နတ္ေတာ္လသည္ ျမန္မာလမ်ားတြင္ နဝမေျမာက္လျဖစ္သည္ၿပီး မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူးကာလလည္းျဖစ္သည္။ ရာဥတုသာယာေသာကာလျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာတို႔၏ ရုိးရာပြဲ၊နတ္ပြဲမ်ား အလြန္စည္ကားေသာကာလလည္းျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္ျပကၡဒိန္တြင္ နိုဝင္ဘာ၊ဒီဇင္ဘာလမ်ားတြင္ က်ေရာက္ေလ့ရွိသည္။ ရာသီအားျဖင့္ ဓနုရာသီ၊စန္းယဥ္ေသာနကၡမွာ မိဂသီနကၡျဖစ္သည္။ ရာသီပန္းမ်ားမွာ သဇင္ပန္း၊ဂမုန္းပန္းတို႔ျဖစ္သည္။ နတ္ေတာ္လဟူေသာ ေဝါဟာရတြင္ 'နတ္'ဟူသည္ နာတပုဒ္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပါ႒ိသက္ေဝါဟာရျဖစ္သည္။ အဓိပၸါယ္ကား ကိုးကြယ္ရာဟု ဆိုလိုသည္။'ေတာ္'ဟူသည္ကား ေပါရာဏ စကားျဖစ္ၿပီး အရွင္သခင္၊ၾကီးကဲသူ၊ ျမင့္ျမတ္သူဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ျမန္မာစာေပတြင္ ရတနာသုံးပါးနွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မင္း၊မိဖုရားတို႔နွင့္ပတ္သတ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း သုံးစြဲေသာအခါ'ေတာ္'ကိုသုံးစြဲေလ့ရွိၾကသည္။
နတ္ေတာ္လဟူသည္ နတ္မင္းမ်ားကို ပူေဇာ္ေသာကာလျဖစ္သည္။ မဟာဂီရိနတ္ေမာင္နွမကို ပူေဇာ္ေသာပြဲမ်ား ေရွးအခါကျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေရွးအခါကနတ္ေတာ္လမွာ နတ္ပူေဇာ္ေသာပြဲျဖစ္သည္။ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၄၇ (1885)ခုနွစ္တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ နတ္ပူေဇာ္သည့္ရာသီပြဲမ်ား ဆိတ္သုဥ္းခဲ့သည္မွာ ၁၃၀၅ခုနွစ္တိုင္ေအာင္ျဖစ္သည္။ ၁၃၀၆ခုနွစ္သုိ႔ေရာက္ေသာအခါနတ္ေတာ္လအတြက္ ရာသီပြဲတစ္ခုထူးျခားစြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ယင္းပြဲေတာ္မွာ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ က်င္းပေနေသာ "စာဆိုေတာ္ပြဲ"ပင္ျဖစ္သည္။
