“ ရထားလာျ႔ပီ.....ဦးေမာင္ ”
“ လာပေလေစ..ေပါ့ဟ..သူကလာရမွာဘဲ ”
ဘူတာထဲကလူေတြကလွဳပ္လွဳပ္ရြရြ။ အခိ်ဳ႕ကအထုတ္ေတြသယ္ႀကထမ္းႀကႏွင့့့္
ကပၸိယႀကီးကေတာ့မ်က္လံုးမွိတ္ျပီးခံုတန္းေပၚမွာမွိန္းေနတုန္း။
`` ဦးေမာင္..သူမ်ားေတြရထားလာရင္တက္မလို႕အသင့္လုပ္ေနႀကျပီဗ် ´´
`` ငတ ...မင္းကသိသာေနတယ္ဟ ရထားတခါမွမစီးဘူးတာ..´´
`` အာ....ဗ်ာ ဦးေမာင္ကလည္း အသလြတ္ဖဲ့ေနျပန္ျပီ ´´
`` မင္းကိုေျပာျပထားမယ္..ရထားကလာမယ္..ဘူတာေရာက္ရင္ ရပ္မယ္
ဒါေပမဲ့မင္းသိထားဘို႕က...ဘယ္မွာဘဲျဖစ္ျဖစ္..ဆင္းမည့္သူရွိမွ ေနရာလြတ္မွ
တက္ခ်င္တဲ့သူကတက္လို႕ရမွာ....မွတ္ထား...´´
`` အင္းေပါ့ေလ..ဦးေမာင္ကလူႀကီးကိုး ´´
က်ေနာ္ကမေက်မခ်မ္းေျပာရင္း..ဘူတာထဲကလူေတြကိုဆက္ျပီးေငးႀကည့္ေနမိသည္။ဦးေမာင္ကေတာ့
ကြမ္း၀ါးေနရင္းမွိန္းေနတုန္းပင္။ရထားႀကီးကေတာ့ဘူတာထဲ၀င္လာ ျပီးရပ္သြားသည္။ေအာ္ေခၚသံမ်ား
ထူးသံမ်ား ႏွဳတ္ဆက္သံမ်ားေစ်းသည္တို႕၏ေစ်းေခၚ သံမ်ားျဖင့္ဘူတာတစ္ခုလံုးပြက္ေလာရိုက္ေနသည္။
ရထားအဆင္းတက္ေပါက္ေသးေသးေလးမွာေတာ့ တိုးတက္ေနေသာသူမ်ားႏွင့္တိုးဆင္း
ေနႀကေသာသူမ်ားေအာ္ဟစ္ရင္း ရန္ျဖစ္ရင္း တက္ေနဆင္းေနႀကသည္။တခ်ိဳ႕ကရထား ျပတင္းေပါက္မွပင္
ရထားအဆင္းတက္ေပါက္ေသးေသးေလးမွာေတာ့ တိုးတက္ေနေသာသူမ်ားႏွင့္တိုးဆင္း
ေနႀကေသာသူမ်ားေအာ္ဟစ္ရင္း ရန္ျဖစ္ရင္း တက္ေနဆင္းေနႀကသည္။တခ်ိဳ႕ကရထား ျပတင္းေပါက္မွပင္
တိုးေ၀ွ႕ခုန္တက္ႀကသလို...တခ်ိဳ႕ကလည္းျပတင္းေပါက္မွပင္တိုး ေ၀ွ႕ခုန္ခ်ႀကသည္။
က်ေနာ့ကပၸိယႀကီး ကေတာ့...တုတ္တုတ္မွမလွဳပ္ေသး။
`` ဦးေမာင္..မတက္ေသးဘူးလား ဗ်..ရထားထြက္သြားဦးမယ္ ´´
က်ေနာ္မေက်မခ်မ္းႏွင့္ေလာလိုက္မွဦးေမာင္ကထလိုက္ျပီးေဘးနားက သကၤန္းျဖင့္
`` ဦးေမာင္..မတက္ေသးဘူးလား ဗ်..ရထားထြက္သြားဦးမယ္ ´´
က်ေနာ္မေက်မခ်မ္းႏွင့္ေလာလိုက္မွဦးေမာင္ကထလိုက္ျပီးေဘးနားက သကၤန္းျဖင့္
ခ်ဳပ္ထားေသာလြယ္အိတ္ႀကီးကိုစလြယ္သိုင္းလြယ္လိုက္ရင္း
`` ငတ ရာမင္းႀကည့္ေန ငါတို႕ရထားေပၚေရာက္ျပီးတာေတာင္မွ..ဒီရထားက
`` ငတ ရာမင္းႀကည့္ေန ငါတို႕ရထားေပၚေရာက္ျပီးတာေတာင္မွ..ဒီရထားက
ထြက္ဦးမွာမဟုတ္ဘူးဟိုမွာေတြ႕လားအတင္းဘဲတိုးျပီးတက္ေနတဲ့သူေတြေလ
..တခ်ိဳ႕ဆိုမပါသြားမွာေႀကာက္လို႕ျပတင္းေပါက္ကေတာင္ တြယ္ျပီးလိုက္ေနႀကတာ.
