`` ကဲ.... ကဲ ရန္ကုန္သားေတြ.... ရန္ကုန္သြားဖုိ႔ရွိတယ္.... ၿပီးရင္ ရံုးခ်ဳပ္(ေနျပည္ေတာ္)မွာ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပဲြ ဆက္
တက္ရမယ္... ဘယ္သူ သြားမလဲ ေျပာပါ... ခရီးစရိတ္ (၅၀၀၀၀)ေပးမယ္.... အလုပ္ၿပီးရင္ တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္ အိမ္မွာေနလုိ႔ရမယ္....´´
`` ကၽြန္ေတာ္သြားမယ္ဆရာ.....´´
`` ကၽြန္မလဲ သြားမယ္ ဆရာ......´´
`` မီးသြားမယ္ ဆရာ.. မီး မျပန္ရတာ ၾကာေနၿပီ......´´ စည္စည္ ညံသြားသည္.... ကၽြန္ေတာ္ လူတုိင္းေစ့ မ်က္ႏွာမ်ားကုိ
ေလွ်ာက္ၾကည့္မိသည္... တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ခြင့္သြားထားၾကသည္... ယာယီတာ၀န္သြားထားၾကသည္..... သင္တန္းသြားၿပီး...
တစ္လ ကုိးသီတင္း အိမ္မွာေနခဲ့သူမ်ားလည္း ရွိသည္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ မလွဳပ္မယွက္၊ လွည့္လဲ မၾကည့္..... လုပ္သက္ (၃)ႏွစ္ခန္႔ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ႀကိမ္မွ် ခြင့္ယူ
ထားျခင္းလည္းမရွိ...... မည္သည့္ လုိလားခ်က္မွလည္း တင္ျပျခင္း မရွိေသာ ေကာင္ေလး.... ကၽြန္ေတာ့္အရင္ ဦးစီးမွဴးကေတာ့ ေသေသ
ခ်ာခ်ာ မွာသြားသည္.... ဒီေကာင္ေလးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ... ရုိးသား၍ ႀကိဳးစားပါသည္......တဲ့ ေလ.....။
ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ကာစမွာပင္ သူ႔ကုိ အလုပ္တာ၀န္မ်ား သီးသန္႔ေပးဘူးသည္.... ေတာ္ေတာ္ပင္ အလုပ္လုပ္ပါသည္။
တစ္ခုပဲရွိသည္.... ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနရသည္..... အေမမွာသည့္ ဆန္တစ္ခဲြသမားေလး..... တစ္နည္းအားျဖင့္ စာအုပ္ကေလးေပါ့
သူ႔ကုိ သြားေစခ်င္သည္ေလ......။
`` ေမာင္စုိး ခဏလာဦး......´´ ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းေခၚလုိက္သည္....... သူ လွည့္ၾကည့္ၿပီး မွဳံေတေတ မ်က္ႏွာျဖင့္ ေရာက္
လာသည္၊ `` ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ..... ေျပာပါ...´´ စားပဲြနားမွာ လာရပ္သည္....
`` မင္း သြားမလား ရန္ကုန္ကုိ.... အိမ္ျပန္လုိ႔ ရတာေပါ့..... ´´
`` မသြားဘူး ဆရာ...... ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က ရန္ကုန္မွာ မဟုတ္ဘူး မိတၳီလာမွာ.....´´ ဘုဆတ္ဆတ္ ျပန္ေျဖသည္...။
`` အာ..... အလုပ္ၿပီးရင္သြားေပါ့ကြ..... ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္ဦးမွာပဲ..... အိမ္ျပန္လုိ႔ ရတာေပါ့..... ´´
`` မသြားေတာ့ဘူးဆရာ.... ´´
`` ေအးေအး ေကာင္းပါၿပီကြာ.....´´ သူလဲ ျပန္ထြက္သြားသည္....... အခက္တစ္ခုခု ရွိလုိ႔ ေနပါလမ့္မယ္ဟုေတြးကာ....
