တစ္ခါတုန္းက လူတစ္ေယာက္မွာ ျမည္းႏွစ္ေကာင္ရွိပါတယ္.. အဲဒီျမည္းႏွစ္ေကာင္ကို နံမည္ေပးရမယ္ဆိုရင္ ပထမျမည္းကို ေမာင္နီလို႕ နံမည္ေပးျပီး ဒုတိယျမည္းကိုေတာ႔ ေမာင္ျဖဴလို႔ နံမည္ေပးလိုက္ပါမယ္။ ေမာင္နီဟာ အလုပ္ကို အလြန္ၾကိဳးစားျပီး သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေမာင္ျဖဴဆိုတဲ႔ျမည္းထက္ သာခ်င္တဲ႕စိတ္၊ ယွဥ္ျပိဳင္လိုတဲ႔စိတ္၊ သူ႕သခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးတာကို ခံခ်င္တဲ႕စိတ္ေတြ အျမဲ ရွိပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႔လည္း ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ခိုင္းေစသမွ် အလုပ္ေတြကို ေမာင္နီဟာ ေမာင္ျဖဴထက္ကို တက္တက္ၾကြၾကြ အားၾကိဳးမာန္တက္ လုပ္သလို၊ ကုန္စည္စလွယ္ေတြ သယ္ပိုးၾကျပန္ေတာ႔လည္း ဘယ္ေလာက္ေလးပင္တဲ႔ ကုန္ပစၥည္းေတြ သယ္ပိုးထားရသည္ျဖစ္ေစ ေမာင္ျဖဴထက္ကို ေရွ႕ကို ေျခလွမ္းေတြ သာေနေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး အျမန္ဆံုး ႏႈန္ထားေတြနဲ႔ အေရွ႕ကို ေလွ်ာက္ေလ႔ရွိပါတယ္။
ဘာမွ မသိရွာတဲ႕ ေမာင္ျဖဴကေတာ႔ ေျခလွမ္းေတြကို သာမန္ႏႈန္းအတိုင္းဘဲ ပံုမွန္လွမ္းသလို သူသယ္ပိုးႏိုင္တဲ႕ အတိုင္းအတာအတြင္းမွာဘဲ ကုန္ေတြကို သယ္ေဆာင္ေလ႔ရွိပါတယ္.. စိတ္ထဲမွာ သူ႕သခင္ဆီက မ်က္ႏွာသာရဖို႕ ဘယ္လိုလုပ္မယ္လို႔ မစဥ္းစားမိသလို၊ အေတြးမ်ားမ်ားလည္း ေတြးေလ႔မရွိဘဲ ပံုမွန္အတိုင္းသာ သူလုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ေနတတ္သူက ေမာင္ျဖဴပါ။ ေမာင္နီကေတာ႕ ကုန္ပစၥည္းေတြကိုလည္း အမ်ားၾကီးသယ္သလို ေျခလွမ္းကိုလည္း အေျပးတစ္ပိုင္း သြက္လက္စြာ လွမ္းေလ႕ရွိပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ျမည္းႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ မတူညီတဲ႕ အလုပ္လုပ္ပံုကို အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႕ သခင္ျဖစ္သူက သတိထားမိလာပါတယ္.. အဲဒီေတာ႔ အလုပ္ကို ပံုမွန္သာ လုပ္ေလ႔ရွိတဲ႕ ျမည္း ေမာင္ျဖဴကို ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူက အျပစ္ျမင္လာပါတယ္.. ေမာင္နီလုိဘဲ အလုပ္ကို တက္တက္ၾကြၾကြလုပ္ဖို႕၊ ကုန္ေတြသယ္ပိုးျပီး ေျခလွမ္းျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ဖို႕ ေအာ္ဟစ္ ဆူပူတတ္လာတယ္.. ပံုမွန္ေျခလွမ္း လွမ္းေနတဲ႔ ေမာင္ျဖဴကို ေႏွးတယ္၊ ေမာင္နီက ပိုျပီး အလုပ္လုပ္တယ္ ဆိုျပီး ၾကိမ္လံုးေတြနဲ႔ ရိုက္ႏွက္ အျပစ္ေပးျပီး ေျခလွမ္းျမန္လာဖို႕၊ အလုပ္ပိုၾကိဳးစားဖို႔ သူ႕သခင္က ဖိအားေပးပါတယ္္။ ဒီလိုနဲ႔ ေမာင္ျဖဴဟာ ၾကိမ္လံုးနဲ႕ အျမဲတမ္း အရိုက္ခံ၊ ေအာ္ဟစ္ခံေနရပါေတာ႔တယ္..