..ေဟာဟိုမွာ...အတင္းဘဲတိုးဆင္းေနႀကတဲ့သူေတြ...ဒီခရီးကို
သူတို႕မလိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး..ပါသြားမွာေႀကာက္လြန္းလို႕ျပတင္းေပါက္ကေတာင္
ခုန္ခ်ေနႀကတာ က်ိဳးမွာ ပဲ့မွာ ေသမွာေတာင္မေႀကာက္ဘူး ´´
``ဦးေမာင္...ေရာ့လက္မွတ္..က်ေနာ္မႀကည့္တတ္ဘူး ´´
``ငါႀကည့္ျပီးပါျပီဟာ....တြဲသံုး ခုံနံပါတ္က ငါးနဲ႕ေျခာက္မွတ္ထားျပီးသား...လာ ခဲ့ ´´
က်ေနာ္ဦးေမာင္ေနာက္မွ ခပ္ကုတ္ကုတ္ကေလးလိုက္ခဲ့သည္။က်ေနာ္တို႕ရထား
``ဦးေမာင္...ေရာ့လက္မွတ္..က်ေနာ္မႀကည့္တတ္ဘူး ´´
``ငါႀကည့္ျပီးပါျပီဟာ....တြဲသံုး ခုံနံပါတ္က ငါးနဲ႕ေျခာက္မွတ္ထားျပီးသား...လာ ခဲ့ ´´
က်ေနာ္ဦးေမာင္ေနာက္မွ ခပ္ကုတ္ကုတ္ကေလးလိုက္ခဲ့သည္။က်ေနာ္တို႕ရထား
တြဲအ၀ေရာက္ေတာ့တက္သူဆင္းသူေတာ္ေတာ္ေလးနည္းေနေပျပီ.တိုးေ၀ွ႕စရာမလိုဘဲ
ေအးေအးလူလူတက္လါရသည္။ ရထားေပၚမွာေတာ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။
ခံုတန္းေတြေပၚမွာသာမက အလယ္လူသြားလမ္းေပၚမွာေတာင္ျပည့္ေနႀကသည္။
အခ်ိဳ႕ကေတာ့မိမိတို႕ပါလာတဲ့ အထုပ္အပိုးအိပ္ေသတၱာစသည္ေပၚမွာထိုင္ေနႀကျပီး
တခ်ိဳ႕ကေတာ႕ေျမြခြန္အိပ္သတင္းစာအေဟာင္းစသည္တို႕ကိုခင္းျပီးထိုင္ေနႀကသည္။
`` လမ္းကေလးနဲနဲေလာက္ပါ ဗ်ာ..ေရွ.ဆက္သြားမလို႕ ´´
ဦးေမာင္ကေတာ့ေရွ.မွေန၍ လမ္းေပၚမွာ လမ္းသြားဖို႕ကိုခြင့္ေတာင္းရင္းေရွ.ကသြားေနလို႕
က်ေနာ္လည္း သူေျခခ်ရာအတိုင္းေနာက္မွလိုက္ ခဲ့ရသည္။ခံုနံပါတ္ငါးနဲ႕ေျခာက္မွာလူႏွစ္ေယာက္
ထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ဦးေမာင္ကဘဲ...
`` ညီေလးတို႕....ဒါကအကိုတို႕ေနရာကြဲ႕ ´´
`` ဘယ္မွာလည္းဦးတို႕လက္မွတ္......´
`` ေဟ. ငတ လက္မွတ္ျပလိုက္ကြာ...တြဲသံုး ခံုနံပါတ္ ငါးနဲ႕ေျခာက္လို႕
`` လမ္းကေလးနဲနဲေလာက္ပါ ဗ်ာ..ေရွ.ဆက္သြားမလို႕ ´´
ဦးေမာင္ကေတာ့ေရွ.မွေန၍ လမ္းေပၚမွာ လမ္းသြားဖို႕ကိုခြင့္ေတာင္းရင္းေရွ.ကသြားေနလို႕
က်ေနာ္လည္း သူေျခခ်ရာအတိုင္းေနာက္မွလိုက္ ခဲ့ရသည္။ခံုနံပါတ္ငါးနဲ႕ေျခာက္မွာလူႏွစ္ေယာက္
ထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ဦးေမာင္ကဘဲ...
`` ညီေလးတို႕....ဒါကအကိုတို႕ေနရာကြဲ႕ ´´
`` ဘယ္မွာလည္းဦးတို႕လက္မွတ္......´
`` ေဟ. ငတ လက္မွတ္ျပလိုက္ကြာ...တြဲသံုး ခံုနံပါတ္ ငါးနဲ႕ေျခာက္လို႕
.ညီေလးတို႕လက္မွတ္ေလးလည္းျပပါဦး......´´
`` ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္..က်ေနာ္တို႕ကလြတ္ေနလို႕..၀င္ထိုင္လိုက္တာပါ ´`
ထိုသူႏွစ္ေယာက္ထျပီးထြက္သြားမွ.. က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
`` လူေတြမ်ားေနရာလြတ္တယ္ဆိုတာနဲ႕သူ႕ ဟာလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕ခပ္တည္တည္ထိုင္ေနတာဘဲ´´
``ဟုတ္ပေတာ္ ေစာေစာတုန္းကက်ဳပ္ေတာင္းကေလးခဏေတာင္းျပီး တင္တာေတာင္မရဘူး´´
ေဘးနား မွ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က အခုမွေျပာရဲတာထင္တယ္.ဦးေမာင္ကို၀င္ျပီး ေထာက္ခံ
လိုက္သည္။က်ေနာ္တို႕ေရွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာေတာ့ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ လူႀကီးတစ္ဦး
ႏွင့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ။ရထားကေတာ့မထြက္ေသးေပ။
`` ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္..က်ေနာ္တို႕ကလြတ္ေနလို႕..၀င္ထိုင္လိုက္တာပါ ´`
ထိုသူႏွစ္ေယာက္ထျပီးထြက္သြားမွ.. က်ေနာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
`` လူေတြမ်ားေနရာလြတ္တယ္ဆိုတာနဲ႕သူ႕ ဟာလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕ခပ္တည္တည္ထိုင္ေနတာဘဲ´´
``ဟုတ္ပေတာ္ ေစာေစာတုန္းကက်ဳပ္ေတာင္းကေလးခဏေတာင္းျပီး တင္တာေတာင္မရဘူး´´
ေဘးနား မွ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က အခုမွေျပာရဲတာထင္တယ္.ဦးေမာင္ကို၀င္ျပီး ေထာက္ခံ
လိုက္သည္။က်ေနာ္တို႕ေရွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာေတာ့ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ လူႀကီးတစ္ဦး
ႏွင့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ။ရထားကေတာ့မထြက္ေသးေပ။
`` ဦးေမာင္ေျပာတာ မွန္သားဘဲ ရထားကခုထိမထြက္ေသးဘူး..´´
`` ဟ..မင္းကသူမ်ားလုပ္ရင္လိုက္လုပ္ခ်င္တာဘဲသိတယ္..အေျခအေနအခ်ိန္အခါကိုမစဥ္စားဘူး
ပါတ္၀န္းက်င္ကိုမေလ့လာဘူး မင္းဟိုး.....မွာႀကည္ု ရန္ကုန္ဘက္ကလာမည့္ရထားကို အလံခ်ိဳး
ထားတာေတြ႔လား....ရန္ကုန္ကလာတဲ့ရထား၀င္လာျပီးမွ ဒီရထားကထြက္မွာ...လမ္းေႀကာင္းတစ္
ခုတည္းမွာဘယ္ေတာ့မွထိပ္တိုက္သြားလို႕မရဘူး..ငါကသိလို႕ေအးေအးေဆးေဆးတက္လာတာ...´´
``ဦးေမာင္...ဆရာေတာ္ကေျပာထားတယ္...ငယ္တဲ့သူက ႀကီးတဲ့သူရဲ႕အထက္မွာမေနရဘူးတဲ႕
ဟိုမွာထိုင္ေနၾကတာ....အဖိုးႀကီး အဖြားႀကီးေတြလည္းပါတယ္ဗ်....က်ဳပ္တို.ငရဲႀကီးမလား...´´
`` ဟာ..ငတ..မင္းကိုထူလြန္းလို႕ အူတူတူအတတမို႕ဆရာေတာ္က ငတလို႕ေခၚတာဟ...
