ေမေမႏွလံုးသားထဲက သားအတြက္ေနရာေလး ( ၀ထၳဳတို)
*ဂြမ္ …………..*
*ဟဲ႔ဘာျဖစ္တာလည္းသားႀကီး ဖုန္းခြက္ကိုေသခ်ာ ျပန္မခ်ဘူး ။ ေအာက္ကို ျပဳတ္က်ကုန္ၿပီ*
ဆိုတဲ႔စကားသံေတြ ေနာက္ပါးဆီကေန ကပ္ၿငိပါလာေပမယ္႕ ခြန္းတံု႕ျပန္ဖို႕ အင္အားေတြ ခမ္းေျခာက္ေနမိၿပီ ။ တရွိန္ထိုးေျပးလာမိတဲ႔ ေျခေထာက္အစံုက ကိုယ္ပိုင္အခန္းငယ္ထဲကိုေရာက္မွ ရပ္နားမိလိုက္မိတယ္ ။ အိပ္ယာေပၚကို ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္မိခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ခံစားခ်က္ရဲ႕ ဒီဂရီေတြတိုးခဲ႔ရၿပီ။ ေဖာ္ျပလို႔မရတဲ႔ ဆို႕နစ္မွ ုတစ္ခုဆီသို႕ ဦးတည္လို႕သြားေနပါေတာ႕တယ္ ။ ဘယ္သူကို အျပစ္ေျပာရမလဲဗ်ာ ။ အျပစ္တင္ခြင္႕ေကာ ကၽြန္ေတာ္မွာ ရွိရက္လား ။ ဟင္အင္ ကၽြန္ေတာ္မေ၀ခြဲတတ္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲ ဆို႕ဆို႕နစ္နစ္ခံစားေၾကကြဲေနရတယ္ဆိုတာဘဲ ခုခ်ိန္မွာသိတယ္ ။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ကို မခ်စ္ေတာ႕ဘူးေပါ႔ ။ ေမေမ ရယ္ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္လံုးရွိေနတာပဲ ။ ဘာလို႔ခုလို လုပ္ရတာလည္း။ ကၽြန္ေတာ္ကို မခ်စ္လို႔ေပါ႔ေနာ္ ။
ဟာ ! ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲက တဆစ္ဆစ္နာက်င္ေနၿပီေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာ မရေတာ႕ဘူး ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ဘူးေပမယ္႔ မုန္းလာသလိုပဲ ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္အလိုမရွိဘူးေမေမ။ သူက ကၽြန္ေတာ္ေနရာကို လုဖို႔ေရာက္လာတာ။ ဟုတ္တယ္အေသခ်ာပဲ။ သူ ကၽြန္ေတာ္ေမေမကို လုယူေတာ႕မွာေလ ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္မုန္းတယ္ ။ အရမ္းမုန္းတယ္ ။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ဆီ ျပန္လာခဲ႔ပါ ။ အတိတ္က ေန႔ရက္ေတြကို လြမ္းသလို ခံစားလာရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ခဲ႔ဖူးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀မွာ ဘြားဘြားရွိေနရင္ ျပည္႔စံုေနၿပီလို႕ ။ ေမေမ ကၽြန္နားမွာ ရွိေနျခင္း ၊ မရွိေနျခင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္မခံစားတတ္ခဲ႔ဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ေမြးကာစ လသားအရြယ္ထဲက ဘြားဘြားက ကၽြန္ေတာ္ကို သားအရင္းတစ္ေယာက္ပမာ အၿပီးတိုင္ ေမြးစားခဲ႔ပါတယ္ ။ ေမေမနဲ႔ သံုးအိမ္ေလာက္သာျခားေပမယ္႕ တစ္ေန႔တစ္ေခါက္ပင္ ေမေမဆီ မေရာက္ခဲ႔ပါ။ လိုခ်င္တာရွိတဲ႔ အခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာပင္ ေမေမ ထံသို႕ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တတ္ပါတယ္ ။ တစ္ခုေတာ႕ရွိတယ္ ။ ေမေမကို တစ္ျခားသူေတြက အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္လာၿပီဆိုရင္ေတာ႕ အဲဒီလူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္တိုတတ္တယ္။ ဒါငယ္ရြယ္စဥ္ မသိစိတ္က ေမေမကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဒီလုိနဲ႔ ၿပီးျပည္႔စံုၿပီး လိုေလေသးမရွိ အလိုလိုက္ခံေနရတဲ႔ ဘ၀တစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ရြင္စိတ္ခ်မ္းေျမ႔စြာနဲ႔ ကေလးဘ၀ေတြကို ျဖတ္သန္းလာခဲ႕တယ္ ။ ႏွစ္ဖက္ အဘိုးအဘြားေတြရဲ႕ ေျမးဦး ၊ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြရဲ႕ ပထမဆံုး တူေလး ျဖစ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ။ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညွိဳးမခံေစခဲ႔ပါ ။ ေဖေဖ ၊ ေမေမ တို႕နဲ႔ တူတူမေနရတာတစ္ခုကလြဲရင္ အရာရာၿပီးျပည္႔စံုသူတစ္ဦးပါ ။ တူတူမေနရဘူးဆိုတာကလည္း ဘြားဘြားရဲ႕ အခ်စ္လြန္ကဲမွဳကို ေမေမတို႕က ျဖည္႔စီးေပးလိုက္တဲ႔သေဘာပါပဲ ။
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာဘ၀ေလးကို ျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ ၅တန္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ အလယ္တန္းအဆင္႔ကို တက္ေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ ။ ဒီခ်ိန္မွာ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ဘယ္လိုမွ ေရွ႔ဆက္လို႔ မရတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ ေၾကာင္႕အၿပီးတိုင္လမ္းခြဲလိုက္ၾကတယ္။ ဒီအျဖစ္ပ်က္ေလးမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္ အထူးတလည္ ၀မ္းနည္းခံစားရသာမ်ိဳး မရွိခဲ႔ျပန္ဘူး ။ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင္႕ ျဖစ္တည္လာမွဳအေပၚ နားလည္လို႔ရခဲ႔ပါတယ္။ အဆိုးထဲက အေကာင္းဆိုသလို ကၽြန္ေတာ္ေမေမ ဘြားဘြားတို႕ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္ ။ ေဖေဖနဲ႔ တူတူေနတုန္းကနဲ႔ တျခားဆီျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားတဲ႔ လွပေက်ာ႔ရွင္း တဲ႔ ေမေမပံုစံကို ျမင္ေတြ႔ခြင္႕ရခဲ႔တာမို႕ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရြင္ခဲ႕မိပါေသးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က အလွသိပ္ႀကိဳက္တယ္ ။ ေမေမလွလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္မိတာေပါ႔ ။ေမေမ နဲ႕ တူတူျပန္ေနရတယ္ဆိုေပမယ္႕ တူတူေတာ႕ သြားမအိပ္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ္အခန္းေလးနဲ႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲေနရတာကိုဘဲ ႏွစ္သက္မိတယ္။ အေဒၚေတြကေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ကို ကေလးလူႀကီးေလးလို႕ ေခၚတတ္ၾကတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ ဘြားဘြားအိမ္မွာ ျပန္ေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္အၾကာမွာ စင္ကာပူကို အလုပ္သြားလုပ္ေတာ႕မယ္ဆိုတာကို သိရတယ္ ။ ေမေမက ေျပာတယ္ ။
*ေမေမအေျခက်ရင္သားေလးကို လွမ္းေခၚမယ္ေနာ္ သား ။*
အဲဒီစကားကို ၾကားတယ္ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ခါးခါးသီးသီးကို ျငင္းဆန္ခဲ႕မိတယ္ ။
