အေမကုိခ်စ္ေသာ သားတေယာက္ရဲ့ တခ်ိန္ကေလလြင့္ခ်ိန္...(ခ်စ္သူ့ျမဳိ့ေတာ္မွအေမမ်ားေန့အတြတ္ပါ)

အေမ

အေမဆုိတာ လူတုိင္းမွာရွိပါတယ္ဗ်ာ..... ကၽြန္ေတာ့္မွာလဲ အေမရွိပါတယ္....

ကၽြန္ေတာ္ဟာအေမ့ကုိအရမ္းခ်စ္ပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္ တုိ့မွာေမာင္ႏွစ္မ သုံးေယာက္ရွိပါတယ္...

အဲ့ထဲမွာကၽြန္ေတာ္ကအလတ္ ေပါ့ဗ်ာ.. သူမ်ားေတြေျပာ သလုိဆုိရင္ေတာ့ အလတ္ဟာ ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္နဲ့ မိဘရဲ့ခ်စ္ခ်င္းကုိ မရသလုိလိုဘာလုိလုိနဲ့ေပါ့ ....

အဲ့လုိပဲကၽြန္ေတာ္ထင္ခ့ဲမိတယ္... အကိုိယ့္ကုိက်ေတာ့ေပါ့ ဦးစားေပးတယ္...

အငယ္ကုိက်ေတာ့ပုိဂရုစုိက္တယ္လုိ့ထင္ခဲ့ပါတယ္.... ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေပါ့ ....

ခုိင္းရင္က်ေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ပုိခုိင္းတယ္လုိ့ထင္ခဲ့မိတာေပါ့... အေမ့အေပၚကုိအျမင္မၾကည္ လင္ခဲ့ဘူးေပါ့... အဲ့လုိနဲ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ့ေပါ့ အိမ္ေပၚကဆင္းသြားခဲ့တယ္.... အဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္အသက္က13 ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္....

အိမ္ေပၚကဆင္းသြားေတာ့ ဘယ္ကုိသြားလုိ့သြားရမွန္းမသိဘူး ...

ဟုိသြားရမလုိဒီသြားရမလုိနဲ့ ေျခဦးတည့္ရာ ေရွာက္သြားခဲ့တယ္ဗ်ာ.... အဲ့လုိနဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘူတာတ ခုမွာညအိပ္ျဖစ္တယ္.

.ေၾကာက္ရာေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ....စိတ္ထဲသိမ္ငယ္လာတယ္ဗ်ာ ျပန္ေတြးမိတယ္ အေမ့အိမ္မွာဆုိရင္ ညက္က်ရင္ပူပင္စရာမလုိဘူး... အိမ္ကုိေနာက္က်မွျပန္ရင္ အေမကဆူေတာ့ အေမ့အေပၚ ကုိအျပစ္တင္မိတယ္...

အခုေတာ့ လမ္းေဘးဘူတာမွာအိပ္ကတာ အရက္မူးသမားရန္ေၾကာက္...ေတာ္ၾကာေနေပၚတာသမားေၾကာက္ရနဲ့ စိတ္ထဲအေတြး၀င္လာတာကအေမ့အိမ္...

အဲ့အခ်ိန္မွာအေမ့အိမ္ကုိ သားသတိရမိတယ္အေမ..... အဲ့လုိနဲ့ မနက္မုိးလင္းသြားေကာ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္လုိက္ကဘူး ပါလာတဲ့ပုိက္ဆံေလးကနညး္နည္းေလး ဖိနပ္ ကမနက္မုိးလင္းေတာ့ၾကည့္မရွိေတာ့ဘူး...ေဘးဘယ္ညာကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေစ်းသယ္ေတြေစ်းေရာင္းေနက်ျပီ.. အဲ့လုိနဲ့

မနက္စာစာဖုိ့ပုိက္ဆံႏွိက္ေတာ့ ပါလာတာက 500ေလာက္ေလး..အဲ့လုိနဲ့ေဘးနားကမုန့္ဟင္းခါးေလး ၀ယ္စားမိတယ္ မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ..ဗုိက္စာလုိ့သာစားရတယ္ အရသာမရွိပါဘူး.... ေအာ္အေမ.....