မွတ္ထား တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက ဘာသာေရးနဲ႕လူမွဳေရးေရာလို႕မရဘူးေလ...ျမင္တိုင္းလည္း မႀကည့္
ရသလို..သိတိုင္းလည္းမေျပာရဘူး..မင္းေျပာမွဘဲ..ငါပါဟိူေအာက္ဆင္းထိုင္ရမလိုျဖစ္ေနျပီ...´´
`` က်ဳပ္က...ကပၸိယ ႀကီး.ကိုမသိလို႕ေမးတာ...ပါ´´
လူေတြလွဳပ္လွဳပ္ရြရြအသံေႀကာင့္ျပတင္းေပါက္ကလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေရွ႕ကရထား
တစ္စီး ၀င္လာတယ္..ေရသည္ေတြမုန္႔သယ္ေတြထမင္းသည္ေတြကလည္း
ဟိုဘက္ရထားႀကီးဆီကိုေျပးျပီေအာ္ဟစ္ေရာင္းေနႀကပါတယ္ ....။
`` ငါ့တူေရ ခဏေလာက္ေနာ္.....´´
မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ ေျပာေျပာဆိုဆိုျပတင္းေပါက္ဖက္ကို၀င္တိုးျပီး ေခါင္းျပဴထြက္ခါ..
`` ေဟ့ ေကာက္ညွင္းထုတ္သည္ ေကာင္မေလးလာဦး..´
က်ေနာ္လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ေကာက္ညွင္းထုတ္သည္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္
`` ငါ့တူေရ ခဏေလာက္ေနာ္.....´´
မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ ေျပာေျပာဆိုဆိုျပတင္းေပါက္ဖက္ကို၀င္တိုးျပီး ေခါင္းျပဴထြက္ခါ..
`` ေဟ့ ေကာက္ညွင္းထုတ္သည္ ေကာင္မေလးလာဦး..´
က်ေနာ္လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ေကာက္ညွင္းထုတ္သည္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္
ဟိုဖက္ရထားကိုေရာင္းေနရာမွေခၚသံေႀကာင့္ေျပးလာသည္။
`` ယူပါ အေဒၚ တစ္တြဲသံုးရာပါ ...ႀကီးလည္းႀကီးပါတယ္ ကိုယ္တိုင္ထုတ္ေရာင္းတာပါ ´´
`` ဟယ္..နင့္ဟာကေသးတယ္... ႏွစ္ရာရရင္ယူမယ္..မရရင္လည္းေန ´´
`` ယူလိုက္ပါအေဒၚ..ဘယ္ႏွစ္တြဲလည္း ..ေစ်းဦးေပါက္ေပါ့ ´´
`` တစ္တြဲေတာ္ပါျပီေအ နင့္ဟာက က်က္ရဲ႕လားမက်က္ရင္မယူဘူးေနာ္..´´
``က်က္ပါတယ္ ေနာ္ မယံုရင္ျဖည္ႀကည့္ပါ ´´
ေကာင္မေလးကေျပာေျပာဆိုဆို ေကာက္ညွင္းထုတ္တစ္တြဲကမ္းေပးလိုက္သည္။
`` အမႀကီးေရ ေရသည္ေတြ႕ရင္ တစ္ခ်က္ေခၚေပးပါ ေရတစ္ပုလင္းေလာက္ ထည္.ခ်င္လို႕ ´´
အလယ္လူသြားလမ္းကလူတစ္ေယာက္ကပုလင္းတစ္လံုးကိုကိုင္ျပီးေျပာလိုက္ေတာ့..