စာဆိုပြဲေတာ္ဆိုသည္မွာ ဘုရင္ေခတ္က ထီးသုံးနန္းသုံးေဝါဟာရတစ္ခုျဖစ္သည္။ စာဆိုေတာ္ပြဲမျဖစ္ထြန္းမီ ျမန္မာစာေပနွင့္ပတ္သတ္၍ အထိမ္းမွတ္ေန႔တစ္ေန႔ရွိခဲ့သည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလြန္ထင္ရွားေသာ စာဆိုေတာ္ၾကီးဦးပုညကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဴေသာ ဦးပုညေန႔ပင္ျဖစ္သည္။ စာဆိုေတာ္ေန႔ပြဲေတာ္သည္ ဦးပုညေန႔နွင့္ ဆက္စပ္ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ဦးပုညေန႔ကို ျမစ္ဖ်ားခံလာသည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ပထမအႀကိမ္ စာဆိုေတာ္ပြဲကို 1944ခုနွစ္တြင္စတင္က်င္းပခဲ့သည္။ ၁၃၀၆ခုနတ္ေတာ္လဆန္း(၁)ရက္ေန႕ကို စာဆိုေတာ္ေန႔အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ စာေပအနုပညာအားလုံး ကိန္းဝပ္သည္သာမက ယဥ္ေက်းမႈ၏အသက္ေသြးျဖစ္ခဲ့သည္။ အလိမၼာစာမွာရွိဆိုတဲ့စကားအတိုင္း အသိပညာ ဥာဏ္ပညာထြန္းကေရး၊ဘဝတိုးတက္ေရးတို႔အတြက္ အဓိကက်သည္။ စာေပနွင့္လူမ်ိဳးခြဲျခား၍မရနိုင္ ၊ စာေပေပ်ာက္လွ်င္လူမ်ိဳးေပ်ာက္ေပမည္။ ေရွးေရွးေသာက်န္းျပဳစာဆိုအေက်ာ္အေမာ္မ်ား၊ ရဟန္းပညာရွိ လူပညာရွိမ်ားက ယဥ္ေက်းမႈအေမြနွစ္မ်ားကို ေရးသား၍ျမွပ္နွံခဲ့ၾကေပသည္။
ေရွးအခါကထင္ရွားေသာ စာဆိုမ်ားမွာ
သူတည္းတေယာက္ေကာင္းဘုိ႔ေရာက္မူ ” အစခီ်အမ်က္ေျဖလကၤကုိေရးသားခဲ့
ေသာ ပုဂံစာဆိုေတာ္ႀကီး အႏၱသူရိယအမတ္ႀကီးမွအစခ်ိီ၍ ------
ပုဂံ ပင္းယ ေတာင္ငူ အင္း၀ကုန္းေဘာင္ ေခာတ္အဆက္ဆက္တို႔တြင္ထင္ရွားခဲ့ေသာ
အခ်စ္ေရး၊အိမ္ေထာင္ေရး၊စီးပြါးေရး၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ပညာေရး၊အုပ္ခ်ုဳပ္ေရး၊
သာသနာေရး၊စသည္တုိ႔ကိုအခ်က္က်က် လမ္းညွြန္ျပသခဲ့ေသာေလာကနိတိက်မ္းမ်ား၊ကုိေရး
သားခဲ့သည့္ပင္းယေခတ္တြင္ထင္းရွာ းေက်ာ္ႀကားခဲ့ေသာစတုရၤဂဗလအမသားခဲ့သည့္ပင္းယေခတ္တြင္ထင္းရွာ းေက်ာ္ႀကားခဲ့ေသာစတုရၤဂဗလအမတ္ႀကီး---
ဟတၱိပါလာပ်ိဳ႔၊ စတၱဳဓမၼသာရပ်ိဳ႔၊ကုိးခန္းပ်ိဳ႔၊ကဗ်ာ၊ လကၤကာ၊ေမာ္ကြန္း၊ရတုနွင့္ဆုံးမစာမ်ားကို
ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ဘြယ္ေရးဘဲြ႔ခဲ့သည့္ အင္း၀ေခတ္စာဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္ႀကသည့္ေပေလးပင္
ရွင္ေလးပါးတြင္အပါအ၀င္ရွင္မဟာရဌသာရနွင့္ ရွင္ဟာသီလ၀ံသတုိ႔အား၄င္း ---
ေတာင္ငူ ေခာတ္စာဆိုေတာ္ နတ္ရွင္ေနာင္ လွိဳင္ထိပ္ေခါင္တင္ ၊ရေ၀ရွင္ေထြး