အခုခ်ိန္ဆုိမနက္စာကုိငါ့သားသမီးေတြစားရေအာင္ဆုိ.... ပဲျပဳတ္ေလးနဲ့ထမင္းဆီစမ္း ေလးလုပ္ေပးချ့ဲပီးသား မုန့္ဟင္းခါးေလးစားရင္းစားရင္းမ်က္ရည္က၀ဲတတ္လာခဲ့တယ္..

မုန့္ဟင္းခါးေရာင္းတဲ့အေဒၚၾကီးက ေကာင္ေလးဘာျဖစ္တာလဲတဲ့ ....(ကၽြန္ေတာ္ေျပာလုိက္ခ်င္တယ္ အေမ့အိမ္ကုိလြမ္းလုိ့.........) မဟုတ္ပါဘူး အေဒၚရယ္မ်က္လုံးထဲ ဘာေကာင္၀င္သြားမွန္းမသိလို့ပါ...ဆုိေတာ့ အေဒၚၾကီးကေအးေအးပါ.. အဲ့လုိနဲ့ မ်က္ရည္တဆက္

မုန့္ဟင္းခါးပန္ကန္ထဲကုိေပါက္ခနဲက်သြားတာေပါ့...ျပန္ထိမး္ကတယ္ေနာက္ ထပ္မက်ေအာင္ေပါ့ဗ်ာ....အဲ့လုိနဲ့ မုန့္ဟင္းခါးဖုိးေလးရွင္းလုိက္ေတာ့လက္ထဲမွာပုိက္ဆံကျပက္သြားျပီ..မေန့က ဗုိက္စာလုိ့ေပါင္မုန့္ေလး ဝယ္စားလုိက္တာနဲ့

ရထားေလးစီးလုိက္တာနဲ့ အခုက်န္တဲ့ႏွစ္ရာေလး မုန့္ဟင္းခါးေလးစားလုိက္ေတာ့ကုန္သြားေကာ ပါတဲ့ငါးရာေလး.. အဲ့လုိနဲ့ စိတ္ထဲ သြားစရာေနရာကလဲမရွိေတာ့ဘူး ဆက္သြားရင္လည္းဘယ္သြားရမလဲဆုိတာလည္းမသိေတာ့ဘူး.. ေအာ္ငါမွားသြားပါလား လုိ့အေတြးေလးဝင္လာမိတယ္..အဲ့လုိနဲ့..ပုိက္ဆံကမရွိရထားေတာင္မစီးရေတာ့ဘူး..

အေမ့ကုိစိတ္ဆုိးျပီးအိမ္ေပၚကဆင္းလာခဲ့ပင္မယ့္ ေနာက္ဆုံးလွည့္သြားတဲ့ေခ်ေထာက္က အေမ့အိမ္ရွိတဲ့အရပ္ဆီကုိပါပဲ.... အဲ့လုိနဲ့ပုိက္ဆံမရွိေတာ့ရထားလမ္းအဆုိင္းျပန္သြားခဲ့တယ္..ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနတဲ့အရပ္နဲ႔အေမ့အိမ္က ေတာ္ေတာ္ေဝးတယ္..

ရထားလည္းခုိးမဆီးရဲ တခါမွလဲမစီးဘူးေတာ့ဖမ္းခံရမွာကုိေၾကာက္တယ္.... အဲ့လုိနဲ့ပဲရထားလမ္းအတုိင္း လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္ ဖိနပ္က မပါေတာ့ဘူး အဲ့လုိေလွ်ာက္ရင္းေန့ခင္းဘက္ေတာင္ေရာက္ေနေပါ့ ပူလုိက္တဲ့ေန....ရထားသံလမ္းကလဲပူ

ရထားလမ္းေပၚကေက်ာက္ခဲကလဲပူ ..... စိတ္ထဲတမ္းတျပီးေခၚလုိက္တာက **အေမ** အဲ့လုိနဲ့ ေနပူဒဏ္မခံႏုိင္ေတာ့လုိ့ခဏသစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာနားေတာ့...ရထားလမ္းနားကရက္ကြက္ လၻဖက္ရည္ဆုိင္ကဖြင့္တဲ့သီခ်င္းက.. **လူၾကဳံရင္တမွာထဲမွာ လူလာတုိင္းတေမးေမးနဲ့အေဝးေရာက္ေနတဲ့သားတေယာက္အတြတ္ရတတ္ငယ္မေအးတဲ့ေမြးေမေမရယ္....**