`` ဟဲ့ ေရသည္ ေဟ့ေရသည္လာဦး... ေမာင္ေလးပုလင္းေပး ေလ ´´
မိန္းမႀကီးက ေရသည္ေခၚရင္း အေနာက္သို႕ လွည့္ျပီးပုလင္းကိုလက္ကမ္းလိုက္သည္။
တဆက္တည္းသူ႕ထိုင္ခံုဘက္သို႕ လွည့္၍
`` သမီးႀကီး အေမတို႕ ေရပုလင္းပါေပးပါဦး ေမ့ေနတာ.. ´´
သူ႕သမီးျဖစ္ဟန္တူသူကလည္းေရပုလင္းတစ္လံုးကိုယူျပီးေရာက္လာသည္။
`` ေအာ္...အကိုႀကီး မရိုမေသတခ်က္ေလာက္ေနာ္...´´
ေျပာေျပာဆိုဆိုသူ႕လက္ထဲမွေကာက္ညင္းထုတ္ကို .ကပၸိယ ႀကီးကိုထိုးေပးထားလိုက္သည္။
ထိုမိန္းမႀကီးကေရသည္ ေလးရဲ႕ ရြက္ထားေသာ ေရအိုး ေပၚက ေရခြက္ ကိုယူလိုက္ေတာ့
`` ယူပါ အေဒၚ တစ္တြဲသံုးရာပါ ...ႀကီးလည္းႀကီးပါတယ္ ကိုယ္တိုင္ထုတ္ေရာင္းတာပါ ´´
`` ဟယ္..နင့္ဟာကေသးတယ္... ႏွစ္ရာရရင္ယူမယ္..မရရင္လည္းေန ´´
`` ယူလိုက္ပါအေဒၚ..ဘယ္ႏွစ္တြဲလည္း ..ေစ်းဦးေပါက္ေပါ့ ´´
`` တစ္တြဲေတာ္ပါျပီေအ နင့္ဟာက က်က္ရဲ႕လားမက်က္ရင္မယူဘူးေနာ္..´´
``က်က္ပါတယ္ ေနာ္ မယံုရင္ျဖည္ႀကည့္ပါ ´´
ေကာင္မေလးကေျပာေျပာဆိုဆို ေကာက္ညွင္းထုတ္တစ္တြဲကမ္းေပးလိုက္သည္။
`` အမႀကီးေရ ေရသည္ေတြ႕ရင္ တစ္ခ်က္ေခၚေပးပါ ေရတစ္ပုလင္းေလာက္ ထည္.ခ်င္လို႕ ´´
အလယ္လူသြားလမ္းကလူတစ္ေယာက္ကပုလင္းတစ္လံုးကိုကိုင္ျပီးေျပာလိုက္ေတာ့..
`` ဟဲ့ ေရသည္ ေဟ့ေရသည္လာဦး... ေမာင္ေလးပုလင္းေပး ေလ ´´
မိန္းမႀကီးက ေရသည္ေခၚရင္း အေနာက္သို႕ လွည့္ျပီးပုလင္းကိုလက္ကမ္းလိုက္သည္။
တဆက္တည္းသူ႕ထိုင္ခံုဘက္သို႕ လွည့္၍
`` သမီးႀကီး အေမတို႕ ေရပုလင္းပါေပးပါဦး ေမ့ေနတာ.. ´´
သူ႕သမီးျဖစ္ဟန္တူသူကလည္းေရပုလင္းတစ္လံုးကိုယူျပီးေရာက္လာသည္။
`` ေအာ္...အကိုႀကီး မရိုမေသတခ်က္ေလာက္ေနာ္...´´
ေျပာေျပာဆိုဆိုသူ႕လက္ထဲမွေကာက္ညင္းထုတ္ကို .ကပၸိယ ႀကီးကိုထိုးေပးထားလိုက္သည္။
ထိုမိန္းမႀကီးကေရသည္ ေလးရဲ႕ ရြက္ထားေသာ ေရအိုး ေပၚက ေရခြက္ ကိုယူလိုက္ေတာ့
ေရသည္ေလးကအဖံုးလုပ္ထားေသာပန္ကန္ျပားေလးကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။မိန္းမႀကီးက
ေရခြက္နဲ႕ပုလင္းထဲသို႕ ဖိတ္တ၀က္စင္တ၀က္နဲ႕ ခပ္ထည့္ေနရင္း..
`` ဟဲ.ေကာင္မေလး ေရဘိုးကဘယ္ေလာက္လည္း ´´
`` ေစတနာရွိသေလာက္ေပးပါအေဒၚ ..´´
`` ေအးေအး ခဏေလး... ေရာ့ေမာင္ေလးေရပုလင္း ေရဘိုးက ေစတနာရွိသေလာက္တဲ့ ´´
ျပီးေတာ့ သူ႕သမီးကမ္းေပးေသာေရပုလင္းထဲသို႕ေရျဖည့္ေနပါသည္။
``ေရာ့အေဒၚေရဘိုးေပးလိုက္ပါ ``
ေစာေစာကေရ၀ယ္ခိုင္းတဲ့လူက ငါးဆယ္တန္တစ္ရြက္ကမ္းေပးတုန္းရထားက သိမ့္ ကနဲလွဳပ္သြားသည္။
`` အေဒၚေကာက္ညွင္းထုတ္၀ယ္မွာလား ရထားထြက္ေတာ့မယ္..´´
`` ေအးေအးယူလိုက္ေတာ့မယ္...ဟဲ့ေကာင္မေလး ေရာ့ေရဘိုး ´´
မိန္းမႀကီးကငါးဆယ္တန္ကိုေရသည္ကိုကမ္းေပးလိုက္သည္။ရထားႀကီးကစတင္ျပီးထြက္ေနေပျပီ...
`` သမီးႀကီး ငါ့ပိုက္ဆံအိပ္ေပး စမ္း ´´
ေအာက္ကေကာက္ညွင္းထုတ္သည္ေလးက သူ႕ေကာက္ညွင္းထုတ္ဘမ္းကိုေရသည္
ေရခြက္နဲ႕ပုလင္းထဲသို႕ ဖိတ္တ၀က္စင္တ၀က္နဲ႕ ခပ္ထည့္ေနရင္း..
