ မီးတုိ႕လုိက္တယ္။ဖြားဖြာက အုန္းမုတ္ခြက္ထဲမွ ဖက္ေဆးလိပ္ကုိ ယူျပီး မီညွိလုိက္တယ္။ျပီးေတာ႕တခ်က္ဖြာထုတ္လုိက္တယ္။ဖြာထုတ္လုိက္ေသာ မီးခုိးေငြ႕တုိ႕သည္။ၾကည္လင္ေသာေကာင္ကင္ေပၚသုိ႕ လြတ္လပ္စြာပ်ံတက္သြားၾကသည္။
အခန္းဆက္(၂)ကုိေမွ်ာ္ပါ။