ဟိုတစ္ေန႔က သူငယ္ခ်င္းတစ္စုနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပင္မွာ ေကာ္ဖီသြားေသာက္တယ္။ သံေယာဇဥ္မွာမထိုင္ခ်င္တာနဲ႔ ဂန၀င္မွာသြားထိုင္ၿပီးေကာ္ဖီေသာက္ၾကတယ္ေပါ့။
ဇာတ္လမ္းကအဲဒီမွာစတာပါပဲ။
ဂန္န၀င္ရဲ႕ေဘးမွာ ဂေဟေဆာ္ေနတဲ့ထြန္စက္တစ္စီးအေၾကာင္းပါ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္(၁)က
``ဟိုမွာၾကည့္လိုက္ အိန္ဒိယ-ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရးအတြက္ အိန္ဒိယက ေပးထားတဲ့ထြန္စက္တဲ။ အကုန္လံုးဒီဂ်စ္တယ္ပဲ။``
``ဟုတ္တယ္``
ဆိုၿပီးေထာက္ခံလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္က
`` အဲဒီထြန္စက္ေတြကို တို႔သမတေတာင္ျမင္ဖူးမွာမဟုတ္ဘူးကြ``ဒါကငါတို႔နယ္စပ္တမူးၿမိဳ႕ေလးပဲရတာ´´လို႔ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ဒါကို ကၽြန္ေတာ္က
`` ေအးကြာ ၊ ဒါနဲ႕ အဲဒါကို ငါတို႔ေတြက ၀မ္းသာရမွာလားဟင္၊ ဂုဏ္ယူရမွာလားဟင္လို႔ ေမးခြန္ထုတ္လိုက္ေတာ့
ဘာျပန္ေျပာတယ္မ်ားထင္သလဲ။
`` ေအးအဲဒါကေတာ့ မင္းဟာမင္းစဥ္းစား။ငါေျပာမယ္။အဲဒါ အိန္ဒိယက ငါတို႔ျမန္မာေတြကို ႏွိမ္ခ်င္လို႔ေပးတာ။ ငါတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္စက္မႈဇုန္ကထုတ္တဲ့ကားကေကာင္းတယ္လို႔ၾကားဖူးသလဲ။၏
ငါ့မွာျဖင့္ ကေလးစက္မႈဇုန္ဆိုလို႔သြားၾကည့္ပါတယ္။၀ပ္ေရွ႕ေတြပဲတန္းစီထားတာေတြ႔ရတယ္။ဘာထုတ္လုပ္တဲ့စက္မွမရွိဘူး
သူမ်ားႏိုင္ငံကကိုယ္တိုင္ထုတ္တယ္။ကိုယ္တိုင္ေမာင္းၾကည့္လို႔အားရမွ ေစ်းကြက္ကိုတင္ေရာင္းတာကြ``တဲ့။
ေကာင္းေရာ။
သူငယ္ခ်င္းေတြကေရာ ၀မ္းသာမွာလား၀မ္းနည္းမွာလား