တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ သူမအေပၚရက္စက္လြန္းတဲ့ ကံႀကမၼာအေပၚ သူမ အျပစ္တင္ရိုးမယ္ဖြဲ ့ခ်င္ခဲ့သည္...။ အထူးသျဖစ္ ငယ္ရြယ္စဥ္က ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကဲ့သို ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါကစားခြင့္မရသည့္ အခါမ်ိဳး ၊ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့လဲ သူမ်ားတကာလို သြားလာခြင့္မရတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြတိုင္း ကိုယ့္ဘဝကို မေက်နပ္မိခဲ့..........။
ဘာေႀကာင့္မ်ား ဘယ္လိုအေႀကာင္းေႀကာင့္မ်ား သူမ ဒီလို ေဝဒနာကို ခံစားေနရတာပါလိမ့္...။ ဝဋ္ေႀကြးေတြေႀကာင့္မ်ားလား..........။ မျပည့္စံုတဲ့ သူမဘဝေလးေႀကာင့္ စိတ္အားငယ္ျခင္းေတြက အခ်ိန္ျပည့္ ေနရာယူထားျပီး သိမ္ငယ္စိတ္ကို အေဖာ္ျပဳရင္း သူမ၏ ဘဝကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့သည္...။
သူမ သိတတ္စအရြယ္ကတည္းကေန သူမမွာ အျခားကေလးေတြလို လွဳပ္ရွားသြားလာခြင့္ မရရွိခဲ့............။ သူမမွာ ခႏၶာကိုယ္နွင့္ မလိုက္ဖက္လွသည့္ ေသးငယ္ပိန္လွီေနေသာ ေျခေထာက္တစ္စံုကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္...။ ပတ္ဝန္းက်င္က ႀကည့္ႀကသည့္ သနားစရာ အႀကည့္နွင့္ ေခၚေဝၚႀကသည့္ ဂရုဏာသံနွင့္ အေခၚအေဝၚ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေသေနသည့္ ေကာင္မေလး...။
သူမပိုင္ဆိုင္သည့္ ထိုေျခေထာက္ေတြနွင့္ သူမ တည့္မတ္ေအာင္ မရပ္တည္နိင္ခဲ့....။ ခ်ိဳင္းေထာက္အကူအညီမပါပဲ သူမ လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္ခဲ့ ...။ ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြလို တစ္ေယာက္ထဲ ေက်ာင္းသို ့ သူမ မသြားနိုင္ခဲ့...။ သူမအတြက္ အကူအညီ အေဖာ္တစ္ဦး အျမဲလိုအပ္ေနခဲ့သည္..။ သူမ၏ဘဝကို သူမ မေက်နပ္ခဲ့ပါ...။ သူမသည္လဲ အျခားသူမ်ားကဲ့သို ့သြားလာလွဳပ္ရွားခ်င္ခဲ့ပါသည္...။
ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြ၏ “ငခ်ိမ” ဟု ေနာက္ေျပာင္ေခၚေဝၚမွဳအေပၚ သူမရွက္ရြံ ့ခဲ့ပါသည္...။
“ငခ်ိမ နင္က ငါတို ့နဲ ့ ကစားခ်င္လို ့လား”
“ငခ်ိမ နင္ကစားလို ့ရတာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ ့ မကစားနဲ ့..နင္ထိုင္ေနရတဲ့ အတူတူ ငါ့ကို အိမ္စာဝိုင္းကူလုပ္ထားေပး..”
အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ ့ သူမအေပၚ ေျပာဆိုဆက္ဆံမွဳေတြ ႀကံဳရတိုင္း သူမ အားငယ္ခဲ့သည္...။ သူတို ့ေတြနွင့္ ကစားခြင့္မရခဲ့သည့္အခါတိုင္း ဝမ္းနည္းခဲ့ပါသည္...။ သူမ၏ စိတ္အားငယ္မွဳေတြကို ေျဖသိမ့္ေပးေသာအရာေတြကေတာ့ စာအုပ္ေတြပဲေပါ့...။ သူမရဲ ့ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ အမ်ားသူငွာလို ကစားခြင့္မရေလတိုင္း သူမ စာအုပ္ဖတ္ျခင္းျဖစ္သာ သူမ၏ အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့သည္...။ထိုစာအုပ္ေတြကသာ သူမ၏ဘဝအတြက္ ခြန္အားျဖစ္ေစျပီး မဝံ့မရဲ အားငယ္တတ္သည့္သူမ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားတစ္ခ်ိဳ ့နွင့္ ရရွိထားသည့္ ဘဝကို ရင္ဆိုင္ရန္ သူမရဲ ရင့္လာခဲ့သည္...။
တစ္ေန႕မွာေတာ့ အြန္လိုင္းဆားဗစ္ဝန္ေဆာင္မွဳကုမၼဏီတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း သူမရဲ ့ ဘဝကို ရိုးစင္းစြာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့သည္..။ သူမအလုပ္ရခဲ့သည့္ ေန ့က ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ႀကည့္နူးမွဳက ဘယ္အရာနွင့္မွ်မလဲနိုင္ခဲ့ပါ..။ သူမအတြက္ပထမဆံုးအလုပ္.. သူမရဲ ့ ေအာင္ျမင္မွဳ.. သူမရဲ ့ ႀကိဳးစားအားထုတ္မွဳ..။ ထိုအလုပ္ေႀကာင့္ပဲ သူမကိုယ္သူမ ယံုႀကည္မွဳေတြပိုတိုးလာခဲ့သည္..။
အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳရင္ လုပ္ေနရသည့္ အလုပ္တစ္ခုေႀကာင့္ သူမ အြန္လိုင္းထဲမွ လူေပါင္းမ်ားစြာကိုႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရသည္..။ ထိုထဲမွ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းမ်ားစြာကို သူမရရွိခဲ့သည္..။ ထိုသူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္ ေျပာဆိုရေလတိုင္း သူမရဲ ့ စိတ္ေတြ လြပ္လပ္ေပါ့ပါးခဲ့ပါ၏...။အြန္လိုင္းထဲမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာတို႕သည္ သူမ၏ လက္ရွိအေျခအေနကို မျမင္ရတာပဲ...။ထို ့ေႀကာင့္ သူမ၌ အားငယ္စိတ္တို ့မျဖစ္ခဲ့ပါ..။ ထိုအရာက သူမအထင္သာ....
အြန္လိုင္းသူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွ“ မိုးညိဳ” ဆိုသည့္ သူနွင့္ဆံုေတြ ့ခြင့္ မရခ်ိန္ထိေပါ့.........။ မိုးညိဳဆိုသည့္ ေကာင္ကေလးနွင့္ ေန ့စဥ္အြန္လိုင္းထဲမွာ ဆံုေတြ ့ႀကရင္း စကားေတြ ေျပာႀကရင္း ရင္းနွီးမွဳေတြက တစ္ရစ္ျပီးတစ္ရစ္ ပိုးတိုးလာလွ်က္..........
သူမ မိုးညိဳကို ခ်စ္မိေနျပီးဆိုတာ သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ သူမအရမ္းကိုတုန္လွဳပ္ခဲ့မိပါသည္...။ မခ်စ္သင့္... သူမလို ဒုကၡိတ တစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုမွ မခ်စ္သင့္..။ သူမအတြက္ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိတာဟာ သူမခ်စ္ေသာ ထိုသူကို ဒုကၡေတြ ေပးေနတာနွင့္အတူတူပါပဲ...။ သူမကိုယ္ သူမမွ မရပ္တည္နိုင္ခဲ့တာပဲ...။ သူမရဲ ့ ေတြေဝမွဳေတြကို ဆြဲငင္ေခၚေဆာင္ခဲ့သူကေတာ့ မိုးညိဳကိုယ္တိုုင္ပါပဲ...။
“ေႀကြကိုခ်စ္တယ္”
ဆိုတဲ့ စာတမ္းေလးကို ေလလွိဳင္းႀကားက ပို ့သေနတဲ့ မိုးညိဳေႀကာင့္ သူမ ဆႏၵကို ခဏတာေလာက္ ႀကည္နူးခြင့္ေပးျပေစ...။ အျပင္မွာေတြ ့ဆံုျခင္းမရွိတဲ့ အြန္လိုင္းခ်စ္သူဘဝနဲ ့ မိုးညိဳကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးခ်စ္ျပေစ...။ ခဏတာ ျဖစ္ျဖစ္ပါ..။ မိုးညိဳကို ခ်စ္ေနခြင့္ရခဲ့တယ္ဆိုရင္ပဲ သူမ ေက်နပ္ပါျပီ...။
“မိုးညိဳ ေႀကြမွာ အျဖစ္ခ်င္ဆံုး ဆႏၵတစ္ခုရွိေနခဲ့တယ္”
“ေျပာေလေႀကြ”
“ေႀကြေလ မိုးညိဳရဲ ့ ခ်စ္သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္..မိုးညိဳရဲ ့ ခ်စ္သူအျဖစ္ ခဏတာ ျဖစ္ျဖစ္ ရပ္တည္ခ်င္တယ္”
