ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဘူးတယ္။ေဖဖ၀ါရီမွာေပါ့။ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတဲ့သံုးႏွစ္တာမွာငါအေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ေလးပါ။နင့္ မ်က္နွာနင့္အျပံဴးနင့္စကားအားလံုးဟာငါအတြက္လွပေနခဲ့တယ္။ကဗ်ာေတြသီခ်င္းေတြကိုခ်စ္တဲ့ငါကနင့္ေၾကာင့္အလြမ္းေတြအမုန္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ကဗ်ာေတြသီခ်င္းေတြကိုနားမေထာင္တက္ခဲ့ဘူး။တ ေယာက္ထဲေနရတာကိုသေဘာက်တဲ့ငါကနင္မရိွရင္မေနတက္ဘူး။ေဖဖ၀ါရီ14ရက္ေန႔ကနင့္ရဲ့ေမြးေန႔တဲ့။အဲဒီေန႔ကနင္နဲ႔ငါကခ်စ္သူေတြမျဖစ္ၾကေသးဘူးေလ။ရုပ္ေလးေခ်ာျပီအေျပာေကာင္းတဲ့နင့္ကိုခ်စ္ဖို႔ငါစဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။သူမ်ားေတြေကာင္မေလးေတြနဲ႔ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာနင္ကေတာ့ ေကာင္မ ေလးဆီကအေျဖမရလို႔စိတ္ညစ္ေနတာတဲ့။ငါလည္းတေယာက္ထဲပါပဲ။ေဖဖ၀ါရီ2011ရဲ့19ရက္ေန႔စေနေန႔မွာငါနင့္ကိုအေျဖေပးခဲ့တယ္။အဲဒီရက္ေနာက္ပိုင္းကစျပီဘယ္ေတာ့မွေမ့လို႔မရနိုင္မဲ့ေဖဖ၀ါရီေန႔ေလးေတြျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ခ်စ္က်သူေတြတိုင္းအတြက္ေန႔ရက္တိုင္းဟာခ်စ္သူမ်ားေန႔ပဲျဖစ္ေနမွာပါလို႔ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္သတ္မွတ္ခဲ့ဘူးတယ္ေနာ္။ငါအရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ပါ တယ္။နင့္ေဘးနားမွာရိွေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုငါမက္ေမာတယ္။အရမ္းေၾကာက္တက္တဲ့ငါကနင့္နဲ႔ငါ့ကိုအိမ္ကသိသြားရင္ေတာင္နင္ဘက္မွာေနေပးဖို႔အဆင္သင့္ျပင္စင္ထားျပီးျဖစ္ေနတယ္။ငါဘာလို႔အဲဒီေလာက္ခ်စ္ခဲ့တာလဲ။အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့မိတယ္။ျပီေတာ့နင္လည္းငါ့ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္လိို႔ခံစားမိတယ္။ဒါပင္မဲ့အဲတာကသိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။နင့္သူ ငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီကသတင္းၾကားလိုက္တယ္။နင္ကငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးစိတ္ပ်က္သြားျပီတဲ့။အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ငါကကေလးဆန္လို႔တဲ့။ငါ့မွာအားနည္းခ်က္ေတြရိွတာေတာ့သိပါတယ္။ငါကေၾကာက္တက္တယ္။ရွက္တက္ တယ္ေလ။ေက်ာင္းသားေတြအမ်ားၾကီးပါတဲ့ရထားေပၚမွာနင္ရင္ခြင္ထဲ၀င္ေနရေလာက္ေအာင္ငါသတၱိေတြမေကာင္းခဲ့ဘူး။ လမ္းသြား ရင္းလက္တြဲသြားတာေတာင္မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနတက္တဲ့ငါ့အက်င့္ကနင့္ကိုစိတ္ပ်က္ေစခဲ့တာလား။အဲဒီအ ခ်က္ေတြကနင့္ရဲ့အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဘယ္ေတာ့မွခြဲမသြားဘူးဆိုတဲ့စကားေတြကိုအနိူင္ယူသြားတာလား။ငါဘယ္လိုေျဖရမွာလဲ။ နင့္ကိုငါကိုယ္တိုင္ေမးၾကည့္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။အဲဒီစကားတခြန္းနဲ႔ပဲငါျပံဴးနူိင္ခဲတာပါ။ဒါပင္မဲ့ရင္ထဲမွာဒါဏ္ရာေတာ့ရသြားတယ္ထင္တယ္။အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာနင့္ဘက္ကလည္းသိသိသာသာပဲပ်က္ကြက္မူေတြမ်ားလာတယ္ေလ။နင့္ကိုသေဘာက်ေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ေနတယ္၊အရင္လိုမေတြ႔ရရင္ဖုန္းဆက္တက္တဲ့အက်င့္ေတြပ်က္ျပီငါ့ဆီကို္ေတာင္လာမေတြ႔နိူင္ေတာ့ဘူးေလ။စာေမးပြဲနီးေနျပီျဖစ္တဲ့ငါကနင့္အတြက္ရင္ေမာေနရတယ္။စာေတြက်က္လို႔မရဘူးလို႔ေျပာေတာ့စာေမးပြဲမေအာင္ရင္မေခၚေတာ့ဘူးတဲ့။နင္ေျပာထြက္ရက္တဲ့စကားပါ။ေနာက္ပိုင္းမွာနင္ငါ့ေရွ႔ကေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။စာေမးပြဲရက္မွာစိတ္မညစ္ခ်င္လို႔ငါနင္ရိွမဲ့ေနရာမွာလာေစာင့္ေနခဲ့တယ္။အရင္လိုေပ်ာ္မေနဘူးဆိုတာငါသိပါတယ္။ရက္ပိုင္းေလးတြဲခဲ့ရပင္မဲ့ငါနင္မ်က္နွာကိုဖတ္တက္ပါတယ္။စာေမးပြဲျပီေနာက္တ ေန႔မွာေတြ႔ဖို႔ခ်ိန္းထားပင္မဲ့နင္ကေရွာင္ထြက္သြားတယ္။တမင္ေရွာင္တာမဟုတ္ဘူးဆိုပင္မဲ့တိုက္ဆိုင္လြန္းပါတယ္။စာေမးပြဲျပီရင္အျပင္ထြက္လို႔မရလို႔ေတြ႔ဖို႔မျဖစ္နိူင္ဘူးဆိုတာနင္ေရာငါေရာသိေနတာပဲ။အရင္ကစေန၊တနဂၤေႏြပိတ္ရက္ေလးေတာင္မေတြ႕ရရင္မေနနိူင္တာအခုကႏွစ္လေတာင္ေလ။နင္ခံနူိင္ရည္ရိွျပီထင္တယ္။ခ်ိန္း ထားျပီေပၚမလာတဲ့နင့္ေၾကာင့္ငါနင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႔မွာဘယ္လိုျဖစ္သြားမယ္ဆိုတာနင္မစဥ္းစားမိဘူးလား။ငါကိုသနား တယ္ဆိုတဲ့အၾကည့္ေတြကိုငါအရမ္းမုန္းတယ္သိလား။နင့္ကိုေတာ့မမုန္းခဲ့ဘူး။သူတို႔ဆီကနင့္မွာငါ့အျပင္တျခားခ်စ္ရမဲ့သူေတြရိွေနျပီလို႔နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာတာေတာင္ငါနင့္ကိုမမုန္းခဲ့ဘူး။တကယ္ပဲနင္ငါ့ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုရင္ငါေနာက္ဆုတ္သြားမွာပါ။ငါကနင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ။ငါနင့္ေဘးနားမွာမရိွမွနင္ေပ်ာ္ေနမယ္ဆိုရင္ငါဘာလို႔ထြက္မသြားရဲရမွာလဲ။တခုေတာ့ရိွတာေပါ့ နင္နဲ႔စတြဲကတည္းကလမ္းခြဲဖို႔ကိုတခါမွမေတြးခဲ့ဘူး။အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာတခုပဲရိွပါတယ္။ဒါပင္မဲ့ငါ့နင့္ကိုေမးခဲ့ပါတယ္။ နင္ကိုယ္တိုင္ကမလိုဘူးဆိုရင္ငါထြက္သြားမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ပါ။နင္ရိွတဲ့ေနရာကိုငါအေရာက္သြားျပီေမးခဲ့တယ္။နင္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကငါ့ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရဲ့ရဲ့ေလးကိုပါရိုက္ခ်ိဴးလိုက္တယ္ေနာ္။ဘာတဲ့အခ်စ္ဆိုတာွ်ေ၀ခံစားစရာပါတဲ့။တေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္ေနရင္ပ်င္းစရာၾကီးတဲ့။နင္ျပံဴး