လူငယ္တို႔ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ရမည့္ လူမႈအေျချပဳ ကြန္ယက္၊ စာေပႏွင့္ နုိင္ငံေရးအႏုပညာ
- သူရႆဝါ -
စာဆိုေတာ္ေန႔ အထိမ္း အမွတ္ အတြက္ ဒီေန႔ (၂၈၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၂) မွာ “စာဆိုေတာ္ေန႔ ဂုဏ္ျပဳ ေဆာင္းပါး” တစ္ပုဒ္ ေပးပါလို႔ ဆံုဆည္းရာ ဆိုရွယ္လ္ နက္ဝါ့ခ္ ဆိုက္က အမၾကာျဖဴႏြယ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတာင္းဆို လာပါတယ္။ တေလာ တုန္းကလည္း အဲဒီလိုပဲ ဆိုရွယ္လ္ နက္ဝါ့ခ္ ဆိုက္တစ္ခု (ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကေတာ့ လြယ္လြယ္ ကူကူ Ning Site ေတြလို႔ ေခၚတယ္) ကေန စာေပ ေဟာေျပာပြဲလို ပံုစံမ်ိဳး ပိုစ့္ေရး ေပးပါ .. လူငယ္ေတြ အတြက္ အဓိက ထားၿပီး တစ္ခုခု ေရးေပးပါ လို႔ စာမူ ေတာင္းခဲ့ဖူး ပါေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း ေရးေပးခ်င္ ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ မအားလပ္ တာေၾကာင့္ ေရးမေပး ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ အခ်ိန္လုၿပီး စဥ္းစား ေရးေပးဖို႔ ႀကိဳးစား လိုက္ပါတယ္။
စာဆိုေတာ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ဆိုေတာ့ စာေပ အႏုပညာ နဲ႔လည္း ပတ္သက္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဟိုတေလာက မေရးေပး လိုက္ရတဲ့ လူငယ္နဲ႔ ပတ္သက္တာ ေလးလည္း အေၾကြးရွင္းၿပီးသား ျဖစ္သြားေအာင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ စာေပ အႏုပညာနဲ႔ လူငယ္ေတြ အေၾကာင္းကို ခ်ိတ္ဆက္ ေရးသား ၾကည့္ပါမယ္။ တစ္ခု ရွိတာက … ကၽြန္ေတာ္ဟာ စာေပ ဝမ္းစာအရ၊ စာေပ ေလာက သက္တမ္း အရ “ပမႊား” အဆင့္မွာပဲ ရွိေသးတာ ျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆ အခ်ိဳ႕ကို တင္ျပတဲ့ ေနရာမွာ သေဘာထား မရင့္က်က္မႈ တခ်ိဳ႕တေလ ပါေကာင္း ပါႏုိင္သလို စာဖတ္သူ လူႀကီးအခ်ိဳ႕ သေဘာမေတြ႕တာ ေတြလည္း ပါေကာင္း ပါႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီ အခါမွာ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ပညာဥာဏ္ ရင့္သန္တဲ့ အစ္ကို၊ အမတို႔၊ ဦးဦး၊ အေဒၚတို႔ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္လည္ ေထာက္ျပ ေျပာဆိုၿပီး အမွန္ကို ျပင္ေပး ၾကပါ၊ အဲဒီလို ေပးတဲ့ အခြင့္အေရးနဲ႔ ပညာ ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ ဖက္က ႐ို႐ိုက်ိဳးက်ိဳး မွတ္သား ပါ့မယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ သိလို႔ တတ္လို႔ ေျပာတယ္ ဆိုျခင္းထက္ ကၽြန္ေတာ့္ ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္ သက္သက္ မ်ားကိုသာ စာဖတ္ ပရိသတ္ကို တင္ျပ ေဆြးေႏြးျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္ယူ ေပးၾက ေစလိုပါတယ္။
အခုဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ အမ်ားစုရဲ႕ အြန္လိုင္းေပၚက စိတ္ဝင္တစား စုစည္းရာဟာ ဆိုရွယ္လ္ နက္ဝါ့ခ္ေတြ အေပၚမွာ တည္ရွိ ပါတယ္။ Facebook ကအစ Ning Site ေတြ အဆံုး အကုန္လံုးေပါ့။ အထူးသျဖင့္ Ning Site ေတြဟာလည္း စာေပ အႏုပညာ အေပၚ ဝါသနာ ထံုတဲ့သူေတြ စုစည္းတဲ့ ေနရာေတြ၊ စာေပ အႏုပညာကို အသားေပး တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ ဆိုက္ေတြ ျဖစ္ေန ၾကပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေရးၾကတယ္၊ မွ်ေဝ ႏွီးေႏွာ ဖတ္ၾကတယ္။ လူမႈ ဆက္သြယ္ေရး ကြန္ယက္ အသိုက္အၿမံဳ ေတြထဲက ရလာမယ့္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ေတြနဲ႔ အခုေခတ္မွာ အေရးပါတဲ့ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ကို ဘယ္လို တူးေဖာ္ ၾကမလဲ၊ ဘယ္လို ျမွင့္တင္ ၾကမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစား ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္၊ နည္းပညာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာ သာသနာ၊ လူမႈဝန္းက်င္၊ ပရဟိတနဲ႔ စာေပ အႏုပညာ စတာ ေတြဟာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ယွဥ္တြဲ ဆက္ႏြယ္ ေနၾက ပါတယ္။ တစ္ခု ခ်င္းစီကို က႑အလိုက္ တုိးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္း အားျဖင့္ က်န္တာ ေတြလည္း အလိုက္သင့္ ျမင့္တက္ လာမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ယံုၾကည္ ထားပါတယ္။ လူငယ္ ေတြက စာေပ အဆင့္ အတန္း ျမင့္ေအာင္ ႀကိဳးစား ၾကမယ္။ စာေပ ျမင့္ရင္ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္ရင္ ဘာသာ သာသနာ ထြန္းကားမႈ၊ ပရဟိတ ေဖာ္ေဆာင္မႈ စတာေတြ ျမင့္တက္ လာမွာ ျဖစ္သလို အဲဒါေတြ ျမင့္မားတဲ့ လူမႈဝန္းက်င္ ဟာလည္း ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ေန စိတ္ထားနဲ႔ အဆင့္ျမင့္တဲ့ နည္းပညာ ေတြကို အလိုက္သင့္ လက္ခံ ရရွိ လာမွာ မလြဲတာေၾကာင့္ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုဟာ ခ်ိတ္ဆက္ ယွက္ႏြယ္ ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ယူဆျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လက္လွမ္း မွီတဲ့၊ အနည္းငယ္ ခင္မင္တဲ့ ဆိုရွယ္လ္ ဆိုက္ေတြက တာဝန္ခံေတြ၊ အက္ဒမင္ ေတြနဲ႔ စကား ေျပာျဖစ္တုိင္း ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲတမ္း တိုက္တြန္း တတ္တာ တစ္ခု ရွိပါတယ္။ အြန္လိုင္း ေပၚက၊ ဆိုရွယ္လ္ ဆိုက္ေတြ ထဲက၊ ဖိုရမ္ေတြ ထဲက လူငယ္ေတြရဲ႕ စာေပ ေရးရာေတြ၊ စာေပ ေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းတဲ့ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈ၊ ေဆြးေႏြးမႈေတြ အားလံုးကို အဲဒီ ဆိုရွယ္လ္ ဆိုက္ေတြ ထဲကေန ေအာ့ဖ္လိုင္း ျဖစ္တဲ့ ျပင္ပ သီးျခား ေနရာ တစ္ခုကို အခြင့္သင့္ရင္ ရေအာင္ ဆြဲထုတ္ လာၾကဖို႔ပါ။ ဆိုလိုတာက ဆိုရွယ္လ္ နက္ဝါ့ခ္ ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အသိ မိတ္ေဆြေတြ အျပင္မွာ ဆံုၾကၿပီး ဆိုရွယ္လ္ နက္ဝါ့ခ္ အတြင္းမွာ သူတို႔ ေဆြးေႏြး ျငင္းခံု ၾကတဲ့ စာေပ အႏုပညာ သေဘာ တရား ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး (ကိုယ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္) ကဗ်ာ ႐ြတ္ပြဲေတြ၊ စာေပ အလုပ္႐ံု ေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ စာတမ္း ဖတ္ပြဲေတြ ျပဳလုပ္ ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ျမင့္တဲ့ စာေပ အႏုပညာ သေဘာတရား ေတြကေန စလို႔ စကားေျပ စကားေျပာ ခြဲျခား ေရးနည္း၊ သဒၵါ ထားသို သံုးစြဲနည္း အလယ္၊ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံု အဆံုး ေဆြးေႏြးလို႔ ရႏိုင္မွာပါ။ အဲဒီလို ေတြ႕ဆံု ၾကၿပီး စာေပ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ထင္ျမင္ ယူဆမႈေတြ၊ သေဘာတရား နည္းနာ ေတြကို မ်ားမ်ား သိသူက အတန္သင့္ သိသူဆီ၊ အတန္သင့္ သိသူက အနည္းငယ္ သိသူဆီ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လက္ဆင့္ကမ္း မွ်ေဝႏိုင္ ၾကမယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ေအးစက္ မာေက်ာတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ ဖန္သားျပင္ ေတြကေန ေႏြးေထြးတဲ့ လူမႈ အသိုက္အဝန္း ထဲကို သယ္ေဆာင္ လာတဲ့ သိပ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ စစ္မွန္တိက်တဲ့ လူမႈကြန္ယက္ ေတြကို အေသအခ်ာ ပိုင္ဆိုင္ ႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။
အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာေရးဆရာ တစ္ဦး ျဖစ္သလို ေပၚျပဴလာ နယူးစ္ ဂ်ာနယ္လ္မွာ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ တာဝန္ယူရင္း လူမႈဘဝ ရသ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေနတဲ့ ဆရာ ေအာင္ခြန္းဆက္နဲ႔ ေဆြးေႏြး ၾကည့္မိေတာ့ ဆရာက “ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူ ပါတယ္၊ သီးျခားဆန္တဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုကေန သက္ရွိ ပတ္၀န္းက်င္ ဆီကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အပင္လိုက္ေ႐ႊ႕ ရမယ့္ သေဘာပါပဲ၊ အဲဒီ အတြက္ အျပင္ေလနဲ႔ ေျမနဲ႔ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြ ကိုက္ညီေအာင္ မ်ိဳးစိတ္ ေတြကို ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုပါတယ္” လို႔ ျပန္လည္ အႀကံျပဳ ေျပာဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အခုနက ေျပာသလို စာေပေရးရာ ေဆြးေႏြးပြဲ ေလးေတြကို ဆိုရွယ္လ္ဆိုက္ တစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ စီစဥ္မႈနဲ႔ ျဖစ္ေျမာက္ လာၿပီ ဆိုရင္ ေရွ႕ဆက္ ရမယ့္ အေျခအေနက ပိုမို လြယ္ကူ သြားပါၿပီ။ ဒီထက္ ပိုၿပီးသာ လူမႈေရး အခ်ိတ္အဆက္ ေကာင္းၾကမယ္၊ စည္းလံုး ညီၫြတ္ ၾကမယ္ ဆိုရင္ အခုလက္ရွိ တည္ေထာင္ ထားၾကတဲ့ ဆိုရွယ္လ္ နက္ဝါ့ခ္ ဆိုက္ေတြ အားလံုးက တာဝန္ ရွိသူမ်ား ပူးေပါင္း ေဆြးေႏြးၿပီး လူငယ္ ေတြရဲ႕ အင္အားနဲ႔ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားတဲ့ စာေပ အႏုပညာ ပြဲမ်ိဳး ကိုေတာင္ စီစဥ္ ႏုိင္မယ့္ အေျခအေနေတြ ရွိပါတယ္။ အြန္လိုင္း မီဒီယာက လူမႈေရးရာ ဆိုက္ေတြမွာ ရွိတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ အားထုတ္ မႈနဲ႔ ဒီလို စာေပ အႏုပညာ ပြဲမ်ိဳးသာ က်င္းပ ႏုိင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းလိုက္ မလဲ။ ဒါဟာ ျမန္မာ စာေပ သမိုင္းမွာ မွတ္တိုင္ တစ္ခု ျဖစ္ႏုိင္သလို လူငယ္ ေတြရဲ႕ စာေပ အႏုပညာ အေပၚ ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုး ထားမႈ ကိုလည္း လက္ေတြ႕ အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပဳ ေဖာ္က်ဴး ၿပီးသား ျဖစ္ႏုိင္ ပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတာ ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါ ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အစဥ္ အဆက္ စာေပ အႏုပညာ ေလ့လာ လိုက္စား ၾကတဲ့ ေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ ေရွ႕က ေလးစား အားက် ခဲ့ရတဲ့ စာေရးဆရာ ႀကီးေတြရဲ႕ စာေပ၊ အေတြး အေခၚ ေတြကို ဖတ္႐ႈ ယူငင္ သံုးစြဲ ခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားရဲ႕ စာအုပ္ေပၚက ကေလာင္သြားေတြ အျပင္ သူတို႔ဟာ ျပင္ပ လူေနမႈ ဘဝမွာ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ၾကလဲ၊ စာဖတ္ ပရိသတ္ကို … ျပည္သူကို သူတို႔ ဘယ္လို အက်ိဳးျပဳ ခဲ့ၾကသလဲ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ လူမႈ ပတ္ဝန္းက်င္ ေသးေသးေလး ကေန ဆင့္ပြားၿပီး ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူ ျပည္သား ေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး အျမင္ေတြ အေပၚမွာ ရွိတဲ့ အျမင္အေတြး ေတြကို ဘယ္လို ေျပာင္းလဲ ခဲ့ၾကသလဲ၊ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲ ဖို႔အတြက္ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် ဘာေတြ ရင္းႏွီး ခဲ့ရသလဲ၊ ေပးဆပ္ ခဲ့ရ သလဲ၊ အနစ္နာ ခံခဲ့ရသလဲ ဆိုတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က တေစ့တေစာင္း ေလ့လာ အကဲခတ္ သင္ယူဖို႔ (တခါတေလမွာ) ေမ့ေလ်ာ့ ေနခဲ့ၾက တာပါပဲ။ အခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဟုတ္တုိင္း မွန္ရာ ေရးသား ေျပာဆိုရင္းနဲ႔ပဲ ေထာင္ေခ်ာက္ အခ်ိဳ႕နဲ႔ တိုးတိုက္ မိၿပီး၊ ပိုက္ကြန္ အခ်ိဳ႕နဲ႔ ၿငိစြန္းခဲ့ၿပီး တစ္ဘဝစာ နစ္မြန္း ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ၾက ရွာပါတယ္။
ဒီေတာ့ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ေရွ႕က စာေရးဆရာ၊ ဆရာမႀကီး တို႔ရဲ႕ စာေပ အႏုပညာေတြ အေပၚမွာသာ ေပ်ာ္ဝင္ ခံစားၿပီး၊ အဲဒီက ရရွိလာတဲ့ ပညာ ဗဟုသုတ၊ ရသေတြ အေပၚမွာပဲ နစ္ျမဳပ္သာယာၿပီး သူတို႔ရဲ႕ စာေပ အႏုပညာ အေမြ တစ္ခုတည္း ကိုပဲ လက္ခံ ရယူ ၾကမယ္ ဆိုရင္ တရားပါ့မလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္က သူတို႔ေနရာ ေရာက္တဲ့ အခါ သူတို႔ရဲ႕ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္မႈ ေတြကို ေလးစားေသာ အားျဖင့္၊ ဂုဏ္ျပဳေသာ အားျဖင့္ သူတို႔လို ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူ အက်ိဳးကို သယ္ပိုး ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ၾကရမယ္၊ အဲဒီ အေမြကိုပါ လက္ခံ ယူငင္ ရမယ္ (တစ္နည္းအားျဖင့္) ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္မႈ ေတြကို ပါဝင္လုပ္ကိုင္ ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အပါအဝင္ အျခားေသာ စာေရးသူ လူငယ္မ်ား အေနနဲ႔ “ကၽြန္ေတာ္တို႔၊ ကၽြန္မတို႔က စာပဲေရးတာ၊ ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားပါ၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ မပတ္သက္ပါ၊ ႏုိင္ငံေရး လံုးဝ မလုပ္ပါ” ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးကို မေျပာတဲ့၊ ေရွာင္လႊဲ ႏုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား ၾကရမွာပါ။ ႏုိင္ငံေရးကို ေရွာင္လႊဲတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ နဲ႔တကြ စာဖတ္ ပရိသတ္၊ ျပည္သူေတြ ကိုပါ မ်က္ႏွာလြဲ ခဲပစ္ လုပ္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရး ဆိုတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္မွ၊ သေဘာထား တင္းမာမွ၊ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႕ အစည္း ပါတီ ေတြမွာ ပါဝင္ လႈပ္ရွားမွ ႏုိင္ငံေရး လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရးသားတဲ့ စာေပေတြကေန၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာဆိုတဲ့ စကားေတြကေန အမွန္တရား၊ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး အႏွစ္သာရ ေတြကို ျပည္သူေတြ လက္ခံ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစား ႏုိင္မယ္၊ ျပဳလုပ္ ႏုိင္မယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူအေပၚ သစၥာရွိၿပီး တာဝန္ေက်တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ လိုက္ႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ ႏုိင္ငံေရးပါ။ ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္မႈ မရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေရး၊ ပါတီ အဖြဲ႕အစည္း ျပင္ပ ႏုိင္ငံေရး၊ သိမ္ေမြ႕ နက္နဲၿပီး အႏုပညာ ဆန္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး ပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေရွ႕က လူႀကီးေတြရဲ႕ စာေပ အေမြကို လက္ခံ ရယူမႈ အျပင္ သူတို႔ရဲ႕ လူမႈႏုိင္ငံေရး တိုးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ကိုပါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြက အေမြ ဆက္ခံ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ သိပ္ကို တန္ဖိုးရွိၿပီး အင္အား ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း လိႈင္းလံုးႀကီး တစ္ခု ျဖစ္ေပၚ လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ နိဂံုးခ်ဳပ္ ေျပာရရင္ ေသးငယ္တဲ့ လူမႈကြန္ယက္ ဝက္ဘ္ဆိုက္ ေလးေတြ ကေန တဆင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြ အားလံုးရဲ႕ စုစည္း ညီညြတ္မႈနဲ႔ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စာေပခ်စ္စိတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အႏုပညာ အယူအဆ ေတြကို အတည္ အတံ့ ေဖာ္ေဆာင္ ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင္းဆုျပဳရင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ “စာဆိုေတာ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္” ဂုဏ္ျပဳ ေဆာင္းပါး စာစုကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္ လိုက္ပါရေစ။
၂၈ - ဒီဇင္ဘာ - ၂၀၁၂
စာဆိုေတာ္ေန႔ အမွတ္တရ
↧
လူငယ္တို႔ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ရမည့္ လူမႈအေျချပဳ ကြန္ယက္၊ စာေပႏွင့္ နုိင္ငံေရးအႏုပညာ
↧