သူ ့ကိုမခ်စ္ဘူး......

“နင့္ကိုငါ..မခ်စ္ဘူး..’’
ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို လႊဲပစ္လိုက္သည္။ သူ ့ကို လုးံ၀ မၾကည့္ေတာ့ေပ။
ထိုသို ့ေျပာမည္ ဟုဆုးျံဖတ္ထားခဲ့သည္မွာ ၾကာလွျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း တကယ္ေျပာေတာ့ ထို စကားကို ေလွ်ာေလွ်ာလ်ဳလ်ဳ ထြက္လာ၇န္ မနဲ အားယူ၇သည္။ခ်စ္ပါလ်က္ႏွင့္ မခ်စ္ဘူး ဟု ေျပာ၇ေသာ က်ြန္မ၏ မုသားေျပာေသာ ႏွုတ္ခမ္းတို့သည္ တုန္ယင္၍ ေနခဲ့သည္။ မငိုနဲ့ေနာ္..မိမိုး..နင္ မငိုနဲ့ သူ ၇ိပ္မိသြားလိမ့္မယ္…

“ မိုး..ငါ့ကိုၾကည့္စမ္း…မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္လွည့္ျပီး ငါ့မ်က္လံုးေတြထဲ ကို ၾကည့္စမ္း.. ငါ့မ်က္လုးံေတြထဲကို ၾကည့္ျပီး ခုနကေျပာတဲ့ စကားကိုျပန္ေျပာ..’’

က်ြန္မ.. ေ၀့၀ဲ လာေသာ မ်က္၇ည္ေတြကို သူ မျမင္ေစ၇န္ မ်က္ေတာင္ကို တခ်က္ခတ္၍ ပုတ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ေတြ ့လား ..သူ မယုံဘူးေလ… သူငါ့ကို သူ ့မ်က္လုးံေတြထဲ ကို တည့္တည့္ၾကည့္ျပီးေျပာဖို့ သူ ေတာင္းဆိုေနျပီ…ငါ သူ ့ကို မခ်စ္ဘူးလို့ေျပာတာကို သူ မယုံဘူးေလ…မိုး ဆိုတာ..သူ လွမ္းေခၚ၇င္ေျပးလာမယ့္
သူ လိုခ်င္၇င္ ေၾကြေပး၇မယ့္ ပန္းတပြင့္လို့ သူ ထင္ေနတုန္းပဲ..ေျပာ၇မယ္..ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္..ေျပာ၇မယ္..သူ ယုံေအာင္ ေျပာ၇မယ္..သူ မယုံ၇င္ေတာင္ မိုး ဟာ သူ လိုခ်င္၇င္ အခ်ိန္္မေ၇ြး ခူးလို့၇တဲ့ ပန္းတပြင့္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သူ သိေအာင္ေျပာ၇မယ္…
က်ြန္မ သူ ့မ်က္လုးံေတြထဲ ကို တည့္တည့္ၾကည့္၍ ထိုစကားလုးံေတြ ကို တလုးံခ်င္း ေအးစက္စြာ ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။
နင့္..ကို..ငါ..မ..ခ်စ္..ဘူး……
သူ ့မ်က္ႏွာသည္ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္စြာ ပ်က္ထြက္သြားခဲ့သည္။မ်က္ခုးံႏွစ္ခုသည္ အဆမတန္တြန့္ခ်ဳိးလ်က္ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္သည္ ခ်က္ခ်င္းေသြးေ၇ာင္တက္လာျပီး ေဒါသထြက္လွ်င္ လုပ္ေနၾက အတိုင္း ေတာက္တခ်က္ ကို ခပ္္ျပင္းျပင္းေခါက္ လိုက္ေလသည္။လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္လ်က္ … က်ြန္မ ကို ခပ္စူးစူး တခ်က္ၾကည့္ျပီး …
ေသခ်ာ၇င္ ျပီးတာပဲ..ေနာင္တမ၇ေၾကး ဟု ေျပာကာ လွည့္ထြက္သြားခဲ့ ေလသည္။က်ြန္မ သည္ သူ ့ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္၇င္း ငါ ေနာင္တ မ၇ မွာ ေသခ်ာ၇ဲ့ လား ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးျဖစ္ခဲ့ သည္။တိက်စြာ မသိခဲ့ေပ..။ အေျဖ တို့သည္ ေ၀၀ါးေနခဲ့ သည္.။ ေနာင္တ ၇မယ္ ထင္ပါ၇ဲ့ .. ခ်စ္သူ တေယာက္ကို လက္လႊတ္ ဆုးံ၇ူးံ လိုက္၇တဲ့ အတြက္..ေနာင္တ၇မယ္ထင္ပါ၇ဲ့။ ခုခ်ိန္ သူ ့ေနာက္ကို ေျပးလိုက္ျပီး ငါနင့္ကို ခ်စ္ပါတယ္…မခ်စ္ဘူး ဆိုတာ လိမ္ေျပာတာပါလို့ ေျပးေျပာလိုက္၇မလား…..။ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲေလ..။ သူ ့၇ဲ့ အျပဳးံေတြက ငါ့ကို ေလွာင္လိမ့္မယ္..။ သူ ့၇ဲ ့ႏွုတ္ခမ္းေတြက ဟားတိုက္လိမ့္မယ္..။ျပီး၇င္ သူ ငါ့ကို တဘ၀လုးံ ႏိုင္သြားလိမ့္မယ္..။သူ ေပ်ာ္သြားမယ္ လို့ ငါဘာလို့ မေတြးမိ၇တာလဲ…
က်ြန္မ ၾကည့္ေန၇င္းျဖင့္ သူ ့၇ဲ့ ေက်ာျပင္ သည္ တျဖည္းျဖည္းျမင္ကြင္းထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ သည္..။ သြားျပီေပါ့…ငါျမင္ခ်င္ခဲ့တဲ့အျပဳးံေတြဟာ
အခုေတာ့ ငါ့ကို စြန့္ခြာ သြားျပီေပါ့…..
****************************************
မ်က္ခုးံထူထူ ၇ယ္လိုက္၇င္ အျပစ္ကင္းတဲ့ သူ ဟု က်ြန္မသည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၏ ေ၇းေပးပါ စာအုပ္ထဲတြင္ ေအာ္တို ေ၇းတိုင္း အခ်စ္ဆုးံသူ ေန၇ာမွာ ထိုသို့ ထည့္ေ၇းျဖစ္ခဲ့ သည္.။ သူ က ဟိတ္..အဲဒါ နင္ ငါ့ကို ေ၇းတာ မလား ဟု ေနာက္ သလို ေျပာင္ သလို အျမဲတမ္း ေျပာတတ္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့ လည္း သူ ့ကို ေ၇းတာပဲ ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ အံမယ္.. ဘာလို့ နင့္ကို ေ၇း၇မွာလဲ ..ဟု ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့ သည္။
သူကေတာ့ က်ြန္မ ၏ ေ၇းေပးပါ စာအုပ္ထဲ တြင္ သူ၏ အခ်စ္ဆုးံ သူ ကို ေ၇း၇ာတြင္ နင္..မဟုတ္ဘူး…ဟု ေ၇းခဲ့ ေလသည္..။ တကယ္ေတာ့ သူေ၇းတာသည္ အမုန္းဆုးံ သူ ေန၇ာတြင္လဲ နင္..မဟုတ္ဘူး… ျဖစ္ပါသည္..။ သို့ေသာ္ က်ြန္မကေတာ့ သူ ၏ အခ်စ္ဆုးံ သူ ေန၇ာ တြင္ နင္.. မဟုတ္ဘူး ဆိုသည့္ စာတန္းကိုသာ ျမင္ပါသည္.။
(ၾကည့္ေသာ သူ သည္ ျမင္ပါသည္.။) က်ြန္ မသည္ လိုက္ ၾကည့္ ခဲ့ မိသည္ ထင္ပါသည္..။
သူ သည္ မ၇ည္၇ြယ္ဘဲႏွင့္ ( သို့မဟုတ္) သူ ၏ ႏွလုးံသားတြင္ အျမစ္တြယ္ ေနသည့္ က်ြန္မ သည္ သူ ့ကို ညႊတ္ေနသည္ ဆို သည္ ့အေတြး.အတိုင္း..အမွား မ်ားစြာ ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ က်ဳး လြန္ ဖူး ခဲ့ ေလသည္.။ က်ြန္မ ၏ ခံ စားခ်က္ ကို တစက္ မွ မေတြးေပးခဲ့ ေပ..။
အဲဒီေန့ က က်ြန္မတို ့သူ ငယ္ခ်င္း ေတြ ကန္ေတာ္ ၾကီး ကို အလည္သြားေသာ ေန့ ျဖစ္သည္။ အုပ္စုလိုက္ၾကီး လမ္းေလွ်ာက္ ၾက၇ာတြင္ သူ ႏွင့္ က်ြန္မ သည္ သူ ငယ္ခ်င္းအုပ္စုၾကီး ၏ အေ၇ွ့ ခပ္လွမ္းလွမ္း သို့ ေ၇ာက္၇ွိေနခဲ့ သည္..။ သူ ႏွင့္ က်ြန္မ
ဘာအေၾကာင္းေျပာျဖစ္ခဲ့ လဲ မမွတ္မိေတာ့ပါ…။တစုံတခု ကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ေျပာဆိုေနခဲ့ ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ ငယ္ခ်င္းေတြထဲ က တေယာက္က
က်ြန္မ တို့ကို ထိုသို ့လွမ္း ေအာ္စ ခဲ့ ေလသည္..။
. “ ေဟ့.. ေ၇ွ့ကႏွစ္ေယာက္ ငါတို့ကို ေစာင့္ဦးဟ …
ဘာေတြ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ေနတာလဲ ..လုပ္မေနပါနဲ့ ကြာ…မင္းတို့က ဟုတ္တာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ့ဲ…ဟုတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနပါနဲ ့” ..ဟူ၍ျဖစ္သည္..။ ထိုအခါ သူ က ေနာက္ကိုလွည့္၍
“ဘာ မဟုတ္၇မွာလဲကြ…..ငါတို့က ဟုတ္ခ်င္၇င္ အခ်ိန္မေ၇ြး ဟုတ္လို ့၇တယ္”
ဟု ျပန္ ေအာ္ ေျပာခဲ့ ေလသည္..။ထို အခါ ထို သူ ငယ္ခ်င္းက တဟားဟား၇ယ္၍ “..ဟား..ဟား..၇န္ႏိုင္တို့ က ပိုင္တယ္ကြာ. ... ဟုတ္ခ်င္၇င္ အခ်ိန္ မေ၇ြးဟုတ္လို ့ ၇တယ္...ဟုတ္လား..ေဟ့ေကာင္” ဟု ျပန္ စေလသည္..။က်ြန္မ သည္ မ်က္ႏွာ တျပင္လုးံ ပူ ေႏြး သြားလ်က္ ဘာဟုတ္ခ်င္၇င္ အခ်ိန္မေ၇ြးဟုတ္လို ့၇တယ္လဲ ဟု သူ ့ကို ေမး ေသာ အခါ သူ က က်ြန္မ ကိုယ္ကို တခ်က္ တြန္းတိုက္လ်က္..မဟုတ္လို့လား ….ဟု တဟားဟား ၇ယ္၇င္း မ်က္ လုးံ ကို ေမွးစင္းလ်က္ ေျပာေလသည္.။ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ြန္မ ႏွစ္သက္ခဲ့ ဖူးေသာ သူ ၏ ၇ယ္သံ မ်ားသည္ က်ြန္မ အတြက္ ေၾကာက္ စ၇ာ ေလွာင္၇ယ္သံမ်ား ျဖစ္သြား ခဲ့ သည္ကို သူ မွ သိပါေလစ..က်ြန္မ သည္ က်ြန္မ အေပၚတြင္ ထား၇ွိေသာ သူ ၏ သေဘာထားကို အ့့ံၾသ စြာ..၀မ္းနည္းစြာ သိ၇ွိခဲ့ ၇ေလသည္။တကယ္ေတာ့ မိုးဆိုေသာက်ြန္မသည္ သူ ေက်ာင္းပ်က္လွ်င္ သူ ့အတြက္အျမဲတမ္းစာကူးျပီးသားျဖစ္ေနတတ္ေသာ..သူ ့အတြက္ဆိုလွ်င္ အျမဲတမ္း အဆင္သင့္ ၇ွိေနတတ္ေသာ..သူ ့ဂ်ဳတီကုတ္ကို အျမဲတမ္းေခါက္ေပးတတ္ေသာ..သူ စာမ၇လွ်င္ အျမဲတမ္း ၇ွင္းျပတတ္ေသာ..သူ လွည့္ၾကည့္လွ်င္ သူ ေဘးနားတြင္ အစဥ္အျမဲ၇ွိေနတတ္ေသာ…မိုးျဖစ္သည္..။ထိုကဲ့သို ့ေသာမိုး သည္ သူလိုခ်င္လွ်င္ အခ်ိန္မေ၇ြး ၇ြာေပးေသာ ခပ္ညံ့ညံ့ မိုး စက္ မိုးေပါက္မ်ား ျဖစ္ေနပါေ၇ာလား….
