"ဦးေလးဘာလုပ္ေနတာလဲလာေလ"
"လာပါၿပီငါတူရာ"
"ဟုိမွာကုိဖုိးေက်ာ္တုိ ့ေစာင့္တာၾကာၿပီ"
"ေအးလာပါၿပီနည္းနည္းပါးပါးၿပင္ေနတာပါ"
'လာပါဦးေလရာ"
"မင္ဟာဟုတ္ပမလားကြာကာလာအုိေကခန္းမၾကင္ယာရွာတာ"
တကယ္ေတာ့ကာလာအုိေကခန္းဆုိတာဒီေရာက္မွၾကားဖူးတာပါဒါေၾကာင့္လဲ
မယုံမရဲေမးမိၿခင္းပါ။
ဒီလုိနွင့္ကာလာအုိေကခန္းမဆီထြက္လာခဲ့ပါၿပီလမ္းေရာက္ေတာ့လမ္းေဘးအရက္ဆုိင္ေလး
ေတြ ့ေလေတာ့
"ေနဦးကြာတစ္ခြက္ေလာက္ဝင္ဆြဲဦးမယ္"
ေၿပာေၿပာဆုိဆုိႏွင့္က်ေနာ္အရက္ဆုိင္ေလးထဲသုိ ့ဝင္လုိက္သည္။
ေနာက္ကဖုိးေက်ာ္။ဇင္ကုိ၊မုိးဝင္း၊ေအာင္ေအာင္တုိ ့လဲဆုိင္ထဲေရာက္လာၿပီ
"အရက္တစ္ပုလင္းေပးေဟ့"
"ဟာကုိေခတ္တစ္ပုလင္းမ်ားတာေပါ့"
ဖုိးေက်ာ္ကဝင္ေၿပာလုိက္ေတာ့က်ေနာ္ကလဲ
"ရဲေဆးေလကြာ"
"ဟုိေရာက္ရင္ဘီယာေသာက္ဦးမွာေနာ္"
"ေသာက္ပါေစဖုိးေက်ာ္ရာကုိေခတ္ကေရသာေသာက္ရင္မဝင္တာအရက္ဆုိအသာေလး"
ဇင္ကုိကပါဝင္ကစ္ေလၿပီေၿပာမယ္သာေၿပာတယ္ေရသာႏွစ္ခြက္ေလာက္ဆုိနင့္ေနတာအရက္ဆုိနင့္ဘူးဗ်
အရက္ဆုိင္ရွင္ကလဲပုလင္းေလးလာခ်ၿပီမုိ ့တစ္ခြက္အရင္ဆုံးကစ္လုိက္သည္။
က်ေနာ္ေသာက္ေတာ့ေနာက္လူေတြလဲဆြဲၿပီေပါ့ဒီလုိနဲ ့ဆုိင္ကၿပန္ထြက္ေတာ့
ငါးေယာက္သာအေတာ္ေလးမွန္ၿပီေလကာလာအုုိေကခန္းမဆီကုိေၿခတက္ေတာ့တာပဲ
ကာလာအုိေကခန္းမေရာက္ေတာ့မီးေရာင္စုံၾကားပန္းကေလးမ်ားလန္းေနတာပ
အားက်စရာေလးမူးေနေသာမ်က္စိပြင့္လာၿပီေလ.။
"ေၾသာ္တဏွာရာဂေတာ္ေတာ္စြမ္းပလားေနာ္"
က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲၿပဳံးေနေတာ့ဟုိေကာင္ေတြကဘာလဲဆု္ိတဲ့သေဘာနဲ ့မ်က္ရိပ္ၿပသည္။
ေအာင္ေအာင္ကေတာ့ခင္သူဇာနဲ ့သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြကုိက်ေနာ္တုိ ့ခန္းထဲေခၚေလၿပီ
'ကဲဦးေလေခတ္ကုိယ္ၾကဳိက္တာကုိေခၚ"
"ေၾသာ္အဲလုိလား"
"ေဟ့စားပြဲထုိးလာစမ္း"
က်ေနာ္ေခၚလုိက္ေတာ့စားပြဲထုိးေလးေရာက္လာၿပီး
"ဘာအလုိရွိပါသလဲအကုိ"
"ဒီဆုိင္မွာအေခ်ာဆုံးအလွဆုံးတစ္ေယာက္ေခၚခဲ့"
"ဆုိင္မွာလူကအကုန္နီးပါးၿဖစ္ေနၿပီအကုိ"
"ေဟဒါဆုိတစ္ေယာက္မွမက်န္ေတာ့ဘူးလား"
အံ့ၾသသင့္စြာက်ေနာ္ေမးလုိက္ေတာ့ေကာင္ေလးက
"မုိးၿမင့္ထက္တစ္ေယာက္ေတာ့က်န္ေသးတယ္အကုိ"
"ဒါဆုိလဲရွိတဲ့တစ္ေယာက္ေခၚခဲ့ကြာ"
က်ေနာ္ေၿပာလုိက္ေတာ့စားပြဲထုိးေကာင္ေလးထြက္သြားၿပီးခဏၾကာေတာ့ေရာက္လာပါၿပီ
မုိးၿမင့္ထက္ဆုိတဲ့ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာကေလးေထာင္မ်က္ႏွာ ဆံပင္ကပါးပါး
အရပ္ပုပု ဆက္ေၿပာေတာ့ဘူးေတြးၾကည့္ေတာ့ ဒါလားမုိးထက္ၿမင့္