သင့္ေလ်ာ္ရာ တစ္ေယာက္ကုိ ေစလႊတ္ရသည္..... ခရီးသြားသူ၏ တာ၀န္မ်ားကုိေတာ့ လူပ်ဳိ လူလြတ္..... စကားနည္း၍ ႀကိဳးစားေသာ
ေမာင္စုိးကုိပင္ လက္ခံ ခုိင္းထားလုိက္ရသည္......။
`` ေတာက္..... ေခြးသူေတာင္းစားေတြ ကုိယ္အလုပ္ကုိယ္ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ခ်င္ဘူး....... အားရင္ အေလလုိက္ဖုိ႔ပဲ
စဥ္းစားေနၾကတယ္...... ေတာက္.....´´ ေျပာလဲေျပာ ဖုိင္မ်ားကုိ စားပဲြေပၚသုိ႔ ``ဘုန္း´´ကနဲ ပစ္ခ်လုိက္သည္ ထင္သည္.... ကၽြန္ေတာ္ေျခ
လွမ္းတန္႔သြားသည္.... ရံုးခန္းထဲသုိ႔ ဆက္မ၀င္ျဖစ္ေတာ့... ရပ္ၿပီးနားေထာင္ေနမိသည္.....။
`` သူတုိ႔ အလုပ္ပဲ လုိက္လုပ္ေပးေနရတယ္.... ေခြးသူေတာင္းစားေတြ.....´´ ေမာင္စုိး၏ အသံ.... ကၽြန္ေတာ္လွည့္ထြက္
လာခဲ့ေတာ့သည္... ေစာေစာစီးစီး ရံုးခ်ိန္ မဟုတ္ပါပဲ.... ညႊန္မွဴးအား ဘူတာရံု လုိက္ပုိ႔ၿပီး ရံုးဘက္သုိ႔ လွည့္၀င္လာခဲ့သည္... ေမာင္စုိးအား
ေခၚ၍ မနက္စာ အတူစားရန္ ရည္ရြယ္ထားခဲ့သည္.....။ ေမာင္စုိး ပင္ပန္းသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ သိေနခဲ့သည္ေလ.... အခုေတာ့....။
`` ကဲ အားလံုး... ဒီ ဌာနစိတ္ကအဖဲြ႔ေတြ ရံုးေဘးမွာ ျမက္ေတြ ထူေနၿပီ.... ေရစီးေျမာင္းေတြ ပိတ္ေနၿပီ.... သန္႔ရွင္းေရး
လုပ္ဖုိ႔ လုိတယ္... ဘယ္လုိ လုပ္ၾကမလဲ....´´ ကၽြန္ေတာ္ ရံုးခန္းထဲ ၀င္၀င္ခ်င္း လွမ္းေအာ္လုိက္သည္....။ အားလံုး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္ေန
ရာမွ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကသည္.....။
`` အားလံုး လုပ္ရင္ေတာ့ တစ္ရက္ေလာက္ပဲ ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္လုပ္ရင္ အဆင္ေျပတယ္၊ တစ္ေယာက္ထဲ လုပ္ရင္ေတာ့
(၃)ရက္ေလာက္ လုပ္ရမယ္၊ ျမက္ျဖတ္စက္ငွားေပးမယ္၊ ေပါက္ျပားငွားေပးမယ္၊ဘယ္သူလုပ္မလဲေျပာ.... (၃)ရက္ ရံုးမတက္နဲ႔ ရတယ္ ´´
တမင္ေျပာလုိက္ျခင္းပါ...... အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ လက္ေထာင္တဲ့လူ မရွိဘူးေလ.....
`` ကၽြန္ေတာ္ လုပ္မယ္ဆရာ.....´´ ေမာင္စုိးထြက္လာသည္....
`` ေအး ေကာင္းတယ္..... ခ်ကြာ..... ညေန ငါ ျမက္ျဖတ္စက္ပုိ႔ခုိင္းလုိက္မယ္.... ´´
အားလံုးၾကည့္ေနရာမွ...... `` ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လဲ လုပ္မယ္ေလ..... အားလံုးအတူတူ လုပ္မယ္.....´´ ဟု တစ္ေယာက္
တစ္ေပါက္ ၀င္ေျပာၾကသည္......