တကယ္ေတာ့ က်ြန္ မသည္ သူ က “မိုးေ၇” ဟု ေခၚလွ်င္သူ ့အတြက္ ေ၇ ပါ ခပ္ျပီးေ၇ာက္လာခ်င္ခဲ့ေသာ သူ မ်ဳိး ျဖစ္သည္..။ မိုးေ၇..ဟု သူေခၚေသာ အသံေလာက္ က်ြန္ မသည္ ဘယ္ အသံကိုမွ ပိုနားေထာင္မေကာင္းခဲ့ေပ… သူ က်ြန္မ ကို ျပဳးံျပေသာ အျပဳးံေလာက္ ဘယ္အျပဳးံကိုမွ ပိုခ်ဳိသည္ ဟု မထင္ခဲ့မိေပ…ထိုကဲ့ သို့ သူ ့အတြက္ဆိုလွ်င္ က်ြန္မသည္ အ၇ာ၇ာ ကို ေမ့ေလ်ာ့ထားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးခဲ့ေသာ္လည္း သူကေတာ့ သူ ငယ္ခ်င္းမ်ားေ၇ွ့တြင္ က်ြန္မ ကို သူ ၏ ျပက္လုးံ တခုေလာက္သာ သေဘာထားသူ ျဖစ္ေလသည္…မိုးသည္ သူ ေျပာလွ်င္ သူ ့စကားတခုကိုသာ နားေထာင္၇မည္..သူ မသြားႏွင့္ ဆိုလွ်င္ မိုးသည္ တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွုပ္၇ဲ၇…သူ မၾကိဳက္ဘူးဆိုလွ်င္ မိုးသည္ ဘာကိုမွ မလုပ္၇ ဟု သူ ့ကိုယ္သူ ဂုဏ္ယူခ်င္ေသာ သူ ျဖစ္သည္..တကယ္လည္း က်ြန္မ သည္ ထိုကဲ့ သို ့သူ ့အျပဳးံတခုႏွင့္သာေက်နပ္ခဲ့ျပီး သူ ့စကားကို ဘယ္ေတာ့မွ ဂလန္ဂဆန္မလုပ္ခဲ့ေပ…
သိုေသာ္ ထို အ၇ာမ်ားသည္ သူ က က်ြန္မကို ဘယ္လို သေဘာထားသည္ ဟု မသိခင္တုန္းကျဖစ္သည္..။
သူ ၏ သေဘာထားမ်ား ကို အံ့ၾသစဖြယ္ သိ၇ွိခဲ့ ျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ သူ ့အေပၚ ထား၇ွိေသာ က်ြန္မ ၏ တြယ္ျငိမွုမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ်၀ွက္ထား၇န္ ၾကိဳးစားခဲ့ေလသည္။
က်ြန္မ သည္ သူ ၏ မွတ္စု စာအုပ္တိုင္း၏ ပထမဆုးံ စာမ်က္ႏွာတြင္
က်ြန္မ ၏ လက္မွတ္ကို အျမဲတမ္းထိုးေပးတတ္သည္..သူက ေပးေသာ တာ၀န္ေတာ့ မဟုတ္ေပ…။ သူ ႏွင့္ က်ြန္မ ခင္ျပီး တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ထဲက ထို အက်င့္ကို လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္..သူ စာက်က္တိုင္း က်ြန္မ ကို သတိ၇ေစခ်င္ေသာ စိတ္ႏွင့္ျဖစ္သည္..သို ့ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ က်ြန္မ လက္မွတ္မထိုးေပးဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနခဲ့သည္ ..သူ က သတိထားမိေသာ္လည္း က်ြန္မ ကို ဘာမွ မေျပာေပ..။practical ခန္းထဲေ၇ာက္၍ ဂ်ဳတီကုတ္ သူ ၀တ္တိုင္း က်ြန္မ က အသင့္ေဆာင္ လာတတ္ေသာ လက္ကိုင္ပ၀ါ အျဖဴေလးေပးတတ္သည္… သူ ့ဂုတ္ပိုးႏွင့္ ဂ်ဳတီ ကုတ္ၾကား ထိုလက္ကိုင္ပ၀ါေလးခံထား၇န္ျဖစ္သည္..(ေခ်ြးထြက္လွ်င္ ဂ်ဳတီကုတ္ကို မေပေစ၇န္ျဖစ္သည္)…။ထိုကဲ့သို ့က်ြန္မ ေပးတိုင္း သူ က အလိုက္တသိ ဘာမွ မေျပာတတ္ေသာ္လည္း က်ြန္မ ေနာက္ပိုင္း ထိုသို့ မေပးေတာ့ေသာ အခါတြင္ေတာ့ အံကိုၾကိတ္၍ ေဒါသကို မ်ဳိခ်ေနခဲ့ေလသည္..။သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ကန္တင္း ထိုင္တိုင္း က်ြန္မသည္ သူ ့ေဘးနားတြင္ အစဥ္အျမဲ ေန၇ာယူ ထို္င္ေလ့၇ွိသည္…သူ ေကာ္ဖီ္မွာျပီဆိုလွ်င္ ေ၇ေႏြးျဖဴတခြက္ႏွင့္ ေကာ္ဖီမစ္တထုပ္သာေ၇ာက္လာေသာ္လည္း က်ြန္မ သည္ ထိုေကာ္ဖီမစ္ ကို ကိုယ္တိုင္ေဖာက္၍ ေဖ်ာ္ေပးတတ္သည္။သို့ေသာ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေတာ့ ထို ကဲ့
သို ့ေသာအျပဳအမူမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ေလသည္..။သူ သည္ လည္း အနည္းငယ္အံ့ၾသေသာ္လည္း ကြ်န္မ ၏ အျပဳအမူမ်ားကို အေ၇းမထားဟန္ျဖင့္သာ ဟန္လုပ္ေနေလသည္..