*ဟင္အင္ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ မလိုက္ခ်င္ဘူး။ လံုး၀ကို မလိုက္ဘူးေနာ္ ။ ဘြားဘြားအိမ္ကလြဲရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွ လိုက္မေနဘူး ။ ဘြားဘြားနဲ႔ဘဲ တူတူေနမွာ ။ ဘယ္ေတာ႕မွ မေခၚနဲ႔ေနာ္ေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္လံုး၀ကို မလိုက္ဘူး။*
ကၽြန္ေတာ္စကားေတြကို နားေထာင္ေနရင္း ေမေမ မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္စီးက်ေနတဲ႔ အဲဒီေန႔ေလးကို အမွတ္ရေနမိပါေသးတယ္။ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ စင္ကာပူကို ထြက္သြားခဲ႔တယ္။ အလုပ္လည္းအဆင္ေျပပါတယ္ ။ လတိုင္း လတိုင္း ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ပိုက္ဆံေတြ ပို႔ေပးတတ္တယ္။ ဘြားဘြားက မပို႔နဲ႔ ကိုယ္ဘာကိုသာ အဆင္ေျပေအာင္ဆု ဆိုေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ လစဥ္လတိုင္း ပို႔ေပးရွာခဲ႕တယ္ ။ ခုဆို ေမေမ စင္ကာပူထြက္သြားတာ ၂ႏွစ္ဆိုတဲ႕ အခ်ိန္ကာလသို႕ တိုင္ခဲ႔ေလၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ ေဖေဖက တစ္ၿမိဳ႔ထဲေနတာမို႕ တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ေတာ႕ ဆံုျဖစ္ပါတယ္ ။ ေဖေဖ ကၽြန္ေတာ္ကို ေတြ႔ခ်င္တဲ႔ အခ်ိန္ဆို ေရာက္ေရာက္လာတတ္တယ္။ တစ္ပတ္တစ္ခါ ေဖေဖ မလာလို႕ သိပ္မေမွ်ာ္တတ္ေပမယ္႕ တစ္ပတ္တစ္ခါ ေမေမဆီက ေမးတစ္ေစာင္ျဖစ္ေစ ၊ ဖုန္းျဖစ္ေစ ေပၚမလာခဲ႔ရင္ေတာ႕ အမည္မတပ္တတ္တဲ႕ ခံစားမွဳတစ္ခု ျဖစ္ေပၚ ခံစားရတယ္ ။ လြမ္းတာလား ၊ သတိရတာလား ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာ မိသေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ ေမေမကို ခ်စ္တယ္ ။ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္ မထိခဲ႔ မရိုက္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္ငိုရင္ သူပါလိုက္ငိုတတ္တယ္ ။ တစ္ခါက အျဖစ္ပ်က္ေလးတစ္ခုကို မွတ္မိေနခဲ႕ပါေသးတယ္ ။
အဲဒီေန႔က ည 10နာရီေလာက္ႀကီး အိမ္နားက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို ဘြား2တို႕ မသိေအာင္ လက္ဘက္ရည္ ခိုးၿပီးသြား၀ယ္မိတယ္ ။ ဘြားဘြားက ည7နာရီဆိုတာနဲ႔ ဘယ္သူကိုမွ အိမ္ျပင္ထြက္တာမႀကိဳက္ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ဘက္ရည္ သိပ္ေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ သြား၀ယ္ခဲ႔တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ လက္ဘက္ရည္ ၀ယ္ၿပီး ခြက္ေလးကိုင္ကာ ဆိုင္ထဲက အထြက္ စားပြဲထိုးေလးက ဆိုင္ထဲ ေျပး၀င္လာတာနဲ႔ ၀င္တိုက္မိပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ဘက္ေပၚကို လက္ဘက္ရည္ေတြ အကုန္ေမွာက္ၾကကုန္ၿပီး အပူေလာင္ေတာ႔တာပဲ ။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေမေမ အခန္းထဲကို အရင္ဆံုးေျပး၀င္မိခဲ႕တယ္ ။ ခလုတ္ထိမွ အမိတတယ္ဆိုတဲ႔ စကားပံုေလးက သိပ္မွန္တယ္ ။ ေမေမ က ကၽြန္ေတာ္ရင္ဘတ္ကို လွန္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႕ အနီျပင္လိုက္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီး အေရခြ႔ံေတြပါ တြန္႔ေနခဲ႕ၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္ၿပီး ငိုတာေပါ႔ ။ ေမေမကလည္း ငိုၿပီး အရူးတစ္ေယာက္လို အရမ္းကိုေျခာက္ျခားေနခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကို ေပြ႔ၿပီး ဘြားဘြားဆီေျပးတယ္။ တစ္အိမ္လံုး ပြက္ေလာရိုက္ခဲ႔တဲ႔ ေန႔တစ္ေန႕ျဖစ္သလို ေမေမ အရူးမီး၀ိုင္းသလို ခံစားရတာကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ေမေမ အၿမဲေျပာတတ္တာေလးရွိေသးတယ္ ။
*သားကို ေမေမ သူမ်ားမိခင္ေတြလို တယုတယ မေနတတ္ေပမယ္႕ သားက ေမေမ ဘ၀ဘဲ။*
ခုေတာ႕ ေမေမဘ၀က သားမဟုတ္ေတာ႕ဘူးေပါ႔ေမေမ ။ ေမေမ ရက္စက္တယ္ ။ သား သူကို လံုး၀ကို အလိုမရွိဘူးေမေမ ။ ေမေမ ျပန္လာပါ ။ ေမေမ သားဆီကို ျပန္လာပါ ေမေမရယ္ ။ အရူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ေနမိတယ္ ။ ေမေမ ေရ ကၽြန္ေတာ္ ရူးေတာ႔မယ္ ။ ေမေမ ဘ၀မွာကၽြန္ေတာ္ရွိေနရင္ ၿပီးျပည္႕စံုေနၿပီမလားေမေမ ။ ကၽြန္ေတာ္ သူကို မနာလိုဘူးေမေမ ။ သူကို မေခၚပါနဲ႔ေနာ္ ။ မေခၚပါနဲ႔ဗ်ာ ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ကို အလိုမရွိဘူး ။ မလာပါနဲ႔ ။ ငါေနရာကို မယူပါနဲ႔ ။ ငါအတၱႀကီးတယ္ဆိုလည္း ႀကီးတယ္ ။ ငါေနရာကို မင္းကို မေပးႏိုင္ဘူး ။ မင္းလံုး၀မလာရဘူး ။ မလာရဘူးကြာ ။ မ်က္စိေရွ႔ေရာက္ေနေသာ ပစၥည္းမွန္သမွ် စိတ္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္တစ္ခုလို လြတ္ပစ္ေနမိတယ္ ။ တစ္ခန္းလံုးရစရာ မရွိေတာ႕ဘူး။ ဘယ္သူတံခါးကို လာေခါက္ေခါက္ ဖြင္႔မေပးမိဘူး ။ အားလံုးကိုလည္း စိတ္နာခ်င္ေနမိတယ္ ။ ဘိုးဘိုး ၊ ဘြားဘြား ၊ အေဒၚေတြပါ အကုန္လံုး ၀ိုင္းညာထားတယ္ ။ သိေနရက္သားနဲ႔ ဖံုးကြယ္ထားၾကတယ္ ။ ခုခ်ိန္မွာ ဘယ္သူကို မွ မေတြ႔ခ်င္ဘူး ။ ဘယ္သူအသံမွ မၾကားခ်င္ဘူး ။ စိတ္ထဲမွာ သိေနတာ တစ္ခုထဲ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ကို လံုး၀ မခ်စ္ေတာ႕ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ေနရာကို သူကို ေပးလိုက္ၿပီ။ သူကို မုန္းတယ္ကြာ ။ အရမ္းကို မုန္းတယ္ ။ ငါ သူကို မနာလို္ေနတာမ်ားလား ။ ဟုတ္တယ္ကြာ မနာလိုေနတာ ။ ဘာျဖစ္လဲကြာ မနာလိုဘူး။ ငါေနရာကို လုတာက မင္းေလ ။ မနာလိုဘူးကြာ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ။ လံုး၀ကို မေပးခ်င္ဘူး ။ ငါေနရာမွာ ငါကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ မရွိေစခ်င္ရဘူး ။ စိတ္ထိခိုက္ခံစားရတာေတြက မ်ားလြန္းေတာ႕ လူက ေမာလာတယ္။ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာသြားခဲ႔ပါတယ္ ။
အိပ္ယာကႏိုးေတာ႕ အလင္းေရာင္မိုးေသာက္လို႔ အာရံုတက္ခ်ိန္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနခဲ႔ပါၿပီ။ ဟာ! ဒါဆို သူငါမ်က္စိေရွ႕ကိုေရာက္လာေတာ႕မွာေပါ႔ ။ ငါမျမင္ခ်င္ မေတြ႕ခ်င္တဲ႔သူကို ျမင္ရေတာ႔မယ္ ဆိုတဲ႔ အသိတစ္ခုက ရင္ထဲကို ထပ္မံ ပူေလာင္လို႕လာျပန္ပါတယ္ ။
*ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ … ေျမး ေျမး .. ဘြားဘြားပါ ။ တံခါးေလး ခဏ ဖြင္႕ပါအံုးေျမးရယ္ ။ ဘြားဘြား ေျမးကို ရွင္းျပစရာေလးေတြ ရွိလို႔ပါ ။ ေျမးဒီလိုေတြသာ ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆို ဘြားဘြား ရင္ကြဲေသရလိမ္႔မယ္*
ဆိုတဲ႕ ဘြားဘြား အသံကိုၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ႕ တံခါးဘုကို လက္ကဖြင္႔ေပးလိုက္မိပါတယ္ ။ တံခါးရြက္ေလး ပြင္႔လာတယ္ဆိုတာနဲ႔ အေျပးတပိုင္းေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာကို ဘြားဘြားေရာက္လာတယ္။ တညလံုး စိတ္ေမာခဲ႔ရသူမို႕ ေခ်ာင္ၾကေနတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးေပၚက ဆံစေတြကို ညင္သာစြာ သပ္တင္ေပးရင္း ဘြားဘြားက သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ကို ေပြ႔ဖက္ေပးထားတယ္္။
*သနားစရားေကာင္းေနပါေကာလား ေျမးရယ္ ။ ဘြားဘြားတို႕ တမင္တကာ ဖံုးကြယ္ထားတာ မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္။ ဘြားေျမး ဒီေလာက္ထိ ခံစားရမယ္လို႕ မထင္မိလို႔ပါ ။ ေျမးေမေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ႔ခ်ိန္တုန္းကေတာင္ ေျမးက ေအးေအးေဆးေဆး ဆိုေတာ႕ ခုလည္း ဒီေလာက္မခံစားရေလာက္ဘူးထင္မိလုိ႕ပါကြယ္။*
ဘြားဘြားေျပာမွ ေမေမ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္႔ အေၾကာင္းေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ေန႔ရက္ေလးကို ျပန္သတိ၇မိပါေသးတယ္။ ေမေမ စင္ကာပူေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္အၾကာမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ႕မယ္အေၾကာင္း ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြားတို႕ ခြင္႔ပန္ခဲ႔ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း ခြင္႕ျပဳခ်က္ေတာင္းခဲ႔တယ္။ လိုလိုလားလားဘဲ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံခဲ႔ပါတယ္ ။ လက္ခံတယ္ဆိုတာလည္း ေမေမ အိမ္ေထာင္ဖက္ဆိုတဲ႔ ဦးက ေတာ္ေတာ္ကို ေအးၿပီး သေဘာေကာင္းပါတယ္ ။ ေမေမကိုလည္း အရမ္းကို ဂရုတစ္စိုက္ရွိတယ္လို႕ ေလ႔လာမိလို႔ပါ။ ထင္တဲ႔ အတိုင္းလည္း ေမေမတို႕ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာခဲ႔ပါတယ္ ။ ဦးကလည္း ကၽြန္ေတာ္အေပၚ အေဖတစ္ေယာက္လိုထပ္တူ မက်ခဲ႔ေပမယ္႔ ဦးေလးတစ္ေယာက္လို သိပ္ေကာင္းခဲ႔ပါတယ္ ။ ေပ်ာ္စရာ ေန႔ရက္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။ ဘြားဘြားဆီက စကားသံဆက္ၾကားလိုက္ရမို႕ အေတြးေတြ ျဖတ္ေတာက္လိုက္ရတယ္ ။
*ေျမးေမေမက ေျမးကို မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္ ။ ေျမးဦးဦးကလည္း သူရင္ေသြးဆိုတာကို လိုခ်င္ရွာတာေပါ႔ကြယ္ ။ ဒီကေလးေလးေၾကာင္႕ ေျမးကို အခ်စ္ေလ်ာ႔စရာအေၾကာင္းလည္း မရွိပါဘူး ။ မိဘဆိုတာေလ သားသမီးအေပၚမွာ ဘယ္ေသာအခါမွ ႏွစ္တန္းႏွစ္စား မထားၾကရွာပါဘူး။ အမွန္ဆို ေျမးက ေပ်ာ္ရမွာေလ။ ေျမးမွာ အေဖာ္ရေတာ႔မွာေလ။*