`` ခုဏကေတာ့ အားလံုးၿငိမ္ေနၾကတယ္... သူမ်ားလုပ္မယ္ ေျပာမွ အားလံုး ၀ုိင္းလုပ္မယ္ ေျပာတယ္...... အလကား
ၿပီးရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္မွာလဲ မဟုတ္ဘူး... ဟန္ေရးျပၿပီးျပန္မွာဘဲ....´´ ေမာင္စုိး၏ စကားေၾကာင့္ အားလံုးမ်က္ႏွာ ပ်က္သြားၾကသည္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္သူ ၾကည့္ၾကသည္......။ ကၽြန္ေတာ္ မျမင္ေယာင္.... မၾကားေယာင္ေဆာင္လိုက္ရသည္....။
တကယ္တမ္း ညေန ရံုးဆင္းခ်ိန္တြင္ အားလံုး ၀ုိင္းလုပ္ၾကသည္....... ေမာင္စုိးကေတာ့ တကယ္ကုိပင္ ႀကိဳးစားလုပ္
ကုိင္ပါသည္...... ၾကည့္ေနရသည္မွာ ေက်နပ္စရာပင္၊ သုိ႔ေသာ္ တစ္ဦးတည္း ႀကိဳးစားလုပ္ေနျခင္းထက္ အဖဲြ႔အစည္းျဖင့္ စုေပါင္းေဆာင္
ရြက္ျခင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ ပုိ၍ သေဘာက်သည္... ေမာင္စုိးကုိ သမဂၢစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ မည္သုိ႔လုပ္ရမည္ မသိေအာင္ျဖစ္ေနသည္
အေျခအေနကေတာ့ ေပးလာမွာပါ....ဟုသာ ေတြးထားလုိက္ရသည္.......။
`` ကဲ.......ကဲ..... အားလံုးပဲ.... ညေနက်ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အဖဲြ႔ေတြ အားလံုး ညေနစာ ေကၽြးမယ္ဗ်ာ..... ဂုဏ္ျပဳတာပါ
ရံုးမွာ ပင္မတာ၀န္ မဟုတ္ေပမဲ့ စုေပါင္းၿပီးလုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အတြက္.... အားလံုးလာၾကေနာ္... ရံုးေဘးက ဆုိင္မွာပဲ စားၾကမယ္.... နည္း
နည္းပါးပါး လုပ္တတ္တဲ့ အဖဲြ႔ေတြကေတာ့ ဘီယာ ရမယ္..... ဒါေပမဲ့ မရစ္ရဘူး...... မူးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ တပည့္မ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကုိ
ရည္းစားစကား မေျပာရဘူး..... ´´
အားလံုး ၀ါးကနဲ ပဲြက်သြားသည္..... ဒီညေတာ့ အဆင္ေျပရင္ ေမာင္စုိးကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္... သမဂၢစိတ္ ျဖစ္ေအာင္
စည္းရံုးၾကည့္ဦးမယ္ေလ......။
ညေရာက္ေတာ့ ထင္သည့္အတုိင္း ျဖစ္မလာ..... ေမာင္စုိးပါမလာခဲ့၊ ဂ်ဴတီ၀င္၍ က်န္ရစ္ခဲ့သည္တဲ့ေလ..... စားပဲြမွာ
ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္တရ စကားေျပာျဖစ္သည္..... လုပ္သက္ရင့္ စာေရးႀကီးမ်ားပါသည္ေလ..... အားလံုးကုိယ့္ထက္ငယ္သည္မဟုတ္.......