သို့ေသာ္ သူ သည္ တေန့တြင္ေတာ့ က်ြန္မ ကို ထိ၇ွေစေသာ စကား တခြန္းကို ေျပာခဲ့ ပါသည္.။အဲဒီ ေန့ က ၇ာသီဥတုသည္ မိုးတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္၇ြာ ျပီး အုံ ့အုံ ့မွုိင္းမွိုင္း ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္မ၇ြာေသာ အခါ အလြန္ပူ အိုက္၍ ေနလို့မေကာင္းေသာ အေျခအေန ျဖစ္သည္..။ အတန္းတခ်ိန္ျပီး၍ ဆ၇ာ ခဏ မလာေသးခ်ိန္တြင္ က်ြန္မတို့သူငယ္ခ်ငး္ေတြ ထုးံစံအတိုင္း အတန္းေ၇ွ ့ေကာ္၇စ္ဒါတြင္ စကားေျပာေနခဲ့ၾကသည္..။ သူက ေတာ့ ေကာ္၇စ္ဒါ လက္၇န္းကို မွီလ်က္ က်ြန္မ တျခားသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ (သီတာ)ကို
ညက ၾကည့္ခဲ့ေသာ ၇ုပ္၇ွင္ အေၾကာင္းေျပာျပေနသည္ ကို ခပ္တည္တည္ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္..။ခဏေနေတာ့ သူ က က်ြန္မ စကားကို ျဖတ္၍
“အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ..ေနာက္ဆုးံေတာ့ မင္းသမီးနဲံ မင္းသားနဲ့ ညားေ၇ာ မလား…ဇာတ္သိမ္းကေတာ့ ဒါပဲ ..ဘာမွ ထူးတာလဲ မဟုတ္ဘူး...အဲဒါကိုပဲ ေ၀့ေနတာ....ဒါေပမဲ့ ကိုး၇ီးယားကားေတြထဲ မွာ ငါၾကိဳက္တဲ့အခန္းေတာ့ ၇ွိတယ္…မင္းသမီးက စျပီး မင္းသားကို ၇ည္းစားစကားေျပာတာေလ…နင္အဲဒါၾကေတာ့ အတုမခိုးဘူး..ဒါေပမဲ့ နင္က ဂ်ဳး၀တၱဳ ေတြလဲ ဖတ္တယ္ ဆိုေတာ့
နင္က ကိုး၇ီးယားကားနဲ ့ဂ်ဳး၀တၱဳၾကား အူလည္လည္ျဖစ္ေနတာေပါ့…နင္က တကယ္ေတာ့ အူလည္လည္ပါကြာ မိုး၇ာ…အခုပဲ ၾကည့္…. ၇ြာ မလိုလို..မ၇ြာမလိုလိုနဲ ့…မိုးဆိုလဲ မိုးက်င့္မိုးၾကံေတာ့ ၾကံေပးေပါ့..၇ြာ၇င္လည္း၇ြာခ်လိုက္…
မ၇ြာ၇င္လည္းအစတည္းက မ၇ြာနဲ့ကြာ..အခုေတာ့ လူကို ပူအိုက္အိုက္ျဖစ္ေစတယ္…ငါ အဲလိုပုံစံကို အမုန္းဆုးံပဲတဲ ့…”
ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ သူ က အတန္းထဲသို့ ၀င္သြားခဲ့သည္..။က်ြန္မ ကသာ ဘာမွ ျပန္ေျပာခြင့္ မ၇လိုက္ေပ..။ သီတာကေတာ့ ..ဟဲ့ နင္နဲ့ ၇န္ႏိုင္ ၇န္ျဖစ္ထားလား..အဲဒီေကာင္ ဘာေတြ ေျပာသြားတာလဲ တဲ့…သီတာ မသိေပမဲ့ က်ြန္မကေတာ့ သူ ေျပာတဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြကို နားလည္ခဲ့ပါသည္..။မိုးဆိုလဲ မိုးက်င့္မိုးၾကံေတာ့ ၾကံေပးတဲ့…အခုေတာ့ ၇ြာမလိုလို..နဲ့ မ၇ြာေတာ့ သိပ္မုန္းစ၇ာေကာင္းတယ္ဆိုပဲ….