*ဟင္အင္ ။ ဘာအေဖာ္မွ ကၽြန္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး။ ေမေမ ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်စ္ေနတဲ႔ အခ်စ္ေတြကို သူအတင္းခြဲယူေတာ႕မွာ ေလဘြားဘြား ။ ကၽြန္ေတာ္မေပးခ်င္တာကို သူဇြတ္ယူေတာ႕မွာ။ သူကို မုန္းတယ္ ။*
*ေအာင္မေလး မဟုတ္တာေျမးရယ္ ။ ဘာစကားေတြ ေျပာေနရတာလည္းကြယ္ ။ မၾကား၀ံ႔စရာေတြပါလား ။ ေျမးက အမွန္ေတာ႕ မနာလိုေနတာဘဲ ။ ေျမးကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ။ မနာလိုစိတ္ဆိုတာ ထားေကာင္းတဲ႔ အရာမဟုတ္ဘူး ေျမး။ တစ္ေယာက္ ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပဳင္လုပ္ျခင္းမာန၊ မနာလိုျခင္း ဣႆာ၊ ၀န္တိုျခင္း မစၧရိယတရားတို႔ ျဖစ္ေနလွ်င္ကား မသင့္ေလ်ာဘူး။ ထိုမာန၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယ တို႔ကို ေမြးျမဴတားျခင္းဟာ ေနာင္သံသရာဆင္းရဲ၊ ယခုဘ၀မ်က္ေမွာက္ ဆင္းရဲ တို႔က ေနာက္ကထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ေနတတ္တယ္ေျမး ။အတိတ္ကျပဳခဲ႔ေသာ ကံ တရားတို႔ေၾကာင့္ ယခုရရွိခံစားရတယ္ ေျမး။ ယခုျပဳေသာကံတရားတို႔သည္ ေနာင္ ခံစားရေပအံုးမယ္ေလ။ဒီေတာ႕ မနာလိုျခင္းဆိုတဲ႔ ဒီမေကာင္းတဲ႔ စိတ္ႀကီးကို ဘြားေျမးစိတ္ထဲ ရင္ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါေတာ႔ ေျမးရယ္ ။ ဘြားေျမး ပင္ပမ္းလွၿပီ ။ ဘြားေျမးကို ဘြားပညာေတြ သင္ေပးထားတယ္ ။ ဒီပညာေတြက ေတြးေခၚဆင္ျခင္တတ္ဖို႔ပဲ ။ ခုလို မိုက္မဲတဲ႔ အေတြးေခၚေတြ ေတြးေတာဖို႕မဟုတ္ေလဘူးေနာ္ ။ ေအာက္မွာ သားေမေမတို႕ ေရာက္ေနၾကၿပီ ။ သားေမေမလည္း အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ ။ သားကို ခုေတြ႔မယ္လုပ္ေနတာ ။ ဘြားက ေျမးစိတ္ေျပမွ ေတြ႕ဆိုလို႕ ခ်က္ခ်င္းသားဆီ တက္မလာတာပဲ ။ ေျမးေမေမ ေနမေကာင္းဘူးေျမး ။ ဦးဦးကေတာ႕ ျပည္က သူအမ်ိဳးေတြ ခဏ သြားတယ္။ သူတို႕လည္း စင္ကာပူကေန ရန္ကုန္ ။ ရန္ကုန္ကေန ေရႊေတာင္ကို တန္းျပန္လာရတာဆိုေတာ႔ အေတာ္ေလး ပင္ပမ္းေနၾကၿပီ။ ေျမး ဘြားခုေျပာတာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးပါကြယ္ ။ ကဲ ေျမးလည္း ခဏနားအံုး ။*
ေျပာလို႔ၿပီးတာနဲ႔ ဘြားက ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားပါေတာ႔တယ္ ။
အေတြးေတြက ေခါင္းထဲမွာ ရွုတ္ရွက္ခက္ေနေစပါတယ္ ။ ငါမွားေနလား ။
ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး!
ဆိုတဲ႔ ေလျပင္းတစ္ခ်က္ကို မွုတ္ထုတ္လိုက္မိတယ္ ။ ေမေမတို႔ အိမ္ေထာင္ၾကၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ ကေလးယူလိုက္ၾကတယ္ဆိုပဲ ။ မေန႔ညကထိ ေမေမ အလည္ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ႔ အသိတစ္ခုနဲ႔ သိပ္ကို ေပ်ာ္ရြင္ေနခဲ႔မိပါေသးတယ္ ။ ေမေမဆီက ဖုန္း၀င္လာခ်ိန္မွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္အေပ်ာ္ေလးေတြက ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္ပါေတာ႔တယ္ ။ ေမေမ ႏွဳတ္ဖ်ားဆီက ထြက္က်လာတဲ႔ စကားသံခ်ိဳျမျမေလးက ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ေတာ႕ သိပ္ခါးသီးေစခဲ႔တယ္ ။ သားေလး