န၀ေဒး ၊ ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ ။ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ ။ လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသီလခံယူေဆာက္တည္ ရာတြင္ရြတ္ဆိုလ်က္ရွိေသာ ”အဟံဘေႏၱ ”
အစခ်ီသီလေတာင္းစာခ်ိဳးကိုေရးသားေပးခဲ့ေတာ္မူခဲ့သည့္ - ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္
ပါဠိ နိႆယ၊ စကာေျပ ၊ ကဗ်ာ ၊ သတ္ပုံက်မ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုေရးသားေတာ္မူခဲ့သည့္
( ဗုဓ္ အစ၊ ဗုဓ္အလယ္ ၊ ဗုဓ္အဆုံး ) ဟုေခၚစမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ စာေပတြင္အေတာ္ဆုံး
အတက္ဆုံး အသိဆုံးဟု ေက်ာ္ႀကားခဲ့သည္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆုိေတာ္ႀကီး ဆရာေတာ္
ဦးဗုဓ္
ကုန္းေဘာင္ေခာတ္စာဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္ႀကေသာ ဦးပုည ၊ ဦးႀကီး ၊ ဦးေႀကာ့ ။မယ္ေခြ
ဖုိးသူတာ္ဦးမင္း လူဦးမင္း ၊စသည္မ်ား
ခေလးလူႀကိီး ၊ေယာက်္ားမိန္းမ ရဟန္းရွင္လူတို႔၏နွဳတ္ဇ်ားတြင္အလြတ္ရေနေစသည့္
လြယ္သူေသာကဗ်ာကေလးမ်ားျဖင့္ သီကုးစပ္ဆိုထာေသာ သိဂၤါေလာ၀ါဒ ဆုံးမစာမ်ားကိုေရး
သားေတာ္မူခဲ့သည့္ သဂၤဇာဆရာေတာ္
ပိဋကတ္စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ဘာသာမ်ိဳးစုံကုိပါရရူေျမာက္ေအာင္တက္ေျမာက္ျပီး
အေရး အေဟာ အက်င့္ ဘတ္စုံထူးခ်ြန္၍ က်မ္းစာေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ဘုရားရွစ္ခုိး ၁၁ မ်ိဳး ၊
ေမာင္းေထာင္းေတး ၊ အံေတာ္သီခ်င္း ၊ ေဒြးခ်ိဳး ၊ ေလးခ်ိဳး ၊ ေတးထပ္ ၊ ရတုသံခ်ိဳ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံ
ငုိခ်င္းမွအစ ၊ ကဗ်ာမ်ိဳးစုံ ၊ နကၡက်မ္း ၊ ေဆးက်မ္း ၊ အဂၢရက်မ္းမ်ားနွင့္ စာေပ၀ါဒနာပါသူတို္င္း
လက္ကိုင္ထားရသည့္ မဟာသုတကာရီ ၊ မဃေဒ၀လကၤာတို႔ကိုေရးသားျပဳစုေတာ္မူခဲ့သည္
ကုိလုိနီေခာတ္စာဆို မန္လည္ဆရာေတာ္ -ဒီပနီက်မ္းစာအမ်ိုးမ်ိဳး ၊ ေမတၱာစာအမ်ိဳးမ်ိုး၊ဆုံးမ
စာအမ်ုိဳးမ်ိဳး ၊တုိ႔ကိုေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ -
အနာဂတ္သာသနာေရး ၊ ဘာသာေသြး ၊ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ ၊ ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ ၊