ျပံဴးေလးနဲ႔ေျပာထြက္တဲ့စကားပါ။ငါကေတာ့မွ်ေ၀မခံစားနူိင္ဘူး။တေယာက္ထဲဆီကအကုန္လံုးကိုရရင္မယူေတာ့ဘူးအျပီစြန္႕လႊတ္လိုက္မယ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့နင္ကတကယ္လားတဲ့။အဲတာထက္ပိုျပီနင္ဘာမွမေျပာခဲ့ဘူးေနာ္။တကယ္ဆိုငါစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေျပာေပးသင့္တယ္ေလ။ဒါပင္မဲ့နင္မေျပာခဲ့ဘူးေနာ္။အဲဒီေန႔ကနင္နဲ႔ငါ့ရဲ့ေနာက္ဆံုး ရက္ေလးျဖစ္ခဲ့တယ္ေနာ္။ငါကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ။လမ္းခြဲလိုက္က်ရေအာင္လို႔ငါကိုယ္တိုယ္နင့္ကိုေျပာခဲ့တာပါ။နင္ကဘယ္ေတာ့မွအဲဒီစကားကိုစမေျပာဘူးလို႔ဘုရားေပၚမွာကတိေပးထားတယ္ေလ။နင္ကေတာ့ကတိတည္ွျဖစ္မယ္ေလ။ငါအရမ္းခ်စ္တဲ့နင့္ကိုငါကိုယ္တိုင္လမ္းခြဲလိုက္တာပါ။အဲဒီလိုပဲေက်ာင္းပိတ္ရက္ရွည္မွာငါ့ဆီကိုဖုန္းေလးတခ်က္မဆက္ခဲ့ဘူး။ငါကေတာ့နင္နဲ႔စေတြ႕ကတည္းကနင့္ဆီကိုဆက္ခဲ့ဘူးတာမွမဟုတ္တာ။အေျဖေပးတဲ့ေန႔မပါေပါ့။ ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့လည္းငါ့ေရွ႔ကိုေပၚမလာေတာ့ဘူး။ငါလည္းနင့္ေရွ႔ကိုမသြားခဲ့ဘူး။ရထားေပၚမွာဆံုရင္လည္းအရင္ကေခါင္းတြဲမွာစီးေနက်ျဖစ္တဲ့ငါ ေနာက္ဆံုးတြဲမွာစီးခဲ့တယ္။နင့္ကိုျမင္ေနရရင္ငါနာက်င္ေနလို႔ပါ။နင့္အေၾကာင္းနင့္အသံကိုၾကားရင္ငိုရလြန္းလို႔ငါသူငယ္ ခ်င္းေတြကေတာင္နင့္ကိုမုန္း ေနျပီ။ေနာက္တခါထပ္ငိုရင္နင့္ကိုရန္ရွာမယ္ဆိုတဲ့အထိေတာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။အဲတာေတြကိုနင္ကေတာ့သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။တခုေတာ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ငါ့ေရွ႔မွာတျခားေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႔တြဲမျပလို႔ ပါ။အဲဒီလိုဆိုရင္ငါခံနူိင္ရည္ရိွမယ္မထင္ဘူး။ငါကနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာပါ။နင့္ေရွ႕မွာတျခားတေယာက္နဲ႔တြဲျပတာကနင္စိတ္ကိုသိျခင္တယ္ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုနင္ငါ့ဘက္ကိုျပန္လည္လာမလားလို႔ေပါ့။ဒါပင္မဲ့အဲဒီလိုမျဖစ္ခဲ့ဘူးေနာ္။ငါ့မွေနာက္တေယာက္ရိွေနလို႔နင့္နဲ႔ငါကလမ္းခြဲလိုက္ရတာပါတဲ့။အဲဒီလိုဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့။ငါငိုမေနရဘူးေလ။အခုေတာ့တျခားတေယာက္ေရွ႕မွာနင့္ေၾကာင့္ငိုေနရတယ္။အဲဒီတေယာက္ကလည္းငါ့နားကထြက္မသြားဘူး။ငါဘယ္ေလာက္ထိစိတ္ေတြညစ္ေနမလဲဆိုတာ နင္ေတြးမိရဲ့လား။ရထားေပၚတက္ဖို႔သက္ျပင္းေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ခဲ့ရတယ္။နင့္မ်က္နွာကိုလည္းျမင္ရင္ငါ၀မ္းနည္းလို႔ငိုေနမိပင္မဲ့ျမင္ခ်င္ေနမိတယ္။ဓါတ္ပံုေလးတပံုေတာင္မေတာင္းထားခဲ့ေတာ့ငါ့မွာနင္နဲ႔ပတ္သက္ျပီဘာမွရိွမေနဘူးေလ။နင္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကိုလည္းငမိုးရိပ္ေခ်ာင္းထဲပစ္လိုက္ျပီ။အဲဒီလိုလုပ္ရင္ေမ့သြားမယ္ထင္လို႔ပါ။ဒါပင္မဲ့ေမ့မရပါဘူး။အခုထိပါပဲ။အခုဆိုရင္ႏွစ္နွစ္ျပည့္ျပီေလ။နင္နဲ႔ငါလမ္းခြဲလိုက္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကလည္းေဆာင္းမကုန္ခင္မိုးေတြရြာတယ္။အေအးလိုင္းျဖတ္လို႔တဲ့။က်န္တဲ့အခ်ိန္ ေတြမွာမသိသာပင္မဲ့ေက်ာင္းသားေတြျမင္တဲ့အခ်ိန္၊ႏွင္းေတြအရမ္းက်တဲ့အခ်ိန္၊ျပီေတာ့ေဖဖ၀ါရီလ ေရာက္ရင္နင့္ကိုအရမ္းသတိယတယ္။ေဖဖ၀ါရီကိုေက်ာ္ျပီေတြးလိုက္ရင္၀မ္းနည္းမိတယ္။ငါတို႔ႏွစ္ ေယာက္ေ၀းခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလး။ငါအခုခ်ိန္အထိနင္နဲ႔ပက္သတ္ျပီအကုန္လံုးကိုမွတ္မိေနပါတယ္။အရင္လိုငိုမေနေတာ့ပင္မဲ့ရင္ထဲမွာေတာ့နာက်င္မိတယ္။ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးေတြေတြးမိရင္ေတာ့ျပံဴးမိတယ္။အခုလည္းေဖဖ၀ါရီေရာက္ေတာ့မယ္ေလ။တခ်ိန္ကခုလိုအခ်ိန္မွာငါ့ဆီကအေျဖရဖို႔လုပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတေယာက္ကိုျမင္ေယာင္မိတယ္။အခုလည္းငါတေယာက္ထဲပါ။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကနင့္လိုပဲငါ့ဆီကအ ေျဖကိုေစာင့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးေတာ့ရိွတယ္။ဒါပင္မဲ့ငါမေပးပါဘူး။ငါ့ရဲ့ေဖဖ၀ါရီမွာနင့္နဲ႔ေတာင္လက္မတြဲရတာတျခား တေယာက္ကိုငါလက္မခံျခင္ဘူး။ျပီေတာ့နင့္တုန္းကလိုပဲခံစားရမယ္ဆိုရင္ငါရူးသြားမယ္ထင္တယ္။ငါနင့္အတြက္ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါ့မယ္…ေဖဖ၀ါရီတိုင္းမွာနင့္ခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ရိွေနနိူင္ျပီထာ၀ရေပွ်ာ္ရႊင္နိူင္ပါေစလို႔ေလ။ငါကေတာ့အျပစ္ေပးခံေနရတယ္ထင္တယ္။ေဖဖ၀ါရီ14မွာရတဲ့လက္ေဆာင္တခုကိုငါလႊတ္ပစ္ခဲ့ဘူးတယ္။နင္နဲ႔မေတြ႕ခင္တုန္းကပါ။ငါမၾကိဴက္တဲ့လူဆီေပးတဲ့ဟာမို႕ပါ။ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာတယ္အဲတာမလုပ္ေကာင္းဘူးတဲ့။အခ်စ္ဦးနဲ႔လြဲတက္တယ္တဲ့။အဲတာ မ်ိဴးေတြကိုငါကလက္မခံတက္ဘူးအခုေတာ့လက္ခံရေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္။နင္နဲ႔ေ၀းမယ္ဆိုရင္ငါမလုပ္ခဲ့ပါဘူး။အခုခ်ိန္ငါနားေထာင္ေနတဲ့သီခ်င္းေလးတပုဒ္ရိွတယ္စႏၵီျမင့္လြင္ရဲ့ခ်စ္ေနတုန္းပဲတဲ့။ျပီေတာ့နင္ကိုယ္တိုင္ပန္ေပးခဲ့တဲ့နွင္းဆီ ပန္းေျခာက္ေလးလည္းရိွေသးတယ္။ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္…….
↧