ဂိုးတိုင္မဲ့အခ်စ္

ဂိုးတိုင္မဲ့ေဘာပြဲဆိုတာ ခုေခတ္ေဘာလံုးပြဲလိုမဟုတ္ပါဘူး ငယ္ငယ္က

ကစားခဲ့တဲ့ေဘာလံုးပြဲေလးပါ။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေလးမွာ ေက်ာင္းသားတစ္သိုက္

သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ကစားတဲ့ေဘာပြဲေလးပါ။ ေက်ာင္းေဘးကြက္လပ္တစ္ေနရာမွာ

 ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးကစားခဲ့ၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့ဂိုးတိုင္ေတာ့မပါဘူး ေဘာလံုးကို လုတယ္. ရတဲ့လူက ေ႐ွ႕ကကန္ေျပတယ္။

 ေနာက္ကလူေတြကတစ္ခါလိုက္လုတယ္။ ျပန္ပါသြားတယ္။ တခါျပန္လုတယ္

 ဦးတည့္ရာကန္တယ္။ ၀ိုင္းလိုက္ၾကတယ္။ တယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။

ေဘာလံုကလဲေကာ္ေဘာလံုေလးနဲ႕။ ေအးဆဲဘဲ။

ဒိုင္လူႀကီးမ႐ွိဘူ ။ ဥပေဒမ႐ွိဘူး။ လူကၽြံေဘာမရွိ၊ လိုင္းမင္းမလို၊ ဂိုးၾကပ္မပါ။

 ေဖာင္းမပါ။ ႀကိဳက္သလိုလု စိတ္ဆိုးတယ္မ႐ွိ ေပ်ာ္စရာအတိပါ။ ပင္နယ္တီမ႐ွိဘူး ။

ဂိုးသြင္းစရာမလိုဘူး။ဒီေတာ့အ႐ႈံုးအႏိုင္ဆိုတာလဲမ႐ွိ။

တယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။

              တခါတေလေတာ့  လူ႐ွိသေလာက္အုပ္စုႏွစ္ခုခြဲတယ္။ လူမွ်ေ၀တယ္။

ျပီးရင္ အုတ္နီခဲက်ိဳး ႏွစ္ခုကို လုိသေလာက္အကြာေ၀းမွာထားတယ္။ တဘက္ကလဲ

ဒီလိုဘဲအုတ္ခဲက်ိဳးႏွစ္ခုကို ဂိုးတိုင္သေဘာလုပ္ထားတယ္။ ျပိးရင္ကန္ၾကတယ္။

 ဒီတစ္ခါတ်ေတာ့သူ႕ဘက္ကိုယ္ဘက္ကန္ရတယ္။ ဒိုင္ေတာ့မပါဘူး။ ဒိုင္မပါေပမဲံ့

လဲျပႆနာမတက္ပါဘူးတစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္နားလည္မႈေတြနဲ႕

ကစားၾကတယ္။တစ္ထက္က အုတ္ခဲက်ိဳးႏွစ္ခုၾကားေဘာလံုး၀င္သြားရင္ေတာ့ဂိုး

တယ္ေပါ့။ ဒါလဲလြတ္လပ္တယ္။ ေပါ့ပါးတယ္။ နားလည္မႈေတြနဲ႕ကစားတယ္။

 လုိင္းျပင္ေက်ာ္ရင္လဲနားလည္မႈနဲ႕ေဘာေျမွာက္သူကေျမွာက္ရတယ္

ဘယ္ဘက္ကေျမွာက္ရမယ္ဆိုတာ နားလည္ျပီးသား အျငင္းပြားစရာမ႐ွိပါ။

ေဖာငး္မ႐ွိ။ လူခ်တယ္ဆိုတာမ႐ွိ ေပ်ာ္စရာပါ ။ ဂိုးသြင္းခံရလုိ႕႐ံႈးသြားလဲ

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးအ႐ႈံးေပးလိုက္ၾကတာပါဘဲ တယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေဘာပြဲေလး။

 ေန႔တိုင္းကစားးတယ္။ ေနတိုင္းေပ်ာ္ရတယ္။ခုထိမေမ့ေသးပါဘူး ။ ဘာရန္ျငိဳး။

 ဘာအာဂါတမွတေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္မ႐ွိၾကဘူး ။ဒိလိုဂိုးတိုင္မဲ့

ေဘာပြဲေလးကို ေမ့မရႏိုင္ပါ။

          ဒါကငယ္ငယ္ကေပါ့ အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ခ်စ္စိတ္ေတြ၀င္လာတယ္။

သူငယ္ခ်င္းမေလးေတြနဲ႕ေပ်ာ္စရာေလးေတြေျပာရင္းခ်စ္တတ္မိလာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကံဆိုးသလားမသိပါ ငုကို ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္။

မ်က္ေစ့ေအာက္ကအေပ်ာက္မခံႏိုင္ခ်စ္ပါတယ္။ ငုနဲ႕ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္က

 ဂိုးတုိင္းမဲ့အခ်စ္ပါ။ အတုိင္းအဆမ႐ွိခ်စ္ပါတယ္။ရင္နင့္ေအာင္ခ်စ္တယ္။

 အသဲေပါက္မတတ္ခ်စ္ပါတယ္။ အ႐ံႈးအႏိုင္ဆိုတာမ႐ွိခ်စ္ၾကပါတယ္။

ခ်စ္သူေလးကို စြဲလန္းလြန္းလို႕အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညေတြမ်ားလွပါတယ္။

 ညညဆိုလသာရင္လမင္းႀကီးကိုေငးၾကည့္ရင္း ငုကိုလြမ္းေနမိပါတယ္။

တစ္ညတြင္ ကၽြန္ေတာ္ကုတင္ေပၚတြင္လွဲေနရာက ျပဴတင္းေပါက္ကို

ဖြင့္ထားသျဖင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညလမင္းႀကီးကိုျမင္ေနရပါသည္။

လမင္းႀကီးကိုေငးၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ကၽြန္ေတာ္တျဖည္းျဖည္းနဲ႕

အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္……………………

            ငုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေန႕မွာမေမွ်ာ္လင့္ဘဲတန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတာ္မွာ

 အတူတူေလွ်ာက္လည္ၾကတယ္ သိပ္ေပ်ာ္တာ။တစ္ျမိဳ႕လံုးလဲမီးေတြထြန္းညွီ

ထားတာထိန္ထိန္က်ဲေနတာပါ ငုရဲ႕ အလွအပ မီးေရာင္ေအာက္မွာ

ပိုေပၚလြင္ျပီး လွပေနတယ္။

          မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လမ္းေဘးက ေဗ်ာက္အိုေတြေဖာက္လိုက္တယ္ ၊

 မ်က္လံုးထဲ၀င္းကနဲဲျမင္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဘာမွျဖစ္ပါဘူး

ဒါေပမဲ့ ငုမ်က္လံုးေတြ ဒဏ္ရာရသြားတယ္။ ၾကိဳးစားျပီးေဆးး၀ါးကုသေပမဲ့

ငုမ်က္စိေတြျပန္ေကာင္းမလာေတာ့ပါ။ ငုမ်က္စိကြယ္ျပီတည္း ။

ငုသည္ မ်က္စိမျမင္ရေတာ့သျဖင့္ တစ္ေလာကလံုးကို မုန္းတီးေနသည္။

ဘယ္သူနဲ႕မွမဆက္ဆံေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္သာ သူမက

 လက္ခံစကားေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ငုကို အာေပးသည္။ အားေပးေဖာ္အျဖစ္ေသာ္

လည္းေကာင္း ခ်စ္သူအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္းအျမဲေနေလ့႐ွိပါသည္။

 ဂိုးတိုင္မဲ့ေဘာပြဲလိုငုႏွင့္ကၽြန္ေတာ့အခ်စ္က ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေတာ့ပါ။

