ေမာင္ဝါဝါႏွင့္ ေလခြန္ေတာ္ ေနာက္ဆက္တြဲ

ေမာင္ဝါဝါႏွင့္ ေလခြန္ေတာ္ ေနာက္ဆက္တြဲ
- သူရႆဝါ -

ထံုးစံအတိုင္း ညေန ေက်ာင္းဆင္းလို႔ အိမ္ေရာက္ၿပီး ခဏေန တာနဲ႔ ေျမးကေလး ေမာင္ဝါဝါဟာ ဖိုးဖိုးဆီ ေရာက္လာ ေတာ့တာပဲ။ ပံုျပင္ ေျပာျပပါလို႔ ပူဆာဖို႔ ေပါ့ေလ။ ဖိုးဖိုး ကလည္း ေမာင္ဝါဝါ့ကို လွမ္းျမင္ ကတည္းက ဘာေျပာျပ ရမလဲလို႔ စဥ္းစား ထားရတာေပါ့။ ေမာင္ဝါဝါ ေရာက္လာၿပီး သူ႔နား ထိုင္တာနဲ႔ “ပံုျပင္ ေျပာျပ ခိုင္းေတာ့မယ္ မဟုတ္လား” ေမးလို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ ျပတာနဲ႔ “ေသခ်ာ နားေထာင္ကြ” လို႔ အစခ်ီၿပီး ေျပာျပတယ္။

“ဒီလို ငါ့ေျမးရ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပံုျပင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဦးေပၚဦး အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္၊ သိတယ္ မဟုတ္လား ဦးေပၚဦးကို”
“သိတာေပါ့ ဖိုးဖိုးရ၊ ဦးေပၚဦးက ဘရိန္း ေကာင္းၿပီး ေတာ္ကီ ထြားခ်က္က ႏုိင္းေလာက္ ရွိတယ္ ဆိုပဲ”
“ျဖတ္ထိုး ဥာဏ္ေကာင္းၿပီး၊ စကားအရာ ကၽြမ္းက်င္ လိမ္မာတယ္ လုပ္စမ္းပါကြာ”
“အို .. အတူတူပါပဲ ဖိုးဖိုးရာ .. ဆက္ေျပာ ပါဦး”
“ေအး .. ဒီလိုကြ၊ အဲဒီလို ထက္ျမက္တဲ့ ဦးေပၚဦးကို ေရေျမ႕ရွင္ ဘုရင္ ဘိုးေတာ္ ဦးဝိုင္းက က်ီစား ခ်င္တာနဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ့ ညီလာခံမွာ ေျပာသတဲ့၊ ငါ့ရဲ႕ ငယ္ကၽြန္ေတာ္ရင္း ေပၚဦးဟာ ကိုယ္ေတာ့ အက်ိဳးကို မ်ားစြာ သယ္ပိုး ခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒီေန႔က စၿပီး ေျမဝန္ ရာထူးကို ေပးသနားေတာ္ မူမယ္ေပါ့၊ ဦးေပၚဦး ကလည္း ဘုရင့္ အလိုက္ အထုိက္ ျပန္ေျပာ ရတာေပါ့၊ မွန္လွပါ .. ေလွ်ာက္ထား ရရင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဘုရား ေထာက္သနားလို႔ ေျမွာက္စားမွ ေတာက္ၾကြား ရမယ့္ ငယ္ကၽြန္ေတာ္ပါ ဘုရာ့ ဘာညာ ေပါ့ေလ”
“က်ီစားတယ္ ဆိုေတာ့ ဘုရင္က ဦးေပၚဦးကို ေနာက္တာ ေပါ့ေနာ္ ဖိုးဖိုး”
“ေအးေပါ့ကြ .. ဦးေပၚဦး ဘယ္လို ကတ္သီး ကတ္သပ္ေတြ လုပ္မလဲ ဆိုတာ သိခ်င္တာလည္း ပါမွာေပါ့ .. ဆက္ေျပာမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘိုးေတာ္ ဦးဝိုင္းက ဘာဆက္ ေျပာသလဲ ဆိုေတာ့ ေျမဝန္ ဆိုလို႔ သိပ္ေပ်ာ္ မေနနဲ႔ဦး ငေပၚဦး၊ မင္းကို ေပးသနား ေျမွာက္စားမယ့္ ေျမက တစ္ႏုိင္ငံလံုး မွာမွ ေဟာဒီ နန္းေတာ္ အတက္ အဆင္းက အလ်ား အနံ ခုနစ္ေတာင္ ရွိတဲ့ ေျမကိုပဲ မင့္ကို အပိုင္စား ေပးသနားေတာ္ မူမွာကြ .. တဲ့”