တစ္ရက္ေတာ႔ အလုပ္နားၾကတဲ႕ည ေမာင္နီနဲ႕ ႏွစ္ေကာင္သား ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႔ရခ်ိန္မွာ ေမာင္ျဖဴဟာ မ်က္ရည္ေတြက်ျပီး “ သူငယ္ခ်င္းေမာင္နီေရ ဒီအလုပ္မွာ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ေနမလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႕ တစ္ေယာက္ထက္ တစ္ေယာက္ သာခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ ေမြးေနမလဲကြာ။ သယ္စရာရွိတဲ႔ကုန္ေတြကို ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္သား ညီညီမွ်မွ် သယ္ယူၾကျပီး ငါတို႔လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အတိုင္းအတာအတြင္းကေန ငါတို႔လွမ္းႏိုင္တဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ေလွ်ာက္ၾကျပီး တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ၾကရေအာင္ေလ၊ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာထက္ ပိုျပီးလုပ္ေပးလို႔ေရာ ငါတို႔သခင္က ငါတို႕ကို ဘာမွ ပိုျပီး သိတတ္မွာမဟုတ္ဘူး.. ငါတို႔အတြက္ ဘာအက်ိဳးခံစားခြင္႔မွ ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ငါတို႔သာ မတန္တဆ ပင္ပန္းၾကဖို႕သာ ရွိတယ္.” လို႕ ေျပာဆိုတိုင္ပင္ပါတယ္.. ေမာင္နီကေတာ႕ ေမာင္ျဖဴေျပာတာကို နားေထာင္ေနေပမဲ႕ ဘာမွ တုံ႔ျပန္ေျပာဆိုျခင္း မရွိပါဘူး။
ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္လို႔ ကုန္ပစၥည္းေတြ သယ္ၾကတဲ႔အခါ ေမာင္နီဟာ အခါတိုင္းသယ္တဲ႔ႏႈန္းထက္ ပိုျပီး ပစၥည္းေတြကို သယ္တဲ႕အျပင္ ပိုျပီး သယ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျပတဲ႕အေနနဲ႕ ခါတိုင္းထက္ေတာင္ အေျပးကေလး ေလွ်ာက္သြားပါေသးတယ္.. ဒီေတာ႔ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူက ပံုမွန္သာ သြားေနတဲ႔ေမာင္ျဖဴကို ပိုျပီး စိတ္ဆိုး ေဒါသေတြထြက္ျပန္ပါတယ္.. ရိုက္ႏွက္ျပန္ပါတယ္.. ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ျပန္ေတာ႔ ေမာင္နီေရာ ေမာင္ျဖဴရဲ႕ ေက်ာေပၚကိုေရာ ပစၥည္းေတြ ခါတိုင္းထက္ ပိုျပီး ထပ္တင္ေပးျပန္ပါတယ္.. ေမာင္နီကေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း အေရွ႕ကေန ျမန္သထက္ျမန္ေအာင္ ေလွ်ာက္ေနေပမဲ႔ ေမာင္ျဖဴကေတာ႔ မ်ားလြန္းလွတဲ႔ ကုန္စည္စလွယ္ေတြေၾကာင္႔ အရင္ကေလာက္ေတာင္ မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္.. ဒါကိုၾကည္႔ျပီး ျမည္းပိုင္ရွင္ဟာ ေမာင္ျဖဴ႕ကို ေဒါသထြက္လြန္းတဲ႕အတြက္ ရက္ရက္စက္စက္ ရိုက္ႏွက္ျပီး ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ဖို႕ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆို ၾကိမ္းေမာင္းပါတယ္.. ဒါေပမဲ႔ ေမာင္ျဖဴက ဘယ္လိုမွ ျမန္ျမန္မေလွ်ာက္ႏိုင္သလို သယ္ရတဲ႔ပစၥည္းေတြ မ်ားလြန္းေလးလြန္းလို႔ ေျခလွမ္းေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနရပါတယ္.. ပိုပိုျပီး ေဒါသထြက္လာတဲ႔ ျမည္းပိုင္ရွင္ဟာ ေမာင္ျဖဴျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ဖို႕ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ ရိုက္ႏွက္ ကန္ေက်ာက္ပါေတာ႕တယ္.. ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ျမည္းပိုင္ရွင္ရဲ႔ ႏွိပ္စက္မႈကိုဘယ္လိုမွ မခံႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ေမာင္ျဖဴဟာ ေျမျပင္ေပၚမွာ လဲက် ေသဆံုးသြားပါေတာ႕တယ္..