 ဒါေပမဲ့ငုကိုကၽြန္ေတာ္တကယ္ခ်စ္သည္။ ငုကိုလက္ထပ္လိုသည္း ငုကလက္မခံပါ။

 သူကိုမယူဘို႔မခ်စ္ဘို႕အတန္တန္ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေနလို႕မရပါ။ မခ်စ္ဘဲမေနႏိုင္ပါ။

 ငုကုိကၽြန္ေတာ္တကယ္ခ်စ္တယ္။ ငုမ်က္စိေတြျပန္ျမင္ေစခ်င္သူေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္

ကနံပါတ္တစ္ပါ။

           ကၽြန္ေတာ္ ငုကို အတားအဆီးအကန္႔အသတ္မ႐ွိခ်စ္သည္။ ဂိုးတိုင္မဲ့ေဘာလံုး

ကန္သလိုပင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ႐ွိခ်စ္ပါသည္။ ငု ဘ၀သည္ကၽြန္ေတာ့

ဘ၀။ ငုမ်က္လံုးသည္ကၽြန္ေတာ့မ်က္လံုး၊ ငုမ်က္ရည္သည္ ကၽြန္ေတာ့မ်က္ရည္ပါ။

ငုဒုကၡသည္ ကၽြန္ေတာ့ဒုကၡ။ကၽြန္ေတာ္ငုကို ဒီမွ်ထိခ်စ္ပါသည္။

 ဒါေပမဲ့ ငုက သူမကိုယ္သူမမုန္းတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ငုမ်က္စိမျမင္ေတာ့

လုိ႕ပါ။ ငုကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူကၽြန္ေတာ္မွတပါးသူမ လူတိုင္းကိုမုန္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က

ငုအတြက္ကူညီရန္အျမဲတန္းအသင့္ပါ။ " တကယ္လို႔သူမသာမ်က္စိျပန္ျမင္ႏို္င္ခဲ့ရင္

ကၽြန္ေတာ့ကိုလက္ထပ္မယ္လို႕" ေျပာပါတယ္။

           တစ္ေန႕မွာတစ္စံုတစ္ေယာက္က ငုကိုမ်က္လံုးတစ္စံုလွဴဒါန္းပါတယ္။

ငုသည္ အရာအားလံုးကိုျမင္ႏိုင္သြားသည္။ ခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့

ကၽြန္ေတာ့ကိုငုျမင္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ငုကိုေမးတယ္

  " အခုေလ…. ငု မ်က္စိျမင္သြားျပီဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုလက္ထပ္ႏိုင္မလား ကြယ္"

 ကၽြန္ေတာ္မ်က္စိမျမင္တာကို သူျမင္ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ငု အရမ္းစိတ္ေခ်ာက္ခ်ား

သြားခဲ့ျပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုလက္ထပ္ဘို႕ျငင္းဆိုလိုက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း

သူငယ္ခ်င္းႏွင့္အတူတြဲျပိး မ်က္ရည္မ်ားစြာနဲ႕ အေ၀းကိုလမ္းေလွ်ာက္သြား

ျပိးေနာက္ စာတစ္ေစာင္ေရးကာငုကိုေျပာခဲ့တယ္။

စာထဲမွာ ေရးထားတာက " ဂိုးတိုင္မဲ့အခ်စ္နဲ႕ခ်စ္ရသူေလးငု ငါ့ရဲမ်က္လံုးေတြကို

သာဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါ လို႕" ။

              ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္က်ျပီး႐ိုက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးေနစဥ္ အျပင္တြင္မိုးမ်ား

႐ြာျပီးျပဴတင္းေပါက္မွ မိုးေရမ်ားပက္ ျဖန္းသျဖင့္လန္႔ႏိုးလာပါေလေတာ့သည္။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ျမင့္စိုး

The Story of a Blind Girl   -  Author Unknown. ကိုမွီး၍ခံစားေရးသားပါသည္။