ငါမနက္လင္းတိုင္းနင့္အရိပ္တို႔နဲ႕နိွဳးတတ္ေနျပီ
စာသင္ရင္းလည္းနင့္ပုံရိပ္တို႔ျမင္ေယာင္ေနဆဲ
ေက်ာင္းဆင္းလည္းနင့္ကိုလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ဆင္းလာျမဲ
အိမ္ျပန္ေရာက္လည္းနင့္ကိုေတြ႔ခ်င္စိတ္ေတြစိုးမိုးထားဆဲ
ငါမ်က္လုံးတို႔မပိတ္ခင္ထိနင့္ကစိုးမိုးထားတယ္
ငါ့မ်က္လုံးတို႔ပိတ္သြားေတာ့ငါ့ရဲ႕အိပ္မက္သခင္ဟာလည္းနင္ပါပဲ
ငါ့ဘဝရဲ႕အရာတိုင္းဟာနင္
ငယ္စဥ္ကစားမယ္အိပ္မယ္ကစားမယ္စာဖတ္မယ္ဒါေတြပဲေတြးတတ္တဲ့ငါ
အခုေတာ့ေအးအရာေတြအစားအခ်ိန္တိုင္းနင့္ကိုသတိရေနတတ္ျပီး
ငါ့ဘဝအတြက္ဘာကိုမွမစဥ္းစားေတာ့ဘူးေလအရာတိုင္းဟာနင္ပဲစိုးမိုးထားတယ္
နင္ထားသြားမွာငါသိပ္ေၾကာက္တယ္ဟာငါသိပ္ခ်စ္တာနင္မသိလို႔လားဟာာာာာာာာာာ