က်ြန္မမ်ား နားၾကားလဲြြခဲ့ေလသလား…သူက ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနပါသနည္း…
မိုးက်င့္မိုးၾကံ မၾကံတဲ့ မိုး..အူလည္လည္လုပ္ေနတဲ့ မိုး…၇ြာခ်င္၇က္နဲ့ ဟန္လုပ္ေနတဲ့
မိုးလို့ သူကထင္တယ္ေပါ့့….မိုးက ဟန္လုပ္ေနတဲ့ မိုး မဟုတ္ဘဲနဲ့ တကယ္မ၇ြာတဲ့ မိုးဆို၇င္ နင္..ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..၇န္ႏိုင္၇ယ္..ဟု က်ြန္မ ေ၇၇ြတ္ခဲ့မိေလသည္..
ေန့၇က္မ်ားသည္ တေျဖးေျဖး တင္းမာစ ျပဳလာခဲ့သည္.. သူသည္ က်ြန္မကို နားမလည္ခဲ့ေပ..။က်ြန္မ သည္ ဟန္လုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ က်ြန္မ ၏ သိကၡာကို ကာကြယ္ေနျခင္း ဆိုသည္ ကို သူ နားမလည္ေပ..ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္က မိန္းကေလးတေယာက္ေပၚမွာ ထားေသာ တန္ဖိုးထားသည့္ စိတ္ကို ၇ယူလိုျခင္း ဆို သည္ ကို သူ နားမလည္ေပ..။ သူ သည္ ယူတတ္ေသာ သူ သာ ျဖစ္ျပီး ေပးဖို့ကို တြန့္တိုခ်င္ေသာ သူ ျဖစ္သည္..။
အဲဒ့ီေနာက္ က်ြန္မ ႏွင့္ သူ စကား သိပ္မေျပာျဖစ္ေတာ့ေပ…။
သူ ငယ္ခ်င္းေတြ က က်ြန္မတို့ ထိုသို့ မေက်မလည္ျဖစ္ျခင္းကို သိေသာ္လည္း
က်ြန္မတို့ ဘာေၾကာင့္ ထိုသို ့ျဖစ္သြားလဲ ေတာ့ နားမလည္ေပ။..တကယ္ေတာ့ က်ြန္မ သည္ အေမး မ၇ွိေသာ ပုဒ္စၦာ ကို အေျဖမထုတ္လိုျခင္းသာ ျဖစ္သည္..က်ြန္မ သည္
သူ ့အတြက္ ( က်ြန္မ ခ်စ္ေသာ သူတေယာက္အတြက္) အခြင့္အေ၇းတခုသာ ျဖစ္၇မည္..သူသည္ ထိုအခြင့္အေ၇းကို မက္မက္ေမာေမာ၇ယူလို၇မည္..
အခြင့္အေ၇းသည္ ဘ၀တြင္တခါပဲလာသည္…က်ြန္မ သည္ သူ ့ဘ၀အတြက္ တခါထဲသာ ၇ွိေသာ အခြင့္အေ၇း တခုျဖစ္၇မည္..သူ မသိလွ်င္ေတာ့ ၇ွိေစေတာ့ ..
“ မိုး၇ယ္..နင္တို့ၾကား..ငါေခါင္းကိုက္တယ္..ဒီေလာက္ ၇င္းႏွီးၾကတဲ့၂ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္၇တာလဲ…ငါနားမလည္ဘူး…ျပီးေတာ့ မိုး…
နင္စိတ္မဆိုးဘူးဆို၇င္ ငါ စကားတခြန္းေလာက္ေျပာခ်င္တယ္..”
က်ြန္မ က ေျပာေလ..ဟုဆိုေတာ့ ေကခိုင္က
“ နင္ ..၇န္ႏိုင္ကို မခ်စ္ဘူးလား…”
“ အဲဒါ နင္ေမး၇မွာ မဟုတ္ဘူး..ေက. …ငါ အဲဒါကို မေျဖခ်င္ဘူး..’’
“ ဒါဆို သူ ေမး၇င္ေ၇ာ နင္ေျဖမွာလား…”
“ဟင့္အင္း..ေက..နိမိတ္ျပ ေမးခြန္းေတြ နင္ ငါ့ကို မေမးပါနဲ့ ..သူ အဲဒါကို မေမးခင္မွာသူ အ၇င္ဘာေျပာသင့္တယ္ဆိုတာ နင္နားလည္သင့္တယ္…”
“ မိုး၇ယ္…နင့္ကို ငါေျပာမယ္…တခါတေလ အခ်စ္မွာ စကားလုးံေတြ မလိုဘူးကဲြ ့..
ခ်စ္သူ ေတြ ဆိုတာ…တေယာက္ကို တေယာက္ခ်စ္၇င္ျပီးတာပဲ”
“ဒါဆို သူ ဘာမွ မေျပာဘဲနဲ့ ငါ က သူ ့ကို ခ်စ္သူ အျဖစ္ ၊သူကလဲ ငါ့ကို ခ်စ္သူ အျဖစ္ နားလည္စြာ သတ္မွတ္လိုက္၇မယ္ လို့ဆိုလုိတာလား..ေက..နင္ေျပာတဲ့ နားလည္မွုဆိုတာကို ငါနားမလည္ေသးဘူး..ငါလဲ အ၇င္ကေတာ့ ဒီလိုပဲ စကားလုးံေတြ မလိုတဲ့ နားလည္မွု အခ်စ္ကို ခပ္ေယာင္ေယာင္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးပါတယ္..ေက ၇ယ္..ဒါေပမဲ့ ၇န္ႏိုင္က ဒီလို လူမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး…ငါတို့ ႏွစ္ေယာက္ ၾကားက အေၾကာင္းအ၇ာကို ငါပဲ သိတယ္..ငါအခုလိုခ်င္တာ သူ ့ဆီက စကားထက္ တန္ဖိုးထားျခင္းဆိုတာကိုပဲ..ဒါေပမဲ့ ခုခ်ိန္ သူ ေျပာခဲ့၇င္ေတာင္ ငါ့ဆီမွာ အေျဖ မ၇ွိေတာ့မွာ ငါေၾကာက္တယ္….”