ကၽြန္ေတာ္ေလ ရင္ထဲဆုိ့နင့္သြားတယ္ဗ်ာ....အေမ အေမေကာသားအေပၚကုိဒီအတုိင္းပဲလား လုိ့ကၽြန္ေတာ္ေလ ေတြးရင္မ်က္ရည္ေတြက်မိတယ္ဗ်ာ.. အဲ့လုိနဲ့ေလွ်ာက္ရင္း အေမ့အိမ္ကုိ ျပန္ေရာက္ခါနီး အိမ္ကုိမျပန္ရဲေတာ့ဘူးဘာလုိ့လဲဆုိေတာ့.. ကၽြန္ေတာ့္အေတြးမွာ

အခုဆုိရင္ေတာ့အိမ္ကလူၾကီးေတြေဒါသထြက္ျပီးငါ့ကုိအိမ္ျပန္ရင္ရုိက္က်မွာဆုိတဲ့အေတြးက ဝင္လာမိတယ္..အဲ့လုိနဲ့ ရပ္ကြပ္ကဘုရားမွာဝင္နားလုိက္တယ္..ဘာလုပ္ကမလဲေပါ့..အိမ္ျပန္ရင္ရုိက္ခံရမယ္ထင္ေနတာေပါ့ အဲ့လုိနဲ့ဘုန္းၾကီး တပါးကေရာက္လာျပီးေမးတာေပါ့အဲ့ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကအၾကဳိးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ဘယ္မိဘမွေသေအာင္မရုိက္ပါဘူးကြာ..

မင္းျပန္သြားရင္မင္းမိဘေတြဝမ္းသာမွာပါကြာ မင္းမျပန္ရဲရင္ဘုန္းဘုန္းလုိက္ပုိ့ပါ့မယ္ အဲ့လုိနဲ့အိမ္ကုိေရာက္ေတာ့ အိမ္ကလူေတြအလုပ္ရႈပ္ေနက်တာေတြ့ေတာ့.ဘာမ်ားလုပ္ေနက်တာလဲေပါ့..အဲ့အခ်ိန္မွာ

အေမကကၽြန္ေတာ့္ကုိေတြ့သြားတယ္..ေျပးလာျပီးေတာ့ သားေလးဆုိျပီးေတာ့ငုိတာေပါ့ဗ်ာ.... အဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္ေလ မ်က္ရည္မထိမ္းႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ကာငုိခ်လုိက္တယ္ဗ်ာ... အေမရယ္... အေမ့ပုံစံကုိၾကည့္ရတာ မ်က္လုံးေတြမ်ားအစ္ေနတာပဲ အေမ ဘယ္ေလာက္စိတ္ပင္ပန္းျပီးေတာ့သားအတြတ္ငုိထားတယ္ဆုိတာ သာၾကည့္လုိက္တာနဲ့သိပါတယ္အေမ အဲ့အခ်ိန္မွာသားသိလုိက္တာက

အေမဟာ သားသမီးေတြအေပၚကုိ္ အၾကီးမွ အငယ္မွ ပုိခ်စ္တာမဟုတ္ပဲ တန္းတူ သားသမီးေတြအေပၚကုိေမတၱာတရားၾကီးမားစြာနဲ့ခ်စ္တာပါလားဆုိတာကုိသိလုိက္တာပါပဲအေမ.. စိတ္ခ်ပါသားေနာက္တခါ ဒီလုိဘယ္ေတာ့မွလဲအေမမသိေအာင္ဘယ္မွထြပ္မသြားေတာ့ပါဘူး.. အေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္သားထားမယ္..

အေမ ေနခုိင္းတဲ့အတုိင္းပဲသားေနပါေတာ့မယ္ အေမလုိ့....ဂတိေတြအထပ္ထပ္အခါခါေပးရင္း... အေမ့ကုိခ်စ္ေသာ သားတေယာက္.........

(ခ်စ္ဦးေမာင္)*** တခ်ဳိ့ေတြရွိပါတယ္ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါမွာတင္အေမကုိဆုံးရႈံးလုိက္ရတာေတြ.... အဲ့လိုသူငယ္ခ်င္းေတြ အတြတ္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ဗ်ာ...... သူတုိ့လဲ သူတုိ့အေမရဲ့ ခ်စ္ခ်င္း ေမတၱာကုိလုိခ်င္မွာေပါ့ဗ်ာ.....