ႀကိဳးျပတ္တဲ႔..စြန္

စြန္ဆိုတဲ႕ ဘ၀က..တစ္မိုးတြင္းလုံး အသိုက္အျမံဳေအာင္း..

မိုးကုန္ ေဆာင္းဆန္းေတာ႕..အေတာင္အလက္ခါ..ေလဟုန္စီးဖို႕ျပင္..

ဖိုမသံ၀ါသအတြက္..ဟစ္ေၾကြးသံေပး..တိုက္ခိုက္စရာရွိတိုက္ခိုက္..

လြတ္လပ္မွဳကိုခံစား ဒါပဲေပါ႕..။

စြန္ဆိုေပမဲ႕..ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘ၀ကတစ္မ်ိဳး..

မိုးတြင္းဆို..ေစ်းဆိုင္တစ္ခုရဲ႕အေပၚထပ္မွာ..ၾကြတ္ၾကြတ္အိပ္နဲ႕ထည္႕ေခ်ာင္ထိုးခံခဲ႕ရ..

ေဆာင္းေရာက္လို႕..ကေလးေတြတစ္အုပ္ႀကီးေရာက္လာျပီး..

“ အန္တီ..စြန္ေရာင္းဖို႕ရွိလား..” ဆိုမွ..ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုသတိရၾကတာပါ..

ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ စြန္တစ္ျမံဳလံုး..ကေလးေတြလက္တြင္းသက္ဆင္းခဲ႕ရျပန္တယ္..

သူတို႕ေပ်ာ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းေပ်ာ္ပါ႕…။

တစ္မိုးတြင္းလံုး..ဖံုအလိမ္းလိမ္းနဲ႕..မြန္းၾကပ္ခဲ႕ရတဲ႕ဘ၀..

ခုေတာ႕..က်ယ္ျပန္႕တဲ႕ကြင္းစပ္ေလးတစ္ခု..ကုကၠိဳပင္ရိပ္က ေကာင္းေကာင္း ..

ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕..ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို..သူတစ္ေကာင္..ငါတစ္ေကာင္..ေ၀မွ်ယူၾက..

သူတို႕လက္ထဲမွာ..အရပ္ျဖစ္ မွန္စာတိုက္ထားတဲ႕အပ္ခ်ည္ႀကိဳးစြန္ဘီးလံုးကိုယ္စီနဲ႕ေပါ႕ ။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕သခင္ကေတာ႕..ေနွာင္ႀကိဳးတစ္ျမွင္ တပ္ဆင္ေနပါေရာလား..ဆိုင္းႀကိဳးတဲ႕ေလ..

ဆိုင္းႀကိဳးေလးကိုအသာဆြဲမလို႕..ဟိုဖက္ ဒီဖက္ ခ်ိန္ဆ..မဲတင္းခ်င္ေနပံုရပါတယ္..

သူငယ္ခ်င္း အားလံုး ဆိုင္းႀကိဳးကိုယ္စီ..

ေလဟုန္စီးဖို႕..အသင္႕..ဒါေပမဲ႔ ေႏွာင္ႀကိဳး..။

အလို..ဘုရား..ဘုရား..ဟိုတစ္ေယာက္က ထူးဆန္းလွပါလား..

စြန္တစ္ေကာင္ကို..အၿမီးးတပ္လို႕ပါလား ..ရီစရာ..မင္းေတာ႕အေျခာက္ျဖစ္ျပီ..

ေနာက္ေတာ႔..ႀကိဳးတစ္စမွာ..ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း အသီးသီးခံလိုက္ၾကရပါေတာ႕တယ္..

ေတာ္လိုက္ႀကတဲ႕ ကေလးေတြ....ခဏေလးမွာပဲ..ေလဟုန္စီးခြင္႕ရ..

အိုလွလိုက္တဲ႔ေကာင္းကင္ႀကီးရယ္..။

ေအာက္ဖက္မွာေတာ႔  ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္

ဟိုမွာစိမ္းညိဳ႕တဲ႕ေတာအုပ္ေလး..

ဟိုမွာ ကြင္းျပင္ကြင္းျပန္႕..အ၀ါနဲ႕ အစိမ္းေရာယွက္လို႕..

ျမစ္ေလးတစ္စင္းက..ဖဲႀကိဳးတြန္႕ေလးလို..မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက..ပင္လယ္ႀကီးတစ္မွ်..

အားလံုးဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို..စည္းခ်က္ ၀ါးခ်က္ညီ..ရစ္သမ္မိ..တကယ္႕ဟာမိုနီ..

ေလာကဆိုတာ..ဘ၀ဆိုတာ ဘယ္ဆိုးလို႕လဲ..။

ငွက္တစ္အုပ္ပါလား..ဘာလဲဟ..

သူတို႕အၾကည္႕က..ျပံဳးစိစိ အထင္ေသးသလိုလိုနဲ႕ အေတာင္ရွိမွ ပ်ံနိဳင္ရမွာတဲ႕လား..

မတူသလို..မတန္သလိုနဲ႕..ခပ္ခြာခြာကပဲ..သူတို႕ပ်ံထြက္သြားၾကတယ္..

ေဒါသ..ျဖစ္ျဖစ္နဲ႕ သူတို႕ေနာက္ လိုက္မိေသးတယ္..

မရဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္႔သခင္က ခြင္႔မျပဳဘူးေလ.. ရွိေစေတာ႔ ။

ေလာက အလွခံစားေကာင္းတုန္းမွာပဲ..

ဘ၀တူ စြန္တစ္ေကာင္ မေယာင္မလည္ အနားကပ္လာပါလား..ရိုးသားပံုမရ..

ကၽြန္ေတာ္႔ကို ခပ္လွန္းလွန္းက..အကဲခပ္လို႕..

ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ေတာ႕..တစ္မိုးတြင္းလံုး အတူေနခဲ႕သူ..သစၥာေဖါက္..

ခုဘာေၾကာင္႕..အလစ္ေခ်ာင္းေနရတာလဲ..သူအနားကပ္ဖို႕အားထုတ္ေနပါေရာလား..။

ကၽြန္ေတာ္ ဂၽြမ္းတစ္ပတ္ထိုးလို႕..အေပၚစီးေနရာရဖို႕..ေထာင္တက္လိုက္တယ္..

သူလိုက္လာပါတယ္..သူလဲအတိုက္အခိုက္ ကၽြမ္းပံုပဲ..သတိထားရေတာ႕မယ္..

လူသားေတြရဲ႕ေလေၾကာင္းတိုက္ပြဲလို.အကူကရိယာရွိတာမဟုတ္..

ကိုယ္႔ကၽြမ္းက်င္မွဳသာအသက္ရွင္ရာ..သူအမ်ိဳးမ်ိဳး မွ်ားေခၚေနပါတယ္..

သူ႕ရဲ႕ဗ်ဴဟာေအာက္ကို တစ္ခ်ိန္မွာ..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လုလု..

ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕..သစၥာေဖါက္တစ္ေကာင္ရဲ႕..သြားရာလမ္း..

ႀကိဳးျပတ္ေျမာပါ..သြားေပေတာ႕..ေလစီးေၾကာင္းရဲ႕သယ္ေဆာင္ရာ..။

ေအာင္ပြဲဆိုတာဒါပဲကိုး...ခ်ိဳျမိန္လိုက္တာ..ဘယ္ေကာင္လာအုန္းမလဲ..

သူစိမ္းေရာ..သူငယ္ခ်င္းေရာ..ငါ႕ရဲ႕ အျမင္႔ဆံုးေနရာကို..ဘယ္သူလုခ်င္လဲ..

ဒီလိုနဲ႕..တစ္ညေနလံုး အနားမရ..အစိမ္း အက်က္ေပါင္းစံုနဲ႕..တိုက္လိုက္ရတာ..

ကၽြန္ေတာ္ေလ..တိုက္ပြဲတစ္ရာ..ေအာင္ပြဲတစ္ရာ..

ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးမွာ..ငါ..ငါ..။

ေျပာရင္းဆိုရင္း..သာယာမိန္းေမာမွဳရဲ႕..အလစ္အငိုက္မွာ..

တံု႕ကနဲ..တစ္ခ်က္..ေဆာင္႔ဆြဲခံလိုက္ရသလို..ဘုရား..ဘုရား..ကၽြန္ေတာ္..ေနာက္က်သြားျပီ..

ရန္သူက အထက္စီးကေနဂၽြမ္းစိုက္ ..ေထာင္တက္..ကၽြန္ေတာ္ရစ္ပတ္ခံလိုက္ရပါျပီေကာ..

စြန္တိုက္ပြဲဆိုတာ..

အထက္စီးက ေနရရင္..ရစ္ဘီးကို..မဆိုင္းအတြ..ရစ္နိဳင္မွ..သိမ္းက်ံဳးယူ..

ေအာက္သက္က ေနရျပီ ဆိုရင္ေတာ႕..အေလွ်ာ႕ေပးေလေရာ႕..လက္ကုန္ ႀကိဳးကုန္..

ႀကိဳးအကုန္မွာ..ကၽြန္ေတာ္..ငုတ္တုတ္ေပခံေနရပါေတာ႕တယ္.

“ ေတာက္..”  ဆိုတဲ႕

စြန္ႀကိဳးျပတ္သံနဲ႕အတူ..

 “ ျပတ္ပီေဟ႕..လိုက္ၾက..လိုက္ၾက..” ဆိုတဲ႕ ကေလးတစ္သိုက္..စြန္လိုက္၀ါးလံုးေတြနဲ႕..

ခ်က္စားမဲ႔ အိမ္ၾကက္တစ္ေကာင္ကို..လိုက္ေနသလို..

ကၽြန္ေတာ္..အထိမ္းအကြပ္မရွိ..ခ်ာခ်ာလည္..မူးေ၀..

လွပတဲ႔ေတာအုပ္ေလလား..လူသူကင္းေ၀းတဲ႕..ကြင္းျပန္႕ေလးလား..ကံပစ္ခ်ရာေပပဲ..

အျမီးတပ္ခံရတဲ႔..စြန္ေလးေရ..မင္းက..ျငိမ္သက္လို႕ပါလားကြာ..။

“ ငါအရင္မိတာ..”

“ လူလည္မက်နဲ႕..ငါအရင္ကြ..”

ဒီလိုနဲ႕.. အစြန္႕ပစ္ခံ..စြန္တစ္ေကာင္ဟာ..ကေလးတစ္သိုက္ရဲ႕..လုရက္မွဳေအာက္မွာ..

အပိုင္းပိုင္း..အစစ..။