စသည့္က်မ္းစာအမိ်ဳးမ်ိဳးတုိ႔ကုိေရးသားခဲ့ျပီး ။ ဘာသာ ၊ သာသနာ ကိုအေျခခံမွစ၍ျမင့္တင္ေပး
ခဲ့ေသာ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ၊ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္
ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မွ သည္ ေခာတ္စမ္းျမန္မာစာေပကိုစတင္ခဲ့ေသာ သိပၸံေမာင္၀ ၊ ဆရာ
ေဇာ္ဂ်ီ ၊ မင္းသု၀ဏ္ ၊ ၂၀ ရာစု စာေရးဆရာမ်ား အားလုံးကုိ ျမန္မာမွဳ ျမန္မာ့အေမြအနွစ္
မ်ားကိုရင္းနွီးျမဳပ္နွံေပးႀကသူ မ်ားအျဖစ္သဇင္သင္း၍နွင္းေတြေ၀ေ သာစာဆုိေတာ္နတ္ေတာ္လ
တြင္ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ရင္းနွင့္ ကဗ်ာဆရာ ထီယု ၏ ကဗ်ာ ေလးျဖင့္နိဂုံခ်ဳပ္လုိက္ပါသည္
ပန္းလွသဇင္ ျပည္တခြင္၌
ေ၀လြင္ျပည့္သိပ္ အလွဖိတ္၍
ေဆာင္းရိပ္စံျမန္း သင္းထုံလြမ္းသည္
လန္ဆန္းပါသည့္ နတ္ေတာ္လ
ဤသည္ခ်ိန္ခါဒို႔ျပည္မွာကြယ္
စဥ္လာက်င္းပစာဆုိလဟု
စကားရည္ပဲြ ၊ က်ပမ္းပဲြနွင့္
ျပိဳင္ပဲြစာေပ ၊ က်င္းပေလ၏
ေရွးကစာဆုိ ထူးႀကည္ညုိ၍
စာဆုိသီရာ ေတးကဗ်ာကို
ေရြးကာသီဆိုႀကပါ၏
စာေပေရးရာစုံလင္စြာပင္
ေဟာကာေျပာႀက ေဆြးေႏြးႀကနွင့္
သုတေထြေထြရပါ၏
သက္ႀကီးစာဆိုဂုဏ္ျပဳႀကိဳလ်က္
စာဆိုေန႔မွာသိုက္ျမိ်ဳက္စြာပင္
က်န္းမာေစေႀကာင္းဆုမြန္ေတာင္းကာ
စုေပါင္းကန္ေတာ့ႀကပါ၏
စာေပဆု၀င္ ကေလာင္ရွင္ကို
ဂုဏ္တင္ထြန္းလင္း ခ်ီးျမွင့္ျခင္းျဖင့္
ဆုနွင္းသဘင္က်င္းပပါ၏
ေႀသာ္ --- ျပည္လူထုအက်ိဳးျပဳသည္႔
ေရွးရွဳစာေပအေထြေထြကို -ေခာတ္ေတြဆက္ဆက္ေရးသားလ်က္ျဖင့္
ထမ္းရြက္စဥ္လာ - ထိန္းသိမ္းလာေသာ ရွင္လူမ်ားကို
စာဆုိေတာ္ေန႔ ရက္ျမတ္ေန႔၀ယ္
ဦးညွြတ္ေကာ္ေရာ္ ကန္ေတာ့ပါသည္
ျမန္မာ နွင့္ စာေပအဒြန္႔ရွည္ေစေသာ္![]()
နတ္ေတာ္လဟူသည္ နတ္မင္းမ်ားကို ပူေဇာ္ေသာကာလျဖစ္သည္။ မဟာဂီရိနတ္ေမာင္နွမကို ပူေဇာ္ေသာပြဲမ်ား ေရွးအခါကျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေရွးအခါကနတ္ေတာ္လမွာ နတ္ပူေဇာ္ေသာပြဲျဖစ္သည္။ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၄၇ (1885)ခုနွစ္တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ နတ္ပူေဇာ္သည့္ရာသီပြဲမ်ား