`` ဟဲ.ေကာင္မေလး ေရဘိုးကဘယ္ေလာက္လည္း ´´
`` ေစတနာရွိသေလာက္ေပးပါအေဒၚ ..´´
`` ေအးေအး ခဏေလး... ေရာ့ေမာင္ေလးေရပုလင္း ေရဘိုးက ေစတနာရွိသေလာက္တဲ့ ´´
ျပီးေတာ့ သူ႕သမီးကမ္းေပးေသာေရပုလင္းထဲသို႕ေရျဖည့္ေနပါသည္။
``ေရာ့အေဒၚေရဘိုးေပးလိုက္ပါ ``
ေစာေစာကေရ၀ယ္ခိုင္းတဲ့လူက ငါးဆယ္တန္တစ္ရြက္ကမ္းေပးတုန္းရထားက သိမ့္ ကနဲလွဳပ္သြားသည္။
`` အေဒၚေကာက္ညွင္းထုတ္၀ယ္မွာလား ရထားထြက္ေတာ့မယ္..´´
`` ေအးေအးယူလိုက္ေတာ့မယ္...ဟဲ့ေကာင္မေလး ေရာ့ေရဘိုး ´´
မိန္းမႀကီးကငါးဆယ္တန္ကိုေရသည္ကိုကမ္းေပးလိုက္သည္။ရထားႀကီးကစတင္ျပီးထြက္ေနေပျပီ...
`` သမီးႀကီး ငါ့ပိုက္ဆံအိပ္ေပး စမ္း ´´
ေအာက္ကေကာက္ညွင္းထုတ္သည္ေလးက သူ႕ေကာက္ညွင္းထုတ္ဘမ္းကိုေရသည္
ကိုေပးျပီး ရထားေဘးကလူလြတ္ေျပးလိုက္လာသည္။မိန္းမႀကီးကပိုက္ဆံအိပ္ကိုဖြင့္ျပီး
ပိုက္ဆံေတြကို ျဖဲျပီးရွာေနသည္။က်ေနာ္ျမင္ရသေလာက္ကေတာ့တစ္ ေထာင္တန္ေတြ
ခ်ည္းဘဲ။က်ေနာ္မဆီမဆိုင္ေရသည္ေလးအတြက္စိတ္ပူေနမိသည္။
သူ႕ချမာရိုးရိုးတန္းတန္းေျပးလိုက္ရသည္ မဟုတ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကလူေတြကိုလည္းေရွာင္ျပီးေျပး
သူ႕ချမာရိုးရိုးတန္းတန္းေျပးလိုက္ရသည္ မဟုတ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကလူေတြကိုလည္းေရွာင္ျပီးေျပး
လိုက္ေနရရွာသည္။ မိန္းမႀကီးကေတာ့ တစ္ေထာင္တန္ကိုေတာ့ပစ္ခ်ေပးမည့္ပံုမေပၚ။
`` ေက်ာင္းအမႀကီး ႏွစ္ရာ ဟုတ္လား က်ဳပ္စိုက္ထားေပးလိုက္ပါ့မည္ ´´
ေျပာေျပာဆိုဆို ..ကပၸိယ ႀကီးက ႏွစ္ရာတန္တစ္ရြက္ကိုေစ်းသည္ေလးဆီသို႕ပစ္ခ်ေပးလိုက္သည္။
``ေတာ္ေသးတယ္ သူ႕ေယာက္က်ားႀကီးကပစ္ခ်ေပးလိုက္လို႕ ´´
တြဲေအာက္ကေစ်းသည္ေလးရဲ႕ ၀မ္းသာအားရေအာ္သံက လူေတြကို ျပံဳးစိစိျဖစ္သြားေစတယ္။
`` ေရာ့ေက်ာင္းအမ....ခင္ဗ်ားေကာက္ညွင္းထုတ္..´´
`` ရွင့္မွာ အေႀကြရွိရင္အမ္းလိုက္ေလ...ေရာ့ ´´
`` ရွိပဗ်ာ...သိပ္ရွိ က်ဳပ္ကခရီးသြားရင္ ကိုယ္သြားမည့္ခရီးမွာလိုမယ္ထင္တာေတြအကုန္လံုး
တြက္ခ်က္ျပီးယူသြားရတာဒါမွ လမ္းမွာအခက္အခဲနဲမွာ ဒါေတာင္လိုအပ္တာေတြေတြ႕ရေသးတာ´´
ကပၸိယ ႀကီးကေထာင္တန္ကိုအမ္းျပီးယူလိုက္မွ ထိုမိန္းမႀကီးလည္း
`` ေက်ာင္းအမႀကီး ႏွစ္ရာ ဟုတ္လား က်ဳပ္စိုက္ထားေပးလိုက္ပါ့မည္ ´´
ေျပာေျပာဆိုဆို ..ကပၸိယ ႀကီးက ႏွစ္ရာတန္တစ္ရြက္ကိုေစ်းသည္ေလးဆီသို႕ပစ္ခ်ေပးလိုက္သည္။
``ေတာ္ေသးတယ္ သူ႕ေယာက္က်ားႀကီးကပစ္ခ်ေပးလိုက္လို႕ ´´
တြဲေအာက္ကေစ်းသည္ေလးရဲ႕ ၀မ္းသာအားရေအာ္သံက လူေတြကို ျပံဳးစိစိျဖစ္သြားေစတယ္။
`` ေရာ့ေက်ာင္းအမ....ခင္ဗ်ားေကာက္ညွင္းထုတ္..´´
`` ရွင့္မွာ အေႀကြရွိရင္အမ္းလိုက္ေလ...ေရာ့ ´´
`` ရွိပဗ်ာ...သိပ္ရွိ က်ဳပ္ကခရီးသြားရင္ ကိုယ္သြားမည့္ခရီးမွာလိုမယ္ထင္တာေတြအကုန္လံုး
တြက္ခ်က္ျပီးယူသြားရတာဒါမွ လမ္းမွာအခက္အခဲနဲမွာ ဒါေတာင္လိုအပ္တာေတြေတြ႕ရေသးတာ´´
ကပၸိယ ႀကီးကေထာင္တန္ကိုအမ္းျပီးယူလိုက္မွ ထိုမိန္းမႀကီးလည္း
သူ႕ေနရာမွာသြားျပန္ထိုင္လို႕က်ေနာ္လည္းလြပ္လြပ္လပ္လပ္ထိုင္လို႕ရသြားသည္။
`` ေအာ္လူေတြ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ပါလား ´´
``ဘာကိုေျပာတာလည္း ကပၸိယႀကီး ရ ´´
`` ခုနက မိန္းမႀကီးေလကြာ သူမ်ားကို ကူညီသလိုလိုနဲ႕ သူ႕အတြက္အျမတ္ထုတ္သြားတာေလ