ယခုအခါမွာ ျပိဳင္ဘက္မရွိေတာ႔ျပီျဖစ္တဲ႕ ေမာင္နီဟာ သူ႕သခင္ေတာ႔ သူကို ပိုျပီး အားထားေတာ႕မွာဘဲ ဆိုတဲ႕စိတ္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္စြာ ကုန္စည္ေတြကို သယ္ပိုးပါတယ္.. ျမန္သထက္ျမန္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားေလွ်ာက္သလို ကုန္ေတြကိုလည္း မ်ားႏိုင္သမွ် မ်ားမ်ားသယ္ေပးပါတယ္.. ဒါေပမဲ႔ သူ႔သခင္က ေသသြားတဲ႕ ေမာင္ျဖဴအစားပါ ပစၥည္းေတြကို ႏွစ္ေကာင္စာ သယ္ယူခိုင္းပါတယ္.. ေန႔စဥ္ မတန္တဆ ကုန္ပစၥည္းေတြ သယ္ယူရတဲ႕အျပင္ ကုန္ေတြမ်ားလို႔ ပင္ပန္းလြန္းတာေၾကာင္႔ အေျပးသြားေနတဲ႔ ေျခလွမ္းေလးေတြက မလွမ္းႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ပံုမွန္အတိုင္း လွမ္းလိုက္ရင္ေတာင္ ျမည္းပိုင္ရွင္က ေမာင္နီ႔ကို အလုပ္မွာ ခိုကပ္တယ္… အရင္လို အလုပ္ကို မၾကိဳးစားဘူးဆိုျပီး ျမည္တြန္ေတာက္တီးကာ ရိုက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕ ကုန္ေတြကို ေန႔စဥ္ မတန္တဆ သယ္ပိုးလာရတဲ႕ ေမာင္နီဟာ ျမည္းပိုင္ရွင္ စိတ္ေက်နပ္ေလာက္တဲ႕ အတိုင္းအတာကိုေရာက္ေအာင္ မသယ္ပိုးႏိုင္ဘူးဆိုျပီး ပိုင္ရွင္ႏွိပ္စက္သမွ်ကိုလည္း ခံရရွာပါတယ္..
အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ႔ ျမည္းပိုင္ရွင္ ရိုက္ႏွက္ ႏွိပ္စက္ ကန္ေက်ာက္တာေတြေၾကာင္႔ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႕ ျဖစ္လာတဲ႕အျပင္ ကုန္ေတြအမ်ားအျပား သယ္ရလုိ႔ ပင္ပန္းလြန္းတဲ႕ ဒဏ္ေတြဖိစီးျပီး အားနည္းပိန္ခ်ံဳးကာ ခ်ိနဲ႕လာေတာ႔တယ္.. သူတတ္ႏုိင္တဲ႕ အင္အားနဲ႕ ကုန္ေတြကို သယ္ပိုးေပမဲ႔ လိုခ်င္ေလာဘၾကီးလွတဲ႔ ျမည္းပိုင္ရွင္ရဲ႕ စိတ္ေက်နပ္မႈရေအာင္ ဘယ္လိုမွ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ႕တာေၾကာင္႔ ျမည္းပိုင္ရွင္က ေဒါသေတြထြက္ျပီး ေမာင္နီရဲ႕အျမီးကိုမီးနဲ႔ရိႈ႔၊ အေရျပားကို လွီးဆြ၊ အသားကို ဓါးနဲ႕ထိုး စသျဖင္႕ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ျမည္းကို ျမန္ျမန္သြားေအာင္ ၾကိဳးစားျပန္ပါတယ္.. ပိုင္ရွင္က ဘယ္လိုဘဲ ႏွိပ္စက္ခိုင္းေစေပမဲ႔ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ခ်ိနဲ႔ေနျပီျဖစ္တဲ႔ ေမာင္နီမွာ အရင္ႏႈန္းထားအတိုင္း ဘယ္လိုမွ အလုပ္လုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ႔ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ေဒါသေရာ ေလာဘပါၾကီးလြန္းတဲ႕ ျမည္းပိုင္ရွင္ဟာ ေမာင္နီ႔ကို သတ္ပစ္လိုက္ျပီး တစ္ျခား ျမည္းအသစ္တစ္ေကာင္ ၀ယ္ယူဖို႔ လိုက္ရွာပါေတာ႔တယ္။
ဒီပံုျပင္ေလးဖတ္ျပီး စဥ္းစားမိတာက ကၽြန္မတို႔ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ ေမာင္နီလို လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ မၾကာခဏ ၾကံဳေတြ႔ဖူးၾကမွာပါေနာ္။ သူေဌးလို အလုပ္ရွင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာသာရဖို႕အေရး သူေဌးေရွ႕မွာမွ အလုပ္ကို ၾကိဳးစားလုပ္ျပသူေတြ၊ အခ်င္းခ်င္း ေျခခံထိုးတတ္သူမ်ိဳးေတြ၊ သူေဌးကိုဖားျပီး ေအာက္က ၀န္ထမ္းေတြကို ဖိနင္းတတ္သူေတြ၊ ကိုယ္သိတာ ကိုယ္တတ္တာေတြကို သို၀ွက္သိမ္းဆည္းျပီး လက္တြဲေခၚဖို႔စိတ္ကူးမရွိဘဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္စြာ တစ္ေယာက္တည္း နာမည္ေကာင္း ရလိုသူေတြ၊ အျခားသူကို မေကာင္းျမင္ေစဖို႔အတြက္ အလုပ္ပိုၾကိဳးစား လုပ္ျပတတ္သူေတြအမ်ားၾကီး ရွိတတ္ၾကပါတယ္.. ျမည္းပိုင္ရွင္နဲ႔တူေသာ သူေဌးေတြကေတာ႔ ၀န္ထမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေပမဲ႕ အသိအမွတ္မျပဳတတ္သူေတြ၊ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိႏိုင္တာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတတ္ၾကပါတယ္.. ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ေစ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ ၾကံဳတဲ႕အခ်ိန္မွာ အရာရာကို သင္ခန္းစာယူျပီး သူတို႔ေနရာမွာ ကိုယ္သာေရာက္လာခဲ႕မယ္ဆိုရင္ သူတို႔လို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး မထားမိေအာင္ သင္ခန္းစာ ယူထားတတ္ဖို႔လုိတယ္လို႔ အေတြးေတြနဲ႔ စဥ္းစားမိပါတယ္..
တစ္ခါတစ္ေလမွာေတာ႔ အျခားသူနဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ျငင္းပယ္လို႔ခက္တာေၾကာင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အားနာလို႔ေသာ္လည္းေကာင္း မတန္တဆအလုပ္ကို လက္ခံျပီး လုပ္ရတဲ႕အခါမ်ိဳးေတြ၊ ကိုယ္ မႏိုင္မနင္း ျဖစ္တဲ႔အထိ အလုပ္ကို လုပ္ေပးရတဲ႕ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ၾကံဳေတြ႔လာႏိုင္ပါေသးတယ္.. အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ ကိုယ္မႏိုင္တဲ႔၀န္ကို အားနာစိတ္နဲ႕ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မႏိုင္မွန္းသိရက္နဲ႕ သူေဌးျငိဳျငင္မွာ စိုး၍ေသာ္လည္းေကာင္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ လုပ္ေပးေနရေပမဲ႔ ကိုယ္႔အတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးၾကီးမားျပီး စိတ္ေသာက မ်ားရသလို၊ ပူပန္မႈေတြ၊ ဖိအားေတြလည္း ၾကံဳေတြ႔လာရတတ္ပါတယ္.. အဲဒီခ်ိန္မွာ မိမိကိုယ္ကို ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားဖို႕ လိုတာက ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေပးရျခင္းအတြက္ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရပါရဲ႕လား၊ ကိုယ္႕အတြက္ေရာ ပညာေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥစၥာေသာ္လည္းေကာင္း က်န္ပါရဲ႕လား။ သင္႔သူေဌးကေရာ သင္လုပ္ေပးတဲ႔ အေကာင္းဆံုး စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြကို အသိအမွတ္ျပဳပါရဲ႕လား။ ျမည္းႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္လို အလုိေလာဘၾကီးစြာနဲ႔ လုပ္ေပးသမွ်ကို အေကာင္းမျမင္ မေက်နပ္ႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ေနခဲ႔ျပီလား။ ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ ဒီမတန္တဆအလုပ္ကို ျငင္းဖို႔အားနာျပီး လုပ္ေပးရျခင္းအတြက္ ကိုယ္႔မွာ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးၾကီး သက္သက္ တစ္ခုလို မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေစခဲ႔တယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတစ္ပါးကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ၊ သူတစ္ပါးနစ္နာေစဖို႔ သက္သက္ေၾကာင္႔ မတန္တဆ မႏိုင္၀န္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ႔ အလုပ္တစ္ခုကို လက္ခံခဲ႔ျခင္းသာ ဆိုခဲ႔ရင္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ဖို႔ ျပန္စဥ္းစားဖို႔ေတာ႔ လိုေနျပီလို႔ ထင္ပါတယ္ေနာ္။
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)မွ
ႏွစ္သက္မိေသာစာစုေလးမို႕တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္