“မဟုတ္ဘူးေႀကြ..မိုးညိဳက ေႀကြကို ခဏတာအတြက္ အြန္လိုင္းဇာတ္လမ္း လုပ္ေနခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး..ေႀကြ ့ကို အမွန္တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ..ရိုးသားေအးေဆးတဲ့ ေႀကြ ့ကို မိုးညိဳ အမွန္စင္စစ္ ခ်စ္ခဲ့တာပါ ေႀကြ“
မိုးညိဳရဲ ့ စကားေအာက္မွာ သူမျငိမ္သက္ေနမိသည္..။ သူမ အမွန္တကယ္ရိုးသားခဲ့သူလား..။ သူမ၏ ခႏၵာကိုယ္မသန္စြမ္းမွဳကို ခုခ်ိန္ထိ သူမ ဖြင့္မေျပာခဲ့ရေသး.........။ မိုးညိဳသာ သိသြားခဲ့လွ်င္............................။
ထိုေန ့ေရာက္မွာကို သူမ ႀကိဳေတြးကာ စိုးရိမ္ခဲ့ရသည္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္....။ ထိုေန ့အတြက္ သူမ ရင္မဆိုင္ရဲခဲ့..........။ သူမ မိုးညိဳကို ခ်စ္ေနခြင့္ရခ်င္ေနေသးသည္............။ သို ့ေပမဲ ့...သူမအေႀကာက္ရြံ ့ဆံုးစကားတစ္ခြန္းကို မိုးညိဳသယ္ေဆာင္လာခဲ့ေပျပီ....။
“ေႀကြ ကိုယ္တို ့ေတြ ခ်စ္သူျဖစ္ေနတာလဲ လအေတာ္ႀကာျပီ အျပင္မွာေတြ ့ႀကရေအာင္ကြာ”
“ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း ေႀကြ မိုးညိဳကို မေတြ ့ခ်င္ေသးဘူး”
“ေႀကြ ကိုယ့္ကို မေတြ ့ခ်င္တာ ဘာေႀကာင့္လဲ ..ေႀကြက ကိုယ့္ကို တစ္ကယ္မခ်စ္တာလား”
“မဟုတ္ပါဘူး မိုးညိဳရယ္..ေႀကြ မိုးညိဳကို ခ်စ္ပါတယ္...အရမ္းခ်စ္ပါတယ္.ဒါေပမဲ့ ေတြ ့လို ့မျဖစ္လို ့ပါမိုးညိဳရယ္“
“ဘာေႀကာင့္လဲ ..ဘာေႀကာင့္လဲေႀကြ...ကိုတို ့ေတြ ့ႀကမယ္ေလ....လက္ထပ္ဖို ့ေတြ တိုင္ပင္ႀကမယ္..နက္ျဖန္ညေန ေႀကြနဲ ့ ကိုယ္ေတြ ့ႀကမယ္..ေႀကြလာခဲ့.. လာခဲ့ရမယ္ေနာ္ေႀကြ”
မိုးညိဳရဲ ့ “လာခဲ့ရမယ္ေနာ္ေႀကြ” ဆိုတဲ့ စကားအဆံုးမွာ သူမ ျပိဳဆင္းသြားခဲ့ရသည္...။ သူမစိတ္ေတြ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ တစ္စဆီလြင့္ပ်ံ ့သြားေလျပီ...။ ဒီခၽြတ္ယြင္းခ်က္နွင့္ သူမ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ သိမ္ငယ္ခဲ့ရသည္..။ ထိုသိမ္ငယ္မွဳေတြထဲမွ ခ်စ္သူေရွ ့ကို ထြက္ျပရမည့္ သူမရဲ ့ သိမ္ငယ္မွဳကေတာ့ အဆိုးရြားဆံုး ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါ...။
သူမ မည္သို ့ဆံုးျဖတ္ရမည္နည္း....။ မိုးညိဳကို သြားေတြ ့ရမည္လား..။ မေတြ ့ဘဲေနကာ ဒီဇာတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ရမည္လား ...။ အကယ္၍မ်ား မိုးညိဳဆီက ျပင္းထန္တဲ့စကားလံုးနွင့္ ထိုးနွက္ခ်က္ေတြ ထြက္ရွိလာပါက သူမ မည္သို ့ရင္ဆိုင္ရမည္နည္း...။
ေတြ ့မည္ ၊ မေတြ ့မည္ကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ရင္ ထိုညကေတာ့ သက္ျပင္းရွိဳက္ လူးလြန္ ့ရင္းနွင့္သာ မိုးစင္စင္လင္းခဲ့ရသည္...။ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့သည့္ အေမွာင္ထုနွင့္ ထိုးေဖာက္လာသည့္အလင္းတန္းတို ့ႀကား မပီဝိုးးတဝါး ဆံုးျဖတ္ခ်က္တို ့ကို ပီျပင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ရင္း သူမ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို အခိုင္အမာခ်လိုက္သည္................။
သူမရဲ ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သူမအေကာင္အထည္ေဖာ္မည္.........။ သူမရဲ ့ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြကို သူမအျပီးေမာင္းထုတ္လိုက္ျပီး အနာဂတ္ေန ့သစ္ေတြအတြက္ လမ္းစ ရွာေဖြေတာ့မည္..။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ ့ အဆံုးအျဖတ္ ေနာက္မွာေပါ့............................။
..... (¯`v´¯)♥
.......•.¸.•´
....¸.•´
... (
☻/
/▌♥♥
/ \ ♥♥ ေမသဇင္