ဒါေႀကာင့္မို႕ ကူညီမယ္ဆိုတိုင္းလည္းအရမ္းကာေရာလက္မခံသင့္ဘူး ကိုယ္ရမဲ့အကူအညီေပၚ
မွာဘာေတြျပန္ယူသြားမလည္း တြက္ရမွာ အခုမိန္းမႀကီးကေတာ့ေရတစ္ပုလင္းျမတ္သြားတယ္´´
ရထားကေတာ့အရွိန္နဲ႕ ခုတ္ေမာင္းေနဆဲပင္ က်ေနာ္
`` ေအာ္လူေတြ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ပါလား ´´
``ဘာကိုေျပာတာလည္း ကပၸိယႀကီး ရ ´´
`` ခုနက မိန္းမႀကီးေလကြာ သူမ်ားကို ကူညီသလိုလိုနဲ႕ သူ႕အတြက္အျမတ္ထုတ္သြားတာေလ
ဒါေႀကာင့္မို႕ ကူညီမယ္ဆိုတိုင္းလည္းအရမ္းကာေရာလက္မခံသင့္ဘူး ကိုယ္ရမဲ့အကူအညီေပၚ
မွာဘာေတြျပန္ယူသြားမလည္း တြက္ရမွာ အခုမိန္းမႀကီးကေတာ့ေရတစ္ပုလင္းျမတ္သြားတယ္´´
ရထားကေတာ့အရွိန္နဲ႕ ခုတ္ေမာင္းေနဆဲပင္ က်ေနာ္
ကေတာ့ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ျပင္ပရွဳခင္း ေတြကိုလိုက္လံေငးေမာေနမိသည္။
`` ငတ...မင္းအိပ္ကိုအေပၚကစင္မွာတင္ထားလိုက္ပါလား ´´
က်ေနာ္ေမာ့ႀကည္.လိုက္ေတာ့ အထုတ္ေတြအိပ္ေတြကအျပည့္ ။ က်ေနာ္အထုတ္တစ္ထုတ္က
စာကိုစိတ္၀င္စားမိသြားသည္။ကပ္ထူပံုးတခုကိုလြယ္လို႕ရေအာင္ထင္သည္လံုခ်ည္တစ္ထည္ႏွင့္
ထပ္သိုင္းခ်ည္ထားသည္။ဒါေႀကာင့္ေရးထားတဲ့စာကို အကုန္မျမင္ရေပ ျမင္ရသေလာက္ကေတာ့
ဘ၀
နိဗၺာန္
ေအာက္
မဖိရ
အဲဒါကိုဖတ္မိျပီး က်ေနာ္စိတ္၀င္စားသြားမိသည္။မေနနိဳင္ေတာ့၍ ကပၸိယ ႀကီးအားလက္တို႕ျပီး
`` အဲဒါကဘာကိုေျပာတာလည္း..ဟင္ ´´
ကပၸိယ ႀကီးကေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ႀကည့္ျပီးေတာ္ေတာ္ေလးစဥ္းစားလိုက္သည္ျပီးမွ..
`` ေတာ္ေတာ္အဆင့္ျမင့္တဲ့စာကြ ..တေယာက္ေယာက္က မွီသေလာက္ကူးလာတာဟ ´´
က်ေနာ္တို႕ေရွ႕ကလူႀကီးကလည္းစိတ္၀င္စားသြားသည္ထင္တယ္ အေပၚကိုလိုက္ဖတ္ႀကည့္တယ္
ဘာမွေတာ့မေျပာေပ။
`` ဘ၀ နိဗၺာန္မဟုတ္ဘူးကြ ဘ၀ ကသက္သက္ နိဗၺာန္ကသက္သက္တစ္ေႀကာင္းစီ
ဘ၀ ဆိုတာကေမြးဖြားျခင္းေသဆံုးျခင္းဆိုတဲ႔ႀကားကေနထိုင္မွဳအေျခအေနဘဲေလ ခ်မ္းသာမယ္
ဆင္းရဲမယ္ေပ်ာ္ရႊင္မယ္၀မ္းနည္းမယ္ပင္ပန္းမယ္ သက္သာမယ္ပညာရွိမယ္ ပညာနိမ့္မယ္စသျဖင့္
ေရွးဘ၀ကုသိုလ္အရေနထိုင္ျပီးေလာကဓံတရားအရေျပာင္းလဲေနႀကရတာေလ...´´
ကပၸိယ ႀကီးစကားကိုေရွ႕ကလူႀကီးကေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္ေထာက္ခံလိုက္သည္။ဆက္ျပီးေတာ့
``အဲ...နိဗၺာန္ဆိုတာကေတာ့ အဲဒါေတြတစ္ခုမွမရွိတဲ႕ေနရာ အဲဒါေတြခ်ဳပ္ျငိမ္းတဲ့ေနရာေပါ့ အဲဒါကို
တြဲျပီးအသိတရားရေအာင္ ေရးထားတာေနမွာ...ျပီးေတာ.....(ေအာက္ ) ကိုတစ္ေႀကာင္းသက္သက္ေရး
`` ငတ...မင္းအိပ္ကိုအေပၚကစင္မွာတင္ထားလိုက္ပါလား ´´
က်ေနာ္ေမာ့ႀကည္.လိုက္ေတာ့ အထုတ္ေတြအိပ္ေတြကအျပည့္ ။ က်ေနာ္အထုတ္တစ္ထုတ္က
စာကိုစိတ္၀င္စားမိသြားသည္။ကပ္ထူပံုးတခုကိုလြယ္လို႕ရေအာင္ထင္သည္လံုခ်ည္တစ္ထည္ႏွင့္
ထပ္သိုင္းခ်ည္ထားသည္။ဒါေႀကာင့္ေရးထားတဲ့စာကို အကုန္မျမင္ရေပ ျမင္ရသေလာက္ကေတာ့
ဘ၀
နိဗၺာန္
ေအာက္
မဖိရ
အဲဒါကိုဖတ္မိျပီး က်ေနာ္စိတ္၀င္စားသြားမိသည္။မေနနိဳင္ေတာ့၍ ကပၸိယ ႀကီးအားလက္တို႕ျပီး
`` အဲဒါကဘာကိုေျပာတာလည္း..ဟင္ ´´
ကပၸိယ ႀကီးကေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ႀကည့္ျပီးေတာ္ေတာ္ေလးစဥ္းစားလိုက္သည္ျပီးမွ..