ဆိတ္သုဥ္းခဲ့သည္မွာ ၁၃၀၅ခုနွစ္တိုင္ေအာင္ျဖစ္သည္။ ၁၃၀၆ခုနွစ္သုိ႔ေရာက္ေသာအခါနတ္ေတာ္လအတြက္ ရာသီပြဲတစ္ခုထူးျခားစြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ယင္းပြဲေတာ္မွာ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ က်င္းပေနေသာ "စာဆိုေတာ္ပြဲ"ပင္ျဖစ္သည္။
စာဆိုပြဲေတာ္ဆိုသည္မွာ ဘုရင္ေခတ္က ထီးသုံးနန္းသုံးေဝါဟာရတစ္ခုျဖစ္သည္။ စာဆိုေတာ္ပြဲမျဖစ္ထြန္းမီ ျမန္မာစာေပနွင့္ပတ္သတ္၍ အထိမ္းမွတ္ေန႔တစ္ေန႔ရွိခဲ့သည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ အလြန္ထင္ရွားေသာ စာဆိုေတာ္ၾကီးဦးပုညကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဴေသာ ဦးပုညေန႔ပင္ျဖစ္သည္။ စာဆိုေတာ္ေန႔ပြဲေတာ္သည္ ဦးပုညေန႔နွင့္ ဆက္စပ္ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ဦးပုညေန႔ကို ျမစ္ဖ်ားခံလာသည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ပထမအႀကိမ္ စာဆိုေတာ္ပြဲကို 1944ခုနွစ္တြင္စတင္က်င္းပခဲ့သည္။ ၁၃၀၆ခုနတ္ေတာ္လဆန္း(၁)ရက္ေန႕ကို စာဆိုေတာ္ေန႔အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ စာေပအနုပညာအားလုံး ကိန္းဝပ္သည္သာမက ယဥ္ေက်းမႈ၏အသက္ေသြးျဖစ္ခဲ့သည္။ အလိမၼာစာမွာရွိဆိုတဲ့စကားအတိုင္း အသိပညာ ဥာဏ္ပညာထြန္းကေရး၊ဘဝတိုးတက္ေရးတို႔အတြက္ အဓိကက်သည္။ စာေပနွင့္လူမ်ိဳးခြဲျခား၍မရနိုင္ ၊ စာေပေပ်ာက္လွ်င္လူမ်ိဳးေပ်ာက္ေပမည္။ ေရွးေရွးေသာက်န္းျပဳစာဆိုအေက်ာ္အေမာ္မ်ား၊ ရဟန္းပညာရွိ လူပညာရွိမ်ားက ယဥ္ေက်းမႈအေမြနွစ္မ်ားကို ေရးသား၍ျမွပ္နွံခဲ့ၾကေပသည္။
ေရွးအခါကထင္ရွားေသာ စာဆိုမ်ားမွာ
သူတည္းတေယာက္ေကာင္းဘုိ႔ေရာက္မူ ” အစခီ်အမ်က္ေျဖလကၤကုိေရးသားခဲ့
ေသာ ပုဂံစာဆိုေတာ္ႀကီး အႏၱသူရိယအမတ္ႀကီးမွအစခ်ိီ၍ ------
ပုဂံ ပင္းယ ေတာင္ငူ အင္း၀ကုန္းေဘာင္ ေခာတ္အဆက္ဆက္တို႔တြင္ထင္ရွားခဲ့ေသာ
အခ်စ္ေရး၊အိမ္ေထာင္ေရး၊စီးပြါးေရး၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ပညာေရး၊အုပ္ခ်ုဳပ္ေရး၊
သာသနာေရး၊စသည္တုိ႔ကိုအခ်က္က်က် လမ္းညွြန္ျပသခဲ့ေသာေလာကနိတိက်မ္းမ်ား၊ကုိေရး
သားခဲ့သည့္ပင္းယေခတ္တြင္ထင္းရွာ းေက်ာ္ႀကားခဲ့ေသာစတုရၤဂဗလအမသားခဲ့သည့္ပင္းယေခတ္တြင္ထင္းရွာ းေက်ာ္ႀကားခဲ့ေသာစတုရၤဂဗလအမတ္ႀကီး---
ဟတၱိပါလာပ်ိဳ႔၊ စတၱဳဓမၼသာရပ်ိဳ႔၊ကုိးခန္းပ်ိဳ႔၊ကဗ်ာ၊ လကၤကာ၊ေမာ္ကြန္း၊ရတုနွင့္ဆုံးမစာမ်ားကို
ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ဘြယ္ေရးဘဲြ႔ခဲ့သည့္ အင္း၀ေခတ္စာဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္ႀကသည့္ေပေလးပင္
ရွင္ေလးပါးတြင္အပါအ၀င္ရွင္မဟာရဌသာရနွင့္ ရွင္ဟာသီလ၀ံသတုိ႔အား၄င္း ---
ေတာင္ငူ ေခာတ္စာဆိုေတာ္ နတ္ရွင္ေနာင္ လွိဳင္ထိပ္ေခါင္တင္ ၊ရေ၀ရွင္ေထြး
န၀ေဒး ၊ ျမ၀တီမင္းႀကီးဦးစ ။ ၀န္ႀကီးပေဒသရာဇာ ။ လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသီလခံယူေဆာက္တည္ ရာတြင္ရြတ္ဆိုလ်က္ရွိေသာ ”အဟံဘေႏၱ ”
အစခ်ီသီလေတာင္းစာခ်ိဳးကိုေရးသားေပးခဲ့ေတာ္မူခဲ့သည့္ - ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္
ပါဠိ နိႆယ၊ စကာေျပ ၊ ကဗ်ာ ၊ သတ္ပုံက်မ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုေရးသားေတာ္မူခဲ့သည့္
( ဗုဓ္ အစ၊ ဗုဓ္အလယ္ ၊ ဗုဓ္အဆုံး ) ဟုေခၚစမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ စာေပတြင္အေတာ္ဆုံး
အတက္ဆုံး အသိဆုံးဟု ေက်ာ္ႀကားခဲ့သည္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆုိေတာ္ႀကီး ဆရာေတာ္
ဦးဗုဓ္
ကုန္းေဘာင္ေခာတ္စာဆိုေတာ္မ်ားျဖစ္ႀကေသာ ဦးပုည ၊ ဦးႀကီး ၊ ဦးေႀကာ့ ။မယ္ေခြ
ဖုိးသူတာ္ဦးမင္း လူဦးမင္း ၊စသည္မ်ား
ခေလးလူႀကိီး ၊ေယာက်္ားမိန္းမ ရဟန္းရွင္လူတို႔၏နွဳတ္ဇ်ားတြင္အလြတ္ရေနေစသည့္
လြယ္သူေသာကဗ်ာကေလးမ်ားျဖင့္ သီကုးစပ္ဆိုထာေသာ သိဂၤါေလာ၀ါဒ ဆုံးမစာမ်ားကိုေရး
သားေတာ္မူခဲ့သည့္ သဂၤဇာဆရာေတာ္
ပိဋကတ္စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ဘာသာမ်ိဳးစုံကုိပါရရူေျမာက္ေအာင္တက္ေျမာက္ျပီး
အေရး အေဟာ အက်င့္ ဘတ္စုံထူးခ်ြန္၍ က်မ္းစာေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ဘုရားရွစ္ခုိး ၁၁ မ်ိဳး ၊
ေမာင္းေထာင္းေတး ၊ အံေတာ္သီခ်င္း ၊ ေဒြးခ်ိဳး ၊ ေလးခ်ိဳး ၊ ေတးထပ္ ၊ ရတုသံခ်ိဳ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံ
ငုိခ်င္းမွအစ ၊ ကဗ်ာမ်ိဳးစုံ ၊ နကၡက်မ္း ၊ ေဆးက်မ္း ၊ အဂၢရက်မ္းမ်ားနွင့္ စာေပ၀ါဒနာပါသူတို္င္း