နာမည္နဲ ့လူနဲ ့ကလားလားမွမဆုိင္က်ေနာ္စိတ္ထဲေၿပာရင္က
"ဟူးးးးးးးးး"
သက္ၿပင္းရွည္တခုခ်ရင္းဘီယာႏွစ္ခြက္ေလာက္ဆက္ေသာက္လုိက္ေတာ့
လူမွန္းသူမွန္းမသိေတာ့ဘူးေလလူလဲေတာ္ေတာ္ေထြသြားသည္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြေပးစမ္းမုိက္ထည့္စမ္းတြံ ့ေတးသိန္းတန္"
က်ေနာ္ေၿပာၿပီးစသီခ်င္းဆုိကတည္းဘာမွန္းမသိတာအိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ့အထိေခါင္းကမေထာင္နဳိင္ေသးဘူး
မနက္ခင္းအာရုဦးအလင္းေရာင္နဲ ့အတူင်က္ကေလးတုိ ့ေတးဆုိသံၾကားမွ
က်ေနာ္အိပ္ယာကနုိးတယ္ညကအရွိန္ေၾကာင့္ေခါင္းေတြအရမ္းကုိက္ေနၿပီး
ဘာမွစဥ္းစားမရေတာ့ဘူးညကဘာေတြၿဖစ္ခဲ့လဲေပါ့
က်ေနာ္လဲေနာက္ဆုိအရက္မေသာက္ေတာ့ဘူးလု္ိ ့ဆုံးၿဖတ္ခ်လုိက္ေတာ့သည္။
ညကလူမွန္းသူမွန္းမသိတဲ့အၿဖစ္ေၾကာင့္ေလေနာက္ဘယ္ေသာက္မလဲေရွ ့ေသာက္မွာေလ
"ဦးေလေခတ္ေတာ္ေတာ္ဆုိးတာပဲဗ်ာညကမုိးထက္ၿမင့္ခမ်ာဟုိေၿပးဒီေၿပးနဲ ့"
"ေဟ....ငါဘာလုပ္လုိ ့လဲ"
"ဟုတ္တယ္ေလကုိေခတ္ရာညကပုဆုိးၾကီးလည္ပင္းသုိင္းၿပီးမုိးထက္ၿမင့္ကုိလုိက္ဖမ္းေနတာေလ"
"ေဟငါကဒီရုပ္ၾကီးကုိဟုတ္ပမလားကြာ"
"ဟုတ္ပမလားလုပ္မေနနဲ ့ညကေတာ္ေတာ္သရုပ္ပ်က္တယ္ကုိေခတ္ကုိလုိက္ဆြဲရင္းဒူးေတာင္ၿပဲတယ္"
မုိးဝင္ကပါေၿပာေနတာ့မယုံခ်င္ယုံခ်င္ယုံရေတာ့မည္ကုိကလဲဘာၿဖစ္မွန္းမွမသိတာကုိ
"ကဲလာပါမနက္ခင္ေစ်းလမ္းေလွ်ာက္ရေအာင္"
က်ေနာ္တုိ ့ငါးေယာက္ေအာင္ေအာင္ဖိတ္ေခၚမွဳ ့ကုိလက္ခံရင္မနက္ခင္းေစ်းေလးကုိလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာသည္။
ေစ်းေလးကၿပန္က်ေစ်းေလးပါဆင္းရဲသားလူတန္းစားေတြသာဝယ္ေရာင္ခ်မ္းေသာေစ်းေလေပါ့
"ကုိထြဋ္ေခါင္...........ကုိထြဋ္ေခါင္ေက်ာ္"
ဘယ္သူကုိေခၚတာလဲမသိအသံကေတာ့ဆက္တုိက္ပဲေလေခၚေနေသာ
ေကာင္မေလးကက်ေနာ္တုိ ့အနားအေရာက္က်ေနာ္ကုိလက္နဲ ့ပုတ္ရင္းက
"ကုိထြဋ္ေခါင္ေက်ာ္ကေမ့တက္တယ္ေနာ္"
ဒီေတာ့မွက်ေနာ္ေၿပာမွန္းသိလုိက္ရေလၿပီညကအေၾကာင္းၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
သူနာမည္မုိးထက္ၿမင့္ေၿပာေတာ့က်ေနာ္လဲသူရုပ္သူေရနဲ ့ေတာင္မုိးထက္ၿမင့္ေသးရင္
က်ေနာ္ကလဲထြဋ္ေခါင္ေက်ာ္လုိက္တာေပါ့
"ေက်းဇူးပဲကုိထြဋ္ေခါင္ေက်ာ္ေရအိမ္ေစ်းဖုိးေလးရတုန္းေစ်းသြားဝယ္လုိက္ဦးမယ္ေနာ္"
ေၾသာ္ဘဝမွာထမင္းတစ္နပ္အတြက္ခႏၶာကုိယ္ဗန္းၿပဝမ္းစာရွာေနရေသာမိန္းကေလးေတြ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနၿပီလဲလုိ ့ေတြ းရင္းက်န္ခဲ့ပါေတာသည္။
ႏွစ္ၿဖာသုခခ်မ္းသာၾကပါေစ.....ေခတ္သစ္မင္းနႏၵာ