ဟုတ္သည္္..ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူ ့ကို ေျဖဖို့ အတြက္ အေျဖ ဆိုတာ က်ြန္မ ဆီမွာ
ပါးလ်လို့ လာခဲ့သည္..က်ြန္မသည္ ထိုအခ်ိန္ထိ သူ ့ဆီက တစုံတ၇ာ ကိုေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ထိုအ၇ာ သည္ ေ၇ာက္မလာခဲ့ေပ…သို့ေသာ္ ထိုအ၇ာကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ က်ြန္မ သည္ တေန့တြင္ေတာ့ ထိုအ၇ာျဖင့္ လုပ္ၾကံျခင္းကို ၇က္စက္စြာ ခံခဲ့၇ေလသည္…
အဲဒီ ေန့ က သူ ငယ္ခ်င္းေတြက အျပင္ကို ေလွ်ာက္မသြား၇တာလဲ ၾကာလွ ျပီ ျဖစ္သည့္ အျပင္ သူ ႏွင့္ က်ြန္မ ၾကားမွာ ၇ွိေသာ တင္းမာ မွုကို ေလွ်ာ့ခ်၇န္အလို့ဌာ ကန္ေတာ္ၾကီး ကို သြားကစားၾကမည္ ဟုတိုင္ပင္ခဲ့ၾကေလသည္။ အဲဒီ ့ေန့က သူ က မွုန္ကုပ္ကုပ္ ျဖင့္ ပါလာခဲ့သည္။ က်ြန္မ ကလဲ သူ ့ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မေတြ ့၇တာ ၾကာျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ထိုေန့ ကေတာ့ စိတ္ကို အ၇ွင္းဆုးံထား၍ လိုက္ပါလာခဲ့ပါသည္..။ထိုေန ့ကသာ သူ ့ကို ပထမဆုးံ အၾကိမ္ မုန္းတီးမိမည္ ဟု သိလွ်င္ လိုက္လာခဲ့မိမည္ မဟုတ္ေပ…
က်ြန္မတို ့ေတြ အစကေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္၇ွႊင္ခဲ့သည္…က်ြန္မ တို့ ပါဆယ္လ္ဂိမ္း ကစားၾကသည္..။သိပ္စကားမေျပာေသာ သူ ႏွင့္က်ြန္မေတာင္ မ်က္လုးံခ်င္း ဆုံ၍
ျပဳးံခဲ့မိေသးသည္…အဲဒီေနာက္ ဘြတ္ ၇ႊတ္ ဒိုင္း ကစားၾကသည္..။အဲဒီတုန္းက သူ ကေတာင္ မိုးဘက္ကပဲ ေနမယ္ ဟု ေျပာေတာ့ သူ ငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ ၇န္ႏိုင္တို့ကေတာ့ ဇာတိျပလာျပီေဟ့ ဟုေတာင္ ေနာက္ခဲ့ေသးသည္္…က်ြန္မကေတာ့ သိပ္ျပဳးံခ်ဳိျပီး ေပ်ာ္ေနပုံ၇တဲ့ သူ ့ကို ၾကည့္ျပီး..က်ြန္မ သူ ့အေပၚထားမိေသာ သေဘာထားသည္ မွားမ်ား မွားယြင္းေနလားဟုေတာင္ မေယာင္မလည္ေတြးမိေသးသည္..အဲဒီေနာက္ ကစား၇င္း သူ ႏွင့္က်ြန္မ ေက်လည္လာသည္ ဟုထင္ပါသည္..က်ြန္မတို ့အခ်င္းခ်င္းေတာင္
ျပန္ေနာက္ေျပာင္ေနခဲ့ေသးသည္…အဲဒီေနာက္ က်ြန္မ တို့ ကစားလို့ေမာ
၍ ခဏနားခ်ိန္တြင္..က်ြန္မက ခုံတခုေပၚမွာထိုင္ေနခဲ့၍ သူက က်ြန္မေ၇ွ့ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေန၇ာတြင္ မတ္တပ္၇ပ္ေနခဲ့သည္။က်ြန္မေဘးတြင္ ေက ဟု က်ြန္မေခၚေသာ ေကခိုင္က ထိုင္ေနခဲ့သည္…ထိုအခ်ိန္တြင္က်ြန္မ ကို သူက ေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္..သူေငးၾကည့္ေနသည္ကို က်ြန္မ အစကေတာ့ မသိခဲ့ေပ..