အေဖာ္ရေအာင္ ေမေမ လက္ေဆာင္တစ္ခုပါလာတယ္ သား ။ သားထက္ 16ႏွစ္ေလာက္ငယ္တဲ႔ ညီမေလးတစ္ေယာက္ ေမေမ ေမြးထားတယ္ ။ ခုဆိုသားညီမေလးက ႏွစ္လသားအရြယ္ေလးေရာက္ေနၿပီသား။ သိပ္ခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းတယ္သိလားသား။ ျဖဴေဖြး တုတ္ကစ္ေနတာဘဲ ။ ျပန္ေျပာဖို႕စကားလံုးေတြ ကၽြန္ေတာ္ဆီမွာ အဆင္သင္႕မရွိေနခဲ႔ဘူးေမေမ။ ကေလးေလးေတာင္ ႏွစ္လရွိေနေလၿပီ။ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ကၽြန္ေတာ္ကို ဖံုးကြယ္ထားခဲ႔ၾကတယ္။ ပထမဆံုးရင္ထဲ ေရာက္လာတာက သိမ္ငယ္မွဳ ၊ ေနာက္ အားငယ္ျခင္း ၊ ေနာက္ဆံုး အရွိန္ျပင္းျပင္း၀င္ေရာက္လာတာကေတာ႕ မနာလိုျခင္းပါပဲ ။ ေမေမကို ဘာဆိုဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး ။ ဖုန္ကို လြတ္ခ်ၿပီး ေျပးထြက္လာခဲ႔မိပါေတာ႕တယ္ ။ ခုေတာ႕ ထြက္ေျပးလို႕လည္း မရေတာ႕ဘူး ။ ေတြ႔ကိုေတြ႔ရေတာ႕မယ္ ။ ရင္ဆိုင္ရေတာ႕မယ္ ။
ႏြမ္းလ်ေနတဲ႔ စိတ္ကိုေကာ လူကိုပါ အရင္ဆံုး10မိနစ္ေလာက္ အနားေပးလိုက္ပါတယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ေလးလံေသာေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေမေမဆီသို႕ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ႔မိပါတယ္။ ေမေမ အခန္းေရွ႔ေရာက္ေတာ႕ ဟေနတဲ႔ တံခါးကို အသာယာတြန္းဖြင္႕၀င္လာခဲ႔တယ္ ။ ေဘးတစ္ေစာင္းေလး လွဲေနတဲ႔ ေမေမနားကို ညင္သာစြာ တိုးကပ္သြားလိုက္ေတာ႕ ေမေမရင္ခြင္ထဲမွာ လွ ုတ္ေနတဲ႔ ျဖဴုျဖဴအထုပ္ေလးတစ္ခု။ အနားကိုေရာက္မွ ေသခ်ာ သဲသဲကြဲကြဲ ေတြ႔လိုက္ရတာက ျဖဴေဖြး၀ကစ္ေနတဲ႕ ကေလးေလး ။ ေမေမက အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ ။ ကေလးေလးကေတာ႕ ေမေမ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ။ ႏွိ ုးေနေပမယ္႕ မငိုဘဲ လက္ကေလးေတြ ေျခေထာက္ေလးေတြ ယက္ယက္ကန္ကန္လုပ္ေနတယ္။ အနားကို ေသခ်ာတိုးကပ္ၾကည္႔လိုက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ကိုေတာင္ ၿပံဳးျပေနသေယာင္ထင္လိုက္မိပါရဲ႕ ။ သူပါးေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကိုင္ၾကည္႔ခ်င္ေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လက္ေတြ တဆက္ဆက္တုန္လာလာသလိုပဲ။ ကေလးေလးက သိပ္ကို ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနခဲ႕တယ္။ သူကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ရခ်ိန္မွာ သူကို မုန္းတဲ႔ စိတ္ေတြ ဘယ္နားကို သြားပုန္းေနၾကသလဲ မသိေတာ႔ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္မွန္ထဲမၾကည္႔ေပမယ္႔ အလိုလိုသိေနခဲ႔တယ္ ။ သူကိုၾကည္႔ေနရင္း ကၽြန္မ်က္လံုးေတြ တေျဖးေျဖးၿပံဳးေယာင္သန္းလာတယ္ဆိုတာကိုေပါ႔ ။ ငါညီမေလးပါလားဆိုတဲ႔ အသိတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ ျဖတ္ခနဲလင္းသြားေစတယ္ ။ ကေလးေလးမ်က္ႏွာက ေဖြးေဖြးျပည္႔ျပည္႕ေလး။ သူမကိုၾကည္႔ရတာ ေအးခ်မ္းလိုက္တာ ။ ငါမွာသာ ပူေလာင္ေနၿပီး သူမေလးကေတာ႔ ေအးခ်မ္းစြာ ေမေမရင္ခြင္ထဲမွာ နားခိုလို႕ ။ ေဖာင္းကားေနတဲ႔ သူမ ပါးမို႔မို႕ေလးေတြကို