`` ေတာ္ေတာ္အဆင့္ျမင့္တဲ့စာကြ ..တေယာက္ေယာက္က မွီသေလာက္ကူးလာတာဟ ´´
က်ေနာ္တို႕ေရွ႕ကလူႀကီးကလည္းစိတ္၀င္စားသြားသည္ထင္တယ္ အေပၚကိုလိုက္ဖတ္ႀကည့္တယ္
ဘာမွေတာ့မေျပာေပ။
`` ဘ၀ နိဗၺာန္မဟုတ္ဘူးကြ ဘ၀ ကသက္သက္ နိဗၺာန္ကသက္သက္တစ္ေႀကာင္းစီ
ဘ၀ ဆိုတာကေမြးဖြားျခင္းေသဆံုးျခင္းဆိုတဲ႔ႀကားကေနထိုင္မွဳအေျခအေနဘဲေလ ခ်မ္းသာမယ္
ဆင္းရဲမယ္ေပ်ာ္ရႊင္မယ္၀မ္းနည္းမယ္ပင္ပန္းမယ္ သက္သာမယ္ပညာရွိမယ္ ပညာနိမ့္မယ္စသျဖင့္
ေရွးဘ၀ကုသိုလ္အရေနထိုင္ျပီးေလာကဓံတရားအရေျပာင္းလဲေနႀကရတာေလ...´´
ကပၸိယ ႀကီးစကားကိုေရွ႕ကလူႀကီးကေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္ေထာက္ခံလိုက္သည္။ဆက္ျပီးေတာ့
``အဲ...နိဗၺာန္ဆိုတာကေတာ့ အဲဒါေတြတစ္ခုမွမရွိတဲ႕ေနရာ အဲဒါေတြခ်ဳပ္ျငိမ္းတဲ့ေနရာေပါ့ အဲဒါကို
တြဲျပီးအသိတရားရေအာင္ ေရးထားတာေနမွာ...ျပီးေတာ.....(ေအာက္ ) ကိုတစ္ေႀကာင္းသက္သက္ေရး
ထားတာကေတာ့ ကိုယ့္ထက္နိမ့္က်ေသာ ဆင္းရဲေသာ အသိပညာနဲေသာသူေတြကို နိဗၺာန္ ေရာက္ခ်င္
သူေတြက မဖိရဘူး မႏွိပ္ကြပ္ရဘူးအျမတ္မထုတ္ရဘူးလို႕ ဆိုထားတယ္ထင္တာဘဲကြာ....ဘ၀ဆို
တာက သံသရာထဲမွာ ဒီရထားႀကီးသြားသလိုသြားေနတာေလတက္သူတက္ ဆင္းသူဆင္းနဲ႕ဒီေပၚမွာ
ခဏေလး ဆံုႀက၇တာေလ.......အျမင္တူတာလည္းရွိမယ္မတူတာလည္းရွိမယ္
ေပါင္းလို႕ရတာလည္းရွိမယ္မရတာလည္းရွိမယ္ ဒါေပမဲ့ခဏေလးပါ
သူလည္းဆင္းရတဲ့ဘူတာေရာက္ရင္ဆင္းသြားမွာဘဲ ေနာက္တက္
လာမည့္သူနဲ႕ေကာင္းရင္ေပါင္းမေကာင္းရင္မေပါင္းနဲ႕ေပါ့ ကိုယ္လည္းကိုယ့္ဘူတာ
က်ရင္ဆင္းသြားမွာဘဲေလ.....ေနာ္..ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားအကိုႀကီး..´´
`` ဟုတ္ပါတယ္ေကာေမာင္ရာက်ဳပ္လည္း ေရွ႕ဘူတာမွာဆင္းရမွာ ေမာ္လျမိဳင္ကလာတာေလ ´´
အဲဒီအခိုက္မွာဘဲရထားက ဘူတာတစ္ခုထဲ၀င္လာပါတယ္ ဆင္းမည္.ခရီးသည္ေတြလည္းလွဳပ္လွဳပ္
ရြရြနဲ႕ ကိုယ့္ပစၥည္းထုပ္မ်ားကိုယ္စု ေနပါေတာ့တယ္။ေရွ႕ကအဖိုးၾကီးက ရုတ္တစ္ရက္...
``ကပၸိယ ႀကီးက ေတာ္ေတာ္ေလးသဒၵါ ေႀကခဲ့ပံုရတယ္ ေျပာတာ ဆိုတာပညာပါတယ္ တပည့္ေလး
ကိုလည္းေလာကဓါတ္ တရားေတြသြန္သင္ျပသေပးနိဳင္ပါေပတယ္..အားလံုးေတာ္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့ ကပၸိယ ႀကီး မွားတာတစ္ခုဘဲရွိတယ္ ဗ် ..အဲဒီအေပၚကအထုတ္က က်ဳပ္အထုပ္ဗ် ´´
ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုလူႀကီးကအေပၚမွအထုပ္ကိုလွမ္းယူခ်လိုက္ရင္း
`` က်ဳပ္ေရးထားတာကေတာ့ ကပၸိယ ႀကီးေျပာသလိုမဟုတ္ဘူးဗ် ဒီမွာႀကည့္ ´´
ဆိုျပီး ခ်ည္ထားေသာလံုခ်ည္ကိုေျဖလိုက္ရာ............