ေခ်ြးေတြျဖင့္ ၇ဲႊအိုက္ေနေသာေၾကာင့္ လက္ျဖင့္ မ်က္ႏွာ ကို ေလတဖ်တ္ဖ်တ္ခပ္ေနခဲ့၍ျဖစ္သည္…သူ ေငးၾကည့္ေနသည္ကို က်ြန္မ အမွတ္တမဲ့ သတိျပဳမိသြားျပီး..သူ ့ကိုျပန္ၾကည္ ့မိေသာအခါ သူသည္ က်ြန္မဆီမွ မ်က္ႏွာကိုလႊဲ ့မသြားပဲ..က်ြန္မ မ်က္လုးံေတြထဲ သို ့သာ စိုက္၍ ၾကည့္ေနခဲ့ ေလသည္..။ ထိုခဏ တြင္ က်ြန္မ သည္ အ၇ာ၇ာ အားလုးံကို ေမ့သြားျပီး သူ ့မ်က္လုးံေတြထဲမွ တစုံတ၇ာ ကို ၇ွာေဖြေနမိသည္..ထိုကဲ့ သို ့ သူ ႏွင့္က်ြန္မ မ်က္လုးံခ်င္း ဆုံမိေသာခဏ၊ စိတ္ခ်င္း အားျပိဳင္မိေသာ ခဏ သည္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာ သည္ ဟု ထင္ခဲ့မိပါသည္
..က်ြန္မ တို့ ၾကား၇ွိ တစုံတ၇ာ သည္ ထြက္ေပၚ လာေတာ့ မည္ ဟု က်ြန္မ၏
စိတ္ထဲတြင္ ခံစားလိုက္မိသည္..သူူသည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ြန္မ ေ၇ွ့ကို ဒူးတဖက္ေထာက္လ်က္ ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး…က်ြန္မ ၏ လက္တဖက္ ကို ဆဲြယူ၍ ကိုင္လိုက္ျပီး က်ြန္မ မ်က္လုးံေတြထဲ သို့ စိုက္ၾကည့္၍
မိုး..ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္ …
ဟု ေျပာေလသည္… ကမၻာေလာက ၾကီး ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ဟု ထင္ပါသည္..ႏူးညံ့ေသာ ခ်စ္ျခင္းတ၇ားသည္ က်ြန္မ ၏ ၇င္ထဲ သို ့တိုး၀င္လာခဲ့ ေလသည္…က်ြန္မ ၏ ႏွလုးံသားသည္ တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္တိုး၍ ခုန္လာျပီး…က်ြန္မ ၏ ပါးျပင္ေပၚသို ့ႏွင္းဆီ တခင္းျဖတ္ေျပးသြားခဲ့သည္ ..ဟုတ္သည္ ..က်ြန္မ ၇ွက္သြားမိ၍ ၇ွွက္ျပဳးံေလးျပဳးံလိုက္မိပါသည္…ထိုခဏတြင္ သူ သည္ ၇ုတ္တ၇က္ က်ြန္မ ၏ လက္ကို လႊတ္ခ်လိုက္ျပီး…သူ ့မ်က္ႏွာေပၚတြင္ က်ြန္မ တခါမွမျမင္ဘူးေသာ၊ အမ်ဳးိအမည္ မခဲြျခားတတ္ေသာ အျပဳးံကို ျပဳးံပါသည္….ထို့ေနာက္ သူ က မတ္တပ္၇ပ္လိုက္ျပီး
ထို အျပဳးံအတိုင္းျပဳးံေန၇ာမွ တဟားဟား ၇ယ္ခ်လိုက္ေလသည္… ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ြန္မ သည္ လုပ္ၾကံခံလိုက္၇ျပီဟု အတပ္သိလိုက္ပါသည္…ထိုေန၇ာမွ အေငြ ့အျဖစ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္ေသာ စိတ္သည္ ..ထိုအခ်ိန္တြင္ အျဖစ္ခ်င္ဆုးံ ဆႏၵ ျဖစ္သည္…က်ြန္မသည္ ၇ယ္ေနေသာ သူ ့မ်က္ႏွာကို မမွိတ္မသုန္ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္…မ်က္လုးံေတြ ၀ါးလာျပီဟု သိေတာ့မွ က်ြန္မ မ်က္၇ည္ေတြ
စို ့ေနမွန္း သိေတာ့သည္…နင္ ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ၇န္ႏိုင္…နင္ ဘာျဖစ္
လို ့၇ယ္ခ်လိုက္တာလဲ…..က်ြန္မ ေမးခ်င္ေသာ ေမးခြန္းကို က်ြန္မ ေဘးနားတြင္ ထိုင္ေနေသာ ေကခိုင္က ေမးခဲ့ပါသည္..။
“၇န္ႏိုင္ ..နင္အဲဒါ ဘာလုပ္တာလဲ…”
တကယ္ေတာ့ ေကခိုင္က က်ြန္မ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္၍ အေျခအေနကို ၇ိပ္မိသြားျပီး ေဒါသသံျဖင့္ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ထိုအခါ သူ က တဟားဟား၇ယ္၇င္း…
“ဟားဟား… ငါ မိုးကို စ လိုက္တာပါဟာ…” တဲ့
ၾသ ..စတာတဲ့လား..မိုးသည္ သူ စ ျပီး ေျပာေသာ စကားကိုေတာင္ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မက္ေမာခဲ့မိသည္ ထင္ပါသည္…အဲဒီေန့ က
သူ ငယ္ခ်င္းေတြ အားလုးံသည္လည္း အေျခအေနကို ၇ိပ္စားမိ၍…မ်က္ႏွာ မေကာင္းၾကေပ…။က်ြန္မ သည္ လည္း ျပန္လာသည္ ့အခ်ိန္ထိ စိတ္ကို တင္းထား၇ေသာ္လည္း ငိုခ်လိုက္ခ်င္ေသာ စိတ္သည္ ၇ွက္၇ြံ ့ျခင္းႏွင့္တကြ အားျပိဳင္ေနခဲ့သည္..။ဟုတ္သည္ ..ထိုေန့က က်ြန္မသည္ သူ ေျပာေသာ စကားတခြန္းကို ၇ွက္ျပဳးံေလးျပဳးံခဲ့မိသည့္အတြက္ အလြန္အ၇ွက္၇ခဲ့ပါသည္…။ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ မိုးသည္ သူ ့အတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစ၇ ဟု ဆုးံျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ေလသည္..။
အခ်ိန္ေတြသည္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ပါသည္..။က်ြန္မ သည္ သူ ့ကို တတ္ႏိုင္သမွ်
မ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္ မဆိုင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္နာခဲ့မိသည္..။သူ သည္ လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ တဇြတ္ထိုးစိတ္ျဖင့္ က်ြန္မ ကို အ၇ွက္၇ေစျခင္းအေပၚ
ေနာင္တ၇ေနသည္ဟု ေျပာပါသည္..။က်ြန္မ ကိုလည္း ျပန္ေတာင္းပန္ခဲ့သည္..အ၇င္လိုပဲ သူ ငယ္ခ်ငး္ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္၇ႊင္၇ြင္ ျပန္ေနၾကတာေပါ့ ဟူ၍ ေျပာသျဖင့္ က်ြန္မလည္း ထိုသို့ျပန္ေနေပးခဲ့ပါသည္..သို ့ေသာ္ သူ ေပးခဲ့ေသာ စိတ္ဒဏ္၇ာ သည္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု သူ ဘာေၾကာင့္ မထင္ခဲ့ပါသနည္း..။ က်ြန္မ၏ အသည္းႏွလုးံသည္ အခုခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူ ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ မာေက်ာတတ္ခဲ့ေလျပီ…သူ ဖ်ားလွ်င္ေတာင္
က်ြန္မ တခ်က္ မေမးဘဲ ေနတတ္ခဲ့ေလျပီ…..