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အရာရွိ မျဖစ္ခဲ့ေသာ လုပ္သက္ရင့္ ၀န္ထမ္းေတြ ရွိေနသည္..... ၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း ဌာန၏ အစဥ္အလာကုိ
ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားသဖြယ္ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းေပးေစလုိေၾကာင္း..... အငယ္မ်ားကုိလည္း နားလည္ ခြင့္လႊတ္၍၊ အႀကီးကုိလည္း
ရုိေသေလးစား၍ ေနထုိင္ၾကရန္ ေျပာျဖစ္သည္...... တကယ္ၾကားေစခ်င္ေသာ ေမာင္စုိးကေတာ့ မၾကားခဲ့ရပါ။
ပဲြအၿပီးတြင္ ကၽြန္ေတာ္..... ေခါက္ဆဲြေၾကာ္ႏွင့္ အေအး၀ယ္၍ ရံုးေပၚတက္ကာ ေမာင္စုိးကုိ ေပးခဲ့သည္.... ေမာင္စုိး
ထၿပီး စားေသာ္လည္း မၾကည္လင္......။
`` ဆရာက ေတာ္ေတာ္ ပုိက္ဆံေပါတယ္ေနာ္...... အလုပ္သမားငွားလုပ္ရင္ (၅၀၀၀)ေလာက္ကုန္မဲ့ဟာကုိ.... ဒင္နာ
ေကၽြးၿပီး ခုိင္းတယ္... သူမ်ားဟာ အလကားစားခ်င္တဲ့ ဟာေတြကလဲ..... အဆင္သင့္ တၿဖဲႏွစ္ၿဖဲ စားၾကတယ္..... အံ့ၾသပါတယ္ဗ်ာ...´´တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေအာက္သက္သက္ ျဖစ္သြားသည္... အလုပ္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း သိပ္ၿပီး အေရာတ၀င္မရွိေသာ.... မွဳံေတေတျဖစ္
ေနေသာ ေမာင္စုိး၏ စိတ္သေဘာထားကုိ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့ရသည္......။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကုိ ထုိင္ၾကည့္ရင္း...... စကားနည္းနည္း ေျပာျဖစ္သည္.... ထုိစကားမ်ားထဲတြင္..... လုပ္သက္အရ
ေမာင္စုိး အရာရွိစာေမးပဲြေျဖဆုိရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း.... အလုပ္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အရာရွိျဖစ္လွ်င္ စီမံခန္႔ခဲြမွဳ အတတ္ကုိ တတ္
ရန္လုိအပ္ေၾကာင္း....၊ လက္ေအာက္ အားကုိးထုိက္သူ ျဖစ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း.....၊ အထက္က အားထားသူျဖစ္ရန္ လုိေၾကာင္း... လုပ္ငန္း
ဆက္စပ္ ပတ္သက္ေနသူမွန္ သမွ် ယံုၾကည္အားထားရန္ လုိေၾကာင္း.... အဖဲြ႔အစည္း စိတ္ဓါတ္သည္ အေရးႀကီးေၾကာင္း... မေကာင္းျမင္
၀ါဒသည္လည္း အက်ဳိးမျပဳေၾကာင္း.... လုပ္ငန္းလုိအပ္ခ်က္အရ မသိေယာင္၊ မျမင္ေယာင္ ေဆာင္တတ္ဖုိ႔လဲ လုိေၾကာင္း....ခြင့္လႊတ္နား
လည္ေပးတတ္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း..... တာ၀န္ကုိ သဲသဲမဲမဲ ထမ္းေဆာင္တတ္ယံုမွ်ျဖင့္ အႀကီးအကဲ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း..... စီမံခန္႔ခဲြတတ္မွ
နားလည္ တတ္မွသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း..... လူသားဆန္စြာ ဆက္လက္ႀကိဳးစားရန္ႏွင့္ ေထာက္ခံခ်က္ အစီ
ရင္ခံစာ ေရးေပးရန္ ေစာင့္ဆုိင္းေနေၾကာင္း..... ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္.....။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံတြင္အရည္အခ်င္းရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ေအာက္ေျခအဆင့္မွစ၍ ေနရာတုိင္းတြင္လုိအပ္
ေနပါသည္.....။
ေမာင္စုိးနားလည္ျခင္း ရွိ/မရွိႏွင့္ အရာရွိ ျဖစ္ႏုိင္/ မျဖစ္ႏုိင္ကုိေတာ့ မနက္ျဖန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ စသိ ရေတာ့မည္၊ အလုပ္
ၾကိဳးစားေသာ္လည္း သမဂၢစိတ္ မရွိသူတစ္ဦး အရာရွိ မျဖစ္ခဲ့လွ်င္လည္း..... ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းမည္ မဟုတ္ေၾကာင္းကုိေတာ့....။