အေဖ...တမ္းတလုိ႕လြမ္း ခဲ့ပါျပီေပါ့အေဖရယ္....ငယ္စဥ္ အခ်ိန္မွာ... အေဖ့ ရင္ခြင္ထဲ တုိးလုိ့ သမီးေနခဲ့ဖူးတယ္....
အေဖ ကသမီး တုိ့ရဲ့ မုိးေကာင္းကင္ အေမက သမီးတုိ့ရဲ႕ အလင္းေရာင္ေပးတဲ့ ေနမင္းၾကီး... လုိ့သမီးစိတ္ထဲမွာေတြးေတာ့ မိတယ္...
အေဖ ေက်ာပုိး လုိ့ ေက်ာင္း လုိက္ပုိ့တဲ့အခါ သမီးေပ်ာ္တယ္ အေဖရယ္.....။
အေဖ .... ညဆုိလည္း သမီးေလး အိပ္ပါဆုိကာ ပုံျပင္ေလးန့ဲ တမ်ဳိး...သံစဥ္ခ်ဳိေလး ဆုိကာ ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြ....
ရြယ္ေလး ေရာက္လုိ႕ လူ့ေဘာင္ေလာကမွာ လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္သြန္ သင္ဆုံးမေပးခဲ့တဲ့အေဖ...
သမီးတုိ့ ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးအတြတ္ ရွာေကၽြး ရွာတဲ့ အေဖ.. သမီးၾကဳိးစား ေက်ာင္းတတ္ ေအာင္ျမင္ အေဖ့ကုိ အလုပ္လုပ္ေကၽြးမယ္ ..
ၾကံရြယ္ေတာ့ .... သမီးတုိ႕မုိးေကာင္းကင္ ၾကီး ျပဳိလဲခဲ့ျပီေပါ့...
အေဖရယ္... ဘယ္လုိ ကံၾကမၼာ ဆုိးနဲ့မွ ၾကဳံရတာလည္း အေဖရယ္....
သမီးေလ အေဖ့ကုိ တမ္းတ လြမ္းဆြတ္ရင္း အေဖ့ဓာတ္ပုံေလးကုိ ၾကည့္ေနမိတယ္... အေဖ့ကုိ လြမ္းေနမိတယ္ ..အေဖ့ကုိ သတိရေန
မိတယ္... သမီးေလ အေဖ့ကုိ လြမ္းဆြတ္တမ္းတရင္း အေဖ့အတြတ္ ..လြမ္းဆြတ္ကဗ်ာေလး...ေရးမိတယ္အေဖရယ္....
အေဖ့ ...အားသတိရေသာအားျဖင့္....
အေဖ...
လိမၼာယဥ္ေက်း ခ်ဳိသာေအးစြာ
ဆုံးမတတ္ေပ သမီးတုိ႕အေဖ....။
အေဖ....
ေက်ာမွာပုိးလုိ႕ ေက်ာင္းသုိ႕ပုိ႕ကာ...
စာသင္ေစတာ.. သမီးတုိ႕အေဖ....။
အေဖ....
အိပ္ပါ..သိပ္ခါ ခ်ဳိသာေတးဆုိ...
ပုံျပင္ေလးႏွင့္သိပ္ကာ....
အိပ္ေစတာေလ...သမီးတုိ႕အေဖ...။
အေဖ...
စား၀တ္ေနေရး...ေဖြရွာေကၽႊးလုိ႕...
ရွာေကၽႊးခဲ့တာ..သမီးတုိ႕အေဖ....။
အေဖ...
ဘ၀ခရီး..ေျဖာင့္ျဖဴးေအာင္...
ဆုံးမ သြန္သင္ပဲ့ပင္ခဲ့ေပ..သမီးတုိ႕အေဖ...။
အရြယ္ေရာက္လုိ႕...အခါသင္႕...
အနႏ ၱဂုိဏ္း၀င္ ... ေကၽြးေက်းဇူးရွင္..
ဖခင္အုိကုိ...
ေက်းဇူးဆပ္မယ္...ဟန္ရယ္ျပင္ေတာ့..
အခါလြန္လုိ႕ေႏွာင္းခဲ့ျပီ.....အေဖ..။
အိမ္ဦးခန္းက..အေဖ့ဓာတ္ပုံ...
ပန္းရယ္ဆီမီး..ကပ္လုိ့ပူေဇာ္...
သမီးကန္ေတာ့ပါတယ္..အေဖ..။
အေဖ့အတြတ္...
အမွ်အမွ်..ေပးေ၀ပါတယ္...
ေရာက္ရာအရပ္က...သာဓုေခၚပါအေဖ..။