ဖာ၇ာေထး၇ာေတြ တင္းတင္း၇င္း၇င္းျပန္ျဖစ္၇ုံနဲ့ေတာ့ အက်ၤ ီ က သစ္မသြားဘူး …တဲ့..သိပ္ၾကိဳက္ခဲ့ဖူးေသာ ၀တၱဳတစ္အုပ္ထဲမွ စာသားျဖစ္သည္…။က်ြန္မ ၏ ႏွလုးံသားသည္ လည္း ထိုကဲ့သို့ပင္ျဖစ္ေလသည္..။ သူေပးခဲ့ေသာ စိတ္ဒဏ္၇ာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ခဲ့ဖူးသျဖင့္ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာေစကာမူ နဂို မူလအတိုင္းေတာ့ ျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။သူႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္က်ြန္မ ဘက္ကေက်ာခိုင္းျပီးျဖစ္ေနျပီ ကို မသိေသာ သူ သည္…အခုမွ တကယ္မ၇ြာေတာ့ေသာ မိုးကို ေမွ်ာ္စ ျပဳလာျပီ ျဖစ္ေလသည္..။သူ ၏အၾကည့္မ်ားကို လဲြဖယ္၇င္း စိမ္းကားလာေသာ က်ြန္မ ကို သူ သည္ ထိတ္လန့္စျပဳလာ၇င္း တေန့ေတာ့ မိုးကို ေျပာစ၇ာ၇ွိတယ္ ဟု ေကခိုင္က တဆင့္ခ်ိန္းခိုင္း၍ က်ြန္မ တို ့ႏွစ္ေယာက္ေတြ ့ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။သူ ့ဆီမွ က်ြန္မ ၇င္ခုန္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးေသာ စကားကို ဒုတိယ အၾကိမ္ အတည္အတန္ ့ ၾကားခဲ့၇ေသာ္လည္း အံ့ၾသစ၇ာေကာင္းလွစြာ အ၇င္ေလာက္ မက္ေမာမွုမ၇ွိေတာ့သည္ကို ခံစားခဲ့၇ေလသည္..။
မိုး ဒီတခါ တကယ္ေျပာတာေနာ္…
ဟု သူက ခပ္ျပဳးျပဳးံ( အနည္းငယ္၇ွက္ေနဟန္ျဖင့္) ေျပာေသာ္လည္း..က်ြန္မ သည္ တခါက သူ၏ ခပ္ေလွာင္ေလွာင္၇ယ္ခဲ့ဖူးေသာ မ်က္ႏွာ ကိုသာ ျပန္ျမင္ေယာင္မိေလသည္..။ေနာက္က်သြားျပီ ၇န္ႏိုင္ေ၇ ဟု စိတ္ထဲမွ ေ၇၇ြတ္မိ၇င္း သူ ၏ မ်က္ႏွာကိုသာေနာက္ဆုးံအၾကိမ္ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္…။
သူက က်ြန္မ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ကို ခပ္အမ္းအမ္းျဖစ္၇င္း
“ခုခ်က္ခ်င္းေျပာစ၇ာ မလိုပါဘူး..မိုး၇….ငါေစာင့္ႏိုင္ပါတယ္..”
ဟုသူေျပာခ်င္၇ာကိုသာဆက္ ေျပာေနေလသည္။က်ြန္မ က ေခါင္းတခ်က္ခါလိုက္၇င္း
“ဟင့္အင္း..ငါခုပဲ နင့္ကို အေျဖေပးမယ္.”.
သူက အနည္းငယ္အံ့ၾသဟန္ျဖင့္ ျပီးေတာ့ အနည္းငယ္လည္းစိုး၇ိမ္သြားပုံျဖင့္
“မိုး..” ဟု ေခၚေလသည္..
သူ ေျပာမည့္ စကားကို က်ြန္မ ဆက္နားမေထာင္ေတာ့ဘဲ…
နင့္ကို ငါ မခ်စ္ဘူးဟု ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္..။သူ၏ ျဖစ္ပ်က္သြားေသာ အလုးံစုံ ခံစားမွုမ်ားက္ို က်ြန္မ ၾကည့္၇င္း….ထို ့ေနာက္ ေက်ာခိုင္းသြားေသာ သူ ၏ ေျခလွမ္းမ်ားကိုအဆုးံထိေစာင့္ၾကည့္၇င္း ထိုညေနတြင္ က်ြန္မ အ၇ုပ္ၾကိဳးျပတ္ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ အိမ္သို ့ျပန္လာျဖစ္ခဲ့သည္…။
ထိုညေနသည္..က်ြန္မ အတြက္ တကယ္ေတာ့ မလွပေသာ ညေနျဖစ္ခဲ့ေလသည္..။သတင္းၾကား၍ အိမ္သို ့ေ၇ာက္လာေသာ ေကခိုင္၏ ၇င္ခြင္ထဲသို ့၀င္၇င္း က်ြန္မ ငိုေၾကြးျဖစ္ခဲ့သည္..။သူမက မိုး၇ယ္ ..ငါနင့္ကိုနားလည္တယ္ ဟုေျပာ ၍ က်ြန္မ ကိုႏွစ္သိမ့္၇င္း သူမ ပါ ၀ိုင္းငိုေသာ အခါ က်ြန္မ အတြက္ ထိုညေနသည္ ပို၍ မေမ့ႏိုင္ေသာ ညေနခင္းတခုျဖစ္ခဲ့ေလသည္..
ထိုသို ့ျဖင့္ ေနာက္ဆုးံေတာ့ က်ြန္မ ႏွင့္သူသည္ ကဲြကြာ ခဲ့ေလေတာ့သည္..။