တို႕ထိခ်င္တဲ႕ စိတ္ေတြက တားဆီးမရစြာ သူမပါးေလးေတြေပၚ ကၽြန္ေတာ္လက္ကေလးေတြ တို႕ထိေဆာ႕ကစားေနမိစဥ္မွာဘဲ ေမေမမ်က္ခြ႕ေလးေတြ လွဳပ္ရွားလာတယ္ ။ ေဟာ ေမေမႏိုးလာၿပီထင္ပါရဲ႕။ သူမပါးေပၚမွ ကၽြန္ေတာ္လက္ေတြကို မရုတ္သိမ္းနိုင္ခင္မွာဘဲ ေမေမက ျမင္သြားခဲ႔ပါၿပီ။ အရင္ဆံုး အံ႔ၾသသြားတဲ႔ ေမေမမ်က္၀န္းေတြက ၾကည္ႏူးျခင္း ၀မ္းသာျဖင္း ခ်မ္းေျမ႔ျခင္းဆိုတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြ ပါ၀င္စီးေမ်ာေနတဲ႔ အၿပံဳးေလးတစ္ခု ေမေမမ်က္ႏွာမွာ ျဖစ္ေပၚေစခဲ႔ပါတယ္ ။ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ ေျပာစရာမလိုအပ္ေတာ႕ဘဲ ေမေမ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္မွ ုတစ္ခုကို ရရွိခဲ႔ၾကပါတယ္ ။ ေမေမရင္ခြင္ထဲကို ညီမေလးႏွင္႔ အတူ တိုး၀င္ဖက္ထားလိုက္မိပါတယ္ ။ ဆံုးရွံဳးလိုက္ရၿပီလို႕ထင္ခဲ႔မိတဲ႔ အရာတစ္ခုကို ျပန္ရွာေတြ႔လိုက္ရသလို ၾကည္ႏူးေနရပါတယ္ေမေမ ။ အပိုဆုေလးေတာင္ရလိုက္သလိုပါပဲ။ သိပ္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ညီမေလးတစ္ေယာက္ကိုပါ ေမေမက ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ႔တာပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ အနာတရေတြ ျဖစ္ခဲ႔ခ်ိန္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ေမေမ သည္းထန္စြာငိုေၾကြးခဲ႔ဖူးတာေတြ၊ ေဆးရံုတက္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကိုယ္လံုးက ေသြးေတြကို ေဖေဖေသြးေတြနဲ႔ လဲထည္႔ခဲ႔ရစဥ္က ေဖေဖက သူမွာ ဘာေရာဂါရွိလို႕ ေသြးစစ္ရမွာဆိုၿပီး ရစ္ေနခဲ႕လို႕ ေမေမကေျပာခဲ႔တယ္စကားေလးကို အေဒၚေတြ ခဏခဏ ျပန္ေျပာလို႔ အလြတ္ေတာင္မွတ္မိေနခဲ႔ပါေသးတယ္။ ငါသား အသက္ရွင္ဖို႕အတြက္ နင္ေသြးကိုထည္႔ရမယ္ ။ အဲဒီေသြးက သန္႔ရွင္းေရာဂါကင္းေနဖို႕အတြက္ လိုအပ္တယ္။ ငါသားနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ နင္အပါ၀င္ ဘယ္သူကိုမွ ငါမယံုႏိုင္ဘူး ။ ယံုၾကည္မွဳတစ္ခုလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ငါသားအသက္ကိုေလာင္းေၾကးမထပ္ရဲဘူး ။ နင္ေပးမလား မေပးဘူးလား ။ ေသြးစစ္ရမွာဆိုးလို႔ မေပးဘူးဆိုလည္း ရတယ္ ။ လိုေနတဲ႔ ေသြးကို ရေအာင္ငါရွာမယ္ ဆိုမွ ေဖေဖက ခ်က္ခ်င္းေသြးစစ္ခံခဲ႔တယ္ ။ ေဖေဖကိုခ်စ္သလို ေမေမကို ပိုခ်စ္ေနခဲ႔တာ ေမေမသားပါ ေမေမ။ တူတူေနျခင္း မေနျခင္းေတြထက္ သားရင္ထဲမွာ ေမေမက ထာ၀ရ တူတူရွိေနခဲ႔သလို ၊ ေမေမ႔ႏွလံုးသားနဲ႔ အနီးဆံုးေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္အၿမဲရွိေနခဲ႔တယ္ဆိုတာကို အကၽြင္းမဲ႔လက္ခံလိုက္ပါၿပီေမေမ ။ ရုတ္တစ္ရက္ ရုန္းထြက္မရေအာင္ခဏတာ စိတ္ရွဳပ္ေထြး မြမ္းက်ပ္မွ ုမ်ားနဲ႔ ညီမေလးအေပၚ မနာလို ျဖစ္ခဲ႕ျခင္းေတြအတြက္ ရွက္လိုက္တာ ေမေမ။ ေမေမႏွလံုးသားထဲက သားအတြက္ေနရာေလးမွာ ညီမေလးကိုပါ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေနရာေပးပါတယ္ေမေမ ။ ညီမေလး အတြက္ေလးစားထုိက္သူ အကိုတစ္ေယာက္အျဖစ္ ထာ၀ရ ေနသြားပါေတာ႔မယ္ ေမေမရယ္။
ခိုင္ေလး ( ေရႊေတာင္ )