ဘ၀င္း(က်ိဳက္ထို)
နိဗၺာန္ကုန္ဆိုင္တန္း
ေအာက္မွာ မခ်ထားရ
မဖိရ ကြဲတတ္သည္။
`` ဟုတ္ပါတယ္ေကာေမာင္ရာက်ဳပ္လည္း ေရွ႕ဘူတာမွာဆင္းရမွာ ေမာ္လျမိဳင္ကလာတာေလ ´´
အဲဒီအခိုက္မွာဘဲရထားက ဘူတာတစ္ခုထဲ၀င္လာပါတယ္ ဆင္းမည္.ခရီးသည္ေတြလည္းလွဳပ္လွဳပ္
ရြရြနဲ႕ ကိုယ့္ပစၥည္းထုပ္မ်ားကိုယ္စု ေနပါေတာ့တယ္။ေရွ႕ကအဖိုးၾကီးက ရုတ္တစ္ရက္...
``ကပၸိယ ႀကီးက ေတာ္ေတာ္ေလးသဒၵါ ေႀကခဲ့ပံုရတယ္ ေျပာတာ ဆိုတာပညာပါတယ္ တပည့္ေလး
ကိုလည္းေလာကဓါတ္ တရားေတြသြန္သင္ျပသေပးနိဳင္ပါေပတယ္..အားလံုးေတာ္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့ ကပၸိယ ႀကီး မွားတာတစ္ခုဘဲရွိတယ္ ဗ် ..အဲဒီအေပၚကအထုတ္က က်ဳပ္အထုပ္ဗ် ´´
ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုလူႀကီးကအေပၚမွအထုပ္ကိုလွမ္းယူခ်လိုက္ရင္း
`` က်ဳပ္ေရးထားတာကေတာ့ ကပၸိယ ႀကီးေျပာသလိုမဟုတ္ဘူးဗ် ဒီမွာႀကည့္ ´´
ဆိုျပီး ခ်ည္ထားေသာလံုခ်ည္ကိုေျဖလိုက္ရာ............
ဘ၀င္း(က်ိဳက္ထို)
နိဗၺာန္ကုန္ဆိုင္တန္း
ေအာက္မွာ မခ်ထားရ
မဖိရ ကြဲတတ္သည္။
လို႕ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့သည္။
``က်ဳပ္နံမည္က ဘ၀င္းပါ နိဗၺာန္ကုန္ေတြေရာင္းပါတယ္ ဘုရားပံုေတာ္ေတြမို႕ ေအာက္ မခ်ရလို႕
ေရးတာပါ မွန္ေဘာင္ေတြ မို႕လည္းမဖိရကြဲတတ္သည္လို႕ေရးထားတာပါ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလ ေနာ
လူဆိုတာ ေရွ႕က ကိုယ္လုပ္သမွ်ေျပာခဲ့သမွ် မွန္ခဲ့ေလေတာ့ေနာက္ကိုလည္းအျမဲ မွန္ေနမယ္..ထင္
တတ္ႀကတာေလ...အင္း လူဆိုတာအမွားလုပ္တတ္တဲ့ သတၱ၀ါ.ပါ ကဲ..ဆင္းျပီဗ်ိဳ႕ ´´
ထိုလူႀကီးက အထုပ္ကိုလြယ္ျပီးသူ႕သမီးေလးအားလက္ဆြဲျပီး တြဲေပါက္၀သို႕သြားေနသည္ကိုလိုက္
ႀကည့္ရင္း ကပၸိယႀကီးဆီမွ စကားတစ္ခြန္းကိုက်ေနာ္ႀကားလိုက္ရပါေတာ့သည္။
`` အင္း...ၿပံဳးျပၿပီး ေခါင္းျငိမ့္ျပေနတိုင္းလည္း ေထာက္ခံေနတာမဟုတ္ပါလား ´´
(လိုေသာဆု ႏွင့္ ျပည့္၀ႀကပါေစ...)
တတိုင္းေမႊး။ ။
ကိုယ္တိုင္စိတ္ကူးခံစားပါသည္။
``က်ဳပ္နံမည္က ဘ၀င္းပါ နိဗၺာန္ကုန္ေတြေရာင္းပါတယ္ ဘုရားပံုေတာ္ေတြမို႕ ေအာက္ မခ်ရလို႕
ေရးတာပါ မွန္ေဘာင္ေတြ မို႕လည္းမဖိရကြဲတတ္သည္လို႕ေရးထားတာပါ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလ ေနာ
လူဆိုတာ ေရွ႕က ကိုယ္လုပ္သမွ်ေျပာခဲ့သမွ် မွန္ခဲ့ေလေတာ့ေနာက္ကိုလည္းအျမဲ မွန္ေနမယ္..ထင္
တတ္ႀကတာေလ...အင္း လူဆိုတာအမွားလုပ္တတ္တဲ့ သတၱ၀ါ.ပါ ကဲ..ဆင္းျပီဗ်ိဳ႕ ´´
ထိုလူႀကီးက အထုပ္ကိုလြယ္ျပီးသူ႕သမီးေလးအားလက္ဆြဲျပီး တြဲေပါက္၀သို႕သြားေနသည္ကိုလိုက္
ႀကည့္ရင္း ကပၸိယႀကီးဆီမွ စကားတစ္ခြန္းကိုက်ေနာ္ႀကားလိုက္ရပါေတာ့သည္။
`` အင္း...ၿပံဳးျပၿပီး ေခါင္းျငိမ့္ျပေနတိုင္းလည္း ေထာက္ခံေနတာမဟုတ္ပါလား ´´
(လိုေသာဆု ႏွင့္ ျပည့္၀ႀကပါေစ...)
တတိုင္းေမႊး။ ။
ကိုယ္တိုင္စိတ္ကူးခံစားပါသည္။