လက္ကိုင္ထားရသည့္ မဟာသုတကာရီ ၊ မဃေဒ၀လကၤာတို႔ကိုေရးသားျပဳစုေတာ္မူခဲ့သည္
ကုိလုိနီေခာတ္စာဆို မန္လည္ဆရာေတာ္ -ဒီပနီက်မ္းစာအမ်ိုးမ်ိဳး ၊ ေမတၱာစာအမ်ိဳးမ်ိုး၊ဆုံးမ
စာအမ်ုိဳးမ်ိဳး ၊တုိ႔ကိုေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ -
အနာဂတ္သာသနာေရး ၊ ဘာသာေသြး ၊ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ ၊ ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ ၊
စသည့္က်မ္းစာအမိ်ဳးမ်ိဳးတုိ႔ကုိေရးသားခဲ့ျပီး ။ ဘာသာ ၊ သာသနာ ကိုအေျခခံမွစ၍ျမင့္တင္ေပး
ခဲ့ေသာ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ၊ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္
ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ မွ သည္ ေခာတ္စမ္းျမန္မာစာေပကိုစတင္ခဲ့ေသာ သိပၸံေမာင္၀ ၊ ဆရာ
ေဇာ္ဂ်ီ ၊ မင္းသု၀ဏ္ ၊ ၂၀ ရာစု စာေရးဆရာမ်ား အားလုံးကုိ ျမန္မာမွဳ ျမန္မာ့အေမြအနွစ္
မ်ားကိုရင္းနွီးျမဳပ္နွံေပးႀကသူ မ်ားအျဖစ္သဇင္သင္း၍နွင္းေတြေ၀ေ သာစာဆုိေတာ္နတ္ေတာ္လ
တြင္ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ရင္းနွင့္ ကဗ်ာဆရာ ထီယု ၏ ကဗ်ာ ေလးျဖင့္နိဂုံခ်ဳပ္လုိက္ပါသည္
ပန္းလွသဇင္ ျပည္တခြင္၌
ေ၀လြင္ျပည့္သိပ္ အလွဖိတ္၍
ေဆာင္းရိပ္စံျမန္း သင္းထုံလြမ္းသည္
လန္ဆန္းပါသည့္ နတ္ေတာ္လ
ဤသည္ခ်ိန္ခါဒို႔ျပည္မွာကြယ္
စဥ္လာက်င္းပစာဆုိလဟု
စကားရည္ပဲြ ၊ က်ပမ္းပဲြနွင့္
ျပိဳင္ပဲြစာေပ ၊ က်င္းပေလ၏
ေရွးကစာဆုိ ထူးႀကည္ညုိ၍
စာဆုိသီရာ ေတးကဗ်ာကို
ေရြးကာသီဆိုႀကပါ၏
စာေပေရးရာစုံလင္စြာပင္
ေဟာကာေျပာႀက ေဆြးေႏြးႀကနွင့္
သုတေထြေထြရပါ၏
သက္ႀကီးစာဆိုဂုဏ္ျပဳႀကိဳလ်က္
စာဆိုေန႔မွာသိုက္ျမိ်ဳက္စြာပင္
က်န္းမာေစေႀကာင္းဆုမြန္ေတာင္းကာ
စုေပါင္းကန္ေတာ့ႀကပါ၏
စာေပဆု၀င္ ကေလာင္ရွင္ကို
ဂုဏ္တင္ထြန္းလင္း ခ်ီးျမွင့္ျခင္းျဖင့္
ဆုနွင္းသဘင္က်င္းပပါ၏
ေႀသာ္ --- ျပည္လူထုအက်ိဳးျပဳသည္႔
ေရွးရွဳစာေပအေထြေထြကို -ေခာတ္ေတြဆက္ဆက္ေရးသားလ်က္ျဖင့္
ထမ္းရြက္စဥ္လာ - ထိန္းသိမ္းလာေသာ ရွင္လူမ်ားကို
စာဆုိေတာ္ေန႔ ရက္ျမတ္ေန႔၀ယ္
ဦးညွြတ္ေကာ္ေရာ္ ကန္ေတာ့ပါသည္
ျမန္မာ နွင့္ စာေပအဒြန္႔ရွည္ေစေသာ္